Γράφει ο Σωκράτης Πουλής:
Μια Προκήρυξη που εκδόθηκε την εποχή της ένοπλης φάσης του Μακεδονικού Αγώνα, έχει χρησιμοποιηθεί από εγχώριους (και μη) φιλοσκοπιανούς κυρίως κύκλους, για να υποστηρίξει ότι δήθεν οι Έλληνες από τις αρχές του 20ού αιώνα είχαν «αναγνωρίσει» την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας», επομένως δεν μπορεί κανείς σήμερα να τα αμφισβητεί αυτά. Οι Έλληνες τα αναγνώριζαν από το 1905!
Η ιστορική πηγή στην οποία αναφέρομαι, είναι ένα κείμενο που εκδόθηκε το έτος 1905 σε 2 γλώσσες (μία γλώσσα και ένα γλωσσικό ιδίωμα για την ακρίβεια): α) στην ελληνική καθομιλουμένη γλώσσα και β) στο μακεδονικό τοπικό ιδίωμα, με τίτλο «ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΕΛΛΗΝΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΟΜΙΤΑΤΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ» / «Προκλαμάτσια να Ελληνομακεντόνσκη Κομιτέτ ὀτ’ Ἄτηνα Ζα νάσητε μπράτε Μακεντόντση», αντίστοιχα. Πρόκειται για 2 χωριστά φυλλάδια που εκδόθηκαν αυτοτελώς και κυκλοφόρησαν παράλληλα κατά τη διάρκεια της ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ των Ελλήνων Μακεδονομάχων και των Βουλγάρων Κομιτατζήδων στη Μακεδονία.
Διαστρεβλώνοντας πλήρως το περιεχόμενο της ιστορικής αυτής πηγής, την οποία και θα παραθέσουμε ολόκληρη στη συνέχεια, κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις που όχι απλώς δεν ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα των αρχών του 20ού αιώνα, αλλά αποτελούν κατάπτυστη απόπειρα αλλοίωσης των ιστορικών δεδομένων προς εξυπηρέτηση σύγχρονων πολιτικών σκοπιμοτήτων. Και είναι ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός ότι όχι μόνο δεν εξετάζεται η εγκυρότητα αυτών των «θεωριών» αλλά αναπαράγεται και με τεράστια ευκολία η διάχυσή τους στον διαδικτυακό κόσμο της άκριτης κατανάλωσης εντυπωσιακών… «αποκαλύψεων»!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαστρέβλωσης του περιεχομένου της ιστορικής πηγής αποτελεί το κείμενο που διαβάσαμε εδώ: http://abecedar.blogspot.com/2018/08/blog-post.html το οποίο κάνει περίπου τον γύρο του διαδικτύου μεταξύ ημιμαθών (και όχι μόνο) και υποστηρίζει συνοπτικά τα εξής:
1) «Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ – ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ γράφτηκε το έτος 1905, δυο μόλις χρόνια μετά την Μακεδονική Επανάσταση του Ιλιντεν στις 20 Ιουλίου 1903»
2) ως ντοκουμέντο έχει την αξία της με την έννοια ότι αποτυπώνει την αυθόρμητη αλήθεια και το αγνό λαϊκό αίσθημα που επικρατούσε σχετικά με το ποιούς εννοούσαν κι αναγνώριζαν ως Μακεδόνες τότε στην Ελλάδα, την εποχή του λεγόμενου “Μακεδονικού Αγώνα”»
3) «η Προκήρυξις – Προκλαμάτσια είναι γραμμένη σε δύο γλώσσες: Η αριστερή στήλη είναι γραμμένη στην σύγχρονη ελληνική γλώσσα ενώ η δεξιά στήλη είναι γραμμένη στη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα
4) το Ελληνομακεδονικό Κομιτάτο το έτος 1905 ανεγνώριζε ως Μακεδόνες μόνο τους… Μακεδόνες στην Οθωμανική τότε Μακεδονία
5) οι Μακεδονομάχοι, το 1905 δεν θεωρούσαν Μακεδόνες τους Βλάχους, τους Σέρβους, τους Αλβανούς, τους Αρβανίτες, τους Βούλγαρους, τους Έλληνες, τους Εβραίους, τους Τούρκους
6) «το 1905 δεν είχαν πρόβλημα στο να αναγνωρίζουν τη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα και τη μακεδονική ταυτότητα, διακριτή από την ελληνική, τη βλάχικη, τη βουλγάρικη, τη σερβική κλπ. Τι έχουν να πουν επί του θέματος οι ντεμέκ “Μακεδονομάχοι” – Μακεδονοκάπηλοι που διαδηλώνουν σήμερα με χουλιγκάνικο τρόπο ανά την Ελλάδα εναντίων όλων όσων αναγνωρίζουν εκτός από τους Μακεδόνες και τη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα;»
____________
Αυτά είναι τα βασικά «πορίσματα» ως προς την «αναγνώριση» των εθνικά «Μακεδόνων» από το Ελληνομακεδονικό κομιτάτο με την Προκήρυξη του 1905. Το κείμενο της «παρουσίασης» της πηγής διανθίζεται από άσχετες με το θέμα παρεκβάσεις, όπως π.χ. ότι
«στην σημερινή Ελλάδα ως Μακεδόνες αναγνωρίζουν όλους όσους εγκαταστάθηκαν στην Ελληνική Μακεδονία μετά την Προσάρτηση των Νέων Χωρών το 1913. Δηλαδή, θεωρούν Μακεδόνες την πανσπερμία εποίκων προσφύγων & εσωτερικών μεταναστών Κρητικών, Πόντιων, Ρωσσοπόντιων, Πελοποννησίων, Θεσσαλών, Καππαδόκες, Ανατολικοθρακιώτες, Ανατολικής Ρωμυλίας, τους Νοτίου Βουλγαρίας»
ή
«γιατί σήμερα οι περισσότεροι Μακεδόνες [sic] στην Ελλάδα δηλώνουμε δημοσίως “Ντόπιοι” κι όχι Μακεδόνες;»
ενώ δεν παραλείπει να επισημάνει και το γενικότερο «επίπεδο» των Μακεδονομάχων του Ελληνικού Κομιτάτου, οι οποίοι γράφουν ανερυθρίαστα ότι «Ακόμη και τα μούτρα μας δεν είναι βουλγαρικά. Διότι όλοι οι Ρώσσοι και οι Βούλγαροι είναι γουρουνόμουτρα ενώ ημείς οι Μακεδόνες και αι γυναίκες μας έχομεν ελληνικάς φυσιογνωμίας» , «θα ξυρίσωμεν [τους παπάδες των σχισματικών] και μάλιστα χωρίς σαπούνι» και «πρέπει να κόψωμεν τας κεφαλάς των δολοφόνων και των ληστών όπως εκόψαμεν του Λούκα, του Κότσου, του Αργύρη, του Αποστόλη […]», ονόματα που «μόνο για βουλγαρικά δεν μοιάζουν. Αν ήταν Βούλγαροι το πιθανότερο είναι ότι θα λεγόντουσαν τουλάχιστον Λούκοβ, Κότσοβ, Αργυροφ, Αποστόλοβ.»
____________
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο «αγριάνθρωποι» ήταν οι Έλληνες Μακεδονομάχοι στις αρχές του 20ού αιώνα, οι οποίοι βέβαια «αναγνώρισαν», όπως μας πληροφορεί το κείμενο, το μακεδονικό έθνος και τη μακεδονική γλώσσα από το 1905! Και για επιπλέον επιβεβαίωση όλων αυτών, το site παραθέτει σε pdf και ολόκληρη την πηγή (και στις 2 «γλώσσες») για να κατεβάσετε το αρχείο και να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο!
Δεν θα αναλωθώ σε λεπτομερή παράθεση των «επιχειρημάτων» της «άλλης πλευράς», καθώς παρέθεσα τον σύνδεσμο και μπορεί ο καθένας να διαβάσει το κείμενο (της παραπληροφόρησης) στον σχετικό σύνδεσμο (λινκ).
