Συνέντευξη με τον Marcus Alexander Templar

Ο Marcus Alexander Templar μιλάει έξω απ’ τα δόντια για την Ελλάδα, την ομογένεια, το Μακεδονικό, τις λανθασμένες πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων και την κατάσταση στα Βαλκάνια, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Ανεξάρτητο Ελληνικό Δίκτυο.

– Κε Τέμπλαρ, είσαστε ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της  ελληνικότητας της Μακεδονίας και έχετε προσφέρει στη μάχη για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας με πραγματικά αξιόλογες εργασίες. Γνωρίζουμε ότι  ένα από τα κύρια μελήματα των θιασωτών της υφαρπαγής της Ελληνικής κληρονομιάς ήταν να αποδείξουν – με ιστορικά αστήρικτα επιχειρήματα –  όχι μόνο ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν διαφορετικός λαός από τους Έλληνες, αλλά και ότι οι μοντέρνοι Έλληνες, γενετικά και πολιτισμικά, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους αρχαίους.  Τι έχετε να απαντήσετε λοιπόν σε αυτούς που, στην προσπάθεια  «μακεδονοποίησης» της ΠΓΔΜ δε διστάζουν να  ισχυριστούν ότι οι υπήκοοι του ελληνικού κράτους διαμορφώθηκαν ιστορικά από πολλούς πολιτισμούς και γλώσσες και ότι «εξελληνίστηκαν» από τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό ο οποίος επεδίωξε την πάση θυσία ομογενοποίηση και την εξαφάνιση κάθε διαφορετικότητας; (βλ. «Σύμμεικτος Λαός»  του Δημήτρη Λιθοξόου)

A. Ο κ. Λιθοξόου έχει το δικαίωμα να γράφει δηλώνοντας ό,τι θέλει, απερίφραστα και ανεπιφύλακτα. Έχει γράψει ένα βιβλίο το οποίο δεν έχει καμία επιστημονική βάση και είναι πράγματι άσχετο. Ακολουθεί τη βάση της κομμουνιστικής του εκπαίδευσης και κατανόησης. Οι Σκοπιανοί κάνουν ακριβώς το ίδιο επιδεικνύοντας την εμμονή τους με την καθαρότητα του αίματος. Αν και είναι Σλάβοι με κάθε δυνατό τρόπο, έχουν εκπαιδευτεί να πιστεύουν ότι είναι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Η λεγόμενη «Μακεδονική προσευχή» είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Ο κ. Λιθοξόου απολαμβάνει την ελευθερία που του έχει παράσχει η Ελλάδα. Θέλω να μου πει τι έχει συμβεί στους 100.000 και πλέον Έλληνες που ζουν στην ΠΓΔΜ, αλλά φοβούνται να δηλώσουν την εθνικότητά τους. Αυτό φυσικά δεν περιλαμβάνει τους Σέρβους οι οποίοι θα πρέπει να είναι περισσότεροι από 250.000.

Στην Ελλάδα, κανείς δεν δίνει προσοχή στη συγγένεια εξ αίματος. Το θέμα της ονομασίας και της μακεδονοποίησης των Σκοπίων δεν ειναι κάτι το καινούργιο στην οικογένεια μου.  Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη από γονείς γεννημένους στο εξωτερικό. Έχω συγγενείς στα Σκόπια, την Τουρκία και τη Συρία. Πήγα σχολείο σε διάφορες πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας. Υπηρέτησα στον Ελληνικό Στρατό στο Πολύκαστρο, καί ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου ως ξένο. Οι αξιωματικοί του συντάγματος μου είχαν περισσότερη εμπιστοσύνη από ότι σε πολλούς Έλληνες στρατιώτες. Κάθε φορά που η μητέρα μου κι εγώ πηγαίναμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για ψώνια, μιλούσαμε τη γλώσσα της, που είναι η διάλεκτος του Μοναστηρίου (Μπίτολα), και κανείς που μας άκουγε  δεν μας είπε ποτέ τίποτα. Είμαστε Έλληνες σύμφωνα με την παράγραφο 50 του Πανηγυρικού του Ισοκράτη* και είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό. Μεγαλώνοντας ωστόσο, είχα συνειδητοποιήσει ότι ανήκω σε μια μοναδική οικογένεια. Όταν ήμουν πολύ μικρός δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί στα σπίτια των φίλων μου μιλούσαν μόνο Ελληνικά, αλλά όχι στο δικό μου. Το μυαλό μου σκεφτόταν, «τι πάει στραβά με αυτούς τους ανθρώπους;» Μιλούσαμε τέσσερις γλώσσες, Δυτικά βουλγαρικά, οθωμανικά τουρκικά, αραβικά της Συρίας, και φυσικά Ελληνικά, ως γλώσσα επικοινωνίας μας.

– Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η στάση που θα έπρεπε να έχει κρατήσει εξαρχής η Ελλάδα, και  η οποία θα απέτρεπε τη διαιώνιση του ζητήματος που διχάζει τις δυο χώρες;  Ήταν φρόνιμη η αποδοχή του όρου Μακεδονία στην ενδιάμεση συμφωνία  για την προσωρινή ονομασία της ΠΓΔΜ ή αποτέλεσε το εφαλτήριο της μετέπειτα αδιαλλαξίας των Σκοπίων;

A. Η Ελλάδα θα έπρεπε να διατηρήσει την αρχική της θέση, απαιτώντας από τα Σκόπια να αλλάξουν το όνομά τους σε οτιδήποτε μη-Ελληνικό. Όμως όταν ο κ. Γκλίγκοροφ είπε, το 1993, ότι αν η ΠΓΔΜ κατορθώσει να αναγνωρισθεί από περισσότερες από 75 χώρες δεν θα άλλαζε η χώρα του το όνομα, καθόρισε την ημερήσια διάταξη για όλους. Οι διπλωμάτες της χώρας του ξεκίνησαν μια πολύ επιθετική διπλωματική εκστρατεία με επικεφαλής τον Τσάσουλε ο οποίος έζησε και μεγάλωσε στη Λατινική Αμερική μιλώντας τέλεια Ισπανικά Λατινικής Αμερικής.

Στην πραγματικότητα, οι Έλληνες πολιτικοί πήραν το σύνθημα και παρέμειναν απόλυτα αδρανείς και όλοι οι ΜΚΟ άρχησαν την επίθεση εναντίον της Ελλάδος με κάθε δυνατό τρόπο, ενώ όλοι οι Ελληνικά σκεπτόμενοι συμπεριλήφθησαν στην μαύρη λίστα και δέχθηκαν επιθέσεις και από τις ελληνικές κυβερνήσεις και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ως εθνικιστές.

