Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζετε ότι αυτή η υπόθεση ξεκίνησε από μένα και το Αντίβαρο. Διήρκεσε σχεδόν 18 μήνες! Είχα την οργάνωση και ολική εποπτεία. Τον Μάϊο του 2006 έλαβα το πρώτο άρθρο από τον Δάσκαλο Δημήτρη Νατσιό. Μετά από 2-3 ακόμη άρθρα το καλοκαίρι, αποφάσισα να λάβω δράση. Αρχές Σεπτεμβρίου 2006 προσκάλεσα 10-12 άτομα και συγγράψαμε ένα κείμενο υπογραφών με αίτημα την απόσυρση. Μετά από 2 μήνες δουλειάς, το κείμενο και η πλατφόρμα υπογραφών ήταν έτοιμα. Την 1η Δεκεμβρίου ξεκίνησε η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών. Τότε, το διαδίκτυο είχε πολύ μικρότερη διεισδυτικότητα από όσο σήμερα. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα μπορείτε να τα δείτε με λεπτομέρεια στην ανασκόπηση των αντιδράσεων που έγραψα λίγες εβδομάδες μετά την απόσυρση του βιβλίου της Ρεπούση τον Σεπτέμβριο του 2007. Το θέμα αυτό, με έβγαλε και στην τηλεόραση, στην εκπομπή Φάκελοι, του Αλέξη Παπαχελά! Δείτε εδώ.
Ανασκόπηση των αντιδράσεων για το βιβλίο Ιστορίας της Στ Δημοτικού
Δεν ξέρω αν την περίφημη φράση που ακολουθεί, την είπε πρώτος ο Γκάντι ή κάποιος άλλος. Μάλλον την είπε κάποιος άλλος. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι στην υπόθεση του βιβλίου Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού, συνέβησαν πράγματι αυτές οι τέσσερις διαδοχικές φάσεις:
Πρώτα μας αγνόησαν (Μάϊος 2006 – Δεκέμβριος 2006)
Μετά μας λοιδώρησαν (Ιανουάριος 2007 – Φεβρουάριος 2007)
Μετά μας πολέμησαν (Μάρτιος 2007 – Αύγουστος 2007)
Στο τέλος τους νικήσαμε! (Σεπτέμβριος 2007)
(Μη σταματάτε την ανάγνωση, τώρα αρχίζουν τα ωραία)
Η Ιστορία λοιπόν έγραψε: Αντίβαρο – Εθνομηδενισμός 1-0.
Αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε πολλές δεκάδες επιστημονικά άρθρα, βιβλία, ιστορικοί, πολιτικοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι, συγγράματα. Έλληνες και ξένοι. Έχει γίνει τουλάχιστον ένα διδακτορικό με ακριβώς αυτό το θέμα. Επίσης, έχουν γίνει δεκάδες μεταπτυχιακές εργασίες (κυρίως τούρκικες). Σ’ αυτές γίνεται ειδική αναφορά στο Αντίβαρο και σε μένα προσωπικά.
Θα δώσω ένα παράδειγμα: το βιβλίο με τίτλο “The New Ottoman Greece in History and Fiction” της Δανέζας Trine Stauning Willert, καθηγήτριας στο πανεπιστήμιο του Birmingham και της Κοπεγχάγης εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018. Στο κεφάλαιο 3 που επιγράφεται “Featuring Neo-Ottomanism: Counter-discources and Reactions to the “New Ottoman Greece”” (σελίδες 65-88), αναφέρεται σε μένα τρεις φορές. Το βιβλίο ασχολείται με τον Νεο-οθωμανισμό στην Ελλάδα και στο συγκεκριμένο κεφάλαιο με τις αντιδράσεις επιβολής του.
Στη μία μάλιστα από τις τρεις αναφορές, μεταφέρει άποψη κάποιου ότι «ο Ανδρέας Σταλίδης δίδαξε στους συμπατριώτες του ότι δεν είναι ντροπή να είσαι πατριώτης»(!). Μπορείτε να τα δείτε στις σελίδες 69 και 70. Επίσης, στη σελίδα 87 υπάρχει αναφορά σε ένα άρθρο μου, ως το πρώτο που χρησιμοποίησε τον όρο «ιστορικός αναθεωρητισμός». Βέβαια, οι σχετικές σελίδες γράφουν και ορισμένες ανακρίβειες, όπως πχ ότι το Αντίβαρο ξεκίνησε με την υπόθεση των ταυτοτήτων ή ότι «συνδέεται» (“is also associated”) με το Δίκτυο-21. Αυτά δεν ευσταθούν.
