Δέν εἶναι εὐχάριστο γιά τήν ἐθνική ἀξιοπρέπεια ἑνός λαοῦ νά ζεῖ μέ δανεικά ἀπό ἄλλα κράτη ἤ ἀπό διεθνεῖς ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι συνήθως ἐπιβάλλουν σκληρούς ὅρους. Ὅμως χειρότερη ἀπό τήν οἰκονομική πτώχευση εἶναι ἡ ἠθική, πνευματική καί ἐθνική παρακμή. Ἡ προσπάθειά μας ὡς Ἑλλήνων πρέπει νά στραφεῖ πρωτίστως στήν ἀνάδειξη τῶν διαχρονικῶν ἀξιῶν, οἱ ὁποῖες βοήθησαν τό Ἑλληνορθόδοξο Γένος μας νά ξεπεράσει καί ἄλλες δύσκολες στιγμές στό παρελθόν. Εἶναι χρήσιμο, λοιπόν, νά ἀντλήσουμε διδάγματα ἀπό τήν περἰοδο 1893-1912 ὅταν ὁδηγηθήκαμε ἀπό τήν οἰκονομικἠ πτώχευση τῆς Ἑλλάδος στήν Ἐθνική Ἀναγέννηση τοῦ 1912-13. Μία μικρή Ἑλλάδα κατόρθωσε νά ἀνορθωθεῖ πνευματικά, πολιτικά καί στρατιωτικά καί μετά από λίγα χρόνια ἀπελευθέρωσε τή Νότιο Ἤπειρο, τή Μακεδονία, τά νησιά τοῦ Αἰγαίου καί τήν Κρήτη.
Εἶχε προηγηθεῖ τό 1893, ὅταν ὁ Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης ὁμολόγησε δημοσίως: «Δυστυχῶς ἐπτωχεύσαμεν». Πάντως ὁ ἴδιος ἔκανε σαφές ὅτι δέν δικαιολογεῖ τίς ἐθνικές ὑποχωρήσεις μέ πρόσχημα τόν δανεισμό τῆς χώρας. Εἶχε μάλιστα δώσει καί τό μέτρο τῆς αἰσιοδοξίας του μέ τήν ἱστορική φράση: «Ἡ Ἑλλάς προώρισται νά ζήσει καί θά ζήσει»! Τό 1897 εἴχαμε τόν ἐν μέρει ἀτυχῆ πόλεμο μέ τήν Τουρκία. Λέω ἐν μέρει, διότι ἡττηθήκαμε στρατιωτικῶς στό μέτωπο τῆς Θεσσαλίας ἀπό τούς Τούρκους, ὅμως σέ διπλωματικό ἐπίπεδο προεβλήθη γιά πρώτη φορά τό αἴτημα τῆς Κρήτης γιά Ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα ακί οὐσιαστικά ἡ Μεγαλόνησος ἔγινε ἡμιαυτόνομη. Τό 1898 ἐπεβλήθη στήν Ἑλλάδα ὁ προσβλητικός, ἀλλά ὑποχρεωτικός Διεθνής Οἰκονομικός Ἔλεγχος. Γιά νά εἶναι βέβαιες οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ὅτι ἡ Ἑλλάδα θά ἀποπληρώσει τά δάνεια πού πῆρε ἐγκατέστησαν ὐπαλλήλους τους στή χώρα μας, οἱ ὁποῖοι εἰσέπρατταν γιά λογαριασμό τῶν ξένων τραπεζῶν μέρος ἀπό τά ἔσοδα τῶν μονοπωλιακῶν ἐποιχειρήσεων τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Μετεῖχαν ἐκπρόσωποι ἀπό τή Βρετανία, τή Γαλλία, τή Γερμανία, τή Ρωσία, τήν Ἰταλία καί τήν τότε Αὐστρουγγαρία. Ἡ Γερμανία ἀπεσύρθη τό 1914, ἀλλά ἡ δράση τοῦ Δ.Ο.Ε. τερματίσθηκε μέ τή λήξη τοῦ Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Ποιἐς δυνάμεις βοήθησαν τήν Ἑλλάδα μεταά ἀπό τόσες τπεινώσεις νά φθάσει στήν Ἀναγέννηση τοῦ 1912; Πιστεύω ὅτι ἦσαν τέσσερις. Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ φιλοπατρία κάποιων ἀνθρώπων πού θυσιάσθηκαν, ἡ ἐθνική συνείδηση καί προσφορά ὁρισμένων ἐπιχειρηματιῶν καί τό ἔργο τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι τότε κήρυτταν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τό Ἔθνος πίστευε στή διαχρονική του ἑνότητα ἀπό τήν Ἀρχαιότητα μέσῳ τῆς Βυζαντινῆς Ρωμηοσύνης μέχρι τό 1821 καί τή σύγχρονη Ἑλλάδα. Ἐνῶ σήμερα, δυστυχῶς, ἀκοῦμε ὁρισμένες φωνές νά ἀμφισβητοῦν αὐτή τή συνέχεια καί νά ἀγνοοῦν τίς ἱστορικές πηγές. Ἄς δοῦμε ἀναλυτικότερα αὐτούς τούς 4 παράγοντες.