Μια όχι τόσο αναλυτική αλλά στο ίδιο ύφος παρουσίαση της πηγής είδαμε και εδώ: http://makibe.blogspot.com/2008/12/blog-post_21.html
Δεν λείπουν επίσης και οι αναφορές της πηγής αυτής σε άρθρα εφημερίδων ευρύτατης κυκλοφορίας, που επίσης υποστηρίζουν εμμέσως πλην σαφώς ότι το κείμενο αυτό αποδεικνύει την «αναγνώριση» χωριστού «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας» από τους Έλληνες από παλιά,
όπως εδώ: https://www.kathimerini.gr/opinion/1006595/to-ellinomakedoniko-komitato-kai-to-patriotometro/
και παλαιότερα και εδώ: http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970112b.htm (όπου αναφέρεται ότι η Προκήρυξη αυτή είναι «πόνημα της ελληνικής προπαγάνδας των πρώτων δεκαετιών του αιώνα μας που, μεταξύ άλλων, εξηγούσε στους σλαβόφωνους Μακεδόνες τη γενεαλογική σχέση τους με το Μεγαλέξανδρο»)
Αναφορές στην ίδια πηγή γίνονται ασφαλώς και σε ξένες ιστοσελίδες που προωθούν τη σκοπιανή προπαγάνδα,
π.χ. εδώ: https://www.macedoniantruth.org/forum/archive/index.php/t-509.html
ή έδώ: http://www.mn.mk/komentari/10749
_________________
Έχοντας λοιπόν διαβάσει όλα αυτά και καθώς δεν βρήκα πουθενά μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ σε αυτήν την προκλητική ανθελληνική προπαγάνδα που διακινείται διαδικτυακά, αποφάσισα να σας παρουσιάσω και εγώ αυτή τη… συγκλονιστική ιστορική πηγή που αποδεικνύει ότι «οι Έλληνες είχαν αναγνωρίσει τους Μακεδόνες και τη μακεδονική γλώσσα» από τόσο παλιά!
__________________
Α) Το κείμενο της ελληνόγλωσσης έκδοσης:
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, πρέπει να επαναλάβουμε καταρχάς ότι το κείμενο της Προκήρυξης κυκλοφόρησε αυτοτελώς σε 2 φυλλάδια που εκδόθηκαν χωριστά. Το ένα είναι γραμμένο στην καθομιλουμένη ελληνική της εποχής και το δεύτερο στο μακεδονικό γλωσσικό ιδίωμα/διάλεκτο. Δεν πρόκειται δηλαδή για μία έκδοση με δίγλωσσο δίστηλο κείμενο, όπως παρουσιάζεται σε κάποια sites («Η αριστερή στήλη είναι γραμμένη στην σύγχρονη ελληνική γλώσσα ενώ η δεξιά στήλη είναι γραμμένη στη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα»), αλλά για 2 εκδόσεις. προφανώς κάποιοι έχουν χρησιμοποιήσει νεότερη επανέκδοση που παρουσιάζει αντικριστά τα δύο τεκμήρια και δίνεται έτσι (εμμέσως) η λανθασμένη εντύπωση ότι εκδόθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο η Προκήρυξη. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και εφόσον ασχολούμαστε με την εν λόγω ιστορική πηγή, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό.
Το κείμενο λοιπόν της «περιβόητης» ιστορικής πηγής είναι το εξής (είναι μεταγραμμένο ολόκληρο και παρεμβάλλονται και φωτογραφίες του πρωτοτύπου):
ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
ΕΛΛΗΝΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΟΜΙΤΑΤΟΥ
ΑΘΗΝΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ
ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ
1905
Ἀπὸ δέκα ἐτῶν οἱ Βούλγαροι ἦλθον ἐδῶ καὶ ἤρχισαν νὰ σφάζουν χριστιανούς, νὰ μᾶς ἀναγκάζουν νὰ ἀπαρνούμεθα τὸν Πατριάρχην, νὰ μᾶς φορολογοῦν κατὰ Σάββατον, λέγοντες τὰ ἑξῆς ψεύδη:
Α΄. Ὅτι ἡ Μακεδονία εἶνε Βουλγαρία.
Ἡ λέξις «Μακεδονία εἶνε ἑλληνική», καὶ ὑπάρχει χιλιάδας ἐτῶν πρὶν ἔλθουν ἀπὸ τὴν Ἀσίαν οἱ ἄγριοι Ρῶσσοι καὶ Βούλγαροι (οἱ Τάρταροι) εἰς τὴν Εὐρώπην.
