Κάθε μείζων διεθνής κρίση έχει και μια «καθεστωτική» διάσταση. Δηλαδή δεν διακινδυνεύοντα μόνο διεθνείς ισορροπίες ανάμεσα σε κράτη. Απειλούνται και ανατροπές καθεστωτικού χαρακτήρα μέσα στα κράτη.
Αν συγκρουστούν δύο χώρες, οι συνέπειες από διεθνή άποψη μπορεί να είναι μικρές ή ασήμαντες.
Αλλά το πώς θα «εισπράξει» κάθε χώρα στο εσωτερικό της την «νίκη» ή την «ήττα», μπορεί να έχει πολύ σοβαρότερες μακροχρόνιες συνέπειες…
Οι ελίτ κάθε χώρας «φτιάχνονται» ή «καταστρέφονται», ανάλογα με το πώς θα «πιστωθούν» μια νίκη ή θα «χρεωθούν» μιαν ήττα.
Για να το επιτύχει αυτό «πουλάει» στους Σουνίτες ισλαμισμό,
«πουλάει» στους Ιρανούς (Σιίτες) αντί-δυτικισμό
και «πουλάει» στους Ρώσους «διάλυση» του ΝΑΤΟ.
Βασικό «εργαλείο» του Ερντογάν, τα δίκτυα των ισλαμιστών σε όλο των (σουνιτικό) μουσουλμανικό κόσμο…
–Στους δυτικούς έλεγε μέχρι σχετικά πρόσφατα, ότι συμμαχεί με τους ισλαμιστές για να τους «τιθασεύσει».
–Ενώ στους εχθρούς της Δύσης έλεγε το ανάποδο: Ότι συμμαχεί με τους ισλαμιστές για να διώξει τους αποικιοκράτες-άπιστους οριστικά από τον μουσουλμανικό κόσμο.
Το κακό για αυτόν, είναι ότι οι περισσότεροι Άραβες είναι μεν μουσουλμάνοι, αλλά δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Οθωμανική επιρροή…
Ουσιαστικά το «αραβικό έθνος» αναγεννήθηκε μετά το 1915 επαναστατώντας κατά των Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Χώρια που τα περισσότερα κράτη του Αραβικού κόσμου έχουν ισχυρές ελίτ που είναι «κοσμικές», δεν θέλουν με τίποτε να υποταχθούν στον ισλαμισμό.
Για όλους αυτούς, η συντριβή των ισλαμιστών (των δικτύων «Αδελφών μουσουλμάνων» κλπ.) είναι υπαρξιακή ανάγκη.
Ή αλλιώς: Η σύγκρουση με την Τουρκία του Ερντογάν – η οποία στηρίζει τους ισλαμιστές και θέλει να ηγηθεί της «ισλαμικής διεθνούς» – είναι υπαρξιακή προτεραιότητα για όλους τους «κοσμικούς» Άραβες.
–Γι’ αυτό σήμερα τα αραβικά κράτη προχωρούν σε στρατηγική συμμαχία με τον μέχρι πρότινος μεγάλο «εχθρό» τους, το Ισραήλ.
–Γι’ αυτό η Αίγυπτος προχωρά σε συμμαχία με τη Γαλλία (ενώ για τους Αιγύπτιους η Γαλλία ήταν από την εποχή του Ναπολέοντα και μέχρι την κρίση του 1956 στο Σουέζ, η απεχθής εκπρόσωπος της «παλαιάς αποικιοκρατίας»)
–Γι’ αυτό η Σαουδική Αραβία κάνει σήμερα γενικό εμπάργκο εισαγωγών από την Τουρκία. (Σκεφτείτε: Η Σαουδική Αραβία κάνει εμπάργκο στην Τουρκία! Όχι η Ευρώπη…)
Όλα αυτά, αν τολμούσε να τα προβλέψει κάποιος πριν δύο-τρία χρόνια, εδώ στη Δύση, θα τον πέρναγαν για… «βλαμμένο»!
