Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010 [17:57 ]
Το Εφετείο της Αγγλίας εξέδωσε σήμερα σημαντική απόφαση η οποία, σύμφωνα με την Νομική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, «συνιστά νομικό ορόσημο», όσον αφορά στην κατοχύρωση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, γενικά και ειδικότερα, επί του κυπριακού εναέριου χώρου.
Η απόφαση εκδόθηκε επί της έφεσης που είχαν ασκήσει οι εταιρείες “Kibris Turk Hava Yollari” και μια τουριστική εταιρεία τουρκικών συμφερόντων (CTA Holidays Limited) εναντίον πρωτόδικης απόφασης του 2009, με την οποία είχε απορριφθεί προσφυγή των ίδιων εταιρειών εναντίον της άρνησης του Βρετανικού Υπουργείου Μεταφορών να χορηγήσει άδεια διεξαγωγής απευθείας πτήσεων μεταξύ αεροδρομίων της Βρετανίας και του παράνομου αερολιμένα της Τύμπου ( Ερτζιάν)στην κατεχόμενη Κύπρο.
Το Εφετείο απέρριψε συλλήβδην όλα τα νομικά επιχειρήματα που είχαν προβάλει οι δύο εταιρείες, δηλαδή ότι:
(α) τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, περιλαμβανομένων δικαιωμάτων που πηγάζουν από διεθνείς συνθήκες, έχουν ανασταλεί σε σχέση με τα κατεχόμενα,
(β) τα δικαιώματα αυτά έχουν μεταφερθεί και μπορούν να ασκηθούν από τις παράνομες αρχές της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
(γ) η κατ’ ισχυρισμόν αναστολή, αποτελεί την έκφραση της γενικότερης «αρχής της αποτελεσματικότητας» που καθιερώνεται από το διεθνές εθιμικό δίκαιο, με την έννοια ότι δικαιώματα αποκτώνται μόνον εφόσον μπορούν να ασκηθούν αποτελεσματικά.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι εφεσείοντες επικαλέστηκαν την περίπτωση της Ταϊβάν, ισχυριζόμενοι ότι διεξάγονται ελεύθερα οι πτήσεις μεταξύ των αεροδρομίων της Ταϊβάν και άλλων χωρών, κάτι που δείχνει, κατά την άποψή τους, ότι δικαιώματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έχουν ανασταλεί σε σχέση με τη νήσο της Ταιβάν.
Το Εφετείο, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαπίστωσε ότι πτήσεις προς το έδαφος συμβαλλόμενου κράτους στη Σύμβαση του Σικάγου για την Διεθνή Πολιτική Αεροπορία, δεν μπορούν να διεξαχθούν χωρίς την άδεια του κράτους αυτού και θεώρησε ότι οι ισχυρισμοί περί αναστολής των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτω από την εν λόγω Σύμβαση, δεν ευσταθούν.
Εξ άλλου, το Δικαστήριο δεν αναγνώρισε την ύπαρξη οποιασδήποτε γενικής αρχής εθιμικού διεθνούς δικαίου με βάση την οποία να αναστέλλονται αυτόματα δικαιώματα σε περιοχές όπου το κυρίαρχο κράτος δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο.
Σημείωσε, μάλιστα, ότι όπου διαπιστώνεται παράνομη συμπεριφορά κρατών, δεν μπορεί να γίνει επίκληση της κατ’ ισχυρισμόν αρχής της αποτελεσματικότητας κατά τρόπο που να οδηγεί σε νομιμοποίηση de facto καταστάσεων, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Κύπρου για την οποία υπάρχουν ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δυνάμει των οποίων τα κράτη δεσμεύονται να μην αναγνωρίσουν την παρανομία.
Ως προς την περίπτωση της Ταϊβάν, το Εφετείο δεν αποδέχθηκε πως μπορεί να αντληθεί οποιοδήποτε γενικό συμπέρασμα από το παράδειγμα αυτό. Αντίθετα, το Δικαστήριο έκρινε πως, εάν υπάρχει κρατική πρακτική που μπορεί να ληφθεί υπόψη, αυτή έγκειται στο ότι, με εξαίρεση την Τουρκία, κανένα κράτος δεν έχει επιτρέψει μέχρι σήμερα απ΄ευθείας πτήσεις με τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.
Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των δύο εταιρειών, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι σε θέση να ασκήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα με βάση τη Συνθήκη του Σικάγο σε σχέση με την κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου, έστω και εάν δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο επί του εδάφους, καθότι μπορεί να αρνηθεί την παροχή αδειών και μπορεί να επιβάλει περιορισμούς σε πτήσεις πάνω από την μη ελεγχόμενη περιοχή ή προς την κατεύθυνση της περιοχής αυτής και δικαιούται να αναμένει από άλλα κράτη να σεβαστούν τις αποφάσεις της.
Εξ άλλου, το Εφετείο κατέστησε σαφές ότι οι «αρχές» της «ΤΔΒΚ», επειδή δεν είναι «αρχές» της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν είναι συμβαλλόμενες στη Συνθήκη του Σικάγο και δεν μπορούν να ασκήσουν δικαιώματα που πηγάζουν από αυτή.
Οι δύο εταιρείες είχαν υποστηρίξει επικουρικά ότι οι πράξεις του ψευδοκράτους που αφορούν στις αερομεταφορές και κυρίως τη λειτουργία του παράνομου αερολιμένα στην Τύμπου, αποτελούν πράξεις που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των πολιτών και, ως εκ τούτου, μπορούν να αναγνωριστούν στο πλαίσιο της λεγόμενης εξαίρεσης της «Namibia».
Η εξαίρεση αυτή πηγάζει από Γνωμάτευση του Διεθνούς Δικαστηρίου, και αφορά σε καθημερινές πράξεις, όπως εγγραφή γεννήσεων, θανάτων και γάμων, των οποίων η μη αναγνώριση θα απέβαινε σε βάρος των κατοίκων της περιοχής.
Το εφετείο απέρριψε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό και την προσπάθεια διεύρυνσης της εξαίρεσης της «Namibia», τονίζοντας ότι η παροχή αδειών για διεθνείς πτήσεις αφορά όχι την καθημερινότητα, αλλά σε ζήτημα δημοσίου δικαίου που πόρρω απέχει από περίπτωση που θα μπορούσε να εξεταστεί στο πλαίσιο της εξαίρεσης της «Namibia».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=360159&dt=12/10/2010
.