Γράφει ο Δημήτριος Βερδελής, δικηγόρος
Τον τελευταίο καιρό ειδήσεις περί της περικοπής των συντάξεων έχουν κατακλύσει τα μέσα ενώ η οικονομία καταρρέει υπό τα φορολογικά βάρη και η κυβέρνηση βρίσκεται σε δίλλημα για το τι θα ξεπουλήσει πρώτο: τα μνημεία ή το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας;
Τα ήδη μεγάλα προβλήματα της χώρας έρχονται να γιγαντώσουν από τη μία η φυγή πλείστων όσων νέων συμπολιτών μας στο εξωτερικό και η άφιξη ολοένα και περισσότερων λαθρομεταναστών. Σε αυτό το εκρηκτικό μείγμα έρχεται να προστεθεί και το μείζον εθνικό ζήτημα του δημογραφικού. Από το 2011 το φυσικό (γεννήσεις – θάνατοι) αλλά και το μεταναστευτικό ισοζύγιο (είσοδοι-έξοδοι) γίνεται αρνητικό. Το 2050 σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο οι απόγονοι των σημερινών Ελλήνων θα είναι 10 εκατ. ενώ σύμφωνα με το πιο απαισιόδοξο θα φτάσει στα 8,3 εκατ.
Μια γερασμένη και μη ακμαία κοινωνία δεν μπορεί να θρέψει τα μέλη της καθότι ένας μικρός αριθμός εργαζομένων θα αναγκάζεται να πληρώνει ενός αυξανόμενου αριθμού συνταξιούχων. Η αστυφιλία θα αφήνει τα σύνορα αφύλακτα, ο τοπικισμός θα αυξάνεται γιατί δεν θα μπορεί η επαρχία να συντηρεί το κέντρο. Ενδεχομένως κάποιοι να ζητήσουν βοήθεια από τις ταχέως αναπτυσσόμενες γείτονες χώρες και η κοινωνία δεν θα μπορεί πλέον να αφομοιώσει τα ξένα στοιχεία.
Θεωρώ ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων αυτοί που έχουν τη δυνατότητα αλλά δεν θέλουν να μεγαλώσουν ένα παιδί και οι άλλοι που δεν έχουν τη δυνατότητα αλλά θέλουν να το μεγαλώσουν. Ο μεγάλος αριθμός των εκτρώσεων δείχνει ότι ανήκουν πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες στην πρώτη κατηγορία όπως και έρευνες δείχνουν ότι ανήκουν επίσης πολλές Ελληνίδες στη δεύτερη κατηγορία.
Η ανατροπή αυτής της κατάστασης είναι δύσκολη και ο χρόνος για την ανάσχεση της δημογραφικής μας πτώσης είναι περιορισμένος.
Η λύση είναι απλή: επιπλέον μείωση της φορολογίας για κάθε παιδί, οικονομική ενίσχυση στους τρίτεκνους, νομοθετική προστασία της εργαζόμενης μητέρας.
Το δημογραφικό είναι το μεγαλύτερο εθνικό πρόβλημα γιατί έχει να κάνει με την ύπαρξη του έθνους των Ελλήνων, έχει να κάνει με τη συνέχειά μας στο διάβα της ιστορίας. Είναι στο χέρι μας να το λύσουμε αλλά «οι καιροί ου μενετοί.»