Πρόσφυγες, Άρειος Πάγος και η «αναψηλάφηση» της Δίκης των Εξ

Οι
οργανώσεις των απογόνων των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής
θεωρούν  Ύβρι, την απόπειρα αθώωσης των
ενόχων της μεγαλύτερης Καταστροφής που υπέστη ποτέ ο ελληνισμός.

 

Παρουσιάζουμε
παρακάτω :

 

1)τη
δήλωση της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας και

 

2)
Κάποιες από τις δεκάδες ανακοινώσεις διαμαρτυρίας που εξέδωσαν οι προσφυγικοί
φορείς, πρωτοβάθμιοι και δευτεροβάθμιοι

 

—————————————————————–

 

1)
Η ΟΠΣΕ σε δήλωση πολιτικής αγωγής στην δίκη, κατά Του Μιχάλη Πρωτοπαπαδάκη και
ζητά να απορριφθεί η αίτηση επανάληψη της διαδικασίας της δίκης

Το σωματείο με την επωνυμία «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ» προέβη με τον δικηγόρο Κωνσταντίνο
Κατερινόπουλο σε δήλωση πολιτικής αγωγής στην δίκη, κατά Του Μιχάλη
Πρωτοπαπαδάκη και ζητά να απορριφθεί η αίτηση επανάληψη της διαδικασίας της
δίκης και να μην αναθεωρηθεί η από 15 Νοεμβρίου 1922 απόφαση του Έκτακτου
Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών.

Ως σωματείο πληροφορηθήκαμε για τη
δίκη τη Δευτέρα 10/5 και δεν υπήρχε καθόλου χρονικό περιθώριο, ούτε πρόσβαση
στη δικογραφία.

Μάλιστα, η παράσταση έγινε υπό
δύσκολες συνθήκες καθώς το πρωί επί 20 λεπτά ο Εισαγγελέας Έδρας, κ. Τσάγγας
δεν παραλάμβανε τη δήλωση πολιτικής αγωγής με διάφορα δικονομικά προσχήματα και
τελικά αναγκάστηκα να προσφύγω στον Εισαγγελέα του Άρειου Πάγου κ. Τέντε όπου
κατόπιν εντολής του η γραμματεία της Εισαγγελίας παρέλαβε το δικόγραφο.

Από τον συνήγορο της Ομοσπονδίας
Κωνσταντίνο Κατερινόπουλο, έγινε εκτεταμένη προφορική ανάπτυξη στο ακροατήριο
και η προθεσμία για το υπόμνημα είναι για τη Δευτέρα 17/5. Ζητήθηκαν τα έγγραφα
της δικογραφίας για να γραφεί το υπόμνημα και δεν δόθηκαν αυθημερόν αλλά
υποβλήθηκε γραπτή αίτηση και χορηγήθηκαν σήμερα.

ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΙΝΑΙ :

Ο κατηγορούμενος για τον οποίο
ζητείται η ακύρωση της απόφασης καταδικάστηκε για τα εγκλήματα «της εσχάτης
προδοσίας και της ηθικής αυτουργίας στην πράξη άλλου συγκατηγορουμένου του
[Χατζηανέστης] για την πράξη της παράδοσης στον εχθρό μεγάλων τμημάτων του
στρατού και για την παρεμπόδιση συνάθροισης αυτού και συνακόλουθα τη σφαγή και
τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».

Τα εγκλήματα για τα οποία αυτοί
κατηγορήθηκαν ήταν :

Α) ότι με τις πράξεις και παραλείψεις τους σχετικά με τον πόλεμο ήταν ότι
ενήργησαν παράνομα και εν γνώσει τους με τρόπο που μπορούσε να ενισχύσει τις
πολεμικές δυνάμεις του εχθρού και να βλάψει τις πολεμικές δυνάμεις της
ελληνικής Πολιτείας, καθόσον η κύρια κατηγορία αφορούσε την απόσυρση του
στρατού από όλο το δυτικό μέτωπο την κρίσιμη περίοδο του Ιουλίου Αυγούστου
1922, όπως ιδίως την απόσυρση μεταξύ Μπέλ Τεπέ και υψωμάτων Κιοπουρλού, και την
αποστολή 22.000 στρατιωτών στην Θράκη την περίοδο 13/8- 2/9/1922 με αποτέλεσμα
να μείνουν ακάλυπτα χιλιάδες χιλιόμετρα του μικρασιατικού μετώπου, β)την άτακτη
και βεβιασμένη υποχώρηση αντί της ανασύνταξης και συντεταγμένης κάλυψης του
μικρασιατικού ελληνισμού και η παράδοση οπλισμού και εφοδίων στον εχθρό και ως
εκ τούτου να επέλθει η ήττα του Ελληνικού Στρατού και η καταστροφή του
μικρασιατικού Ελληνισμού,