1)
Ἡ πίστη στόν Θεό. Κορυφαῖο παράδειγμα ὁ Μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης. Ἕνας φτωχός τσαρουχοφόρος νερουλᾶς ἀπό τό μαρούσι κέρδισε τό 1896 τόν Μαραθώνιο Δρόμο στούς πρώτους Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες. Ἡ Ἀθήνα ἦταν ἡ πόλη πού φιλοξένησε τήν πρώτη σύγχρονη διοργάνωση καί ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἀνέβασε τό ἠθικό τῶν προγόνων μας καί ἔδωσε στή χώρα τή χαμένη της ἀξιοπρέπεια. Ὁ Λούης τό βράδυ πρίν ἀπό τόν ἀγῶνα νήστεψε καί προσευχήθηκε ὡς συνειδητός Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ἐκφράζει τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων στόν Θεό πού εἶναι τό ἀπαραίτητο θεμέλιο τῆς ἐλπίδας καί τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως.
2)
Ἡ φιλοπατρία καί ἡ αὐτοθυσία ἀποκρυσταλλώνονται στό πρόσωπο τοῦ Πάυλου Μελᾶ. Ἕνας νέος Ἀνθυπολοχαγός, μέ πατέρα Δήμαρχο Ἀθηναίων καί πεθερό πρώην Πρωθυπουργό, ἄφησε τά σαλόνια τῶν Ἀθηνῶν καί μετέβη ἐθελοντικῶς στά βουνά καί στά λασπόνερα τῆς τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας. Πῆγε γιά νά βοηθήσει τούς ἐντοπίους Ἕληνες νά ἀντιμετωπίσουν τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες. Ὁ Μελᾶς σκοτώθηκε ἀπό τουρκικό ἀπόσπασμα στίς 13-10-1904 στό χωριό Στάτιστα ( σημερινό Μελᾶς) τῆς Καστοριᾶς. Ὁ ἡρωικός θάνατός του ἀφύπνισε τήν ἀδρανῆ ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν καί ἔδωσε θάρρος στόν Ἑλληνισμό, ἐλεύθερο ἤ ὑπόδουλο.
3)
Ὁ Γεώργιος Ἀβέρωφ κατήγετο ἀπό τό Μέτσοβο καί ἀπέκτησε περιουσία ἐκτός Ἑλλάδος. Ὡς πραγματικός Ἐθνικός Εὐεργέτης-καί δέν ἦταν ὁ μόνος- ἀπέδειξε τί μποροῦν νά προσφέρουν οἱ ἐπιχειρηματίες ὅταν ἔχουν ἐθνική συνείδηση καί συλλαμβάνουν σωστά τά μηνύματα τῶν καιρῶν. Ὁ Γ. Ἀβέρωφ χρηματοδότησε τό Παναθηναϊκό Στάδιο ὅπου τελέσθηκαν οἱ Ὀλυμπιακοί Ἀγῶνες τοῦ 1896 καί πλήρωσε κατά ἕνα μέρος τήν ἀγορά ἑνός μεγάλου θωρηκτοῦ γιά τόν Ἑλληνικό Στόλο. Τό θωρηκτό αὐτό φέρει τό ὄνομά του. Ὁ θρυλικός «Ἀβέρωφ» πρωταγωνίστησε στούς Βαλκανικούς Πολέμους τοῦ 1912-13 καί ἔγινε ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τοῦ τουρκικοῦ ναυτικοῦ.
4)
Ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς ἐκφράζει χαρακτηριστικά μία ὁλόκληρη γενιά διανοητῶν, ποιητῶν, συγγραφέων καί ἐπιστημόνων πού πίστευαν μέ θέρμη στίς δυνάμεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Παλαμᾶς καί ἡ γενιά του προετοίμασαν τό ἠθικό τοῦ λαοῦ καί τοῦ στρατοῦ γιά τή μεγάλη ἐξόιρμηση τοῦ 1912. Μίλησαν καί ἔγραψαν γιά τή διαχρονική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί γιά τά διδάγματα πού μᾶς στέλνουν οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες, οἱ Βυζαντινοί καί οἱ Κλεφταρματολοί. Ὁ Παλαμᾶς ξεκίνησε τό 1902 νά γράφει τό ἐπικό ποίημά του «Η Φλογέρα τοῦ Βασιιλιᾶ» πού ἀναφερόταν στόν Βυζαντινό Αὐτοκράτορα Βασίλειο Β΄τόν Μακεδόνα. Τό ποίημα ἀρχίζει μέ ἕναν ἀνεξάρτητο πρόλογο, ὁ ὁποῖος ξεκινᾶ μέ τήν περίφημη φράση:» «Σβησμένες ὅλες οἱ φωτιές οἱ πλάστρες μέσ’ στή χώρα» καί ἐξέφραζε τό κλῖμα τῆς ἐποχῆς. Ὅμως ὅταν τό ποίημα ὁλοκληρώθηκε τό 1908 (πρόκειται γιά ὁλόκληρο βιβλίο) κατόρθωσε νά ἀναστρέψει τό κλίμα πανελληνίως. Ὁ Παλαμᾶς περιγράφει πῶς ὁ Βασίλειος, ἀφοῦ νίκησε τούς Βουλγάρους τό 1014 καί πρίν ἐπιστρέψει στήν Κωνσταντινούπολη, πέρασε μέ ὅλο τόν στρατό του ἀπό τήν Ἀθήνα. Πρῶτον γιά νά προσκυνήσει στόν Παρθενῶνα πού εἶχε μετατραπεῖ σέ χριστιανικό ναό τῆς Παναγίας Ἀθηνιώτισσας. Καί δεύτερον γιά νά καταδείξει τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τόν σεβασμό τῶν Βυζαντινῶν Ρωμηῶν πρός τήν Ἀρχαία Ἑλλάδα. Μέ τέτοια ἔργα οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι προετοίμασαν τή μεγάλη Ἐθνική Ἀναγέννηση.
Ἄν θέλουμε καί σήμερα νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τήν ἀπαισιοδοξία καί νά βροῦμε τά ἐρείσματα γιά μία ἀνόρθωση τοῦ Ἔθνους μετά ἀπό τήν κρίση, ἄς μελετήσουμε προσεκτικά τά διδάγματα τῆς περιόδου 1893-1912. Σήμερα ἡ Ἐθνική Ἀναγέννηση δέν θά ἔχει πολεμική μορφή ὅπως τότε. Θά ἔχει εἰρηνικό περιεχόμενο, πολιτστικό, ἠθικό, κοινωνικό. Ἀλλά θά βασίζεται καί πάλι σέ ἀξίες καί ἰδανικά. Ἡ Ἑλλάς μπορεῖ νά ζήσει χωρίς δανεικά. Δέν μπορεῖ, ὅμως νά ζεῖ χωρίς ἰδανικά. Ἄς ξαναδώσουμε στά παιδιά μας τήν πίστη στόν Θεό, τήν φιλοπατρία, τήν τεκμηριωμένη πεποίθηση γιά τή διαχρονική πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί θά δοῦμε τή νέα γενιά νά δημιουργεῖ καί νά ἀνα-δημιουργεῖ μία καινούργια Ἑλλάδα. Ὀρθόδοξη, δημοκρατική, μαχητική ταγμένη νά πρωτοπορεῖ πολιτιστικά καί οἰκουμενικά. Εἶμαι αἰσιόδοξος γιατί εἶμαι Ἕλληνας Ὀρθόδοξος!
Κωνσταντῖνος Χολέβας –Πολιτικός Ἐπιστήμων
.
15 comments
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΝΕΥΒΟΙΚΟ ΒΗΜΑ(ΠΕΜΠΤΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010)
Ο ΧΑΛΚΙΔΕΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΔΗΜ.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΗΝΥΣΕ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ “ΕΠΕΙΔΗ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ”
ΜΗΝΥΣΗ κατά βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου “που παραχώρησαν εν λευκώ τη νομοθετική εξουσία και,συνεπώς,την εθνική μας κυριαρχία στους ηγέτες των υπολοίπων 26 Κρατών που συναποτελούν την Ευρωπαική Ένωση και στο Διεθνές Νομισματικό ταμείο,κατέθεσε την Πέμπτη 27 Μαίου ο Χαλκιδέος γιατρός Δημήτρης Αντωνίου,ιδρυτής του κόμματος “ελπίδα των άξιων πολιτών κατά των ανάξιων πολιτικών”!
Όπως αναφέρει στη μήνυσή του,που κατατέθηκε στην Εισαγγελία Χαλκίδος ,“η παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε αλλοδαπές δυνάμεις,δεν είναι δικό του συμπέρασμα,αλλά ομολογήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου,ο οποίος στις 23.4.2010 είπε ξεκάθαρα ότι “βρισκόμαστε υπό επιτήρηση και κηδεμονία” και ότι “έχει μειωθεί η εθνική μας κυριαρχία”.
ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙ
Παράλληλα,αναφέρει ότι “τα ψηφισθέντα οικονομικά μέτρα που μας επεβλήθησαν από την τρόικα του ΔΝΤ συνιστούν αξιόποινες πράξεις από τους ψηφίσαντες βουλευτές,σε βαθμό,μάλιστα,εσχάτης προδοσίας,για τους εξής λόγους:
ΔΙΟΤΙ η ψήφιση του περιεχομένου αυτών δεν είναι προιόν ελεύθερης βουλήσεως και επιλογής της Ελληνικής βουλής και,συνεπώς, του κυρίαρχου Ελληνικού λαού,αλλά προιόν αναγκαστικής επιβολής από ξένες δυνάμεις.
ΔΙΟΤΙ είναι άδικο το περιεχόμενο μερικών εξ αυτών και,συγκεκριμένα,των νόμων που επιβάλλουν μείωση των συντάξεων σε χαμηλοσυνταξιούχους και των κατώτατων μισθών σε εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ
Το μνημόνιο επιβολής των όρων δανειοδοτήσεώς μας από την τρόικα-προστίθεται στη μήνυση-αποτυπώθηκε στο Νόμο 3845/2010,ο οποίος ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή στις 6.5.2010,υπερψηφισθέντος απ’όλους τους βουλευτές του Πασόκ(πλην Βασ.Οικονόμου,Σοφίας Σακοράφα και Ιωαν.Δημαρά) του ΛΑ.Ο.Σ και τη Ντόρα Μπακογιάννη,την οποία όμως ο μηνυτής εξαιρεί “επειδή δεν είχε στόχο να ψηφίσει για να βρίσκεται στην εξουσία,αφού άλλωστε διεγράφη από τη Ν.Δ για την επιλογή της αυτή”.
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Αντωνίου ζητάει την ποινική δίωξη των βουλευτών που ψήφισαν το Νόμο,κατηγορώντας τους για “έγκλημα εσχάτης προδοσίας”.
Επίσης ζητάει την ποινική δίωξη των μελών του ΔΣ του Δ.Ν.Τ.,με έδρα τη Ν.Υόρκη για συνέργεια στην εσχάτη προδοσία των Ελλήνων βουλευτών…
Με εντυπωσιάζει πάντως, ότι πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρεται το κίνημα στο Γουδί, το οποίο έφερε στην εξουσία τον Εθνεγέρτη Βενιζέλο, αλλά και τις εσωτερικές, κυρίως πολιτικές, συνθήκες οι οποίες οδήγησαν σε αυτές τις εξελίξεις, όπως και επίσης το ερώτημα, με ποιόν τρόπο η Ελλάς προμηθεύθηκε, εν μέσω διεθνούς οικονομικού ελέγχου (ο οποίος τελείωσε και επίσημα μόλις το 1978), χρήμα και όπλα για να εκπαιδεύσει και εξοπλίσει στρατό εκατό και πλέον χιλιάδων ανδρών, όταν μόλις το 1897 ο ίδιος ο Μεταξάς είχε εκφράσει την αγανάκτησή του για την κατάσταση του ελληνικού στρατού, την ίδια ώρα μάλιστα κατά την οποία όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις έδειχναν απρόθυμες να αποδεχθούνε οποιαδήποτε αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια.
Φίλτατε κε. Χολέβα, έχω μάθει να εκτιμώ τα κείμενά σας και την φιλοπατρία σας, αλλά οι Έλληνες δεν θα αντιμετωπίσουνε ποτέ αυτή την κρίση σωστά, ούτε θα κατορθώσουν φυσικά να βγούνε από τον φαύλο κύκλο των δανεικών και της ξένης εξάρτησης, με πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει ένας λαός την μοίρα του σε αυτό τον κόσμο, είναι να εξελιχθεί πολιτικά. Δυστηχώς η διαρκή εμμονή στην Θρησκεία (λες και η πολιτική γίνεται με τον σταυρό στο χέρι), όπως και επίσης στην Ελληνορθόδοξη ταυτότητα, δεν αφήνουνε κανένα περιθώριο ανάπτυξης κάτι διαφορετικού αλλά παράλληλα ελληνικού στοιχείου.
