«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται», έχεις την εντύπωση πως όλοι αυτοί, οι «δια βίου» αμαθείς και κενόσπουδοι, τίποτε άλλο δεν σκέφτονται παρά μόνο πως θα αποκεφαλίσουν «ό,τι παλαιόν, εγχώριον και ελληνικόν» απόμεινε στην πολύπαθη Παιδεία.
Στο «ΒΗΜΑ» της 7ης Νοεμβρίου διαβάζουμε ότι απειλούμαστε και με νέες αλλαγές στα σχολεία. Θα επεκταθεί το υποχρεωτικό ωράριο στα Δημοτικά ως τις 3 το απόγευμα, στο Γυμνάσιο ως τις 4. (Θα τρέχουν αλαφιασμένες οι μανάδες στα διαλείμματα, με ταπεράκια στο χέρι, για να ταΐζουν τα λιμοκτονούντα βλαστάρια τους. Εκτός κι αν επανασυσταθεί ο θεσμός των μαθητικών συσσιτίων ή δοθεί σε κάποιο άπληστο όρνιο κάποιας μορφής κέιτεριγκ, πράγματα, βέβαια, ανήκουστα για τις κανιβαλικές τρόϊκες). Μιλώντας στην εφημερίδα κάποιο στέλεχος του υπουργείου «δια βίου» αποκαλύπτει τρεις μελετώμενες καινοτομίες. (Οι πιο «τζαλαπατημένες» και κουρασμένες λέξεις του ελληνικού λεξιλογίου, τω καιρώ ετούτω, είναι τα επίθετα καινός και νέος. Και αυτό στο χώρα που γερνάει και οι νέοι θα είναι σε λίγα χρόνια, αν συνεχισθεί η δημογραφική απίσχνανση, είδος υπό εξαφάνιση). Πρώτη καινοτομία, όπως προείπαμε, η επέκταση του ωραρίου. Από το 2012 θα γενικευτεί, αφού δοκιμαστεί πιλοτικά σε 160 σχολεία. Το πρόγραμμα «θα γεμίσει» με δραστηριότητες, που μόνο στόχο θα έχουν να διασκεδάζουν τα παιδιά και να μην πλήττουν.
Δεύτερη καινοτομία: «Οι μαθητές θα κληθούν στο μέλλον να…αυτοαξιολογούνται, να διορθώνουν μόνοι τα γραπτά τους, και να αναζητούν την λύση σε εκείνα τα κεφάλαια που τους δυσκόλεψαν». Ερώτηση: το χαζοχαρούμενο ευφυολόγημα, η αυτοαξιολόγηση, τι σημαίνει; Ο δάσκαλος τι ρόλο θα παίζει;
Και πάλι το παιδί ως αντικείμενο δέους και λατρείας, ως προσκύνημα. Τέτοιες αξιολύπητες θεωρίες κατέστρεψαν τον ρόλο του εκπαιδευτικού. Ρήμαξαν τα σχολεία από την αποθέωση του παιδιού, την καταστρεπτική λογική του «πρώτα ο μαθητής», με παράλληλη υποτίμηση του δασκάλου. Αυτή η φανταχτερή φράση «πρώτα ο μαθητής», εξουδετερώνει και κάθε αντίλογο. Τι θα πει πρώτα ο μαθητής; Κατεδαφίστηκε η σωστή ιεράρχηση των ρόλων, υποτάχθηκε ο δάσκαλος από φόβο, ραθυμία (και αμορφωσιά ενίοτε), στα ανώριμα «κέφια» των μαθητών και ιδού τα αποτελέσματα: μια γενιά γεμάτη μίσος για την πατρίδα που τους γέννησε, απελέκητη, απείθαρχη, πολέμια της πατρώας πίστης, χωρίς γλώσσα, έρμαιο των θηρίων, νοητών και φανερών.
Θέλω να μοιραστώ ένα εξαίρετο κείμενο που εντόπισα στο βιβλίο «προς αγιογράφον Ευάγγελον Μαυρικάκην» του Φώτη Κόντογλου (σελ. 40). Είναι από τα ωραιότερα που διάβασα για τη σακατεμένη σήμερα σχέση δάσκαλου και μαθητή.