Β) Ότι με τις πράξεις και παραλείψεις εγκατέλειψαν τους άμαχους Έλληνες με
αποτέλεσμα αυτοί να σφαγιαστούν από τους Τούρκους και οι υπόλοιποι να
μετατραπούν σε πρόσφυγες και έτσι ευνόησαν τις πολιτικές βλέψεις του εχθρού
πάνω στο έδαφος που παραχωρούσε η συνθήκη των Σεβρών στην Ελλάδα (ο οποίος
εχθρός σκοπούσε στη γενοκτονία και ξεριζωμό των Ελλήνων) και ενήργησαν εν
γνώσει με τρόπο που μπορούσε να μειώσει την πίστη των πολιτών στο Ελληνικό
κράτος, κάτι που συντελέστηκε αφού αυτοί έμειναν μόνοι και αβοήθητοι στο μένος
των τουρκικών στρατευμάτων που έκαψαν τη Σμύρνη και λεηλάτησαν σκότωσαν και
έδιωξαν το σύνολο του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Κατά συνέπεια δεν μπορεί να
αποκλεισθεί από τους κατοίκους και τους απόγονους των τμημάτων εκείνων της
Ελληνικής Επικράτειας που ενώ με βάση τη συνθήκη των Σεβρών ανήκαν στο Ελληνικό
Κράτος, Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη, έπεσαν οριστικά στα χέρια του εχθρού
[Οθωμανικό και στη συνέχεια Τουρκικό Κράτος], από τις πράξεις και παραλείψεις
των τότε κατηγορούμενων και καταδικασθέντων, να παραστούν διά των συλλόγων και
σωματείων τους ως πολιτικώς ενάγοντες.

Αυτό διότι ναι μεν οι συγκεκριμένες
διατάξεις προστατεύουν το έννομο αγαθό της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής
ακεραιότητας του κράτους, αλλά ταυτόχρονα αποσκοπούν και στην προστασία των
εννόμων αγαθών της περιουσίας και της ιδιοκτησίας των πολιτών του κράτους που
κατοικούν στις εν λόγω περιοχές του κράτους που αποσπάστηκαν τελικά από την Ελληνική
Κυριαρχία και περιήλθαν στο Τουρκικό Κράτος. Το αποτέλεσμα ήταν 2.100.000
Έλληνες μικρασιάτες, να ξεριζωθούν από τα πανάρχαια πατρογονικά τους εδάφη,
πολλοί από αυτούς να θανατωθούν και αυτοί που σώθηκαν να καταφύγουν πρόσφυγες
στην υπόλοιπη Ελλάδα και στις πόλεις αυτής χάνοντας εν τω μεταξύ την ακίνητη
ιδιοκτησία τους γη και σπίτια καθώς και το σύνολο σχεδόν της κινητής περιουσίας
τους καθώς και τις εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις τους, αλλά κυρίως της
βιοτικής σχέσης κάθε Έλληνα με την εστία του, καθώς και του ηθικού και
κοινωνικού δεσμού του με τη γη των προγόνων του πέρα και έξω από κάθε υλική
αξία. Τα έννομα αυτά αγαθά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας των προσφύγων
καθώς και της ζωής όσων σκοτώθηκαν, αλλά κυρίως της βιοτικής σχέσης με την εστία
τους και του ηθικού και κοινωνικού δεσμού του κάθε Έλληνα με τη γη των προγόνων
του πέρα και έξω από κάθε υλική αξία, προστατεύουν εξίσου με σαφήνεια οι
σχετικές ποινικές διατάξεις.