Ἡ Μακεδονία αὕτη ἐγέννησε τὴν μεγαλήτερον Βασιλέα τοῦ Κόσμου, τὸν Μέγαν Ἀλέξανδρον, ὁ ὁποῖος ἐκυρίευσε ὅλον τὸν κόσμον.
Εἰς τὰ χωράφιά σας ποὺ σκάπτετε ποτὲ δὲν ηὕρατε κανὲν νόμισμα βουλγαρικὸν καὶ καμμίαν πλάκα μὲ γράμματα βουλγαρικά. Ὅλα εἶνε Ἑλληνικά.
Β΄. Ὅτι ἡ γλῶσσά μας εἶνε Βουλγαρική.
Πράγματι, δὲν ὁμιλοῦμεν Ἕλληνικά. Αὐτὸ νὰ μὴ μᾶς φαίνεται παράξενο. Ὁμιλοῦσαν ἐδῶ Ἑλληνικά, ὅπως εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἦλθαν πρῶτα οἱ Βούλγαροι, ἔπειτα οἱ Τοῦρκοι, καὶ μᾶς ἄλλαξαν τὴ γλῶσσα, καὶ τώρα αὐτὴ ἡ γλῶσσά μας δὲν εἶνε οὔτε Ἑλληνικά, οὔτε Τουρκικά, ἀλλὰ οὔτε καὶ Βουλγαρικὰ τῆς Βουλγαρίας.
Ἔπειτα τι ἔχει νὰ κάμῃ ἡ γλῶσσα; Δὲν ξεύρομεν ἡμεῖς χωριὰ Τουρκικὰ –τὰ ὁποῖα δὲν ὁμιλοῦν Τουρκικά, ἀλλὰ μόνον Ἑλληνικά ἢ μόνον Βλάχικα, ἢ μόνον Μακεδονικά, χωριὰ Ἑλληνικά –τὰ ὁποῖα δὲν ξεύρουν Ἑλληνικά; Ἔπειτα διατί κανείς μας δὲν γράφει μὲ τὰ βουλγάρικα γράμματα, ἀλλὰ ὅλοι μας γράφομεν μὲ Ἑλληνικά γράμματα;
Ἀκόμη καὶ τὰ μοῦτρά μας δὲν εἶνε βουλγαρικά. Διότι ὅλοι οἱ Ρῶσσοι καὶ οἱ Βούλγαροι εἶνε γουρουνόμουτρα, ἐν ᾧ ἡμεῖς οἱ Μακεδόνες καὶ αἱ γυναῖκές μας ἔχομεν ἑλληνικὰς φυσιογνωμίας. ἡμεῖς δὲν μεθᾶμε, ἐκεῖνοι εἶνε πάντα μεθυσμένοι.
Γ΄. Ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶνε ἀντίχριστος.
Αύτοὶ ὅμως οἱ Πατριάρχαι τοὺς ἔδωσαν τὴν θρησκείαν τῶν Ρώσσων καὶ Βουλγάρων. Ὁ Πατριάρχης ἔστειλε τὸν Κύριλλον καὶ τὸν Μεθόδιον εἰς τὴν Βουλγαρίαν καὶ τοὺς ἔμαθαν γράμματα, διότι ἦσαν ζῶα, καὶ τοὺς ἐβάπτισαν χριστιανοὺς, διότι ἦσαν ἄγριοι.
Ὅταν ἔπειτα ἦλθαν οἱ Τοῦρκοι, αὐτοὶ οἱ Πατριάρχαι, τοὺς ὁποίους ἐκρεμοῦσαν οἱ Τοῦρκοι τότε, ἐκράτησαν τὴν θρησκείαν μας. Ἂν δὲν ἦσαν αὐτοί, ὅλοι μας θὰ εἴμεθα σήμερον Τοῦρκοι. Αὐτοὶ ἔπειτα παρεκάλεσαν τοὺς Σουλτάνους καὶ ἐσεβάσθησαν τὴν θρησκείαν μας, τὴν ὁποίαν οἱ ἀχάριστοι χριστιανοί, Ρῶσσοι καὶ Βούλγαροι, θέλουν νὰ μᾶς ἀλλάξουν.
Ὅλοι οἱ ἅγιοι πέρα-πέρα εἶνε Ἕλληνες, κανεὶς ποτὲ Βούλγαρος δὲν ἅγιασε, διότι καὶ ὁ Κύριλλος καὶ ὁ Μεθόδιος εἶνε Ἕλληνες. Ὅλοι οἱ ἅγιοι, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα ἔχουν αἱ έκκλησίαι μας, εἶνε Ἕλληνες. Τὴν κατάρα των θὰ ἔχωμεν ἐὰν τὰς κάμωμεν βουλγαρικάς.
Τὸ Εὐαγγέλιον τὸ ἔγραψαν ἑλληνικὰ οἱ Ἀπόστολοι καὶ μᾶς τὸ ἐδίδαξεν ἑλληνικὰ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὴν Θεσσαλονίκην εἰς τοὺς πατέρας μας. Πῶς μποροῦμεν ἡμεῖς νὰ τὸ διαβάζωμεν βουλγαρικὰ ἢ βλαχικὰ μέσα εἰς τὸν ἴδιον τόπον, τὴν Μακεδονίαν, ὅπου Ἐκεῖνος μᾶς τὸ ἐδίδαξεν ἑλληνικά;
Δ΄. Λέγουν, ὅτι ἔρχονται διὰ τὴν ἐλευθερίαν μας.
Ἀφοῦ μᾶς λέγουν ὅτι ἔρχονται διὰ τὴν ἐλευθερίαν μας διατί δὲν κάμνουν πόλεμον, διατί δὲν στέλλουν τὸν στρατόν τους ἐδῶ; Διατί πάντοτε ἐφοβοῦντο νὰ πολεμήσουν καὶ οὔτε διὰ τὴν ἰδικήν των ἐλευθερίαν δὲν ἐπολέμησαν, ἀλλὰ ἐπολέμησαν μόνον οἱ Ρῶσσοι καὶ τοὺς ἐλευθέρωσαν; ἢ μήπως περιμένομεν νὰ μᾶς ἐλευθερώσουν οἱ Ρῶσσοι, οἱ ὁποῖοι φεύγουν σὰν ἀρνιὰ ἐμπρὸς εἰς τοὺς Ἰάπωνας, καὶ τῶν ὁποίων πῆραν ὅλας τὰς πόλεις; Καὶ τι ἐλευθερία θὰ εἶνε αὐτὴ ἡ ρωσσική, ἀφ’ οὗ οἱ ἴδιοι οἱ Ρῶσσοι οἱ χωρικοὶ ἐσηκώθησαν εἰς ἐπανάστασιν καὶ ἐσκότωσαν τὸν ἀδελφὸν τοῦ Τσάρου καὶ θὰ σκοτώσουν καὶ τὸν ἴδιον διότι τοὺς τυραννεῖ;
Αὐτοὶ δὲν ἔρχονται διὰ τὴν ἐλευθερίαν μας, καὶ δι’ αὐτὸ εἰς τὸ 1903 μᾶς ἄφησαν μόνους ἀφ’ οὗ μᾶς ἐσήκωσαν σὲ ἐπανάστασιν. Αὐτοὶ ἔρχονται νὰ πολεμήσουν ἐδῶ τοὺς Ἕλληνας, νὰ μᾶς ἀλλάξουν τὴν θρησκείαν, νὰ μᾶς φορολογοῦν κατὰ Σάββατον. Αὐτὸ ἔκαμνον καὶ εἰς τὸν παλαιὸν καιρόν, πάντοτε τοὺς Ἕλληνας ἐπολέμουν καὶ τοὺς ἐγύμνωναν.
Τώρα ὅμως ἔφθασεν ὁ κόσμος στὸ χτένι. Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ καταγράψωμεν ὅλους ὅσους ἔσφαξαν χριστιανοὺς ἢ τοὺς κατέστρεψαν τὴν περιουσία των.
