Η γενιά του γράφοντος στα δύσκολα μεταπολεμικά και μετεμφυλιακά χρόνια τραγουδούσε με αυτοπεποίθηση το χριστιανικό εμβατήριο του Γ. Βερίτη:
«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και σβήνεται και χάνεται ο παλιός!
Μαζί του να σβηστούνε κι όλοι οι πόνοι,
το δάκρυ μας, η λύπη, ο στεναγμός»!
Και επιμέναμε:
«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός.
Μ’ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και να’ναι ευτυχισμένος και καλός».
Τότε έλαμψε ο σκοτισμένος ουρανός. Και ξαναστήθηκε ο τόπος στα πόδια του. Μέσα από τα ερείπια που σώρευσε η τριπλή ξενική Κατοχή και ολοκλήρωσε ο εμφύλιος σπαραγμός ορθώθηκε μια Ελλάδα της ανασυγκρότησης και της δημιουργίας με όλες τις εγγενείς αδυναμίες και τα λάθη των ηγεσιών της βέβαια.
Με τα Μνημόνια παραδώσαμε την εθνική κυριαρχία και την εθνική περιουσία στους ξένους. Είμαστε αιχμάλωτοι στην “Ιερά Εξέταση” των δανειστών και των πολιτικών εντεταλμένων τους. Ο Μέγας Ιεροεξεταστής του Βερολίνου υπαγορεύει στην κυβέρνηση το πρακτέο και ταυτόχρονα δοκιμάζει την υποτακτικότητα της επόμενης κυβέρνησης. Οι δικοί μας «κομάτι παίρνουν επάνω» τους, φαντάζονται, και μετά τα μαζεύουν σαν βρεγμένες γάτες (επιστολή μετανοίας Τσακαλώτου).
Εκηβόλος ο Μακαριώτατος. Λέει αλήθειες που καίνε: «Όλοι έχουμε παιδικές αρρώστιες και όλοι έχουμε ιδεοληψίες, αλλά δεν είναι καιρός για τέτοια. Το καράβι βουλιάζει και, αν βουλιάξει, δεν θα γλυτώσει ούτε ο αφεντικός, ούτε ο αξιωματικός, ούτε ο μούτσος»!
Στην Ελλάδα, και διεθνώς, σοβεί μια διαρκώς ογκούμενη αντίδραση των λαών στις κατεστημένες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές ελίτ, οι οποίες με εργαλείο την τρισκατάρατη παγκοσμιοποίηση χαντάκωσαν τις στοιχειώδεις προσδοκίες των ανθρώπων και γιγάντωσαν τις ανισότητες. Το κατεστημένο αντεπιτιθέμενο στην εξεγερσιμότητα της κοινωνίας φωνασκεί περί λαίλαπας λαϊκισμού. Ό,τι αμφισβητεί την άρχουσα παγκόσμια αταξία ονομάζεται απαξιωτικά λαϊκισμός. Και φυσικά δεν είναι. Είναι η λαϊκή αντεπίθεση στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνική ζούγκλα.
Η επέλαση τών social media έθεσε σε δεινή δοκιμασία την παντοδυναμία των ΜΜΕ, φέουδο παρ’ημίν των εθνικών εργολάβων και προμηθευτών.
Το καταρρέον μιντιακό σύστημα υπήρξε αξιόμεμπτο. Τα μέσα όμως κοινωνικής δικτύωσης είναι απολύτως ανεξέλεγκτα. Χωρίς δεοντολογία και κανόνες δικαίου λειτουργούν ασύδοτα.
Τα κράτη καθυστερούν να θεσπίσουν ad hoc κανόνες. Κίνδυνος τα κακά ΜΜΕ να αντικατασταθούν από τα χειρότερα social mediaκαι να πέσουμε από την Σκύλλα στην Χάρυβδη.
Μίζερη νέα δήλωση Σόιμπλε: «Η Ελλάδα χωρίς την οικονομική βοήθεια των δισεκατομμυρίων θα ήταν χρεοκοπημένη εδώ και καιρό. Τότε οι Έλληνες πολίτες θα υπέφεραν πολύ περισσότερο».
Χολή άμα και όξος απέναντί μας χύνει ο υπερυπουργός Οικονομικών της γερμανικής Ευρώπης. Η αλήθεια όμως των πραγμάτων τον αποστομώνει. Τα δάνεια, που και να μην υπήρχαν ποτέ, «τους ελευθέρους δούλους ποιεί» (Μενάνδρου, Γνώμαι μονόστιχοι). Τι κλάσμα τους έφτασε στην Ελλάδα; Τα χρεωνόμαστε, αλλά παρακρατούνται από τους διεθνείς τοκογλύφους ως τοκοχρεωλύσια. Ο Σόιμπλε γνωρίζει καλά, ότι δεκάρα δεν μας δόθηκε ως βοήθεια. Τα φορτωθήκαμε όλα έντοκα με επαχθέστατους όρους. Ενώ η Γερμανία μόνον πλούτισε από αυτά. Παράλληλα οι ξένοι διήρπασαν τον εθνικό μας πλούτο (Ελληνικό, Αεροδρόμια, Λιμάνια και φιλέτα ανυπολόγιστης αξίας).
Η κρίση φτώχυνε τα ελληνικά νοικοκυριά 40%, ενώ πλούτισε τα γερμανικά, αυστριακά, φινλανδικά 10% (Ε.Κ.Τ.).
Η Γερμανία κωφεύει στο ζήτημα των ανεξόφλητων οφειλών της προς την Ελλάδα λόγω κατοχικού δανείου και πολεμικών επανορθώσεων.
Ανθ’ημών ο Μοσκοβισί περιποιήθηκε τον Τόμσεν: «Σύμφωνα με στοιχεία από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., η μέση δημόσια σύνταξη το 2013 ήταν 1.233 ευρώ τον μήνα στη Γερμανία έναντι 846 στην Ελλάδα. Και με τα υψηλότερα επιδόματα, στη Γερμανία, η διαφορά είναι ακόμη μεγαλύτερη»!
Τελικά δεν θα μας αφήσουν να … αγιάσουμε: ο ιδρυτής της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και πρόεδρος της «Τριμερούς» που συγκροτούν τις αόρατες υπερεξουσίες του πλανήτη David Rockfeller μάς προετοίμαζε ήδη από το 1999 στο Newsweek: «Κάτι πρέπει να αντικαταστήσει τις κυβερνήσεις και μου φαίνεται ότι η ιδιωτική εξουσία είναι η κατάλληλη ταυτότητα για να το κάνει»!