Η Ομοσπονδία μας
αποτελείται από 185 σωματεία Ελλήνων μικρασιατών προσφύγων, μέλη των οποίων,
είναι περισσότεροι από (300.000) τριακόσιες χιλιάδες απόγονοι [παιδιά, έγγονοι
και δισέγγονοι] των προσφύγων του 1922.

Σύμφωνα με το καταστατικό μας,
σκοπός της ομοσπονδίας είναι η διατήρηση και η συνέχιση στο μέλλον της μνήμης
των πατρογονικών εδαφών και των χαμένων πατρίδων όλων των μικρασιατών προσφύγων
και η προβολή και διεκδίκηση των ιστορικών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του
προσφυγικού ελληνισμού και των θυμάτων του διωγμού των ετών 1922-1924, καθώς
επίσης και η διατήρηση της μνήμης και της σύνδεσης των απογόνων των προσφύγων
με την προγονική κληρονομιά.

Κατά συνέπεια η ομοσπονδία
μας ως καθολικός και αντιπροσωπευτικός φορέας των (3.500.000) τριών
εκατομμυρίων πεντακοσίων χιλιάδων απογόνων των μικρασιατών προσφύγων στην
Ελλάδα εκφράζει τη συλλογική συνείδηση και μνήμη του προσφυγικού ελληνισμού.

Είναι σαφές ότι οι πράξεις και οι
παραλείψεις των κατηγορούμενων για τις οποίες αυτοί καταδικάστηκαν προκάλεσαν
την μικρασιατική καταστροφή και την έξοδο-ξεριζωμό του ελληνισμού της Μικράς
Ασίας, από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά από 3.000 χρόνια παρουσίας στην
Μικρά Ασία.

Οι πράξεις και οι παραλείψεις των
κατηγορουμένων προκάλεσαν την καταστροφή της ιδιοκτησίας και της περιουσίας
αλλά κυρίως προκάλεσαν την ολοσχερή καταστροφή της βιοτικής σχέσης με την εστία
τους και του ηθικού και κοινωνικού δεσμού των μικρασιατών Ελλήνων με τη γη των
προγόνων τους και έτσι η καταστροφή αυτού του ιστορικού δεσμού των προγόνων των
μελών των σωματείων μας συνιστά στο διηνεκές ηθική βλάβη σε βάρος των προγόνων
μας και ημών όχι μόνο ή κυρίως ως άτομα, αλλά ως η εκφρασμένη συλλογική
οντότητα του μικρασιατικού ελληνισμού που ενσαρκώνεται στην συλλογική μνήμη και
στην ιστορική συνέχεια των απογόνων των αρχικών προσφύγων, όπως αυτή πλέον
εκφράζεται μέσα από τις συλλογικές οργανώσεις του προσφυγικού ελληνισμού,
συλλογικός φορέας και εκφραστής των οποίων είναι η δική μας Ομοσπονδία.

Αυτή η στο διηνεκές ηθική βλάβη που
έχουν υποστεί όλοι οι απόγονοι των μικρασιατών προσφύγων και η ανάγκη
διατήρησης της ιστορικής μνήμης των πατρίδων καθώς και της αίσθησης απόδοσης
δικαίου και δικαιοσύνης όπως εκφράστηκε με την απόφαση του Έκτακτου
Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών, είναι εκείνη που νομιμοποιεί τη σημερινή
μας παράσταση ως πολιτική αγωγή, στη δίκη που έχει ανοίξει με την αίτηση
επανάληψης της δίκης.

Τυχόν αθώωση των
καταδικασθέντων με αποδοχή της αίτησης συνιστά ευθεία προσβολή της συλλογικής
μνήμης όλων των απογόνων των μικρασιατών προσφύγων και προσβάλλει βάναυσα την
ιστορική τους μνήμη και βέβαια συνιστά βάναυση προσβολή των σκοπών των
σωματείων μελών μας και της Ομοσπονδίας μας.

