Ακούμε συχνά ορισμένους συμπολίτες μας να διακηρύττουν ότι οι έννοιες του Έθνους, της Πατρίδας, της θρησκευτικής κληρονομιάς , της πολιτιστικής ταυτότητας κ.τ.ο. είναι «ξεπερασμένες». Ως δικαιολογία άλλοι μεν επικαλούνται μία νεφελώδη παγκοσμιοποίηση, άλλοι θυμίζουν την συμμετοχή μας στην Ευρ. Ένωση και άλλοι αναμασούν παρωχημένα συνθήματα ενός μαρξίζοντος διεθνισμού. Η διεθνής, όμως, πραγματικότητα, άλλα μάς διδάσκει και διαψεύδει τους αρνητές της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής αξιοπρέπειας. Και στην Ευρώπη και εκτός Ευρώπης οι λαοί που σέβονται τον εαυτό τους ρυθμίζουν την εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική με γνώμονα την αξία του Έθνους και της εθνικής ταυτότητος . Ας θυμηθούμε ορισμένα πρόσφατα γεγονότα.
Η τελετή ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου μάς οδηγεί σε λίαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. 40 χρόνια μετά από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο κατά των θρησκευτικών παραδόσεων της Κίνας, βλέπουμε τους Κινέζους να εξαφανίζουν κάθε αναφορά στον Μάο Τσε Τουγκ και αντιθέτως να αναφέρονται τιμητικά στην θρησκευτική κληρονομιά της χώρας τους. Ο Μάο έλειπε τελείως από την τελετή. Αντιθέτως ήταν παρούσα η Πατρίδα, την οποία ύμνησαν από την αρχή της τελετής με το τραγούδι που τραγούδησε -ως γνωστόν με την φωνή άλλου κοριτσιού- η μικρή συμπαθής Κινέζα. Ο Κομφούκιος, τον οποίο προσπάθησε να γκρεμίσει ο Μάο, είναι και αυτός παρών στην πολιτιστική ζωή της Κίνας. Η Κινεζική κυβέρνηση έχει ιδρύσει το Ινστιτούτο «Κομφούκιος» με σκοπό την διάδοση της κινεζικής γλώσσας στο εξωτερικό. Στόχος του Ινστιτούτου είναι να δημιουργήσει πολλά παραρτήματα σε όλο τον Κόσμο και να γίνει κάτι αντίστοιχο με το Βρετανικό Συμβούλιο και το Ινστιτούτο Γκαίτε. Συμπέρασμα: Οι έννοιες της Πατρίδας και της θρησκευτικής κληρονομιάς παραμένουν σταθερές, ενώ ο Μάο που ενέπνευσε πολυάριθμους «επαναστάτες» ανά την Υφήλιο πέρασε στα αζήτητα!
Ερχόμαστε τώρα στην Ευρώπη: Όπως μάς πληροφορεί η γαλλική εφημερίδα LE FIGARO (13-8-2008), με την τροποποίηση του γαλλικού Συντάγματος, η οποία ενεκρίθη από την Βουλή και την Γερουσία στις 21-7-2008, θεσπίσθηκε ειδική διάταξη για την κρατική στήριξη και προστασία της παγκοσμίου γαλλοφωνίας. Η Γαλλία αναλαμβάνει να διατηρεί ειδικούς πολιτιστικούς δεσμούς και να καλλιεργεί την συνεργασία και την αλληλεγγύη με χώρες, οι οποίες χρησιμοποιούν την γαλλική γλώσσα. Οι Γάλλοι θεωρούν την γλώσσα τους θεμελιώδες στοιχείο πολιτιστικής ταυτότητας και επιπλέον την αξιοποιούν για να διαφημίσουν διεθνώς τον πολιτισμό τους και να αναπτύξουν την διπλωματία τους. Την ίδια ώρα βλέπουμε στην Ελλάδα και στην Κύπρο να υποβαθμίζεται η γλωσσική παιδεία των νέων μας και παρατηρούμε θλιβερά ελλείμματα ελληνογνωσίας από δημοσιογράφους του γραπτού και ηλεκτρονικού Τύπου.
