13/07/2010 | Του Κωστάκη Αντωνίου
Σχέσεις οργής και μίσους διαμορφώνονται στα κατεχόμενα μεταξύ Τουρκοκυπρίων και εποίκων σε βαθμό που ο Σερντάρ Ντενκτάς να μιλά για «εμφύλιο πόλεμο» και να καλεί την Τουρκία να παρέμβει. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που ανταλλάσσουν οι δύο πλευρές και αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» είναι ενδεικτικά της εκρηκτικής κατάστασης που διαμορφώνεται και που δεν αποκλείεται να πάρει μορφή ανοικτού πολέμου. Αφορμή για όλα αυτά η οικονομική κρίση που μαστίζει τα κατεχόμενα.
«Γιατί να κρύψουμε την πραγματικότητα; Σήμερα, στις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, άρχισαν να πνέουν πολύ παγωμένοι άνεμοι και στην Τ.Δ.Β.Κ. Λόγω της οικονομικής κρίσης, οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να απομονώνουν αυτούς που έχουν έλθει από την Τουρκία, αλλά και να εκφράζονται ανοικτά με μίσος και οργή εναντίον τους», γράφει ο Διευθυντής Εκδοσης της «Σαμπάχ» Ερτάλ Σεφάκ. Και στη συνέχεια παραθέτει ηλεκτρονικά μηνύματα Τουρκοκυπρίων που καταφέρονται κατά των εποίκων. Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά:
«Εξαντληθήκαμε. Από την Τουρκία λαμβάνουμε ετησίως 300 εκ. δολάρια και πραγματοποιούμε εισαγωγές ύψους ενός δισ. δολαρίων. Δηλαδή, τα επιστρέφουμε στο τριπλάσιο».
«Εάν αναμιγνύεστε σε μια ανεξάρτητη χώρα και αυξάνετε συνεχώς τους κατοίκους της, τότε θα πληρωθεί και το αντίτιμο. Εάν βουλιάξουμε, τότε να μαζέψετε τα μπογαλάκια σας και να φύγετε από το σβέρκο μας. Να ησυχάσετε και εσείς και εμείς».
«Το στρεβλό μόρφωμα που διαμορφώθηκε στο νησί μετά το 1974 με την πολιτική της Τουρκίας, είχε σαν αποτέλεσμα οι τουρκικές κυβερνήσεις να μας λένε: ‘Εσείς, ακόμα και αν δεν εργάζεστε, εμείς θα σας στέλνουμε χρήματα’. Με τον τρόπο αυτό ο Τουρκοκύπριος αποκόπηκε από την παραγωγή και συνήθισε στο δημοσιοϋπαλληλίκι».
«Το έγκλημά μας είναι ότι αντισταθήκαμε και δεν επιτρέψαμε να περάσουν τα εδάφη αυτά στην Ελλάδα. Επειδή μας λέτε ότι μας γλιτώσατε, θα πρέπει κάθε μέρα που περνά να πληρώνουμε και την εξαγορά της ποινής μας; Μα ήδη είμαστε μειονότητα στη δική μας χώρα. Πάρτε και την ψυχή μας, να τελειώνει αυτή η κατάσταση».
Συνεχίζοντας, ο Σεφάκ γράφει χαρακτηριστικά: «Όσο διαβάζω τα ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία έρχονται από τη βόρεια Κύπρο, τόσο με πιάνει η μελαγχολία. Τα αισθήματα τρόμου είναι έντονα. Ομοεθνείς οι οποίοι έζησαν από κοινού για ένα τέταρτο του αιώνα, έχουν αποκοπεί τόσο πολύ ο ένας με τον άλλο».
Τι υποστηρίζουν οι έποικοι
Ο Τούρκος δημοσιογράφος παραθέτει στη συνέχεια μερικά ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία προέρχονται από εποίκους. Αναφέρουν:
«Στην Τουρκία υπάρχουν 14 εκ. οχήματα, σε κάθε πέντε άτομα αναλογεί ένα όχημα. Στην Τ.Δ.Β.Κ. υπάρχουν 245 χιλιάδες οχήματα, δηλαδή σε κάθε κάτοικο αναλογεί ένα όχημα».
«Στην Τουρκία ένας δάσκαλος αναλογεί σε 25 μαθητές. Στην Τ.Δ.Β.Κ. ένας δάσκαλος για έξι μαθητές».
«Στην Τουρκία ένας δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει κατά μέσο όρο, 1.300 με 2000 χιλιάδες τουρκικές λίρες. Στην Τ.Δ.Β.Κ. οι μισθοί κυμαίνονται από 2.500-5.000 λίρες».
