Τελικώς η Ευρώπη αποφάσισε να ΜΗ συγκρουστεί με τη Ρωσία.
Η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών έβγαλε μια λεκτικά «σκληρή» ανακοίνωση, καταδίκασε την αναγνώριση Οσετίας και Αμπαχαζίας από τη Μόσχα, ανέστειλε για… μια εβδομάδα τις συνομιλίες που προετοιμάζουν τη Σύνοδο του Νοεμβρίου με τη Ρωσία, κι έθεσε ως «όρο» για την επανάληψη των συνομιλιών αυτών, την επιστροφή των ρωσικών στρατευμάτων στις θέσεις τους πριν από την 7η Αυγούστου. Κάτι που ο Ρώσος Πρόεδρος είχε ήδη δεσμευτεί στον προεδρεύοντα Νικολά Σαρκοζύ, ότι θα κάνει τις αμέσως επόμενες μέρες…
ΜΆ άλλα λόγια: η Ευρώπη έθεσε «όρο» που οι Ρώσοι είχαν ήδη αυτοβούλως αποδεχθεί, κι άνοιξε το δρόμο για πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών με τη Ρωσία.
Και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά:
* Πρώτον, διότι έχει υψηλού βαθμού ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία (πάνω από 50% σε φυσικό αέριο και γύρω στο 30% σε πετρέλαιο).
* Δεύτερον, διότι κάθε άλλη στάση θα οδηγούσε σε μακροχρόνια αντιπαράθεση Ευρώπης-Ρωσίας, και η Ευρώπη δεν είναι ενωμένη έναντι της Ρωσίας.
* Επί πλέον, η Ευρώπη έχει ανάγκη τη Ρωσία για την ασφάλεια των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν.
* Κι ακόμα έχει ανάγκη τη ρωσική στήριξη για την αντιμετώπιση του Ιράν.
Έτσι η «επιστροφή στον Ψυχρό Πόλεμο» που προσδοκούσαν – και προεξοφλούσαν – κάποιοι διαψεύδεται πανηγυρικά.
Μένουν οι ΗΠΑ και η Βρετανία, που επιμένουν σε «σκληρή» στάση, αλλά κι εκείνες έχουν απόλυτη ανάγκη τη Ρωσική στήριξη: και στο Αφγανιστάν και έναντι του Ιράν.
Την επιστροφή στον Ψυχρό Πόλεμο, η Ρωσία δεν την θέλει, η Ουάσιγκτων και το Λονδίνο φραστικά την πυροδοτούν, αλλά πρακτικά δεν την μπορούν. Και η Ευρώπη ούτε τη θέλει ούτε την μπορεί.
Επομένως, δεν μένει άλλος δρόμος παρά ένας «ιστορικός συμβιβασμός» Δύσης – Ρωσίας. Αυτό όμως, ενδιαφέρει ιδιαίτερα εμάς στην Ελλάδα:
— Κάθε περίοδος όξυνσης στις σχέσεις Δύσης-Ρωσίας, ευνόησε μακροχρόνια τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας. Που έγινε «προκεχωρημένο φυλάκιο» της Δύσης στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας.
–Αλλά και κάθε περίοδος αποδυνάμωσης της Ρωσίας, επίσης ευνόησε μακροχρόνια την Τουρκία. Που έθεσε υποψηφιότητα να καλύψει το κενό που άφηνε η Ρωσία στην Νοτιοδυτική Ασία.
–Αντίθετα, κάθε περίοδος στρατηγικής σύγκλισης Ρωσίας-Δύσης, λειτούργησε καταστροφικά για την Τουρκία. Γιατί περιθωριοποιήθηκε η ίδια, ελαχιστοποιήθηκε ο γεωπολιτικός ρόλος της για τη Δύση και έμεινε εκτεθειμένη στις πιέσεις της Ρωσίας…
Ένας ενδεχόμενος «ιστορικός συμβιβασμός» Δύσης-Ρωσίας ανατρέπει τα γεωπολιτικά δεδομένα της περιοχής μας σε βάρος της Τουρκίας και υπέρ της Ελλάδας.
Φτάνει εμείς να το αντιληφθούμε εγκαίρως…
Του Χρύσανθου Λαζαρίδη, αντιπροέδρου του ΔΣ/Δ21
4η Σεπτεμβρίου 2008
.