Η Άλωση της Πόλης, στη θύμιση της ύστερα από πάνω από πέντε αιώνες, μας γεμίζει ταυτόχρονα πόνο και περηφάνεια. Πόνο για την ήττα, την κατάκτηση, την σφαγή, το βύθισα της Ρωμιοσύνης από την ανεξαρτησία στη δουλεία. Περηφάνεια όμως για την ηρωική, αξιοπρεπή στάση των υπερασπιστών της, και πάνω από όλα του τελευταίου αυτοκράτορα.
Στην τελευταία του ομιλία, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος παροτρύνει τους πολεμιστές του να αγωνιστούν για τον Θεό, τη βασιλεία, την πατρίδα και τις οικογένειες τους, να φανούν αντάξιοι της κληρονομιάς τους. Τα λόγια του προκαλούν ως σήμερα ανατριχίλα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
«Μιμηθείτε τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, που μόνο με τη φωνή και την όψη τους έτρεψαν σε φυγή μέγα πλήθος ρωμαϊκού ιππικού. Και αν είχαν τη δύναμη να τρέψουν σε φυγή ζώα χωρίς λογική, πόσο μάλλον εμείς που είμαστε κύριοι των ζώων αυτοί που έρχονται να μας αντιπαραταχθούν σαν ζώα χωρίς λογική, είναι χειρότεροι απ’ αυτά. Τα δόρατά μας, οι ρομφαίες μας, τα τόξα μας και τα ακόντιά μας θα στραφούν εναντίον τους. Και φανταστείτε πως παίρνετε μέρος σε κυνήγι αγριόχοιρων, για να καταλάβουν οι ασεβείς ότι δεν αντιμάχονται με ζώα χωρίς λογική, όπως είναι αυτοί, αλλά με άρχοντες, και αφέντες τους, και απογόνους των Ελλήνων και των Ρωμαίων.»
9 comments
Έχουμε συζητήσει αρκετά στο Αντίβαρο, στο παρελθόν, για το τί είναι ιστορικά αληθές. Ο τελευταίος λόγος (σε εισαγωγικά) του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου ια’ του Παλαιολόγου δεν έχει διασωθεί ως πρωτογενής πηγή, οπότε και δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε αν υπήρξε ως ιστορικό γεγονός. Έχουμε ήδη αναφερθεί σε πηγές, σε δύο άρθρα γνώμης στο παρελθόν, όπου τονίζουμε ότι θα πρέπει να σταματήσει η αναφορά στον ψευδο-Σφραντζή ως έγκυρη πηγή για την Άλωση της Πόλεως, το 1453. Η μόνο ελληνόφωνη πηγή αυτόπτη μάρτυρος αποτελεί το βραχύ χρονικό, του Σφραντζή. Για τον Μακάριο Μελισσηνό-Μελισσουργό έχουμε ήδη μιλήσει, και καλό θα ήταν να μην αναπαράγονται ες αεί κείμενα που μας εκθέτουν στους εχθρούς του Γένους: διότι, ναι, ο σημερινός πόλεμος γίνεται περισσότερο με το μελάνι και το χαρτί και λιγότερο με το σπαθί. Για να υπερασπίσουμε τα Όσια και Ιερά μας, θα πρέπει να εντρυφήσουμε στις πηγές, και να κάνουμε ποιοτικές αναλύσεις. Ο πόλεμος θέλει εξυπνάδα, ευφυία, συστηματική μελέτη, βαθειές αναλύσεις: δεν μπορεί να κερδηθεί (με τόσους πολλούς εχθρούς τριγύρω) με όρους Ιπποδρόμου. Το χρονικό του ψευδο-Σφραντζή μας δίνει πάρα πολλά τοπογραφικά στοιχεία για την μετά την Άλωση Κωνσταντινούπολη. Μας δίνει και αρκετές ανακρίβειες, και πολλά ψευδή στοιχεία. Μας δίνει όμως και υψηλής ποιότητας μεταφράσεις κειμένων που γραφτήκαν στα λατινικά…ας αναδείξουμε τον Επίσκοπο Μακάριο (τον ψευδο-Σφραντζή) ως έναν μετά-την-Άλωση ήρωα, που προσαρμόστηκε στην νέα πραγματικότητα και δημιούργησε δίκτυα που εντέλη κατέληξαν στην πρώτη μεγάλη Επανάσταση κατά του ζυγού: αυτό είναι ιστορικά αληθές. Και πιο χρήσιμο, ως πληροφορία, από έναν λόγο που μπορεί να μην ειπώθηκε ποτέ…Διαβάστε τα εξαιρετικά βιβλία και τις εργασίες του καθηγητού Marios Philippides, του πιο up-to-date ιστορικού πάνω στο θέμα των χρονικών της Αλώσεως:
https://www.amazon.com/Marios-Philippides/e/B004ZFHS4M
Θέλεις να μας κάνεις μάθημα, αλλά τα Ελληνικά που χρησιμοποιείς (ένα ασύντακτο και ανορθόγραφο συνονθύλευμα αρχαιο-καθαρευουσο-δημοτικής) είναι -επιεικώς- …κλαυσίγελος. Και φυσικά, κερασάκι στην τούρτα, η ξεδιάντροπη διαφήμιση στο Amazon. Eυχαριστώ ΔΕΝ θα πάρω. Για μένα ο λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου είναι ένα υπαρκτό ιστορικό γεγονός, υπαρκτότατο μάλιστα, και “εντέλη” είμαι βέβαιος ότι …”υπώθηκε” από τα χείλη του τελευταίου Αυτοκράτορα.