Θα τα δείτε όλα στον κάτωθι σύνδεσμο αν ανοίξετε τις σχετικές σελίδες.
https://books.google.co.uk/books?redir_esc=y&id=gB1tDwAAQBAJ&q=stalidis#v=snippet&q=stalidis&f=false
Επιστρέφω στο σήμερα. Με την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων ή την παρούσα φάση του Μακεδονικού ζητήματος, το οποίο ασφαλώς και ΔΕΝ έληξε με την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, ο εθνομηδενισμός πήρε την εκδίκησή του. Πέσαμε πάνω σε μία άκρως ιδεοληπτική και αντιδημοκρατική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ / Προθύμων, η οποία όχι απλώς αγνόησε, αλλά καθύβρισε και την Ιστορία και τον ελληνικό λαό.
και εδώ
5 comments
Aνδρέα, ΟΥΔΕΙΣ σώφρων, λογικός και ηθικός άνθρωπος μπορεί να σου αρνηθεί την Δόξα, ΝΑΙ την Δόξα αυτής της επιτυχίας. Εγώ προσωπικά σεβόμενος τον αγώνα που έκανες, εξακολουθείς να κάνεις και -κατά τα φαινόμενα- θα συνεχίσεις να κάνεις, δηλώνω ευθαρσώς ότι όχι μόνο σε σέβομαι για το έμπρακτο δείγμα “πατριωτισμού” αλλά σου είμαι ευγνώμων και σου οφείλω πολλά για τις πληροφορίες που άντλησα μέσα από το Αντίβαρο, από την πρώτη σχεδόν ημέρα λειτουργίας του. Θα παρατήρησες ότι έβαλα τον πατριωτισμό σε εισαγωγικά. Το έκανα για να μην ξεχνάμε τον ζωηρό αλλά πολιτισμένο διάλογο που κάναμε πρόσφατα με αφορμή το άρθρο-ανακοίνωση για την ευρωβουλευτική σου υποψηφιότητα και θέλω να θέσω υπ’ όψιν σου και όποιου άλλου θέλει να σχολιάσει τα εξής:
Αφού σύμφωνα με το άρθρο (και ουδεμία αντίρρησις εκ μέρους μου) είσαι “μορφή του ελληνικού πατριωτισμού” και επιπλέον “έμαθες στους συμπολίτες σου ότι δεν είναι ντροπή να είναι πατριώτες” πώς αυτό συμφωνεί με τον τίτλο του άρθρου: “Αντίβαρο – Εθνομηδενισμός 1-0” ;
Αν εσύ είσαι -απλώς- “πατριώτης” τότε οι αντίπαλοί σου είναι “αντι-πατριώτες, ανθέλληνες” και όχι “εθνομηδενιστές”. Αν όμως όντως πρόκειται για εκείνους που προσπαθούν να “μηδενίσουν” την ιδέα του έθνους τότε η δική σου δράση δεν έχει να κάνει απλώς και μόνον με την “πατρίδα” (ποιανών όμως, την δική σου, την δική μου, κάποιων άλλων, ποιών;) δηλαδή την γή, τον τόπο όπου γεννηθήκαμε, αλλά με το (ελληνικό) ΕΘΝΟΣ. Εξ ορισμού, αυτός που αγαπάει την πατρίδα του είναι πατριώτης. Επίσης εξ’ ορισμού αυτός που αγαπάει (άρα εμπράκτως δρά και μάχεται) για το Έθνος του είναι Εθνικιστής. Απλά είναι τα πράγματα, χωρίς τίποτα το επιλήψιμο. Η ελληνική γλώσσα είναι ξεκάθαρη όταν καταφεύγουμε στην επιστήμη της λεξιλογίας. Ένα ετυμολογικό λεξικό και σε όλα υπάρχει τεκμηριωμένη απάντησις.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί αρνείσαι αυτό το οποίον εσύ “λόγῳ τε καὶ ἔργῳ” (με βάση τα δικά σου λόγια και έργα) είναι, πέραν κάθε αμφιβολίας, ο ορισμός της Εθνικιστικής δράσης. Άρα εσύ δεν είσαι -απλώς- Πατριώτης, αλλά Εθνικιστής με την βούλα. Όχι, σοβινιστής, όχι τζινγκοϊστής, όχι ρατσιστής, όχι μισαλλόδοξος, όχι ακροδεξιός, όχι …”ΧρυσΑυγίτης” όχι ναζί, όχι ο,τιδήποτε άλλο που η αριστερή ψευτοδιανόηση έχει …φασιστικά επιβάλλει στην κοινή γνώμη, αλλά αυτό που αναφέρουν τα πολύ παλιά λεξικά και έχει το θάρρος και την εντιμότητα να συμπεριλάβει στο σχετικό λήμμα το σύγχρονο ΛΚΝ, έστω και ως ερμηνεία υπ’ αριθμόν 3.
