Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.
Στις 18, 19 και 20 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στο Συνοδικό Μέγαρο ένα ενδιαφέρον επιστημονικό συνέδριο, το οποίο διοργάνωσε η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πρόκειται για το 7οαπό τα 10 συνέδρια που έχουν προγραμματισθεί μέχρι το 2021 για να τιμηθούν τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως. Το θέμα ήταν λίαν επίκαιρο λόγω και της συζητουμένης Συνταγματικής Αναθεωρήσεως: «Οι φιλελεύθεροι θεσμοί του Αγώνος της Ελληνικής Επαναστάσεως».
Ο πρώτος εισηγητής ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος ως έγκριτος Καθηγητής της Νομικής μίλησε για το Σύνταγμα της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως (Τροιζήνα, 1827) . Υπενθύμισε ότι στο Α΄ Κεφάλαιο, άρθρο 1, καθιερώνεται ως Επικρατούσα Θρησκεία εκείνη της «Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού», όμως εξίσου καθιερώνεται ρητώς, ως θεμελιώδες δικαίωμα, η Θρησκευτική Ελευθερία. «Καθείς εις την Ελλάδα επαγγέλλεται την θρησκείαν του ελευθέρως και δια την λατρείαν αυτής έχει ίσην υπεράσπισιν».
Ήδη από το πρώτο έτος της Ελληνικής Επαναστάσεως ο όρος Επικρατούσα Θρησκεία εμφανίζεται σε τοπικά πολιτεύματα, και συγκεκριμένα στη «Νομική Διάταξη», την οποία συνέταξε ο Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος με έδρα την Άμφισσα. Εκεί αναφέρεται ότι: «Αν και όλας τας θρησκείας και γλώσσας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον δεν εμποδίζει, την ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επικρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος».
Παρατηρούμε ότι οι ιδρυτές του Ελληνικού Κράτους ήθελαν να τονίσουν την άρρηκτη σύνδεση της Ορθοδοξίας με την ελληνική μας ταυτότητα, ταυτοχρόνως, όμως, δήλωναν ότι η θρησκευτική ελευθερία των μη Ορθοδόξων πρέπει να γίνεται σεβαστή. Κακώς, λοιπόν, σήμερα διαμαρτύρονται ορισμένοι για την αναφορά του άρθρου 3 του ισχύοντος Συντάγματος στην Επικρατούσα Θρησκεία. Πρώτον, αποτελεί έκφραση σεβασμού προς τους απελευθερωτικούς αγώνες της Εκκλησίας, δεύτερον κατοχυρώνει την εθνική μας ταυτότητα και τρίτον δεν προκαλεί προβλήματα στα άλλα θρησκεύματα.
Στο ίδιο Συνέδριο υπογραμμίσθηκε ότι σε οποιαδήποτε αναθεώρηση του Συντάγματος δεν πρέπει να αλλάξει το Προοίμιο που αναφέρεται στην Αγία Τριάδα. Η επίκληση της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος υπήρχε σε όλα τα συνταγματικά κείμενα της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εξέφραζε και εκφράζει την ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό για την Ελευθερία, την οποία αποκτήσαμε μετά από αιώνες δουλείας. Όπως μάλιστα ελέχθη από σύνεδρο Λαογράφο, οι επαναστατημένοι Έλληνες έθεσαν ως προμετωπίδα στα Συντάγματά τους αυτή τη φράση που είχαν συνηθίσει να βάζουν σε κάθε ιδιωτική συμφωνία της καθημερινής ζωής.
Η Ορθοδοξία είναι βαθιά ριζωμένη στην ψυχή των Ελλήνων. Η Αναθεώρηση του Συντάγματος δεν πρέπει να πειράξει το Προοίμιο και το άρθρο 3.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 4.11.2018
32 comments
Η επίκληση της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος υπήρχε σε όλα τα συνταγματικά κείμενα της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εξέφραζε και εκφράζει την ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό για την Ελευθερία, την οποία αποκτήσαμε μετά από αιώνες δουλείας.
Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται η αναθεώρηση του Συντάγματος. Μήπως και εκλείψουν επιτέλους τέτοια κατάλοιπα θεοκεντρικής αντίληψης. Αλλοίμονο αν στο 21ο αιώνα πιστεύουμε ακόμα ότι ο Θεός επέτρεπε επί σχεδόν 400 χρόνια να είσαστε υπόδουλοι (μη πω ότι μας “τιμωρούσε” για τις αμαρτίες μας, όπως πίστευαν οι Χολέβηδες εκείνης της εποχής) και αποφάσισε κάποια στιγμή να μας ελευθερώσει…
Κουβεντα για τη ΡΕΝΕΑ ΡΕ ΕΘΝΙΚΙ που το παιζεις και Ελληνας προοδευτικος.
Εχει γεμισει το Ιντερνετ ανθελληνες Αλβανους με ”ελληνικα ονόματα”
Σε Τζουζει αλλά θα στο ξαναγράψω
ΚΑΤΣΙΦΑΣ -ΑΘΑΝΑΤΟΣ- ΗΡΩΑΣ
Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται η αναθεώρηση του Συντάγματος. Μήπως και εκλείψουν επιτέλους τέτοια κατάλοιπα θεοκεντρικής αντίληψης””
O Kolokoτρωνης και λοιποιι που ιδρυσανε νεκραναστησανε το ελληνικο κρατος ετσι το ιδρυσανε
Ποιος ειναι ο Φιλης και Τσίπρας , απο ποιον αντλουν τη νομιμοποιηση να χαλασουν το ρωμεικο;;;
Aντώνη πες αλευρι , το τραγουδι των Βλαχων της Σαμαρινας για την Πολη σε περιμενει.
Που χαθηκες παλι μωρε αδερφακι μου;;;;;
Που εισαι Αντώνη ;;;;;
Τι γίνετε στην Αλβανία ,όλα καλά;;;;;
Ο Ραμα ηρεμησε η ειναι ετοιμος να κινητοποιησει τον μισο κρατικο μηχανισμο παλι.
Γενιτσαρακος και αυτός , οπως και ο Γκορος ο ανθελληνας δημαρχος Χειμαρας
οπως και ο Ραουφ Ντεκτας , ο Ομερ Βρυωνης και πολλοι αλλοι ελληνογενεις ανθελληνες
Η πρώτη εμπειρια του νεοτερου Ελληνισμου με τον Σκιπεταρισμο.
»»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,
υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,
εις την εκστρατεία των σουλτανικών δυνάμεων κατά της Πελοπονήσου,
ότε εξεράγη εν αυτή επανάσταση κατα των Οθωμανών …
εκ της επανάστασης αυτής πολλοί χριστιανοί εθυσιάσθησαν …
οι ως ανωτέρω στρατεύοντες Αλβανοί
διέβαινων , κατέστρεφον τα προστύχοντα
και παντού η ερημία ακολούθει αυτούς……
απεριγραπτα εισί όσα δεινά επέφερον οι Αλβανοί εις την εκείσε χριστιανοσύνη…..
εις πάσαν πόλη της Πελοπονήσου κατεσφάγησαν πλείστοι χριστιανοί,
εις την Τριπολιτσά μάλιστα 3.000,
τα δε χωριά εκπεπάσθησαν υπό πρωμάτων……[Αραβαντινός ]»
’ «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
[Κορδάτος]
»’Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη,
και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις.
Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
[Κώδικας ιεράς μονής Σπηλαίου]
« Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης». [Σαθάς]
». Μεταξύ άλλων στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αναφέρει ,
ότι είναι χαραγμένα και τα εξής:
«Χρονολογίας 1771. Οι Τουρκαλβανοί καίνε τα χωριά μας, όλο φονικά κάνουν».
(Δημοκλής Χαρ. Γαρταγάνης, «Η Στεμνίτσα στο 1821», σελίδα 40, Αθήνα 1964)
Όπως αναφέρει ο Σάθας «Τα πάντα είχεν αφανίσει η Αλβανική πανώλης.
Εκεί ένθα προ ολίγου υπήρχον πόλεις και κώμαι πολύανδροι και ευδαίμονες,
ήδη έβλεπέ τις θανάτου ερήμωσιν, και πυριφλεγή ερείπια.
Η Πελοπόννησος πάσα είχε σχεδόν απογυμνωθή κατοίκων 23.»
……Γιατί οι Αλβανοί όρμησαν σαν αγέλες από όλη την Αχαΐα και τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και από τόπους πέρα από την Ιλλυρίδα, χωρία κανένας να μπορεί να τους αντισταθεί στον Ισθμό και στις παραλίες των δύο κόλπων (Σαρωνικού και Κορινθιακού), και σαν αιμοβόροι λύκοι ξεπέρασαν και τους Μανιάτες σε ωμότητα…..
Όσοι από τους βαρβάρους αρκούνταν στην αρπαγή των χρημάτων έμοιαζαν φιλάνθρωποι, αλλά στο μεταξύ οι δυστυχισμένοι ολοφύρονταν καθώς παιδιά αποχωρίζονταν από τους πατέρες τους, άνδρες από τις γυναίκες του, αδελφοί στερούνταν τους αδελφούς τους, βρέφη αρπάζονταν από τις αγκαλιές των μητέρων τους, τρυφερές παρθένες από τα δωμάτιά τους που τις τραβούσαν χέρια βαρβάρων, και συγγενείς συγγενών, φίλοι φίλων και γνωρίμων γνώριμοι απάγονταν και γίνονταν δούλοι
[Σέργιος Μακραίος]
Πληροφορία που είναι χαραγμένη στον ενδέκατο στύλο της νότιας πλευράς του Θησείου, η οποία λέει: «1770 εχαλάσανε οι Αρνανουτάδες του Πιρί (προάστειον των Θηβών) και ηρίθανε οι Πιριώτες στην Αθήνα» (Δημ. Καμπούρογλου: «Ιστορία των Αθηνών, εκδ. 1969, τόμ. Α’, σ. 189). Υπάρχει και παραδοσιακό τραγούδι από τη Βόρεια Ελλάδα μάλιστα
για τα γεγονότα εκείνα ,
για την κάθοδο των Αλβανών στο Μωριά ,
τη σκλαβιά και τις απαγωγές των Πελοπονησίων που ακολούθησαν
΄΄΄Ξεκίνησαν η Αρναουτιά
την άκρη του θαλάσσιου
πάνε να πατήσουν το Μωριά
και το καημένου Κάστρου
πήραν μανάδες με παιδιά
αδέρφια κι αξαδέρφια
σαν πήραν και μια νιονυμφη τριων μηνών νυφούλα…..»»’
Υπολογίστηκε πως από τις 300.000 χριστιανούς της Πελοποννήσου χάθηκαν περί τις 100.000,δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού ,είτε ως σκλάβοι στους Άραβες ,είτε ως εξαφανισθέντες και δολοφονημένοι είτε ως πρόσφυγες σε άλλες περιοχές ακόμα και στην επαρχία της Περγάμου .
»» Οι Αλβανοί, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει κατά των Ελλήνων, επί εννέα χρόνια λεηλατούσαν την χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν, εξανδραπόδιζαν και πουλούσαν τους κατοίκους. Οι κάτοικοι της Βοστίτσας (Αιγίου) σφάχτηκαν όλοι, οι Σπέτσες ερημώθηκαν. Όταν δεν έβρισκαν πρόχειρη λεία ανάγκαζαν οι Αλβανοί τους Πελοποννήσιους να υπογράψουν χρεωστικές ομολογίες και πολλοί είχαν τέτοιες στα χέρια τους για πεντακόσιες ή εξακόσιες χιλιάδες γρόσια. Άλλοι πωλούνταν ως δούλοι. . Όσοι Έλληνες μπόρεσαν, κρύφτηκαν στα βουνά ή κατέφυγαν στην Επτάνησο. Ακόμα κι οι Μανιάτες ανέβηκαν στα κρησφύγετα του Ταΰγετου και οι οικισμοί τους λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν.
Τέλος η αρχηγία ανατέθηκε στον αρχιναύαρχο Χασάν Τζεζαερλή Μαντάλογλου (Καπουδάν Χασάν πασά),ο οποίος πήρε επιπλέον τους τίτλους του Μορά Βάλεση και του Σερασκέρη της Ρούμελης. Ζήτησε βοήθεια από τους ντόπιους Τούρκους αλλά πήρε ελάχιστη.Με την υπόδειξη όμως πιθανότατα του δραγουμάνου του στόλου Νικόλαου Μαυρογένους,προσεταιρίστηκε τους Κλέφτες για την εκδίωξη των Αλβανών. .Φτάνοντας λοιπόν ο Καπουδάν πασάς στην Κόρινθο το 1779,κάλεσε τους Αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά. Αρκετοί συμμορφώθηκαν και έφυγαν για την Αλβανία.Την πρότασή του όμως απέρριψαν περί τους 7.000 Αλβανοί.
Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82).
»»Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης,
μεταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών,
όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά
εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των,
απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς.
»’Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα….»»»
Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779
Οι Γενικοί Αρχηγοί
Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών
συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής:
»»……Ημείς ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας….
τα θέλετε εσείς,
γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά
για να βοηθήστε τους Τούρκους
και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες ,
δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα,
.που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας
…….. και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά…. »»’
»»’ ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε,
ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε»»
Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779
Υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηγοί Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης
και Αλέξης Ντάρας»» [Αθανάσιος Γρηγοριάδης-Ιστορικαί Αλήθειαι]»»
Ας δούμε τα γραφόμενα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του.
»»’εσυνάχθησαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου και αυτός τους στάθηκε με ορμήν και τους εγύρισε πίσω εις τον κάμπον· ενώθησαν και άλλοι καπεταναίοι· εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τους εσκότωσε η καβάλα ως οι θεριστάδες· έπεσεν η καβαλαριά μέσα και τους εθέρισαν· από τη μίαν μεριάν η καβαλαριά από το άλλο ο πατέρας μου. Από 12000 , 700 πέρασαν εις το Δαδί.
Όταν τους επολέμησε ο πατέρας μου του έλεγαν,
Κολοκοτρώνη δεν κάμεις νισάφι; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά;
Του απεκρίθησαν εφέτος δικό μας του χρόνου δικό σου.
Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργον εις Τριπολιτσάν».»»