Για το λόγο αυτό έχουμε έννομο
συμφέρον στην παρούσα δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής και ζητούμε να
καταδικαστεί ο αιτών στην αποκατάσταση της ηθικής βλάβης του σωματείου μας, από
τις πράξεις του κατηγορούμενου, καθόσον η σχετική προσβολή εξακολουθεί και
παράγει τα έννομα αποτελέσματα της στο διηνεκές σε συνδυασμό με την κρινόμενη
ενέργεια του απογόνου του αιτούντος να ακυρώσει σήμερα σε ενεστώτα πλέον χρόνο,
την ιστορική εκείνη απόφαση που αποτέλεσε την δικαίωση για τους πρόσφυγες και
να επιδιώξει την εκ των υστέρων και μετά 86 έτη την αθώωση των καταδικασθέντων
με σκοπό και επιδιωκόμενο αποτέλεσμα να μείνει ιστορικά αδικαίωτη η μεγαλύτερη
σύγχρονη εθνική καταστροφή και βέβαια να προσβληθεί με μόνη την υποβολή της
κρινόμενης αίτησης, βάναυσα η ιστορική συλλογική μνήμη των μελών μας όπως αυτή
εκφράζεται και επιδιώκεται να διατηρείται στο διηνεκές, από τους σκοπούς του
Σωματείου μας.

http://mikrasiatis.gr/?p=2030

——————————————————–

2) ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

 

 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Μικρασιατικών
Σωματείων

(http//www.mikrasia.gr

Θεσσαλονίκη,
17-11-09, αρ. πρ. 167

 

Προς

1)    Αξιότιμο
Πρόεδρο του Αρείου Πάγου

Κ. Γεώργιο
Καλαμίδα

Άρειος
Πάγος

Λ.
Αλεξάνδρας 121

11510 Αθήνα

2)    Προϊστάμενο
Διεύθυνσης Γραμματείας

 

Θέμα: Θέση της
Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μικρασιατικών Σωματείων (ΠΟΜΣ) για την αναψηλάφηση της
Δίκης των Εξ

 

Αξιότιμε
κύριε Πρόεδρε,

Με αφορμή
την πρόσφατη συζήτηση γύρω από την αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι, τα σχετικά
δημοσιεύματα και τη νέα εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο, η Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Μικρασιατικών Σωματείων (ΠΟΜΣ) θεωρεί τα ακόλουθα:

Είναι πάγια
θέση όλων μας ότι η Ιστορία είναι ΜΙΑ, γνωστή σε όλους μας και δεν μπορεί να
αλλοιωθεί μετά από 87 ολόκληρα χρόνια. Εμείς ως Μικρασιάτες δεύτερης γενιάς και
οι νεότερες γενιές, είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια διαστρέβλωσης των
ιστορικών γεγονότων και όξυνσης των παθών.

Η
«Μικρασιατική Τραγωδία» παραμένει ανοιχτή πληγή στον Προσφυγικό Ελληνισμό της
Καθ’ ημάς Ανατολής και οι έννοιες της «Γενοκτονίας» και του «Ξεριζωμού» ποτέ
δεν έπαψαν να μας ταλανίζουν. Ως συνέπεια των άνωθεν, θεωρούμε πρόκληση στη
μνήμη των προγόνων μας την τυχούσα «αθώωση» των καταδικασθέντων και δηλώνουμε
ότι θα προστατεύσουμε τη μνήμη τους με κάθε νόμιμο μέσο, καθώς αυτός είναι ο
ρόλος και το χρέος των Μικρασιατικών Συλλόγων και της Ομοσπονδίας μας.

————————————————

 

 

Ο
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ “Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ”,

 

 

Με απόφαση
του Δ.Σ. αρ. πρακτ. 614/9-11-2009, εξέδωσε το παρόν Ψήφισμα, αφορμής δοθείσης
της προσφυγής, στον Άρειο Πάγο, ενός των απογόνων των Εξ καταδικασθέντων και
εκτελεσθέντων, ως υπευθύνων  της
Μικρασιατικής Καταστροφής, με την οποίαν αιτείται η αναψηλάφιση δίκης των, προς
αποκατάσταση της μνήμης και απαλλαγής των από το στίγμα της Εσχάτης Προσδοσίας.

 

Ως
απόγονοι, δεύτερης και τρίτης γενιάς Μικρασιατών, που υπέστησαν τα πάνδεινα
εκδιωκόμενοι από τις πατρογονικές τους εστίες, βασανιζόμενοι και βιαζόμενοι,
διότι έτσι το αποφάσισαν κάποιοι, αρνούμαστε να δεχθούμε, έστω και σαν ιδέα την
αναψηλάφιση της ελληνικής Δίκης της Νυρεμβέργης.