Ως πότε θα υπακούμε ως πειθήνια όργανα, στις …”εντολές και υποδείξεις” εκείνων των Εθνομηδενιστών (όπως σωστά λές εσύ) τους οποίους όμως εμείς ως Εθνικιστές (λέω εγώ) εν τέλει πολεμούμε. Έχουμε πλέον ξεφύγει από τα στενά όρια της πατρίδας του καθενός μας και πολεμάμε για το Έθνος μας, για τον Ελληνισμό ολόκληρο. Εγώ προσωπικά γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα, αλλά γνωρίζω πολλούς Έλληνες οι οποίοι έχουν γεννηθεί εκτός Ελλάδος (π.χ εδώ στις ΗΠΑ όπου ζω από το 1987) και οι οποίοι παλεύουν και αγωνίζονται με κάθε μέσον, μάλιστα οι περισσότεροι με μεγαλύτερη ένταση από τους …ιθαγενείς της Ελλάδος, και οι οποίοι μία πατρίδα γνώρισαν, την Αμερική, όχι την Ελλάδα. Πώς θα τους ονομάσουμε αυτούς; Πατριώτες; Σαφώς και όχι είναι πατριώτες για την δική τους πατρίδα, τις ΗΠΑ. Όταν όμως αγωνίζονται για την Ελλάδα και τον απανταχού ελληνισμό, πώς θα τους στερήσουμε το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες Εθνικιστές;
Ο Αριστοτέλης εδώ και 2μιση χιλιάδες χρόνια εξήγησε ότι εμείς οι άνθρωποι για να επικοινωνήσουμε, οφείλουμε να δίνουμε στις λέξεις την σωστή κοινή σημασία. Δεν πρόκειται λοιπόν να συνεννοηθούμε όταν ο κάθε ένας ερμηνεύει την κάθε/οποιαδήποτε λέξη κατά το δοκούν. Γι’ αυτό υπάρχει η λεξιλογία και ή ετυμολογία. Είναι νομίζω καιρός να αρχίσουμε μια επιστροφή, κάτι σαν pilgrimage, ένα προσκύνημα δηλαδή, στην σωστή χρήση της ελληνικής μας γλώσσας, χωρίς “τον φόβο των Ιουδαίων”· και αν ξενίζει η αναφορά, δικαιολογήστε με, είμαι επηρεασμένος από το κατά Ιωάννην Κ:20 (19-25) ευαγγέλιο του εσπερινού της Κυριακής του Πάσχα (και ο νοών νοείτω).
Χριστός Ανέστη!
Λόγω τῆς σοβαρότητος τῶν θεμάτων ποὺ παρουσίαζει καὶ τῆς ἀποστάσεως ποὺ κρατὰ ἀπὸ κομματικοὺς σχηματισμοὺς τὴς ἀθλίας μεταπολιτεύσεως, διαβάζω τὸν ἱστότοπο «ἀντίβαρο» ἀνελλιπῶς τὰ τελευταία ~15 χρόνια (διαφωνῶ προφανῶς μὲ διὰφορα θέματα). Ἐμένα προσωπικά δὲν μὲ δίδαξε τὶποτα γιὰ «πατριωτισμὸ», μοὺ ἔδειξε ὅμως τὴν ὁδὀ γιὰ νὰ ἀνακαλύψω ξανὰ τὶ σημαίνει νὰ εἶσαι ἕλληνας (καὶ νὰ βάλει τὸ dodo brain μου τῆς «ἀλλαγῆς τοῦ 81» νὰ ἐπανεκινήσει τὴν λειτουργία του).