» Ο Πουκεβίλ που πέρασε από εκεί το 1799 και είδε το «κτίσμα», είχε αρχίσει να καταρρέει λόγω της αποκολλήσεως μερικών κρανίων, ονομάζει το κτίσμα «πυραμίδα».
Ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων».
»’Ύστερα ο Χασάν άρχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και σύντομα η Πελοπόννησος απαλλάχτηκε οριστικά από τους Αλβανούς, οι οποίοι είτε εξοντώθηκαν είτε έφυγαν, όσοι μπόρεσαν. Σ’ εκείνη την εκστρατεία ο Χασάν προσπάθησε να περιορίσει την αυτονομία των Μανιατών,απέτυχε όμως και συνέχισε τις επιχειρήσεις του κατά των Αλβανών στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η τάξη αποκαταστάθηκε και οι Αλβανοί περιορίστηκαν στην πατρίδα τους.»
» Ας δούμε τώρα και το θρήνο που εγινε στην Αλβανία και τη Τσαμουριά μετά τον ξολοθρεμό τους.
»»Κατά το αυτό έτος [ 1780] εις πάσαν πόλη και κοινότητα Τσαμουριάς και Αλβανίας ,
ηκούσθη μέγας θρήνος και κλαθμός ,πενθούσης εκάστης Οθωμανικής οικογένειας ,υιόν ,αδελφό η πατέρα ,
καθότι αφίχθη η είδησης ότι οι Αλβανοί όσοι εις Πελοπόνησο προ δέκα ετών ,
εμάστιζον τους χριστιανούς της , κατεσφάγησαν φονευθέντες υπέρ τους 7.000
παρά του Χασάν Πασα ,των οπλαρχηγών Κωνσταντίνου και Αναγνώστου Κολοκοτρώνη……[Αραβαντινός].
Ενώ και ο αγωνιστής του 1821 , Αρβανιτης Σουλιώτης Κουτσονίκας ανέφερε στα απομνημονευματά του για τα γεγονότα της εποχής.
»Απεστάλησαν εντός ολίγου ,σμήνος στρατευμάτων Αλβανικών στη Πελοπόνησσο ,καταπνίξαντες την επανάσταση και και έφεραν ως επακόλουθο την διαρπαγή και αιχμαλωσία των κατοίκων τους οποίους διεσκόρπησαν εν τη Ευρωπαική και Ασιατική Τουρκία….
»’Οι απελθόντες εις την Πελοπόνησσο Αλβανοί ,έγιναν κύριοι της αυτής ,δεσπόζοτες και καταπιέζοντες δια καταχρήσεων και διαρπαγών ….
Ενώ για το διωγμό τους και όσους δεν σκοτώθηκαν
αλλά γυρίσανε στην Τσαμουριά αναφέρει ..
»»Ο δε επισημότερος αυτών Σουλειμάν Τσάπαρης ,Τζάμης ,
όστις είχε καταστει βαθύπλουτος εκ λαφύρων και διαρπαγών,
πληροφορηθείς τας διαταγά του Σουλτάνου ,εμβάς εις πλοίον μετέβη στη πατρίδα του.»»
»Ελθών εις την πατρίδα του το Μαργαρίτι ,ιδών του Σουλιώτας να φορολογούν
τα χωριά της Τσαμουριάς ,έγινε έξαλος ,διότι απομακρυνθείς πολλά έτη από τη πατρίδα του είχε ξεχάσει τους Σουλιώτας.»
»’Συνηθισμένος να καταπιέζει τους Πελοπονησίους του εφαίνοτο παράξενη η ανεξαρτησία των Σουλιωτών»’
»»Είχε πολλόυς φίλους και οπαδούς αγάδες από την όλη την Αλβανία…..»’
»Ελεγε δε προς του αυτούς
»’Είναι ντροπή εις τον Ισλαμισμό να πληρώνει χαράτζι
εις μίας χούφτα Γκιαούρηδων ,
ενώ 10 χιλιάδες σπαθιά Αλβανών υπέταξαν όλο το Μωριά»’.
Δηλαδή πέρα από τον Κολοκοτρώνη και ο ίδιος ο αρχηγός των Αλβανοτσάμηδων ,
, ο Τσάπαρης, ομολογεί το ρόλο τους τα δέκα εκείνα χρόνια .
Μια καιρια αναφορα ενός Βενετού ,
για τους Αρβανιτοφωνους που ειχανε εισάλθει στο Μωριά πριν 5 αιώνες……
¨Ο Γενικός Προνοητής του Μοριά, Jacomo Barbarrigo, έγραψε τον 1479
αναφερομενος στους κατοικους του Μωρια ντοπιους και νεοφερμενους…
«Οι Αλβανοί και οι Γραικοί δεν είναι παρά ένας μόνος λαός που μισεί κάθε ξένο»
Οταν λεει Αλβανοι αναφέρεται στους αμιγώς αρβανιτόφωνους και τους διγλώσσους νεοφερμενους
και οταν λεει Γραικοι ,στους ντόπιους αμιγως ελληνοφωνους-γραικοφωνους του Μωριά .
Οταν λεει »δεν ειναι παρα ενας λαος»
εννοει ασφαλως
την πολιτισμική ομοιότητα
των δυο αυτών ομάδων
επιλύδων αρβανιτοφωνων και διγλώσσων
και ντόπιων ελληνοφώνων ακριβως γιατι οι πρωτοι ειχανε ερθει απο τα παραλια της
παλαι ποτε ημιελληνικης περιοχης ¨¨ Νεας Ηπειρου¨¨.ή Ελληνικης Ιλλυρίας.
Δεν μπορεί οι »Αλβανοί» αυτοί
να ήταν μόνο αρβανιτόφωνοι
η να μην ξερανε ¨¨γρι ελληνικᨨ
η να φοράγανε διαφορετικά ρούχα απο τους ντόπιους
και να χανε τοσο διαφορετικες παραδοσεις ηθη και εθιμα
δηλαδη να ειχανε τοσο διαφορετικο πολιτισμικο υποβαθρο απο τους ντοπιους,
και παρόλα αυτά να τους περιέγαφε ο Βενετός
ως »’έναν λαό».
Δεν γινεται.
Αρα είχανε πολλές πολιτισμικες ομοιότητες
και το κυριοτερο
ειχανε κοινη συνείδηση [ »’ένας λαός»’ οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ]
και μαλιστα ¨¨μισουν καθε ξεν﨨¨
δηλαδη δεν βλεπανε ο ενας τον αλλο σαν ¨¨ξεν﨨 πραγμα που λεει παρα πολλα
για τη συνειδηση και τη καταγωγη των περισσοτερων Αρβανιτων
Υ.Γ
Η καθοδος αυτη των Σκιπεταρων στα 1770
συγκρινομενη με αυτη των Αρβανιτών του 14ου αιωνα δειχνει την τεραστια διαφορα κατα τα έτη της τουρκοκρατίας
του Ελληνα Αρβανιτη
απο τον ΤουρκοΑλβανο
“οι πρωτοι ειχανε ερθει απο τα παραλια της
παλαι ποτε ημιελληνικης περιοχης ¨¨ Νεας Ηπειρου¨¨.ή Ελληνικης Ιλλυρίας.”
Από πού προκύπτει ότι ήταν από τα παράλια της Ιλλυρίας;
“Η καθοδος αυτη των Σκιπεταρων στα 1770
συγκρινομενη με αυτη των Αρβανιτών του 14ου αιωνα δειχνει την τεραστια διαφορα”
Χμμμμμ. Μεγάλη διαφορά; Σίγουρα; O Σφραντζής, περιγράφοντας στο χρονικόν του τους Αρβανίτες – τους οποίους αποκαλεί ‘Αλβανίτες’ – λέει:
[39.8] «Ἔτι δὲ καὶ τὸ κάκιστον καὶ ἀφελέστατον γένος τῶν Ἀλβανιτῶν, καιροῦ λαβόμενον τῆς ὑπολήψεως καὶ ἁρπακτικῆς αὐτῶν γνώμης ἁρμοδίου, τί οὐκ ἔπραξαν ᾒ τί οὐκ εἰργάσαντο κακόν; Ἀπιστοῦντες γὰρ δὶς τοῦ σαββάτου, ἀπὸ τὸν ἕνα τῶν αὐθεντῶν εἰς τὸν ἄλλον ἀπήρχοντο· καὶ κάστρα, ὡς ἡ ἐκείνων γλῶσσα, εἰς κεφαλατίκια ἀπῄτουν, εἰ δ’ οὖν, εἰς τὸν ἄλλον ἀπήρχοντο καὶ οἱ ἄλλοι πρὸς τὸν ἕτερον τῶν δεσποτῶν ὁμοίως. Διὰ μέσου οὖν, εἴ τι ἆρα καὶ εὕρισκον τῶν ἀθλίων τάχα Ῥωμαίων, ἀλλὰ δὴ καὶ τῶν Ἀλβανιτῶν καὶ συγγενῶν πολλάκις καὶ οἰκείων αὐτῶν, πάντα διηρπάζοντο καὶ ἠφάνιζον. Ἐγένοντο δὲ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα, ὅτι τὶς ἀξίως αὐτὰ θρηνήσειεν;»
Κλεψιά, αρπαγές, πλιάτσικο, δολοφονίες κ.α. Μεγάλη ‘διαφορά’…
Ο ψευδοσφραντζής, Μακάριος Μελισσηνός/Μελισσουργός, στο Maius, αντικαθιστά τον προσδιορισμό “αφελέστατον” με το “ανωφελέστατον”, για τους Αλβανίτες.
Τί σας θυμίζει η παραπάνω περιγραφή;
“Δεν μπορεί οι »Αλβανοί» αυτοί
να ήταν μόνο αρβανιτόφωνοι
η να μην ξερανε ¨¨γρι ελληνικᨨ
η να φοράγανε διαφορετικά ρούχα απο τους ντόπιους
και να χανε τοσο διαφορετικες παραδοσεις ηθη και εθιμα
δηλαδη να ειχανε τοσο διαφορετικο πολιτισμικο υποβαθρο απο τους ντοπιους,”
Ας δούμε τί είπε ο προσωπικός γιατρός του λόρδου Byron που έζησε από μέσα τα γεγονότα της επανάστασης του 1821 για τους Χιμαριότες του Σπυρομίλιου:
«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.». (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
“¨Ο Γενικός Προνοητής του Μοριά, Jacomo Barbarrigo, έγραψε τον 1479
αναφερομενος στους κατοικους του Μωρια ντοπιους και νεοφερμενους…
«Οι Αλβανοί και οι Γραικοί δεν είναι παρά ένας μόνος λαός που μισεί κάθε ξένο»”
Μήπως υπάρχει και κάποια εξήγηση; Μήπως αυτοί οι Αρβανίτες δεν ήταν οι αρχικοί Αρβανίτες που έφυγαν από το Άρβανο αλλά ήταν ντόπιοι Έλληνες Πελοποννήσιοι που εξαλβανίστηκαν επειδή είχαν Αρβανίτες/αλβανόφωνους γείτονες; Τέτοια γεγονότα μας μεταδίδει ο Σουρμελής. Ένα παράδειγμα που ξέρουμε σίγουρα π.χ. είναι οι Αρβανίτες της Άνδρου, οι οποίοι ήταν ντόπιοι Έλληνες εξαλβανισμένοι.
“Ο Ραμα ηρεμησε η ειναι ετοιμος να κινητοποιησει τον μισο κρατικο μηχανισμο παλι.
Γενιτσαρακος και αυτός , οπως και ο Γκορος ο ανθελληνας δημαρχος Χειμαρας
οπως και ο Ραουφ Ντεκτας , ο Ομερ Βρυωνης και πολλοι αλλοι ελληνογενεις ανθελληνες”
Ούτε ο Ράμα ούτε ο Ντενκτάς είναι γενίτσαροι. Ο Κριστάκι Ράμα, πατέρας του Έντι Ράμα, ήταν Βλάχος από το Δυρράχιο. Η απότερη καταγωγή της οικογένειας του ήταν από την Κορυτσά. Η μητέρα του Ράμα, η Ανέτα Κολέκα, ήταν από το Βούνο της Χιμάρας και αλβανικής καταγωγής. Η απώτερη καταγωγή της οικογένειας Κολέκα ήταν από τη Μιρντίτα. Το ίδιο το όνομα του δείχνει ρωμαιοκαθολική καταγωγή από τα βόρεια της Αλβανίας: Κολέκα, από το Κόλε (σημαίνει Νικόλαος) και Λέκα (σημαίνει Αλέξανδρος). Ο δε Ραούφ Ντενκτάς γεννήθηκε στην Πάφο. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από το χωριό Άγιος Επιφάνιος Σολέας. Ο πατέρας του λεγόταν Ραΐφ Μεχμέτ Εφέντι και η μητέρα του Εμινέ. Το αν είχε χριστιανούς προγόνους, αυτό δεν τον κάνει ούτε γενίτσαρο ούτε εξισλαμισμένο. Εξισλαμισμένος ή γενίτσαρος θα ήταν αν ο ίδιος του ήταν χριστιανός και έγινε μουσουλμάνος αλλάζοντας θρησκεία και κουλτούρα. Για τους υπόλοιπους δεν γνωρίζω. Ξέρω μόνο ότι ο Ομέρ Βριόνι ήταν αλβανικής καταγωγής, ενώ ο Γκιέργκι Γκόρο (ή Γιόργκο Γκόρο αν θέλετε) σε τηλεοπτική εκπομπή στην αλβανική τηλεόραση, όταν τον ρωτήσανε ποιά είναι η σχέση της Χιμάρας με την ελληνική μειονότητα, εκείνος απάντησε: asnje (καμία).
Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.». (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΚΥΡΗ ΑΥΤΗ Η ΠΗΓΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ;;;;
ΟΙ Βρυωνηδες ηταν Ελληνοαλβανοι αριστοκρτες απο εποχης Βυζαντιου-Ρωμιοι εγτατεσρτημενοι στο Μπερατι και οι απογονοι των Αλβανοελληνες στη καταγωγη
Ο Γκορος ειναι μισος Ελληνες [πατερας Χειμαρα ] μισος Αλβανος[Φιερι] αλλα συνειδησιακα εξαλβανισμενος αρα γενιτσαρος
Η Μανα του Ραμα ειναι από το αλβανοελληνικο Βουνο
και ο πατερας Βλαχος
Ο Ραμα ομως ΕΘΝΙΚΟΦΑΣΙΣΤΑΣ αλβανος οποτε γενιτσαρος κι αυτος
””Μήπως αυτοί οι Αρβανίτες δεν ήταν οι αρχικοί Αρβανίτες που έφυγαν από το Άρβανο αλλά ήταν ντόπιοι Έλληνες Πελοποννήσιοι που εξαλβανίστηκαν επειδή είχαν Αρβανίτες/αλβανόφωνους γείτονες;΄΄΄΄
Σωστο αυτο που λες αλλα ειναι χρονολογικα δεν ταιριαζει …..
