Ελληνισμός σημαίνει Έθνος – Ιδέα - Ορθοδοξία – Πολιτισμός. Η μακραίωνη ένδοξη ιστορική μας διαδρομή, οι εθνικές παρακαταθήκες της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ο πολιτισμός, η πολιτική επιστήμη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, η λάμψη της πάλαι ποτέ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που έδωσε τα ερεθίσματα στη σημερινή Ευρώπη, οι ιστορικές, πνευματικές αλλά και στρατιωτικές νίκες στο διεθνή στίβο, και πάντα ανιδιοτελώς, η ακτινοβολία του Οικουμενικού Ελληνισμού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αποτελούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και γνωρίσματα της εθνικής μας υποστάσεως.
Παράλληλα, η εποχή μας χαρακτηρίζεται από πλήρη κατάρρευση των απολυταρχικών υλιστικών συστημάτων, τις ιδεολογικές επικαλύψεις, τις ατέρμονες και αδιέξοδες φιλοσοφικές αναζητήσεις και κυρίως την ηθική παρακμή.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την «ιδεολογικοπολιτική» σύγχυση, έχει επικρατήσει η άποψη ότι με την αυγή της «νέας» χιλιετίας οι εθνικές διαστάσεις και όλα τα επιμέρους εθνικά στοιχεία των λαών και των κρατών πρόκειται να εξαφανισθούν και τα πάντα θα επιλύονται αυτομάτως σε ένα απόλυτα ακαθόριστο υπερεθνικό πεδίο.
Η χώρα μας είναι ίσως η μόνη χώρα της Δύσεως, η οποία αντιμετωπίζει υπαρκτούς κινδύνους κατά της εδαφικής της ακεραιότητας και όχι μόνο. Όπως επίσης έχει καταστεί στόχος βολής από διαφόρους παράγοντες εξωτερικών κέντρων επιρροής (λεσχών, δεξαμενών σκέψεων, NSA, CIA, DIA κ.λπ. ευαγών ιδρυμάτων), για την πλήρη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, που έχει συνδεθεί αναπόσπαστα με μεγάλα κομμάτια της εθνικής μας ιστορίας.
Και εξ αυτού του λόγου επιβάλλεται άμεσα ο αγών στον διεθνή στίβο, αγώνας πολιτικός και διπλωματικός, στρατηγικών ελιγμών, προσεταιρισμού συμμάχων και διεθνούς προβολής της Χώρας για την δημιουργία στιβαρών ερεισμάτων. Σε αντίθεση με τους άλλους λαούς, οι οποίοι έχουν βυθιστεί στην ιστορική λήθη, αφομοιωμένοι από την παγκοσμιοποίηση, επειδή ακριβώς δεν διέθεταν τα προαναφερόμενα εθνικά γνωρίσματα του Ελληνισμού. του Ελληνισμού, ο οποίος υπήρξε ο φωτεινός φάρος και η εστία των ηθικών και πνευματικών αξιών.
Το αρχαίο φως της Ολυμπίας και των Δελφών πέρασε στο Βυζάντιο. Από τους θόλους της Αγ. Σοφίας πέρασε στις μέρες μας, μεταδίδοντας την ψυχοσύνθεση και εθνική μας συμπεριφορά. Το φως το ιλαρόν κατευθύνει τα βήματά μας, το φως το ανέσπερον της Αναστάσεως της Ορθοδοξίας.
Σήμερα, όμως, η Ελλάς είναι αντιμέτωπη με τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα –τα οποία αλλάζουν συνεχώς, αναλόγως των εκάστοτε γεωστρατηγικών και κυρίως γεωοικονομικών δεδομένων, που προκύπτουν για τις υπερδυνάμεις–, η πολυπλοκότητα των οποίων καθιστά επικίνδυνη τη θέση της Χώρας μας και γι’ αυτούς τους λόγους καλούμεθα να αναλάβουμε συντονισμένη διεθνή δράση.
Όλα τα μοναδικά εθνικά μας στοιχεία πρέπει να αξιοποιηθούν το μέγιστο. Οι πόλοι διαχύσεως του φωτός είναι δύο: Το Εθνικό Κέντρο και οι Απόδημοι. Οι ελληνικής καταγωγής πολίτες σε όλες τις προηγμένες χώρες, στις δυτικές χώρες, ανήκουν στις ισχυρές εθνικές ομάδες, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, με τεράστια οικονομική επιφάνεια και με έξυπνη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ στα κέντρα πολιτικής και περιφερειακής διοικήσεως.
Τόσο ουσιαστική είναι η δυναμική που έχει αναπτυχθεί στις χώρες υποδοχής του ελληνικού στοιχείου, σε ολόκληρη την πολιτικοοικονομική διαστρωμάτωσή της, από πλευράς Ομογενών. Ασυντόνιστων, όμως, τελείως από την «Μητρόπολη», το Εθνικό Κέντρο, το οποίο δεν έχει αντιληφθεί ότι διαπράττει μέγα έγκλημα με την ανύπαρκτη ομογενειακή γραμμή, που επιβάλλεται να χαραχθεί, να εφαρμοσθεί το ταχύτερο δυνατό.
Δεν έχει αντιληφθεί η επίσημη Ελλάδα, ότι η επένδυση για την διάδοση του ελληνορθόδοξου πολιτισμού δεν είναι καθόλου δαπάνη, αλλά ύψιστο εθνικό χρέος μας. Τα διάφορα ερευνητικά κέντρα, οι πανεπιστημιακές έδρες και τα ιδρύματα για την Αρχαία, τη Βυζαντινή και την Ορθόδοξη Ελλάδα, την αρχαία γραμματεία και τα πατερικά κείμενα, όλα αυτά είναι «εθνικές γεννήτριες» του Ελληνισμού και θα πρέπει να στηριχθούν πάση θυσία, για να αποδώσουν στο πολλαπλάσιο το έργο τους στην αλλοδαπή!
Στην προσπάθεια αυτή, βεβαίως, είναι σπουδαίος και ο ρόλος της Εκκλησίας, η οποία πάντα έπαιξε σημαντικότατο ρόλο σε όλους τους «υπέρ του Έθνους αγώνες».
Ο Σταυρός ήταν το εθνικό και θρησκευτικό σύμβολο που φώτιζε και φωτίζει την πορεία του Έθνους από το Βυζάντιο και το 1821 μέχρι σήμερα.
Η προαγωγή, η διάδοση και η τροφοδότηση αυτών των πηγών, σίγουρα θα μας προφυλάξει και διαφυλάξει από τις πολλαπλές ύπουλες και δόλιες επιθέσεις από τα ποικίλα κέντρα εξουσίας των διεθνών κοσμοκρατόρων και θα αποτελέσει ουσιαστικό αντίβαρο στη διεθνή σκακιέρα.
Ηλία Α. Σταματόπουλου, Δημοσιολόγου.
.