Τι αλητήριος λόγος…ζώ εδώ και 18 χρόνια στο εξωτερικό. Δεν έχω κανέναν δίπλα μου που να μιλά ελληνικά. Εσύ να μείνεις στην ξύλινη γλώσσα του Ζουραριστάν. Εγώ θα προτιμώ την ανορθογραφία των ρωμαίικων γραπτών του 15ου αιώνα…Γελοίε…
Στους ανθρώπους που “λαλούν ρωμαϊκά”, όπως λένε και οι ελληνόφωνοι του Πόντου,
στην ζωντανή “ρουμτσα” της Τραπεζούντας του 21ου αιώνα, προτείνω να διαβάσουν
το επιστημονικό κείμενο του Μάριου Φιλιππίδη, για τον ψευδο-Σφραντζή:
https://www.taylorfrancis.com/books/e/9781315552927/chapters/10.4324/9781315552927-13
έτσι ώστε να μπορούνε να αντιμετωπίζουν τους (πραγματικούς) εχθρούς της ιστορίας μας
με επιχειρήματα.
Ο “τελευταίος λόγος” του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αποτελεί συρραφή
διαφόρων κειμένων του 15ου αιώνα, που γράφτηκαν από μη αυτόπτες μάρτυρες.
Η αλήθεια, και μόνον αυτή θα μας σώσει…
Υ.Γ. Θα επαναλάβω, ότι η Ζουραρίαση, να κοιτάς να βρείς τυπογραφικά και ορθογραφικά λάθη, σε ένα σχόλιο στο διαδίκτυο, και να εστιάζεις ΕΚΕΙ, και ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, αυτό μας κατάντησε εκεί που είμαστε…
Kανένας αλητήριος λόγος, αντιθέτως αυτός που υβρίζει είσαι εσύ και μόνον εσύ.
Κλασσικός ελληνόφωνος “ξερόλας” που αγνοεί και αρνείται να δει κατάματα την αλήθεια. Και μόλις τον εγκαλέσουν στην τάξη αμέσως …”ταμπουρώνεται” και αρχίζει τους …”πυροβολισμούς”. Τραγική περίπτωση αλλά και φτηνή κωμωδία ταυτόχρονα. Κλαυσίγελος! Στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για “ρωμαϊκά”, ούτε για κάποια Ποντιακή διάλεκτο, αλλά για απλή νεοελληνική δημοτική την οποία ΕΣΥ ποτέ δεν κατείχες (δεν είναι δα και η δυσκολότερη γλώσσα του κόσμου). Μπήκες εδώ μέσα ΕΣΥ ως μιμητής του (προσφάτως φιλοσκοπιανού) Ζουράρι, να μας κλονίσεις -επί τούτου- την πίστη μας για τον Παλαιολόγο. Ποιός ο λόγος τέτοιες μέρες μάλιστα που είχαμε και το μνημόσυνό του! Aιδώς!