Η υποστήριξη της γαλλοφωνίας δεν έχει μόνο πολιτιστική διάσταση. Φαίνεται ότι έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Μία κατ’εξοχήν γαλλόφωνη εθνική ομάδα είναι οι Βαλλόνοι του Βελγίου, οι οποίοι βρίσκονται σε συνεχή διαμάχη με τους Φλαμανδούς (Ολλανδόφωνους). Ο βελγικός συνεταιρισμός κλονίζεται συθέμελα και ήδη αρχίζουν να γίνονται δημόσιες συζητήσεις για την πιθανότητα διασπάσεως του Βελγίου σε δύο κράτη. (Ερώτημα: Και οι Βρυξέλλες που φιλοξενούν τους ευρωενωσιακούς θεσμούς τί θα γίνουν; Ίσως πόλη –κράτος με ειδικό καθεστώς;). Και πάλι καταφεύγουμε στην LE FIGARO (29-7-2008) για να πληροφορηθούμε ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση το 49% των Βαλλόνων δήλωσαν ότι αν διαλυθεί η Βελγική Ομοσπονδία θέλουν να ενωθούν με τη Γαλλία. Χρήσιμο μάθημα για τους οπαδούς των Ομοσπονδιακών κατασκευασμάτων και ειδικά για τους κ.κ. Χριστόφια και Ταλάτ: Η εθνική ταυτότητα και το εθνικό συναίσθημα πολλές φορές είναι τόσο ισχυρά που απειλούν να κλονίσουν τα δυαδικά η πολυεθνικά ομοσπονδιακά κράτη. Παρά τις αφελείς δοξασίες των πάσης φύσεως διεθνιστών, η αξία του Έθνους, της ιστορικής συνείδησης, της πολιτιστικής ταυτότητας παραμένουν οι ισχυρότεροι παράγοντες των διεθνών σχέσεων.
Και επειδή βρισκόμαστε στην Ευρώπη ας έλθουμε λίγο πιο κοντά στα σύνορά μας. Στις 13 Αυγούστου τ.έ. η Σλοβενία ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει την ένταξη της Κροατίας στην Ε.Ε. αν η κυβέρνηση του Ζάγκρεμπ δεν αποδεχθεί ορισμένες συνοριακές ρυθμίσεις υπέρ των Σλοβένων. Ναι, αγαπητοί φίλοι. Η Ευρώπη, την οποία επικαλούνται ως πρόσχημα οι οπαδοί του εθνομηδενισμού και των υποχωρήσεων, βρίθει παραδειγμάτων εθνοκεντρικής εξωτερικής πολιτικής. Η Σλοβενία, αν και συνυπήρξε με τους Κροάτες εντός της Αυστρουγγαρίας και εντός της Γιουγκοσλαβίας, απειλεί να αφήσει εκτός Ευρ. Ενώσεως τους γείτονες εξ αιτίας μιας μικρής συνοριακής διαφοράς. Άρα κάλλιστα και πολύ … ευρωπαϊκά πράττει η ελληνική κυβέρνηση που απειλεί να αφήσει τα Σκόπια εκτός Ε.Ε. και ΝΑΤΟ λόγω ονόματος και ιστορικών πλαστογραφιών. Και ακόμη καλύτερα θα πράξει η επίσημη διπλωματία μας αν επιδείξει την ίδια πυγμή προς την Τουρκία.
Αυτά τα λίγα παραδείγματα ήσαν τελείως ενδεικτικά. Θα βρείτε πολλά άλλα αν μελετήσετε την διεθνή επικαιρότητα. Τελικά καταλήγω να πιστεύω ότι μόνο στην Ελλάδα προβάλλονται με τόση ένταση οι απόψεις που αποδομούν τις αξίες του Έθνους, της ιστορικής συνέχεις και της Ορθόδοξης θρησκευτικής μας κληρονομιάς. Είμαι βέβαιος ότι οι αποδομητές αποτελούν απλώς μία θορυβώδη μειοψηφία και ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ανά την Οικουμένη συνεχίζει να σέβεται τις εδραίες αξίες που μας βοήθησαν να αντισταθούμε στην … παγκοσμιοποίηση των Ρωμαίων, των Σταυροφόρων, των Οθωμανών και των διαφόρων ολοκληρωτισμών.
16-8-2008
Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων