Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων
Η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, οι αξίες και τα ιδανικά αιώνων, ήταν η πηγή έμπνευσης των παππούδων μας και των γονέων μας, όταν είπαν το πανεθνικό ΟΧΙ στον Μουσσσολίνι και όταν νικούσαν τους Ιταλούς στα βουνά της Βορείου Ηπείρου. Η Αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο και το 1821 ήταν η ανεξάντλητη δεξαμενή που έδινε θάρρος στους λίγους να πολεμούν και να νικούν τους πολλούς.
Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι η φυσιολογική συνέχεια του «Μολών Λαβέ» πού απήντησε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες και της αρνητικής απάντησης που έδωσε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στον Μωάμεθ τον Πορθητή: «Πάντες γαρ αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».
Ο Όρκος των Αρχαίων Αθηναίων Εφήβων είναι παρών μέσα στο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσάνθου (του από Τραπεζούντος) την 28η Οκτωβρίου 1940: «Η Εκκλησία ευλογεί όπλα τα ιερά» έγραψε ο Θρακιώτης Αρχιεπίσκοπος. «Ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά» διαβεβαίωναν οι Έφηβοι της Αρχαίας Αθήνας.
Ο Ελληνισμός του Βυζαντίου / Ρωμανίας χαρίζει στους Έλληνες του 1940 την πολεμική ιαχή ΑΗΡ! Όπως εξηγεί η διάσημη Βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, οι Βυζαντινοί στρατιώτες έκαναν επιθέσεις με την ιαχή ΑΗΡ, που σημαίνει αέρας. Ακριβώς με την ίδια ιαχή, ΑΕΡΑ, έδιωχναν οι φαντάροι μας τους Ιταλούς και τους απωθούσαν προς τη θάλασσα.
Τους Βυζαντινούς στρατιώτες θυμήθηκε το 1940 και ο σπουδαίος λογοτέχνης μας, Στρατής Μυριβήλης. Όταν πήγε στο μέτωπο και είδε σχεδόν όλους τους Έλληνες φαντάρους να έχουν στο στήθος τους ή στο αντίσκηνό τους την εικόνα της Παναγίας, της Υπερμάχου Στρατηγού, έγραψε χαρακτηριστικά: «Σαν να ήταν όχι πολεμιστές του Γεωργίου του Β΄, αλλά του Τσιμισκή, του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου ή του τελευταίου Παλαιολόγου».
Η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τις πηγές ενθουσιασμού των αγωνιζομένων Ελλήνων. Την θύμισε ο εθνικός ποιητής Κωστής Παλαμάς με τα υπέροχα λόγια του, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η ιταμή επίθεση της Φασιστικής Ιταλίας:
Τούτο τον λόγο θα σας πω
Δεν έχω άλλο κανένα:
Μεθύστε με τ’ αθάνατο
Κρασί του Εικοσιένα!
Οι συνθήκες αλλάζουν, η ψυχή των Ελλήνων δεν αλλάζει. Ας εμπνευσθούμε και σήμερα από τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και από τα ιδανικά των προγόνων μας. Ας πούμε ΟΧΙ στην προπαγάνδα των εθνο-αποδομητών. Ας φωνάξουμε ΟΧΙ στον νέο Οθωμανισμό του Ερντογάν!
Η 28η Οκτωβρίου 1940 μάς δείχνει τον δρόμο!
Άρθρο στο defencepoint.gr, 28.10.2020
1 comment
Αγαπητέ κ. Χολέβα.
Δεν σας παρακολουθώ (πια), διότι (κατά την γνώμη μου!) έχετε κολλήσει σε κάποια τσιτάτα, χωρίς καμία επιστημονική βάση, και χωρίς να στηρίζεστε σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Δεν λέω, καλή και η ποίηση: ως ποίηση λοιπόν διαβάζω (σπάνια πια) τα κείμενά σας, που δεν είναι παρά διθύραμβοι για ένα ΄`έθνος” που βρίσκεται στην σφαίρα της φαντασίας σας.
Εθνική ταυτότητα, εθνοτική καταγωγή: όλα μια σούπα, στα γραπτά σας. Καμία διάκριση. Αερογέφυρες από τον Χρυσούν Αιώνα του Περικλέως στα χρόνια του Ιουστινιανού, και από τον Ιουστινιανό στην Οθωμανοκρατία. Υπερπτήσεις από την μια περίοδο στην άλλη, και ενοποίηση, στα γραπτά σας, ανόμοιων πραγμάτων…δεν λέω…καλή και η ποίηση!
Για μένα, όσο περνάει ο χρόνος, φαίνεται όλο και πιό καθαρά ο ρόλος της Ένωσης Ελλήνων Εθνικιστών, που πρόσκεινταν στον Μεταξά, στον διωγμό και την τρομοκρατία σε βάρος των Ρωμαίων Προσφύγων, από την Μαύρη Θάλασσα και την Μικρασία. Αυτοί, οι της ΕΕΕ, και οι απόγονοί τους, γίνανε δοσίλογοι, και ήπιανε το αίμα του λαού (βλέπετε την περίπτωση του πρόσφυγα Φώτη Κόντογλου, και την οικονομική του καταστροφή, από μαυραγορίτη εκβιαστή: δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας!). Αυτοί κρατήσανε σιγή ιχθύος για την κατάργηση της συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία, το 1941 (φόρος μπαρουκλου), και τον διωγμό των Χριστιανών το 1955 (Σεπτεμβριανά). Σιγή ιχθύος και για τις απελάσεις που έγιναν στην δεκαετία του ’60, σιγή ιχθύος και για τις ανοιχτές φυλακές και τους διωγμούς σε Ίμβρο και Τένεδο…τέτοιο μίσος, πια, για την Ρωμαιοσύνη;!
Δεν έχω ακόμα καταλάβει: για ποιούς ήρωες γράφετε; Για ποιά ελευθερία; Για ποιά ανεξαρτησία; Καλή η ποίηση, αλλά έχει και αυτή τα όριά της! Ε μα είναι δυνατόν να τα βλέπετε όλα ρόδινα και ωραία!
Υμνείτε την εθνική ταυτότητα, εδώ και χρόνια, εξιδανικεύοντάς την. Καμία νύξη για τις εθνότητες που απάρτιζαν, στα 1830, το σύγχρονο ελληνικό έθνος: σαν να είναι κακό να μιλήσει κάποιος για το τί σημαίνει εθνοτική καταγωγή, με βάση την ημική και την ητική προσέγγιση, με βάση τις πηγές στην ολότητά τους! Καμία δε νύξη για την δυσβάσταχτη φορολογία, εδώ και χρόνια πια, για την καταστροφή που επέφερε Τρόϊκα: ΔΝΤ-ΕΕ, τους οικονομικούς εκβιασμούς, τις απολύσεις, τους πλειστηριασμούς…
Και σήμερα, φευ, περίμενα να πείτε κάτι για τον κορωνοϊό ως μέσο _απόλυτου ελέγχου_ της ελλαδικής κοινωνίας: επέλαση Μεταναστών (; και όχι μόνο…), την στιγμή που ο (στην εθνική του ταυτότητα-)ελληνικός λαός είτε εγκαταλείπει την χώρα, είτε αργοπεθαίνει, μέσα σ’ αυτήν.
Καμία νύξη για την μείωση του πληθυσμού. Τίποτα. Όλα καλά και άγια για εσάς. Ηρωισμοί, φανφάρες: καλή και η ποίηση, δεν λέω, αλλά μήπως στο τέλος μείνουμε μόνοι; Ολομόναχοι… Δεν είναι ρητορική η ερώτηση…
Να είστε πάντα καλά.