Χρειαζόμαστε το αποφασιστικό θάρρος μιας σφαιρικής στρατηγικής μεταρρύθμισης

Σε μία από τις ενημερωτικές συνεδριάσεις στο υπουργείο Άμυνας της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ο γράφων, μέλος αυτής της Επιτροπής, ενίστατο στην εκφρασθείσα πρόθεση του τότε ΥΕθΑ να μειώσει περαιτέρω την ήδη μειωμένη στρατιωτική θητεία. Υπενθύμιζε ότι στρατεύονταν ακόμη τα παιδιά των 150.000 ετησίων γεννήσεων, αλλά σε λίγο θα κατρακυλούσαμε στις 130-120.000 κλπ. Σήμερα φθάσαμε τις 91.847! Πρόσθετα ότι στους νέους αριθμούς προσμετρώνται ήδη περίπου 10.000 γεννήσεις παιδιών αλλοδαπών. Εμβρόντητη τότε η ομήγυρη άκουσε τον υπουργό να …αποστομώνει τον ενιστάμενο με το βαρύγδουπο αντεπιχείρημα «θα στρατεύονται και τα αλβανάκια, τι σας πειράζει αυτό;». Ε, λοιπόν, πριν αλέκτορα φωνήσαι, στρατεύτηκαν ήδη και τα αλβανάκια. Και ορκίστηκαν να υπερασπιστούν την τιμή και τα σύνορα της Ελλάδος. Και το έπραξαν είδαμε πώς!

Το περιστατικό στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Μεσολογγίου δεν είναι τυχαίο, ούτε θα παραμείνει μοναδικό. Όσοι παρακολουθούν τον ασίγαστο ανθελληνισμό του Ράμα και την διαρκή υποδαύλιση δράσεων υπονομευτικών της σταθερότητας της περιοχής μας, καθώς και την απόλυτη εξάρτησή του από τον Ερντογάν να προετοιμαστούν για τα χειρότερα. Εκτός εάν αντιδράσουμε αμεσότατα και αποτελεσματικά.

Αργούμε επικινδύνως να συνειδητοποιήσουμε τα τεχνάσματα του αλβανικού  αλυτρωτισμού, να εντοπίσουμε τα εντός Ελλάδος πλοκάμια του και υποτιμούμε τον αδίστακτο ρόλο του εξ Αγκύρας προστάτη  και καθοδηγητή του.

Τα σχέδια περί Μεγάλης (ή Φυσικής) Αλβανίας στρέφονται ευθέως κατά της εθνικής μας υποστάσεως. Και η ματαίωσή τους πρέπει παντί σθένει να επιτευχθεί. Άλλωστε η νυν τουλάχιστον ηγεσία της λειτουργεί ως τυφλός εκτελεστής του τουρκικού επεκτατισμού στα βορειοδυτικά μας.

Οι ελληνοποιήσεις είναι ένα κεφάλαιο που χειριστήκαμε χωρίς την επιβαλλόμενη σοβαρότητα και βρίσκουμε τις συνέπειές του ήδη μπροστά μας.

Οι ιεροφάντες του υπαρκτού εκσυγχρονισμού και οι τούτοις όμοιοι συντηρητικοί που τους διεδέχθησαν επιχειρηματολογούσαν κακοποιώντας τη γνωστή ρήση του Ισοκράτη . Οι επιπόλαιες ελληνοποιήσεις δεν πρόκειται εξ άλλου να λύσουν το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Αυτό οφείλουν και υποχρεούνται να το λύσουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες με τις γεννήσεις. Δύο τουλάχιστον παιδιά ανά ζεύγος.

Η Ελλάδα προσκτά δύναμη ως επίκεντρο – άξονας συνοχής του απανταχού της γης οικουμενικού Ελληνισμού. Η ελληνικότητα ως τρόπος του βίου και πρόταση πολιτισμού είναι αυτή που πρέπει να ενιαιοποιήσει τον εντός και εκτός ελλαδικών συνόρων  Ελληνισμό.