Η Ελλάδα, πριν ακόμη αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις,  όχι μόνο έστειλε το μήνυμα στις κυβερνήσεις του εξωτερικού ότι θα συμβιβαζόταν, όχι μόνο πλήρωσε την φίρμα λόμπι ‘Μάνατος&Μάνατος’ στην Ουάσινγκτον να στείλει επιστολή στον Πρόεδρο Κλίντον για το σκοπό αυτό, αλλά συν τω χρόνω, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαδοχικά, άμεσα και έμμεσα, και ενώ προωθούσαν το νέο Σύνδεσμο Απόδημου Ελληνισμού ώστε να αντικαταστήσει το ελληνοαμερικανικό λόμπι, αυτό που εκαναν στην πραγματικοτητα ήταν να τορπιλίσουν ο,τιδήποτε προσπάθησε να κάνει η Ελληνοαμερικανική διασπορά για τη Μακεδονία.  Από τότε, οποτεδήποτε προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, δεχόμαστε επίθεση από καταξιωμένες Ελλήνοαμερικανικές οργανώσεις κατόπιν αιτήματος των ελληνικών κυβερνήσεων. Η μόνη σχετική οργάνωση για το Μακεδονικό ζήτημα είναι η Παμμακεδονική, όμως έχει δεχθεί επιθέσεις, άμεσα και έμμεσα, και από το  ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ.

Δεν είμαι μέλος καμίας οργάνωσης, αλλά έχω εσωτερική γνώση για τα χάλια που επικρατούν. Στην πολιτική, έχουμε τρία είδη ταυτοτήτων. Η Εθνοτική ταυτότητα είναι ένα ειδικό χαρακτηριστικό, ένας κοινωνικός θεσμός που κάνει μια ομάδα ανθρώπων πολιτισμικά διαφορετική από τις άλλες. Συχνά βασίζεται στα έθιμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, ή άλλους παράγοντες. Είναι αποδοτέα, κατά κανόνα ορίζεται με τη γέννηση, αλλά δεν είναι εγγενώς πολιτική.
 
Η Εθνική ταυτότητα βασίζεται στην ιδέα ενός έθνους, μιας ομάδας ανθρώπων που συνδέονται μεταξύ τους με ένα κοινό σύνολο πολιτικών φιλοδοξιών, ιδιαίτερα με την αυτοδιοίκηση και την εθνική κυριαρχία. Συχνά (αλλά όχι πάντα) προέρχεται από την εθνοτική ταυτότητα και είναι εγγενώς πολιτική. Είναι η βάση για τον εθνικισμό: η υπερηφάνεια που αισθάνεται κανείς για το λαό του και η πεποίθηση ότι ο λαός αυτός έχει μια μοναδική πολιτική ταυτότητα. Είναι οργανωμένη και εχει προσβλητικό χαρακτήρα. Βασίζοντας τα «θέλω» τους σε ιστορικά γεγονότα, ακόμη και στην κληρονομιά τους, οι εθνικιστές επιδιώκουν να αποκαταστήσουν έναν χαμένο σκοπό, μια παλιά αυτοκρατορία, κ.λπ. είτε πραγματική είτε φανταστική.
 
Η Υπηκοότητα είναι η σχέση ενός ατόμου με το κράτος. Το άτομο ορκίζεται πίστη προς το κράτος, και το κράτος με τη σειρά του παρέχει ορισμένα οφέλη ή δικαιώματα. Είναι καθαρά πολιτική και άρα αλλάζει πιο εύκολα  από την εθνοτική ή την εθνική ταυτότητα. Είναι η βάση για τον πατριωτισμό. Πατριωτισμός είναι η υπερηφάνεια κάποιου για το κράτος και την υπηκοότητα του. Ξεπερνά τις πολιτικές συγγένειες και έχει αυθόρμητα αμυντικό χαρακτήρα. Οι πατριώτες θέλουν να κρατήσουν αυτό που τους ανήκει. Στους αρχαίους χρόνους, οι πατριώτες συνήθιζαν να ονομάζονται Φιλέλληνες και ορισμένοι εκπρόσωποι από αυτούς είναι ο Ιάσων της Θεσσαλίας, ο Αλέξανδρος Α’ της Μακεδονίας, ο Ευαγόρας της Κύπρου. Θα προσέθετα χιλιάδες άλλους που πολέμησαν για την Ελλάδα και τα ιδεώδη της, από την αρχή της ύπαρξής της μέχρι σήμερα.

Μπορεί κανείς να μου πει για ποιά από τις παραπάνω ταυτότητες και για ποιόν από τους εκπροσώπους του πατριωτισμού δεν θα έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι;

Στα 28 και πλέον χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που γνωρίζω η οποία δεν θέλει να έχει υπερήφανους πολίτες, λες και η δυστυχία των πολιτών της, ταιριάζει στους Έλληνες πολιτικούς. Φαίνεται ότι όσο πιο δυστυχισμένοι είναι οι πολίτες της Ελλάδας, τόσο καλύτερα είναι για τους πολιτικούς- οι οποίοι καλύπτουν την ασχετοσύνη τους σε οποιοδήποτε εθνικό θέμα-, τόσο καλύτερα και για την πολιτική τους επιβίωση. Εάν κανείς εστιάσει σε οποιοδήποτε εθνικό θέμα θα διαπιστώσει την ασχετοσύνη και την ευπείθεια των Ελλήνων πολιτικών και αυτό ισχύει για όλα τα πολιτικά κόμματα χωρίς εξαίρεση.

Εδώ και περίπου 30 χρόνια, η Ελλάδα είχε κακούς διαχειριστές αντί για ταλαντούχους ηγέτες και είναι ακριβώς αυτό που εκπέμπουν με το κακό παράδειγμα τους στην υπόλοιπη χώρα, και πράγματι, στο έθνος. Αν οι Έλληνες πιστεύουν ότι κάνω λάθος, θα ήθελα να μου δώσουν ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στο οποίο έστω και ένας Έλληνας πολιτικός έχει δείξει έστω και δείγματα ηγεσίας. Όλοι τους λέγουν σαπουνόφουσκες αντί εμπράκτων έργων. Η ηγεσία είναι μια συνεχής διαδικασία λήψης αποφάσεων. Είναι απαιτητική και απαιτεί από τον ηγέτη να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όποτε χρειάζεται.

