Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.
Τα κόμματα που μάς κυβερνούν από τα τέλη Ιανουαρίου 2015 χαρακτηρίζονται, μεταξύ άλλων, και από μία σειρά αρνητικών επιδόσεων στον τομέα της Εκπαιδεύσεως σε όλες τις βαθμίδες.
Τα εκπαιδευτικά κατορθώματα των κυβερνώντων εστιάζονται κυρίως σε τρεις τομείς:
Α) Επίθεση κατά της αριστείας. Ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Αριστείδης Μπαλτάς χαρακτήρισε την αριστεία «ρετσινιά»! Τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία υποβαθμίσθηκαν, ενώ έδιναν την ευκαιρία δωρεάν παιδείας υψηλού επιπέδου σε αριστούχους όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Και μόλις προχθές ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση καταργεί την επιλογή των σημαιοφόρων στο Δημοτικό Σχολείο με βάση την αριστεία και την μετατρέπει σε επιλογή με κλήρωση. Δηλαδή και ο μαθητής που δεν διαβάζει, δεν προσπαθεί, δεν ενδιαφέρεται, θα μπορεί, αν κληρωθεί, να εκπροσωπήσει το Σχολείο και να αισθανθεί τιμώμενο πρόσωπο!
Β) Αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας. Τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά υπέστησαν μετάλλαξη και μετατράπηκαν σε ένα συγκρητιστικό συνονθύλευμα θρησκειολογικών και κοινωνιολογικών δοξασιών. Χρειάσθηκε η δυναμική παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου για να περισωθεί ό,τι μπορεί να περισωθεί. Ο Επιτάφιος του Περικλέους (καταγραφή Θουκυδίδου) καταργήθηκε από το Λύκειο και παρ’ ολίγον να κινδυνεύσει και η «Αντιγόνη» του Σοφοκλέους. Για το μάθημα της Ιστορίας το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ανακοίνωσε μία απαράδεκτη πρόταση για αλλαγή της ύλης με στόχο να ξεχαστούν οι ήρωες του Ελληνισμού και να αμφισβητηθεί η διαχρονική συνέχεια του Έθνους.
Φτάσαμε στο σημείο οι ξένοι επισκέπτες να υμνούν τα εθνικά μας επιτεύγματα και τα παιδιά μας να τα αγνοούν. Χαρακτηριστικά θυμίζω ότι ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ήλθε τον Δεκέμβριο του 2016 στην Αθήνα και αναφέρθηκε τιμητικά στον Επιτάφιο του Περικλέους- τον οποίο κατήργησε το Υπουργείο Παιδείας- και στον Έλληνα Επίσκοπο που ύψωσε το λάβαρο της Επαναστάσεως, δηλαδή τον Παλαιών Πατρών Γερμανών, τον οποίο αμφισβητεί το σχολικό εγχειρίδιο της Γ΄ Γυμνασίου.
Γ) Λαϊκισμός εις βάρος των Α.Ε.Ι. Με τον νόμο που ψηφίσθηκε στις 2.8.2017 ο Πρύτανις και οι Αντιπρυτάνεις θα εκλέγονται με χωριστά ψηφοδέλτια ώστε να καλλιεργείται κλίμα κομματισμού και διχόνοιας στη διοίκηση των Πανεπιστημίων. Με τον ίδιο νόμο διευρύνεται και παρανοείται τελείως η έννοια του Πανεπιστημιακού Ασύλου με κίνδυνο να διαπράττονται πάσης φύσεως παρανομίες και παραβάσεις εντός του Πανεπιστημιακού χώρου και η Αστυνομία να αδυνατεί να παρέμβει.
Για την έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση δεν αρκούν μόνον τα οικονομικά μέτρα. Χρειάζεται επιπροσθέτως ουσιαστική Παιδεία με Π κεφαλαίο, η οποία θα καλλιεργεί τις ελληνικές αρετές της ευγενούς άμιλλας, της υπεύθυνης δημοκρατικότητας, της αλληλεγγύης. Παιδεία που θα παρέχει κίνητρα και πρότυπα. Παιδεία Ελληνορθόδοξη, η οποία θα συνδυάζει το «αιέν αριστεύειν» και το «αγαπάτε αλλήλους».
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 6.8.2017
6 comments
Αλήθεια πως ορίζεται η αριστεία; Μόνον από τον γενικό μέσο όρο στα μαθήματα;
Κι αν ένας μαθητής π.χ. είναι διάνοια στα μαθηματικά και δεν έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο σε όλα τα μαθήματα, γιατί να μην είναι σημαιοφόρος αυτός δηλαδή;
Ή αν ένας μαθητής είναι άριστος, διεθνούς κλάσης αθλητής σε κάποιο άθλημα αλλά δεν είναι καλός σε όλα τα μαθήματα γιατί να μην έχει δικαίωμα να σηκώσει στην παρέλαση τη σημαία; Ή στο κάτω κάτω της γραφής εαν ένας μαθητής είναι σκράπας στα μαθήματα αλλά βλέπει τη σημαία και δακρύζει γιατι να μην μπορεί να είναι αυτός ποτέ σημαιοφόρος;
Το κράτος μπορεί να βρει και άλλες μεθόδους επιβράβευσης των καλύτερων μαθητών, δεν χρειάζεται να είναι μόνον η σημαία η επιβράβευση.
Αγαπητέ Beriev αυτο που υποστηρίζεις όμως δεν το επιτυγχάνεις με κλήρο, έτσι; Απλά εισηγείσε κάποιου άλλου είδους αριστεία.
@Louis Coutas
Όχι βέβαια κλήρο, αλλά όχι και …γενικό μέσο όρο.
Αποδεδειγμένη (με κάποιον τρόπο) αγάπη του μαθητή στο να σηκώσει την σημαία και σε περίπτωση “ισοψηφίας” καταφυγή σε κάποιου είδους “αριστεία”.
Και (σημαντικό), αριστεία δεν είναι ο υψηλότερος μέσος όρος.
Δεν είναι αριστεία το να έχεις τον υψηλότερο μέσο όρο σε δείγμα 200-300 μαθητών.
Αριστεία είναι π.χ. να είσαι πανελληνιονίκης στην κατηγορια σου σε κάποιο άθλημα ή να έχεις διαπρέψει σε κάποιους διεθνείς αγώνες σε κάποιο τομέα (μαθηματικά, σκάκι, προγραμματισμό κλπ).
Δεν εισηγείται τίποτα. Απλώς μιλάει για το σπάνιο, για το 1% των σχολείων στο οποίο μπορεί να βρεθεί η μία ή η άλλη περίπτωση. Αφ’ ενός ξεχνάει ότι η αλλαγή έγινε στο Δημοτικό. Στο Δημοτικό ακόμα κανένας δεν είναι διεθνούς κλάσης αθλητής, ούτε μαθηματική διάνοια. Τι συμβαίνει στο Δημοτικό; Ένα πολύ μεγάλο μέρος των μαθητών παίρνουν άριστα. Δεν υπάρχει τόσο μεγάλη βαθμολογική διάκριση όπως στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Ουσιαστικά λοιπόν οι καθηγητές και ο διευθυντής επιλέγουν τον σημαιοφόρο, βάσει των επιδόσεων που δεν διακρίνονται στους βαθμούς, αλλά είναι γνωστοί σε όλους και βάσει ίσως του ήθους του μαθητή που επιλέγεται. Αφ’ ενός αυτό δημιουργεί και καλλιεργεί μία άμιλλα μεταξύ των μαθητών, αφ’ ετέρου εμπεδώνει την αποδοχή της απόφασης των ειδικών, δηλαδή των δασκάλων και του διευθυντή, οι οποίοι γνωρίζουν όλους τους μαθητές και η απόφασή τους πρέπει και έχει την αποδοχή όλων.
Με την κλήρωση τι επιτυγχάνεται; Η υπονόμευση της άμιλλας. Η απαξίωση της θέσης του δασκάλου ως αξιολογητή των επιδόσεων και της ολικής εικόνας των μαθητών. Εν τέλει η ισοπεδωση.
Δεν ξέχασα τίποτα μιλάω και για το δημοτικό και για την δευτεροβάθμια. Η “πρώτη φορά αριστερά” μετά τα δημοτικά θα περάσει με την πρώτη ευκαιρία την κλήρωση και στα γυμνάσια. Το τι εισηγούμαι άσε τους άλλους να το διαβάσουν και να το κρίνουν.
Με το επίθετο “Χολέβας” υπήρξε υπουργός του επαναστατικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Δεν θυμάμαι σε ποιο υπουργείο. Έχει κάποια σχέση ο συγγραφέας της ανάρτησης ή απλή συνωνυμία; Με συγχωρείτε για την ερώτηση είμαι καινούργιος στο blog.Κατά τα άλλα πολύ σωστά τα γραφόμενα του.