Ακατανόητη η επίσκεψη του Γιλντιρίμ εφέντη. Η τραγωδία είναι ότι ο τούρκος ήρθε εδώ κατόπιν προσκλήσεώς μας! Τον κάλεσε ο κ. Τσίπρας, μετά από υπόδειξη – απαίτηση του Ερντογάν!
Η επίσκεψη θύμιζε την γνωστή ελληνική παροιμία «παρ’ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου», και το αρχαίο σκωπτικό σχόλιο από τον Φιλόγελω των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου γραμματικού κατά το οποίο «σχολαστικός εν γάμοις εστιασθείς, είτα αναχωρών, “εύχομαι” και αεί ταύτα υμάς ποιείν»(=σχολαστικός που καλοστρώθηκε σε γάμο, φεύγοντας τούς ευχήθηκε και του χρόνου…)
Αυτός λοιπόν ο περίεργος (επιεικής ο χαρακτηρισμός) επισκέπτης, μη αυτοσυγκρατούμενος και μη σεβόμενος στοιχειωδώς την δεοντολογία τού φιλοξενουμένου, εκτροχιάσθηκε εν μέσω Μαξίμου και μάς κατήγγειλε, ο ρέκορντμαν των συνεχών παραβιάσεων του εναερίου – θαλασσίου ελληνικού χώρου ως … παραβιαστές και παραβάτες, προτείνοντας συμψηφισμό εγκλημάτων! Απεφάνθη επίσης ότι τα κοιτάσματα στο Αιγαίο και στην Κύπρο «ανήκουν στην… ανθρωπότητα» και επομένως Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν δικαίωμα εκμετάλλευσης. Το παραλήρημα τού τούρκου συνεχίσθηκε στο ζήτημα των «8» για τους οποίους ζήτησε να παραμερίσουμε την Δικαιοσύνη, προφανώς «α λα τούρκα»!
Υποτίθεται ότι ο επισκέπτης ήρθε για να παραστεί σε ιδιωτικό μουσουλμανικό δείπνο “Ιφταρ” στη Θράκη. Με αφορμή αυτό σημειώθηκε τεράστια κινητοποίηση και επίδειξη δυνάμεως και θράσους των τουρκιζόντων της μειονότητας.
Το ισοδύναμο τη επίσκεψης Γιλντιρίμ στην Ελλάδα θα ισοφάριζε κάπως με μια Πανορθόδοξη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινουπόλεως. Ο κ. Τσίπρας θα διαχειριζόταν ένα τέτοιο αίτημα προς τους Ερντογάν και Γιλντιρίμ;
Αυτό προσκτά άλλη διάσταση μετά την προχθεσινή νέα βεβήλωση του Ιερού Κέντρου της Ορθοδοξίας από τους ισλαμιστές. Η ενέργειά τους προκαλεί τα αισθήματα της παγκόσμιας χριστιανικής κοινότητας και όλων των πολιτισμένων ανθρώπων.
Οι κυβερνήσεις όλες πρέπει να αξιώσουν την απόδοση του Ιερού στον φυσικό του δικαιούχο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Άγκυρα εξακολουθεί να εγκληματεί εν ψυχρώ στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Έχουμε να κάνουμε όμως με τον κατ’ εξακολούθηση ενδοτισμό του κ. Αναστασιάδη. Ξεκίνησε με το σωστό αίτημα για Διεθνή Συνδιάσκεψη (Κυπριακή Δημοκρατία, Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία, Σ.Α. του ΟΗΕ, Ε.Ε) για να αντιμετωπισθεί το ζήτημα τού καθεστώτος ασφάλειας και εγγυήσεων. Στην πορεία η Διεθνής έγινε Πολυμερής, αλλά κατάντησε Πενταμερής (=οι τρείς, λεγόμενες Εγγυήτριες, εξ αυτών η Τουρκία δύναμη εισβολής, κατοχής, εποικισμού, η άλλη, η Βρετανία του “ήξεις αφίξεις” και η πανταχόθεν βαλλόμενη Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία αυτοϋποβιβάσθηκε σε κοινότητα για να καταστεί…ισοϋψής με το ψευδοκράτος. Στη Γενεύη 2 οι ημέτεροι έχουν ουσιαστικά αποδεχθεί, ότι το Κυπριακό είναι διακοινοτική διαφορά και όχι, όπως πράγματι είναι, διεθνές πρόβλημα.