Πρέπει ὅλη μαζῆ νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Σουλτάνον νὰ διώξῃ τοὺς Ρώσσους, οἱ ὁποῖοι μᾶς κάμνουν νὰ ἀλληλοσφαζώμεθα, ἐν ᾧ εἴμεθα ἀδελφοί, καὶ νὰ προσκαλέσῃ Ἄγγλους ἐδῶ. Πρέπει εἰς τὰς ἐκκλησίας μας νὰ ἀφορίσωμεν τὸν Ἔξαρχον καὶ τοὺς Ρώσσους, οἱ ὁποῖοι πολεμοῦν πάντοτε τὸν χριστιανισμόν, διὰ νὰ τοὺς τιμωρήσῃ ὁ Μέγας Θεὸς περισσότερον ἢ ὅσον τοὺς ἐτιμώρησεν εἰς τὴν Μαντζουρίαν, ὅπου τοὺς κατέστρεψεν ἡ θεία του χείρ.
Ὑπερασπιζόμενοι τὴν θρησκείαν μας καὶ τὸν ἐθνισμόν μας.
Διατάσσομεν
1) Οὐδεὶς σχισματικὸς νὰ εἰσέρχηται εἰς ἐκκλησίαν τοῦ χωρίου, διότι ὅλαι αὐταὶ φέρουν ὀνόματα ἁγίων Ἑλλήνων, καὶ ἀνήκουν ἀπὸ χιλιάδων ἐτῶν εἰς τὸν Πατριάρχην.
2) Οἱ σχισματικοὶ νὰ κτίζουν ἐλεύθερα, δὲν θὰ τοὺς ἐμποδίσωμεν, νέαν έκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ὅμως δὲν ἐπιτρέπομεν νὰ ἔχουν εἰκόνας ἁγίων, διότι ὅλοι οἱ ἅγιοι εἶνε Ἕλληνες.
3) Ὁ παπᾶς τῶν σχισματικῶν δὲν ἐπιτρέπομεν νὰ ἔχῃ ἐνδυμασίαν πατριαρχικήν, οὔτε γένεια, διότι θὰ τοῦ τὸ ξυρίσωμεν καὶ μάλιστα χωρὶς σαποῦνι.
4) Νὰ ζητήσωμεν ἀπὸ τὸν Σουλτάνον νὰ φύγουν οἱ ἀντίχριστοι Ρῶσσοι ἀξιωματικοὶ καὶ νὰ προσκαλέσῃ Ἄγγλους, διότι μὲ τοὺς Ρώσους ἐδῶ θὰ ἀλληλοφαγωθοῦμε καὶ δὲν θὰ ἐφαρμοστοῦν αἱ μεταρρυθμίσεις.
5) Ἀρνηθῆτε πᾶσαν συνδρομὴν εἰς τὰ βουλγαρικὰ κομιτάτα. Αὐτὰ εἶνε ἡ αἰτία τῆς δυστυχίας τῆς Μακεδονίας καὶ ἐμποδίζουν, μετὰ τῶν Ρώσσων, νὰ ἐφαρμοσθῶσιν αἱ μεταρρυθμίσεις. Ὅταν κομιτᾶτα καὶ Ρῶσσοι λείψουν, θὰ διαλυθῶμεν καὶ ἡμεῖς, διότι τότε κανένα δὲν θὰ σφάζουν οὔτε θὰ λῃστεύουν.
Ὁ Σουλτάνος καὶ ἡ Ἀγγλία, καθὼς καὶ αἱ ἄλλαι Δυνάμεις, πλὴν τῶν Ρώσσων, θέλουν τὴν ἡσυχίαν τοῦ τόπου, θέλουν ὁ κάθεὶς νὰ ζήσῃ ἐλεύθερος ὅπως θέλει, ὅπως πρίν. Αὐτὸ θέλομεν καὶ ἡμεῖς. Νὰ μείνῃ ἥσυχος ὁ τόπος νὰ ἐφαρμοσθοῦν αἱ μεταρρυθμίσεις. Ἀλλὰ διὰ νὰ μείνῃ ἥσυχος, πρέπει νὰ κόψωμεν τὰς κεφαλὰς τῶν δολοφόνων καὶ τῶν λῃστῶν Βουλγάρων, ὅπως ἐκόψαμεν τοῦ Λούκα, τοῦ Κότσου, τοῦ Ἀργύρη, τοῦ Ἀποστόλη, καὶ νὰ διαμαρτυρηθῇ ἡ Μακεδονία κατὰ τῶν ὑποστηρικτῶν αὐτῶν, τῶν Ρώσσων Ἀξιωματικῶν.