Αδιάφορο μας είναι πότε γράφτηκε ο λόγος. Δεν είχαν τότε φωτοτυπικά και email. Aπό την καρδιά του τον εκφώνησε ο Παλαιολόγος, και από μνήμης τον διέσωσαν όσοι τον άκουσαν. Και εσύ ασχολείσαι με λεπτομέρειες και σπέρνεις αμφιβολίες, και καλλιεργείς την διχόνοια. Αλλά σημασία έχει ΜΟΝΟΝ το περιεχόμενο του λόγου το οποίο είναι μεστό ιδεών και νοημάτων, χρησίμων ανά τους αιώνες και δη σήμερα, για τους Έλληνες. Σε ενόχλησε μάλλον ότι αποκαλεί τους Οθωμανούς “αγριόχοιρους”; Και εσύ …οπαδός της ελληνοτουρκικής “προσέγγισης”;
Παρ’ όλα αυτά, ΕΣΥ ο υβριστής του Παλαιολόγου, έχεις το θράσος να αποκαλείς εμένα …”αλητήριο”. Κοίταξες πρώτα ένα λεξικό τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη, αδιάντροπε ελληνόφωνε; Επικαλείσαι το ανορθόγραφο γραπτών του …15ου αιώνα, αλλά ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στον 21ο αι., υπό τελείως άλλες συνθήκες σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Και μας μιλάς για την αλήθεια, αγνοώντας (διότι έτσι σε συμφέρει) ότι η σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας είναι μια μορφή αλήθειας; Διότι “αλήθεια” σημαίνει να μην ξεχνάμε. Εσύ όμως την ξέχασες (αν ποτέ την έμαθες) και διαδίδεις μια ψευδή γλώσσα και έχεις και την απαίτηση να σωπάσουμε μπροστά στην ιεροσυλία σου.
Είναι εξοργιστική η δήθεν δικαιολογία ότι ζεις 18 χρόνια στο εξωτερικό. Εγώ ζω τα διπλά από σένα χρόνια στο εξωτερικό και όταν γράφω ελληνικά κοιτάζω και ξανακοιτάζω 10 φορές τι έγραψα ώστε αυτό που θα αφήσω παρακαταθήκη πίσω μου να είναι ελληνικό και όχι ένα ρυπαρό ελληνόφωνο ανοσιούργημα. Όταν μου γράφεις το “ειπώθηκε” με ύψιλον, αλλά και ένα σωρό άλλα λάθη, όχι δεν πείθεις, αλλά πιστοποιείς ότι δεν γεννήθηκες στην Ελλάδα και ΔΕΝ πήγες καν σε ελληνικό σχολείο. Είσαι μάλλον αλλοδαπός και εγκάθετος. Σφάλλεις και σφάλλεις τα μέγιστα, αλλά μέγιστη είναι και η “γλώσσα” σου, γνώρισμα των αλαζόνων και των υβριστών. Οι ύβρεις όμως ΔΕΝ είναι επιχειρήματα, στο πεδίο των ύβρεων σου παραχωρώ την πρωτοκαθεδρία. Άξιος!
(και φυσικά συνεχίζεις και την αδιάντροπη διαφήμιση στο Amazon, προφανώς λόγω της προμήθειας)
Συμπέρασμα: Ελληνόφωνοι, ανελλήνιστοι, ανθέλληνες και όλο το κακό συναπάντημα: Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η σωτηρία θα έρθει όταν, το συντομότερο δυνατόν, εκλείψει το σινάφι σας !
Παναγιώτη Χ. Δημητρίου, το ότι δεν μπορώ να σας απαντήσω άμεσα, οφείλεται στην εργασία μου και στον λιγοστό ύπνο λόγω φόρτου.
Η ιστορική έρευνα, ξεκινώντας το 1923 από τον Ζαν-Φαλιερ Παπαδόπουλο, έχει ρίξει φως σε όλα τα περί του Μεγάλου Χρονικού, το οποίο δεν είναι το Σφραντζή, αλλά του Μακαρίου Μελισσηνού (Μελισσουργού στην πραγματικότητα) και τον συνεργατών αυτού, στα τυπογραφία της Νάπολης.