Υπόγειες μεθοδεύσεις και παρασκηνιακά παιχνίδια εν όψει Γενεύης, καταγγέλλει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος.
“Ήρθαν [και ξανάρχονται] /
ντυμένοι «φίλοι» /
αμέτρητες φορές οι εχθροί μας /
το παμπάλαιο χώμα πατώντας”. /
[Ευτυχώς μέχρι τώρα] “το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους” (Ελύτης).
Ο νεοοθωμανός ισλαμιστής λυσσομανά: 50.000 στη φυλακή εξ ων 100 δημοσιογράφοι, 150.000 στρατιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι απολυμένοι, λουκέτο σε 150 ΜΜΕ. Δαιμονικά πλασμένο και εσωτερικά αποσταθεροποιημένο το καθεστώς του, πασχίζει να το εδραιώσει “συνταγματικά” ως το 2029! Το εσωτερικό του αδιέξοδο ωστόσο προσφέρεται για εξαγωγή κρίσης.
Επειδή μας την έχουν στημένη “ντυμένοι φίλοι” οι Αγγλοαμερικάνοι και προσωπικά ο Μπάιντεν που αδημονεί για το κυπριακό “οικόπεδο 10”, μακριά από την παγίδα της Γενεύης. Προτεραιότητα στον πολλαπλασιαστή της πατρογονικής μας ισχύος, την ελληνική ψυχή!
44 comments
Τίποτε βαθυστόχαστο, τίποτε νέο, το ίδιο παραπονιάρικο ύφος και περιεχόμενο, λες κι αναμάρτητοι είναι οι Έλληνες και για όλα φταίνε οι ξένοι. Κι από πάνω συμβουλές κιόλας “μην πάμε στη Γενεύη”! Όχι, να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, και να περιμένουμε να κερδίσει το λαχείο μας ή να ευδοκήσουν οι Γερμανοί να πληρώσουν τις ζημιές του πολέμου… οπότε σωθήκαμε!! Δεν ξέρω γιατί δεν τα βάζουμε και με την Περσία, να πληρώσει για την εισβολή κι ο Ξέρξης. Ο Θεός να μας ελεήσει.
Επιτέλους ένας σοβαρός άνθρωπος απάντησε όπως αρμόζει σε αυτόν τον τύπο τον απίστευτο. Που μας λέει κιόλας πως η μέση δημόσια σύνταξη είναι 1.233 ευρώ τον μήνα στη Γερμανία έναντι 846 στην Ελλάδα. Ε, επειδή στην Ελλάδα έχουμε πολίτες εκατομμύρια Τσίπρες, Καραμανλήδες, Ανδρεοπαπανδρέηδες και Παπαθεμελήδες, είναι η μέση δημόσια σύνταξη 846 ευρώ. Και όσο, εμείς οι Δεξιοί, δεν τους πολεμούμε ανελέητα ιδεολογικά, θα γίνεται ολοένα και μικρότερη. Καθώς όλοι αυτοί πιστεύουν πως ο πλούτος ενός έθνους παράγεται με πορείες στους δρόμους υλακτώντας μαζί με τους αδέσποτους σκύλους με τους οποίους ταυτίζονται αισθητικά.
Για πες μας ρε “δεξιέ”, εσύ τι πλούτο παράγεις; Τι επάγγελμα κάνεις κολόνα του έθνους μας; Άψογε, σώφρονα πολίτη!
Το νέο σχέδιο Ανάν που με κρυψίνοια απεργάζονται οι υπέρμαχοι της “λύσης” του Κυπριακού, εντάσσεται στην ίδια οδυνηρή αλυσίδα εθνικών υποχωρήσεων (αναγνώριση τουρκικών συμφερόντων και γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, αναβολή επ’αόριστον ανακήρυξης της ΑΟΖ, αδράνεια έναντι του ολέθριου ρόλου του τουρκικού Προξενείου στη Θράκη) και την εν γένει παθητικότητα στη χάραξη μιας συνεπούς εθνικής στρατηγικής.
Ας πουν ξεκάθαρα οι υπερασπιστές των συνομιλιών με τους νεοοθωμανούς: Είναι υπέρ της ΔΔΟ που σημαίνει διάλυση της υφιστάμενης ΚΔ και παράδοση μακροπρόθεσμα ολόκληρου του νησιού στον τουρκικό επεκτατισμό; Συμφωνούν με την εισροή εποίκων απ’ την Τουρκία και την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων στο νησί;
Αν όχι, τι θα πα να παίξουν στη Γενεύη με τον σουλτάνο-δικτάτορα και τον ιπποκόμο του;
Μια αναλυτική, σφαιρική και πλήρης καταγραφή του Κυπριακού ζητήματος από την έναρξη διεκδίκησης της ανεξαρτησίας από την αποικιακή υπόσταση του νησιού μέχρι τις μετά Ανάν εξελίξεις. Μακροσκελέστατο το άρθρο αλλά αξίζει του ‘κόπου’ να το διαβάσει κανείς:
http://www.defenddemocracy.press/the-divisions-of-cyprus-by-perry-anderson/
@ Άντης Ροδίτης
Θα σου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο το παραπάνω εκτενές άρθρο, αν η σκέψη σου μπορεί να επεξεργαστεί σύνθετες αναλύσεις.
Από τον Νοέμβριο, κύριε Θεμελή, γνωρίζω το άρθρο του κ.Πέρρυ Άντερσον, μετά προλόγου μάλιστα του πολύ κυρίου Κωνσταντακόπουλου.
Βεβαίως δεν θα παρακάμψω την αγενή παρατήρησή σας με το υπονοούμενο περί ικανότητας επεξεργασίας σύνθετων αναλύσεων, που κομπάζετε ότι εσείς διαθέτετε ενώ άλλοι όχι.
Λίγοι έχουν γράψει τόσα πολλά και τεκμηριωμένα περί του αγώνος των Κυπρίων για την Ένωση με την Ελλάδα, όσα εγώ.