Τότε θὰ ζῶμεν ὅλοι ἀδελφοί, ὅπως πρίν.
Ὁ Θεὸς νὰ δώσῃ!
Οἱ Ἕλληνες Μακεδόνες
Παρατηρήσεις:
Εάν έπρεπε να γράψουμε μια περίληψη των κύριων σημείων αυτής της πηγής, δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε και πολύ, διότι τα κύρια σημεία είναι κωδικοποιημένα στην ίδια την πηγή και είναι τα εξής:
Οι Βούλγαροι, υπό τη στήριξη των Ρώσων και την ανοχή του σουλτάνου, ισχυρίζονται
1) ότι η Μακεδονία ανήκει δικαιωματικά στη Βουλγαρία
2) ότι οι κάτοικοι της περιοχής μιλούν βουλγαρικά
3) ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης λειτουργεί ως «Αντίχριστος»
4) ότι η Βουλγαρία ξεσηκώνει τους κάτοικους της Μακεδονίας σε επανάσταση επικαλούμενη την ελευθερία τους
Ξεκινώ από το τελευταίο: Η πηγή αναφέρει ξεκάθαρα ότι «Αὐτοὶ [δηλαδή οι Βούλγαροι] δὲν ἔρχονται διὰ τὴν ἐλευθερίαν μας, καὶ δι’ αὐτὸ εἰς τὸ 1903 μᾶς ἄφησαν μόνους ἀφ’ οὗ μᾶς ἐσήκωσαν σὲ ἐπανάστασιν» και κάποιοι γράφουν για τη δήθεν «Μακεδονική Εξέγερση του Ίλιντεν»! Η πηγή καταρρίπτει το ανιστόρητο επιχείρημα περί δήθεν εξέγερσης του «μακεδονικού λαού» το 1903 και γράφει ξεκάθαρα ότι την εξέγερση του Ίλιντεν την οργάνωσαν οι Βούλγαροι (πασίγνωστο βέβαια σε όσους δεν προωθούν σύγχρονες πολιτικές προπαγάνδες και ανυπόστατα ψευτο-εθνικά αφηγήματα γειτονικών λαών).
Τι άλλο λέει ορθά-κοφτά και χωρίς περιστροφές το Ελληνικό Μακεδονικό Κομιτάτο;
1) Ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική, όπως άλλωστε και η προέλευση της ίδιας της λέξης. Αυτό αποδεικνύεται και από τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή τα οποία είναι όλα ελληνικά και όχι βουλγαρικά. Πώς είναι δυνατόν να «αναγνωρίζουν μακεδονικό έθνος και «μακεδονική γλώσσα» οι Έλληνες το 1905 και να λένε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική; Είναι σαφές ότι δεν αναγνωρίζουν ούτε το ένα ούτε το άλλο…
2) Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε στην «από χιλιάδας ετών [ελληνική] Μακεδονία» και δεν ήταν ούτε Βούλγαρος ούτε Ρώσος
3) Η γλώσσα των μη ελληνόφωνων Μακεδόνων δεν είναι ελληνικά, αλλά οι ομιλούντες τη γλώσσα αυτή είναι Έλληνες στην καταγωγή που έχασαν την αρχική τους γλώσσα μετά την εισβολή πρώτα των Βουλγάρων και μετά των Τούρκων. Επομένως η θέση των συντακτών του κειμένου είναι ότι οι μη ελληνόφωνοι της Μακεδονίας είναι Έλληνες στην καταγωγή και όχι κάποιο ανεξάρτητο έθνος, ξένο και διαφορετικό από το ελληνικό. Δηλαδή η πηγή λέει ακριβώς το αντίθετο από όσους την επικαλούνται ως αποδεικτικό στοιχείο «αναγνώρισης του μακεδονικού έθνους από το 1905»!