Το χειρότερο είναι η ημερομηνία (28/6) αφού μετά 2 εβδομάδες είναι προγραμματισμένες οι έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ από τις εταιρείες ENI – TOTAL. Το λεγόμενο «πακέτο Μέρκελ» που εμφανίζεται ως σανίδα σωτηρίας είναι εξ ορισμού αλυσιτελές. Άρα η ημερομηνία 28/6 αντενδείκνυται για χιλίους λόγους.
Η Τριμερής της Θεσσαλονίκης (Ελλάς, Κύπρος, Ισραήλ) επιβεβαίωσε μια σοβαρή στρατηγική συμμαχία που προάγει την Κύπρο σε διεθνές ενεργειακό κέντρο και αναγνωρίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελλάδα. Η Άγκυρα θέλει παντί σθένει να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία υποκαθιστώντας την με την περιβόητη Διζωνική Ομοσπονδία, (με πολιτική ισότητα) = μετάλλαξη ολόκληρης τής Κύπρου σε προτεκτοράτο, ενεργούμενο της Άγκυρας.
Ο προκλητικός Γιλντιρίμ ήρθε στην Ελλάδα την ώρα που η χώρα του μας βομβαρδίζει με παράνομες navtexs, μάς απειλεί με γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και παρεμπόδιση των προγραμματισμένων σ’ αυτήν γεωτρήσεων από τις συμβεβλημένες με την Κυπριακή Δημοκρατία ξένες εταιρείες.
Δεν προσδοκά κανείς καλό από την Γενεύη 2. Η αγωνία είναι να μην υπάρξει το χείριστον, η τουρκοειδής «λύση».
Στα εσωτερικά μας, η προκλητική πράγματι ανοχή των δημοσίων αρχών στην παραβατικότητα και η ευθέως ανάλογη απάθεια της κοινωνίας, την καθιέρωσαν de facto ως καθεστώς. Τα λεγόμενα άβατα είναι παράγωγα της ενσυνείδητης απραξίας τού κράτους. Η επίσημη αδράνεια κάνει τα άβατα απαράβατα και απαραβίαστα. Μέχρις ότου θελήσει να υπάρξει ενεργά και αποφασιστικά το κράτος, τα άβατα θα το λοιδορούν. Θα εκλείψουν όταν το κράτος νιώσει ότι είναι πραγματικό κράτος και όχι μαριονέτα!
Είναι σημαντική η πρωτοβουλία των 471 φοιτητών του ΑΠΘ. Αγωνιώδης η έκκλησή τους προς στον αρμόδιο υπουργό: «Αρνούμαστε να προσερχόμαστε για μάθημα σε έναν χώρο όπου ανθεί το εμπόριο ναρκωτικών, γεμάτο χρησιμοποιημένες σύριγγες. Αρνούμαστε να υποβαθμίζεται συνεχώς το Πανεπιστήμιο στο οποίο σπουδάζουμε και επενδύουμε μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς μας. Ζητούμε να αναληφθούν ευθύνες από τους αρμοδίους»! Οι φοιτητές επισημαίνουν την συνεχή παρουσία μεγάλου αριθμού χρηστών και διακινητών ναρκωτικών στους χώρους του ΑΠΘ, μιλούν για θανάτους και αδιάκοπες παρενοχλήσεις. Ο κ. Γαβρόγλου ένιψε τας χείρας του και πέταξε το μπαλάκι στους καταγγέλλοντες και στις πρυτανικές αρχές. «Στα Πανεπιστήμια, αυτά τα θέματα λύνονται από μέσα, αν υπάρχει ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και σύλλογος καθηγητών. Αν κάποιοι καλοθελητές θέλουν να το παρουσιάσουν ως κανόνα, τί να πω… Ποτέ δεν έχει φέρει λύση η αντιμετώπιση με αστυνομικούς τρόπους».
