Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 15 Αυγούστου 2010 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ
Δεν υπάρχουν ακριβή και αξιόπιστα αριθμητικά στοιχεία γύρω από τον αριθμό των ανθρώπων οι οποίοι επωφελούνται από την πολιτική που ακολουθείται από τις συγκεκριμένες χώρες. Υπολογίζεται, όμως, ότι πρόκειται για πάρα πολλά εκατομμύρια.
Η πολιτική αυτή αποδοκιμάζεται έντονα από τις ηγεσίες άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, διότι ανησυχούν ότι με αυτόν τον τρόπο άνθρωποι που ζουν σε χώρες εκτός ΕΕ και δεν έχουν επαγγελματική εξειδίκευση αποκτούν το δικαίωμα διαμονής και εργασίας στην ΕΕ. Μέχρι πρόσφατα το θέμα παρέμενε κρυφό μυστικό στην ΕΕ και δεν υπήρχαν αντιδράσεις από τα θιγόμενα κράτη-μέλη. Ωστόσο, η πολιτική αυτή δημιουργεί αμφιβολίες για το ότι η ΕΕ είναι σε θέση να συντονίσει τη μεταναστευτική πολιτική στα κράτη-μέλη και έρχεται σε μια περίοδο που είναι έντονο το αρνητικό κλίμα για τους μετανάστες σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία και η Δανία.
Αλλωστε, δέκα κράτη-μέλη της ΕΕ προσπαθούν να περιορίσουν τη μετανάστευση από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, επιβάλλοντας για τους πολίτες τους ειδικό καθεστώς άδειας εργασίας, ενώ η Αυστρία και η Γερμανία επεκτείνουν το μέτρο και για τους Σλοβάκους, τους Τσέχους, τους Πολωνούς, τους Ούγγρους, τους Σλοβένους, τους Εσθονούς, τους Λιθουανούς και τους Λετονούς. Τα περιοριστικά μέτρα αναμένεται να καταργηθούν μέχρι το 2013.
Βούλγαροι εκτός συνόρων
Η Βουλγαρία χορηγεί διαβατήρια σε πολλούς από τους 1.400.000 σλαβικής καταγωγής πολίτες της ΠΓΔΜ, τους οποίους θεωρεί Βούλγαρους και σε περίπου 300.000 τουρκικής καταγωγής Βούλγαρους που εγκατέλειψαν τη γειτονική χώρα τη δεκαετία του ’80 για να γλιτώσουν από την πολιτική εκβουλγαρισμού που εφαρμοζόταν από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τοντόρ Ζίβκοφ. Οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία. Το μέτρο είναι επιτυχές. Χιλιάδες πολίτες της ΠΓΔΜ, όπου το μέσο ετήσιο εισόδημα ανέρχεται στα 4.500 δολάρια, και δεκάδες χιλιάδες τουρκικής καταγωγής Βούλγαροι που είχαν χάσει τη βουλγαρική υπηκοότητα και πλέον έχουν δικαίωμα να την επανακτήσουν σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους επιτρέπει να μεταναστεύσουν από την Τουρκία και να εργαστούν, όχι στη Βουλγαρία, αλλά σε άλλα πιο αναπτυγμένα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Ρουμάνοι και Ούγγροι
Η Ρουμανία χορηγεί διαβατήρια αφειδώς στους πολίτες της Μολδαβίας, η οποία αποτελούσε ρουμανικό έδαφος μέχρι το 1940. Το 66% των Μολδαβών μιλούν τη ρουμανική ως μητρική γλώσσα και περίπου 120.000 από τα περίπου τέσσερα εκατομμύρια έχουν ρουμανικά διαβατήρια. Συνολικά 800.000 Μολδαβοί υπέβαλαν αιτήσεις για να αποκτήσουν ρουμανικά διαβατήρια. Περίπου το 15% των Μολδαβών έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης. Το μέσο ετήσιο εισόδημα στη χώρα τους δεν ξεπερνά τα 1.500 δολάρια, όπως υπολογίζει η Παγκόσμια Τράπεζα. Ο Ρουμάνος πρόεδρος, Τραϊάν Μπασέσκου, δικαιολόγησε την πολιτική, δηλώνοντας ότι η χώρα του δεσμεύεται εξ αίματος να υποστηρίξει περίπου ένα εκατομμύριο Μολδαβούς που εργάζονται παράνομα στην ΕΕ.
Πάντως, και στη Ρουμανία το φαινόμενο της μετανάστευσης έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις και έχει προκαλέσει και πολιτική κρίση. Ο Μπασέσκου κατηγορείται από την αντιπολίτευση ότι ενθαρρύνει τη μετανάστευση στο εξωτερικό. Ο Μπασέσκου είχε δηλώσει ότι το ρουμανικό κράτος δε θα μπορούσε να καλύψει την κοινωνική ασφάλιση περίπου δύο εκατομμυρίων Ρουμάνων μεταναστών στο εξωτερικό και ότι η κοινωνική προστασία στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου εργάζονται πολλοί συμπατριώτες του, είναι καλύτερη σε σύγκριση με τη Ρουμανία. Τα εμβάσματα των μεταναστών στη Ρουμανία ανήλθαν σε 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ το πρώτο τετράμηνο του 2010, ενώ σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου το 51% των Ρουμάνων εκτιμούν ότι έχουν πιο πολλές πιθανότητες να εργαστούν στο εξωτερικό παρά στη χώρα τους.
Περίπου 300.000 ουγγρικής καταγωγής πολίτες στη Σερβία και άλλοι 160.000 στην Ουκρανία θα αποκτήσουν το δικαίωμα από το επόμενο έτος να εξασφαλίσουν ουγγρική ιθαγένεια και κατ’ επέκταση να εργαστούν σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος της ΕΕ επιθυμούν, δείχνοντας απλώς το ουγγρικό διαβατήριό τους.
Πολίτες ΕΕ από τη Λατινική Αμερική
Η ισπανική κυβέρνηση ενέκρινε τον Ιανουάριο του 2009 το δικαίωμα χορήγησης ισπανικού διαβατηρίου σε παιδιά και εγγόνια Ισπανών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η ανταπόκριση ήταν υψηλότερη των προσδοκιών του ισπανικού κράτους. Ενα χρόνο μετά την έναρξη του μέτρου, υποβλήθηκαν 161.463 αιτήσεις, από τις οποίες εγκρίθηκαν οι 81.715. Το 95% των αιτήσεων προέρχονταν από κατοίκους χωρών της Λατινικής Αμερικής. Μόνο από την Κούβα υποβλήθηκαν 82.000 αιτήσεις και εγκρίθηκαν 36.415 μέχρι τις 30 Ιουνίου. Αλλες 35.000 αιτήσεις υποβλήθηκαν από κατοίκους της Βενεζουέλας, ενώ 14.000 κάτοικοι του Μεξικού έχουν λάβει ισπανικό διαβατήριο. Επίσης, η Πορτογαλία χορηγεί διαβατήριο σε παιδιά και εγγόνια Πορτογάλων μεταναστών, από τους οποίους πάρα πολλοί ζουν στη Βραζιλία.
Ακόμη, η Ιταλία χορήγησε διαβατήριο σε περισσότερους από 2.600.000 ιταλικής καταγωγής κατοίκους χωρών της Λατινικής Αμερικής.
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=9&artid=54501
.