«Σήμερα φαίνεται ότι ο δάσκαλος μετατρέπεται σε εκπαιδευτικό, που περισσότερο διεκδικεί παρά διακονεί, που μεταδίδει πληροφορίες στη νέα γενιά, αλλά δεν έχει πρόταση ζωής. Και ο μαθητής γίνεται εκπαιδευόμενος, ο οποίος δεν θέλει να ακούει, δεν μαθαίνει να ακούει, αλλά να έχει άποψη για όλα και να κρίνει. Η εκπαιδευτοποίηση του δασκάλου και η απώλεια της ιδέας της μαθητείας μπορούν να αποβούν μοιραίες για την παιδεία μας. Γιατί ο δάσκαλος δεν αρκεί να είναι ειδικός επιστήμονας της αγωγής και παράγοντας της εκπαίδευσης, δεν φτάνει να έχει ανθρωπιστική κουλτούρα, πρέπει να έχει και το ήθος του δασκάλου, την ελευθερία και τη σοφία, που δεν αποκτώνται με την καλύτερη οργάνωση της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, αλλά είναι υπόθεση αληθινής μαθητείας, υπευθυνότητας και αυθυπέρβασης. Και γιατί η λέξη μαθητής κατονομάζει μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, την αλήθεια της σχέσης, της άσκησης, της υπακοής, του σεβασμού, της αγάπης για την πνευματική κληρονομιά μας. Δάσκαλος και μαθητής είναι κατάκτηση που θα έπρεπε να προσέχουμε ως κόρην οφθαλμού.
Μαζί με τον δάσκαλο και τον μαθητή απειλείται σήμερα και η ίδια η έννοια της παιδείας ως ανθρωποποιίας, αφού, μέσα στη γενικότερη σύγχυση αξιών φαίνεται να κυριαρχεί ο χρησιμοθηρικός προσανατολισμός στον χώρο της εκπαίδευσης κα να απεμπολούνται αλήθειες ζωτικές για τον άνθρωπο και την ελευθερία του. Οι αλήθειες, που συγκλόνισαν τους Πατέρες και τους Μάρτυρες, τους αγωνιστές και τους ήρωες, που διέσωσαν το Γένος, δεν φαίνεται σήμερα να μας αγγίζουν. Χάνεται η αλήθεια ότι η Παιδεία αναφέρεται στην ικάνωση της νέας γενιάς να ανακαλύπτει νόημα ζωής και αξιολογικό προσανατολισμό μέσα από τη συνάντηση με τα πολύτιμα στοιχεία της παράδοσης, η οποία δεν είναι το δικαίωμα ψήφου των νεκρών, αλλά ανεξάντλητη πηγή νοηματοδότησης της ελευθερίας μας».
Παράδοση, θα συμπλήρωνα, είναι η ζωντανή φωνή των κεκοιμημένων. (Το βιβλίο εκδόθηκε από τον «Αρμό» το 1997).
Ας προχωρήσουμε όμως στις τυμπανιαίας μορφής καινοτομίες.
Τρίτη: Θα είναι το ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα αποκτήσουν πλήρη ελευθερία, στην αναζήτηση πρακτικών και νέων μεθόδων στην διδασκαλία των μαθημάτων τους». («Τραυλίζουμε τη γλώσσα και τη διάνοια» έλεγε ο Δ. Κανταρτζής και η παραπάνω – φυσαλίδα αέρος – διατύπωση εγγράφεται στους υποστηρικτές της). Συνεχίζοντας το ανώνυμο στέλεχος επεξηγεί τις πρακτικές και τις νέες, εμβρυακής μορφής θα λέγαμε, μεθόδους όπως θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές και άλλα πρωτάκουστα (!!) πράγματα. (Καημός κι αυτός με την «θεατρική αγωγή». Έγινε και μάθημα. Προφανώς θα έχουν υπ’ όψιν την σπουδαιότητα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Στην αρχαία πόλη οι τραγωδοί θεωρούνταν παιδαγωγοί του λαού. Το θέατρο ήταν σχολείο του λαού. Οι επιγραφές των χορηγικών τριπόδων που διασώθηκαν, γράφουν: «Σοφοκλής εδίδασκεν», «Αισχύλος εδίδασκεν». Αυτά που γίνονται στα σχολεία, εκτός λαμπρών εξαιρέσεων, είναι γελοίες απομιμήσεις τηλεοπτικών σκυβάλων).