Δείτε τα συγγράμματα του καθηγητού Μάριου Φιλιππίδη, και την εκτενή γλωσσολογική ανάλυση, για να καταλάβετε ότι ο “τελευταίος λόγος” του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου αποτελεί συρραφή διαφόρων κειμένων, μεταγενέστερων της Άλωσης. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος λόγος ενιαία, όπως παρατίθεται στο Μεγάλο Χρονικό του ψευδο-Σφραντζή. Οι πληροφορίες που δίνονται σε αυτό το χρονικό αποτελούν, σε μεγάλο βαθμό, αποκύημα της φαντασίας του πάλαι ποτέ επισκόπου Μονεμβασίας Μακαρίου. Όπως σας έγραψα και πριν, δεν είναι όλα για πέταμα: οι τοπογραφικές πληροφορίες για την μετά την Άλωση Κωνσταντινούπολη είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Δεν θα καθίσω τώρα να γράψω για εσάς επιστημονικό άρθρο: να διαβάζετε ξέρετε. Μάλλον όμως δεν έχετε πρόσβαση στις πηγές, και ούτε (απ’ ό,τι φανερώνει ο λόγος σας) γνωρίζετε ποιές είναι οι πηγές και πώς τις αναζητούμε. Γι’ αυτό, ας συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό στο αντικείμενο. Γράψτε ακόμα και στον καθηγητή Μ. Φιλιππίδη, ο οποίος τα τελευταία 30+ χρόνια ασχολείται με τον Σφραντζή, μήπως και φωτιστείτε…
Ο λόγος σας, ναι, είναι αλητήριος. Και θα σας εξηγήσω για τελευταία φορά γιατί. Διότι προσπαθείτε να δραπετεύσετε από επιχειρήματα, απομονώνοντας ορθογραφικά λάθη, σε έναν σχολιασμό διαδικτυακό, που γίνεται μέσω κινητού τηλεφώνου…Αφήστε το ότι δεν έχω επαφή με ελληνοφώνους στην καθημερινότητά μου. Έχω όμως με τις πηγές… Και αυτός ο τρόπος υπεκφυγής είναι αλητήριος και αναδεικνύει κεκαλυμμένο φασισμό. Η Πείνα και η Δίψα του Γιανναρά, στην πρώτη της έκδοση βρίθει λαθών, τυπογραφικών και ορθογραφικών. Την έχω μαζί μου πάντα, γι’ αυτό σας το αναφέρω. Το ίδιο και άλλα πολλά άλλα βιβλία σημαντικά, είναι μέσα στα λάθη. Την Άννα Νοταρά την γνωρίζετε; Την κόρη του Μεγάλου Δουκός της Πόλης, επί Κωνσταντίνου ΙΑ’. Σημαντικότατη γυναίκα, και με μεγάλη συνεισφορά στα ελληνικά γράμματα (διέθεσε την περιουσία της για το Μέγα Ετυμολογικόν). Έχετε διαβάσει χειρόγραφά της; Έχετε δεί την διαθήκη της; Θα φρίξετε από ορθογραφικά λάθη. Γενικά, τα ορθογραφικά λάθη αποτελούν κανόνα στα κείμενα του 15ου αιώνα, στα οποία αναφερόμαστε. Διαβάστε την επιστολή ιερέων της Καλλιουπόλεως, προς το Σαράι του Σουλτάνου (στην συλλογή του Περτούζι), για να απελευθερωθεί αιχμάλωτος πρωτοψάλτης: ακόμα και η λέξη Ρωμαίος, στο Ρ, γράφεται με ψιλή…
Δεν έχετε την ελάχιστη επιστημοσύνη για να καταλάβετε πως, αν ξεκινήσετε μια συζήτηση περί ορθογραφίας, θα πρέπει να αναφερθείτε και σε συγκεκριμένο σύστημα αναφοράς. Αν δεν αναφέρεστε σε τυπογραφικά λάθη (π.χ. το “υ” που μου ξέφυγε στην λέξη “ειπώθηκαν”), και αναφέρεστε σε ορθογραφία ως προς συγκεκριμένο σύστημα αναφοράς (π.χ. γραμματική Τριανταφυλλίδη), και τότε το θέμα είναι άσχετο με αυτό που θίγω.
Και αν, λόγω έλλειψης επιχειρημάτων, προσπαθείτε να υπογραμμίσετε ορθογραφικά λάθη για να υπεκφείγετε, τότε ο λόγος σας είναι βαθύτατα κομπλεξικός, και αυτό χρειάζεται προσοχή από την μεριά σας.
Αλληλογραφούσα, λίγον πριν το τέλος της ζωής του, με έναν σπουδαίο τουρκολόγο και καθηγητή στο Πάντειο. Αιωνία του η Μνήμη. Διάβασε επιστολή μου στην εκπομπή του, και έκτοτε ανταλλάξαμε αρκετά μηνύματα, μεγάλα σε έκταση, μέχρι τον θάνατό του που όλους μας λύπησε. Το κείμενό του είναι μέσα στα ορθογραφικά λάθη: λόγω της αρρώστειας, λόγω της ταλαιπωρίας, ίσως και λόγω του ορού στο χέρι, την ώρα που έγραφε μηνύματα…τον διασώζω ως λόγο προφορικό, και ως ανεκτίμητο θησαυρό.