Η γνώμη μου είναι ότι για να αποκτήσει επιτέλους μια σοβαρότητα και εγκυρότητα η σκέψη των εξ Ελλάδος διανοουμένων, αρθρογράφων, πολιτικών σχολιαστών των ΜΜΕ κ.ά., που εμφανώς απουσιάζει από τις απόψεις και τις αναλύσεις τους, θα πρέπει να ρίξουν, συνθετικά, και μια ματιά στη λογοτεχνία, τουλάχιστο των ξεχωριστών ποιητών της Κύπρου, όπου οι απόψεις διαφέρουν κατά παρασάγγας από τις γνωστές κοινοτυπίες οι οποίες κουραστικά και ανιαρά επαναλαμβάνονται, σε στυλ μάλιστα υπερβάλλοντος “πατριωτισμού”, ενδεικτικού της ευρύτερης, αναγνωρίσιμης από πολλούς παρακμής.
Το κυπριακό είναι λυμένο εδώ και 40 χρόνια. Το μόνο που απομένει είναι η διεθνής νομιμοποίηση της παρούσας κατάστασης.
@ Άντης Ροδίτης
Όποιος θεωρεί ότι η Κυπριακή ηγεσία, συμπαρασύροντας και την Ελληνική, σε ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ, πρέπει να μπει σε διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό … είναι ξεκάθαρο ότι αδυνατεί να επεξεργαστεί την πλειάδα στοιχείων και παραγόντων που καθορίζουν την παρούσα ρευστότητα στο γεωστρατηγικό περιβάλλον της Κύπρου και των κρατών/οργανισμών που συμμετέχουν σ’ αυτή την σύνθετη διαδικασία.
Εξάλλου η στάση του σημερινού προέδρου, κ. Αναστασιάδη, με τη ξεκάθαρη υποστήριξή στο σχέδιο Ανάν θα έπρεπε να ανησυχεί τους πάντες εκτός από όσους προσδοκούν προσωπικά κέρδη από ένα μειωτικό διακανονισμό.
Φωτίστε μας λοιπόν με επιχειρήματα και όχι γενικόλογους αφορισμούς, γιατί Ελλάς και Κύπρος πρέπει να μπουν σε διαπραγματεύσεις ΤΩΡΑ.
@Beriev
Εύγε καμάρι μου! Αφού αυτή λοιπόν είναι η λύση κι ο δρόμος που εσύ αποδέχεσαι, να μπεί λοιπόν αύριο στο σπίτι σου ένας πιστολέρο με τους μπράβους του να σε δέσει σε μια γωνιά, να βιάσει τη γυναίκα σου, να πετάξει έξω λοιπά μέλη της οικογενείας σου, εξοντώνοντας όποιους τυχόν αντισταθούν, να εγκατασταθεί αποκτώντας με το στανιό δικαιώματα ιδιοκτήτη και σένα να σ’έχει να του παίρνεις καπνό για το τσιμπούκι του. Και να τρέχεις μετά εσύ να γυρεύεις “νομιμοποίηση της υπάρχουσας κατάστασης”!
@ Άντη Ροδίτη
Για πες μας λοιπόν εσύ Αντάκο – καθώς τυγχάνει να έχω άγνοια περί τα λογοτεχνικά της Κύπρου – πως εκφράζουν ποιητικά οι ξεχωριστοί ποιητές που αναφέρεσαι, 42 χρόνια μετά την καταστροφική εισβολή, τη συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή, τον εποικισμό, τις απαλλοτριώσεις, τις βρετανικές βάσεις και την “προστασία” των εγγυητριών δυνάμεων;
Τάχατες αυτά κόπτονται οι “αυναν-ιστές” να συζητήσουν προσεχώς στη Γενεύη ή τα θεωρούν δεδομένα και η έγνοια τους είναι πως να τα νομιμοποιήσουν, παρακάμπτοντας τη φορά αυτή την βούληση της πλειοψηφίας του λαού για το μέλλον του νησιού;
Ρε Ελευθέριε μάθε να διαβάζεις πρώτα και μετά να μιλάς. Που διάβασες ότι αποδέχομαι αυτή τη λύση. Εγραψα ότι αφού αυτή είναι η παγιωμένη κατάσταση εδώ και μισό αιώνα αυτή και πάνω-κάτω θα νομιμοποιηθεί είτε μας αρέσει είτε όχι. Εαν εσύ ή όποιος άλλος πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει μακάρι, αλλά είναι αμφίβολο. Ουδεν μονιμότερον του προσωρινού.
@ Beriev
Το 1945, η Γερμανία χωρίστηκε στα δύο. Σταδιακά, άπαντες, τού ΟΗΕ συμπεριλαμβανομένου, ανεγνώρισαν την Αν. Γερμανία (DDR) ως χωριστή κρατική οντότητα, πράγμα που δεν συμβαίνει με την λεγομένη “ΤΔΒΚ”. Μόνον η Δ. Γερμανία (BRD) δεν ανεγνώρισε ποτέ την Αν., αλλά την θεωρούσε τμήμα της υπό κατοχήν.
40 χρόνια μετά, δηλαδή εν έτει 1985, τίποτε δεν είχε αλλάξει. Όμως, τέσσερα χρόνια αργότερα, το κομμουνιστικά καθεστώτα κατέρρευσαν και επήλθε η επανένωση των δύο Γερμανιών, χωρίς πολλές διατυπώσεις, αφού, όπως είπα, η Δυτική δεν είχε αναγνωρίσει την Ανατολική.
Πώς, λοιπόν, προεξοφλείς ότι “Το κυπριακό είναι λυμένο εδώ και 40 χρόνια. Το μόνο που απομένει είναι η διεθνής νομιμοποίηση της παρούσας κατάστασης”;
@ Beriev
Δηλαδή -επειδή είμαι κομμάτι βραδύνους- τι ακριβώς υπονοείς; Ότι επειδή έτσι έχει η κατάσταση που επέβαλλε με την εισβολή η Τουρκία θα πρέπει να ασπαστούμε και να προσυπογράψουμε κι εμείς αυτή τη “λύση”; Κι αν ακόμη όλος ο ντουνιάς αναγνώριζε τα τελεσμένα (προς το παρόν κανείς εκτός Τουρκίας), θά πρέπει κι εμείς να στήσουμε κώλο, όπως ξανά τώρα επιχειρεί εν κρυπτώ να κάνει ο Αναστασιάδης και η παρέα του, νεκρανασταίνοντας μια δυσμενή εκδοχή του περιβόητου και κατάπτυστου “Σχεδίου Ανάν”, το οποίο είχε απορριφθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Κύπρου το 2004, όταν ο ίδιος ο Αναστασιάδης υποστήριζε με ιδιαίτερη θέρμη την υπερψήφισή του;
@Πατριώτης
Ναι η μόνη περίπτωση να αλλάξει κάτι είναι να γίνει κάτι κοσμογονικό, όπως η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ τα 80s. Εαν π.χ. καταρρεύσει λοιπόν κάποια στιγμή η Τουρκία και όλες οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις που εχουν συμφέροντα στην μεγαλόνησο αποφασίσουν ότι τους συμφέρει μια λύση που μας συμφέρει, τότε μπορεί να αλλάξει κάτι…
@Ελευθέριος
Δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνεις, μια διαπίστωση έκανα δεν είπα καμμιά σοφία.