Βοήθησε βέβαια καὶ τὸ ὅτι στὴν Ἀμερικὴ οἰ πληροφορίες εἶναι ἐλεύθερες ἐν ἀντιθέσει μὲ τὴν ἑλλάδα ὅπου οἱ πληροφορίες κατακρατούνται μὲ ἀποτέλεσμα ὁ κόσμος νὰ ζεῖ στὸ παράλληλο σύμπαν ποὺ για αὺτὸν κατεσκεύασε ἡ μεταπολίτευση. Καὶ τὸ ὅτι οἱ Παν. Βιβλιοθῆκες (στὶς ΗΠΑ) εἶναι γεμάτες μὲ βιβλία κλασσικὴς καὶ νεοελληνικὴς λογοτεχνίας καὶ ἱστορίας – στὰ ἐλληνικά)
Καὶ τὸ ὅτι οἱ Παν. Βιβλιοθῆκες (στὶς ΗΠΑ) ἔχουν πρόσβαση στὶς ἱστορικὲς βάσεις δεδομένων Pro Quest, μέρος τοῦ ὁποῖου ἐμπεριέχει σκαναρισμένες ἀμερικάνικές ἐφημερίδες ἀπό τὸ 1750 καὶ ἐντεύθεν, άρθρα τῶν ὁποίων βέβαια περιγράφουν μὲ σαφήνεια ὅλα τὰ γεγονοτα ποὺ ἐλάμβανον χῶρα στὴν Ἐλλάδα (πχ. ἐπανάσταση τοῦ 21, καταστροφή Χίου, Ἀπαρχές της γενοκτονίας τῶν ἑλλήνων τῆς ΜΑ, γενοκτονία Αρμ, Συμμορίτοπόλεμος, Πογκρόμ Κων/πολεως 6-7 Σεπ 1955, κτλ κτλ κτλ κτλ).
Beat that ἀναθεωρητή τῆς ἱστορίας (οἱ ὁποῖοι προσελήφθησαν στὰ ἑλληνικὰ «πανεπιστήμια» ἐπὶ τῆ βάση «δημοκρατικῶν» κριτηρίων (δηλαδή βαθμοῦ ἀριστερότητος) την δεκαετία τοῦ 80, ὄχι ἐπι τη βάση ἐπιστημονικῆς καταρτίσεως = ψευδοκαθηγητάδες μὲ ΜΗΔΕΝ ἐρευνητική καὶ διδακτικὴ δραστηριότητα , καὶ οἱ ὀποῖοι ἀναλώνουν τὸν χρόνο τους σήμερα στὰ κανάλια ὤς ἀποπληρωμή τῆς τὸτε ἐκδουλεύσεως – ἐκεὶ πηγαίνουν τὰ χρήματα τῶν φορολογουμένων γιὰ τὴν παιδεία)
(καὶ ἐπιπλέον προτείνω στὴν ἀμ. πρεσβεία νὰ μὲ προσλαβει ὤς διαφημιστή της).
Αξιοτιμε κε Σταλιδη,
περαν αγωνος περι του επαισχυντου βιβλιου της ιστοριας της Ρεπουση καθως και περαν του αγωνος περι της επαισχυντου συμφωνιας των Πρεσπων, θα επρεπε να ξεκινηση και μια εκστρατεια επαναφορας της γλωσσης εις την προ της μεταπολιτευσεως καταστασιν. Περαν της ιστοριας και τους αγωνας, οι οποιοι εμπεριεχονται εν αυτη, ειναι και η γλωσσα εξ ισου πατριδα.
Με τιμη απο Ντυσσελντορφ της Γερμανιας
Ιωαννης Σπυροπουλος
Πρέπει να ξαναγίνει ένα τέτοια πράγμα για τα καινούρια εκτρώματα που ετοιμάζει το υπουργείο. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι η φοβισμένοι ή πουλημένοι οπότε δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς. Πρέπει να ξεκινήσει καινούρια εκστρατεία.
Συμφωνώ απόλυτα!