Έχει δίκαιο ο κ. Χολέβας. Και όσοι χλεύαζαν μέχρι σήμερα (σε επίπεδο ιδεολογικής αγωνιστικής) την Ορθοδοξία, καιρός είναι να καταλάβουν ότι η σχέση μας με την Ορθοδοξία δεν είναι μόνο μεταφυσική (για όσους πιστεύουν), αλλά και κοινωνική, πολιτισμική και εθνική (πλαίσιο το οποίο ενδιαφέρει και τους άθεους). Οι αξίες της Ορθοδοξίας δεν είναι βέβαια οι αξίες των λειτουργών της, οι οποίοι μας πικραίνουν και μας προκαλούν συχνά. Είναι αξίες των οποίων οι πηγές και η σωστή ερμηνευτική βρίσκεται στην αρχαία Ελληνική πνευματική, κοινωνική, πολιτισμική και δημοκρατική παράδοση, αλλά και σ’ αυτή των μεμονωμένων σύγχρονων Ελλήνων στοχαστών και καλλιτεχνών, προπαντός όμως των Ποιητών μας, η αξία των οποίων μέρα με τη μέρα επικυρώνει την κλασσική τους πλέον αξία!
Το πρόβλημα, συνεπώς, είναι: Τί πρέπει να γίνει;
Πολιτικό ξεκίνημα απ΄ την αρχή, από μηδενική βάση. Κινητοποίηση των απανταχού της γης Ελλήνων Επιστημόνων, Οικονομολόγων, Πνευματικών ανθρώπων, Πολιτικών αναλυτών, Τεχνοκρατών, Επιχειρηματιών και Πατριωτών για την σωτηρία, την επιβίωση και την ανάταση της Ελλάδας.
Τρόπος επικοινωνίας-ανάπτυξης του διαλόγου: Άνοιγμα της τηλεόρασης και των ΜΜΕ στις νέες ιδέες. Τρίωρη ζώνη σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για ανάδειξη Νέων Ιδεών και Πολιτικών. Δυνάμεων. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει με τους γνωστούς δημοσιογράφους-συμμέτοχους της κρίσης, που δεν αφήνουν κανέναν να μιλήσει, νοιαζόμενοι μόνο για τη δική τους τηλεοπτική ατζέντα και επιβεβαίωση. Δοκιμασμένοι- έγκυροι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να αναλάβουν κάτι τέτοιο.
Μια παρατήρηση: Σε ένα δημόσιο διάλογο με στόχευση πολιτική, προτεραιότητα έχουν τα σημεία-οπτικές που συμφωνούμε, και όχι οι επιμέρους απόψεις στις οποίες διαφωνούμε. Αν εξαντληθούμε σε λεπτομέρειες-η εγκυρότητα των οποίων έτσι κι αλλιώς εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πεδίο πνευματικής θέασης και σε μια a-priori ερμηνευτική στάση- δεν θα βγάλουμε άκρη. Το πρόβλημα είναι δεδομένο: Η σημερινή μας κρίση, η Ζωή. Και σε σχέση μ’ αυτό θα κριθεί η πολιτική αποτελεσματικότητα των ιδεών.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας , κ. Χολέβα , ότι «Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ φιλοπατρία κάποιων ἀνθρώπων πού θυσιάσθηκαν, ἡ ἐθνική συνείδηση καί προσφορά ὁρισμένων ἐπιχειρηματιῶν καί τό ἔργο τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι τότε κήρυτταν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ» , ήταν οι δυνάμεις εκείνες που μας ανόρθωσαν μετά το 1912 .