–  Τόσο η σημερινή ελληνική κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες συμφώνησαν σε σύνθετη ονομασία, η οποία θα περιέχει τον  όρο Μακεδονία. Ενώ όμως η Ελλάδα  κινείται μέσα στα πλαίσια της εντολής του ΟΗΕ, η οποία προβλέπει συμφωνία μόνο για το οριστικό όνομα των Σκοπίων, τα Σκόπια  θέτουν ζήτημα γλώσσας και ταυτότητας.

Α. Η ενδιάμεση συμφωνία δεν αναφέρει ότι το όνομα πρέπει να είναι σύνθετο, στην ουσία όμως δηλώνει ότι η λύση πρέπει να είναι αμοιβαία αποδεκτή. Σχετικά με το πλαίσιο της εντολής του ΟΗΕ, θέλω να πω ότι η Ελλάδα δεν έκανε σωστά τη δουλειά της από την αρχή. Τα Σκόπια έχουν κατ’ εξακολούθηση παραβιάσει το πνεύμα και το γράμμα της συμφωνίας, αλλά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αντί να κάνει ό, τι υπαγόρευε η συμφωνία, εφιστώντας την προσοχή του μεσολαβητή και, αν χρειαζόταν, και την προσοχή του Διεθνούς Δικαστηρίου, έχωσε το κεφάλι του στην άμμο και συνέχισε σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Το ελληνικό ΥΠΕΞ διατηρεί την ίδια στάση ακόμη και τώρα. Είδαμε τι συνέβη με τα απόρρητα έγγραφα του της ελληνικής Πρεσβείας των Παρισίων σχετικά με τις συνομιλίες που είχε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη  με τον κ. Μιλόσοσκι για την εθνότητα και την γλώσσα των Σκοπίων να παραμείνουν ως «μακεδονικές».

Μετά από αυτό, είδαμε τη δύναμη του αληθινού ελληνικού ΥπΕξ, το ΕΛΙΑΜΕΠ, το οποίο έστειλε δύο από τους πρέσβεις του, τον κ. Κωφό και τον κ. Μαλλιά μαζί με τον κ. Βερέμη με σκοπό να «λύσουν» το πρόβλημα των  “Makedontsi.”  Με την τελευταία αυτή αποστολή γελούσαν αυτοί που μετράνε, η διασπορά των Σκοπιανών και, φυσικά, η κυβέρνηση των Σκοπίων την πέταξε στα σκουπίδια δείχνοντας περιφρόνησή για οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με “την ταυτότητά τους” και την γλώσσα τους. Μόνο οι Έλληνες είναι αφελείς. Μά οι Έλληνες πολιτικοί δεν σκόπευαν ποτέ να συμβιβαστούν. Αντ ‘αυτού είχαν αποδεχθεί να αφήσουν τους Σκοπιανούς να κάνουν το δικό τους. Όταν κάποιος θέλει πραγματικά τον συμβιβασμό, δεν ξεκινάει από τη μέση για να φτάσει στη … μέση.
 
Ενώ οι Έλληνες μιλούν πολύ, οι Σκοπιανοί πληρώνουν και αναμένουν αποτελέσματα. Φυσικά το επιχείρημα θα ήταν “αλλά η διασπορά δεν ζεί στο έδαφος της ΠΓΔΜ”.  Η διασπορά της ΠΓΔΜ ψηφίζει και ρίχνει τόσο μεγάλα χρηματικά ποσά στο ζήτημα της ονομασίας που κάνει το ελληνικό μυαλό κυριολεκτικά να ζαλίζεται.  Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι οι γιοι και οι κόρες των κομιτατζήδων που περίμεναν περίπου 50 χρόνια για την έναρξη του πολέμου εναντίον των Ελλήνων και Γρεκομάνων και κατά τα μεταγενέστερα χρόνια έχουν δημιουργήσει το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Τώρα, έχουν μεγάλη ευκαιρία να πάρουν εκδίκηση επιστρέφοντας και πιστέψτε με, ποτέ δεν θα επιτρέψουν να τους ξεφύγει ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να δολοφόνήσουν μερικούς ανθρώπους στο μέλλον. Ο κ. Κίρο Γκλιγκόροφ το γνωρίζει παρά πολύ καλά αυτό, και αυτό είναι που κάθε πολιτικός στα Σκόπια έχει στο μυαλό του.
 
Επιστημονικές συζητήσεις επί του θέματος έχουν το τόπο και το χρόνο τους. Ωστόσο, το ζήτημα της Μακεδονίας, είναι θέμα επιβίωσης για την Ελλάδα. Οι Σλάβοι και τώρα οι Βλάχοι της Βεροίας έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν εθνότητες πού δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα παρά μόνον βλάπτουν την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.  Και όλα αυτά έχοντας ως βάση χρηματικά συμφέροντα των όσων εγείρουν τέτοια θέματα.  Αύριο ποιος ξέρει ποιά θα είναι η επόμενη εθνότητα;  Το γεγονός είναι ότι η κάθε κυβέρνηση της Ελλάδος θα βρεθεί κατά κάποιο τρόπο στη λανθασμένη πλευρά του όλου ζητήματος.

Όλα αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται διότι η ΕΕ και παράγοντες διαφόρων συμφερόντων χρηματοδοτούν τους ΜΚΟ οι οποίοι στην Ελλάδα ειναι οργανισμοί στελεχόμενοι από απάτρηδες.  Η Ελλάδα χρειάζεται ισοδύναμα ΜΚΟ όλων των πολιτικών αποχρώσεων από τους οποίους η εκάστοτε κυβέρνηση να αντλεί γνώμες διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων και επιχειρημάτων.

Το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (CDRSEE) με τίς ωραίες λέξεις όπως «δημοκρατία» και «συμφιλίωση» στο οποίο μετέχει και ο κ. Νίμιτς είναι ένας διεθνικιστικός οργανισμός ο οποίος πιάνει εύκολα σε πρώην κομμουνιστικές χώρες λόγω κοινωνίας των εν λόγω χωρών πού έχει κτισθεί σε διεθνικιστικό υπόβαθρο.  Η κοινωνία όμως της Ελλάδος έχει πολύ διαφορετική βάση. Γι’ αυτό και προσπαθούν να την καταστέψουν.
 
