Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου.
Ευτυχής εκείνος που γνωρίζει την ιστορία, έγραψε ο τραγικός Ευρυπίδης. Δεν γνωρίζω αν αυτό ισχύει για όλους. Γι’ αυτούς, οι οποίοι δεν έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν στο ελάχιστο τις εξελίξεις, η γνώση της ιστορίας προξενεί πόνο. Οι ισχυροί, ακόμη και αν τη γνωρίζουν, δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να διδαχθούν. Ο Χίτλερ δεν διδάχθηκε από τη συντριβή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και υπέστη μεγαλύτερη. Οι Νεοέλληνες βιώνουμε την τρίτη μεγάλη παρακμή χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι οι δύο προηγούμενες οφείλονταν στην ολιγοτεκνία των προγόνων μας.
Μεγάλη παρακμή, χωρίς την αίσθησή της, βιώνουν στο σύνολό τους οι λαοί της Ευρώπης, παρακμή, η οποία εντείνεται από την πολιτική των κατεστημένων κυβερνήσεων, των ευρισκομένων στην υπηρεσία της νέας τάξης πραγμάτων. Η ολιγοτεκνία, αν όχι η αποφυγή τεκνογονίας, συνοδεύεται από τη διασπορά του ιδεολογήματος περί πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Δεν είναι μόνο οι επιχειρηματίες, οι οποίοι πιέζουν για την προσέλευση μεταναστών (και όχι μόνο προσφύγων), αλλά και πλήθος διανοουμένων, «ενημερωμένων» και «προοδευτικών» πολιτών, οι οποίοι προβάλλουν το ιδεολόγημα και αγωνίζονται για την πάταξη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, όπως αυτά εκφράζονται από τους οπαδούς της ιδεολογίας του ολοκληρωτισμού και της καθαρότητας της φυλής. Το ιδεολόγημα περί πολυπολιτισμικής κοινωνίας προβλήθηκε πρόσφατα κατά τον πλέον επίσημο τρόπο από τον πρωθυπουργό μας από το βήμα της Βουλής: «Μακριά από μας οποιαδήποτε ξενοφοβία και ρατσισμός. Χαίρομαι όταν πηγαίνω σε παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία να μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική. Δεν αμφισβητείται η εθνική μας ακεραιότητα με αυτό τον τρόπο».
Υπήρξαν πολυπολιτισμικές κοινωνίες κατά το παρελθόν; Ναι, θα αποκριθεί κάποιος εξετάζοντας επιπόλαια τα ιστορικά συμβάντα. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία υπήρξε πολυεθνική και πολυπολιτισμική. Ας εξετάσουμε τα πράγματα βαθύτερα και με μεγαλύτερη προσοχή. Στη Μέση Ανατολή, που αποτελεί το λίκνο της ιστορίας του δυτικού κόσμου έζησαν πληθώρα λαών. Αναφέρω επιγραμματικά τους Ακκάδιους, Σουμέριους, Βαβυλώνιους, Ασσύριους, Χετταίους. Όλοι τους εξαφανίστηκαν υποταχθέντες σε λαούς, οι οποίοι εισέβαλαν, κατέκτησαν, κατέστρεψαν και τους αφομοίωσαν. Μόνο δύο λαοί επιβίωσαν στο ιστορικό γίγνεσθαι, οι Εβραίοι και οι Πέρσες, οι δεύτεροι σημαντικά αλλοιωμένοι και με άλλο όνομα (Ιρανοί), αν και σχημάτισαν για διάστημα απέραντη αυτοκρατορία. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διάδοχος της εφήμερης ελληνικής του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχε σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τις προηγηθείσες. Ενδιαφέρθηκε πρωτίστως για την κυριαρχία και, στη συνέχεια, για την ευμάρεια της αυτοκρατορικής αυλής. Δεν ήταν στους στόχους της να επιβάλει κάποια θρησκεία, αφού με τον κατακτημένο ελληνικό κόσμο είχε κοινή πίστη. Πέραν αυτού, σε εποχή πληθωριστική, στο πάνθεο χωρούσαν όλες οι θεότητες της Ανατολής. Η συντριβή των Εβραίων και η διασπορά τους σε μεγάλη έκταση δεν οφειλόταν στη θρησκευτική αντίθεση, αλλά στη διαρκή επαναστατική διάθεση αυτών. Επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας συνετελέσθη ο πλήρης εξελληνισμός των λαών της Μικράς Ασίας, ακόμη και των Γαλατών, οι οποίοι αφιχθέντες, ως μισθοφόροι, εγκαταστάθηκαν τελικά περί την Άγκυρα. Η ανωτερότητα του ελληνικού πολιτισμού, η συγγένεια αρκετών λαών της Μικράς Ασίας προς τους Έλληνες και η κοινή θρησκευτική πίστη ήσαν παράγοντες ικανοί για την αφομοίωση. Σημειώνουμε την ανωτερότητα του πολιτισμού και την κοινή πίστη, επειδή είναι παράγοντες καθοριστικής σημασίας.