Η άποψή σας αυτή ,επιτρέψτε μου να πω , ενισχύεται ακόμα περισσότερο , εάν δούμε και ποιες ήταν οι δυνάμεις που μας οδήγησαν στην σημερινή μας κατάντια . Άπ’ ό,τι φαίνεται , ήταν ακριβώς οι αντίποδες των δυνάμεων που μας ανέδειξαν ως Έθνος μετά το 1912 :
1ον).Ήταν ή δεν ήταν η απληστία μας , ο φιλοτομαρισμός , η σπατάλη , η διάλυση της οικογένειας , η υπογεννητικότητα , ο άκρατος ευδαιμονισμός και η φιληδονίας μας ; Δηλαδή η απομάκρυνσή μας από το θέλημα του Θεού και συνεπώς η απιστία μας ;
2ον). Ήταν ή δεν ήταν η υποτίμηση , για να μην πω η ποδοπάτηση και καταπολέμηση, κάθε έννοιας της πατρίδας και του Έθνους ;
3ον).Ήταν ή δεν ήταν η έλλειψη προτύπων με φιλοπατρία και πνεύμα θυσιαστικό ;
4ον).Ήταν ή δεν ήταν η απουσία επιχειρηματιών με ισχυρή εθνική συνείδηση και διάθεση προσφοράς προς το έθνος ;
Και 5ον). Ήταν ή δεν ήταν η πολεμική των ‘’πνευματικών ανθρώπων’’ εναντίον της ανάδειξης της εθνικής μας ταυτότητας και της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού ;
Φώτιος Μιχαήλ
Ιατρός
Το ΔΝΤ εχει εδρα την Ουασινγκτον.
Καλά, οἱ Τοῦρκοι ποὺ ἔχασαν στὸν πρῶτο Βαλκανικὸ Πόλεμο, δὲν πίστευαν στόν Θεό; Ἀντιθέτως, ὁ θρησκευτικὸς φανατισμός τους ἦταν ἀναγνωρισμένο στοιχεῖο τῆς δυνάμεώς τους. Ἀμ`οἱ Βούλγαροι ; Ἡ χειραφέτησή τους ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο, δὲν ἦταν ὁ σημαντικώτερος σταθμὸς τῆς πορείας τους πρὸς τὴν ἀνεξαρτησία ; Ἐκτὸς κι ἂν πιστεύουμε σέ Θεὸ ποὺ ἐπεμβαίνει στὸ πεδίο τῆς μάχης καὶ τῆς διπλωματίας ὅπως οἱ θεοὶ τοῦ Ὁμήρου …
Πᾶμε καὶ στὸν Παῦλο Μελᾶ. Σκοτώθηκε κατὰ τὴν διάρκεια συμπλοκῆς μέ Τουρκικὸ ἀπόσπασμα. Τὸ πιθανώτερο εἶναι, ὅμως, πὼς τὸν δολοφόνησε ὁ ταμίας του ποὺ, μετὰ τὴν συμπλοκή, ἐξαφανίστηκε καὶ τὸ ταμεῖο μαζί του. Αὐτὸ δὲν μειώνει τὴν ἀξία του ὡς πολιτικοῦ, πρωτίστως, ἡγέτου. Διότι ἦταν ἡ πραότης του καὶ ἡ πολιτικότης του ποὺ ἐνεθάρρυνε τοὺς Πατριαρχικοὺς νὰ ἀντισταθοῦν στοὺς Βουλγαρόφρονες Ἐξαρχικούς. Πιθανώτατα τὸ ξύλο καὶ ἡ βία τῶν Βουλγαροφρόνων ἔφεραν τοὺς πλειοψηφοῦντες τότε στὴν Μακεδονία Βουλγαροφώνους στὸ πλευρὸ τῶν Ἑλλήνων. Καὶ ἡ θυσία ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε κάτσει στὸ σπίτι του ἔβαλε στὸ φιλότιμο πολλοὺς ἀδιαφόρους τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Ἑλληνικῆς διασπορᾶς.
Ἡ διεθνοποιημένη ἐπιχειρηματικὴ τάξη ἦταν, πράγματι, μοναδικὸ πλεονέκτημα τὸ ὁποῖο δὲν εἶχαν οἱ ἀνταγωνισταὶ τῆς Ἑλλάδος στὴν Βαλκανική.
Τώρα, γιὰ τοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους, τὶ νὰ ποῦμε ; Εἰδικὰ ἡ μεγαλοστομία τοῦ Παλαμᾶ μᾶλλον γιὰ γέλια ἦταν σὲ κράτος ποὺ παρασύρθηκε κυριολεκτικῶς ἀπὸ τὸ πεζοδρόμιο νὰ ξεκινήσει τόν πόλεμο τοῦ 1897.
