Συνέντευξη του Ανδρέα Σταλίδη στην Άννυ Λιγνού

Η κάτωθι συνέντευξη αναρτήθηκε στο χρονολόγιο της Άννυς Λιγνού

Ενας ακόμη μαχητικός άνθρωπος με στιβαρό λόγο και γνώση που αξίζει να γνωρίσετε είναι ο Ανδρέας Σταλίδης με τον οποίο μας ένωσε διαδικτυακά η αγάπη μας για την Μακεδονία και η αντίδρασή μας στη Συμφωνία των Πρεσπών και τις πρόσφατες εξελίξεις.

🎙️

[Αννυ]: Ανδρέα, δεν έχουμε χρόνο για χαιρετούρες κι αλληλοθαυμασμούς! Ο εχθρός είναι προ των πυλών! Τι κάνουμε;

[Α. Σταλίδης]: Παραμένουμε ενεργοί με υψηλό ηθικό, δεν αποχωριζόμαστε την ιστορική αλήθεια, την οποία μεταφέρουμε και στους επόμενους, ενώνουμε τις δυνάμεις μας και απαντούμε με το θάρρος της γνώμης μας.

[Αννυ]: Είσαι ο δημιουργός της ιστοσελίδας “ΑΝΤΙΒΑΡΟ”. Αντίβαρο είναι το βαρίδι, το αντιστάθμισμα που προσπαθεί να εξισορροπήσει μια δύναμη στη ζυγαριά. Εσύ τι προσπαθείς να ισιώσεις;

[Α. Σταλίδης]: Ο πλήρης τίτλος από την αρχή, το 2001, ήταν «Αντίβαρο στην ιδιωτεία». Η ιδιωτεία, δηλαδή η αδιαφορία για τα κοινά, ήτανε κάτι σαν βρισιά στην αρχαιοελληνική κοινωνία. Στα αγγλικά πέρασε ως ύβρις. Ιδιώτης-ίντιοτ-ηλίθιος. Η ιδιωτεία καταστρέφει τα πάντα. Μας αρέσει να μιλάμε για Δημοκρατία. Δημοκρατία όμως χωρίς ενδιαφέρον και συμμετοχή των πολιτών δε νοείται. Όλα αυτά προϋποθέτουν μία καθημερινότητα που αναζητά σφαιρική ενημέρωση, διαμόρφωση άποψης, διάλογο, σύνθεση.

Το Αντίβαρο επί 18 χρόνια αποτελεί ένα βήμα λόγου, το οποίο ξεκινά αυτή τη διαδικασία. Ταυτόχρονα, αν δούμε την δράση του Αντίβαρου και τη θεματολογία που ανέπτυξε, δηλαδή: σχέδιο Ανάν, βιβλίο Ιστορίας, απάντηση στην αποδόμηση του 1821, Κρυφό Σχολειό, Μακεδονία κλπ, λειτουργεί και ως αντίβαρο στο φαινόμενο του εθνομηδενισμού.

[Αννυ]: “Εθνομηδενισμός” από τη μια “Εθνικά θέματα” από την άλλη. Οποιος έχει το κουράγιο να αναφέρεται σε αυτά, παρά τη άγρια οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα αυτομάτως χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιός και εθνικιστής με μεγάλη ευκολία. Το αστείο είναι ότι και άνθρωποι της παραδοσιακής Αριστεράς όταν αντιτάχθηκαν στη Συμφωνία των Πρεσπών αυτομάτως στοχοποιήθηκαν και χαρακτηρίστηκαν ως …φασίστες! Τι απαντάς;

[Α. Σταλίδης]: Απαντώ με μία εικόνα. Νιώθουμε ότι μας έκοψαν το πόδι και το χέρι. Πονάμε από τον ακρωτηριασμό. Σφαδάζουμε από τον πόνο. Και μας λένε: «μη φωνάζεις, μην πονάς, είσαι φασίστας αν πονάς!». Τόσο εξωφρενικό φαίνεται σε μας.

Από τη δική τους πλευρά, ασφαλώς και γνωρίζουν ότι το 75% του ελληνικού λαού που αντιτάσσεται στη Συμφωνία αυτή δεν είναι ούτε ακροδεξιοί, ούτε φασίστες. Το κάνουν στα πλαίσια μίας προπαγάνδας που επιχειρεί να απαξιώσει τους διαφωνούντες. Βρίσκεται στα όρια του ολοκληρωτισμού αυτή η τακτική.

[Αννυ]: Αφορμή για τη φιλία μας ήταν η κοινή μας αυθόρμητη δημόσια αντίδραση στην Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία -προσωπικά εκτιμώ ότι- εκχωρείται η 2.500 ετών πολιτιστική περιουσία της Μακεδονίας αφ΄ ενός και ανοίγει ο αιολικός ασκός για να ξεχυθούν οι άνεμοι του ιμπεριαλισμού, της επεκτατικής δηλαδή πολιτικής των γύρω μας και οι θύελλες της διχοτόμησης της Ελλάδας. Ποια η γνώμη σου;

[Α. Σταλίδης]: Είμαστε στην ίδια γραμμή. Ακόμα όμως και να μην άνοιγαν όλα αυτά τα θέματα, πρόκειται για ζήτημα υπαρξιακό. Δεν είναι δικό μας το όνομα για να το εκχωρήσουμε. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος απάντησε στον Μωάμεθ τον Πορθητή ότι “η Πόλις δεν ήταν δική του για να του την δώσει”. Ούτε κανενός άλλου πολίτη. Έβγαλε την αυτοκρατορική του στολή και πολέμησε ως ανώνυμος στρατιώτης. Έτσι και με το όνομα. Ανήκει σε μία σύναξη νεκρών, ζώντων και αγέννητων. Είναι ύβρις να θεωρούμε ότι είναι στη διάθεσή μας για εκχώρηση.

[Αννυ]: Εχεις κάνει μελέτες και επίσημες αναφορές σε όσους επιχειρούν να αποδομήσουν την ελληνική Ιστορία, την Επανάσταση του 1821 και άλλα σημαντικά ιστορικά γεγονότα μέσα από τα σχολικά μας βιβλία. Μίλησέ μας λίγο για αυτό.

[Α. Σταλίδης]: Η πρώτη σου ερώτηση έλεγε ότι ο εχθρός είναι «προ των πυλών». Φοβάμαι ότι είναι εντός των πυλών! Εχθρός είναι αυτός που αποξενώνει τους Έλληνες από τα στοιχεία που τον συγκροτούν στη συλλογική του ταυτότητα. Όταν έχουμε σχολικά εγχειρίδια, τηλεοπτικές εκπομπής, βιβλία και άρθρα περισπούδαστων, που να εξωραΐζουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία για στιγμιαίους πολιτικούς λόγους, πχ για μία εύθραυστη ή πλαστή «ελληνοτουρκική φιλία», αυτό διαμορφώνει ήδη σήμερα που μιλάμε, τις συνειδήσεις των επόμενων γενεών.

Η συνεισφορά μου επ’ αυτού είναι ένα πλούσιο αφιέρωμα του Αντίβαρου στην Επανάσταση του 1821 με βιβλία αγωνιστών, εκατοντάδες άρθρα κλπ, τέσσερα βίντεο αντικρούσεων στην περιβόητη εκπομπή του ΣΚΑΙ το 2011, η προώθηση του υλικού του Γιώργου Κεκαυμένου για το Κρυφό Σχολειό, το οποίο εκδόθηκε και σε βιβλίο το 2012 και στο οποίο έγραψα και τον πρόλογο.

[Αννυ]: Στις 15/05/2019 ξεκίνησες με ίδια μέσα και πήγες στην Οξφόρδη να συναντήσεις τον Νίκο Κοτζιά. “Τον άνθρωπο που υπέγραψε το αίσχος στις Πρέσπες” όπως αναφέρεις. Τι διημείφθη;

[Α. Σταλίδης]: Επρόκειτο για μία ομιλία σε στενά ακαδημαϊκά πλαίσια. Η δική μου οπτική ήταν να ανιχνεύσω τα ελατήρια που τον οδήγησαν σ’ αυτό. Το νέο δεδομένο ήταν ότι από πολύ νωρίς, ίσως και το 2015, ο Νίκος Κοτζιάς είχε στο νου του να «λύσει» το πρόβλημα του ονόματος. Πήγε στα Σκόπια και μίλησε με Γκρουέφσκι, Ζάεφ και άλλους πολύ πριν γίνει καν ορατή η πιθανότητα να αλλάξει η κυβέρνηση εκεί. Το έλεγε ανοιχτά στους Ευρωπαίους.

[Αννυ]: Αρα λοιπόν δεν κάνουμε λάθος όσοι πιστεύουμε ότι πρόκειται για μεθοδευμένη και προσχεδιασμένη κίνηση;

[Α. Σταλίδης]: Σαφώς και όχι. Δεν προέκυψε δηλαδή αργότερα, πχ από κάποια πίεση, όπως πιστεύουν αρκετοί. Συνεπώς υπάρχει μία ιδεολογική παράμετρος στην αναζήτηση μίας «λύσης» και μάλιστα τέτοιου είδους.

[Αννυ]: Τι άλλο αποκόμισες από τη συνάντηση αυτή;

Ένα δεύτερο στοιχείο που αποκόμισα ήταν ότι η βαθιά ριζωμένη επιθυμία του να καταγραφεί στην Ιστορία ως ένας «πολιτικός που λύνει ζητήματα». Ούτε αυτό μου ήταν σαφές μέχρι προχθές. Το μεγαλύτερο τμήμα της τοποθέτησής του αποσκοπούσε στο να πείσει, όχι ένα τυχαίο ακροατήριο, αλλά νυν και μελλοντικούς ακαδημαϊκούς με ενδιαφέρον στα ελληνικά πράγματα, ότι το χτίσιμο εμπιστοσύνης, η διάκριση προσώπων από τα προβλήματα και η ενασχόληση με σκοπό τη λύση αντί της ενασχόλησης με σκοπό τη διαιώνιση ενός προβλήματος, είναι συστατικά του χαρακτήρα ενός προτύπου πολιτικής προσωπικότητας, στο οποίο εντάσσει τον εαυτό του, μεταξύ άλλων.

[Αννυ]: Μάλιστα. Ενα “πρόβλημα” το οποίο “έχρηζε” λύσης. Και ο πολιτικός που έλυσε τον Γόρδιο.

[Α. Σταλίδης]: Ακριβώς. Κατά τη γνώμη μου όμως, χάνει το ζουμί της υπόθεσης: μία κακή «λύση» είναι μη λύση. Η Συμφωνία δεν οδηγεί σε βιώσιμη λύση και αυτό είναι σαφές.

[Αννυ]: Μα υπάρχει περίπτωση να πείσουν τον Ελληνα να αποδεχτεί Μακεδονία εκτός της πραγματικής Μακεδονίας; Μακεδονία εκτός Ελλάδας; Γελάω και που το λέω.

[Α. Σταλίδης]: Ο Έλληνας ποτέ των ποτών δεν πρόκειται να ονομάσει κάποιο άλλο κράτος ως «Βόρεια Μακεδονία». Ποτέ των ποτών δεν πρόκειται να ονομάσει «Μακεδόνες» μη Έλληνες.

[Αννυ]: Γνωρίζω ότι επικοινωνείς και ανταλλάσσεις κείμενα και ιδέες με πλείστους όσους ανθρώπους διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων. Για παράδειγμα ανταλλάξατε κείμενα με τον Γιώργο Καραμπελιά, τον υποψήφιο Δήμαρχο Αθηνών. Είσαι θερμός στην συνεργασία όλων των ειλικρινών δημοκρατικών δυνάμεων, αριστερών κεντρώων, δεξιών και ανεξάρτητων προκειμένου η Ελλάδα να στηθεί ξανά στα πόδια της;

[Α. Σταλίδης]: Εννοείται! Τον Γιώργο Καραμπελιά τον γνώρισα στην Ημερίδα που διοργάνωσε το Αντίβαρο το 2007 για το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού. Το Άρδην το διαβάζω από την αρχή της δημουργίας του.

Ο διαχωρισμός δεξιά-αριστερά αφορά κυρίως στην προσέγγιση της διαχείρισης της οικονομίας (ελεύθερη οικονομία ή κρατισμός) και, ως ένα βαθμό, στην ανάγνωση της πρόσφατης Ιστορίας. Τα προτάγματα σήμερα για τον ελληνισμό είναι τελείως άλλου μεγέθους. Αφορούν στην επιβίωση της φυσικής του υπόστασης, στην διατήρηση της συλλογικής του ταυτότητας μέσα σε έναν κόσμο που οδεύει στον εξατομικισμό, στη δημιουργία ασφαλιστικών δικλείδων προάσπισης της Δημοκρατίας. Αυτά προηγούνται των διαφορών περί οικονομικής διαχείρισης.

[Αννυ]: Συμφωνώ. Πιστεύω πως τα κόμματα πέθαναν κι αν δεν πέθαναν πρέπει να τα “σκοτώσουμε” εμείς τουλάχιστον στην παρούσα μορφή τους γιατί υπερέβησαν τις ιδεολογίες τους και υπερσκέλισαν τον άνθρωπο. Τον εκμηδένισαν.Εγιναν τέρατα και θα μας φάνε. Κάπου έχω σημειώσει ότι έχεις γράψει: “Έχουμε κόμματα φτιαγμένα από εθνομηδενιστικό υλικό (ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι), έχουμε κόμματα αδιάφορα ή τυφλά στο φαινόμενο του εθνομηδενισμού (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΕΚ), έχουμε και σκιάχτρα, δηλαδή κόμματα που λειτουργούν ως οχήματα απαξίωσης της φιλοπατρίας (Χρυσή Αυγή, ΑΝΕΛ). Έχουμε και το ΚΚΕ, το οποίο μάλλον ανήκει και στις τρεις κατηγορίες ταυτόχρονα!” Εξήγησέ μας το, σε παρακαλώ.

[Α. Σταλίδης]: Η Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια περίπου βιώνει έναν πόλεμο αξιών. Υπάρχουν άνθρωποι που, συνειδητά ή ανεπίγνωστα -δεν μπορώ να γνωρίζω-, επιχειρούν να αποδομήσουν την συλλογική μας ταυτότητα.

Πρώτη φάση ήταν μία δικτατορία νοηματοδότησης όρων. Λέξεις όπως πατρίδα, έθνος, σημαία, παράδοση, ιδανικά, αξίες, οικογένεια, θρησκεία, ηρωισμός, αριστεία, δαιμονοποιήθηκαν και λέξεις όπως κατάληψη, συνδικαλισμός, πορεία εξωραΐστηκαν. Το αξίωμα «αριστερά = ανθρωπισμός» και «αριστερά = ηθική» έγινε ιερό δόγμα.

Δεύτερη φάση η άλωση της παιδείας μέσω σχολικών εγχειριδίων.

Τρίτη φάση το ξερίζωμα της Μακεδονίας από τους Έλληνες. Πλέον τον όρο «Μακεδών» τον μονοπωλούν Σλάβοι. Εμείς είμαστε «πληθυσμός της βόρειας περιοχής». Υπάρχουν λοιπόν κόμματα που τα προωθούν όλα αυτά, κόμματα που αδιαφορούν και κόμματα που κάνουν ίσο ή μεγαλύτερο κακό με τα πρώτα ως σκιάχτρα, ως φόβητρα. Κάπου πρέπει να υπάρξει μία συγκροτημένη απάντηση.

[Αννυ]: Λαμβάνεις μέρος για πρώτη φορά στις προσεχείς εκλογές ως “ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΛΙΔΗΣ, συνεργαζόμενος με την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ.” Τι ακριβώς υποστηρίζεις; Για ποια πράγματα θα αγωνιστείς;

[Α. Σταλίδης]: Θα αγωνιστώ για την εθνική μας ταυτότητα και συλλογική ιδιοπροσωπεία. Θα αγωνιστώ με θάρρος να υποστηρίζω τα συμφέροντα του ελληνισμού, από τη Βόρειο Ήπειρο μέχρι την Κύπρο και απο τη Μητροπολιτική Ελλάδα μέχρι την Ομογένεια στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το αντίστροφο δηλαδή από αυτό που κάνουν κάποιοι, δηλαδή να μεταφέρουν τα συμφέροντα ενός σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα στην Ελλάδα. Πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ευρώπη.

[Αννυ]: Θέλω να σε ρωτήσω κάτι σημαντικό, για μας τους Απόδημους Ελληνες. Η συντριπτική πλειοψηφια μας είμαστε Ελληνες πολίτες και έχουμε δικαίωμα ψήφου από το 1975! Αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ!