Επίσης, να μήν ξεχνάμε πως εμπλέκονται διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και άτομα με το CDRSEE.  Ο κ. Βερέμης ο οποίος ήταν ο επικεφαλής του έργου ήταν το Υπουργείο Παιδείας.  Η κ. Δραγώνα η οποία ήταν μία από τους συντάκτες του Προγράμματος της Κοινής Ιστορίας.  Τώρα είναι το δεξί χέρι της κ. Διαμαντοπούλου.  Έτσι, ποιός θα προστατεύει τη χώρα από αυτούς τους ΜΚΟ;
 
Αυτή είναι η ιστοσελίδα του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (K.E.M.O.)  http://www.kemo.gr/index.php?sec=home.  Ο εν λόγω ΜΚΟ είναι εκείνος που προάγει το θέμα των Τσάμηδων, και είναι αυτος που διοργάνωσε το συμπόσιο για το θέμα Τσάμηδων στην Πάντειο Σχολή.  Αν δείτε τις μελέτες των «εμπειρογνωμὀνων» και «επιστημόνων», όπως η κ. Τριανταφυλλίδου του ΕΛΙΑΜΕΠ, η κ. Δραγώνα κ.ά..  Όλοι αυτοί κάνουν τούς «εμπειρογνώμονες» και «επιστήμονες» του ΚΕΜΟ. Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση δέχεται συμβουλές από αυτούς τους ΜΚΟ.

– Θα μπορούσε η δήλωση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ότι «Αναμένουμε από τον γείτονά μας  να μας συναντήσει στα μισά του δρόμου», να σημαίνει  ότι θα αποδεχτούμε «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα με αντάλλαγμα ονομασία με  γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes;

A. Συμφωνία με τα Σκόπια δεν σημαίνει καθόλου τη λύση του θέματος της ονομασίας. Η εν λόγω συμφωνία θα θέσει το θέμα σε ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο και πιο κοντά σε αυτό που οι Σκοπιανοί θέλουν να επιτύχουν εφ’όσον το όνομα «Μακεδονία» δίδεται στους Σλάβους.  Αυτό που οι Σλάβοι δεν είχαν κατορθώσει το 1949, θα το κατορθώσουν στο πολύ κοντινό μέλλον με την βοήθεια μάλιστα του ελληνικού λαού.  Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να έχουν αυτό κατά νου.

Ακόμη και αν οι Σκοπιανοί αποδεχτούν ένα σύνθετο όνομα, όχι μόνο θα διατηρήσουν τη “Μακεδονική” τους ταυτότητα, τη γλώσσα και την κληρονομιά εκών-άκων, αλλά θα βρουν επίσης τρόπους να παρακάμψουν το τμήμα της σύνθετης ονομασίας και να διαφημίζουν το “Μακεδονικό” τους όνομα. Η Ελλάδα έχει χάσει τη Μακεδονία λόγω της συμπεριφοράς των πολιτικών της. Δεν είναι διόλου έξυπνοι. Η ελληνική διασπορά έχει παράσχει στις ελληνικές κυβερνήσεις και το Κοινοβούλιο πολλές προτάσεις ώστε να  ανατρέψουν την κατάσταση. Αυτό που λάβαμε ως απάντηση ήταν το δάχτυλο. Ήταν “άντε στο διάολο, ξέρουμε τι κάνουμε.” Φυσικά όλοι είδαμε το αποτέλεσμα των παντογνωστών συμβούλων τους, όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ και βεβαίως του ΚΕΜΟ. Ένα παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς είναι ότι 364 και πλέον ακαδημαικοί έχουν υπογράψει επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα δηλώνοντας την επαγγελματική επιστημονική γνώμη τους για την Ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων και όμως ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Έλληνας πολιτικός δεν έχει εκμεταλλευτεί το γεγονός.

Όσον αφορά το erga omnes, μπορώ να πω ότι δεν υφίσταται. Ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, κ. Μαλλιάς,  φρόντισε πέρυσι να λάβει το Κογκρέσο των ΗΠΑ ένα ψήφισμα που υποστήριζε την Ελλάδα στο θέμα της ονομασίας, αλλά μόνο για διεθνή χρήση! Είτε ο κ. Παπανδρέου λέει ψέματα στον εαυτό του και στους ψηφοφόρους της ελληνικής περιφέρειας, είτε δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει στη ίδια του τη χώρα και στο ΥΠΕΞ. Ίσως θα πρέπει να ρωτήσει το πραγματικό ΥΠΕΞ, δηλαδή το ΕΛΙΑΜΕΠ και τους αυτοδιοριζόμενους διπλωμάτες του, κ. Κωφό και κ. Μαλλιά. Ο λόγος που οι ξένοι αξιωματούχοι δεν γνωρίζουν ποιά ακριβώς είναι η προθεσμία της Ελλάδας, οφείλεται στο γεγονός ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν δύο στόματα, ένα για τους Έλληνες και ένα για τους ξένους. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιά είναι η προθεσμία της Ελλάδας.

Όταν η Παμμακεδονική Οργάνωση ζήτησε χρήματα για να διαφημίσει την παραπάνω επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα, ο κ. Μαλλιάς απέσυρε την υπόσχεση που είχε δώσει στην Παμμακεδονική Οργάνωση για οικονομική βοήθεια ως προς τη δημοσίευση της επιστολής αυτής σε αμερικανικές εφημερίδες, εκτός αν η Παμμακεδονική Οργάνωση ακολουθούσε την άποψη της ελληνικής κυβέρνησης επί του θέματος, δηλαδή να συμβιβαστεί όσον αφορά στο όνομα, παραβιάζοντας το ίδιο της το Σύνταγμα. Θυμάμαι ότι ο κ. Γιωτόπουλος της Ελληνικής Πρεσβείας στις ΗΠΑ προσπαθούσε να πείσει τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής Οργάνωσης ότι «erga omnes» και «διεθνής χρήση» ήταν το ίδιο πράγμα!

