Και στο Καστελόριζο το 2010 με ΓΑΠ και στην Ιθάκη (2018) με Τσίπρα «η επιπολαιότητα (ή το θράσος ) τρομάζει: Λανσάρεται η συνθηκολόγηση σαν θρίαμβος, η ντροπή σαν περηφάνια, η κοινωνική δεινοπάθηση σαν στρατηγικό κατόρθωμα»(Χρ. Γιανναράς,Καθημερινή,2/9/18).
Προηγήθηκαν τα περιώνυμα Μνημόνια με τους απίθανους όρους τους:
«Οι όροι των Μνημονίων ήταν όροι επονείδιστοι που δεν επιβλήθηκαν σε καμιά άλλη χώρα και που κανονικά υπογράφονται μόνο μετά από μια στρατιωτική ήττα»(Μίκης Θεοδωράκης,Βήμα,2/9/18).
Δεν ενήργησαν «ευσχημόνως και κατά τάξιν» ορισμένα τουλάχιστον όργανα της τάξεως στη Θεσσαλονίκη. Αστυνομικοί με αντιασφυξιογόνες μάσκες δρώντες εκ του ασφαλούς αντιπαρατάχθηκαν απέναντι σε νομοταγείς Πολίτες, οικογένειες, μικρά παιδιά, ηλικιωμένους ως να επρόκειτο για εγκληματίες. Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί οφείλουν να λογοδοτήσουν και να υποστούν τις δέουσες κυρώσεις.
Απτόητος ο ΥπΕξ. Ν. Κοτζιάς αφού «έλυσε» το σκοπιανό, είναι πανέτοιμος – αν και καθυστέρησε λίγο, να «λύσει» τώρα το αλβανικό. Με τον ίδιο τρόπο: την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδος. Το απεκάλυψε προχθές στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων. Συζητάει, είπε, μία δέσμη 10 θεμάτων, μεταξύ των οποίων και την «οριοθέτηση των συνόρων». Δεν είναι καλά ο άνθρωπος…γιατί το άλλο ότι όρισε τα εγκαίνια του Ελληνικού Προξενείου στη Σμύρνη παραμονή του κακουργήματος των Σεπτεμβριανών του 1955. Τι σοφόν; Αδίστακτοι «Μουσταφάδες» έβαλαν τα μαχητικά τους να υπερίπτανται από το «σημείο» την ώρα που Κοτζιάς-Τσαβούσογλου εγκαινίαζαν το Προξενείο. Ελληνική αντίδραση: ανεβλήθη για το …μέλλον!
Από την εποχή Σημίτη με το κυρίαρχο δόγμα του «η εποχή των πολέμων έχει τελειώσει» άρχισε διευρυνόμενο επικινδύνως το χάσμα της εθνικοαμυντικής μας ισορροπίας με τον εξ ανατολών προαιώνιο εχθρό μας, ο οποίος όμως ανήγαγε την στρατιωτική θωράκισή τους σε υπέρτατη προτεραιότητα.
Δεν τον παίρνει και δεν τον «βολεύει» τον Ερντογάν η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Και επικεντρώνει εσχάτως τον στόχο του στην τελωνειακή αναβάθμιση των σχέσεων Άγκυρας – Βρυξελλών και σε κατάργηση της βίζας. Οι ημέτεροι δυστυχώς εγκρίνουν και επαυξάνουν τα τουρκικά αιτήματα που γενόμενα αποδεκτά ισχυροποιούν αφάνταστα τις θέσεις του εχθρού χωρίς κανένα αντιστάθμισμα. Παράδειγμα: με μόνη την τελωνειακή αναβάθμιση οι εμπορικές ανταλλαγές Ευρώπης – Τουρκίας από 150 δισ. € γίνονται αμέσως 300 δισ. € ετησίως! Προς άμεση βλάβη ανταγωνιστικών ελληνικών προϊόντων.
Η Μέρκελ όπως και ο κ.Τσίπρας είναι αναφανδόν υπέρ των ανοικτών συνόρων. Αλλά ήδη εξ αιτίας τους έχουμε φορτωθεί κάπου 1.000.000 αφροασιάτες μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Θα συμφωνείτε νομίζουμε ότι δεν αντέχουμε και άλλους!
Η Σάρα Βάνγκενκνεχτ, η νέα αρχηγός της ενοποιημένης Αριστεράς στη Γερμανία (Συμμαχία Linke, Πράσινων, SPD), υποστηρίζει: «Είμαστε υπέρ του δικαιώματος ασύλου και το υπερασπιζόμαστε. Πρέπει να υπάρχουν ανοικτά σύνορα για τους διωκόμενους. Αλλά το άνοιγμα των συνόρων για όλους δεν είναι ρεαλιστικό. Η απώλεια ελέγχου, η οποία έλαβε χώρα το φθινόπωρο του 2015, άλλαξε τη χώρα αυτή και όχι προς το καλύτερο. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί ξανά(…) Η θέση μου είναι ότι περισσότερη μετανάστευση σημαίνει όλο και περισσότερος ανταγωνισμός για θέσεις εργασίας, ειδικά στον τομέα των χαμηλών μισθών. Ούτε κάνουμε τον κόσμο δικαιότερο με την προώθηση της μετανάστευσης. Αντίθετα, φτωχαίνει ακόμη περισσότερο τις φτωχές χώρες».
Και καταλήγει:
«Είμαι πεπεισμένη ότι οι διωκόμενοι άνθρωποι χρειάζονται προστασία – αλλά το πρόβλημα της παγκόσμιας φτώχειας δεν μπορεί να λυθεί με τη μετανάστευση χωρίς σύνορα. Αντίθετα, πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία και η Ευρώπη να μην συνεχίσουν να καταστρέφουν τις προοπτικές της ζωής στις φτωχές χώρες. Οι άνθρωποι χρειάζονται μια προοπτική στην πατρίδα τους» (Πηγή:https://www.france24.
Στην άτυπη Σύνοδο Υπουργών Αμύνης της Ε.Ε. ο αυστριακός ΥΕθΑ Mario Kunasek παρουσίασε σχέδιο βάσει του οποίου Ευρωπαίοι στρατιώτες θα μπορούσαν να συνδράμουν τους συνοριοφύλακες, λειτουργώντας ως ενισχυτική δύναμη της Frontex.
Επί του παρόντος «ομιλεί μη ακουόμενος»…
Αν και ο Γαβρόγλου κατήργησε τα Λατινικά, μας αρέσει μια ρήση τού Κικέρωνα (στον α’ κατά Κατιλίνα λόγον): «Sit denique scriptum in fronte unius cuiusque quid de re publica sentiat» (=Επί τέλους ας χαραχθεί στο μέτωπο του καθενός τι σκέπτεται για την πολιτεία).
Σχετλιαστική έκρηξη του Νίκου Γκάτσου:
«Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος // αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!»(Οι Ρήτορες,1979).
Θυμίζει κάπως το γνωστό νόμο τού Murphy :«Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει». Σε ό,τι μας αφορά αρνούμεθα τον νόμο τού Μέρφι.