 

Θα ήταν
προσβολή, ασέβεια και ασυγχώρητο λάθος προς του ςχιλιάδες νεκρούς πρόσφυγες
προγόνους μας. Το μόνο που θα καταφέρει μια τέτοια ενέργεια θα είναι ένας νέος
διχασμός, αφού θα είναι δίκη πολιτικού χαρακτήρα και όχι ποινικού.

 

Ως μέλη
συλλόγου που έχουν ακόμη νωπές τις μνήμες των προγόνων τους,  είμαστε κάθετα αντίθετοι με την προσφυγή
στο  Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και την
αναψηλάφιση της Δίκης του Νοεμβρίου του 1922.

                    MΕ  ΕΚΤΙΜΗΣΗ

                             
Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                 
Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

———————————————————————————

 

΄Ενωση Σμυρναίων

Καρύτση 3, Αθήνα

 

 ANAKOINΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΞΙ

Με αφορμή την προσφυγή στον Άρειο Πάγο με την οποία
ζητείται η αναψηλάφηση της δίκης των ΄Εξι, από την ΄Ενωση Σμυρναίων εκδόθηκε η
ακόλουθη ανακοίνωση:

«Θεωρούμε, εξαιρετικά άστοχη τη διαδικασία προκειμένου
μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’
αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση πολιτικό χαρακτήρα θα έχει, θα προκαλέσει νέο
διχασμό και θα «ξύσει και πάλι τις παλιές πληγές».

Η εκστρατεία για αποκατάσταση των καταδικασθέντων της δίκης
των έξι, έχει μια νομική και μια ιστορική διάσταση. Κατά το καθαρά νομικό,
δηλαδή το ποινικό σκέλος, η παρέλευση ακόμη και τόσων δεκαετιών δεν εμποδίζει
την κίνηση της διαδικασίας αναψηλάφησης σε περιπτώσεις όπου οι κληρονόμοι του
καταδικασθέντος επιδιώκουν την αποκατάσταση της μνήμης του προσκομίζοντας νέα
στοιχεία. Εν προκειμένω, ωστόσο, δεν φαίνεται να γίνεται λόγος για νέα
στοιχεία, παρά μόνο για μεταγενέστερες πολιτικές εκτιμήσεις. Χωρίς νέα
αποδεικτικά στοιχεία, όμως, δεν θα μπορούσε να διαλευκανθεί ο βαθμός αμέλειας ή
η δυνατότητα πρόβλεψης των αποτελεσμάτων συγκεκριμένων στρατιωτικών ενεργειών,
οι δε σύγχρονοι ιστορικοί, δημοσιογράφοι ή στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες,
αγέννητοι κατά τη στιγμή των κρινομένων γεγονότων, είναι εξ ορισμού αναρμόδιοι
να καταθέσουν τη δευτερογενή επιστημονική γνώση τους ως υποκατάστατα ζώντων
μαρτύρων. Επί πλέον, οι ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες είχε εκτυλιχθεί η
δίκη των έξι καθιστούν αδύνατο το να υπεισέλθει ο σημερινός δικαστής στη θέση
του παλαιοτέρου και να διορθώσει τυχόν λάθη του, καθώς το σημερινό νομικό
πλαίσιο που διέπει τη δικαιοδοσία αλλά και την ουσία της υπόθεσης είναι
παντελώς ασύμβατο προς εκείνο που ίσχυε τη στιγμή της δίκης, ενώ δεν νοείται
καi επανάληψη ποινικής διαδικασίας για πράξεις που σήμερα πια εκφεύγουν κάθε
ποινικής αντιμετώπισης.

. Σημαντική, κατανοητή και συμπαθής η προσπάθεια των
οικείων των καταδικασθέντων για αποκατάσταση της καλής φήμης των προγόνων τους,
αλλά πιό σημαντική είναι η διατήρηση της ηρεμίας και της συνοχής της Χώρας.