– Τι μπορεί να σημαίνει για τις μελλοντικές εξελίξεις το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν συζητά ταυτότητα και γλώσσα, τη στιγμή μάλιστα που  δεν έχει καταστήσει σαφές ότι η προοπτική «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας από τους γείτονες μας δεν τίθεται υπό συζήτηση καθώς είναι παράλογη και ψευδής;

A. Η Ελλάδα δεν μπορεί ποτέ να δεχτεί μια “Μακεδονική” μειονότητα εντός των συνόρων της. Οποιαδήποτε κυβέρνηση υπογράψει μια τέτοια συμφωνία, με την οποία θα αναγνωρίζει εθνική μειονότητα με ένα τέτοιο όνομα, ρισκάρει μια εξέγερση στη Μακεδονία. Πώς μπορεί να δεχτεί η Ελλάδα μια “Μακεδονική” μειονότητα, όταν η πλειοψηφία (σ.τ.μ. των Ελλήνων) στη Μακεδονία αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες εδώ και περίπου τρεις χιλιετίες; Το ζήτημα της ταυτότητας, της γλώσσας, της πολιτιστικής κληρονομιάς και τα συναφή, δεν αποτελούν ζήτηματα που πρέπει να λύσει η Ελλάδα. Αποτελούν εσωτερικό θέμα των Σκοπίων. Πρέπει να αρχίσουν να εξηγούν την πλάνη της εκπαίδευσής τους επισήμως ή ανεπισήμως. Είναι αδιανόητο να καλείται η Ελλάδα να παρατήσει την ιστορία της και την κληρονομιά της, για να μην αισθάνονται οι Σκοπιανοί ταπεινωμένοι. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι Σκοπιανοί έχουν κάνει, κάνουν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν τα πάντα για να ταπεινώσουν τον ελληνικό λαό.

Είμαι βέβαιος οτι τα ακαδημαϊκά επιχειρήματα είναι απαραίτητα όταν μιλούμε για λογικούς ανθρώπους, αλλά εδώ ασχολούμεθα με Σκοπιανούς, με ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τά μέσα. Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Αν αναλογιστεί κανείς ότι η συνεννόηση και συνομιλίες με Τούρκους είναι κάτι δύσκολο, τότε θα πρέπει να αναλογισθεί κανείς ότι η συνεννόηση με Σκοπιανούς θα είναι πολύ δισκολότερη, ιδίως σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας το οποίο δεν ένα επιστημονικό ζήτημα!  Έχω προσωπική εμπειρία 62 χρόνων εκ των οποίων 28 χρονια ειναι επαγγελματικής υφής.

– Θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση κ.Φούλε  αναφέρθηκε στην ΠΓΔΜ ως Μακεδονία.

Α. Είναι πράγματι αλήθεια, αλλά έχετε ακούσει κανέναν από την ελληνική  κυβέρνηση να λέει τίποτα, ή ακόμη και να διαμαρτύρεται; Γιατί δεν το έκαναν; Το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου δεν λειτουργεί πια. Δείχνει πόσο  άσχετοι είναι οι πολιτικοί στην Ελλάδα, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες  πολιτικοί δεν έχουν γνώση του τι συμβαίνει έξω από τη γυάλα ζουν. Οι  Σκοπιανοί έχουν πλυμμηρίσει το διαδίκτυο επειδή εργάζονται μαζί, και επιπλέον, χρηματοδοτούνται αδρώς, με τρόπο που οι Έλληνες αδυνατούν να  συλλάβουν. Τα Σκόπια και η Τουρκία έχουν θέσει τις προτεραιότητές τους και ακούνε όταν τους μιλάει η διασπορά τους. Στην περίπτωση των  Ελλήνων, υπάρχουν ανίκανοι πολιτικοί και ξερόλες ψηφοφόροι. Ενώ η Τουρκία δαπανά ετησίως εκατομμύρια δολάρια για τους στόχους της, καθιστά επίσης βέβαιο ότι καλύπτει τους εβραϊκούς και Σκοπιανούς στόχους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα ξόδεψε μόλις 47.000 δολάρια για την απαλλαγή από τη θεώρηση βίζας! Δεν ξόδεψε ούτε σέντ για τα εθνικά θέματα.

– Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει ν’ αναφέρονται στη γειτονική μας χώρα ως «Μακεδονία» πάρα πολλοί, δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Όμως όταν  αναφέρεται σε αυτήν ως «Μακεδονία» ο αρμόδιος Επίτροπος για τη  διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί φαντάζεται κανείς μήπως και δεν είναι αστοχία από την πλευρά του. Θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας η ΕΕ να έχει φανεί πιο υποστηρικτική απέναντι στην Ελλάδα, ή μήπως εμείς οι Έλληνες θεωρήσαμε δεδομένη την βοήθεια των εταίρων αλλά και των συμμάχων μας ως προς το ζήτημα της ονομασίας;

Α. Όπως είπα και παραπάνω, ενώ οι Σκοπιανοί εργάζονται ολημερίς και ολονυκτίς, χρηματοδοτόντας το εθνικό τους ζήτημα, η Ελλάδα παίζει παιχνίδια με τους Σκοπιανούς. Φαίνεται ότι οι Έλληνες ενδιαφέρονται περισσότερο να μην εξευτελίσουν τους Σκοπιανούς, αντί να ενδιαφέρονται πώς να μην εξευτελιστούν οι ίδιοι. Η “Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά» λαμβάνει χρήματα από πολλές πηγές. Η Παμμακεδονική Οργάνωση δεν λαμβάνει χρήματα από κανέναν. Βοηθούν τη μητέρα πατρίδα μέχρι τέλους.

Δε συμβαίνει το ίδιο ούτε στο ελάχιστο με τους Έλληνες. Οι Έλληνες στην Ελλάδα κοιμούνται, επειδή οι πολιτικοί τους και τα επικρατόντα ΜΜΕ τα έχουν κάνει πλακάκια. Τα επικρατεστερα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν αναφέρουν τίποτε, επιτρέποντας σε κάθε κόμμα εξουσίας να τα χειραγωγήσει.

Όσον αφορά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα ήθελα να πω μερικά πράγματα. Τα δύο θεσμικά όργανα λειτουργούν ομόφωνα. Κάποιος μου είπε ότι εάν η Ελλάδα δεν συμβιβαστεί με την ΠΓΔΜ σύντομα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ ως “Μακεδονία.” Αυτό θα ήταν  αλήθεια αν τα δύο θεσμικά όργανα εργάζονταν με δημοκρατικό τρόπο. Οι εν λόγω οργανισμοί, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί εργάζονται συναινετικά. Κανείς από τους δυο δεν διαθέτει μηχανισμό εξόδου οποιουδήποτε μέλους, για οποιονδήποτε λόγο, και ακόμη και αν το έκαναν, ποτέ δεν θα επέτρεπαν είσοδο της ΠΓΔΜ και έξοδο της Ελλάδας. Δείτε  απλά το χάρτη και θα καταλάβετε. Επομένως, ο,τιδήποτε και να συνέβαινε σε αμφότερους τους οργανισμούς, οι σύμμαχοι της Ελλάδας χρειάζονται τη συναίνεση της Ελλάδας.