Η εμφάνιση δύο νέων θρησκειών, του χριστιανισμού και του ισλάμ, συνετέλεσαν στην σημαντική τροπή της ιστορίας των λαών περί την Μεσόγειο θάλασσα. Σε αντίθεση προς την Εκκλησία, η οποία σεβάστηκε τα έθνη, ως δημιουργήματα του Θεού, το ισλάμ ταύτισε την πίστη με το έθνος γι’ αυτό και επήλθε εξαραβισμός των κατακτημένων χωρών, δηλαδή όχι μόνο θρησκευτική, αλλά και γλωσσική αφομοίωση. Οι νεότερες αραβικές χώρες είναι δημιουργήματα των αποικιοκρατών. Οι Οθωμανοί φάνηκαν πιο ελαστικοί και δεν επιδίωξαν τον εκτουρκισμό των κατακτημένων παρά μόνο όταν επικράτησαν οι Νεότουρκοι, οι υιοθετήσαντες τον δυτικό τρόπο βίου. Έτσι οι Έλληνες και οι Αρμένιοι κατάφεραν να επιβιώσουν και μαζί τους πολλοί Εβραίοι, διωγμένοι από την Ισπανία. Ένας ακόμη λαός επιβίωσε σε διασπορά, όπως οι Εβραίοι και αυτός είναι οι τσιγγάνοι με χώρα προέλευσης την Ινδία.
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είχαμε αθρόα είσοδο σε κάποιες χώρες της δυτικής Ευρώπης μεταναστών από αποικίες με ισλαμικό κυρίως πληθυσμό αρχικά και με βάση διακρατικές συμφωνίες μετά το 1960 λόγω της ανάγκης σε εργατικό δυναμικό. Δεν υπήρχε τότε η παραμικρή υποψία προβλημάτων που θα ανέκυπταν αργότερα. Όλοι πίστευαν στην ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού και υπήρχε η βεβαιότητα ότι η τρίτη γενιά μεταναστών θα είχε αφομοιωθεί πλήρως. Διέπραξαν τρία τραγικά σφάλματα: Αδιαφόρησαν για τη δύναμη της θρησκευτικής πίστης, πρακτικοί υλιστές όντες, και ιδιαίτερα για αυτή του ισλάμ, το οποίο απαξίωσαν να μελετήσουν. Δεν εκτίμησαν πρεπόντως την ιστορική μνήμη των μουσουλμάνων παλαιότερη (σταυροφορίες) και νεότερη (αποικιοκρατία), γι’ αυτό και συνέχισαν να τους προκαλούν με παρεμβάσεις προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Υπερεκτίμησαν την αξία του πολιτισμού τους όντες οι εισηγητές του φυλετισμού, των διακρίσεων και της ανωτερότητας της άρειας φυλής!
Πώς θα μπορούσε να επέλθει η αφομοίωση; Με την αποδοχή του υλιστικού κοσμοειδώλου από τους μουσουλμάνους; Αστείο! Στους μεικτούς γάμους, και δεν είναι λίγοι πλέον, το ισλάμ θριαμβεύει σ’ όλη την έκταση της δυτικής Ευρώπης; Με την αποδοχή του καταναλωτικού τρόπου βίου; Αλλά πλείστοι των μεταναστών ζουν στο όριο της φτώχιας ωθούμενοι σε παράνομες πράξεις προς επιβίωση και εγκλεισμένοι σε θλιβερά γκέτο. Αυτή την τραγική πραγματικότητα κάνουν πως δεν βλέπουν ή αποκρύπτουν σκοπίμως οι οπαδοί της πολυπολιτισμικότητας. Ασφαλώς σε αρκετές χώρες έγινε αντιληπτή η κατάσταση και από αυτή επωφελούνται οι ολοκληρωτικές ιδεολογίες, τα κόμματα των οποίων κερδίζουν διαρκώς έδαφος στις εκλογές. Και η εκμετάλλευση συνεχίζεται και οι πόλεμοι οξύνουν την κατάσταση και δεν είναι συνωμοσιολογία να καταγγείλουμε το κύκλωμα διακίνησης όχι μόνο προσφύγων, αλλά και μεταναστών. Και δεν περιοριζόμαστε να καταγγείλουμε την κακή Τουρκία, που αποτελεί εμφανώς μέρος του κυκλώματος, αλλά και τους «εταίρους» και «συμμάχους» μας κατ’ εντολή των οποίων έκλεισαν τα προς βορράν σύνορα της χώρας μας, ώστε να εγκλωβιστούν οι δύσμοιροι εδώ ενώ η οικονομική κρίση σοβεί και εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, επιστήμονες κυρίως, αναζήτησαν εργασία εκτός χώρας.
Θα τους αφομοιώσουμε όλους αυτούς; Αστείο! Θα αποδεχθούν την ειρηνική συνύπαρξη μαζί μας, αφού εμείς σεβόμαστε τη διαφορετικότητα; Αστείο! Δεν μας διδάσκει κάτι η Δύση; Στη Γαλλία άθεοι γονείς βαπτίζουν τα τέκνα τους, για να αποκτήσουν πολιτιστική ταυτότητα. Το ισλάμ γνωρίζει, όταν αποκτά ισχύ, να την αξιοποιεί! Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε μέτρα ενίσχυσης της τεκνοποιίας. Καλό ασφαλώς το μέτρο. Συνειδητοποίησε πρώτος αυτός, επί τέλους, την κρισιμότητα λόγω της δημογραφικής γήρανσης της χώρας μας ή είναι απόφαση κατ’ εντολήν προς ενίσχυση των μεταναστών; Ό,τι και να συμβαίνει κερδισμένοι είναι όσοι θέλουν να είναι συνδημιουργοί του Θεού.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»