Κατά συνέπεια και ως απόγονοι των θυμάτων της Μικρασιατικής
Καταστροφής αντιμετωπίζουμε ως πρόκληση και σπίλωση της μνήμης των δεκάδων
χιλιάδων αδικαίωτων νεκρών μας την απόπειρα αυτή.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου να
απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης

 

                                                     
   Πέμπτη,
05 Νοέμβριος 2009 

 

——————————————————————————————-

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΠΣΕ)

Με αφορμή την προσφυγή στον Άρειο
Πάγο με την οποία ζητείται η αναψηλάφηση της δίκης των Εξ, θεωρούμε, εξαιρετικά
άστοχη τη διαδικασία προκειμένου μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά
πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’ αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση πολιτικό
χαρακτήρα θα έχει.

Η εκστρατεία για αποκατάσταση των
καταδικασθέντων της δίκης των έξι, έχει μια νομική και μια ιστορική διάσταση.
Κατά το καθαρά νομικό, δηλαδή το ποινικό σκέλος, η παρέλευση ακόμη και τόσων
δεκαετιών δεν εμποδίζει την κίνηση της διαδικασίας αναψηλάφησης σε περιπτώσεις
όπου οι κληρονόμοι του καταδικασθέντος επιδιώκουν την αποκατάσταση της μνήμης
του προσκομίζοντας νέα στοιχεία. Εν προκειμένω, ωστόσο, δεν φαίνεται να γίνεται
λόγος για νέα στοιχεία, παρά μόνο για μεταγενέστερες πολιτικές εκτιμήσεις.
Χωρίς νέα αποδεικτικά στοιχεία, όμως, δεν θα μπορούσε να διαλευκανθεί ο βαθμός
αμέλειας ή η δυνατότητα πρόβλεψης των αποτελεσμάτων συγκεκριμένων στρατιωτικών
ενεργειών, οι δε σύγχρονοι ιστορικοί, δημοσιογράφοι ή στρατιωτικοί
εμπειρογνώμονες, αγέννητοι κατά τη στιγμή των κρινομένων γεγονότων, είναι εξ
ορισμού αναρμόδιοι να καταθέσουν τη δευτερογενή επιστημονική γνώση τους ως
υποκατάστατα ζώντων μαρτύρων. Επί πλέον, οι ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες
είχε εκτυλιχθεί η δίκη των έξι καθιστούν αδύνατο το να υπεισέλθει ο σημερινός
δικαστής στη θέση του παλαιοτέρου και να διορθώσει τυχόν λάθη του, καθώς το
σημερινό νομικό πλαίσιο που διέπει τη δικαιοδοσία αλλά και την ουσία της
υπόθεσης είναι παντελώς ασύμβατο προς εκείνο που ίσχυε τη στιγμή της δίκης, ενώ
δεν νοείται καν επανάληψη ποινικής διαδικασίας για πράξεις που σήμερα πια
εκφεύγουν κάθε ποινικής αντιμετώπισης.

Με αφορμή, όμως, την προσφυγή στον
Άρειο Πάγο για την αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ είδαν το φως της δημοσιότητας
επιχειρήματα και απόψεις σχετικά με τη μικρασιατική εκστρατεία, τα οποία
στερούνται ιστορικής ακρίβειας. Ούτε προκύπτουν από ψύχραιμη ανάλυση των
ιστορικών γεγονότων, που θα περίμενε κανείς ότι η χρονική απόσταση θα
προσέφερε. 87 χρόνια μετά με άστοχες και αστήρικτες διατυπώσεις επανέρχεται,
δυστυχώς, ένα κλίμα «Εθνικού Διχασμού».

Ανοίγει ένας διάλογος για ένα θέμα
ιδιαίτερα σύνθετο. Ο διάλογος είναι βεβαίως θεμιτός και απαραίτητος. Όμως μία
κορυφαία ιστορική στιγμή του 20ού αιώνα, ένα πολυσύνθετο θέμα με ιδιαίτερες
πολιτικές, κοινωνικές και στρατιωτικές προεκτάσεις, δεν είναι δυνατόν να
αποτελέσει αντικείμενο νέας δικαστικής διαδικασίας.

Ορισμένοι φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν
την αναψηλάφηση ως ευκαιρία για την ιστορική αποκατάσταση και δικαίωση των
πρωταγωνιστών και τελικώς για την απόσειση των βαρύτατων ευθυνών των
κυβερνήσεων που διαδέχθηκαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο για την καταστροφή του 1922.