@ Beriev
“Εαν π.χ. καταρρεύσει λοιπόν κάποια στιγμή η Τουρκία..”
Αυτό αρκεί, ή έστω θα είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα. Καν δεν θα το έλεγα κοσμοϊστορικό γεγονός, όπως την κατάρρευση τού “υπαρκτού”.
Η Τουρκία αυτήν την στιγμή σχοινοβατεί, δι’ ό μηδένα προ τού τέλους μακάριζε.
@Πατριώτης
και εμείς σχοινοβατούμε αν το πρόσεξες…
@Beriev
Ωραία, μ’αυτή τη λογική λοιπόν και τις διαπιστώσεις σου, αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε υπο κατάρρευση, ας ανοίξουμε κι ένα λάκκο μια ώρα αρχύτερα να μπούμε μέσα να τελειώνουμε, τι να περιμένουμε άλλο μισό αιώνα!
Μια διευκρύνιση:
Όταν λέμε το ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ είναι να νομιμοποιηθεί διεθνώς η παρούσα κατάσταση προυποθέτει το να κρατήσουμε εμείς σωστή διαπραγματευτική στάση. Εαν κάνουμε βλακείες στις διαπραγματεύσεις (τις όποιες) υπάρχει περίπτωση και να νομιμοποιηθεί χειρότερη κατάσταση…
Το καλύτερο που έχει να κάνει η Ελληνική πλευρά είναι να περιμένει. Η κατάσταση της Τουρκίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και οικονομικά και πολιτικά και στρατιωτικά με γρηγόροτερους ρυθμούς από ό,τι χειροτερευει η δική μας κατάσταση.
@ Beriev 4 January 2017 at 13:56
Αυτό πού κολλά τώρα; Άσε που εμείς (ελλαδικό κράτος) δεν σχοινοβατούμε. Έχομε πέσει προ πολλού από το σχοινί και χωρίς δίχτυ ασφαλείας, φοβούμαι.
O Αναστασιάδης σήμερα, μετά από συνομιλίες του με Ακιντζί, δήλωσε ότι η διάσκεψη της Γενεύης θα γίνει μόνο αν συμφωνήσουν στο εδαφικό. Απο κει δηλαδή που πάγια θέση των προϋποθέσεων για διάλογο ήταν η κατάργηση του στρατού κατοχής και των εγγυητριών δυνάμεων, διολισθαίνει στο παζάρεμα εδάφους και κάνει και τον καμπόσο. Αποκρύπτει όμως επιμελώς, έναντι ποίων ανταλλαγμάτων μπαίνει στο παζάρι αυτό.
Διόρθωση: “των προϋποθέσεων για συνολική λύση”
@Πατριώτης
Δηλαδή δεν παίζει ρόλο αν σχοινοβατούμε κι εμείς και όχι μόνον ο αντίπαλος;
@ Beriev 4 January 2017 at 17:26
Αυτό γράφω; Γι αυτό έγραψα “ελλαδικό κράτος” και όχι Ελλάδα, που θα συμπεριελάμβανε και την Κύπρο, καίτοι χωριστή κρατική οντότητα;
Γράφεις “Η κατάσταση της Τουρκίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και οικονομικά και πολιτικά και στρατιωτικά με γρηγόροτερους ρυθμούς από ό,τι χειροτερευει η δική μας κατάσταση. Δεν νομίζω ότι η Τουρκία έχει τα δικά μας χάλια, αλλά, όπως έγραψα, η κατάρρευσή της δεν είναι και τόσο απίθανη. Έπειτα, άλλου είδους προβλήματα έχει η Τουρκία από μάς. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Νομίζω ότι (πρέπει να) έγινα κατανοητός.
@Πατριώτης
Και η Ελλάδα και η Κύπρος και η Τουρκία έχει προβλήματα που επηρεαζουν τις διαπραγματεύσεις. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή απέχει από τη διάλυση όσο και το Ελλαδικό κράτος. Εαν το Ελλαδικό κράτος καταρρεύσει, σε λίγους μήνες θα καταρρεύσει και η Κύπρος. Η Κύπρος θα καταρρεύσει γιατί είναι μια κρατική οντότητα που δεν είναι σε θέση να προστατεύσει την επικράτεια της με δικά της μέσα. Το ότι η κατάσταση της Τουρκίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και οικονομικά και πολιτικά και στρατιωτικά με γρηγόροτερους ρυθμούς από ό,τι χειροτερευει η δική μας κατάσταση είναι γεγονός. Όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς τα διεθνώς τεκταινόμενα τα βλέπει αυτά τα πράγματα.
Γενικό σχόλιο
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Κύπρο είναι ο στρατός κατοχής. Εαν κάποιος από τους πολιτικούς μας καταφέρει να τον διώξει, αυτό θα είναι επιτυχία, αλλά δεν είναι χαζοί οι Τούρκοι. Ό,τι συμφωνία και να πετύχει κάποιος αλλά αφήνοντας τον στρατό κατοχής στην Κύπρο είναι άχρηστη συμφωνία.
Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα… βγήκε κι αυτό τώρα να μας μπερδέψει ακόμη περισσότερο:
http://www.defenddemocracy.press/cyprus-%CE%BDuland-and-anastasiades-what-is-going-on/
Μελετήστε το με τη δέουσα προσοχή!
Γενικότερα, στο δελτίο: http://www.defenddemocracy.press/
υπάρχουν καθημερινά ενδιαφέροντα άρθρα για το Κυπριακό.
