Η ουσιαστική έλλειψη συντονισμένης εθνικής στρατηγικής, για την προβολή και προώθηση των εκάστοτε ελληνικών θέσεων στα διεθνή κέντρα λήψεως αποφάσεων, έχει κοστίσει σημαντικά στην διαμόρφωση της διεθνούς θέσης της χώρας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Βεβαίως τούτο συνδέεται άμεσα και με την απουσία συγκεκριμένου προσδιορισμού εθνικών στόχων και προσανατολισμών, όπου με περισσή ατολμία, αναποφασιστικότητα και ενδοτικότητα, αφήσαμε όλες τις χρόνιες εθνικές μας υποθέσεις να σύρονται και να παρασύρονται, με απαράδεκτη ευκολία, προς τις κατευθύνσεις που οι διεθνείς «προστάτες μας» κάθε φορά ορίζουν, προσδιορίζουν και κελεύουν.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Χώρα μας έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια στόχος κάποιων γνωστών, αλλά και «αγνώστων», ορατών, αλλά και αοράτων διεθνών κέντρων επιρροής, σε πλείστα όσα θέματα πανεθνικής ελληνικής εμβέλειας εκκρεμούσαν μέσα από διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες καθ’ όλη την διάρκεια του αιώνα.
Και, όπως είναι πλέον γνωστό και έχουν αποκαλυφθεί σχεδόν στο σύνολό τους, τα διεθνή αυτά κέντρα εξουσίας και οι διάφορες κλειστές λέσχες επιρροής, -ό,τι είναι όλα αυτά-, είναι παράγοντες, οι οποίοι επινοούν, χαράσσουν, διαμορφώνουν και εκπορεύουν την Διεθνή Πολιτική, ανάλογα πάντα με τα τεράστια διεθνή πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα που αναπτύσσονται στις διάφορες περιοχές του πλανήτη. Και ασφαλώς σε αυτήν την περίπτωση, πέρα από κάποια δικαιολογημένα παράπονα και διαμαρτυρίες, που μπορεί να διατυπώσει ο οποιοσδήποτε για αυτές τις ωμές απροκάλυπτες, αλλά και απάνθρωπες διεθνείς παρεμβάσεις τους, το μόνο βέβαιο και ζητούμενο είναι ότι η ελληνική πλευρά φέρει βαρεία εθνική ευθύνη. Όχι μόνο για την εκ των υστέρων ανύπαρκτη απόκρουσή τους με σθεναρά επιχειρήματα, αλλά κυρίως για την έλλειψη εκ μέρους της έγκαιρης και διαφωτιστικής διεθνούς εκστρατείας, που κάθε κράτος επιβάλλεται να σχεδιάζει για την στοιχειώδη προστασία του, και μάλιστα κατά μείζονα λόγο, όταν πρόκειται για κράτος και Έθνος, όπως το ελληνικό, το οποίο πλήττεται στρατηγικά, γεωγραφικά, εθνολογικά, αλλά και ιστορικά, αντιμετωπίζει πολλαπλές, άδικες, υστερόβουλες και επιθετικές προκλήσεις από πλείονες πλευρές. Η ευθύνη του αυτή, μάλιστα, καθίσταται αδικαιολόγητα βαρυτέρα και εθνικά απαράδεκτη, όταν η χώρα αυτή διαθέτει ένα ισχυρότατο και με παγκόσμια εμβέλεια, πυρηνικό όπλο. Ένα όπλο και μια εφεδρεία, η οποία είναι σε θέση, εάν συντονισθεί στρατηγικά και επιτελικά με το λεγόμενο «Εθνικό Κέντρο» να επιτελέσει πραγματικά εθνικούς άθλους στην διεθνή σκηνή. Αντιλαμβάνεσθε φυσικά ότι εννοούμε το μέγιστο και εν δυνάμει Εθνικό Κεφάλαιο, την εθνική μας Διασπορά. Τον καταξιωμένο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης Απόδημο Ελληνισμό.
Η κάθετη και ολοκληρωτική σχεδόν πτώση της εθνικής διαπραγματευτικής στρατηγικής είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικής εγκληματικής εθνικής αδιαφορίας από τους εκάστοτε κυβερνώντες, οι οποίοι πιστεύουν ότι η απλή διαχείριση της εξουσίας αποτελεί και την πεμπτουσία της αποστολής τους, για να μην διατυπώσουμε καμία άλλη σκέψη και συλλογισμό…
Ο επί σειρά ετών ασκούμενος ψυχολογικός εκβιασμός, σε όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά, αλλά και τα παραδοσιακά μέσα και πρακτικές της επιστημονικής προπαγάνδας, έχει επιδράσει ουσιαστικά και στο «ψυχολογικό γίγνεσθαι», αλλά και στην ψυχολογική εξασθένιση των εστιών αντιδράσεως των πολιτών. Οι ιστορικές και εθνικές συγκυρίες, όπως έχουν σήμερα διαμορφωθεί, επιβάλλουν τολμηρές και καινοτόμες ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες για την αναστροφή της διεθνούς εικόνας της Χώρας.
Δια να μην υπάρξει ολοκληρωτική εξαφάνιση της Χώρας από τα προαναφερόμενα διάφορα διεθνή κέντρα επιρροής των διαμορφούντων την διεθνή πολιτική, επιβάλλεται, εδώ και τώρα, να αναληφθεί μια γιγαντιαία εκστρατεία. Μια ουσιαστική διεθνής εκστρατεία εμπεριστατωμένης και τεκμηριωμένης διαφωτίσεως από όλες τις δυνάμεις του Έθνους. Η δημιουργία πυρήνων διεθνούς διαφωτίσεως της διεθνούς κοινής γνώμης με την συμμετοχή όλων των κρατικών παραγόντων, των υπηρεσιών εξωτερικού.
Κάθε ελληνική πρεσβεία στο εξωτερικό πρέπει να γίνει ο κήρυκας στην χώρα που ευρίσκεται των ελληνικών θέσεων, κινητοποιώντας και συντονίζοντας όλες τις υπηρεσίες, με προεξάρχοντα τα Γραφεία Τύπου, τους μορφωτικούς, εμπορικούς, αλλά και στρατιωτικούς Ακολούθους. Οι δε Πρόξενοι πρέπει να συνεργάζονται στενά με την Ομογένεια και όλους τους Φιλέλληνας δημόσιους άνδρες που επηρεάζουν την κοινή γνώμη της χώρας τους.
Επιβάλλεται η αφύπνιση, εγρήγορση και συνέγερση όλων των εθνικών δυνάμεων, εντός και εκτός των ελλαδικών συνόρων, οι οποίες, όμως, θα πρέπει να συγκροτούνται και να στελεχώνονται από ανθρώπους ικανούς, αλλά και αποφασισμένους να εκπέμψουν την εθνική μας γνώμη και άποψη, ενιαίως και συμπαγώς, στην παγκόσμια κοινότητα. Και βέβαια, ο σχεδιασμός, η χάραξη στρατηγικής και κυρίως ο συντονισμός της διεθνούς αυτής εκστρατείας ενημερώσεως θα εκπορεύεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες διαφωτίσεως και προβολής.
Ηλία Σταματόπουλου, Δημοσιολόγου
www.sos.gr/stamatopoulos
Όπως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Η πρωινή ΓΝΩΜΗ», Πάτρα, Κυριακή, 18 Μαΐου 2008, σελ. 14.
.