Γιατί η Δύση γενικώς ΔΕΝ κατάλαβε τι γίνεται στη Μέση Ανατολή!
Ακόμα δεν καταλαβαίνει…
— Η Δύση δεν κατάλαβε – ή δεν θέλησε να καταλάβει – ότι η «Αραβική Άνοιξη», ΔΕΝ ήταν ένα «κίνημα εκδημοκρατισμού» στις Αραβικές χώρες. Ήταν έκρηξη ισλαμικού φονταμενταλισμού, που θα έφερνε τον πιο εγκληματικό-μεσαιωνικό σκοταδισμό σε μια ολόκληρη περιοχή δίπλα στη Δύση. Που επηρεάζει κοινότητες ανθρώπων και μέσα στις δυτικές χώρες (κυρίως τις Ευρωπαϊκές).
— Η Δύση δεν κατάλαβε ότι οι «ανθρώπινες» ροές είχαν ελάχιστη σχέση με προσφυγικά φαινόμενα. Και ακόμα μικρότερη με «μεταναστευτικές ροές». Ούτε βέβαια με την… «κλιματική αλλαγή».
Ήταν πια οργανωμένη και κατευθυνόμενη λαθρο-εισβολή!
Οι συντριπτικά περισσότεροι απ’ όσους προσπαθούν να μπουν παράνομα στην Ευρώπη (από Ελλάδα κυρίως, αλλά όχι μόνο) έρχονται από χώρες που δεν είναι «εμπόλεμες» – και μπαίνουν από χώρες που είναι «ασφαλείς» για τους ίδιους!
Δεν έρχονται καν για να δουλέψουν (όπως συνέβαινε με παλαιότερα μεταναστευτικά κύματα). Έρχονται για να εγκατασταθούν, να εισπράξουν επιδόματα, να πάρουν «άσυλο» (που νομικά οι περισσότεροι ΔΕΝ δικαιούνται), να φέρουν και τους συγγενείς τους αργότερα. Να αλλοιώσουν τον πληθυσμό της Ευρώπης.
Τους φέρνουν ισλαμιστικά δίκτυα, τους διακινούν κυκλώματα δουλεμπόρων και τους διευκολύνουν ΜΚΟ, που κανείς δεν ξέρει από πού πληρώνονται και που λογοδοτούν. (Πολύ ενδιαφέρον θα είχε να βρεθούν δικαστικές αρχές, να εφαρμόσουν τον νόμο περί «εγκληματικής οργάνωσης» στις ΜΚΟ που ήδη αποκαλύπτεται ότι έχουν έκνομες δραστηριότητες εις τα καθ’ ημάς).
Η Τουρκία έπαιξε κομβικό ρόλο σε αυτή την «εργαλειοποίηση» ανθρώπων απ’ όλο το μουσουλμανικό κόσμο – προς της Δύση, κυρίως μέσω Ελλάδας…
(Σημαντικό, αν και έχει περάσει απαρατήρητο: στη Σαουδική Αραβία, έχουν δημιουργηθεί εγκαταστάσεις «με όλα τα κομφόρ», για να φιλοξενήσουν ομόδοξους πρόσφυγες. Όμως, παραμένουν άδειες! Δεν πάει κανείς…)
* Η Δύση άργησε πολύ να καταλάβει. Στην αρχή νόμισε ότι η Τουρκία «επιβαρυνόταν» από «πρόσφυγες» που η ίδια… επιδοτούσε να έλθουν – δηλαδή τους έφερνε για να τους μεταφέρει απέναντι!
Κι ύστερα η Ευρώπη αποφάσισε να επιδοτεί την Τουρκία για να τους κρατάει εκεί! Ή να τους παίρνει πίσω όταν… «στουμπώνουν» τα ελληνικά νησιά.
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015-16 έμπασε τους λαθρομετανάστες μαζικά στην Ελλάδα, για να τους μεταφέρει στην Ευρώπη. Και τότε η ΕΕ βρήκε την «ευκαιρία», να μετατρέψει την Ελλάδα σε “buffer zone” – δηλαδή σε «ανάχωμα» των λαθρομεταναστών, για να μείνουν εδώ και να μην προχωρήσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη!