Οἱ ἐπιτυχίες τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων ἦταν εὐτυχὲς ἀποτέλεσμα τοῦ τυχοδωκτισμοῦ τοῦ Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ Ἑλλάδα στὴν συμμαχία Σερβίας – Βουλγαρίας χωρίς καμμία δέσμευση νὰ ἔχει μερίδιο στὰ κέρδη (ἐνῶ οἱ ἄλλοι τὰ εἶχαν ἤδη μοιράσει μεταξύ τους) καὶ τῆς ἐπιφυλακτικῆς συστηματικότητος τοῦ Μεταξᾶ, ὁ ὁποῖος προετοίμασε τήν ταχεῖα ἐπιστράτευση καὶ πορεία τοῦ στρατοῦ. Νὰ μὴν ξεχάσουμε καὶ τὴν τύχη: Τοῦρκοι καὶ Βούλγαροι αἱματοκυλίσθηκαν καὶ κέρδισε ἡ Ἑλλάδα με μικρὲς θυσίες ! (Ἀντιστοίχως τὴν πάτησαν οἱ Βούλγαροι καὶ μετὰ τό 1204. Αὐτοί διέλυσαν τὴν Αὐτοκρατορία τῶν Λατίνων, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες τῆς Νικαίας τὴν κληρονόμησαν χάρη στὴν πολιτικότητα καὶ τὴν συνετὴ οἱκονομικὴ διαχείριση κυρίως τοῦ Ἰωάννου Βατάτζη).
Καὶ ἡ διαφθορὰ τοῦ Ἑλλαδικοῦ Βασιλείου βοήθησε στήν νίκη. Οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Σέρβοι μὲ λιγώτερο πληθυσμὸ εἶχαν περισσότερο στρατό. Οἱ Ἕλληνες, ὅμως, τὰ χρήματα γιὰ νὰ ὁπλίσουν τὸν πληθυσμὸ σὲ στρατεύσιμη ἡλικία τἄχαν φαγωμένα. Ἀλλὰ κι αὐτὸ σὲ καλό τοὺς βγῆκε. Διότι οἱ Βαλκανικοὶ Πόλεμοι παρατάθηκαν πολύ περισσότερο άπ’ ὅσο ὑπολόγιζαν τὰ ἐπιτελεῖα καὶ οἱ Βούλγαροι, μέ ἐπιστρατευμένο ὅλο τὸν οἱκονομικῶς ἐνεργὸ πληθυσμό, κινδύνευσαν νὰ πεθάνουν τῆς πείνας ! Ποῦ κόσμος νὰ καλλιεργήσει τὴν γῆ ; Βλέπετε, ἔχει καὶ τὰ καλά της ἡ δεινῶς συκοφαντουμένη διαφθορά.
Σὲ ἀλγεβρικὴ ἀποτίμηση σὲ βάθος χρόνου, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἑλληνόφωνοι εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἀξιοποιήσουν τὴν πνευματικὴ κυριαρχία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὰ ἐδάφη τῆς Ὀθωμανικῆς αύτοκρατορίας. Ὅλοι οἱ στοιχειωδῶς μορφωμένοι Χριστιανοὶ στὰ Βαλκάνια ἤξεραν Ἑλληνικά. Καὶ πολλοὶ Μωαμεθανοί ! Αὐτὴν τὴν κληρονομιὰ διασπάθισε ὁ φιλοτομαρισμὸς τῶν περισσοτέρων ἐπισκόπων καὶ Φαναριωτῶν στὴν ἀρχὴ καὶ ἡ κακοδιοίκηση τοῦ νέου Ἑλλαδικοῦ κρατιδίου ἀργότερα. Ὑπό τὸ πρῖσμα αὐτὸ οἱ ἐπιτυχίες τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων, μέρος διέσωσαν, ἀλλὰ μικρό, σχετικῶς, μέρος μιᾶς τεραστίας κληρονομιᾶς.
Τὸ ἀβίαστο καὶ πολὺ ἐπίκαιρο συμπέρασμα : Τήν τύχη μας ὡς Γένους δὲν μποροῦμε νὰ τήν ἐκβιάσουμε. Ἐκεῖνο ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε εἶναι νὰ διαχειριζόμαστε συνετὰ τὰ οἰκονομικά μας. Καὶ νὰ προσευχόμαστε νὰ μᾶς στέλνει ὁ Θεὸς κατά καιρούς Βατάτζηδες καὶ Βενιζέλους καὶ Μεταξᾶδες.
Άλλο φανατισμός άλλο πίστη. Απλά ξεχωρίζω τις έννοιες. Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω δι’ αυτής της διαφοράς νίκη ή όχι δε πολέμους. Για να μην παρεξηγηθώ.