Βεβαίως οι ημέτεροι «συνήθεις χάσκακες» επιστράτευσαν και ξένους επιστήμονες για να μας αλλάξουν τα φώτα. Κυρίαρχο ρόλο συμβούλου ανέλαβε η Φινλανδή κ.Λάιλα Μακίνεν, η οποία ακτινογραφεί το εκπαιδευτικό σύστημα. Βρέθηκε η λύση, λοιπόν, για το άταφο πτώμα της παιδείας. Θα μας σώσουν οι ξένοι, οι ημέτεροι διαβίου φωταδιστές και οι νέες μέθοδοι. Κι ας φωνάζουν δάσκαλοι και καθηγητές για το γκρεμοτσάκισμα στου κακού τη σκάλα. Ποιος μας δίνει σημασία; Αποφασίζουν οι προσκυνημένοι «κοτζαμπάσηδες», συνεργούντος του αδιάφορου λαού.
Θα κλείσω με μια χαριτωμένη διήγηση που καταγράφει ο αγωνιστής του ’21 Γ. Ψύλλας, στα «απομνημονεύματα του βίου» του (σελ. 286).
«Ένας Θεσσαλός προεστός, εντελώς αναλφάβητος, χρησιμοποιεί το δάσκαλο του χωριού και ως γραμματικό του. Επειδή όμως ο δάσκαλος δεν ήταν σε όλα υπάκουος, ο προεστός προτείνει στην γενική συνέλευση των κατοίκων την απόλυσή του. Γιατί; ρωτάει εκείνος εμβρόντητος. Γιατί δεν ξέρεις γράμματα. Και ποιος το λέει αυτό; Εγώ! Απαντά ο προεστός. Γράψε τη λέξη βόδι να δούμε αν ξέρεις. Ο δάσκαλος έγραψε σε ένα χαρτί βόδι. Τότε ο προεστός ζωγράφισε σ’ άλλο χαρτί ένα βόδι, το δείχνει στους χωριανούς – το ίδιο αναλφάβητους – και ρωτάει: Πέστε μου, ποιο χαρτί γράφει βόδι; Το δικό σου, απαντούν όλοι. Και έδιωξαν το δάσκαλο».
Νατσιός Δημήτρης
δά;σκαλος-Κιλκίς
.
18 comments
Είναι πολλά τα βήματα του αποπροσανατολισμού από την αληθινή έννοια της παιδείας, που θα μας σερβίρουν. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Το κακό είναι αξιότιμε κύριε Νατσιέ και να σας συγχαρώ για το άρθρο και γενικά για τις απόψεις σας περί παιδείας, πως οι σημερινοί δάσκαλοι, όσοι δεν είναι αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι έλάχιστα είναι διατεθειμένοι να αντιταχθούν στον υποβιβασμό του ρόλου τους. Οι περισσότεροι αρκούνται στο σήκωμα των ώμων λέγοντας” τι να κάνουμε, αυτά μας λέει η εγκύκλιος του υπουργείου” και προχωρούν ακάθεκτοιστο στην ολική νάρκωση των παιδικών μυαλών. “Πρώτα ο μαθητής”, αναφέρετε εύστοχα, μου θυμίζει το προεκλογικό του κυρίου Παπανδρέου “Πρώτα ο πολίτης”. Κι ενώ όλοι αντιλαμβανόμαστε πως σημασία θα δοθεί στην κάλυψη αναγκών πρώτα του πολίτη και επί του θέματος πρώτα του μαθητή, η ουσία μας αποδεικνύει, πως ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ πρώτα ο πολίτης ή ο μαθητής. Ας θυμηθούμε πως μανθάνω θα πει αποκτώ γνώσεις -διδάσκομαι. Και πως να διδαχθεί σήμερα ένα παιδί όταν απέναντί του καλείται να έχει απλά ένα δημόσιο υπάλληλο, που το μόνο που τον απασχολεί είναι τα κεκτημένα του που διακυβεύονται; Όμως μανθάνω σημαίνει και συνηθίζω σε κάτι(πχ έμαθε να κοιμάται νωρίς). Φοβάμαι λοιπόν αγαπητέ δάσκαλε, πως οι σημερινοί αρμοδιοαναρμόδιοι με πρωτεργάτη την κυρία Μπίλντεμπεργκ- Διαμαντοπούλου σε αυτό το “μανθάνω”, στηρίζονται για να μάθουν στα παιδιά μας την ανυπακοή, την κοροϊδία του δασκάλου ως πρόσωπο φαιδρό εν ώρα μαθήματος, καθώς οι γνώσεις δε θα πηγάζουν απο το στόμα του, αλλά απο την οθόνη του διαδραστικού παντογνώστη υπνωτιστή, που σιγά- σιγά φωλιάζει σε κάθε σχολική αίθουσα απο την πρώτη κιόλας δημοτικού. Είθε οι εκπαιδευτικοί μας να αποδειχθούν αντάξιοι του ρόλου που αναλαμβάνουν και να κατέβουν και μια φορά στο δρόμο για το καλό της ελληνικής κι ελληνοπρεπούς παιδείας, αλλά και για τη διατήρηση του σεβασμού στο πρόσωπό τους και το λειτούργημά τους! Όχι μόνο για το χρήμα. Όχι όλα για το χρήμα!
