Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 6 Σεπτεμβρίου 2019.
Εντύπωση μου προκαλεί ότι ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι παρόλο που ποτέ δεν στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλλον ανακουφίστηκαν από την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία, θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι σήμερα ισχυρότερη από όσο ήταν πριν πέντε χρόνια. Η πρώτη ανακλαστική αντίδρασή μου όταν άκουσα κάτι τέτοιο, ήταν ότι η Ελλάδα σήμερα δέχεται πέντε σφαλιάρες την ημέρα από τους πάντες, άρα για ποια ισχύ μιλάμε;
Πράγματι, υπέστη ακρωτηριασμό ταυτότητας, ανακινείται στο έδαφός της ζήτημα εθνικής μειονότητας, οι νέοι της «φίλοι» στο κράτος βορείως της Μακεδονίας στέλνουν βουλευτές να «γιορτάσουν» την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ενώ η ίδια η Ελλάδα δεν τολμά να βγάλει ούτε άχνα για την σειρά ωμών παραβιάσεων της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ταυτόχρονα, οι γείτονες εξ ανατολών στέλνουν το ένα γεωτρύπανο μετά το άλλο να παραβιάσει τον ενιαίο θαλάσσιο χώρο του ελληνισμού, οι δηλώσεις επισήμων για νέα επικείμενη εισβολή «όπως το 1974» δίνουν και παίρνουν, ενώ μόλις προχθές ο Ερντογάν μίλησε μπροστά σε χάρτη με τα σύνορα της «γαλάζιας πατρίδας» της καρδιάς του, τα οποία πνίγουν δεκάδες ελληνικά νησιά. Αναρωτιέμαι λοιπόν τι είναι αυτό που μένει ως συντελεστής ισχύος όταν έχει εκλείψει η αξιοπρέπεια και η εθνική κυριαρχία, και όταν έχει ανατραπεί εις βάρος μας η ισορροπία δυνάμεων με την Τουρκία.
Ζούμε στην εποχή του «οικονομισμού», δηλαδή της αναγωγής της οικονομίας στην κορυφή των αξιών ως υπέρτατη αρχή και κριτήριο αξιολόγησης των πάντων. Παρεμφερής όρος, κατά πολλούς, με τον ιστορικό υλισμό. Μαρξιστικής εμπνεύσεως δηλαδή. Ως εκ τούτου, υποπτεύομαι ότι σε στοιχεία περί της οικονομίας βασίζεται η αντίληψη αυτή. Θυμάμαι λοιπόν τον πρωθυπουργό που έκανε σύνθημα το «ισχυρή Ελλάδα» όταν μπαίναμε στην ευρωζώνη.
Μετά την μακεδονική καταστροφή του 2018/19, η δεύτερη περίοδος των μεγαλύτερων υποχωρήσεων ήταν η τετραετία 1996-2000. Ίμια, Οτσαλάν, Μαδρίτη, Ελσίνκι και η ελληνοτουρκική (λυκο-)φιλία των σεισμών συνθέτουν το πλέγμα της περιόδου. Τότε ξεκίνσε και το ξερίζωμα της παιδείας με τα 150 σχολικά εγχειρίδια που παραγγέλθηκαν από την τότε κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο που ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης εισήγαγε δικό του κείμενο στην σχολική ύλη! Συγκεκριμένα, στο βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ Γυμνασίου, όπου αναφέρεται στην «διαστρεβλωμένη και χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση». Ας γίνει μία έρευνα κάποτε πόσοι δημοκρατικά εκλεγμένοι ηγέτες ή δικτάτορες έκαναν κάτι αντίστοιχο.
Τα κοινά στοιχεία της στρεβλής αντίληψης περί ισχύος είναι: οικονομισμός, εθνικές υποχωρήσεις, απαξίωση παράδοσης και ταυτότητας. Με άλλα λόγια: ισχυρός γίνεσαι όταν χλευάζεις τον εαυτό σου, παραδίδεις την Ιστορία σου σε λωποδύτες εθνικής συνείδησης, και την διαχείριση της περιουσίας σου (για «99 χρόνια») σε τρίτους.
Ε λοιπόν όχι. Θα πρέπει να αρχίσουμε από την αρχή. Ισχύς είναι να σε σέβονται φίλοι κι εχθροί, όχι να σε εμπαίζουν. Ισχύς είναι να διαθέτεις εθνική αξιοπρέπεια και συναίσθηση του πολιτιστικού μεγέθους που εκπροσωπείς στο διεθνές στερέωμα. Ισχύς είναι να ασκείς τα δικαιώματά σου, όχι να τα χαρίζεις. Ισχύς είναι να σε συμβουλεύονται όμοιοί σου (ή ακόμη ισχυρότεροι) για την διαχείριση των πόρων σου, όχι να σου επιβάλλουν το αντίθετο.