Πολυ παλια η πηγη θελω να πω ενω του Σουρμελη εχε λογικη αυτα που λεει
“ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΚΥΡΗ ΑΥΤΗ Η ΠΗΓΗ” Από πού προκύπτει αυτό;
Γιατι υπάρχουν ενα σωρο αλλες
α]Ενδειξεις
β]Πηγες
που λενε οτι οχι απλλά ξερανε αλλα και ομιλουσανε ελληνικα πολυ πριν το 1825 ……
”’Μήπως υπάρχει και κάποια εξήγηση; Μήπως αυτοί οι Αρβανίτες δεν ήταν οι αρχικοί Αρβανίτες που έφυγαν από το Άρβανο αλλά ήταν ντόπιοι Έλληνες Πελοποννήσιοι που εξαλβανίστηκαν επειδή είχαν Αρβανίτες/αλβανόφωνους γείτονες;”’
Μάλλον οφείλεται στο οτι τα 2 πρωτα κυματα Αρβανιτων ηταν πιο ”ελληνικά’ από το τρίτο
Η μητέρα του Ράμα, η Ανέτα Κολέκα, ήταν από το Βούνο της Χιμάρας και αλβανικής καταγωγής όπως έχει δηλώσει και η ίδια. Η απώτερη καταγωγή της οικογένειας Κολέκα ήταν από τη Μιρντίτα. Το ίδιο το όνομα του δείχνει ρωμαιοκαθολική καταγωγή από τα βόρεια της Αλβανίας: Κολέκα, από το Κόλε (σημαίνει Νικόλαος) και Λέκα (σημαίνει Αλέξανδρος). Ο Γκιέργκι Γκόρο (ή Γιόργκο Γκόρο) θεωρεί τον εαυτό του Αλβανό και δεν θεωρεί Έλληνες τους Χιμαριότες. Σε τηλεοπτική εκπομπή στην αλβανική τηλεόραση, όταν τον ρωτήσανε ποιά είναι η σχέση της Χιμάρας με την ελληνική μειονότητα, εκείνος απάντησε: asnje lidhje (καμία σχέση): https://www.youtube.com/watch?v=8ZMZQDBEYSA&feature=youtu.be&t=230 (στο 3:50-3:59)
Αλή ο Σφραντζής αναφέρεται περισσοτερο στην ροπη προς τη κλοπη
πραγμα που ειχε να κανει τοσο με τη καταγωγη απότο Αρβανο οσο και με τη νομαδικη ζωή .
Ασε που λεει οτι κλεβαν και τους Αρβανιτες και τους ιδιους τους συγγενεις τους ακόμα οποτε
εγω επιμενω οτι υπαρχει μεγαλη διαφορα μεταξυ την καθοδου του 14ου αιωνα και του 18ου αιωνα
Ειδικα να σκεφτεις οτι τοτες ακριβως η Υδρα γεμισε πλυθησμο – κυριως αρβανιτικο από το Μωρια-προσφυγες της αλβανικης λαιλαπας.
“»» Οι Αλβανοί, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει κατά των Ελλήνων, επί εννέα χρόνια λεηλατούσαν την χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν, εξανδραπόδιζαν και πουλούσαν τους κατοίκους”
ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
Η συμπεριφορά τους προς τους Έλληνες ήταν τρομερή, αφού λεηλάτησαν τα πάντα και αφού δεν είχαν τίποτα να τους δώσουν πια οι Έλληνες τους υποχρέωναν να υπογράφουν ομόλογα για χρηματικά ποσά με ενέχυρο τα παιδιά τους. Χιλιάδες νέοι και νέες ένεκα της αδυναμίας να πληρώσουν σκλαβώθηκαν και πουλήθηκαν από τους Αλβανούς, ο ιστορικός Κωνσταντίνος Σαθάς παραπέμποντας στον Πουκεβίλ σελ 524 λέει: « Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης».
Η εφευρετικότητα των αλβανών για τρομοκρατία και βασανισμό δεν είχε το όμοιό του, κατέκλεψαν κα το τελευταίο γρόσι των Ελλήνων. Υπάρχουν διηγήσεις των βασανιστηρίων που έκαναν οι αλβανοί προκειμένου να κλέψουν τους Έλληνες, οι οποίοι πια δεν είχαν τι να τους δώσουν δες μερικά που έπραξαν «τα τέκνα της αγριότητας» στους Έλληνες:
Α. Έφτιαχναν καρφιά από καλάμια και τα έβαζαν στα νύχια των βασανιζομένων.
Β. έβαζαν μεγάλες πέτρες στο στήθος και την κοιλιά .
Γ Έριχναν μπρούμυτα σε σκόνη ασβέστη και αυτό υποχρέωναν να το αναπνεύσουν, αυτό προξενούσε μεγάλο πόνο στους πνεύμονες.
Δ. Έδεναν σχοινιά από την στέγη και έδεναν τα πόδια και τα χέρια, τους ανύψωναν και μετά απότομα τους άφηναν να πέσουν με δύναμη στο έδαφος.
Αυτά και πολλά άλλα έκαναν οι θηριώδεις Aλβανοί και φυσικά μετά μεγάλης χαράς τα παρακολουθούσαν και γελούσαν.
ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
Όταν τελείωσαν τα βάσανα των Ελλήνων άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται στα σπίτια τους και να προσπαθούν να τα οικοδομήσουν, χρήματα όμως δεν είχαν τους τα είχαν κλέψει οι αλβανοί. Και τότε αναγκάστηκαν να δανειστούν από τους κλέφτες αλβανούς χρήματα με τόκο 60%.
Γράφει ο Πουκεβίλ αλλά και οι Φρατζής και Καμπούρογλου , ότι υπήρχαν αλβανοί που είχαν ομολογίες 500.000 γρόσια. Ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ. 658 γράφει :«……..Εκ τούτων πολλοί είχον ανά χείρας ομολογίας 500 και 600.000 γροσίων, εικοσάκις χίλιοι Πελοποννήσιοι επωλήθησαν είτε εις Αλγερίαν είτε εις τους τούρκους της Ρούμελης………….».
Επί εννιά χρόνια κράτησε η Αλβανοκρατία στην Πελοπόννησο, η έδρα των Aλβανών ήταν η Τρίπολη , ανεξέλεγκτοι και ασύδοτοι «αλώνιζαν» και στο άκουσμα ότι πλησιάζουν αλβανοί οι πληθυσμοί έτρεχαν να σωθούν σε βουνά και σπηλιές. Υπολογίζονται σε 100.000 χριστιανοί αυτοί με κάποιο τρόπο χάθηκαν στον Μοριά δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού.