Κύριε Νατσιέ,
Εγώ δεν μπορώ να σας συγχαρώ για το άρθρο.Αμφιβάλλω για το κατά πόσον διαβάζετε τις απαντήσεις καθώς ποτέ δεν έχετε σχολιάσει τις αποστομωτικές απαντήσεις που σχεδόν πάντα παίρνετε αλλά θα μπω για μια τελευταία φορά στον κόπο.
α)Λέτε ” Το πρόγραμμα «θα γεμίσει» με δραστηριότητες, που μόνο στόχο θα έχουν να διασκεδάζουν τα παιδιά και να μην πλήττουν”…Διαφωνείτε λοιπόν με τη διασκέδαση των παιδιών.Θα προτιμούσατε να κρατούσατε το ραβδί στο χέρι φαντάζομαι.Μέσα απο τη διασκέδαση έρχεται η πιο ουσιαστική μάθηση, δεν ξέρω αν το έχετε υπόψιν.
β)Έχετε γνώση του τι εστί αυτοαξιολόγηση, το ρόλο της στην ανάπτυξη του παιδιού και τις μεθόδους που αυτή εφαρμόζεται? Σίγουρα όχι.Ο δάσκαλος κύριε Νατσιέ είναι βοηθός του μαθητή, όχι αφεντικό του.
γ)Διαφωνείτε και με το ανοικτό αναλυτικό πρόγραμμα(έτσι λέγεται αυτό που περιγράφετε..).Το κλειστό αναλυτικό πρόγραμμα που με τόση θέρμη υπερασπίζεστε ταιριάζει μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα και ανελεύθερες κοινωνίες. Αυτό προτείνετε κύριε Νατσιέ?
Νομίζω πως δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για να καταρρεύσουν οι απλοικοί και χαμηλού επιπέδου ισχυρισμοί του κυρίου Νατσιού, αν κάποιος το θελήσει όμως, μετά χαράς να κάνω μια πιο βαθιά ανάλυση των θέσεων του ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ αυτου “εκπαιδευτικού”
Με τις απόψεις του αρθρογράφου μπορεί να διαφωνεί κανείς σε πολλά, όπως και εγώ έχω διαφωνήσει. Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο για τον οποίον, ειδικά για το παρόν άρθρο, του ασκείτε αυτή η δρυμήτατη κριτική φίλτατε κε. arxoxris.
Δεν απελευθερώνεις έναν άνθρωπο, όταν τον αφήνεις να κάμει ό,τι θέλει στο σχολείο, γιατί στην ζωή του αργότερα δεν θα μπορεί να κάμει απολύτως τίποτε!
Το παρόν άρθρο φίλε imago είναι αστήρικτο και άκρως λαικίστικο. Αποτελεί μια στείρα κριτική, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς άλλη πρόταση, προβάλλοντας τα θετικά ως αρνητικά. “Όταν τον αφήνεις να κάμει ό,τι θέλει”, δεν είσαι δάσκαλος, όταν όμως θέτεις τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί ελέυθερα και δημιουργικά είσαι πραγματικός δάσκαλος.