[Α. Σταλίδης]: Πριν μερικά χρόνια Μολδαβός συνάδελφος μου έλεγε ότι θα ψήφιζε στην Αγγλία για τις εθνικές εκλογές της χώρας του. Επιστολική ψήφο έχουν πια πολλές δεκάδες χώρες. Ντρεπόμαστε που είμαστε τόσο πίσω, ειδικά επειδή είμαστε μία χώρα με τόσο μεγάλη Ομογένεια και Απόδημο Ελληνισμό.

[Αννυ]: Το μοναδικό δώρο που έκανε η μαμά πατρίδα για τους Απόδημους Ελληνες και τους Ελληνες της Ομογένειας, είναι το ελληνικό σχολείο. Το οποίο παράγει ελληνική σκέψη και περιζήτητους επιστήμονες κι επαγγελματίες. Αλλά κυρίως, ελληνική σκέψη και δομή. Τα παιδιά συνεχώς αυξάνονται. Κι όμως κάθε χρόνο δίνουμε αγώνα για τη διατήρησή τους…

[Α. Σταλίδης]: Τα δύο μου παιδιά πηγαίνουν κάθε Σάββατο στο ελληνικό σχολείο του Μπρίστολ. Πριν 10 χρόνια είχε 10 μαθητές. Σήμερα έχει 150! Όλοι αυτοί οι γονείς ήρθαν τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση. Από μία άποψη είναι θλιβερό. Από την άλλη, μία διέξοδος. Η επαφή, η γέφυρα με την πατρίδα πρέπει να παραμένει ισχυρή. Η τεχνολογία συνεπικουρεί. Το κέντρο έχει υποχρέωση να ενισχύει τις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού. Δεν λέω ότι δεν το κάνει ήδη, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν ακόμα να γίνουν.

Ζούμε ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα που έχει επίπτωση και στο δημογραφικό – από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας – διότι οι πιο παραγωγικές ηλικίες είναι που αποδημούν στο εξωτερικό. Οι Έλληνες δεύτερης γενιάς να μην υστερούν σε πατριδογνωσία.

[Αννυ]: Ανδρέα, δεν είναι μόνο αυτό. Δεν αρκεί η πατριδογνωσία. Ασχολούμαι πολύ με τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού, από αγωνία για τα παιδιά μου και για όλα τα απόδημα Ελληνάκια και είναι βέβαιο, αποδεδειγμένο πια, ότι το ελληνικό μοντέλο με όσα κουσούρια κι αν έχει και όσες βελτιώσεις κι αν χρειάζεται (που χρειάζεται), υπερτερεί των αντίστοιχων ευρωπαϊκών! Σκέψου μόνο, ότι την απλή μέθοδο των τριών, την οποία κάνουν στο Πανεπιστήμιο τα γερμανικά σχολεία (δεν είμαι βέβαιη αν αναφέρεται κάπου και στο Realschule ή στο Gymnasium), εμείς την κάνουμε στο Δημοτικό! Τα παιδιά μας από το ελληνικό Λύκειο γίνονται περιζήτητα. Θεωρώ ότι πρέπει να αγωνιστούμε όχι μόνο για να διατηρηθούν αλλά και για να ανοίξουν περισσότερα αμιγή ελληνικά σχολεία και όχι μόνο Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας, τα οποία οδηγούν τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Θα σε έχουμε σύμμαχο;

Εννοείται ότι είμαι σύμμαχος σε ό,τι αναβαθμίζει τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού. Η διαφορά αυτή είναι εμφανής και σε άλλα επίπεδα.

[Αννυ]: Ο κόσμος έχω την αίσθηση πως έχει χάσει την ικανότητα να εκφέρει ουσιαστική γνώμη. Από τη μία υπάρχει οργή και αγανάκτηση, από την άλλη σιωπή και αυτομαστίγωση. Σύγχιση. Αυτό αξίζει στον Ελληνα; Να είναι μια θυμωμένη και φιμωμένη φιγούρα;

[Α. Σταλίδης]: Ο κόσμος εκφέρει γνώμη. Το πρόβλημα είναι αλλού. Ότι η γνώμη του παραμερίζεται. Ο κόσμος έκανε 150 συλλαλητήρια μέσα σε 13 μήνες. Λίγα είναι; Θα δούμε τα επόμενα χρόνια να ξεπηδούν προσωπικότητες από τους νέους που συμμετείχαν σ’ αυτά. Οργή και αγανάκτηση ναι. Οργή και αγανάκτηση νιώθει ο Έλληνας επειδή πετούν τη γνώμη του στα σκουπίδια. Συκοφάντησαν τη Δημοκρατία. Την τσάκισαν. Ο θυμός μπορεί να μετατραπεί σε δύναμη.