Ποιός είστε εσείς να κρίνεται τον λόγο ενός ανθρώπου από ορθογραφικά λάθη, σε μήνυμα που γράφει από κινητό, την στιγμή που στον λόγο αυτό αποτυπώνεται η ΑΛΗΘΕΙΑ. Το επιστημονικό ΓΕΓΟΝΟΣ.
Μείνετε στο σκοτάδι σας. Μείνετε στον αλητήριο λόγο σας. Δεν έχετε δικαίωμα όμως να σπέρνετε την αμάθεια στα παιδιά σας και στα παιδιά μας που θα διαβάσουν, έστω και καταλάθος, τον σχολιασμό σας.
Αυτά από μένα. Δεν μπορώ να αφιερώσω ούτε ένα δεύτερο παραπάνω για κάποιον που δεν παίρνει από λογικά επιχειρήματα και έρευνα.
Δεν είμαι συνταξιούχος, όπως πιθανώς είστε εσείς, και δεν θα καθίσω να ξεψυρίσω το κείμενό μου για τυπογραφικά λάθη. Η αλήθεια που θίγω είναι το ζητούμενο εδώ.
Να ξέρουμε ότι άλλο πράγμα είναι η Μυθολογία, άλλο πράγμα η Ιστορία και ΑΛΛΟ η Πλαστογραφία!
Στην περίπτωση του ψευδο-Σφραντζή, μιλούμε για πλαστογράφηση ιστορικών γεγονότων!
@ Κυριακος Παπαδοπουλος
Ο μεγας σερ Στήβεν Ράνσιμαν αναφερεται λεπτομερως στον λογο του Βασιλια και πουθενα δεν αναφερει αυτες τις θεωριες, oι οποιες προφανως δεν τυγχανουν ευρειας αποδοχης.
Το λογο τον εγραψε οντως ο Γ. Φραντζής, δεν τον εγραψε κανενας ψευδο-Σφαντζης.
Φαινεται οτι ο Φραντζης ηταν αυτηκοος μαρτυς, ομως δεν κρατουσε και μαγνητοφωνο, και τα γραφει απο μνημης πολλα χρονια μετα. Δεν τα θυμαται επομενως λεξη προς λεξη, και ως καλος μελετητης και μαθητης του Θουκυδίδη, ανασυνθετει το λογο υπο μορφη δημηγορίας, αποδιδοντας τα λογια του Βασιλια περιπου οπως τα θυμαται και τα ακουσε, διανθιζοντας το λογο με το δικο του λογοτεχνικο υφος.
Καμμια πλαστογραφια λοιπον.
Αλλα οποιος και να τον εγραψε, ενα ειναι βεβαιο: Ο Αυτοκρατορας εκφωνησε τον λογο. Και δεν τον εκφωνησε σε καποιο κλειστο κρατικο συμβουλιο, αλλα μπροστα σε χιλιαδες αυτηκοους μαρτυρες. Και λογω της τεραστιας ιστορικης σημασιας του, (ο Γίββων τον αποκαλει Επιταφιο της Ρωμαικης Αυτοκρατοριας, Funeral Oration of the Roman Empire). χαραχθηκε στη συλλογικη μνημη των ανθρωπων της εποχης. Θα ηταν δυσκολο για οποιονδηποτε τον κατεγραφε σε χειρογραφο καποια χρονια αργοτερα να απομακρυνθει δραστικα απο το πραγματικο του περιεχομενο.
Ο “Μέγας Στηβεν Ρανσιμαν”, ΝF, έγραψε το ξεπερασμένο πια βιβλίο The Fall of Constantinople, 1453, και αναφέρει ότι για τον Σφραντζή χρησιμοποιεί το χειρόγραφο της Βόννης, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτό είναι το κείμενο του Μακαρίου Μελισσηνού/Μελισσουργού. Δεν υπήρχαν τότε και τα ψηφιακά μέσα που υπάρχουν σήμερα. Από εκείνη την εποχή και μέχρι σήμερα υπάρχουν καινούργιες κριτικές εκδόσεις όπως του Maisano και η πιο πρόσφατη του Μάριου Φιλιππίδη.
Ο Ρανσιμαν έγραψε το μνημειώδες έργο του για τις Σταυροφορίες: μια εκκίνηση για την απομυθοποίηση των Σταυροφοριών από τον δυτικό κόσμο. Από εκεί και μετά, όπως και η κ. Αρβελέρ και άλλοι της γενιάς του, έχουν ξεπεραστεί. Έτσι είναι η επιστήμη: έρχονται καινούργιοι για να καλύψουν τις τρύπες του παρελθόντος.