Έχω ζητήσει απο το antivaro το δικαίωμα να αρθρογραφώ για την παιδεία, φαίνεται όμως πως μόνο οι απόψεις του κυρίου Νατσιού απο το κανάλι 4Ε είναι αποδεκτές προς δημοσίευση
Μα θα συμφωνήσω σε αυτό φίλτατε, πλην όμως τα πλαίσα αυτά, εντός των οποίων θα κινηθεί το παιδί, ποιός άλλος θα μπορεί να τα θέσει, εκτός από τον ίδιο τον δάσκαλο;
Εκεί δεν βρίσκεται η ουσία της κριτικής του αρθρθογράφου, όταν διερωτάται:
“Ο δάσκαλος τι ρόλο θα παίζει;”
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανένας μαθητής δεν φαίνεται να διασκεδάζει κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους των άθλιων ελληνικών διδακτηρίων, κάνοντας, δήθεν, δημιουργικά μαθήματα, όπως εικαστικά, θέατρο, υπολογιστές και άλλα βαρύγδουπα αντικείμενα και αυτό αποδεικνύεται και από την απόγνωση στην οποία βρίσκονται οι ταλαίπωροι ωρομίσθιοι συνάδελφοι των ειδικοτήτων που δεν έχουν ούτε χώρο ούτε υλικό για να δουλέψουν αφού τα σχολεία δεν διαθέτουν ούτε το μίνιμουμ των οικονομικών πόρων και των εγκαταστάσεων για να ανταποκριθούν, έστω και στοιχειωδώς στις απαιτήσεις των παραπάνω μαθημάτων…φούμαρα λοιπόν όλα…ας φροντίσει το σεβαστό υπουργείο να φτιάξει πρώτα τις υποδομές σε όλους τους τομείς και μετά βλέπουμε για το ποιες μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητητες…ή μάλλον, ναι, μεταρρυθμίσεις χρειαζόμαστε, όχι όμως εκεί που οι κατέχοντες προσπαθούν να μας πείσουν…πρωτίστωτες χρειάζεται επαναπροσδιορισμός των στόχων της δημόσιας παιδείας, ορισμός του τι είδους ανθρώπους προσδοκούμε να φτιάξουμε, τι όραμα έχουμε, πώς η παιδεία, κυρίως η πανεπιστημιακή, θα απαγκιστρωθεί από το άθλιο κατεστημένο της καθηγητικής μαφίας, να γίνουν επιτέλους τα πανεπιστήμια χώροι μάθησης και έρευνας και όχιφυτώρια εκκολαπτόμενων κομματικών στελεχών…
Ας αφήσουν λοιπόν τα καημένα τα παιδάκια να γυρνάνε τουλάχιστον στο σπιτάκι τους στις 2, έστω το μεσημέρι, να ξεκουράζονται, ας φροντίσει η πολιτεία οι μανάδες να δουλεύουν ανθρώπινα ωράρια και να μην διαθέτουν όλο τους το δυναμικό στην εργασία τους, αφήνοντας τα παιδιά στους πέντε δρόμους…Ας επιστρέψουν τα μαθήματα ειδικοτήτων στο δάσκαλο, ο οποίος για τις τάξεις του δημοτικού σχολείου είναι ο μόνος που μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις τους και να συνδέσει τα μαθήματα αυτά με όλα τα άλλα γνωστικά αντικείμενα …ας καταλάβετε ότι η περίφημη ευέλικτη ζώνη ακυρώνεται όταν αφαιρείται από το δάσκαλο η δυνατότητα να δουλέψει τα καλλιτεχνικά, τη μουσική, το θέατρο, ακόμα και τη γυμναστική, όταν η ευέλικτη ζώνη περιορίζεται σε μία ώρα εβδομαδιαίως, την οποία πολλές φορές δεν την έχει ο δάσκαλος, γιατί δεν “βγαίνει” αλλιώς το πρόγραμμα…ας μην γίνεται το δημοτικό σχολείο κέντρο διερχομένων, ας μην γίνεται κατακερματισμός του προγράμματος, ώστε να μην μπορεί ο δάσκαλος να διδάξει ούτε ένα ολοκληρωμένο δίωρο γλώσσα ή μαθηματικά…έχετε ακούσε, φαντάζομαι, ότι το παιδί του δημοτικού, και ειδικά των μικρών τάξεων έχει ανάγκη ένα πρόσωπο που να μπορεί να συνδεθεί μαζί του, οι συνεχείς αλλαγές το μπερδεύουν, το κουράζουν…Μη βιάζεστε όλοι εσείς οι υποστηρικτές των νέων μέτρων να γίνεται βασιλικότεροι του βασιλέως, δείτε ψύχραιμα τα πράγματα, χωρίς να τυφλώνεστε από ιδεολογήματα … που σας έπεισαν να παπαγαλίζετε το λεξιλόγιο των νεωτεριστών όπως αυτοαξιολόγηση, ανοιχτό αναλυτικό πρόγραμμα, πρώτα ο μαθητής κ.ά…αυτά πάντα οι φωτισμένοι δάσκαλοι τα εφάρμοζαν… δεν αποτελούν καινοτομίες, μόνο οι λέξεις έχουν γίνει πιο βαρύγδουπες για να κρύψουν την γύμνια της ουσίας…Και μόνο επειδή όλο το νέο πρόγραμμα σπουδών για το δημοτικό σχολείο είναι ένα σκέτο εγχειρίδιο συνθηματολογίας και γενικολογίας, χωρίς περιεχόμενο, ένας δάσκαλος οφείλει να το δει κριτικά, αυτός είναι εξάλλου και ο ρόλος του, να κρίνει και να αντιστέκεται και όχι να υλοποιεί μόνο και να διεκπεραιώνει προγράμματα που κάποιοι άλλοι εκπονούν… τότε, συγγνώμη, αλλά δεν είναι δάσκαλος, είναι δημόσιος υπάλληλος…
Αυτά…και άλλα πολλά…Μια δασκάλα που υπηρετεί στην τάξη 21 χρόνια…
axrxrorosisx
εσεις οι σοβιετ εξουσιαστες εχετε χιλιαδες δικα σας μεσα μαζικης αποβλακωσης για να περνατε τη μπολσεβικικη μισελληνικη προπαγανδα σας, οπως το ιντυμιντια του σορος…
ε να μην εχουμε και μεις οι ελληνες ενα αντιβαρο?
