«Στο διάολο η Πατρίς»

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

                Η παρέλαση υπερηφάνειας των ομοφυλοφίλων κατέστη πλέον θεσμός και στη χώρα μας και προσετέθη στους «θεσμούς», που διαφεντεύουν τη χώρα μας και μετά τα μνημόνια, από τα οποία οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν ότι έχουμε απαλλαγεί! Η εφετινή στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε παρουσία του πρώτου πολίτη της πόλης, όπως ήταν αναμενόμενο, και άλλων πολιτικών. Κάποιοι από τους ημίγυμνους, κατά την κλασική στο παρελθόν θεώρηση, άνδρες είχαν γραμμένο στην πλάτη τους: «Η Μακεδονία δεν είναι ελληνική είναι ομοφυλόφιλη». Μία ομάδα κρατούσε με πρόσθετη υπερηφάνεια πινακίδα μεγάλων διαστάσεων, στην οποία ήταν γραμμένο: «Στο διάολο η οικογένεια, στο διάολο η πατρίς η Ελλάδα να πεθάνει να ζήσουμε εμείς»!

                Στο παρελθόν πολλοί «κορυφαίοι» πολιτικοί, άνδρες και γυναίκες, της χώρας μας δήλωσαν με «σοβαρότητα» σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις τους ότι θα συνεργάζονταν ακόμη και με το διάβολο για να σωθεί η Ελλάς! Οι πολιτικοί αυτοί ψηφίστηκαν και ξαναψηφίστηκαν από τον λαό μας, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό ίσως να πιστεύει ότι κάποιο καλό μπορεί να προκύψει από αυτή τη συνεργασία! Γιατί άραγε η ομάδα που κρατούσε με υπερηφάνεια την πινακίδα δεν περιορίστηκε να εξαποστείλει στο διάβολο την οικογένεια, που αδυνατεί να σχηματίσει ακόμη και μετά τη νομοθέτηση της υιοθεσίας τέκνου, και επεκτείνεται και στην πατρίδα; Ασφαλώς όχι για να την προστατέψει ο διάβολος.

                Μεταξύ των συμμετασχόντων στην παρέλαση ήσαν και μέλη της «Ένωσης αθέων». Ο προπορευόμενος παρίστανε τον Ιησού Χριστό ως εσταυρωμένο ομοφυλόφιλο!

Tα περιγραφέντα ασφαλώς και αντίκεινται σε κάποιες διατάξεις του ποινικού κώδικα. Και για μεν τον επιχειρηθέντα εξευτελισμό του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού ίσως οι βέβηλοι να μη διώκονται πλέον, μετά τις πρόσφατες τροποποιήσεις και την παύση από του να θεωρείται ποινικό αδίκημα η βλασφημία. Για την άγρια επίθεση κατά της πατρίδας μήπως υπάρχει ακόμη κάποια διάταξη; Δεν έχουμε κατά νου την επιβολή ποινής εγκλεισμού. Άλλωστε τα κέντρα κράτησης ασφυκτιούν, γι’ αυτό και οι συνεχείς τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα, προκειμένου να επέλθει αποσυμφόρηση. Αφαίρεση της ιθαγένειας και του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι θα συνέτιζε κάπως τους προκαλούντες το αίσθημα μεγάλης μερίδας του λαού, εκείνης που κατέκλυζε τις πλατείες, προκειμένου να προασπίσει τα εθνικά δίκαια, που τελικά καταπατήθηκαν από μας τους ίδιους! Θα γελάσουν και θα καγχάσουν αρκετοί συμπατριώτες μας από την άλλη πλευρά. H πατρίδα φαντάζει νεκρή, βαρύτατα τραυματισμένη από τα τέκνα της τα ερωτευμένα με τον διεθνισμό της παγκοσμιοποίησης!

                Κυκλοφόρησε η είδηση ότι άγνωστοι ώθησαν δύο μεταβαίνοντες να συμμετάσχουν στην εκδήλωση ως παρελαύνοντες. Το περιστατικό προκάλεσε την παρέμβαση του εισαγγελέα, ο οποίος ζήτησε τον εντοπισμό των δραστών, προκειμένου να διωχθούν για απόπειρα ανθρωποκτονίας και άλλα αδικήματα! Το τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας διενεργεί έρευνα. Ασφαλώς και είναι κολάσιμη η ενέργεια των αγνώστων και πρέπει με βάση τον νόμο να διωχθούν. Όμως καλό είναι να γνωρίζουν οι επικροτούντες ενέργειες, όπως αυτή, ότι το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού είναι πολύ διαφορετικό. Ενώ υπέφερε επάνω στον σταυρό ζήτησε από τον Πατέρα Του να συγχωρήσει τους σταυρωτές Του! Δεν μας δίδαξε να αφαιρούμε τη ζωή των βλασφήμων, όπως έπραξαν οι μουσουλμάνοι στην περίπτωση των δημοσιογράφων του «Charlie Hebdo», αλλά να προσευχόμαστε γι’ αυτούς. Η δίωξη κατά των υποδουλωμένων σε πάθη ατιμίας (Απόστολος Παύλος) είναι γνώρισμα ολοκληρωτικών καθεστώτων.