22 comments
Μὰ καλά, λίγος αὐτοσεβασμὸς δὲν ὑπάρχει νὰ ἀναχαιτίσῃ τὴν ἐθελοτύφλωση ; Κέρδισε ποτὲ κανέναν πόλεμο ἡ Ἑλλάδα χωρὶς συμμάχους ; Καὶ τοὺς συμμάχους τοὺς κερδίζεις μήπως ὅταν κορδώνεσαι σὰν παγώνι γιὰ τὴν «ἀξιοπρέπεια καὶ συναίσθηση τοῦ πολιτιστικοῦ μεγέθους πού ἐκπροσωπεῖς στὸ διεθνές στερέωμα» ; Τὸ «διεθνές στερέωμα» ἔχει, ξέρετε, καὶ μάτια καὶ παρατηρεῖ ὅτι χῶρες «πολιτισμικοῦ μεγέθους» ὅπως ἡ Αἴγυπτος, τὸ Ἰράν, ἡ Ἰταλία, ἡ Ἐλλάδα ἔχουν τὴν ἐπίμονη διάθεση νὰ συμβουλεύουν ἄλλους γιὰ τὴν διαχείριση τῶν πόρων τους (τῶν ἄλλων). Καί, μὲ κάθε ἀκσιοπρέπεια, νὰ συμβουλεύουν τοὺς Σλοβάκους ἐργάτες νὰ βγοῦν σην σύνταξη δέκα χρόινα ἀργότερα ὥστε νὰ μποροῦν οἱ Ἕλληνες ἀξιωματικοί νὰ βγαίνουν στὴν σύνταξη ὡς «ἀνώτατοι» στὰ πενῆντά τους. Μὲ δανεικὰ καὶ τῶν Σλοβάκων βεβαίως. Μπράβο ! Αὐτὸ εἶναι « … νὰ ἀσκῆς τὰ δικαιώματά σου σου, ὄχι νὰ τὰ χαρίζῃς. … »
Τὸ πόσο ἀπήχηση ἔχει στήν χώρα μας ἡ «διστρεβλωμένη Ἑλληνικὴ καὶ Χριστιανικὴ παράδοση» τὸ εἴδαμε μὲ τὸ ζήτημα τῶν ταυτότήτων. Ὁ Κωστάκης Μαλακαρνῆς πάτησε ξαδιάντροπα τὴν ὑπογραφή του στὸ δημοψήφισμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ λαὸς τὸν ξαναψήφισε τὸ 2007, ὥστε νὰ ὁλοκληρώσῃ τὸ καταστροφικὸ ἔργο του τοῦ ὑπερδανεισμοῦ καὶ τῆς ὑπερχρεώσεως μέχρι τὸ 2009. Ὄχι τί, τὸν «οἰκονομισμὸ» θὰ κοιτοῦσε, ἢ νὰ ἀγοράσῃ, μὲ πελατειακὲς παροχές» τὴν ἐπανεκλογή του καὶ νὰ ἐξορκίσῃ τὴν «δεξιὰ παρένθεση» ;
Ἀλλὰ ἡ μεγαλύτερη ντροπὴ γιὰ τὴν ἀρχικὴ ἀνάρτηση εἶναι ἡ παρασιώπηση τῆς μεγαλυτέρας ἐπιτυχίας τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδος στὸ πεδίο τῆς διπλωματίας καὶ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς: Τὸ κατόρθωμα τῶν Γλαύκου Κληρίδη καὶ Κώστα Σημίτη νὰ εἰσαγάγουν τὴν Ἑλληνικὴ Κύπρο στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, πρᾶγμα ποὺ ὁποιοσδήποτε στοιχειωδῶς ἐνήμερος περὶ τὰ διεθνῆ θέματα θεωροῦσε, πρὶν ἀπὸ τὸ 2004, ἄπισατο ὄνειρο. Γιὰ νὰ μιλοῦν οἱ σημερινοὶ δημοκόποι γιὰ « … ἑνιαῖο θαλάσσιο χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ … ».
Τέλος, διερωτῶμαι τί θὰ ἔλεγαν οἱ αὐτοχρισμένοι φλογεροὶ πατριῶτες τὶς παραμονὲς τῆς ἐποποιΐας τοῦ 1940, ὅταν κρύψαμε στὴν τσέπη μας τὰ θραύσματα τῶν Ἰταλικῶν τορπιλλῶν ποὺ εἶχαν βυθίσει ἄνανδρα τὴν «Ἕλλη». Σίγουρα ὅτι ἡ τότε κυβέρνησ ἦταν «λωποδύτες ἐθνικῆς συνείδησης». Εὐτυχῶς τότε ὅσοι δὲν εἶχαν τὴν διανοητικὴ ὡριμότητα νὰ μὴν τσιμποῦν στὶς προκλήσεις, ἀλλὰ ἤθελαν νὰ κάνουν τὴν «ἀνακλαστικὴ ἀντίδρασή» τους κτῆμα τῶν συμπολιτῶν τους, δὲν εἶχαν τότε δημόσιο βῆμα.
Κρῖμα καὶ γιὰ τὴν «Ἑστία». Τέτοια παράδοση ἀνευθύνου ἀνοησίας δὲν εἶχε ποτέ.
Είναι γεγονός παραδεδεγμένο απο τους πάντες ότι οι αντικειμενικότητα και η ακρίβεια των σχολίων του Ανδρέα
Σταλιδη είναι στοιχειοθετημένη και αδιαμφισβήτητη. Γιαυτο δε αποτελει σημείο αναφοράς ειδικών και μη για την μελέτη και ανάλυση σε πλείστα όσα πολιτικοκοινωνικά γεγονότα. Με σοβαρότητα και σεβασμό στην αλήθεια πάντοτε περιγράφει, σχολιάζει και αναλυει κυριως θέματα ζωτικής σημασίας για την πατρίδα μας και την κοινωνία. Με τα κείμενα του μορφώνει, ενημερώνει και διδασκει χωρίς καμμία απολύτως υπερβολή, τις καταστάσεις και τα γεγονότα υψίστης σημασίας και σπουδαιότητας, οπως το συγκεκριμένο, άκρως κατατοπιστηκο άρθρο του ” Ισχυρή Ελλάδα”. το οποίο κατα γενική παραδοχή αποτελει ενα απο τα πλέον κατατοπιστηκα και σημαντικά της συγγραφικής του προσφοράς σε όλους εμάς τους ” πίνοντες και διψοντες της αλήθειας” . Τον ευγνωμονουμε βαθύτατα για την συνεχή, την αμέριστη και ουτιμη προσφορά του. Ιδιεταιρα στα άρθρο αυτο, το βαθυστοχαστο και βαρυσήμαντο εχει δώσει ανάγλυφη, με την οικονομία της αλήθειας, όλη την πραγματηκοτητα. Στον αντίποδα θα υπάρχουν πάντοτε οι αργυρωνητοι, οι αγοραίοι, οι διαστρεβλωτές, οι ισκαριωτηδες που προσπαθούν με τα εμετικά, τα χολερικα, τα δηλητηριώδη σχόλια τους. να διαστρέφουν την αλήθεια όσων με του περισσή εμβρηθεια παραθέτει ο αξιότιμος Ανδρέας Σταλιδης. Θα υπάρχουν κατα περιπτώσεις οι κατάπτυστοι και περιφρονητεοι ” Ιακωβηδες” τους οποίους ραπιζουμε με την περιφρόνηση μας.