εκει στα δικα σας δεν μπορουμε να γραφουμε εμεις οι ελληνες.
αρα και στα δικα μας δεν μπορειτε να γραφετε εσεις οι σοβιετ…
εξω οι σοβιετ μισελληνες απο το αντιβαρο!!!
Τα προτεινόμενα συστήματα διδασκαλίας από τους ‘’σοφούς’’ της Δύσης είναι ολοφάνερο ότι πετάνε τον δάσκαλο στο περιθώριο ! Τον βγάζουν κυριολεκτικά από τ ην τάξη , για τον απλούστατο λόγο ότι απορρίπτουν την αναγκαιότητα της παρουσίας ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ . Και σου λένε μετά ότι βασίζονται τάχατες σε αρχές που προέρχονται από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη…! Δεν ντρέπονται οι υποκριτές !
Διότι ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν ΜΑΘΗΤΕΣ ,και οι μαθητές τους είχαν ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ .
ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ διδάσκεται μονάχα από Δασκάλους που το βιώνουν και οι ίδιοι.
Οι Η/Υ διδάσκουν κι αυτοί ,αλλά διδάσκουν αποξηραμένη γνώση χρησιμοθηρικού καθαρώς χαρακτήρα .
Ο Ελληνικός Πολιτισμός ,μέχρι πρότινος, διατηρούσε ένα σπουδαίο προσόν : Αφομοίωνε δημιουργικά κάθε ξένη – νέα πρόσληψη . Στη δική μας γενιά ( μεγάλη ευθύνη και ντροπή για εμάς ) έγινε η μεγάλη ανατροπή : Παραχωρήθηκε η δυνατότητα στο πρόσλημα να αφομοιώσει ολόκληρο τον τρισχιλιόχρονο πολιτισμικό μας θησαυρό !
Εγώ αρθρογραφώ για την Παιδεία ως δάσκαλος μάχιμος και όχι ως άσχετος τιποτολόγος κ. arxoxris. Τους μαθητές μας τους διδάσκουμε, τους μαθαίνουμε γράμματα. Το σχολείο δεν είναι τόπος διασκέδασης και μπαζώματος του ελεύθερου χρόνου των παιδιών. Αυτά τα φληναφλήματα περί ανοιχτού σχολείου μας έφαγαν. Δόξα τω Θεώ παραμένω χαμηλού επιπέδου. Όταν φτάσω στο υψηλό, σαν το δικό σας, θα παραιτηθώ από την εκπαίδευση γιατί θα γίνω απειλή για τους μαθητές μου.
Δεν απαντώ στα σχόλια γιατί δεν έχω υπολογιστή στο σπίτι. Με εξυπηρετεί η εφημερίδα που αρθρογραφώ. Σέβομαι και διαβάζω τις απόψεις των επισκεπτών.