Ως απόγονοι των θυμάτων της
Γενοκτονίας που συνέβη στην Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη,
θεωρούμε ιταμή και απαράδεκτη πρόκληση στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών την
επιχειρούμενη, μέσω δίκης, «αθώωση» των υπευθύνων της μεγαλύτερης καταστροφής,
που υπέστη ποτέ το ελληνικό έθνος.

Οποιαδήποτε παρόμοια διαδικασία μας
βρίσκει αντίθετους και δηλώνουμε ότι θα προστατεύουμε τη μνήμη των προγόνων μας
με κάθε νόμιμο μέσο.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του
Αρείου Πάγου να απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης, αφήνοντας την
όποια απόφαση στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.

πρόεδρος: Θανάσης Λαγουδήμος

 

————————————————————

 

ΨΗΦΙΣΜΑ 19^Ου
ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΗΠΑ-ΚΑΝΑΔΑ

Με αφορμή την προσφυγή στον Άρειο
Πάγο με την οποία ζητείται η αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ, θεωρούμε, εξαιρετικά
άστοχη τη διαδικασία προκειμένου μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά
πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’ αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση θα έχει
πολιτικό χαρακτήρα και θα διχάσει για άλλη μια φορά τον ελληνισμό.

Δηλώνουμε ότι
η απόπειρα αναψηλάφησης της Δίκης των Εξ που επιχειρείται στην Ελλάδα από
διάφορους κύκλους είναι άτοπη και προσβλητική για τους απογόνους των θυμάτων
της πολιτικής των Εξ. Η πολιτική που άσκησαν από τον Νοέμβριο του 1920 έως και
το Σεπτέμβριο του 1922 χαρακτηριζόταν από εμπάθεια, συνειδητή υποβάθμιση της
θέσης της Ελλάδος από το συμμαχικό στρατόπεδο, περιφρόνηση των Ελλήνων της υπό
διάλυση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχαν υποστεί ήδη την πολιτική γενοκτονίας
από τους Νεότουρκους. Ως απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας που συνέβη στον
Πόντο και της  Μικρασιατικής Τραγωδίας, θεωρούμε ιταμή και απαράδεκτη
πρόκληση στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών την επιχειρούμενη, μέσω δίκης, «αθώωση»
των υπευθύνων της μεγαλύτερης καταστροφής, που υπέστη ποτέ το ελληνικό έθνος.
Οποιαδήποτε παρόμοια διαδικασία μας βρίσκει αντίθετους και δηλώνουμε ότι θα
προστατεύουμε τη μνήμη των προγόνων μας με κάθε νόμιμο μέσο.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του
Αρείου Πάγου να απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης, αφήνοντας
την όποια απόφαση στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.

πρόεδρος: Δημήτρης Μολοχίδης

 

———————————————————

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ – ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΚΑΡΥΟΧΩΡΙΟΥ “Ο ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ” ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗΣ ΤΗΣ
ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΞΙ.

Οι μέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες. Μέσα στην πολυεπίπεδη
κρίση που ταλανίζει την κοινωνία και την πατρίδα μας ορισμένοι επιχειρούν την
αναθεώρηση της ιστορίας, μέσα στη ζάλη της υπερπληροφόρησης και του φόβου της
κοινωνίας για το μέλλον της.

Ανθρώπινο να θέλεις να αποκαταστήσεις το όνομα των προγόνων
σου, αλλά όχι βιάζοντας την ίδια την ιστορία. Επιχειρούν να αναβιώσουν τον
αντιπροσφυγισμό, το μίσος και τον πόνο μιας καταστροφικής περιόδου για τον
Ελληνισμό.

Κάποιοι επιχειρούν να υποβαθμίσουν την Γενοκτονία των Ελλήνων
της Ανατολής σε ένα αποκλειστικά “δικό μας πρόβλημα”. Οφείλουμε να αγωνιστούμε
για να αποτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη.

Αρνούμαστε να μας ακυρώσουν από τη συλλογική συνείδηση και την
ελληνική ιστορία. Εννιά δεκαετίες μετά δεν θα σιωπήσουμε αποδεχόμενοι τον
ευνουχισμό της ιστορικής μνήμης και της συλλογικότητας μας.