Πολύ καλά κάνετε οι «πίνοντες», διότι και δικονομικώς, όποιος είναι μεθυσμένος, έχει το ακαταλόγιστο.
Κάτι επί της ουσίας δεν λέτε, διότι δεν τό μπορείτε.
Μόνον για την ιστορία και την παράδοση της παιδιόθεν συντρόφου μου «Εστίας» λυπάμαι. Έπεσε πολύ χαμηλά. Ίσως θα ήταν καλύτερα να είχε κλείσει.
Η ζωή είναι άδικη λοιπόν κ. Γεωργάνα. Ο καθένας με τις προτεραιότητές του. Εμάς μας λυπεί η παράδοση μέρους της ταυτότητάς μας σε Σλάβους και το θεωρούμε άδικο (πέραν όλων των άλλων), εσάς σας λυπεί ότι μέσα από τα άρθρα μου στην Εστία ασκείται κριτική στην κυβέρνηση Σημίτη. Μια που ψάχνετε τις πηγές και γνωρίζετε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, μπορείτε να ξεκινήσετε εσείς την έρευνα στο ερώτημά μου: υπάρχει άλλος πρωθυπουργός δημοκρατικά εκλεγμένος ή ακόμη και δικτάτορας, ο οποίος επί δικής του θητείας του επέβαλλε να ενταχθεί στην σχολική ύλη δικό του κείμενο, στο οποίο μάλιστα απαξιώνει την παράδοση και ταυτότητα του λαού του; Θα το έβρισκα πολύ ενδιαφέρον αν υπήρχε και άλλος. Μάλλον δεν θυμάμαι καλά ότι η Εστία δεν στήριζε την κυβέρνηση Σημίτη, μπορείτε να μας διαφωτίσετε επ’ αυτού;
ΥΓ. Βλέπω με χαρά ότι μετά τις 5-6 φορές που σας είπα ότι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσατε δεν παίζει κανέναν ρόλο στο αν τα σχόλια κάποιου χρήστη τίθενται (αυτόματα) σε αναμονή δημοσίευσης, επιτέλους το δοκιμάσατε! Και πέτυχε! Εύγε. Είναι κι αυτό μία πρόοδος.
Ἀσφαλῶς εἶναι ἄδικη ἡ ζωή, ὅμως ἡ μικρόνοια εἶναι ἐπιλογή καὶ ὄχι ἀδικία. Καὶ εἶναι μικρόνοια νὰ ἀποσιωπoῦμε τὸ μέγιστο κατόρθωμα τῆς ἐντάξεως τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ νὰ ἐξαίρουμε τό, κατὰ τὴν δική μας γνώμη, ἀντιδεολογικὸ παράπτωμα τῆς περιλήψεως περικοπῆς ἀπὸ κείμενο ἐν ὑπηρεσίᾳ πρωθυπουργοῦ σὲ σχολικὸ βιβλίο. Ἀφήνω τὸ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ὅπως παρετήρησα καὶ δὲν ἀντελέξατε, δὲν ἔγραψε κάτι λανθασμένο στὴν ἐν λόγῳ περικοπή.
Δἑν εἶναι περίεργο πού δὲν γνωρίζετε τὸν πραγματικὸ χαρακτῆρα τῆς «Ἑστίας» τῶν ἐτῶν τῆς ἀκμῆς. Οἱ λίγοι ἀναγνῶστές της μπορούσαμε νὰ διαγνώσουμε ἀμέσως πότε ἀντιπολιτευόταν γνησίως καὶ πότε γιὰ τὴν τιμὴ τῶν ὅπλων. Καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, μὲ ἀνοικτὸ τὸ Κυπριακό, τὴν ἀνεγνώρισε ὡς ἐθνικὸ ἐπίτευγμα.
Τέλος, ὅπως θὰ μπορούσατε νὰ ἐλέγξετε, τὸ πρόβλημά μου εἶναι μὲ συγκεκριμένη γραφὴ (τὴν προτιμωμένη ἀπὸ ἐμένα) τοῦ ὀνόματός μου τὴν ὁποίαν ἔχουν ἀποκλείσει καὶ φιμώσει οἱ ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, ἀδιαφανῶς δρῶντες καὶ οὐδέποτε λογοδοτοῦντες γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι λογοκριταί, στοὺς ὁποίους ἔχετε ἐμπιστευθῆ μέρος τῆς διαχειρίσεως τοῦ ἱστοτόπου σας.
Όπως και να το γράψεις τ’όνομα, χαϊρι δεν θα δεις, γιατί είσαι Σαββατογενημμένος.
«Σάββατο γιο μη χαίρεσαι και Τρίτη θυγατέρα». λέει μια παροιμία..
Πάντως η τέχνη σου της φαλκίδευσης της αληθείας καλά κρατεί που την έχεις αναγάγει σ’επιστήμη Jacob Γιαχωβίνε!
Ουδέν αναληθέστερον ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ ήταν έργο του αρχιτέκτονα της διαπλοκής κι εθνικού μειοδότη (Ιμια, Μαδρίτη, Ελσίνκι) Κώστα Σημίτη, αυτού του μπιμπικανθρώπου, που είχε το ατύχημα η χώρα κι αυτός ο δύστηνος λαός να αναδείξει σε πρωθυπουργό!
Η Κύπρος υποβάλλει αίτημα ένταξης στην ΕΕ το 1990, ενώ υπάρχει Συμφωνία Σύνδεσης από το 1974.
Πρωτεργάτης της υπήρξε ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης.
Διάβαζε και κανά βιβλίο να πληροφορείσαι τα γεγονότα πριν επιλέξεις να το παίζεις τιμητής και να ασκείς και κριτική απο πάνω ημιμαθή δημοσιογραφίσκε!