Στον κώδικα του Μ. Σπηλαίου διαβάζουμε για την επιδρομή των Αλβανών:«Οι Αρβανίτες ήλθαν όχι ως άνθρωποι αλλά ωσάν θηρία ή σαν μια φωτιά και ωσάν ποταμός και την αιματοχυσίαν οπού έκαμαν εις τους ευρεθέντας ταλαιπώρους χριστιανούς του Μορέος και τες σκλαβίες νόος ανθρώπινος αδυναzεί να τους λογαριάσει, οπού και όλον τον Μορέαν τον έγδυσαν εξ ολοκλήρουσι…………….Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη, και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις. Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
Όταν εξάντλησαν κάθε δυνατότητα αρπαγής από τους Χριστιανούς και αφού ήδη ένοιωσαν αρκετά ισχυροί άρχισαν να ληστεύουν και τους τούρκους! Αψηφούσαν τις διαταγές των τούρκων και ζητούσαν με θρασύτητα μισθούς μιας δεκαετίας.
Οι Τούρκοι της Πελοποννήσου διαμαρτυρήθηκαν στην Πύλη και όντως διατάχτηκε η αποχώρηση των Aλβανών. Έντεκα (11) πασάδες έστειλαν οι τούρκοι για να πείσουν τους αλβανούς ότι…….. ότι έκλεψαν είναι αρκετό και πρέπει να πάρουν τα κλεμμένα από τους Έλληνες και να πάνε στον τόπο τους, και οι έντεκα γύρισαν άπρακτοι.
Στα 1777 στην Οθωμανική πραγματικότητα εμφανίστηκε ένα ισχυρός άνδρας οαρχιναύαρχος Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου, σε αυτόν οι τούρκοι έδωσαν τον τίτλο του Μόρα Βαλεσή και σερασκέρη της Ρούμελης.
—–ΣΥΝΕΧΕΙΑ—–
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΑΛΒΑΝΩΝ
Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου μετά από διετή προετοιμασία και έχοντας στα χέρια του ρητή διαταγή του Σουλτάνου « Να μη γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη αν δεν εξοντώσει τις αλβανικές ορδές» πέρασε το 1779 τα στενά.
Έφτασε στο Ναύπλιο και αποβιβάζει 2.000 άνδρες, δεν μπορεί όμως να βρει άλλους τούρκους πρόθυμους για πόλεμο με τους αλβανούς που η δύναμή τους έφτανε 10.000 με 15.000 άνδρες, γι αυτό τον συμβούλεψε ο δραγουμάνος του Νικόλαος Μαυρογένηςνα στραφεί στους Κλέφτες του Μοριά. Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82)
Οι Κλέφτες ήταν καχύποπτοι αλλά τότε μεσολάβησε ο Νικόλαος Μαυρογένης και άρχισαν να φτάνουν στο στρατόπεδο των τούρκων , οι οποίοι τους υποδέχτηκαν με φιλοφρονήσεις, στους ποιο σπουδαίους από τους Κλέφτες ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έκανε πλούσια δώρα, στον Κόλια Πλαπούτα έδωσε ένα καπότο.
Δες ένα δημοτικό στοίχο που περιγράφει αυτή την συνάντηση τούρκων και Κλεφτών :
Να κάνουμε το ένα μας
και τούρκοι και ραγιάδες
τον τόπο να παστρέψουμε
από τους αρβανιτάδες. (Λαμπρυνίδης, “Η Ναυπλία», σελ.306)
Ο μόνος που δεν πήγε ήταν ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης (πατέρας του Θεοδώρου) μαζί με κάποιους καπεταναίους όπως ο ο Αλέξης Ντάρας, από δυσπιστία.
Γράφει ο Θ Κολοκοτρώνης στα «απομνημονεύματα» :
«Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστό μπουγιουρτί έλθετε να βγάλουμε τους Αρβανλιτες και να εύρει ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χιλίους στρατιώτες και έπιασε τα τρόκορφα. Δεν επήγε στον Καπετάμπεη διότι φοβείτο. Ο καπετάμπεηςεσηκώθηκε από τους Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια και τους κλέφτες 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά. Τριπολιτσά κι έριξε ορδί. Ο πατέρας μου , σαν ήτο στα Τρίκορφα, του έστειλε ο Καπετάμπεης να πάγει σε δαύτονε, δια να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δεν είναι καιρός να έλθωνα προσκυνήσω. Οι Αρβανίτες είναι στην Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον και να σκορπίσουν τότε μέσα στην Πελοπόννησο, να χουν τον τόπο. Τότε του έστειλαν 20 μπινίσια για τους καπεταναίους κι ένα καπότο για τον εαυτό του».
Με 850 – 1.000 Καρυτινούς , Αρκάδες, Λεονταρίτες και Ανδρουσιανούς, έπιασε τα Τρίκορφα. Και ο Χασάν με τους λοιπούς Κλέφτες τα Αγιωργίτικα.
ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
Η μάχη έγινε 12 Ιουλίου του 1779 να πως…………
Ο Αλβανοί βλέποντας ότι δημιουργείται κλοιός, και με δεδομένο ότι η Τρίπολη ήταν χωρίς τείχη, αποφάσισαν να επιτεθούν και να φτάσουν στην παραλία και με κάθε πλεούμενο να περάσουν στην στερεά Ελλάδα και από εκεί να πάνε στην πατρίδα τους συναποκομίζοντας τους καρπούς της κλεψιάς τους επί 9 χρόνια.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγραψε για τον πατέρα του :
«Όταν τους επολέμησεν ο πατέρας μου, οι Αλβανοί του έλεγαν: – Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι; Και τους λέγει ο πατέρας μου; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την Πατρίδα μου, μας επήρατε σκλάβους και μας εκάμετε τόσα κακά; Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις Τριπολιτσά»!… (απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη)
Το βάρος της επίθεσης τους έγινε στα Τρίκορφα, από τον Μούρτο Άμζα έκαναν τρεις επιθέσεις αλλά αποκρούστηκαν με «απερίγραπτον αφανισμόν». Ο Φρατζής γράφει ότι έστειλαν στους Έλληνες που τώρα κρατούσαν άρματα μια επιστολή που ούτε λίγο ούτε πολύ ζήταγαν να πάνε να τα βρουν και να μη τους πολεμήσουν και φυσικά οι Κλέφτες τους απάντησαν καθώς τους έπρεπε να γυρίσουν δηλαδή τα κλεμμένα και να παραδώσουν τα άρματά τους.
Κολοκοτρώνης διατάζει να κατασκευασθεί στην ανατολική πλευρά της Τριπολιτσάς ΠΥΡΑΜΙΔΑ από 5.000 κεφάλια Αλβανών, που ήταν κολλημένα με άμμο και ασβέστη. Το τρομερό αυτό τρόπαιο διετηρήθη επί χρόνια στην «Πύλη τ΄ Αναπλιού» και ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων». Σύμφωνα μ τον ιστορικό Φραντζή, ο Κωνσταντής«απεκεφάλισε τους εγκληματίες Αλβανούς άνευ διακρίσεως ηλικίας και γένους»……
Ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ 658-9 γράφει:
«………..διατάξας να εγερθή προ της ανατολικής πλευράς της πόλεως μνημείον της νίκης, απαρτισθέν εκ 4.000 κεφαλών. Έπειτα δε καταδιώξας και εξαφανίσας τους εν τη λοιπή Πολοπόννησω συντρόφους αυτών………..»