Προφανώς η εφημερίδα έχει κάνει λάθος σε ότι αφορά την έδρα του ΔΝΤ η οποία είναι πράγματι στην Ουάσινγκτον και όχι στη Ν.Υόρκη.
“Καὶ νὰ προσευχόμαστε νὰ μᾶς στέλνει ὁ Θεὸς κατά καιρούς Βατάτζηδες καὶ Βενιζέλους καὶ Μεταξᾶδες.”
Ενδιαφέρουσα πρόταση πολιτικής εξέλιξης!
Μαζί μας προσεύχονται και οι βούλγαροι για έναν νέο σαμουήλ, οι τούρκοι για έναν νέο κεμάλ, οι αλβανοί για έναν νέο σκεντέρμπεη κ.ο.κ.
Κύριε Γεωργάνα, συγχαρητήρια, είσαστε από αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι εντός ενός και μοναδικού σχολίου κατορθώνουν να με εντυπωσιάσουνε και απογοητεύσουνε ταυτόχρονα.
Ναὶ, φυσικά, δὲν γίνεται νὰ συμφωνοῦμε σὲ ὅλα. Ίσως έπρεπε νὰ γράψω νὰ στέλνει «καὶ σὲ μᾶς». Ἀλλὰ μέχρις ἐκεῖ. Οἱ μεγάλοι ἄνθρωποι χρειάζονται καὶ ἂν συμπέσουν καὶ χρονικῶς, βγαίνει ἀγαθὸ ἀποτέλεσμα γιὰ τοὺς λαούς τους. Πολλὰ θὰ εἶχε νὰ κερδίσει ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Τουρκία ὰν ὁ Κεμὰλ δὲν πέθαινε πρόωρα. Καὶ ὁ τσάρος Σαμουὴλ ἦταν Ἑλληνικώτερος τοῦ αὐτοκράτορος ποὺ τὸν ἐνίκησε, τόσον πνευματικῶς, ὅσον καὶ βιολογικῶς ! Ἀλλ` ἀντὶ νὰ τονίζει ἡ ἐπίσημη ἱστοριογραφία μας τὴν πραγματικὴ δόξα καὶ ἀκτινοβολία τοῦ Γένους, τὴν θυσιάζει στὶς πολιτικὲς σκοπιμότητες ἑνὸς αἰῶνος πίσω !
“Πολλὰ θὰ εἶχε νὰ κερδίσει ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Τουρκία ὰν ὁ Κεμὰλ δὲν πέθαινε πρόωρα.”
ακόμα περισσότερα εάν δεν είχε γεννηθεί καθόλου!
κι ακόμα περισσότερο άν οι σχολιαστές της σήμερον ήταν στα πράγματα τότε.
Το άρθρο είναι αρκετά ενδιαφέρον γιατί με ιστορικά τεκμήρια αποδεικνύουν στους
νεοταξίτες “παπαγάλους” οτι ΔΝΤ και επιτήρηση δεν σημαίνει και υποχώρηση στα εθνικά μας
θέματα.Οι γνώστες της σύγχρονης ιστορίας γνωρίζουν οτι το τότε ελληνικό βασίλειο παρά τον έλεγχο του ΔΟΕ μπόρεσε και πραγματοποίησε τον άθλο του Μακεδονικού αγώνα και το
έπος των Βαλκανικών πολέμων.
Επομένως η διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής είναι ζήτημα προσωπικής ευψυχίας των
ηγετών μας και γεωπολιτική γνώση για εκμετάλευση των αντιθέσεων των Μεγάλων Δυνάμεων
ώστε η περιφερειακή χώρα να είναι στη κατάλληλη στιγμή έτοιμη οικονομικά και στρατιωτικά
να γίνει ο χωροφύλακας της Εγγύς Ανατολής.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
Χωροφύλακες ; Ἤμαρτον Κύριε ! Δέν βλέπετε πόσο καλὰ τὰ καταφέρνουμε, παρὰ τὰ βασιλικὰ ἔξοδα καὶ τὶς 55.000 ἀστυνομικῶν ὑπαλλήλων, νὰ τηροῦμε τὴν τάξη ἐντὸς τῆς χώρας ; Νὰ κάνουμε καὶ ἐξαγωγὴ ἀγνοίας καὶ άνεπαρκείας ; Καλύτερα μᾶς πὰει ἡ ἐργασία τοῦ μεσολαβητῆ, τοῦ ἀεριτζῆ. Ζήτηση διεθνῶς ὑπάρχει, ἂς στρωθοῦμε.