[Αννυ]: Μου αρέσει αυτό. Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να αντιδράσουμε;

[Α. Σταλίδης]: Η α-λήθεια. Η μη-λήθη. Η μνήμη. Να μην ξεχάσουμε την Ιστορία μας, τα ιδανικά μας, τις αξίες μας. Να τα περάσουμε στους επόμενους. Επίσης, να αποκτήσουμε το θάρρος της γνώμης. Να δούμε στα μάτια όσους υβρίζουν τους διαφωνούντες μαζί τους και να τους καταδείξουμε ως «ασόφους». Απαντάμε και απαντούμε με συγκρότηση. Με ήθος, πάθος και λόγο, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης. Σε μία ισορροπία των τριών.

[Αννυ]: Ανδρέα ποιος σε χρηματοδοτεί για την υποψηφιότητά σου;

[Α. Σταλίδης]: Η υποψηφιότητα δεν απαιτεί χρήματα. Η προεκλογική εκστρατεία απαιτεί χρήματα. Εκστρατεία δεν κάνω, με την παραδοσιακή έννοια. Γράφω λίγο περισσότερο αυτήν την περίοδο, δηλαδή άρθρα κλπ, δίνω ορισμένες συνεντεύξεις, επικοινωνώ με ανθρώπους, χρησιμοποιώ πάρα πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέχρι και βίντεο σε ζωντανή μετάδοση και αλληλεπίδραση με τους θεατές. Όλα αυτά ούτε χρήματα απαιτούν, ούτε τίποτα. Μόνο χρόνο. Μηδενικά έξοδα.

[Αννυ]: Εχουμε πια κατατρομάξει, από ανθρώπους που αναλίσκονται σε μεγαλοστομίες και μόλις έρθει η ώρα να ορθώσουν το ανάστημά τους για τα πιστεύω τους, υπαναχωρούν και τα γυρίζουν. Προχτές, όρκισα -κυριολεκτικά- τον εξαιρετικό Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο πως θα αντιστέκεται μέχρι τέλους. Εσύ; Ορκίζεσαι;

[Α. Σταλίδης]: ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ! ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ!
Το να μην ακυρώνεις τα πιστεύω σου, είναι η πεμπτουσία της ύπαρξης του ενεργού πολίτη. Αλλιώς είναι ένας ιδιώτης που απλώς χρησιμοποιεί τον δημόσιο χώρο για τα ίδιά του συμφέροντα.

[Αννυ]: Ανδρέα σε ευχαριστούμε για όσα μας είπες. Καλή Δύναμη.

🎙️Αποκλειστική συνέντευξη
του Ανδρέα Σταλίδη
στην Αννυ Λιγνού ©️
18/05/2019

🖇📌
Ο Ανδρέας Σταλίδης έχει σπουδάσει Φυσική στη Θεσσαλονίκη και έχει κάνει τρία μεταπτυχιακά στην Αγγλία στην πληροφορική και στις διεθνείς σχέσεις στο Reading και στα εφαρμοσμένα μαθηματικά στο Imperial College με τριπλή υποτροφία. Ως μαθητής είχε πολλές διακρίσεις σε διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρείας και χάλκινο μετάλλιο στη Βαλκανική Ολυμπιάδα το 1990. Εργάζεται για 17 χρόνια στη Μεγάλη Βρετανία στον χώρο της ενέργειας σε 3 εταιρείες μέχρι σήμερα. Το 2001 έφτιαξε το Αντίβαρο.

Αν κάποιος επιθυμεί να τον ψηφίσει, θα είναι υποψήφιος στις επικείμενες ευρωεκλογές του 2019, ως συνεργαζόμενος με την “Ελεύθερη Πατρίδα”.