Ο Γκιέργκι Γκόρο (ή Γιόργκο Γκόρο) θεωρεί τον εαυτό του Αλβανό και δεν θεωρεί Έλληνες τους Χιμαριότες.”’
Για την Κολεκα αν το πε η ιδια τοτε συμφωνω.
Αλλα ο Γκορος κανει προβολη τον δικων του θεματων σε ολη τη Χειμαρα.
Οταν το καθεστως Ζογκου ειχε αναγνωρισει ως ελληνικα 3 χωρια της περιοχης το τι λεει ο καθε κομπλεξικος Γκορος δεν λεει κατι.
—–ΣΥΝΕΧΕΙΑ—–
ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΗΛΛΑΓΗΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΩΝ
Μια άκρως ενδιαφέρουσα περιγραφή των προοιμίων της μάχης των Τρικόρφων (12/07/1779), περιλαμβάνει ο αγωνιστής και πολιτικός Αθανάσιος Γρηγοριάδης, στο έργο του “Ιστορικαί Αλήθειαι”:
Και ήδη συνήλθον εις Τρίκορφα, θέσιν απέχουσαν από Τριπολιτζάς υπέρ τα 3/4 της ώρας, περί τους 200 αρχηγούς μετά 3000 παλληκαρίων Καρυτινών, Αρκαδίων (Τριφυλλίων), Λακώνων, Λακεδαιμονίων, Ανδρουσάνων, Ιμπλακιωτών, Λεονταριτών, Φαναριωτών, Ηλείων, Αργείων Κορινθίων, Τριπολιτζιωτών, Καλαβρυτινών, Αγιοπετριτών και Πραστιωτών, Βοστιτσάνων, Πυλίων, Μεθωναίων και Κορωναίων.
Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης, εμταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών, όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των, απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς.
“Κλεφτοκαπεταναίοι Μωραΐτες
Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα. Μα τον Θεό δεν σας λέμε ψέματα, ακούστε ταις γραφαίς μας και ταις αρμήνιες μας, γιατί ταχύ οι Τούρκοι θενά βαρέσουνε και σας όλους, και θα σας σκοτώσουνε, ελάτε σαν καλά παλληκάρια που είσστε να τα συμφωνήσουμε, μη καρτερείτε.
Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779
Οι Γενικοί Αρχηγοί
Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Οι υπαρχηγοί
Αχμέτ Μπέης
Καραουλάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Πρέφας Μπέης
Αβδουλάχ Μπέης
Αλή Πρέμος Μπέης
Ασλάν Μπέης
Μουσταφά Μπέης
Αλιόμπεης και
Μούρτος Άμζα Μπέης”
Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής:
“Αρβανίτες
Το γράμμα σας το ελάβαμεν, και σας γράφομεν και ημείς ότι ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας, και νάρθουμε να σας χτυπήσουμε, τα θέλετε εσείς, γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι (επανάστασις) το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά για να βοηθήστε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα, που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας, και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά. Αν εσείς θέλετε για να πολεμήσουμε και να σκοτωθούμε, εμείς σας συγχωρούμε για όλα τα χάλια που μας εκάματε, και ελάτε μερικοί από όλους σας να μας φέρετε τα άρματά σας, και να μας δώσετε και όσα χρήματα έχετε στα κεμέρια σας που τα μαζώξατε από τους πατριώτες μας, και ύστερα να σας στείλουμε με μεγάλο σιγουρητό στην πατρίδα σας, ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε, ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε.
Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779
Με την συμφωνίαν από όλους τους κλέφτας και τους αρματωλούς του Μωριά, υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηηγοί
Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης
και Αλέξης Ντάρας
Οι Υπαρχηγοί
Αναγνώστης Κολοκοτρώνης και οι αδελφοί του Αποστόλης και Γιώργος, Ιωάννης Θιακός, Ιωάννης Κόρδας, Ιωάννης Ρούσσης, Χρ. Ντουσιακίτης, Ιωάννης Ντάβος, Δήμος Μπαρακούρας, Πάνος Κρεμαστιώτης, Αναστάσιος Μιουτζάρας, Παναγιώτης Βεενετσαναίος, ή Παναγιώταρος, Γεώργιος Μαργέλης”.
Λαβόντες την επιστολήν ταύτην, οι Αλβανοί εκείνοι συσκεφθέντες, απήντησαν ότι παραδέχονται όσα τους γράφουσι οι κλέφται και αρματωλοί, αλλά με την συμφωνίαν όμως να κάμωσιν αμφότερα τα μέρη δύο συνθήκας εγγράφους παρ’ όλων των αρχηγών Ελλήνων και Αλβανών, αλλά να μη παραδώσωσι τα όπλα, ειμή δίνοντες μόνον όσα χρήματα έχουσιν έκαστος επάνω των, και λαμβάνοντες δε, ομήρους Έλληνας, δίδοντες συνάμα και αυτοί από τους ιδικούς των μερικούς ως ομήρους, και τότε δε, είναι έτοιμοι να απέλθωσιν από τον Μωριά, τοιαύτη δε είναι η συμφωνία όλων των Αλβανών.
Οι κλέφται και αρματωλοί αμέσως τους έγραψαν ότι δεν γίνωνται δεκταί αι προτάσεις των, και ότι ας κάμωσιν όπως στοχάζονται. Τότε οι Αλβανοί απελπισθέντες, εξώρμησαν εκ Τριπολιτζάς και συνεκρούσθησαν με τους κλέφτας και αρματωλούς.
Σημειωτέον δε, ότι τας μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων ανταλλαγείσας επιστολάς, ουδόλως έμαθεν ο Γαζή Χασάν Καπιτάν Πασάς, καθ’ ο φυλαχθείσης μεγάλης μυστικότητος…”
Ο ίδιος ο Γκόρο πάντως δήλωσε ο δίγλωσσος Αλβανός. Οπότε κάθε τι άλλο περιτεύει. Τουλάχιστον για τον εαυτό του.
—–ΣΥΝΕΧΕΙΑ—–
Ο ΚΟΛΟΚΩΤΡΩΝΗΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ
Εις τους 79 ήλθεν ο Καπετάμπεης με τον Μαυρογένην, και ερχόμενος ερηξεν εις τους Μύλους και Ανάπλι. Εστειλεν εις όλην τήν Πελοπόννησον μπουγιουρτί, και επήγαν και επροσκύνησαν τον Καπετάμπεη εις τούς Μύλους. Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστά μπουγιουρτί, να ελθήτε να βγάλουμε τούς Αρβανίταις και να ευρή ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χίλιους στρατιώταις, και έπιασε τα Τρίκορφα, εις τήν Τριπολιτσάν. Δεν επήγεν εις τον Καπετάμπεη, διότι εφοβείτο. Ο Καπετάμπεης εσηκώθηκεν από τούς Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια, και τούς κλέφταις 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά, Τριπολιτσά καί έρηξεν το ορδί.