Αυτό ίσως θα ίσχυε, όσο το κακό ήταν στην αρχή του. Εδώ έχει πάρει καταπελτώδεις διαστάσεις. Γι’ αυτό «Χείροσι νόμοις ακινήτοις χρωμένη πόλις κρείσσων εστίν, η καλώς έχουσιν ακύροις»(Θουκυδίδης, Γ΄, 37). Ευτυχέστερη είναι η πολιτεία που κυβερνάται με κακούς νόμους που εφαρμόζονται, παρά με καλούς που δεν εφαρμόζονται. Συμβουλεύεται όμως η Κυβέρνηση την σοφία των σοφών μας;
Χίλια μπράβο στην Εθνική τού Μπάσκετ Γυναικών. Συνέτριψε την Τουρκία και χάρισε ένα φοβερό μήνυμα δυνάμεως και υπεροχής σε όλον τον Ελληνισμό. Είμαστε περήφανοι για τα παιδιά μας.
8 comments
Ἐπεκτείνοντας λίγο τὴν ἀκροτελεύτια ἰδέα (καὶ τὸν τίτλο) τῆς ἀρχικῆς ἀναρτήσεως, ἐὰν ἡ «συντριπτικὴ νίκη» τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ γυναικῶν κατὰ τῆς Τουρκίας εἶναι «μέγιστο παράδειγμα» καὶ «μήνυμα δυνάμεως καὶ ὑπεροχῆς», οἱ συντριπτικὲς ἧττες ἀπὸ Γαλλία καὶ Βέλγιο τί εἶναι ; Σὲ ἑπτὰ παιγνίδια, κερδίσαμε τὶς Ὀρθόδοξες, Σερβία (παγκόσμιο πρωταθλήτρια) καὶ Ρωσσία καὶ τὴν Μωαμεθανικὴ Τουρκία καὶ χάσαμε ἀπὸ τὴν ἐπισήμως ἄθεη, ἁλλὰ καθολική, Γαλλία δύο φορὲς, καὶ ἀπὸ τὸ καθολικὸ Βέλγιο καὶ τὴν καθολικὴ Σλοβενία. Προδότες τῆς Ὀρθοδοξίας εἴμεθα, λοιπόν, ἀφοῦ νικήσαμε τὶς Ὀρθόδοξες χῶρες, άλλὰ δὲν έκπροσωπήσαμε τὴν Ὀρθοδοξία ἐπαξίως ἐνάντια στὸν παπισμό !
Σὲ μιὰ πιὸ ρεαλιστικὴ προσέγγιση, ἴσως τὸ «μέγιστο μήνυμα» εἶναι ὅτι δὲν εἶναι ἔξυπνο νὰ τὰ βάζουμε μὲ τὶς χῶρες-ἐταίρους μας στὴν Εὐρωπαῖκὴ Ἕνωση, διότι μόνον νὰ χάσουμε ἔχουμε …
Σημ. Φυσικά, τὸ ὅλον μπορεῖ νὰ ἦταν εὐρω-σιωνιστικὴ συνωμοσία τῶν ντόπιων εὐρώδουλων καὶ εὐρωλιγούρηδων καὶ τῶν ξένων ἀφεντικῶν τους … Εὐρωμπάσκετ ἦταν. Νὰ τὰ λέμε κι αὐτά. Στὸ «Ἀντίβαρο» εἴμαστε.
Πάρα πολύ ζέστη σήμερα.
Έχει φτάσει μέχρι τα σχόλια.
Γιὰ τὴν ζέστη ὑπάρχουν ἀντίδοτα : ἀνεμιστῆρες, κλιματιστικά, κρύα νερά, μετάθεση δραστηριότητος στὴν ὁπωσδήποτε δροσερώτερη νύχτα. Γιὰ τὴν μικρόνοια, ὅμως, φαίνεται, ἀντίδοτο δὲν ὑπάρχει.
@ Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας
Συμφωνώ για τις παρατηρήσεις σας 100%.
Γιατί δεν εφαρμόζετε τουλάχιστον τις περιβαντολογικές και “χρονικές”;
Πολύ πιθανόν να έχουν θετική επίδραση !
“(Εθνική τού Μπάσκετ Γυναικών) Συνέτριψε την Τουρκία και χάρισε ένα φοβερό μήνυμα δυνάμεως και υπεροχής σε όλον τον Ελληνισμό”
Αν είναι δυνατόν! Ου γαρ έρχεται μόνον…
@ Πατριώτης
Έτσι είναι και κανείς δεν τη γλυτώνει.
Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζει κανείς ότι έχει έρθει η ώρα να σταματήσει.
Η μικρόνοια που λέγαμε … Το επίμαχο σχόλιο έχει γραφεί κατά τις δύο μετά τα μεσάνυχτα και με τον ανεμιστήρα παραπλεύρως. Αλλά, κατά πώς φαίνεται, η ευρύτης πνεύματος λείπει από πολλούς. Όποιος, λοιπόν, την στερείται, επιμένει και πέφτει σε μεγαλύτερη ανυποληψία.
Ο Στέλιος Παπαθεμελής υπηρέτησε την πολιτική ζωή στην Ελλάδα για μισό αιώνα. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά στην Ελληνική Βουλή το 1974 και για τελευταία το 2004. Δεν ήταν ποτέ με το σύστημα, αλλά σταθερός στις θέσεις του, σ’ ότι αφορά στα λεγόμενα εθνικά θέματα και στην ορθοδοξία. Ίσως γι’ αυτό να πολιτεύτηκε με διάφορα κόμματα. Ίσως και από ανάγκη να διατηρεί μια ανεξάρτητη στάση και φωνή. Είναι απόλυτα αποδεκτό, ίσως ακόμη και απαραίτητο, για κάποιους να διαφέρουμε με ορισμένες από τις θέσεις του και τις τοποθετήσεις του.
Αν και ήμουν στο εξωτερικό εκείνα τα χρόνια, μου έκαναν εντύπωση δυο νομοθετικές παρεμβάσεις του από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (σήμερα Προστασίας του Πολίτη.) Το 1994 πέρασε με νόμο την ένταξη των προσλήψεων των αστυνομικών μέσω των Πανελληνίων εξετάσεων με την παράλληλη επανασύσταση και αναβάθμιση των Αστυνομικών Σχολών, οι οποίες μεταφέρθηκαν στους νομούς της Θράκης για την επιπλέον ενίσχυση σοβαρότατων εθνικών δημογραφικών προτεραιοτήτων. (Πριν όλες οι προσλήψεις αστυνομικών γινόταν ρουσφετολογικά. Δεν υπήρχε καν το ΑΣΕΠ τότε.) Ο νόμος ήταν ουσιαστικά εκσυγχρονιστικός και μεταρρυθμιστικός, πολύ πριν αυτοί οι δυο όροι γίνουν σλόγκαν στο πολιτικό λεξιλόγιο του τόπου. Σπάνιο φαινόμενο για τον πολιτικό πολιτισμό της χώρας μας: αφού είχαν ληφθεί υπ’ όψη παρατηρήσεις και εισηγήσεις όλων των παρατάξεων, για αυτόν τον νόμο στην Βουλή, ψήφισαν θετικά όλα τα κόμματα-πέρασε παμψηφεί! Επίσης, την ίδια χρονιά πέρασε παμψηφεί ο νόμος για την ρύθμιση του ωραρίου των κέντρων διασκέδασης (νόμος εναντίον της ελληνικής κραιπάλης). Ήταν όμως ‘πρώιμος’ για την ελληνική κοινωνία. Πολεμήθηκε από τη μαφία της νύχτας, μέσω «εκπροσώπων» της όπως ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος και ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, δεν εφαρμόστηκε (αλλά θεωρώ από τα γραφόμενά σας, γενικά, κύριε Γεωργάνα, ότι ήταν κάτι με το οποίο θα συμφωνούσατε.)
Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης, ήταν ανελέητα ενεργός στην Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό στην προσπάθειά του να εντοπίσει και να εξουδετερώσει την ντόπια τρομοκρατία. Αναγκάστηκε σε παραίτηση, όταν τον Μάρτιο του 1995 παρέδωσε πλήρη φάκελο με ακλόνητα στοιχεία που έπρεπε να οδηγήσουν σε συλλήψεις, στον τότε εισαγγελέα για την τρομοκρατία κ. Διώτη (τον γνωστό για την απόκρυψη της λίστας Λαγκάρντ.) Δυο φορές βόμβες κατάστρεψαν τα γραφεία του στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.
