Η Ορθόδοξη Θεολογία και η Κρίση της Ιστορίας

Σήμερα όλοι οι Χριστιανοί παρακολουθούν με αγωνία και εν προσευχή τον ιερό αγώνα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για την ενότητα όλων των Χριστιανών αλλά και την μετάδοση Του Χριστού σε όλα τα Έθνη και όλους τους ανθρώπους.

Για τον λόγο αυτό αφιερώνω την εργασία και ομιλία μου αυτή στο Μαρτυρικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και στο μαρτυρικό πρόσωπο του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος εκφράζει εν σιωπή και σεμνότητι την αγωνία για ενότητα όλου του Χριστιανικού κόσμου, όλης της ανθρωπότητας και όλης της ιστορίας. Ενότητα για την οποία εκτενώς προσηύχετο επί γης ο Υιός του Θεού: ῾Ίνα ώσιν Έν᾽, εν Χριστώ Ιησού, τον Υιό της Παρθένου.

Ο Χριστός Είναι η Κρίση της Ιστορίας, διότι ο Ίδιος είναι η Τελεία Αγάπη, η Τελεία Γνώση, η Τελεία Ελευθερία, ο Τέλειος Έρως ως το απολύτως Ανιδιοτελές. Η Ιστορία έχει ως Τέλος, Τελείωση και Νόημα τον Χριστό ως τον Αίτιο των πάντων, το Α και το Ω.

Μέσα στην Ορθόδοξη Θεολογία και μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία περιέχεται και αποκαλύπτεται το Μυστήριο του Θεού, δηλαδή περιέχεται και αποκαλύπτεται ο Όλος Θεός, ως Τριάς Ζώντων Προσώπων, αλλά και ο όλος άνθρωπος ως μυστήριο Μέγα, ως τόπος και Εικών μοναδική, προσωπική και ανεπανάληπτος του Ιδίου του προσωπικού και Αληθινά Ζώντος Θεού.

Η ορθόδοξη Ανατολή μάς διδάσκει την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος και την Νοερά προσευχή ως έρως και καύση καρδίας υπέρ πάσης της κτίσεως. Μας διδάσκει την ένωση του νου – διάνοιας -λόγου με την καρδιά και δι᾽ αυτής με τον Ίδιο τον Ζώντα Θεό ως τον Μεσσία και Σωτήρα Χριστό.

Δεν υπάρχει ουδεμία απόδειξη περί του Θεού, εκτός του Θεού. Ο Θεός αυτο-αποδεικνύεται και δεν ετερο-δεικνύεται. Χωρίς τον Θεάνθρωπο Χριστό ούτε ο Θεός υφίσταται ούτε ο άνθρωπος. Μόνον δια του Χριστού γνωρίζουμε τον Θεό. Εκτός του Χριστού έχουμε μόνον σκιά του Θεού και σκιά του ανθρώπου.

῾Κανείς δεν μπορεί να πάει στον Πατέρα μου ει μη δι᾽ εμού᾽, ῾Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή᾽. Έξω από τον Χριστό δεν υπάρχει καθόλου δρόμος για τον Πατέρα.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία σημαίνεται κυρίως δια της Θείας Λειτουργίας. Εδώ, στην Ορθόδοξο Θεία Λειτουργία ο άνθρωπος και ο κόσμος, ο Χώρος, ο Χρόνος και τα πρόσωπα μεταμορφούνται και εισέρχονται στην καινή Κτίση των ονομάτων, στην Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Εδώ όλα αποκτούν όνομα μοναδικό και ανεπανάληπτο. Εδώ όλα αναγνωρίζονται με το δικό τους όνομα, το όνομα που τους εδόθη από καταβολής κόσμου.

Η Θεία Λειτουργία μάς εισάγει στην όντως αποφατικότητα ως Θείο Γνόφο, ως Θεοφάνεια και μεταμόρφωση του Κτιστού. Μας οδηγεί στην όντως ένωση του Κτιστού με το Άκτιστο. Η Θεία Λειτουργία διευρύνει τις αισθήσεις, την διάνοια, την νόηση, το σώμα. Εδώ έχουμε ουσιώδη μεταμόρφωση του σώματος και της ψυχής, προκειμένου ο άνθρωπος να οδηγηθεί στη Θέα του Θεού εν Χριστώ. Δια του Χριστού και εν τη Θεία Λειτουργία ο άνθρωπος εισέρχεται στο Όρος Θαβώρ. Εισέρχεται στην περιοχή της Θείας Μεταμορφώσεως. καθίσταται πραγματικά και κατά Χάριν Χριστός και κατά Χάριν Θεός. Ο άνθρωπος ενούται εν Χριστώ, πραγματικά, με τον Τριαδικά Υποστατικό και Ζώντα Θεό. Στην Θεία Λειτουργία έχουμε όντως πραγματικά και αισθητά μετοχή στα έσχατα, μετοχή στην Βασιλεία.

Το κτιστό έρχεται στο είναι από το μηδέν μέσα στην Άκτιστο Ενέργεια του Ιδίου του Ακτίστου Θεού.

Αύτη είναι η Θεολογία των Ακτίστων Ενεργειών της Ορθοδόξου Ανατολής, η μόνη Αληθής και Ορθόδοξος Θεολογία.

Χωρίς την διάκριση Ουσίας και Ενέργειας έχουμε αναγκαστικά πανθεϊσμό, ή αλλιώς, ψευδή και ανύπαρκτο Θεό, δηλαδή Θεολογικού τύπου αθεΐα.

Διότι χωρίς αυτή την διάκριση Ουσίας και Ενέργειας, δεν έχουμε Υποστατικές διακρίσεις. Δεν έχουμε Ζώντα Θεό. Δεν έχουμε Αληθινή Σάρκωση του Θεού. Δεν έχουμε αληθινή Θεοφάνεια, αληθινή Γνώση, αληθινή Θεωρία – Θέα του Θεού. Δεν έχουμε αληθινή δυνατότητα Σωτηρίας του Κτιστού, δεν έχουμε ουδεμία Σωτηρία ως ένωση πραγματική, αληθινή, οντολογική και υπαρξιακή, με το Άκτιστο. Δεν έχουμε Χριστό, δεν έχουμε ανάσταση, ούτε του σώματος ούτε της ψυχής. Δεν έχουμε Θέωση, δεν έχουμε ούτε Αγία Τριάδα, ούτε Θεό, ούτε Θεολογία.

Χωρίς την διάκριση Ουσίας και Ενέργειας έχουμε μόνο φαντάσματα, ιδέες, σκιές, μυθολογία.

Η Ορθόδοξος Θεία Λειτουργία είναι ο Τόπος της όντως συνάντησης των ανθρώπων με τον Χριστό. Όταν ο άνθρωπος συναντηθεί με τον Χριστό εν τη Εκκλησία Του, τότε μόνον αληθεύει και αρχίζει να ζει. Τότε αρχίζει να υπάρχει, να βλέπει, να αντιλαμβάνεται, να αγαπά. Τότε βεβαιώνεται αδιάψευστα πώς έξω από τον Χριστό είναι νεκρός ο ίδιος και ο κόσμος όλος, είναι όλα ανύπαρκτα, είναι μηδέν και μη όν.