Ο πατέρας μου, σαν ήτον στα Τρίκορφα, του έστειλεν ο Καπετάμπεης νά πάγη σέ δαύτονε, διά να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δέν είναι καιρός νά έλθω νά προσκυνήσω. Οι Αρβανίται είναι εις την Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον καί νά σκορπίσουν τότε μέσα εις την Πελοπόννησον, νάχουν τον τόπον. Τότε του έστειλεν 20 μπινίσια για τούς Καπεταναίους κ’ ένα καπότο διά τον εαυτόν του. Τον καιρόν πού εζύγωσε τό στράτευμα το Τούρκικο εις την Τριπολιτσάν, κ’ επολιορκούσε τούς Αρβανίταις, εχώρισαν 4.000 Τούρκοι Αρβανίταις να τον εβγάλουν από τα ταμπούρια, και αυτός αντεστάθηκε και τούς εκυνηγούσε, και εμβήκαν πίσω. Ήλθαν τα στρατεύματα τα Τούρκικα του Καπετάμπεη έως τον Αγιον Σώστην. Πάλι βγαίνουν 6.000 διά να πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός πάλι τούς αντέκρουσε. Είδανε ότι δεν ημπορούν να βαστάξουν οι Αρβανίτες μέσα εις την Τριπολιτσά, διατί δεν ήτον τότε τειχογυρισμένη. Εσυνάχθηκαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός τούς εστάθηκε με ορμήν, και τούς εγύρισε κατά τον κάμπον. Ενώθηκαν και άλλοι καπεταναίοι. Εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τούς εσκότωσεν η καβάλα ως οι θεριστάδες, έπεσεν η καβαλαρία μέσα και τούς εθέρισαν.
Από 12.000, επτακόσιοι επέρασαν εις το Δαδί. Όταν τούς επολέμησε ο πατέρας μου, του έλεγαν:
– Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι.!
– Τί νισάφι να σας κάμω, οπού ήλθετε κ’ εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά.
– Εφέτο, δικό μας, τού χρόνου δικό σου
Τά κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις την Τριπολιτσά. Ησύχασεν η Πελοπόννησος.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΞΟΛΟΘΡΕΜΟΥ
Η Ελλάδα είναι γεμάτη με αναμνήσεις από τον ξολοθρεμό των Αλβανών, να μερικά τοπωνύμια που θυμίζουν το τέλος της Αλβανοκρατίας:
ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ
Έτσι ονομάζεται η ποραλία στην νότια μασχάλη της Ακροναυπλίας (Ιτς Καλέ) μέχρι τον όρμο Καραθώνα, η ονομασία οφείλεται το πιο κάτω περιστατικό: Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλουτο 1779 κάλεσε τους Αλβανούς στο Ναύπλιο και τους ανέβασε στο Παλαμήδι για να τους πληρώσει αυτά που ζητούσαν για μισθούς ανάλογα με το αξίωμα του κάθε ένα. Οι Αλβανοί περιχαρείς ανέβηκαν στην Καρά Ντάπια αυτή που οι Έλληνες λένε «Θεμιστοκλής» Τους οδηγούσε σε μικρές ομάδες από την ΒΔ πύλη κα από μια μικρή ξύλινη γέφυρα τους πήγαινε στην Ταβίλ Ντάπια αυτή που Έλληνες ονόμαζαν «Φωκίων», κάτω από την γέφυρα όμως υπήρχε ένα βαθύ χάσμα, η ξύλινη γέφυρα ήταν έτσι φτιαγμένη ώστε όσοι περνούσαν από εκεί να πέφτουν στο χάσμα στη δυτική πλευρά του Παλαμηδίου. Η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη και η ακτή αυτή ονομάστηκε Αρβανιτιά.
Υπάρχει σχετική διήγηση από τον Μ Λαμπρυνίδη «Η Ναυπλία» Αθήνα 1898 σελ 305.
ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ
Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έστειλε «ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΔΙΑ» στους αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά, όμως ο αρχηγός τους Μούρτο Άμζα κράτησε περιφρονητική στάση.
Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου όπως είπαμε κάλεσε τους Κλέφτες όπως λέει ένα δημοτικό :
«Να κάνουμε το ένα μας Τούρκοι και ραγιάδες
Τον τόπο να παστρέψουμε απ τους Αρβανιτάδες».
Μετά το τέλος της μάχης ο Τζαζαερλής για λόγους τρομοκρατίας αλλά και σε ανάμνηση της νίκης του έστησε τρόπαιο ……… 5.000 κεφάλια αλβανών κόπηκαν και γδάρθηκαν και μετά κτίστηκαν σε σχήμα πυραμίδας, αυτό ονομάστηκε ο Αρβανίτικος πύργος, Ο Πουκεβίλ γράφει ότι η πυραμίδα διατηρήθηκε μέχρι το 1806-1807, τότε οι τούρκοι το εξαφάνισαν για να μη προσβληθεί ο Βελής (γιός του Αλή Πασά ) που είχε διοριστεί Μόρα Βαλεσής και είχε κατέβει στην Πελοπόννησο.
Όλα και όλα οι τούρκοι πρόσεχαν μη θίξουν τους Αλβανούς αφού πρώτα τους ξεπάστρεψαν.
ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ
«Αρβανίτικο Μακελειό» μια χαράδρα με χείμαρρο στα Καλάβρυτα, ονομάστηκε έτσι διότι εκέι κατέφυγαν όσοι αλβανοί γλύτωσαν από την ήττα στην Τρίπολη, με στόχο να περάσουν από το Αίγιο στη Ρούμελη. Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου του πήρε κατά πόδας μαζί με τους Κλέφτες και τους περικύκλωσε και φυσικά τους μακέλεψε, η στενωπός ονομάστηκε «Στενό της Σφαγής».
—–ΣΥΝΕΧΕΙΑ—–
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Ιστορία της ελληνικής Επαναστάσεως Σ Τρικούπη εκδοσεις Χ Γιοβάνη Αθήνα 1978
2. Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄,
3. «Ιστορία της Μάνης όλης» Νικήτα Νηφάκη.
4. Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος Αθήνα 1832 σελ 439-440
5. Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες του Σαράντου Καργάκου εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ Αθήνα 2005 Ε ΕΚΔΟΣΗ.
”’Ο ίδιος ο Γκόρο πάντως δήλωσε ο δίγλωσσος Αλβανός. Οπότε κάθε τι άλλο περιτεύει. Τουλάχιστον για τον εαυτό του.””
Ειναι μισος-μισος Ναι.Οποτε καθε τι αλλο περισευει.
Σεβασμος στο δικαιωμα του αυτοπροσδιορισμου
αλλα σεβασμος και στα αληθη γεγονοτα οσα και αν κανουν τον καθε Γκορο να ντρεπεται για την καταγωγη του.
Να ξερεις οτι ολα [ τα περισσοτερα για την ακριβεια ] εχουν την εξηγηση τους.
Το Βούνο ειναι το μοναδικο χωριο,
συμφωνα με τις προξενικες αρχες
της Ελλαδος των πρωτων χρονων του 20ου αιώνα
του οποιου ενα μερος των κατοικων ειχε προσχωρησει στον αλβανισμο,
σε αντιθεση με τα αλλα χωρια, σε ολο το Μπρεγκου ι Ντετιτ που ”παρεμεναν πιστα στον ελληνισμό”.
Θα βρω και την πηγη και θα στη παρουσιασω.
”’ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.”
Και πως τα μαθανε τα ελληνικα που μιλανε σημερα;;;;;
για αυτο σου λεω κακως την παρουσιασες….