και κάτι για τον Kissinger:
http://www.defenddemocracy.press/a-comment-on-kissinger-and-cyprus-the-devil-in-the-detail/
Ωχούουου! άντε τώρα Άγγελε εμείς οι αδαείς, να βγάλουμε άκρη μ’ όλα τούτα και τί παίζεται πίσω από τις κουρτίνες. Ύποπτα πράματα, πολύ ύποπτα! Ο κάθε απλός έντιμος άνθρωπος με απλή λογική και στοιχειώδες αισθητήριο θα σκεφθεί πως αν ο Αναστασιάδης εμπλέκεται σε έκνομες δοσοληψίες ή συγκάλυψη διακίνησης μαύρου χρήματος προς ίδιον όφελος ή συνεργατών του, αυτό τον καθιστά ευάλωτο και υποχείριο δυνάμεων που έχουν λόγους να επηρεάσουν δυσμενώς για την Κύπρο την πορεία των διαπραγματεύσεων. Πως είναι δυνατόν να βουϊζει ο τόπος από τέτοιου είδους δημοσιεύματα και να μη βγαίνει ένας εκπρόσωπος έστω της προεδρίας ή της κυπριακής κυβέρνησης να τα διαψεύσει; Αν υπάρχει έστω και σπέρμα αληθείας σε αυτά, ο Αναστασιάδης είναι ακατάλληλος να συνομιλεί κι αν του απομένει η ελάχιστη αξιοπρέπεια θα πρέπει, έστω την ύστατη στιγμή, να παραιτηθεί από του να προκαλέσει βλάβη στην πατρίδα του. Ευθύνη για τις όποιες αποφάσεις θα φέρει βέβαια και το κόμμα του και το μέρος του πολιτικού κατεστημένου στην Κύπρο και των πολιτών που τον στηρίζουν κι επιτέλους την τελική απάντηση θα πρέπει γι’ άλλη μια φορά να δώσει δια της ψήφου του το σύνολο των Ελληνοκυπρίων. Πολλή πρεμούρα όμως βλέπω, ενόψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων της προσεχούς εβδομάδας και φοβούμαι μη πάνε σε “λύση” που θα παρακάμπτει ή θα καθιστά ανενεργή την εκ των υστέρων έκφραση βούλησης δια δημοψηφίσματος του Κυπριακού λαού.
Όλοι αδαείς είμαστε, Ελευθέριε, μια και δεν έχουμε ακριβή, έγκυρη και πλήρη πληροφόρηση. Από εκεί και πέρα σκαλίζουμε όπου μπορούμε και σε ορισμένες ιδιαίτερες περιπτώσεις γράφουμε κι ένα “Μελετήστε το με τη δέουσα προσοχή!”
για να τηρούμε το CYA που λένε κι οι Αγγλοσάξωνες.
Σεβαστός ο λόγος του και δεκτές οι απόψεις του….
Με το πολιτικό του παρελθόν όμως, καλό θα ήταν να μας δώσει και κάτι σε στυλ απολογίας…ή έστω να αποδώσει λογαριασμό για τις ημέρες του επί ΠΑΣΟΚ. Τόσα άρθρα γράφει!!!….Αλλά έτσι είναι …όλοι μιλάμε λες και ήρθαμε σήμερα το πρωί εδώ και δεν έχουμε λερώσει τα χεράκια μας σκάβοντας τον λάκκο στον οποίο έχει πέσει η Χώρα!
@ Kostas A. Dimopoulos
Πολύ σωστά !!!
Δεν μας έφταναν οι Τούρκοι, οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι, ο ΟΗΕ, τώρα αποκτήσαμε ξαφνικά κι άλλον μουστερή για την Κύπρο..
http://mignatiou.com/2017/01/germaniki-alepou-sto-kipriako-pazari-xafnika-i-merkel-apeti-tachitati-lisi-me-anan/
Μας την έχουν πέσει όλοι να μας φάνε. Κι αν δεν υπάρξει απόκρουση, φοβούμαι τη φορά αυτή δεν θα μείνει μήτε η μαγιά πούλεγε κι ο Μακρυγιάννης.
Κι ένα ιστορικό για το πως φθάσαμε να συζητείται έκτοτε λύση του Κυπριακού αποκλειστικά και μόνο στο πλαίσιο της ΔΔΟ με συνενοχή από το 1974 και μετά πολιτικών και κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία “λύση” εφόσον συντελεστεί θα σημάνει και τον ενταφιασμό της.
Παρέλειψα τον σύνδεσμο:
https://vimasaronikou.wordpress.com/2015/06/24/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B6%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CF%85%CF%84/
και εδώ:
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/232282/i-dizoniki-eixe-ti-diki-tis-istoria
Ας διαβάσουν αυτό το άρθρο ( http://mignatiou.com/2017/01/oreopioun-tin-apotichia-tous-pigan-sti-genevi-idan-ke-apilthan-ke-ftei-o-kotzias/ ) τα αυτοθαυμαζόμενα τρολ του κ. Ν. Αναστασιάδη.
Και ας απαντήσουν.
Αυτοί που έσπευσαν άρον-άρον να στηρίξουν την αλλόφρονα επιλογή να διοργανωθεί “πενταμερής” διάσκεψη της Κυπριακής Δημοκρατίας απούσης. Δέχθηκε ο κ. Αναστασιάδης να μετέχει σε διεθνείς διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, όχι ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά ως απλός εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων.
Και το χειρότερο, ρίσκαρε όλη τη επιτυχή διπλωματική προσπάθεια πολλών ετών, τόσο για την ανακήρυξη της κυπριακής ΑΟΖ (και προσεχώς και της ελληνικής), όσο και για τη σύναψη τριμερών συμμαχιών μεταξύ Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ και Κύπρου-Ελλάδας-Αιγύπτου.
Όλα αυτά θα καταργούνταν με την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας που προβλέπει το σχέδιο της ΔΔΟ.
Εκεί που ο στρατηγικός ρόλος Κύπρου και Ελλάδας θα αναβαθμίζονταν στην Ανατολική Μεσόγειο, επέλεξε ο κ. Αναστασιάδης να παραχωρήσει αυτό το τεράστιο όφελος στην Τουρκία.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η Τουρκία αντιμετωπίζει τεράστια εσωτερικά προβλήματα, ενώ εδώ και μερικά χρόνια συζητούνται στα ‘διευθυντήρια’ σχέδια για τον εσωτερικό διαμελισμό της!