Μὴν μοῦ πεῖτε ὅτι ὁ Γιάννος Κρανιδιώτης ( + 14 Σεπτεμβρίου 1999, πρὶν ἀπὸ σχεδὸν ἀκριβῶς εἴκοσι χρόνια !) δὲν ἦταν μέλος τοῦ πλυμμένου ΠΑΣΟΚ, δηλαδὴ τοῦ κύκλου τῶν μορφωμένων γύρω ἀπὸ τὸν Σημίτη ! Σὲ κάθε περίπτωση, γιὰ τὴν εἰσδοχὴ νέων Κρατῶν – Μελῶν στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἀποφασίζουν ὁριστικῶς οἱ ἀρχηγοὶ κρατῶν καὶ κυβερνήσεων. Καὶ εἶναι κοινὸς τόπος ὅτι στὸν στενὸ αὐτὸν κύκλο δὲν καλοῦνται ἁπλοὶ ὑπουργοί. Ὅπως, ἐπίσης, εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Σημίτης εἶχε πείσει τὸν κύκλο αὐτὸ γιὰ τὴν ἀξιοπιστία του. Ἀλλά, ἐπίσης, ἡ Κύπρος ἔγινε δεκτὴ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση τὸ 2004, δηλαδὴ σχεδὸν πέντε χρόνια μετὰ τὴν ἐκδημία τοῦ Γιάννου Κρανιδιώτη.
Δυστυχῶς ἡ ἀπρέπεια δὲν ὑποκαθιστᾷ τὴν μελέτη. Οὔτε ἡ φθονερὰ μειονεκτικότης τὴν ὑποκαθιστᾷ.
Και πάλι αδιάβαστος και ανεπαρκώς πληροφορημένος, είτε δολίως παραπληροφορών Jakob!
Η ολοκλήρωση της πολύχρονης προσπάθειας για ένταξη της Κύπρου έγινε τον Μάϊο του 2004 που απο τότε θεωρείται επισήμως πλέον μέλος της ΕΕ.
Ο σχιστομάτης μπιμπικάνθρωπος αποχώρησε από την πρωθυπουργία τον Μάρτιο της ιδίας χρονιάς, δύο ολόκληρους μήνες πριν, συνεπώς δεν ήταν αυτός εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ο προσυπογράφων για την ένταξη αλλά ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία Κώστας Καραμανλής. Αλλά ούτε και στον Καραμανλή βεβαίως μπορούμε εξαιτίας της τζίφρας του αυτής, να πιστώσουμε την ένταξη της Κύπρου.
Η ιστορία της ενταξιακής πορείας της Κύπρου ξεκινά μια δεκαετία τουλάχιστον πιο πρίν. Το 1994 στη συνάντηση κορυφής στην Κέρκυρα αποφασίζεται ότι η επόμενη φάση της διεύρυνσης θα περιλαμβάνει την Κύπρο και τη Μάλτα, το 1998 αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ Κύπρου και EE, το 2003 η Κύπρος υπογράφει στην Αθήνα τη Συνθήκη Προσχώρησης και τον Μάϊο του 2004 όπως είπαμε, η Κύπρος γίνεται πλήρες μέλος της ΕΕ, ενώ το 2008 εισέρχεται και στη ζώνη του ευρώ και τα χαϊρια της και την υποδοχή που της επιφύλαξαν εταίροι και διεθνείς παράγοντες τα είδαμε το 2013 με το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή capital control, την δε περίοδο 2002 -2004 με το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν, που ο μπιμπικάνθρωπος μαζί με τον Άβερελ υπουργό του των εξωτερικών Γιωργάκη (Γιώργο πάντως δεν τον κάνεις) αναφανδόν υποστήριξε.
Όσο για τον αείμνηστο Κύπριο Γιάννο Κρανιδιώτη και τη διαδρομή του – λαμπρές σπουδές στη Νομική και τις Διεθνείς Σχέσεις, συνιδρυτής της ΕΔΕΚ (κυπριακού σοσιαλιστικού κόμματος), διεθνολόγος, διορατικός διπλωμάτης, πολιτικός με εντιμότητα κι όχι ξεφτίλα, κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου για το Κυπριακό, γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών με αρμοδιότητα σε ευρωπαϊκά θέματα και υφυπουργός εξωτερικών σε όλη τη μακρά περίοδο από το 1981 μέχρι τον αιφνίδιο θάνατό του το 1999 σε αεροπορικό δυστύχημα – καλύτερα μην τον πιάνεις στο στόμα σου γιατί τον σπιλώνεις, ανόσιε και ξεπλυμένε Γεώργιε του Jakob, που πας να τον εμπλέξεις κι αυτόν με τον σχιστομάτη και τ’απλυτα του ΠΑΣΟΚ!
Μπράβο γιὰ τὶς «πληροφορίες» ἀπὸ τὴν ἐγκυκλοπαίδεια πού φιλοτιμήθηκες (μετὰ ἀπὸ τσούξιμο, βέβαια) νὰ φέρῃς στὴν τάξι, ἐπιμελὲς μαθητά! Μόνο ποὺ ἔπρεπε νὰ τὶς ἔχῃς διαβάσει πρὶν γράψῃς τὶς προηγούμενες μπαροῦφές σου. Ἔτσι δὲν θὰ χρειάζόταν νὰ προσβάλῃς καὶ τὴν Ἀριθμητικὴ ἰσχυριζόμενος ὅτι οἱ δύο μῆνες ἰσοδυναμοῦν περίπου μὲ πέντε χρόνια. Καί, βεβαίως, εἶναι ἔπαινος, καὶ ὄχι ψόγος, γιὰ τὸν Σημίτη, τὸ ὅτι τὸ ἔργο τῆς προσχωρήσεως τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση δὲν τὸ συνέδεσε μὲ τὸν ἑαυτό του (ἀπέφυγε τὸ σφάλμα τοῦ Βενιζέλου μὲ τὴν Συνθήκη των Σεβρῶν), ἀλλὰ κληροδότησε ἀνεμπόδιστα τὴν ἐργασία τῆς κυβερνήσεώς του στὸν Κωστάκη Μαλακαρνῆ (εἶδες οἱ ἀναγραμματισμοί 😉
Τώρα, γιὰ τὴν χρεωκοπία τῆς Κύπρου, εἶναι γνωστὸν τοῖς πᾶσιν ὅτι προῆλθε ὡς παράγωγο τῆς Ἐλλαδικῆς (δεκάτης) χρεωκοπίας. Οἱ δὲ Ἑλλαδικὲς χρεωκοπίες εἶναι πολύ παλαιότερες ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Ὅταν ἐμεῖς κηρύσσαμε χρεωκοπία, δηλαδὴ τρώγαμε τὰ λεφτὰ τῶν πιστωτῶν μας, οἱ ὑπόλοιποι Εὐρωπαῖοι ἔτρωγαν βελανίδια …
Μήπως έχεις κάτι προσωπικό με τον “Μαλακαρνή”; Το έχω από παλιά παρατηρήσει. Τέλος πάντων, δική σου δουλειά.