                Ας έλθουμε τώρα στην εξέταση κάποιων συναφών προς την παρέλαση συμβάντων. Πόσο πονέσαμε, όταν η Βουλή των Ελλήνων φωταγωγήθηκε με τα χρώματα των παρελασάντων υπό τις ηχηρές ή σιωπηλές επιδοκιμασίες πληθώρας βουλευτών μας; Πόσοι γνωρίζουμε ότι στην όλη οργάνωση των παρελάσεων πρωτοστατούν κατ’ έτος οι πρεσβείες των ΗΠΑ, ως σημαιοφόρου, και άλλων «ισχυρών» δυτικών χωρών; Έχουμε το θάρρος να αντιπαλέψουμε το θηρίο ή είμαστε όπως οι κυνηγοί του Αισώπου, που αναζητούσαν μόνο τα ίχνη του; Επικροτούμε ακόμη το σύνθημα «ανήκομεν εις την Δύσιν»; Είναι οι υπερήφανοι παρελαάνοντες οι μόνοι που μας ενοχλούν; Η υπερηφάνεια να ασκείς εξουσία σε βάρος του λαού με έξωθεν στήριξη από τους «θεσμούς», που διαφεντεύουν τη χώρα είναι λιγότερο κατακριτέα; Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας επί σειράν ετών, ο ιδρώτας και το αίμα του λαού μας, είναι καλώς καμωμένα; Η υπερηφάνεια να αισχοκερδίζεις ακόμη και σήμερα, που μεγάλη μερίδα του λαού μας πένεται, πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους; Κάποιοι από τους παρελαύνοντες ζήτησαν ανοικτά σύνορα! Έτσι οι σφριγηλοί μετανάστες θα προσφέρουν εκτός από εργασία με εξευτελιστικές αμοιβές και άλλου είδους υπηρεσίες!

                Στην εκδήλωση αντέδρασαν με ειρηνική διαμαρτυρία στον περίβολο του ιερού ναού του Αγίου Δημητρίου εκατοντάδες πιστοί σε αντίθεση με τις εκατοντάδες χιλιάδες των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία. Η είδηση μεταδόθηκε με τίτλο «Το Thessaloniki pride πραγματοποιείται εν μέσω αντιδράσεων»! Όλοι αυτοί οι στρεβλωτές των ειδήσεων από ιδεοληψία ή ως αργυρώνητοι παραμένουν στο απυρόβλητο! Ἀραγε το ολιγάριθμο οφείλεται στη μη θεώρηση της αντισυγκέντρωσης ως ορθού μέσου αντιμετώπισης του κακού ή στην αδιαφορία πολλών «πατριωτών» για το θέμα;

Πρέπει να τονίσουμε ότι η ορθόδοξη ηθική, η ηθική του Ευαγγελίου, δεν είναι σεξοκεντρική, δεν κρίνει δηλαδή τον άνθρωπο με βάση την συμπεριφορά του στα θέματα της γενετήσιας σφαίρας και μόνο, όπως συνέβαινε σε κάποιες δυτικές κοινωνίες κατά το παρελθόν. Καταδικάζει απερίφραστα κάθε μορφής κακό και ιδιαίτερα την υπερηφάνεια, τη ρίζα όλων των υπολοίπων. Ο Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν». Στην εν λόγω παρέλαση πρωτίστως καταδικαστέα είναι η υπερηφάνεια και ακολούθως το σωματικό πάθος.                     Δεν είναι το σύνολο των ομοφυλοφίλων υπερήφανοι. Η παρέλαση φαντάζει μαζική, επειδή προσέρχονται πρόσωπα, εικόνες Θεού, και από άλλες χώρες. Ίσως περισσότεροι είναι εκείνοι που θρηνούν για το πάθος τους και κάποιοι αναζητούν εναγώνια λύτρωση από αυτό με προσκύνημα στο Άγιον Όρος ή αλλού. Αυτοί ιδιαίτερα θλίβονται από την μονομερή εναντίον τους επίθεση των «πιστών». Άραγε εμείς οι αντιτιθέμενοι κάνουμε προσπάθεια να απαλλαγούμε από το πάθος της υπερηφάνειας ή αυτοδικαιονόμαστε έχοντας ως πρότυπο τον Φαρισαίο της παραβολής;

                                                                                «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»