Έρχονται λοιπόν κάποιοι εν μέσω αυτών των αλλοπρόσαλλων επιλογών να μας προτρέπουν να διαβάζουμε Κυπριακή ποίηση!
Άραγε για να κατανοήσουμε καλύτερα το ξεπούλημα;
Τόσο σοβαροί!
Τόσο εθνικά ανεύθυνοι!
Στην ιστοσελίδα Ιγνατίου σήμερα (http://mignatiou.com/2017/01/i-moscha-stirizi-dikei-lisi-tou-kipriakou-sti-vasi-ton-apofaseon-tou-sa-tou-oie/#more-185632) υποστηρίζεται ότι “η Μόσχα στήριζε πάντα μια δίκαιη λύση στη βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και από το 1986 ακόμα πρότεινε πλήρες σχέδιο επίλυσης. «Πάντα επιμέναμε ότι οι δυο κοινότητες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν για το μέλλον τους χωρίς έξωθεν επιδράσεις και τεχνητά χρονικά όρια», αναφέρει ο Ρώσος διπλωμάτης, ελληνομαθής και άριστος γνώστης του Κυπριακού.”
Ο Ιγνατίου θα πρέπει να συμβουλευθεί τουλάχιστο το βιβλίο του Αναστάση Πεπονή «Τα γεγονότα και τα πρόσωπα», Λιβάνης 2002, σελίδες 89-90 για να μάθει ότι είναι από το 1964 που οι “ελληνομαθείς και άριστοι γνώστες του Κυπριακού” Ρώσοι υποστήριξαν την… ομοσπονδία για ν’ ακυρώσουν την Ένωση! Ο Πεπονής αφηγείται εκεί ότι στις 5 φεβρουαρίου 1965 στην Αθήνα, όταν προσκλήθηκε σε γεύμα στη ρωσική πρεσβεία άκουσε τον ίδιο τον πρεσβευτή να μιλά «εναντίον της προοπτικής της Ένωσης» την οποία καταλάβαινε μόνο ως «ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ.»
Ήδη οι Ρώσοι είχαν κάνει το παν να μπουκοτάρουν την Ένωση το 1964, υποσχόμενοι στους Τούρκους ότι θα στήριζαν την ομοσπονδία. Υπάρχουν τα σχετικά έγγραφα. Το έκαναν επισήμως στις 22 Ιανουαρίου 1965. Ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας Αλεξέι Γκρομύκο ανακοίνωσε ότι οι «δύο κοινότητες” μπορούσαν μια χαρά να επιδιώξουν μια «ομοσπονδιακή μορφή λύσης του Κυπριακού».
Δεν γίνεται να είναι κανείς σήμερα από τη μια αντι-ομοσπονδιακός και από την άλλη να πιστεύει ότι οι Ρώσοι θα θυσιάσουν τα συμφέροντά τους για χάρη άλλων, όποιο κι αν είναι. Μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες συμβαίνουν αυτά. Εξάλλου το σχόλιο αυτό θα λογοκρινόταν στην ιστοσελίδα Ιγνατίου. Γι’ αυτό και γράφεται εδώ, και ως απάντηση σε διάφορους εν Ελλάδι αφελείς.
@Άντης Ροδίτης
Σε ποια εποχή αναφέρεστε; Γνωρίζετε προφανώς πως βρισκόμαστε στο 2017, πλέον, ε;
Και αφού πάμε στα ρετρό, εκείνη την περίοδο (παρούσης ακόμη της Μεραρχίας στην Κύπρο) ποια ήταν η θέση των Αμερικανών;
Όταν ξεκοκαλίσετε τα αμερικανικά έγγραφα στο βιβλίο “Κουράγιο Πηνελόπη”, Αρμός 2013, και δεν καταλάβετε ποια ήταν τότε η θέση των Αμερικανών, ευχαρίστως θ’ αναλάβω να σας εξηγήσω όσα δεν καταλάβατε. Σαν εισαγωγή, για να περάσετε μια διαφωτιστική Κυριακή, ρίξτε μια ματιά στο πιο κάτω:
Η Ένωσις το 1964
Το θέμα της δυνατότητας πραγματοποιήσεως της Ενώσεως Κύπρου-Ελλάδος χωρίς παραχωρήσεις στην Τουρκία, κατά τον μήνα Αύγουστο 1964, δεν μπορεί να παραγνωρισθεί από την Ιστορία.
Στις 23 Αυγούστου 1964 ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντην Ρασκ απέστειλε τηλεγράφημα (D.S., C.F., POL 27 CYP, 479 secret) πέντε σελίδων, προς τον Μεσολαβητή των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας Ντην Άτσεσον, με αντίγραφα στους Αμερικανούς πρέσβεις Αθηνών, Άγκυρας και Λονδίνου.
Το τηλεγράφημα περιέγραφε τη «νέα πορεία δράσης» (“new proposed course of action”), επειδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε κρίνει ότι οι διαπραγματεύσεις στη Γενεύη είχαν τερματισθεί («had run its course»).
Επρόκειτο ουσιαστικά για τελεσίδικη απόφαση λύσης του Κυπριακού για την οποία ο Υπ. Εξ. των ΗΠΑ ενημέρωνε τους αρμοδίους πρέσβεις και ανέμενε την τυπική συγκατάνευσή τους, βάσει και των εκθέσεών τους των προηγουμένων μηνών.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, έλεγε ο Ρασκ, θα έπρεπε «να προχωρήσει με τα σχέδια της για την πραγματοποίηση της Ενώσεως», ενώ οι ΗΠΑ αναλάμβαναν την ευθύνη «ώστε ούτε οι Τούρκοι ούτε οποιαδήποτε άλλη εξωτερική δύναμη να επέμβει με στρατιωτική ενέργεια». (“We will undertake to see that neither the Turks nor any other power will intervene with military force”).