“Τέλος, ὅπως θὰ μπορούσατε νὰ ἐλέγξετε, τὸ πρόβλημά μου εἶναι μὲ συγκεκριμένη γραφὴ (τὴν προτιμωμένη ἀπὸ ἐμένα) τοῦ ὀνόματός μου τὴν ὁποίαν ἔχουν ἀποκλείσει”
Έχει καταντήσει σήριαλ πια. Ο μεν διαχειριστής διαβεβαιώνει ότι ουδέν πρόβλημα υφίσταται, εσύ όμως εξακολουθείς να μην γράφεις το όνομά σου, όπως το έγραφες, για να τον διαψεύσεις. Ή μήπως φοβάσαι ότι θα τον επαληθεύσεις; Τέλος πάντων, κι αυτό δική σου δουλειά.
Δεν πείθει κανέναν ότι ο Σημίτης έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ, η παλιά αυτή προπαγάνδα. Μάλλον σκοπό είχε να σκεπασθεί η υπογραφή/παραδοχή του ότι υπάρχουν «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας!, κάτι που ολοκληρώνει την τρίπρακτη προδοσία τού θλιβερού αυτού ανθρωπάκου, που κακή τη μοίρα και ευθύνη των Ελλήνων που τον ψήφισαν, κράτησε για 8 χρόνια το τιμόνι τής χώρας.
Τα Ίμια, η Μαδρίτη, το Ελσίνκι και ο τραγικός Σημίτης
YΓ: Έχω κάνει κάποιες διορθώσεις, που ίσως δεν τις κρατήσει τελικά, όπως συμβαίνει συνήθως το τελευταίο καιρό.
Ας δουν οι διαχειριστές τι συμβαίνει με το edit. Κάνω διορθώσεις μέσα στον επιτρεπόμενο χρόνο, πατώ save, δείχνει ότι οι διορθώσεις έγιναν, αλλά όταν εμφανισθεί το κείμενο, όπως παραπάνω, οι διορθώσεις δεν υπάρχουν. Είναι η τρίτη φορά που μού συμβαίνει αυτό και θα παρακαλούσα να το κοιτάξετε.
Ευχαριστώ.
Προς ΚΜΠ (και προς όλους): ο καλύτερος τρόπος για τακτικούς σχολιαστές είναι να έχετε λογαριασμό στο σάϊτ, να κάνετε login με τον λογαριασμό (τέρμα κάτω αριστερά στη σελίδα θα βρείτε τους συνδέσμους). Έτσι, και τα σχόλια θα έχουν πολύ μικρότερη πιθανότητα να κρατούνται στην ουρά για έγκριση (πχ αν είναι μεγάλα, έχουν σνδέσμους κλπ), αλλά και μπορείτε να κάνετε διορθώσεις όχι μόνο στο πεντάλεπτο, αλλά όποτε θέλετε.
Το πεντάλεπτο μπήκε επειδή βρήκα ένα τέτοιο plugin, μετά από παράκληση σχολιαστών που θέλουν να κάνουν διορθώσεις αμέσως. Η «ορθή» λύση είναι να γίνεται με εγγεγραμμένους χρήστες.
Ανδρέας.
Προς κ. Γεωργάνα, Ιακώβου κλπ
Γράφετε
«τὸ πρόβλημά μου εἶναι μὲ συγκεκριμένη γραφὴ (τὴν προτιμωμένη ἀπὸ ἐμένα) τοῦ ὀνόματός μου τὴν ὁποίαν ἔχουν ἀποκλείσει καὶ φιμώσει οἱ ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, ἀδιαφανῶς δρῶντες καὶ οὐδέποτε λογοδοτοῦντες γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι λογοκριταί, στοὺς ὁποίους ἔχετε ἐμπιστευθῆ μέρος τῆς διαχειρίσεως τοῦ ἱστοτόπου σας.»
Αν το διαβάσει αυτό ένας τυχόν περααστικός ποιος ξέρει τι θα νομίζει! Μιλάμε για το akismet.com, το οποίο χρησιμοποιούν όλες οι σελίδες του κόσμου. Οι χαρακτηρισμοί σας είναι παντελώς ανυπόστατοι. Πρόκειται για αυτόματο σύστημα. Ζούμε στον 21ο αιώνα και όχι στο 1930.
Ακούστε κάτι. Αν έχετε κάποιο παράπονο για την Εστία και την γραμμή της εφημερίδας, στην οποία εγώ δεν έχω ουδεμία συμμετοχή, κάντε το απ΄ευθείας. Εμένα πριιν 4 χρόνια (Νοέμβριος 2015) μου ζήτησαν να αρθρογραφώ εκεί με άρθρα γνώμης. Εννοείται χωρίς αντάλλαγμα. Δεν τους γνώριζα και δεν τους γνωρίζω προσωπικά. Έχω γράψει ήδη 118 άρθρα (όλα εδώ – http://www.antibaro.gr/tag/estia ). Ούτε αλλοίωσαν, ούτε επηρέασαν το στίγμα της εφημερίδας.