Είμαι επίσης δάσκαλος κύριε Νατσιέ…σας επιστρέφω τον χαρακτηρισμό “άσχετου τιποτολόγου”,διότι ποτέ δεν προβάλλετε επιχειρήματα για τα λεγόμενα σας. Εκφράσεις όπως”Αυτά μας έφαγαν”,”μπάζωμα ελεύθερου χρόνου”,”τους μαθαίνουμε γράμματα”, δείχνουν την επιστημονική σας κατάρτιση…
Και απαντώ σε όλους μαζί λέγοντας ότι αυτήν ακριβώς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του δασκάλου να θέτει τα πλαίσια διδασκαλίας υπερασπίζομαι, κάτι που εφαρμόζεται με το ΑΝΟΙΚΤΟ αναλυτικό πρόγραμμα. Καταλάβετε ότι ο κύριος Νατσιός μιλάει για ένα ΚΛΕΙΣΤΟ αναλυτικό πρόγραμμα, μέσα στο οποίο θα καθορίζεται απο το κράτος τι πρέπει να διδαχθεί σύμφωνα με τα συμφέροντα του,τα οποία σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να είναι ο προσηλυτισμός και η εθνικιστική προπαγάνδα, και όχι η ελεύθερη διαμόρφωση μιας υγιούς προσωπικότητας με κριτική σκέψη και δημιουργικότητα. Υπερασπίζεστε τις απόψεις ενός ανθρώπου που θεωρεί το ραβδί εργαλείο του δασκάλου!
Ο δάσκαλος μπορεί να προσφέρει μόνο όταν αγαπά και αγαπιέται, προσφέρει και του προσφέρονται, μοιράζεται τα θετικά του συναισθήματα. Πόσα θετικά συναισθήματα μπορείτε να δείτε σε έναν άνθρωπο φανατικο? ΚΑΝΕΝΑ!!!!
Συμφωνώ σε κάποια πράγματα με το κείμενο της δασκάλας, όσο για τον γραφικό παππούλη hektor…κανένα σχόλιο
arxarxorxis
δεν ειμαι παππουλης ρε σοβιεταρα…. 39 χρονων ειμαι ακομα, αλλα λογω χορτοφαγιας και εντονης προπονησης μοιαζω με 29 αποτι μου λεν οι συναδελφισεσ και αλοοι εκπροσωποι του ωραιου φυλου…
τωρα κοιτατε ποιος μιλαει για προπαγανδα και προσηλυτισμο!!!
αφου εσεις οι σοβιετ εχετε την εξουσια απο το 74,δεν την εχουμε εμεις οι ελληνες.
εσεις κανετε διεθνιστικη μπολσεβικικη ανθελληνικη λιμπεραλιστικη προπαγανδα στα παιδια μας, εσεις τους μαθαινετε να μισουν την πατριδα και το εθνος τους, εσεις οι υπερπροοδευτικοφρονες της πλεριας αριστεροσυνης και μπολσεβικοσυνης που μολις ακουτε ελλαδα, εθνος, κωνσταντινουπολη, βυζαντιο βγαζετε καρκινο!!!
σε πληροφορω λοιπον “συναδελφε” οτι δημιουργηθηκε ηδη εθνικιστικο κινημα εκπαιδευτικων. να σας δουμε τωρα πως θα το αντιμετωπισετε… μεχρι τωρα παιζατε χωρις αντιπαλο…
ισα στο ιντυμιντια του σορος τωρα για ρουφιανεμα προοδευτικοφρονα…
Δεν μοιράζομαι την αισιοδοξία σας, σύμφωνα με τις προοπτικές των νέων αναλυτικών προγραμμάτων.
Τα προγράμματα αυτά, τα οποία είναι πολύ συγκεκριμένα και πολυ αναλυτικά, έχουνε εισαχθεί από τρίτες χώρες, κυρίως αυτές οι οποίες έχουνε αποστασιοποιηθεί από αυτά και περνάνε σε μια περίοδο αυτοκριτικής σε ό,τι αφορά τους στόχους και τις μεθόδους διδασκαλίας, που έχουνε τις καταβολές των στα κινήματα του Μάη 1968.
Σαφέστατα συντάσσομαι με την κριτική στο τωρινό σύστημα της ανεπίγνωστης παιδείας, διαφωνώ ωστόσο στο σημείο ότι αυτή κάμει εθνικιστική προπαγάνδα.
Η ιστορία μας δείχνει, ότι η εθνική μας ανεξαρτησία, είναι άμεση συνάρτηση του εθνικού φρονήματος αυτών οι οποίοι θα κλειθούνε στο μέλλον να την υπερασπιστούνε.
Φίλε imago,
μπορείς σε παρακαλώ να αναφέρεις συγκεκριμένα απο ποιές χώρες του τρίτου κόσμου εισήχθησαν τα αναλυτικά προγράμματα?
Ο hektor απο ποιό βουνό κατέβηκε ακριβώς?