Η διαβεβαίωση αυτή επαναλαμβάνεται στο έγγραφο δύο φορές. Ενδιάμεσα τίθεται ο μοναδικός όρος προς την Ελλάδα, να διαπραγματευθεί με την Τουρκία μετά την ολοκλήρωση της Ενώσεως (“once Enosis is concluded”) με στόχο την παραχώρηση στην Τουρκία βάσεως με ενοίκιο για 50 χρόνια. Και να διαβεβαιώσει η Ελλάς τον τ/κυπριακό πληθυσμό για τα μειονοτικά του δικαιώματα.
Ενώ οι Άγγλοι χρειάστηκαν σχεδόν τρεις μέρες να πάρουν είδηση ότι αυτό το “once Enosis is concluded” σήμαινε πως η Τουρκία δεν θα έπαιρνε τίποτε στο τέλος σε απευθείας διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα μετά την Ένωση (έγγραφο 25.8.64 DEFE 11/456, FO 10368), ο πρέσβης Αθηνών Χένρυ Λαμπουίς όχι μόνο συμφώνησε αλλά υπερθεμάτισε (387 secret, L.B.J. Library, N.S.F., Country File, Box 122, Cyprus, Vol. 14), ενώ ο πρέσβης Λονδίνου Ντέηβιντ Μπρους εξέφρασε απλώς φόβους και απροθυμία συμμετοχής της Βρετανίας στην επιχείρηση, συμφωνώντας πάντως ότι η Ένωση ήταν υπό τις περιστάσεις η επιθυμητή λύση (911 secret, L.B.J. Library, N.S.F., Country File, Box 122, Cyprus, Vol. 14). Ο Ρέυμοντ Χέαρ, πρέσβης στην Άγκυρα, αντέδρασε αρνητικά, προειδοποίησε πως επρόκειτο για άνευ όρων Ένωση, αλλά από την άλλη παραδεχόταν πως η αντίδρασή του ήταν άμεσα αντανακλαστική, επηρεασμένη μάλλον από την αναμενόμενη τουρκική αντίδραση (370 secret, L.B.J. Library, N.S.F., Country File, Box 122, Cyprus, Vol. 14).
Ο ίδιος ο Ντην Άτσεσον είχε ήδη δεχτεί και παραδεχτεί από την προηγούμενη (22 Αυγούστου) – γι αυτό άλλωστε έφτασε και η κυβέρνηση των ΗΠΑ στην απόφαση της 23ης Αυγούστου – ότι «μόλις οι Έλληνες είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν την Ένωση θα μπορούν να πουν ότι είναι χωρίς όρους, όπως πράγματι και θα είναι, αφού οι Τούρκοι θα έχουν χάσει το λεωφορείο». (Έγγραφο 462 secret, D.S., C.F., POL 27 CYP: “When Greeks were ready to produce Enosis, they could say that it was unconditional as it would indeed be since the Turks would have missed the bus”.
Οι Έλληνες, όμως, η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, δεν μπορούσε να είναι καθόλου «έτοιμη να εφαρμόσει την Ένωση», επειδή η προπαγάνδα τού Αρχιεπισκόπου Μακαρίου είχε πείσει τον κυπριακό λαό ότι η ελληνική μεραρχία ήταν εχθρικός, νατοϊκός στρατός και ότι είναι διχοτόμηση που θα εφάρμοζε κι όχι την Ένωση. Οποιαδήποτε κίνηση της μεραρχίας μπορούσε να δημιουργήσει εμφυλιοπολεμικές συνθήκες στην Κύπρο με απρόβλεπτες για όλους εξελίξεις. Η μεραρχία δεν κινήθηκε και η Ένωση δεν έγινε.
Άντης Ροδίτης
Σημείωση: Όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα υπάρχουν στην πρωτότυπη μορφή τους και μεταφρασμένα στα ελληνικά στο βιβλίο «Κουράγιο Πηνελόπη», Αρμός 2013.
@Άντης Ροδίτης
Τα γνωρίζω αυτά Αγαπητέ από παλαιότερη σχετική κουβέντα (πιθανόν από εσάς πάλι ή τον NF).
Και για αυτό έκανα την νύξη. Η τότε θέση των Αμερικανών σε σύγκριση με την μεταγενέστερη (και τα γνωστά αυτής αποτελέσματα).
Με το ίδιο σκεπτικό λοιπόν γιατί να δεχτούμε την άποψη του Γκρομύκο του τότε ως πάγια εξωτερική της Ρωσίας τώρα;;;
Η μεταγενέστερη (και τα γνωστά αυτής αποτελέσματα) γονιμοποιήθηκε απο τη δική μας ανικανότητα να εννοήσουμε την παλαιότερη. Η πάγια πολιτική της Ρωσίας, καπιταλιστικής ή “κομμουνιστικής” (τα εισαγωγικά επειδή και η κομμουνιστική κρατικά καπιταλιστική ήταν) είναι -πολύ ορθά- η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας. Αυτά εξυπηρετούνται με τη μη λύση του Κυπριακού, τη διατήρηση του ως προβλήματος στους κόλπους του ΝΑΤΟ ή γενικότερα στους κόλπους της Δύσης. Δέστε και σημερινή στάση. Συνεννοηθήκαμε αυτή τη φορά;
Και: Οπότε, συγκντρωθείτε στη δική μας “ανικανότητα” ή το κόλλημα των εκάστοτε Ελλήνων ηγετών (και το 1964) με τοι τομάρι τους αντί με το συμφέρον της πατρίδας τους.
Καλά…δεν τον κάναμε εμείς πρόεδρο τον Μακάριο, πάντως….
Αλλά δεν καταλαβαίνω ποια η διαφορα μεταξύ αμερικανικής και ρωσικής (γαι την οποία βλέπω μία εμμονή) πολιτικής.
Πάντως δε συνηθίζω να ρίχνω φταίξιμο σε “άλλους”. Δικών ΜΑΣ πολιτικών ευθύνες ίσως αρκετές….αλλά ο Μακάριος έχει τεράστια ευθύνη…και αρκετοί Κύπριοι τον θυμούνται ακόμα ως “αγωνιστή”, “ηγέτη” κλπ…
Τέλος, μόλις τώρα παράγγειλα και την Πηνελόπη και τις Μέλισσες (αν και το είχα τάξει στον εαυτό μου από την προηγούμενη “αντιπαράθεση” – μαζί με NF)
Καλό σας βράδυ. Με τις ευχές να ξεκουμπιστεί ο στρατός κατοχής από βόρεια περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακριβώς, κύριε Δημόπουλε: Δεν υπάρχει διαφορά “πολιτικής”. Η μόνη “πολιτική” που υπάρχει και την εφαρμόζουν όλοι (εκτός από τους βλάκες) είναι η επιδίωξη του συμφέροντος κάθε χώρας, όπως το καταλαβαίνει η κάθε χώρα και όχι όπως το καταλαβαίνουν οι κάθε άλλοι.