Για την Κύπρο και τον Σημίτη. Προσέξτε κάτι: εσείς περιορίζεται το εύρος του επιχειρήματος στο εξής ένα γεγονός, την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ. Εγώ διευρύνω το εύρος στην συνολική διακυβέρνηση της χώρας από τον Σημίτη. Αυτά τα δύο έχουν ένα πολύ μικρό κοινό τόπο. Εν πολλοίς είναι τελείως διαφορετικά. Πρώτον, επειδή συντελεστής της εισόδου δεν ήταν αποκλειστικά ο Σημίτης (αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι και γεγονότα). Και δεύτερον, επειδή αυτό που άφησε ήταν πολύ ευρύτερο από την είσοδο της Κύπρου. Αν μιλάμε για τόσο διαφορετικά πράγματα, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Καλώς η Εστία πανηγύρισε για την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Μάλιστα, το πανηγύρισα πολύ περισσότερο με το δεδομένο της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν, το οποίο είχε υποσχεθεί ο Σημίτης (με τον Κληρίδη) να υποστηρίξουν, όπως και έκαναν. Όμως και οι δύο σε διάστημα ενός έτους έχασαν την εξουσία και κανένας από τους δύο διαδόχους τους δεν θέλησαν να κάνουν. Και καλώς. Αν έμενε το δίδυμο Κληρίδη, Σημίτη, τότε είναι πολύ πιθανό το 2004 να είχε μπει η Κύπρος του Ανάν και όχι η Κύπρος που ξέρουμε σήμερα.
Ανδρέας.
Περὶ τῶν ἀφανῶν καὶ μὴ λογοδοτούντων λογοκριτῶν. πράγματι, ἡ μάστιξ τῶν ἀνεπιθυμήτων μηνυμάτων ἔχει ἀναγκάσει τοὺς διαχειριστὰς ὅλου τοῦ κόσμου νὰ προσφύγουν σὲ ὑπηρεσίες «ἀσφαλείας». Εἶναι, ἐπίσης, ἀληθὲς ὅτι οἱ διαχειριστὲς τῶν ὡς ἄνω ὑπηρεσιῶν «ἀσφαλείας», εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ δροῦν ἀδιαφανῶς, διότι, ἀλλιῶς θά διευκόλυναν ἀπομιμήσεις ἀπὸ ἀνταγωνιστάς των καὶ γνησίως κακοβούλους. Ὅλοι οἱ καλοθεληταὶ γράφουν αὐτὰ πού γράφουν γιὰ τὸ ζήτημα διότι δὲν ἔχουν αἰσθανθῆ στὸ πετσί τους τὴν ὀργὴ νὰ βλέπη κανεὶς ἕνα κείμενό του νὰ τὸ τρώει, στὴν κυριολεξία, τὸ σκοτάδι. Καὶ δὲν ἔχουν καταλάβει πόσο ἀβοήθητος αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος τότε. Καὶ πόσο δύσπιστος στὶς ὅποιες, ἐκ τῶν ὑστέρων, διαβεβαιώσεις. Δὲν πρόκειται, λοιπόν, νὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ἐν κρυπτῷ λογοκρισίας ἄλλο, διότι καὶ ἄσχετο πρὸς τὸ θέμα τῆς παρούσης συζητήσεως εἶναι καὶ διότι ἀναγνωρίζω τὴν συγκεκριμένη μορφὴ λογοκρισίας ὡς ἀναγκαῖο καὶ ἄφευκτο κακό.
Τὴν γραμμὴ τῆς «Ἐστίας» τὴν καθορίζουν οἱ τρέχοντες ἐκδότες τους. Καὶ πολύ σωστά, δὲν θέλουν συνεταίρους σ`αὐτό. Δἑν ὑποχρεώνουν κανένα νὰ τὴν διαβάζῃ. Εἶναι, νομίζω, πλέον ξεκάθαρο στὸν κάποτε ἀναγνώστη ὅτι ἡ ποιότης τῆς ἐφημερίδος ἔχει πέσει πολύ τὰ τελευταῖα πέντε χρόνια, σὲ σ´υγκριση μὲ τὰ σαρανταπέντε προηγηθέντα. Περὶ ὀρέξεως ὅμως …
Ἡ κάποτε «Ἑστία» ποτὲ δὲν θὰ ἀνεχόταν νὰ καταγγείλῃ τὸν Σημίτη γιὰ κάτι μικρὸ (στὴν οὐσία μηδαμινό) καὶ νὰ παρασιωπήσῃ κάτι πολύ σημαντικώτερο, ἀκόμη καὶ ἂν τὸν ἀντιπολιτευόταν γιὰ τὴν ὅλη πολιτεία του. Καὶ στὴν οὐσία καὶ στὴν ἐμφάνιση κάτι τέτοιο εἶναι προσβολὴ στὴν τέχνη τῆς ἐφημεριδογραφίας. Εἶναι ἀντι-ἐπαγγελματικό, ἰδίως γιὰ ἐφημερίδα γνώμης. ἀλλά, βέβαια, λίγοι ἀπὸ αὐτοὺς πού κάνουν λάθη τὸ παραδέχονται. Καὶ κάνουν πρόσθετα λάθη προσπαθῶντας νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀρχικά.
Τέλος, ἂν κι ἐγὼ εἶχα ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸ σχέδιο Ἀνάν, εἶναι κανόνας τῆς Ἑλληνικῆς ἱστορίας ὅτι κάθε κατοπινὸ σχέδιο ρυθμίσεως τοῦ Κυπριακοῦ εἶναι ἀρνητικώτερο γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὸ προηγούμενό του. Πράγματι δέ, ἡ Ἐλλάδα καὶ ἡ Κύπρος , ἂν εἶχαν ἐπανεκλεγῇ ὁ Κληρίδης καὶ ὁ Σημίτης τὸ 2004, θὰ εἶχαν ἀσφαλῶς ἀποφύγει τὴν διπλῆ χρεωκοπία. Ὅσους καὶ τάχα διπλωματικοὺς θριάμβους κι ἂν ἰσχυρίζονται ὅτι ἐπέτυχαν οἱ διάδοχοι τῶν Σημίτη καὶ Κληρίδη τοὺς ἀκύρωσε ἡ χρεωκοπία , τῆς ὁποίας προέστησαν. Εἰδικῶς γιὰ τὸν Κωστάκη Μαλακαρνῆ, τὴν καὶ τάχα γενναιότητα τοῦ Βουκουρεστίου ἀκύρωσαν ἡ ὑπερχρέωση καὶ ὁ ὑπερδανεισμός, πού ὡδήγησαν στὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν Καὶ νά δοῦμε γιὰ πόσο χρόνο θὰ ἐξαργυρώνουμε τὶς παραχωρήσεις στὰ Σκόπια μὲ ὑποστήριξη στὸ ζήτημα τῶν Τουρκιικῶν γεωτρήσεων … Τὰ ἰδεολογήματα περὶ ἰσχυρᾶς Ἑλλάδος δὲν μαρτυροῦν μόνον παχεῖα ἄγνοια τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς Ἐλλάδος, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐπικίνδυνα.