Στη Δύση ήδη το κατάλαβαν πολλές χώρες, κυρίως η Αυστρία του «Δεξιού» Καγκελάριου Κούρτς, αλλά και η Γαλλία του «Κεντρώου» Μακρόν…
Φυσικά και όλη η Ανατολική Ευρώπη.
Ενώ σημαντικές διεργασίες υπάρχουν στα παραδοσιακά κόμματα (το Χριστιανοδημοκρατικό κυρίως αλλά και κάποια Σοσιαλδημοκρατικά) σε Γερμανία, Ολλανδία κλπ. να ανατρέψουν την «πολιτική ορθότητα» και να δουν το λαθρομεταναστευτικό πλέον, ως αυτό που είναι: Ως απειλή για την Ευρώπη…
* Στην Ελλάδα το καταλάβαμε έστω και αργά: καταγγείλαμε την εργαλειοποίηση των «ροών» από την Ερντογάν, τους σταματήσαμε προς στιγμήν στον Έβρο, τους σταματάμε και στα νησιά, αλλά ακόμα διστάζουμε να τους αντιμετωπίσουμε όπως πρέπει.
–Ακόμα μιλάμε για «πρόσφυγες» και «μετανάστες», ενώ έχουμε ομολογήσει ότι δεν είναι τίποτε από τα δύο (στην συντριπτική πλειοψηφία τους)! Κι ενώ τους έχουμε καταγγείλει ως «εργαλειοποιημένους» από τον Ερντογάν!
–Ακόμα δίνουμε «προφίλ ασύλου» (γιατί δεν μπορούμε να δώσουμε κανονικό «άσυλο») σε κάποιους από αυτούς – που τους έχουμε ήδη καταγγείλει ως «εργαλειοποιημένους»!
–Και τους φέρνουμε στην Αθήνα όπου γεμίζουν τις πλατείες, κοιμούνται δέκα-δέκα σε μικρά διαμερίσματα, κι ύστερα γεμίζουν και τα νοσοκομεία του κορονοϊού!
* Η Δύση δεν κατάλαβε καν, ή έκανε πως δεν κατάλαβε, ότι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία δεν υπάρχει «κάποιο πρόβλημα διαμοιρασμού θαλασσίων ζωνών».
Ούτε υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να λυθούν οι διαφορές των δύο χωρών με βάση του Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο η Τουρκία, πρώτον δεν αναγνωρίζει (δεν το έχει υπογράψει) και δεύτερον, το έχει ήδη παραβιάσει κατάφωρα (με το λεγόμενο Τουρκο-λυβικό σύμφωνο).
Αυτά είναι προσχήματα που επικαλείται το καθεστώς Ερντογάν για να στριμώξει την Ελλάδα (άλλα επικαλείται κατά της Συρίας, άλλα κατά των Κούρδων της Συρίας, άλλα κατά των Κούρδων στο Ιράκ, άλλα κατά των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, άλλα κατά της Αιγύπτου στη Λιβύη, άλλα κατά του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ και στη Γάζα)…
Γενικά η Δύση δεν κατάλαβε – ή έκανε πως δεν κατάλαβε – ότι οι αιτιάσεις της Τουρκίας είναι τα προσχήματα μιας αποσταθεροποιητικής-αναθεωρητικής πολιτικής.
Και εμείς – οι δυτικοί – φερόμαστε ως αυτά τα προσχήματα να είναι σοβαρά. Σαν να επρόκειτο όντως να λυθούν τα προβλήματα και να εκτονωθούν οι εντάσεις, αν έπαιρνε η Τουρκία λίγο παραπάνω υφαλοκρηπίδα…
Είναι σαν να έλεγε κάποιος το 1938, στις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι «είχε κάποιο δίκιο» η (Ναζιστική τότε) Γερμανία, να επιμένει για την Λωρίδα του Γκτάνσκ στη Πολωνία, η για τους Γερμανόφωνους στην Ανατολική Πρωσία ή για τους Γερμανούς της Σουδητίας, στην Τσεχοσλοβακία.