Εμείς, ανήμερα της Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων
του Πόντου, οφείλουμε να δώσουμε νόημα και περιεχόμενο στις διεκδικήσεις μας.
Δεν νοείται να αγωνιζόμαστε για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας και να
“ακυρωνόμαστε” μέσα στην ίδια τη χώρα μας.

Ο οργανωμένος χώρος πρέπει να αντιδράσει. Οι ομοσπονδίες γιατί
σιωπούν; Γιατί τα επίσημα όργανα των ΠΟΕ και ΠΟΠΣ δεν πρωτοστατούν σε αυτό τον
αγώνα;

Τα πρωτοβάθμια σωματεία πρέπει να αντιταχθούν στην αναψηλαφηση
της Δίκης και να αγνοήσουν τις όποιες νουθεσίες να πράξουν κάτι διαφορετικό από
το αυτονόητο: να υποστηρίξουν με όλες τις δυναμεις τους την προσπάθεια να
ακυρωθεί η αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι.

Παροτρύνουμε τα πρωτοβάθμια σωματεία της Περιφέρειας μας να
υποστηρίξουν δυναμικά αυτή την προσπάθεια.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

 

——————————————————-

Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος

Σύνδεσμος Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδος και ΝήσωνΝοταρά 45&Μετσόβου
30, Αθήνα

 

Προς: Τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου
κ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΛΑΜΙΔΑ

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Ο Σύνδεσμος Ποντιακών Σωματείων
Νότιας Ελλάδος και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος βαθύτατα ανησυχεί
για την αναψηλάφηση, από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, της δίκης των ενόχων
της Μικρασιατικής Καταστροφής, γνωστής ως δίκη των εξ.

Το ζήτημα του αιτήματος, από τους
απογόνους, της αναψηλάφησης είναι απολύτως κατανοητό σε ανθρώπινο επίπεδο.

Όμως τυχόν «αθώωσή» τους επαναφέρει
το αίσθημα του αποκλεισμού της προσφυγικής μνήμης από την επίσημη ιστορία της
Ελλάδας, αναθεωρεί και διαστρεβλώνει την ιστορία οξύνοντας τα πολιτικά πάθη και
αποτελεί για εμάς τους Πόντιους αλλά και όσους έλκουν την καταγωγή από την καθʼ
ημάς Ανατολή άκρως προσβλητική ενέργεια κατά ημών των ιδίων αλλά και της
συλλογικής μας μνήμης.
Ίσως σε εκείνη την δίκη να διέφυγαν κάποιοι της κρίσης της δικαιοσύνης, όπως
επίσης σίγουρα δεν συμπεριελήφθησαν στο κατηγορητήριο και άλλα εγκλήματα εις
βάρος του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας όπως η ψήφιση από την τότε κυβέρνηση του
νόμου 2670/1922 και των σχετικών βασιλικών διαταγμάτων που απαγόρευαν την
είσοδο στην Ελλάδα των Ελλήνων της Ιωνίας παραδίδοντάς τους έτσι έρμαια στο
σπαθί των Τούρκων εθνικιστών.

Ογδόντα οκτώ χρόνια μετά η
προσπάθεια αθώωσης των πρωταιτίων, που εξαιτίας της πολιτικής τους το ελληνικό έθνος
υπέστη τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του, θεωρείται από εμάς ιταμή
πρόκληση και απαράδεκτη σπίλωση της μνήμης των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών μας
από τον τούρκικο εθνικισμό.
Δεν δύναται μέσω της αναψηλάφησης να παραχαράσσεται η Ιστορία από το Ανώτατο
Δικαστήριο της χώρας και να μην υπάρχουν ένοχοι για εκείνο το μέγα έγκλημα.
Κάνουμε έκκληση στον Άρειο Πάγο να μην προχωρήσει σε μια τέτοια άστοχη ενέργεια
και να αφήσει την όποια απόφαση στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.
Ενέργεια που ούτε δικτατορικά καθεστώτα στη χώρα μας αποτόλμησαν.
Άλλως, προστατεύοντας τη μνήμη των προγόνων μας, θα μας βρει παντελώς
αντίθετους καθ’ οιονδήποτε νόμιμο τρόπο.

—————————————————————-

 

 

 

.