«Στην Τουρκία ένας συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει εφάπαξ 25.000-70.000 λίρες. Στην Τ.Δ.Β.Κ. λαμβάνει από 200 χιλιάδες μέχρι δύο εκ. λίρες».
Άλλοι σε σπίτια και άλλοι σε τρώγλες
«Οι Τουρκοκύπριοι ζουν σε πολυτελή διαμερίσματα ή σε σπίτια με πισίνες. Αυτοί που έχουν έλθει από την Τουρκία, το Πακιστάν και το Τουρκμενιστάν, αλλά και οι φοιτητές, ζουν σε τρώγλες και με ακριβά ενοίκια».
«Τις πιο βαριές και βρόμικες δουλειές τις κάνουν οι μετανάστες από την Τουρκία και το Πακιστάν. Τις εργασίες που έχουν κέρδη τις κάνουν οι Τουρκοκύπριοι».
«Όλοι οι Τουρκοκύπριοι έχουν ελληνοκυπριακά διαβατήρια. Με αυτά μεταβαίνουν άνετα σε όλα τα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά, παραπονούνται ότι είναι απομονωμένοι».
«Από τον κρατικό κορβανά λαμβάνουν μισθό κάθε μήνα 70 χιλιάδες άτομα. Δηλαδή, σε κάθε οικογένεια Τουρκοκυπρίων διοχετεύεται ένας μισθός του κράτους».
«Η οικονομία των Τουρκοκυπρίων βρίσκεται υπό τον έλεγχο 10 οικογενειών, οι οποίες όσο και να φαίνεται ότι ανταγωνίζονται μεταξύ τους, στην πραγματικότητα συνεργάζονται».
«Ανώτερη ράτσα» θεωρούν τους εαυτούς τους οι Τουρκοκύπριοι
Μερικά από τα μηνύματα των Τούρκων εποίκων καταγγέλλουν:
«Οι Τουρκοκύπριοι θεωρούν τους εαυτούς τους προύχοντες, ανώτερη ράτσα και αριστοκράτες. Στέλνουν τα παιδιά τους για λυκειακή και πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στα σχολεία των Ελληνοκυπρίων, ή σε πανεπιστήμια της Βρετανίας και της Αμερικής».
«Τα παιδιά των Τουρκοκυπρίων εισέρχονται στα πανεπιστήμια χωρίς εξετάσεις. Επειδή είναι προνομιούχα, η ποιότητά τους είναι πολύ χαμηλή. Χιλιάδες νεαροί που κατέχουν πτυχία μηχανικών, δεν διαθέτουν στοιχειώδεις γνώσεις και επειδή δεν μπορούν να σταδιοδρομήσουν στον ιδιωτικό τομέα, καταλήγουν στο δημόσιο».
«Σχεδόν όλες οι οικογένειες των Τουρκοκυπρίων διαθέτουν δυο και τρεις κατοικίες τις οποίες ενοικιάζουν. Χάρη στα εισοδήματα που αποκτούν από τα ενοίκια, αγοράζουν και νέα κατοικία, αφού αυτήν μπορούν να την αποκτήσουν με δάνεια με χρόνο αποπληρωμής 10 και 15 χρόνια. Υπάρχουν οικογένειες δημοσίων υπαλλήλων που διαθέτουν 10 και 20 διαμερίσματα».
«Τα κρατικά αυτοκίνητα στην Τ.Δ.Β.Κ. των 250 χιλιάδων κατοίκων, ανέρχονται πάνω από 2.400. Στην Ιαπωνία των 100 εκατομμυρίων κατοίκων, ανέρχονται μόλις στις 5.000».
«Στην Τ.Δ.Β.Κ όταν αλλάζει η κυβέρνηση, αλλάζουν και οι διευθυντές όλων των διευθύνσεων, ακόμη και οι έπαρχοι. Όσοι χάνουν την εργασία τους τοποθετούνται στη θέση συμβούλων και χωρίς να πατήσουν το πόδι τους στην εργασία τους, λαμβάνουν εφόρου ζωής μηνιαίο μισθό ύψους έξι έως οκτώ χιλιάδων λιρών».
Ο Τούρκος δημοσιογράφος τελειώνει το άρθρο του με την εξής επισήμανση: «Φαίνεται ότι στους ανθρώπους που ζουν στην Τ.Δ.Β.Κ. υπάρχει μεγάλη εμπάθεια».
.