Αυτά τα προσχήματα επικαλούνταν τότε ο Χίτλερ. Σήμερα δεν τα θυμάται κανένας. Γιατί ήταν άθλια προσχήματα…
Μια αναθεωρητική Πολιτική πάντα επικαλείται προσχήματα.
Κι όπως θέλει να ανακόψει μιαν αναθεωρητική πολιτική, οφείλει να τα μεταχειριστεί ως προσχήματα – όχι να τα παίρνει στα σοβαρά…
Δυστυχώς, η Δύση ακόμα παίρνει στα σοβαρά τα προσχήματα που επικαλείται ο Ερντογάν…
* Εδώ τα παίρνουν σοβαρά και κάποιοι «δικοί μας»! Που διαλαλούν ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι η Ελλάδα είναι… «μαξιμαλιστική», λέει!
Δηλαδή, αν η Ελλάδα ζητούσε λιγότερα (απ’ ό,τι ευθέως της αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο), θα τα είχαμε βρει με τον Ερντογάν!
Έχουμε έναν Ερντογάν απέναντί μας, που έχει εκνευρίσει τους πάντες ανατρέποντας τα πάντα, κι υπάρχουν δικοί μας που ισχυρίζονται ότι φταίμε εμείς, που είμαστε, λέει… «μαξιμαλιστές»!
Και δεν έχουμε «κουλτούρα συμβιβασμών» λέει…
Αυτά τα λένε στους Έλληνες που «δεν διεκδικούν τίποτε»!
Όταν απέναντι μας είναι ο Ερντογάν που διεκδικεί από τους πάντες τα πάντα…
Και τέτοιοι άνθρωποι γίνονται και… «σύμβουλοι»!
Γιατί «ξέρουν πολύ καλά, λέει, τη Δυτική οπτική στη γεωπολιτική».
Η οποία τα θαλάσσωσε μεγαλοπρεπώς…
* Τελικά οι συγκρούσεις, έχουν και εσωτερικές καθεστωτικές συνέπειες.
Οι ελίτ της Ευρώπης έχουν ήδη αποτύχει, στην αντιμετώπιση:
—και του Ερντογάν
–και του λαθρομεταναστευτικού, που εργαλειοποιεί κατά της Ευρώπης
–και του ισλαμισμού που προστατεύει παντού.
Είναι τρία διαφορετικά, αλλά αλληλένδετα, προβλήματα, που αποτελούν τις μεγαλύτερες σύγχρονες προκλήσεις της Ευρώπης.
Οι ελίτ της Δύσης έχουν πλήρως χρεοκοπήσει και στα τρία – που είναι υπαρξιακά για την ίδια τη Δύση.
Μόνο Γαλλία-Αυστρία-Πολωνία ξεχωρίζουν και δείχνουν το δρόμο στους υπόλοιπους…
Αν οι ελίτ της Δύσης έχουν χρεοκοπήσει και συγκλονίζονται, καταλαβαίνετε τι σεισμός θα γίνει στην Ελληνική ελίτ, αν οδηγηθεί σε συνθηκολόγηση με τον Ερντογάν!
Ίσα-ίσα τη στιγμή που δημιουργούνται διεθνώς ευρύτατες και πανίσχυρες συμμαχίες για την εξουδετέρωσή του…
Σε εποχές παρατεταμένης ευημερίας μια κοινωνία μπορεί να «καταπιεί» μια κρίση Ιμίων. Μετά από δέκα χρόνια ύφεση και μετά την νέα υποτροπή της οικονομικής κρίσης και με πολύ ασθενή ερείσματα πλέον στην Ευρώπη, μια συνθηκολόγηση πολύ χειρότερη και πολύ πιο εμφανής από τα «Ίμια», δεν «καταπίνεται»!