Τον χαβά του ο μπαρμπα-Γιώργος του Jakob στην εμμονή του με τον Σημίτη, που τολμά να παραβάλλει και με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο αθεόφοβος! Τον νάνο με τον γίγαντα, παρά τα λάθη και τις ευθύνες του τελευταίου για τη Μικρασία.
Αυτό που δεν λέει, είναι ότι ο Σημίτης με την υπογραφή του στην απόφαση του Ελσίνκι, όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, προσέφερε στην Άγκυρα πολύτιμο δώρο, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει εκκρεμής συνοριακή διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ανατρέποντας την μέχρι τότε πάγια ελληνική θέση, πως η μόνη διαφορά με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Για να βγαίνει ακόμη χθές ο κιτρινιάρης και με πρόφαση τη δήθεν εξαγορά της ύφεσης στις διμερείς σχέσεις απέναντι σε έναν τέτοιο αδηφάγο γείτονα, να μας κουνάει και το δάχτυλο για το γεγονός ότι η Ελλάδα, δικαιολογημένα και με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS), υποστηρίζει πως το Καστελλόριζο και τα νησιά μας έχουν πλήρη επήρεια όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.
Με άλλα λόγια μας καλεί ο σχιστομάτης, να βάλουμε στο τραπέζι για μοίρασμα ελληνικά εδάφη, όπου η Ελλάδα θα έχει μόνο να χάσει και η Τουρκία μόνο να κερδίσει!
Αυτή είναι η “σημαντική” συνεισφορά του μπιμπικάνθρωπου στην πατρίδα, για την οποία ο ανόσιος Γεώργιος μπορεί να επαίρεται!
Αν έχετε ενστάσεις για την γραμμή ή την ποιότητα της Εστίας, απευθυνθείτε στους αρμοδίους.
Κατά τα άλλα δεν έχω κάτι να προσθέσω.
Ἀσφαλῶς καὶ δεν ἔχετε. Μπορεῖ θαυμάσια νὰ ἀποτιμήσῃ τὴν ἑκατέρωθεν στάση μας ὁ ἀναγνώστης.
Βλέπω με χαρά ότι μετά τη 10η φορά, επιτέλους δοκιμάσατε το κανονικό όνομά σας και δούλεψε! Ευχαριστώ!
Εσείς μπορεί να έχετε άφθονο χρόνο να μυρηκάζετε τα ίδια και τα ίδια. Εγώ δεν έχω. Για το akismet, ερχόμενος από το πουθενά νομίζετε ότι έχετε καλύτερη γνώση από 5 εκατομμύρια webmasters (και το 99.9% των χρηστών του web παγκοσμίως) και πέραν αυτού έχετε το θράσος να πετάτε όρους που δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση («λογοκρισία», την «ασφάλεια» σε εισαγωγικά ως ειρωνεία και σειρά άλλων). Βραβείο επίδειξης αμάθειας. Τα επαναλαμβάνετε όλα αυτά για πολλοστή φορά. Τι να πω πια;
Όσο δε για τον Σημίτη, τον Καραμανλή και διάφορα πολιτικά, ομολογώ ότι άργησα πάρα πολύ, αλλά αρχίζω να καταλαβαίνω ότι δεν έχει κανένα νόημα ο διάλογος μαζί σας. Είναι πάντοτε υπέρ το δέον χρονοβόρος και αντιπαραγωγικός, διότι είστε ακλόνητος βράχος σε όλα. Εξαντλήστε άλλον διαχειριστή. Έχω και άλλες δουλειές να κάνω.
Βλέπω ὅτι, μὲ τέτοια μυαλὰ στοὺς διαβασμένους τοῦ ἔθνους μας, ἔχουμε νὰ πάθουμε πολλὰ ἀκόμη. Ἀπὸ τὴν ὅλη πολιτεία τοῦ Σημίτη ἐπιλέξατε νὰ ἀναδείξετε τήν ἐνδεχομένως ἀντιδεοντολογική, παραπομπὴ σὲ χωρίο ἀπὸ βιβλίο τοῦ Σημίτη σὲ σχολικὸ βιβλίο. Ὅταν σᾶς ἐπεσήμανα, εἰς ἀπάντησιν, τὴν εἰσδοχὴ τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἐπιλέξατε νὰ ξεχειλώσετε τὸ θέμα ἐπικαλούμενος τὴν ὅλη πολιτικὴ Σημίτη. Κλασσικὸ δεῖγμα ἀνθρώπου πού δὲν ἔχει τὴν λίγη γενναιότητα πού ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ παραδεχθῇ ἔστω ὅτι παρασύρθηκε ἀπὸ τὴν ἀπολύτως δικαιολογημένη ἀντιπάθειά του κατὰ τοῦ Σημίτη στὸ νὰ χάσῃ τὸ μέτρο. Καλά, τίποτα δὲν μάθατε ἀπὸ τὶς παρόμοιες παρόλες τῶν ὑπερμάχων τῆς ἀνυποστόλου χρεωκοπίας ; Ὅ,ποτε τοὺς στρίμωχνε κανεὶς γιὰ νὰ προβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις γιὰ τὸ πρόβλημα τῆς ὑπερχρεώσεως, ἄρχιζαν τὶς σαπουνόφουσκες γιὰ τὴν Γερμανικὴ Εὐρώπη καὶ τοὺς τοκογλύφους δανειστές… Ὅτι, δηλαδή, ἐμεῖς ὅλα καλὰ τὰ κάνουμε, ἐπειδὴ οἱ ἄλλοι εἶναι … κουραστικοί !