– Συχνά οι γείτονες μας ισχυρίζονται πως η Ελλάδα δεν έχει διάθεση να δοθεί λύση στο ζήτημα της ονομασίας, επικαλούμενοι τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε πει ότι «δεν θα υπάρξει ανάγκη για  διαπραγματεύσεις για το όνομα, διότι εάν περιμένουμε, δεν θα υπάρχει άλλη πλευρά για να διαπραγματευτούμε.»

Α. Η Ελλάδα δεν εργάζεται για την εξεύρεση ονόματος κανενός. Τα Σκόπια οφείλουν να βρουν ένα όνομα για αυτούς και η Ελλάδα απλά οφείλει να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Ό,τι είπε ο Σαμαράς στο παρελθόν ήταν σωστό, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνη για την παρούσα ύπαρξη της ΠΓΔΜ. Η ΠΓΔΜ σχεδόν έπαψε να υπάρχει το 2001. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αυτός που την κράτησε ενωμένη. Μάλιστα, βουλευτική αντιπροσωπία των Σκοπίων είχε έλθει στην Ελλάδα για να ζητήσει δασκάλους για την εκμάθηση της ελληνικής από τα παιδιά της των Σλάβων της ΠΓΔΜ σε περίπτωση διάλυσης του κράτους τους.  

Σε γενικές γραμμές, οι Έλληνες πολιτικοί είναι δέσμιοι των ιδεολογιών τους. Ξέρουν τι χρειάζεται να γίνει, αλλά δεν το κάνουν, διότι έτσι θα έρχονταν σε  σύγκρουση με την ιδεολογία τους και, κατά συνέπεια, με το κόμμα τους. Αν κάποια στιγμή σταματούσαν για να σκεφτούν τι είναι καλό για τη χώρα, και το έκαναν, η Ελλάδα θα ήταν το καλύτερο μέρος για να ζει κανείς.

– Πιστεύετε πως τα Σκόπια φοβούνται την επανάληψη των συγκρούσεων του 2001 μεταξύ Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, που τότε οδήγησαν στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, με επίκεντρο την αναγνώριση των δικαιωμάτων του αλβανικού στοιχείου, συγκρούσεις που αυτή τη φορά θα μπορούσαν να διαλύσουν το κρατίδιο εκ των έσω;

Α. Είναι πολύ πιθανό, αν και αυτό δεν θα συμβεί έως ότου οι Αλβανοί αισθανθούν ηθικά, πολιτικά, και στρατιωτικά, έτοιμοι για μια εξέγερση. Όταν οι προσπάθειες των λόμπι τους στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι κοντά στο να αποφέρουν καρπούς, θα ρίξουν το φταίξιμο στην  διοίκηση Γκρουέφσκι για όλα τα δεινά τους και θα δείτε τη συνέχεια. Ο Γκρουέφσκι δεν έχει κάνει τίποτα ως προς την τήρηση της Συμφωνίας της  Οχρίδας. Έχετε υπ’ όψιν σας ότι η εξέγερση άρχισε όταν το VMRO ήταν στην εξουσία. Βλέπω τους Αλβανούς να ενώνονται με το Κοσσυφοπέδιο εκ  πρώτης, και στη συνέχεια με την Αλβανία. Βεβαίως η γνώμη του Διεθνούς Δηκαστηρίου υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσυφοπεδίου από την Σερβία ανοίγει το κουτί της Πανδόρας και η ανακήρηξη ανεξαρτησίας της Ιλλυρίδος μπορεί να γίνει πιό σύντομα από ό,τι πιστεύουν πολλοί. Ελπίζω οτι ο κ. Παπανδρέου δεν θα επέμβη. Καλό θα είναι να κοιτάξει το σπίτι του που χρίζει μεγάλης προσοχής. 

Όσον αφορά τους στόχους τους στη Νότια Ήπειρο, η οποία βρίσκεται στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια εκστρατεία, αλλά πρέπει πρώτα να  πείσουν τη διεθνή κοινότητα ότι υπάρχει αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα. Με αυτό δεν εννοώ τους μετακινούμενους εργαζόμενους ούτε τους Αρβανίτες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί πλήρως με τον Ελληνικό πληθυσμό.

Η μειονότητα των Τσάμηδων, που οι Αλβανοί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο στην Αλβανία, και κάθε  απαίτηση εναντίον της Ελλάδας θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο όλων των εκτοπισμένων Ευρωπαίων μετά το Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει να εξετασθούν από τη σκοπιά οποιωνδήποτε εγκλημάτων ενδέχεται να έχουν διαπραχθεί κατά τη διάρκεια  της κατοχής στην Ελλάδα από τους Ναζί / φασίστες. Το ίδιο ισχύει και για τους Σλαβόφωνους που ακολούθησαν την κομμουνιστική πρόσκληση για εγκληματικές δραστηριότητες. Οι σλαυόφωνοι αναγκάσθηκαν με την βία να φύγουν από την Ελλάδα από τους κομμουνιστές. Εάν ο εθνικός στρατός τούς είχε εκδιώξει, δεν θα υπήρχε κανείς σλαβόφωνος στην Ελλάδα. Πως δικαιολογείται η ύπαρξη του Ουρανίου Τόξου στην Ελλάδα;

Άλλο το να αγωνιστούμε για την ιδεολογία κάποιου και άλλο το να διαπράξουμε εγκλήματα στο όνομα της ιδεολογίας του. Οι δολοφονίες αθώων πολιτών, απαγωγές παιδιών, κάψιμο περιουσιών, κλπ. εμπίπτουν στην τρίτη και τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης. Η Συμβάσεις αυτές της Γενεύης καθορίζουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι νόμιμος μαχητής.

– Είναι γνωστό ότι ο πρώην πρόεδρος της ΠΓΔΜ και νυν αρχηγός του  κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM), Branko Cervenkovski, έχει πολλές φορές κατηγορήσει την  κυβέρνηση Γκρούεβσκι για αδιαλλαξία και είναι κάθετα αντίθετος με την  επιδίωξη του για “αρχαιοποίηση” της χώρας, έχοντας δηλώσει μάλιστα ότι οι ενέργειες αυτές είναι αντιπαραγωγικές για τη χώρα, διότι ζημιώνεται και πλήττεται η διεθνής θέση της”.

