Ένα ταξίδι στην Ελληνική ιστορία

Γράφει ο Δημήτρης Βερδελής, ασκούμενος δικηγόρος

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017, μετά την εκκλησία έχουμε κανονίσει να επισκεφθούμε το Μουσείο Μπενάκη στη Βασιλίσσης Σοφίας. Η άποψή μου για το συγκεκριμένο μουσείο (χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση) είναι πως για τους Έλληνες είναι όπως η Μέκκα για τους Μουσουλμάνους, πρέπει τουλάχιστον μια φορά να περιηγηθούν στους διαδρόμους του και να ανακαλύψουν τους ιστορικούς θησαυρούς που φυλάσσονται σε αυτό. Το μουσείο χωρίζεται, όπως όλα τα μουσεία, σε αίθουσες, η περιήγηση ξεκινά από την ελληνική προϊστορία και την αρχαία ελληνική ιστορία. Κυκλαδικά ειδώλια, μικρά μαγειρικά σκεύη, κτερίσματα, άκρες από βέλη, τμήματα δοράτων, χρυσά κοσμήματα, μελανόμορφες και ερυθρόμορφες υδρίες, επιτύμβιες στήλες είναι μερικά από τα εκθέματα που αφορούν αυτές τις ιστορικές περιόδους.

Στην συνέχεια εκτίθενται ψηφιδωτά και λυχνίες της πρωτοχριστιανικής περιόδου από την καθ ημάς Ανατολή. Ευαγγέλια, η Κλίμαξ του αγίου Ιωάννου του Σιναϊτη, λυχνίες, θυμιατήρια, «βυζαντινές» εικόνες, ένα επιβλητικό επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο κ.α.

Προχωρώντας στο πρώτο όροφο παρατηρείς την λαϊκή τέχνη και παράδοση που συνεχίζοντας και εξελίσσοντας την αρχαιοελληνική και «βυζαντινή» παράδοση και τέχνη μας έδωσε καταπληκτικά δείγματα ενδυμάτων, μοναδικής επεξεργασίας και ομορφιάς, τόσο λαϊκών όσο και κληρικών. Βλέπουμε επίσης αναπαραστάσεις παλαιών αρχοντικών εντός του μουσείου οι οποίες μαζί με τα ενδύματα, τα κιλίμια τις ζώνες και τα εκκλησιαστικά κειμήλια θυμίζουν αυτό που έγραψε ο Ελύτης στα «Δημόσια και τα ιδιωτικά» του:

 «το παραμικρό κεντητό πουκάμισο, το πιο φτηνό βαρκάκι το πιο ταπεινό εκκλησάκι, το τέμπλο, το κιούπι, το χράμι όλα τους αποπνέανε μιαν αρχοντιά κατά τι ανώτερη των Λουδοβίκων».

Συνεχίζοντας στον δεύτερο όροφο δίπλα στο εστιατόριο του μουσείο εκτίθενται αργαλειοί, αλέτρια, στάμνες και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης επίσης υπάρχει αμφιθέατρο και μία αίθουσα όπου φιλοξενούνται κατά καιρούς διάφορες εκθέσεις.

Στον τρίτο και τελευταίο όροφο του μουσείου ο επισκέπτης περιηγείται στην νεώτερη ελληνική ιστορία όπου και μπορεί να δει όπλα και αντικείμενα των αγωνιστών του 1821, όπως σφραγίδες και σημαίες της Φιλικής εταιρίας, κειμήλια του Καποδίστρια, τις πολυθρόνες που κάθισαν ο βασιλεύς Όθων και η βασίλισσα Αμαλία κατά την υποδοχή τους στην Ύδρα, κειμήλια του Ελευθερίου Βενιζέλου, αφίσες και αντικείμενα από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων και αφίσες από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Κάπου εκεί το φροντιστήριο στην Ελληνική ιστορία τελειώνει, κάθε Έλληνας φεύγει πιο πλούσιος σε γνώσεις, πιο γεμάτος σε εμπειρία, γνωρίζοντας τις ρίζες του και άρα γνωρίζοντας τον εαυτό του.