Να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι δεν είμαι εκπαιδευτικός αλλά γονιός και παρακολουθώ την συζήτηση με μεγάλη προσοχή. Με την ιδιότητά μου αυτή, λοιπόν, θα ήθελα να απευθύνω στους φίλτατους συνομιλητές εκπαιδευτικούς ένα απλό ερώτημα για να μπορέσω να κατανοήσω ποιοί είναι οι σκοποί και τα κίνητρα καθενός : Νιώθουμε την υποχρέωση ή έστω επιθυμούμε να διασώσουμε την ιστορική συνέχεια αυτού του γένους ή δεν έχουμε καμία τέτοια ανησυχία, θεωρώντας ότι μία τέτοια επιδίωξη είναι ξεπερασμένη και αναχρονιστική; Στην δεύτερη περίπτωση, πού ακριβώς στοχεύουμε και πώς περιμένουμε οι επόμενες γενιές να αντισταθούν στις υπαρκτές απειλές που (δυστυχώς) τους κληροδοτούμε; Υποκύπτοντας στους αντιπάλους ή αναμένοντας μάταια να είναι και αυτοί το ίδιο αδιάφοροι για τα δικά τους εθνικά συμφέροντα; Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα εάν οι απαντήσεις δεν συνοδεύονταν από περιττούς χαρακτηρισμούς, αταίριαστους σε εκπαιδευτικούς. Εν πάση περιπτώσει, είναι καιρός να σεβόμαστε και στην πραγματικότητα τη γνώμη του άλλου, όχι μόνο στην θεωρία, αλλιώς εύκολα μπορεί να κατηγορηθούμε για παχιά μα κούφια λόγια.
απο ποιο βουνο κατεβηκα????
μα φυσικα απο τα υπεροχα βουνα της ροδοπης, η τουρκιστι αν προτιματε εσεις οι πολυπολιτισμικοι, υπερπροοδευτικοφρονες, παγκοσμιοποιητες, απο Hvoyna köyü yakınlarından Türküm Rodoplu Dağları.
κατεβηκα να ταραξω τον μακαριο υπνο της υπεροχης αστουλικης αριστεριστικης υπερκαταναλωτικης κοινωνιουλας σας.
μαθαινω στα παιδια σας να ανεβαινουν στα βουνα, να μην τρωνε χαμπουργκερ και κοκακολεσ, να αγαπανε την πατριδα τους, οτι ανηκουν στο ανωτερο εθνος του κοσμου, τους μαθαινω ιστορια,και πως να αντιμετωπιζουν την σοβιετομπολσεβικικη, διεθνιστικη νεοταξιτικη λακιλαζοπουλικη προπαγανδα σας….
τα ακριβως αντιθετα δηλαδη αποτι τους μαθαινετε εσεις…
καμια αλλη αποριουλα απο καποιον αριστεριστη παχυσαρκο υπερκαταναλωτη “συναδελφο”???
Πράγματι, κατονομάστε σας παρακαλώ τις “τριτοκοσμικές χώρες” απ’ όπου προήλθε το ανοικτό αναλυτικό πρόγραμμα…
Εκτός κι αν εννοείται τη Γερμανία ως τριτοκοσμική χώρα…
Hektor…αντε στο στάβλο σου ομορφόπαιδο!
Πράγματι την Γερμανία εννοούσα, αλλά δεν μίλησα ποτέ για τριτοκοσμικές χώρες.
Το αναλυτικό πρόγραμμα δεν έχει εκπονηθεί με βάση τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά είναι εισακτέο.
Εξάλλου ποιός θα εκπονήσει τέτοιο πρόγραμμα με βάση την ελληνική πραγματικότητα; Το έχω ξαναπεί, είναι μάταιο να περιμένεις από ένα εκπαιδευτικό σύστημα να διορθώσει μια κοινωνία.
Η δε Γερμανία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα με το ισοπεδοτικό εξισωτικό σύστημα εκπαίδευσης το οποίο στηρίζεται στο Gesamtschule και εξυπηρετεί μάλλον τις ιδεολογικές εμμονές της γενιάς του ’68 παρά τις ανάγκες της γερμανικής κοινωνίας.
Συνεπώς είμαι υποχρεωμένος να ανταποδώσω το ειρωνικό σας ύφος με την παρατήρηση ότι η άκριτη εισαγωγή εκπαιδευτικών προτύπων από το εξωτερικό και η ιδεολογικοποίηση του εγχειρήματος εφαρμογής των αποτελεί τεκμήριο επαρχιωτισμού, έστω σοσιαλλουμπενολαϊκού!