Α. Αν και ο Μπράνκο Τσερβένοφσκι είναι σωστός, δεν έκανε τίποτε για την επαναπροσέγγιση των δύο χωρών. Όταν πρόκειται για όρους όπως “Μακεδονία” και “Μακεδονικός” όλοι τους είναι εξίσου αδιάλλακτοι. Επεσήμανε το αυτονόητο για τον Γκρουέφσκι και όσους σκέφτονται το ίδιο.

Ο Γκρουέφσκι και η διασπορά των Σκοπιανών είναι μέρος ενός κύκλου ιστορικής ουτοπίας όπου η κυβέρνησή τροφοδοτεί τη διασπορά και η διασπορά την κυβέρνηση Γκρουέφσκι σε έναν Σισσύφειο κύκλο. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτός ο κύκλος είναι, όταν και εάν η ελληνική  κυβέρνηση γίνει ρεαλιστική ως πρός το τι επιδιώκουν τα Σκόπια το οποίο δέν βλέπω να συμβαίνει. Οι Βούλγαροι πήραν το 1885 την Ανατολική Ρωμυλία με τον ίδιο τρόπο που οι Σκοπιανοί προσπαθούν να πάρουν την Μακεδονία. Οι Έλληνες πολιτικοί ζουν στη δική τους ουτοπία.

– Θα μπορούσε η Ελλάδα να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα (απόσυρση του όρου Μακεδονία από την ονομασία της χώρας) με μια διαλλακτικότερη κυβέρνηση στα Σκόπια, ή κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων;
 
Α. Ναι, φυσικά. Όπως είπα προηγουμένως, η ενδιάμεση συμφωνία με όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επισημαίνει ότι τα δύο μέρη πρέπει να βρουν μια κοινά αποδεκτή ονομασία. Και σε ποια παράγραφο της ενδιαμέσου συμφωνίας αναφέρεται πως η καινούργια ονομασία πρέπει να είναι σύνθετη και να περιέχει τον όρο Μακεδονία; Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί, ή ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει ένα όνομα για την ΠΓΔΜ. Όμως, η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτες! Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να πουν είναι αυτό:
 
Η υιοθέτηση του ονόματος “Μακεδονία” από την ΠΓΔΜ, σε οποιαδήποτε μορφή, είναι θέμα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα. Ο λαός της Ελλάδος που είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση μας σε διοικητικές θέσεις, έχει κρίνει σωστά και μπορεί να σκεφτεί κατά πόσον είναι αποδεκτό να συμπεριληφθεί το όνομα “Μακεδονία” με την όποια μορφή, στην ονομασία των Σκοπίων.
 
Πώς μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα σωστής κρίσης εκ μέρους των Ελλήνων ψηφοφόρων, το γεγονός ότι είναι μεν ικανοί να δώσουν την εξουσία στους πολιτικούς πού υποτίθεται κυβερνούν την χώρα, αλλά όταν πρόκειται για το εθνικό ζήτημα της Μακεδονίας, θεωρούνται ανίκανοι από τους ίδιους πολιτικούς στο να εφαρμόσουν την ίδια σωστή κρίση στο θέμα του ονόματος; Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι υποκριτικός. Αλλά η Ελλάδα είναι γεμάτη από υποκριτές πολιτικούς. Η χώρα αξίζει περισσότερα, πολύ περισσότερα.
 
– Με όλη σας τη γνώση και την εμπειρία, πιστεύετε ότι παίζει ρόλο το πώς αποκαλούν τα Σκόπια οι ΗΠΑ, ή οι χώρες της Ευρώπης, τη στιγμή που η Ελλάδα δε διεκδίκησε τα δίκαια της;
 
Α. Το σφάλμα για όλες τις χώρες που αποκαλούν την ΠΓΔΜ ως “Μακεδονία” πέφτει στην κυβέρνηση Σημίτη. Είχα φρίξει όταν ο Πρόεδρος Κλίντον, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο αμερικανικό έθνος σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, δήλωσε ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να φτάσει ως τη “Μακεδονία”. Δεν υπήρξε εντελώς καμία αντίδραση από την Αθήνα. Την ίδια περίοδο, ο πρωθυπουργός Σημίτης σε συνέντευξή που έδωσε στον Larry King στο CNN, σε σχετική ερώτηση με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, απάντησε, “ναι, έχουμε μια διαφωνία μαζί τους για το όνομα.” Αυτό είναι όλο; Το ένα τέταρτο της Ελλάδας θα μπορούσε να πέσει, και εάν η Ελλάδα δεν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, θα πέσει στον έλεγχο των Σκοπίων έως το 2050, και αυτός το μόνο που ανέφερε ήταν η «διαφωνία»; Αυτό θα μπορούσε ίσως να έχει απήχηση στο ελληνικό κοινό, αλλά κλώτσησε μια σπάνια ευκαιρία να εκθέσει το ζήτημα στον αμερικανικό λαό, ο οποίος και μετράει. Ποτέ δεν είδαν το θέμα ως εθνικό, αλλά ως ευκαιρία να νε εφαρμόσουν την διεθνιστική θεωρητική άποψή τους.
 
-Πιστεύετε ότι αξίζει βοήθεια μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που δε βοήθησε τον εαυτό της;
 
Α. Πώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει μια χώρα που δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της; Αυτό ακριβώς συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο γερουσιαστής Χάμιλτον μας είπε ότι ήταν πρόθυμος να συνδράμει την Ελλάδα με το ζήτημα της ονομασίας, αλλά ο Μητσοτάκης έσπευσε να συμβιβαστεί. Όταν κάποιος έχει θέσει ως κύριο και μοναδικό στόχο του να αυτοκτονήσει, θα βρει και τον τρόπο να το κάνει. Ακόμη και αν η Ελλάδα συμβιβαζόταν στο τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει από το ενδιάμεσο σημείο του συμβιβασμού. Οι Έλληνες πολιτικοί αποδείχθηκαν ανίκανοι να κατανοήσουν την ιδέα του παζαρέματος. Αν πήγαιναν έστω για μια μέρα στο Βαρδάρη της Θεσσαλονίκης, όπου οι Σκοπιανοί έρχονται να ψωνίσουν, θα καταλάβαιναν την ιδέα του παζαρέματος. Πολλοί υποκρίνονται ακόμη και ότι φεύγουν από το μαγαζί για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν στην τιμή που το θέλουν. Αυτό ακριβώς κάνει ο Γκρουέφσκι, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν το αντιλαμβάνονται εκουσίως.
 
– Κε.Τέμπλαρ, ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.

*Ισοκράτης, Πανηγυρικός, παρ. 50: “Τοσούτον δι’ απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ’ οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας”. (380 π.Χ.)