Πάντως, το θεωρώ ΑΣΤΕΙΟ, για να μην πω γελοίο…ότι αναφέρεστε στον ψευδο-Σφραντζή ΧΩΡΙΣ να έχετε μπει στον κόπο να διαβάσετε το τεράστιο έργο του Φιλιππίδη The Siege and the Fall of Constantinople in 1453: Historiography, Topography, and Military Studies.
Ο Σφραντζής ΔΕΝ έχει γράψει για τον “τελευταίο λόγο” του Παλαιολόγου. Αναφέρεστε στο κείμενο του ψευδο-Σφραντζή.
Στο βιβλίο του Φιλιππίδη, το πιο φρέσκο και περιεκτικό επιστημονικό σύγγραμμα πάνω στην Άλωση του 1453 (που ξεπερνά τον Pertusi που είναι πια πεπαλαιωμένος) θα δείτε ακριβώς τα κείμενα, τις πηγές, την γλωσσολογική ανάλυση και ολόκληρη την ιστορία της πλαστογράφησης ιστορικών γεγονότων από τον ψευδο-Σφραντζή.
Πραγματικά, κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν αξίζει να συζητά κανείς με ανθρώπους που δεν έχουν καμία διάθεση να βγούν από την γυάλα τους, και να ανοίξουν λίγο τα μάτια τους…σε επιστημονικούς κύκλους πάντως ακούω συχνά την συμβουλή “Μα, με ποιούς διαλέγεσε, και λαμβάνεις τέτοιες απαντήσεις;!”. Να πώ με αγνώστους σε ένα (περίφημο) μπλογκ του πατριωτικού χώρου όπως το Αντίβαρο; Θα με πάρουν με τα λεμόνια. Γενικά, αν δώσεις τα εργαλεία σε έναν άνθρωπο να ξεστραβωθεί, και ΔΕΝ τα χρησιμοποιεί, δεν πρέπει να συνεχίσεις την προσπάθεια…
Χαμένος χρόνος φίλε μου NF…
@Κυριακος Παπαδοπουλος
Πραγαμτι διεπιστωσα κατοπιν ερευνας οτι η αποψη που αναφερετε υπαρχει και υποστηριζεται απο πολλους.
Παντως η Brittanica αναφερει οτι το Maius ειναι ΠΙΘΑΝΟΝ του Φραντζη. Για το Minus δεν υπαρχει αμφιβολια.
Ο Μελισσηνος αναφερεται ως “συμπιλητής” του Maius. Αυτο σημαινει πηρε διαφορες πηγες, και τον Φραντζη, και τα συνερραψε σε ενα εργο.
Υπαρχουν τωρα δυο εκδοχες:
1. Ο Φραντζης ειχε γραψει μεν το Maius, δηλαση μια πολυ εκτενεστερη και πιο προσεγμενη εκδοχη του Minus, ο δε Μελισσηνος το πηρε, εκανε καποιες τροποποιησεις και προσθηκες και το εξεδωσε. Αυτο εξηγει και καποιες αντιφασεις με το Minus.
2. O Μελισσηνος το συνεθεσε ολο εξ αρχης, συρραπτοντας μαρτυριες του Φραντζη και αλλων, που ισως σημερα εχουν χαθει.
Προσωπικα συμμεριζομαι την 1η αποψη.
Σαφως δεν μπορουμε επι του παροντος να αποφανθουμε κατηγορηματικα, και το θεμα παραμενει ανοικτο.
Εδω ειναι μια ισορροπημενη αποψη επι του θεματος αυτου.
http://constantinople.ehw.gr/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=10963
Θεωρω οτι ειδικα η δημηγορια του Αυτοκρατορα ειναι αυθεντικη. Ο Μελισσηνος εγραψε περιπου 100 χρονια μετα την Αλωση, και τα γεγονοτα ηταν ακομα νωπα. Δεν ηταν δυνατον να πλαστογραφηθει ενα τοσο σπουδαιο γεγονος που συνεβη ενωπιον χιλιαδων ανθρωπων. Πιθανον ο Μελισσηνος να επενεβη στο υφος για να κανει μια αποδοση σε πιο “λογοτεχνικη” μορφη, αλλα ο Αυτοκρατορας ειπε περιπου αυτα που του αποδιδονται.