ΥΓ. Κάποιοι θα πρέπει να προσέξουν διπλά:
Μια σύρραξη μερικών ωρών στη θάλασσα απειλεί τη χώρα πολύ λιγότερο, απ’ ό,τι απειλεί – τους ίδιους και τη χώρα – μια συνθηκολόγηση κακήν-κακώς και αμαχητί με τον Ερντογάν!
Τόσο απλά…
1 comment
Η Δυτική κουλτούρα έχει ως ιδανικό την ωφελιμότητα. Κάθε επιλογή έχει ως κριτήριο το ώφελος, και μάλιστα το άμεσο ώστε να γίνεται εύκολα και γρήγορα αντιληπτό από τους πολλούς. Αυτή η αρχή χαρακτηρίζει όλες τις αποφάσεις των Δυτικών ελίτ. Έτσι διαχειρίζεται και την σημερινή κρίση με την Τουρκία. Καταλαβαίνει δηλαδή τις μακροπρόθεσμες προθέσεις του Ερντογάν αλλά αποφασίζει βάσει του άμεσου συμφέροντός της. Άμεση ωφέλεια, λοιπόν, είναι να μην χάσει ούτε τις οικονομικές επενδύσεις της στην Τουρκία ούτε τον μεγάλο πελάτη της για τα βιομηχανικά της προϊόντα, και ιδίως τα πολεμικά. Όταν, λοιπόν, δηλώνει πως αντιμετωπίζει την Τουρκία με την μέθοδο του καρότου και του μαστιγίου, δίχως να ορίζει την αντίστοιχη δοσολογία, επιτρέπει στον Εντογάν να συνεχίζει την επεκτατική πολιτική του γνωρίζοντας ότι το μαστίγιο θα είναι χάδι στην πλάτη του, ενώ το καρότο θα είναι μεγάλο.
Καταλαβαίνουν, λοιπόν, οι δυτικές ευρωπαϊκές χώρες τις βλέψεις του Ερντογάν αλλά υπηρετούν προς το παρόν το συμφέρον τους πιστεύοντας ότι αν ο τουρκικός επεκτατισμός απειλήσει και τις δικές τους χώρες έχουν την δύναμη ΤΟΤΕ να τον αντιμετωπίσουν.
Με το ίδιο κριτήριο αντιμετώπισε και την καταστροφή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μεγάλος ασθενής τότε ήταν η “Βυζαντινή” Αυτοκρατορία, ενώ οι Οθωμανικός πολυπληθής όχλος ήταν ο άμεσος πελάτης. Κι όταν έγιναν οι Οθωμανοί μεγάλοι ασθενείς κι έπαψαν να υπηρετούν τα δυτικά συμφέροντα βοήθησαν την επαναστατημένη Ελλάδα για να αποτελειώσει το έργο τους, να βάλουν την ταφόπετρα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Όσο για την αδελφότητα, την αλληλεγγύη και την ισότητα μεταξύ των μελών-κρατών της ΕΕ, ξεκαθάρισε αυτές τις έννοιες ο σοφός Σταγειρίτης : “… ίσον το δίκαιον είναι, και έστιν, αλλ’ου πάσιν αλλά τοις ίσοις * και το άνισον δοκεί δίκαιον είναι, και γαρ έστιν, αλλ’ ου πάσιν αλλά τοις ανίσοις”. Αυτό ισχύει και στην … ενωμένη (!) Ευρώπη. Άλλο το δίκαιο μεταξύ των ίσων Βορειοδυτικών χωρών, και άλλο μεταξύ των ανίσων του Νότου.
Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, έλεγε η προγιαγιά μου, μη περινένεις να σε ξύσει άλλος. Μόνοι μας θα αντιμετωπίσουμε τον Τούρκο. Και, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυτό θα γίνει με πόλεμο. Συμφέρει και στους Δυτικούς που θα μάς εξοπλίσουν με τα πολεμικά προϊόντα τους επί αδράς ανταμοιβής.