Αυτή την “πολιτική” εφαρμόζουν ιδιαιτέρως οι υπερδυνάμεις, οι οποίες δεν έχουν δισταγμούς να θυσιάσουν οποιονδήποτε, ιδιαίτερα αν είναι μικρός και ανήμπορος. Δεν τους κατηγορώ για “ανηθικότητα” όπως είναι το τρέχον κόλπο εξαπάτησης των λαών από τους ηγέτες τους, ότι δηλαδή οι μεγάλοι είναι ανήθικοι και οι μικροί ηθικοί!! Αυτά είναι κόλπα με τα οποία οι “πολιτικοί” ξεγελούν χωρικούς και απληροφόρητους. Το μόνο που συμβαίνει, συνέχει και “λειτουργεί” τον κόσμο τούτο είναι ότι οι πιο έξυπνοι και οι πιο πατριώτες επιβάλλουν την ισχύ που αποκτούν με την εξυπνάδα και τον πατριωτισμό τους πάνω στους λιγότερο έξυπνους και τους λιγότερο πατριώτες. Αυτός είναι ο κόσμος και κανένας άλλος, πλην βέβαια της Βασιλείας των Ουρανών, στην οποία πρέπει να πιστεύουμε.
Τον Μακάριο δεν τον ψηφίσατε “εσείς” μεν (ποιοι “εσείς” δηλαδή; δεν είναι ψήφος και η εκ των υστέρων υποστήριξη;) και ο Μακάριος επέλεξε, για να κερδίσει τις ψήφους των “κομμουνιστών”, να στηρίξει την “καλή” Σοβιετική Ένωση και ν’ αντισταθεί στην “κακή” Αμερική, τη στιγμή που η Κύπρος “ανήκε” στη Δύση βάσει μεταπολεμικών διεθνών συμφωνιών. Είχε ήδη στο έδαφός της βάσεις του ΝΑΤΟ (με δική της αναπόφευκτη συμφωνία), και σπουδαιοτερο όλων, πολέμησε για την ένωση με την Ελλάδα, δηλαδή για την ένωση με το ΝΑΤΟ! Τί γύρευε ο Μακάριος να βάλει ένα μικρό λαό να συμμαχήσει με τη Σοβιετική Ένωση για να πολεμήσει ως “ηθικός” την “ανήθικη” Αμερική;
Η Αριστερά, δυστυχώς, προξένησε σε Ελλάδα και Κύπρο τις μεγαλύτερες ζημιές.
Στην κόντρα Αμερικής-ΕΣΣΔ, η πρώτη επέλεξε να δώσει ένα γερό σκαμπίλι στη δεύτερη ενώνοντας Κύπρο-Ελλάδα (με παραχωρήσεις στην Τουρκία), και η δεύτερη αποφάσισε να παρεμποδίσει πάσει θυσία αυτή την ενδυνάμωση του ΝΑΤΟ, κοροϊδεύοντας τους Κυπρίους (δηλαδή τον Μακάριο, που όφειλε να ξέρει και ήξερε την αλήθεια) ότι συντάσσεται με τα συμφέροντά τους!! Τα μόνα συμφέροντα των Κυπρίων ήταν η Ένωση με την Ελλάδα, κι αυτό η (ορθόδοξη) Ρωσία και η τότε ΕΣΣΔ το πολέμησε και το πολεμά μέχρι σήμερα.
Στην πορεία των συζητήσεων το 64 (Άτσεσον κ.λπ.) χάρη στην επιμονή Παπανδρέου υπέρ της Ενώσεως (που ήταν το συμφέρον του ΝΑΤΟ) και χάρη στην επιμονή του Μακαρίου (που έλεγε όχι στο ΝΑΤΟ), το ΝΑΤΟ έφτασε στο σημείο (αναγκάστηκε), προκειμένου να νικήσει τη Ρωσία, ν’ αφήσει ανοικτή την δυνατότητα να γίνει η Ένωση ΑΝΕΥ ΚΑΜΜΙΑΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ!
Αυτό ο Μακάριος έκανε πως δεν το είδε, και δεν το εκμεταλλεύτηκε. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό σε επίπεδο αφοσίωσης στο εθνικό συμφέρον; Σκεφτείτε το, αναλύστε το για να καταλάβετε τι σημαίνει σήμερα μια παραδοχή ότι ο Μακάριος δεν συμπεριφέρθηκε καθόλου έξυπνα, καθόλου πατριωτικά, για να χρησιμοποιήσω ήπιους όρους.
Ξέρετε κανένα “πολιτικό” σήμερα που να συνειδητοποιεί αυτή την αλήθεια και (αυτό είναι το πιο σημαντικό) να τολμά να βάλει τα πράματα στη θέση τους για μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ τού ελληνισμού, σε σοφότερες, ωριμότερες βάσεις;
Τις λεπτομέρειες στις αποφάσεις των Αμερικανών το 64 εκθέτει και αναλύει η “Πηνελόπη” με ΕΓΓΡΑΦΑ. Στην Ελλάδα ουδείς αποπειράθηκε να μιλήσει δημοσίως για το βιβλίο, πλην του Θάνου Βερέμη (“Καθημερινή”), που τα μάσησε και παρέπεμψε στο… μέλλον την ήδη παρούσα και τυπωμένη έρευνα των 180 εγγράφων!! Αντιληπτό γιατί, και ο καθένας μας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ευχαριστώ κ. Ροδίτη..Εν αναμονή του ανοίγματος του Φακέλου, λοιπόν…Αν και όταν βρεθεί κάποιος με μεγάλο καβάλο, φυσικά!!!
Και για να κλείσουμε και το αρχικό ζητηματάκι…Η σωστή “πολιτική” πρέπει να διέπεται και από την σχετική ευελιξία ανάλογα με το συμφέρον της Χώρας. Εμείς αναλώνουμε την ευελιξία μας στο συμφέρον, αφήνοντας την “πολιτική” στους άλλους…τους ανήθικους.