Όπως εύστοχα επεσήμανε πρόσφατα ο Χρήστος Γιανναράς («Καθημερινή»22.1.17) «καθένας που γεννήθηκε Έλληνας (με μητρική γλώσσα και συνείδηση ελληνική) οπουδήποτε της γης να αναγνωριστεί αυτοδικαίως ενεργός πολίτης [της Ελλάδος] απαράλλακτα όπως κάθε Εβραίος το θρήσκευμα μπορεί να είναι πολίτης του κράτους του Ισραήλ»

Τα παπαγαλάκια της σφοδρά δοκιμαζομένης παγκοσμιοκρατίας παραδέχονται τα χάλια του συστήματος που υπερασπίζονται (εργοστάσια που κλείνουν, πολυεθνικές που δεν πληρώνουν φόρους, ο Μπάφετ αποκάλυψε ότι πληρώνει τον ίδιο φόρο με τον τελευταίο υπάλληλό του!) εξακολουθούν παρά ταύτα να υπεραμύνονται των αφεντικών τους. Κατά τους συστημικούς κονδυλοφόρους η ύπαρξη του Brexit και οΤραμπ εκμεταλλεύτηκαν την δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου επιρρίπτοντας τις ευθύνες στις απάτριδες ελίτ [μα είναι ευπατρίδες οι ελίτ;] που σύμφωνα με το δήθεν εθνολαϊκιστικό αφήγημα – θέλουν ανοικτά σύνορα ώστε να εξάγουν κεφάλαια και να εισάγουν φθηνή εργασία από αναπτυσσόμενες χώρες…

Ερώτηση κρίσεως: Αν όμως η αγανάκτηση είναι δικαιολογημένη, όπως παραδέχονται τα παπαγαλάκια,  τότε γιατί το αφήγημά της είναι τάχα εθνολαϊκιστικό;

Οι ως τώρα κυρίαρχες δυνάμεις της αδράνειας φοβούνται και αντιμάχονται τις αλλαγές. Η Caroline Galacteros, διευθύντρια του Γραφείου Στρατηγικών Μελετών Planeting (le Figaro politique/12.1.17, τα αποσπάσματα σε μετάφραση Ε. Νιάνιου), αποκαλύπτει το ναρκοπέδιο που έστησαν μετά τη νίκη Τραμπ για να τον εμποδίσουν «να ενοχλήσει κολοσσιαία κέντρα εξουσίας και συμφερόντων τα οποία απειλούνται από τον πραγματισμό του».

Η Galacteros πιστεύει ότι ο Τραμπ θα αναδιατάξει θετικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική και άμυνα (από την πέννα της και στου Θεού τ΄ αυτί …).

Η αναλύτρια ασχολείται με τα χάλια της Γαλλίας – με τα ελλαδικά δεν καταπιάστηκε, αλλά λόγω συγγενείας ιστορικής και νομικής αιτίας αμφότεροι κινούμαστε «σε πλήρη ταυτοτική και πολιτική ταλάντωση». Το «δια ταύτα» της αρθρογράφου είναι αφυπνιστικό και για μας: «Μόνο το αποφασιστικό θάρρος μιας σφαιρικής στρατηγικής μεταρρύθμισης προς κάθε κατεύθυνση, επώδυνης αλλά ζωτικής, θα μας βγάλει από αυτές τις κινούμενες άμμους. Τελικά, ένα όραμα. Η ισχύς και η επιρροή τρέφονται από τη συνοχή, την εξουσία, την κυριαρχία και την ακεραιότητα: σίγουρα αυτή των συνόρων αλλά και αυτή της απόφασης».

Μπορεί ο Τραμπ να ενοχλεί Αμερικανούς και Ευρωπαίους (της γερμανικής Ευρώπης) για λόγους αισθητικής και διαφορετικής προσέγγισης των πραγματικοτήτων της ζωής, αλλά αν καταφέρει να αντισταθμίσει την αλόγιστη υπεροψία και την εκχειλίζουσα πολιτική ορθότητα των αμερικανικών και των ευρωπαϊκών ελίτ, η συνεισφορά του θα είναι σημαντική. «Αρχή άνδρα δείκνυσι», όπως αποφαινόταν ο ημέτερος Βίας ο Πριηνεύς. Αν δεν καταφέρει έστω τα ολίγιστα, αλλά ουσιωδέστατα που προσδοκούν οι ταλαίπωροι του πλανήτη θα είναι η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Απευκταίον!