Την εποχή της ενεργής πολιτικής του δράσης, αρθρογράφησε τακτικά στις πλέον σημαντικές εφημερίδες και έκανε ομιλίες σ’ όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό για τα κρίσιμα εθνικά θέματα. Καλλιέργησε ένα προσωπικό τρόπο γραφής και λόγου επιμένοντας να μας θυμίζει την αρχαία ελληνική γραμματεία και την ορθόδοξη πνευματική παράδοση με σοφά αποσπάσματα στα κείμενα και στις ομιλίες του.
Οι περισσότεροι που γράφουμε τις απόψεις μας στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ δεν είμαστε «δημόσια πρόσωπα», οπότε αν μας τύχει κάποια μεγάλη χαρά, ή μας συμβεί κάποια μεγάλη συμφορά, δεν γίνεται γνωστή. Αυτό όμως δεν ισχύει για δημόσια πρόσωπα. Μαθαίνουμε όταν τους χτυπά βαριά δυστυχία. Και είναι σημείο πολιτισμού, καλλιέργειας και ανθρωπιάς να το έχουμε υπ’ όψη όταν αναφερόμαστε σ’ αυτούς. Ταιριάζει περίσσευμα σεβασμού.
Τέλος, όλοι κάνουμε λάθη, και ο χρόνος όλους μας φθείρει. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Θα μπορούσα λοιπόν να χαρακτηρίσω τα «αφ’ υψηλού», αιχμηρά, ανούσια, εντελώς σαχλά σχόλιά σας, την κριτική στο κείμενό του, ως «μικρόνοια.» Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν πρόκειται απλά για μικρόνοια. Αυτή σας η στάση, αυτός ο τρόπος δεν εμφανίζεται εδώ για πρώτη φορά. Αντίθετα είναι ο μόνιμος τρόπος που συμπεριφέρεστε.
Στις 15 Ιουνίου 2017 στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ, και κάτω από το άρθρο «Η Εκδίκηση του BRemain», σε απάντηση σε σχόλιό σας, ο πιο υπομονετικός, ευγενής, σχολαστικός και αντικειμενικός από όλους όσους γράφουν ή σχολιάζουν στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ, ο δημιουργός του και διαχειριστής του επί 16 χρόνια, και μετά από πάμπολλες συζητήσεις μεταξύ σας, σας γράφει:
«Σας το είπα δεκάδες φορές. Ο τρόπος σας είναι εμπαθής και θα πρέπει κάποτε να το σταματήσετε αυτό. Στο συγκεκριμένο σας σχόλιο δεν δείχνετε σεβασμό ούτε στον εαυτό σας. Αυτοξεφτιλίζεστε»
Μάλιστα κύριε Γεωργάνα, «αυτοξεφτιλίζεστε» με συνέπεια και συνέχεια. Απτόητος. Και προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορείτε να το ελέγξετε, να το σταματήσετε. Έχετε ανάγκη να παρουσιάζεστε με αυτό τον τρόπο. Να σχολιάζετε τα πάντα αφ’ υψηλού και πομπωδώς, με έπαρση, ατεκμηρίωτη «επάρκεια» και κομπορρημοσύνη. Να θεωρείτε τα σχόλιά σας ως «επιχειρήματα» και «αλήθειες» που μόνο εσείς κατέχετε. Να παραπιείτε όσα έχετε μελετήσει, είτε από πάθος, είτε από έλλειψη βαθύτερης παιδείας, θεωρητικών γνώσεων και μεθοδολογίας που θα σας επέτρεπαν να επεξεργαστείτε την πολυμάθειά σας και να τη χρησιμοποιείτε ορθά και αποτελεσματικά και προς όφελος όσων σας παρακολουθούν. Σ’ αυτή τη διαδικασία αδικείτε σφόδρα τον εαυτό σας γιατί δεν χρησιμοποιείτε δημιουργικά και με παρρησία την άριστη γνώση σας στην χρήση της ελληνικής γλώσσας.
Αλλά επιμένετε να «αυτοξεφτιλίζεστε», επιμένετε να ρεζιλεύετε τον εαυτό σας συνδυάζοντας την οίηση με τον εγωισμό και την ημιμάθεια. Πιθανώς το έχετε ανάγκη να παρουσιάζεστε έτσι. Έχετε ανάγκη να θεωρείτε τον εαυτό σας υπέρτερο όλων. Κι αυτό είναι κρίμα. Χρειάζεστε βοήθεια, κύριε Γεωργάνα.