Γράφει ο Νικόλαος Ταμουρίδης.
Ελλάδα, έτος 2019 μετά Χριστόν! Έτος θαυμαστόν!
Έτος υπερηφάνειας! Επιτέλους εμείς οι νεοέλληνες νοιώθουμε υπερήφανοι!
Υπερήφανοι για την πολυπολιτισμικότητά μας! Υπερήφανοι για τον «διεθνισμό» μας! Υπερήφανοι για τα «δημοκρατικά» μας αισθήματα. Υπερήφανοι για τον «ανθρωπισμό» μας!
Υπερήφανοι γιατί ονομάσαμε τα Σκόπια «Βόρεια Μακεδονία». Τι κι αν παραδώσαμε τα συμβόλαια της Μακεδονίας και προδώσαμε τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Παύλο Μελά; Σιγά το πράμα!
Υπερήφανοι γιατί αφήνουμε τα νησιά μας έρμαια σε δυτικούς και ανατολικούς αλλοεθνείς κι αλλόθρησκους! Τι κι αν χύθηκαν ποταμοί αίματος για να ελευθερωθούν;
Υπερήφανοι που στο Αιγαίο και στη Θράκη αλωνίζουν οι Τούρκοι! Τι κι αν αποτελούν προπύργια του Ελληνισμού;
Υπερήφανοι γιατί στα σχολειά μας επιτέλους επικρατεί αναρχία, βιάζεται η αγία μας γλώσσα, καταργούνται τα θρησκευτικά, διδάσκονται άθεα γράμματα. Τι την θέλουμε την εθνική παιδεία;
Υπερήφανοι γιατί διώξαμε από τη χώρα το μείζον των Ελληνικών επιχειρήσεων. Τι κι αν η ανεργία στη χώρα καλπάζει;
Υπερήφανοι που εκατοντάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες, τα βλαστάρια μας μετανάστευσαν στο εξωτερικό για να επιζήσουν. Τι πειράζει; Έρχονται εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι και τους αντικαθιστούν!
Υπερήφανοι που οι γεννήσεις μας πλέον είναι λιγότερες από τους θανάτους. Και λοιπόν; Το δημογραφικό μας πρόβλημα θα το λύσουν οι ξένοι!
Υπερήφανοι γιατί υπογράψαμε ταπεινωτικές συμφωνίες για να πάρουμε δανεικά. Τι κι αν υποθηκεύσαμε το μέλλον των επόμενων γενεών; Εμείς να ‘μαστε καλά.
Υπερήφανοι γιατί επιτέλους γκρεμίσαμε τα εθνικά μας τείχη για να περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες ξένοι στη χώρα μας. Και επιπλέον γιατί σε χρόνο μηδέν τους στεγάζουμε, τους σιτίζουμε, τους δίνουμε επιδόματα και τους βρίσκουμε δουλειά. Τι πειράζει που η μεσαία τάξη φτωχοποιείται, ενώ χιλιάδες Έλληνες άνεργοι και άστεγοι κοιμούνται στο δρόμο ή κάτω απ’ τα γεφύρια και ψάχνουν στα σκουπίδια για το καθημερινό τους φαγητό;
Υπερήφανοι γιατί (υποκριτικά;) δακρύσαμε, γιατί κλάψαμε για τα κακόμοιρα παιδιά των δύστυχων προσφύγων και μεταναστών! Ας τους δώσουμε λοιπόν τώρα την ελληνική ιθαγένεια για να τους απαλύνουμε τον πόνο. Έτσι, σύντομα θα έχουμε άλλο ένα εκατομμύριο «έλληνες» στη χώρα μας! Τι πειράζει που αυτοί δεν θα έχουν με εμάς καμία κοινή καταγωγή, κοινή θρησκεία, κοινή ιστορία, κοινή πολιτιστική κληρονομιά, κοινά ιδεώδη, κοινά εθνικά χρώματα; Αρκεί που έδρασαν και πάλι τα ευαίσθητα ελληνορθόδοξα αισθήματά μας, ακούγοντας τα κλάματα των κροκοδείλων στα σύγχρονα πλυντήρια εγκεφάλων που μας καθηλώνουν καθημερινά με τις ώρες στον άνετο καναπέ μας!
Υπερήφανοι που κάνουμε ότι ακριβώς λένε τα πολιτικά και δημοσιογραφικά ζόμπι, που έξω από τις υγρές κρυψώνες τους κελαηδούν στα ζεστά τηλεοπτικά παράθυρα και ο απόλυτος φαρισαϊσμός, η κυνική υποκρισία και ο εμετικός φενακισμός των ΜΜΕ αγγίζουν το απόγειό τους.
Υπερήφανοι που υπακούσαμε στα ξένα αφεντικά μας, αφού μας χρηματοδοτούν για να είμαστε στην εξουσία!
Υπερήφανοι γιατί επιτέλους χτυπάμε αυτή τη μισητή Ορθοδοξία! Αυτός είναι ο μεγάλος εχθρός του συστήματος! Γι αυτό λοιπόν, τζαμιά! Τζαμιά και μιναρέδες παντού, να εξαφανιστούν οι εκκλησιές και τα καμπαναριά!
Υπερήφανοι γιατί δεν είμαστε «οπισθοδρομικοί» ή «αναχρονιστικοί» ή «ξενοφοβικοί» ή «ισλαμοφοβικοί». «Είμαστε όλοι πρόσφυγες»! Είμαστε «αλληλέγγυοι»! Είμαστε «βαθιά δημοκράτες», «αντιρατσιστές» και «αντιφασίστες»!
Τώρα πλέον είμαστε αληθινά υπερήφανοι!
Γιατί σ’ αυτά τα χώματα, τα ποτισμένα από αρχαία και πρόσφατα αίματα προγόνων, ο ελληνισμός χάνεται, η ορθοδοξία διαλύεται!
Τώρα πλέον, μπορούμε να θρηνήσουμε και το μέλλον της Ελλάδας. Έτσι κι αλλιώς, μάθαμε να κλαίμε…
Νικόλαος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