Γιὰ την λογοκρισία, ὅ,τι καὶ νὰ γράψετε, εἶναι βέβαιον ὅτι οἱ ἀλγόριθμοι ἀποκλεισμοῦ τῶν ἀνεπιθυμήτων εἶναι μυστικοί, γιὰ λόγους ἐμπορικοὺς καὶ λειτουργικούς, συνεπῶς ἀδιαφανεῖς. Δὲν μπορεῖ ποτὲ κανεὶς νὰ εἶναι βέβαιος ἐκ τῶν προτέρων ὅτι δὲν θὰ τὸν πιάσουν (false positive). Αὐτὸ εἶναι γεγονὸς ὀμολογούμενο καὶ ἀπὸ τοὺς λογοκριτὰς τοὺς ἰδίους καὶ δὲν χρειάζεται ἐμπάθεια γιὰ νὰ τὸ γνωρίζῃ κανείς.
Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο το συζητάμε αυτό, αλλά αυτό που σας πω με βεβαιότητα είναι ότι κανένας από τους αλγορίθμους αυτούς δεν συμπεριλαμβάνει κανένα από τα κάτωθι κριτήρια «κόψτο αν το όνομα είναι «Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας ή Ιακώβου ή κάτι παρεμφερές» ή «κόψτο αν η ποσότητα γκρίνιας είναι στο ζενίθ» κλπ. Επίσης, δεν έχουν καμία σχέση με εμπορικούς λόγους και δεν είναι διόλου αδιαφανείς. Και επαναλαμβάνω κουραστικά για πολλοστή φορά ότι δεν είναι λογοκρισία. (Δεν είναι λογοκρισία)^10^10^10. Ελπίζω τώρα να το καταλάβετε. Τις τελευταίες 3-4 ημέρες, κόπηκαν από το αυτόματο σύστημα 173 σχόλια. Επιτυχία 100%. Κόπηκαν όλα τα σπαμ και δεν κόπηκε κανένα κανονικό. Αν η επιτυχία του συστήματος αυτού είναι 99.9% όλο το έτος, όταν ίσως κάποιο κανονικό σχόλιο κοπεί από λάθος ή κάποιο σπαμ περάσει, νομίζω γλυτώνουμε αρκετές χιλιάδες τον χρόνο. Αυτό συμβαίνει συνέχεια. Αν νομίζετε ότι είναι εύκολη αυτή η δουλειά, κάντε την εσείς καλύτερα από αυτούς. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Για δωρεάν υπηρεσία είναι εξαιρετική.
Περί Σημίτη. Κάνετε δύο λάθη. Πρώτον, δεν ανέδειξα την παραπομπή. Ανέδειξα το γεγονός ότι είναι ο μόνος, ίσως, πρωθυπουργός που βρήκε ευκαιρία επί της θητείας του να βάλει δικό του κείμενο στην σχολική ύλη. Αν γνωρίζετε άλλον, διαφωτίστε μας. Και ναι, έδωσα ορισμένες λέξεις από μία φράση. Το δεύτερο λάθος είναι ότι όσο «ξεχείλωμα» είναι να πάτε από αυτό το γεγονός στην εισδοχή της Κύπρου, άλλο τόσο «ξεχείλωμα» είναι να πάει κανείς από την εισδοχή της Κύπρου στην όλη πολιτική Σημίτη. Θα μπορούσα άνετα να επαναλάβω τη δική σας φράση. «Κλασσικὸ δεῖγμα ἀνθρώπου πού δὲν ἔχει τὴν λίγη γενναιότητα πού ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ παραδεχθῇ ἔστω ὅτι παρασύρθηκε».
Όσο για το «ξεχείλωμα», νομίζω ότι είστε πρύτανης στο ξεχείλωμα. Μία φευγαλέα φράση σε ένα άρθρο της Εστίας, το αναγάγατε σε ολική κριτική κατά της εφημερίδας για την στάση της τα τελευταία χρόνια (πόσα;) και ποιος ξέρει τι άλλο. Είστε ολυμπιονίκης στο ξεχείλωμα. Φαίνεται ότι είναι και η μοναδική ασχολία σας.
Εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβῃ κανεὶς μὲ βεβαιότητα ἂν ὄντως δὲν καταλαβαίνετε ἢ ἁπλῶς παριστάνετε πὼς δὲν καταλαβαίνετε. Καὶ ποιό ἀπὸ τὰ δύο εἶναι ἄρα γε χειρότερο ;
Ὠς πρὸς τὰ ἀνεπιθύμητα μηνύματα ἡλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου, πρῶτο ἐγὼ ἔγραψα ὅτι εἶναι ἀναγκαῖο κακό. Σεῖς, ὅμως, θέλετε νὰ δεχθῶ ὅτι εἶναι καὶ καλό. Μὲ βάση μόνον τὴν δική σας διαβεβαίωση, παρ’ ὅ,τι σεῖς δὲν ἔχετε πρόσβαση στὸν κώδικα οὔτε στὰ ἀρχεῖα τῶν λογοκριτῶν.
Γιὰ τὸν Σημίτη, ἔγραψα ὅτι μποροῦν νὰ κρίνουν οἱ ἀναγνῶστες πόσο τίμιο εἶναι νὰ ἐστιάζει κανεὶς στὴν ἀνούσια γιὰ τὴν περίπτωση δεοντολογία καὶ νὰ παρασιωπᾷ πράγματα οὐσιωδῶς σημαντικότερα. Ἀφῆστέ τοὺς ἀναγνώστες νὰ κρίνουν ἂν μπορῆτε νὰ τὸ ἀνεχθῆτε. Μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ὑπέρ σας.
Αντιγράφω την πρώτη φράση
Εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβῃ κανεὶς μὲ βεβαιότητα ἂν ὄντως δὲν καταλαβαίνετε ἢ ἁπλῶς παριστάνετε πὼς δὲν καταλαβαίνετε. Καὶ ποιό ἀπὸ τὰ δύο εἶναι ἄρα γε χειρότερο ;
1. ΔΕΝ είναι «λογοκριτές». (Ασφαλώς και είναι καλό).
2. Δεν έχω να προσθέσω. Έχω πει αρκετά για τη συνολική του πορεία.