Νίκος Κοτζιάς, 20 Φεβρουαρίου 2018
«Σήμερα δεν πάμε να βαπτίσουμε αυτό το κράτος, σήμερα αυτό το κράτος εμπεριέχει τη λέξη Μακεδονία, και μάλιστα για εκατόν σαράντα κράτη, χωρίς επιθετικό προσδιορισμό. Σήμερα αυτό που κάνουμε είναι ο γάμος, είναι σαν μια ωραία κυρία που έρχεται στο γάμο και αναρωτείται εάν στο επίθετό της θα προσθέσει και το επίθετο το ανδρός της».
Απάντησε ήδη στον εαυτό του δύο μήνες νωρίτερα:
Νίκος Κοτζιάς, 17 Δεκεμβρίου 2017
Είναι δεσμευμένοι όλοι στον ΟΗΕ ότι η συμφωνία που θα κάνουμε θα υϊοθετηθεί και θα χρησιμοποιηθεί από τον ΟΗΕ και όλα τα κράτη που έχω μελετήσει (δεν έχω μελετήσει του ειρηνικού κάτι μικρά κράτη) στη συμφωνία αναγνώρισης που κάνανε στη FYROM με το συνταγματικό της όνομα λένε ότι αυτή η αναγνώριση γίνεται έως ότου υπάρξει μία συμφωνία ανάμεσα σε εκείνο το κράτος και στο ελληνικό του οποίου τη συμφωνία το όνομα που θα προβλέπεται θα υϊοθετήσουν.
Δηλαδή: ενώ λέει ο ίδιος, σε ανύποπτο χρόνο (δηλαδή πριν τα συλλαλητήρια, όταν πίστευε ακόμη ότι ο κόσμος το έχει ξεχάσει το θέμα) ότι οι 140 αναγνωρίσεις δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΙΣΧΥ, αφού όλες οι χώρες στις αναγνωρίσεις τους ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» προέβλεπαν αλλαγή αυτού του ονόματος, όταν συμφωνήσει και η Ελλάδα σε κάποιο άλλο όνομα, σήμερα μας λέει ότι αφού οι άλλοι την αναγνώρισαν έτσι, πρέπει κι εμείς να ακολουθήσουμε! Το ακριβώς ανάποδο!
Οι 140-τόσες αναγνωρίσεις είναι διμερείς. Δεν υπάρχει ούτε μία διεθνής. Οι διμερείς θα αλλάξουν στο συμφωνηθέν όνομα. Ομοίως και οι διμερείς. Όλοι περιμένουν την Ελλάδα να υπογράψει το μόνιμο όνομα. Και η Ελλάδα εμφανίζεται να θεωρεί τον εαυτόν της πιεσμένο. Η Βουλγαρία ως προεδρεύουσα στην ΕΕ χρησιμοποιεί το προσωρινό όνομα πΓΔΜ και όχι αυτό που η ίδια η Βουλγαρία έχει αναγνωρίσει (πρώτη πρώτη μάλιστα). Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι η διεθνής αναγνώριση είναι υπέρτερη όλων των διμερών του κόσμου. Ουδεμία διεθνής δεν υπάρχει.
Συνέντευξη στην ΕΡΤ (περίπου στο 1.34.50) όπου περιέχεται η παραπάνω επίμαχη φράση του Κοτζιά.
Σχετικό με το θέμα αυτό το παρακάτω άρθρο
10 μύθοι και αλήθειες για το ζήτημα του ονόματος «Μακεδονία». (10+2=12 μύθοι).
2 comments
Τώρα μας χρειαζόταν πραγματικά μια οργάνωση αντιστασιακής νεολαίας με το όνομα του Ρήγα Φερραίου!
Προφανώς και αφιερώνεται σ’ εκείνους που τάσσονται κατά των συλλαλητηρίων με κάθε μορφή έκφρασης και έντασης, από το “είναι ακροδεξιό και εθνικά επιζήμιο” έως το “και τί θ’ αλλάξει;…”
Τελικά να δεις που “90.000” και “140.000”, “δωρεάν” και “οπαδικά μεταφερόμενου”, “όχλου” αποδείχθηκε ικανό να κάνει τον υπεύθυνο 10.000.000 ανθρώπων να είναι πιο μελετηρός σε ότι διαβάζει.
Αφού λοιπόν αφήσαμε πίσω μας τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, και πάντοτε δίχως ίχνος ορθολογισμού, τώρα βρισκόμαστε (αφήστε το βίντεο να παίξει λίγο ακόμη) καθ’ οδόν προς τις Σειρήνες με στερεότυπα του τύπου:
“Μας θαυμάζουν: τρώνε σουβλάκι ‘γκρέκο’, ξενυχτάνε στα μπουζούκια, πίνουν ελληνικό καφέ και ΕΜΕΙΣ(!!;;) τους αδικούμε.”