(“Η πόλις μας έχει τόσον πολύ υπερβάλει όλους τους άλλους εις την φιλοσοφίαν και τον έντεχνον λόγον, ώστε οι δικοί της μαθηταί έχουν γίνει διδάσκαλοι των άλλων και έχει κάμει, ώστε το όνομα των Ελλήνων να μη θεωρείται πλέον ως δηλωτικόν του έθνους, αλλ’ ως δηλωτικόν της μορφώσεως, και Έλληνες να ονομάζονται όχι τόσον όσοι ανήκουν εις το έθνος το Ελληνικόν, αλλ’ όσοι έχουν τύχει της ιδικής μας παιδείας”.)

Βιογραφικό σημείωμα
Ο κ. Μάρκος Αλέξανδρος Τέμπλαρ κατατάχθηκε στον Στρατό των ΗΠΑ το 1982 ως Κρυπτολογικός Γλωσσολόγος στο 138ο Τάγμα Μάχης και Πληροφοριών Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Πολέμου. Το 1989, μετατέθηκε στην 85η Μεραρχία Εκπαίδευσης ως πιστοποιημένος παρατηρητής/ελεγκτής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, εκπαιδεύοντας επιλεγμένες μονάδες της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και των Τεθωρακισμένων, σε ζωντανό περιβάλλον εκπαίδευσης ώστε να αυξηθεί η επάρκεια τακτικής σε επίπεδο από διμοιρίας έως και ταξιαρχίας. Το 1991, προσκολήθηκε στην Ομάδα Αποστολής «Ασβός» στον Παναμά ως Αξιωματικός Προϋπολογισμού και Ανεφοδιασμού της Ομάδος. Το 1993, μετατέθηκε στην 4η Σχολή Πληροφοριών των Εφεδρικών Δυνάμεων ως πτυχιούχος εκπαιδευτής Σερβο-Κροατικής και Ισπανικής, υπεύθυνος για την παροχή διδασκαλίας ξένων γλωσσών από το επίπεδο αρχαρίων έως και το μέσο επίπεδο. Το 1998, επιλέχτηκε για να ηγηθεί ομάδας Γλωσσολόγων ως Αξιωματικός Σύνδεσμος Υποστήριξης, υποστηρίζοντας την Δύναμη Σταθεροποίησης και τις επιχειρήσεις Nimble Lion, Allied Force, Joint Guard, Joint Forge and Kosovo Force, ηγούμενος επιτυχημένες επιχειρήσεις μεταγραφής και εκτελώντας γλωσσικές και πληροφοριακές αναλύσεις για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας. Το 2002, ως εθελοντής της υποστήριξης του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, επιλέχθηκε ως Διευθύνων της Αποστολής Αξιοποίησης Εγγράφων γλωσσών προέλευσης Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας υποστηρίζοντας τις Επιχειρήσεις Enduring Freedom και Noble Eagle, επόπτευσε και εκτέλεσε καθήκοντα που αφορούν την απόκτηση, την αξιολόγηση, την ανάλυση πληροφοριών, τη διάδοση αναλύσεων, και τη χρήση ξένων γλωσσών που είναι συναφείς με την έρευνα, την μάχη και τις εξελίξεις υλικού, ιδεών, δογμάτων και δογματικών εξελίξεων, μαζί με τη μετάφραση και την ανάλυση εγγράφων, υλοποιώντας το δυναμικό των Πληροφοριών μέσα από κεκτημένα έγγραφα και πολυμέσα. Το 2004, αποσπάστηκε στη Βάση του Πεδίου Επιχειρήσεων στην Ευρώπη.  Εκεί διεύθυνε και υποστήριξε εσωτερικά  διοικητικά και προσωπικά προγράμματα για την Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης, υποστηρίζοντας 18 αποσπάσματα  σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ. Το 2005, μεταφέρθηκε στον Κέντρο Ανάλυσης  της Ευρωπαϊκής Διοίκησης, ως Ανώτερος Αναλυτής Διάταξης Μάχης, αναλύοντας ένοπλες δυνάμεις και τις ικανότητές τους, κατασκευάζοντας μοντέλα απειλών, και αναπτύσσοντας μοντέλα πορείας δράσης. Επιπλέον, εισήγαγε και ενσωμάτωσε τη γνώση των κρίσιμων ξένων γλωσσών παρέχοντας σημαντικά βελτιωμένες δυνατότητες εντός της Διάταξης Μάχης. Το 2005, διορίστηκε ως Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης διαβαθμισμένων εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμύνης.  Το 2006, τοποθετήθηκε στη θέση του Ανώτερου Επόπτη Θαλάσσιων Επιχειρήσεων.  Αργότερα, το 2006, διορίστηκε Αξιωματούχος Δημοσιοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων της Υπηρεσίας Πληροφοριών για Ιατρικά Θέματα,  όπου ενέκρινε ή απέρριπτε τη γνωστοποίηση  διαβαθμισμένων στρατιωτικών πληροφοριών, σύμφωνα με τις διατάξεις της Εθνικής Πολιτικής περί Γνωστοποίησης Διαβαθμισμένων Εγγράφων.

Τώρα, έχοντας αποστρατευθεί, ο κ. Τέμπλαρ ασχολείται ως σύμβουλος Υπηρεσίας σχετικής με  παγκόσμια ζητήματα ασφαλείας και πληροφοριών.   Σπούδασε Τσεχικά, Σερβοκροατικά, Ισπανικά, και Τουρκικά στην Σχολή Ξένων Γλωσσών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ και Ρωσικά στο Berlitz. Επίσης μιλάει Βουλγαρικά (Ανατολικά και Δυτικά) και Ελληνικά.

Κατέχει πτυχίο Bachelor στην Ιστορία και στις Ξένες Γλώσσες από το Western Illinois University (Μακόμ, Ιλινόις), πτυχίο Master στην Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού με εξειδίκευση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό από το Northeastern Illinois University (Σικάγο, Iλινόις), και ένα δεύτερο Master στις Πληροφορίες Στρατιγικής Υφής από το Κολλέγιο Πληροφοριών Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ (Γουάσινγκτον, Περιοχή της Κολούμπια).

Είναι αναγνωρισμένος ειδήμων των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

*Η συνέντευξη δόθηκε και μεταφράστηκε στα ελληνικά από τη Δώρα Η. Σπυρίδου

© Copyright: Macedonia Hellenic Land.Eu – Independent Greek Network, All rights reserved

http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1037/1/lang,el/

.