4) Λέει η πηγή ως προς τη γλώσσα: «Ἡ γλῶσσά μας δὲν εἶνε οὔτε Ἑλληνικά, οὔτε Τουρκικά, ἀλλὰ οὔτε καὶ Βουλγαρικὰ τῆς Βουλγαρίας». Προσέξτε την έκφραση «βουλγαρικά της Βουλγαρίας»! Επειδή η ομοιότητα της τοπικής διαλέκτου με τη βουλγαρική γλώσσα ήταν προφανής, γράφουν στο κείμενο της Προκήρυξης ότι δεν είναι βουλγαρικά της Βουλγαρίας (!), δηλαδή θα μπορούσε να πει κάποιος «κακόβουλος» ότι το Κομιτάτο λέει εμμέσως ότι το τοπικό ιδίωμα είναι κάτι σαν βουλγαρικά της Μακεδονίας! Δεν ισχύει όμως ούτε αυτό, ούτε είπαν ποτέ κάτι τέτοιο οι Έλληνες την εποχή εκείνη· είναι γνωστή η άποψη της εποχής (η οποία δεν μπορεί να υποστηριχθεί φυσικά με τα δεδομένα της γλωσσολογικής επιστήμης σήμερα), ότι η μακεδονική διάλεκτος είχε ως βάση την ελληνική γλώσσα, δηλαδή εν ολίγοις ότι και στο θέμα της γλώσσας οι μη ελληνόφωνοι Μακεδόνες είχαν άμεση σχέση με το ελληνικό έθνος και την ιστορική του εξέλιξη και όχι με το βουλγαρικό. Ως προς τις ελληνικές θεωρίες της εποχής για τη μακεδονική διάλεκτο υπάρχει μάλιστα και μια άλλη προκήρυξη του έτους 1908, που λέει ακριβώς το ίδιο πράγμα: ότι οι ομιλούντες αυτήν την ελληνο-τουρκο-σλαβική διάλεκτο είναι αναμφισβήτητα Έλληνες! (βλ. εδώ: https://www.antibaro.gr/article/28585). Σε κάθε περίπτωση, και ανεξαρτήτως της μη γλωσσολογικής τεκμηρίωσης του θέματος (με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα), το γεγονός παραμένει ίδιο: Αυτοί που έγραψαν την προκήρυξη ΔΕΝ αναγνώριζαν χωριστή «μακεδονική γλώσσα» αλλά έλεγαν ότι η μακεδονική διάλεκτος προερχόταν ουσιαστικά από την ελληνική γλώσσα. Επομένως το επιχείρημα ότι αυτή η ιστορική πηγή (η Προκήρυξη/Προκλαμάτσια) αναγνωρίζει την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας» καταρρίπτεται πανηγυρικά.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά «τι ἔχει νὰ κάμῃ ἡ γλῶσσα; Δὲν ξεύρομεν ἡμεῖς χωριὰ Τουρκικὰ –τὰ ὁποῖα δὲν ὁμιλοῦν Τουρκικά, ἀλλὰ μόνον Ἑλληνικά ἢ μόνον Βλάχικα, ἢ μόνον Μακεδονικά, χωριὰ Ἑλληνικά –τὰ ὁποῖα δὲν ξεύρουν Ἑλληνικά; Ἔπειτα διατί κανείς μας δὲν γράφει μὲ τὰ βουλγάρικα γράμματα, ἀλλὰ ὅλοι μας γράφομεν μὲ Ἑλληνικά γράμματα;» Άλλο ένα στοιχείο που συνδέει, κατά τους συντάκτες του κειμένου, τους μη ελληνόφωνους της Μακεδονίας με τον ελληνικό πολιτισμό είναι και η χρήση του ελληνικού αλφαβήτου, δηλαδή για άλλη μια φορά αυτό που λένε ουσιαστικά είναι ότι «είστε και εσείς Μακεδόνες Έλληνες, όπως και εμείς οι ελληνόφωνοι Μακεδόνες».
Υποδηλώνει άραγε κάποιου είδους «αναγνώριση μακεδονικού έθνους» η φράση «ἡμεῖς οἱ Μακεδόνες καὶ αἱ γυναῖκές μας ἔχομεν ἑλληνικὰς φυσιογνωμίας»; Το «ἡμεῖς οἱ Μακεδόνες» ταυτίζει στο σημείο αυτό τους ελληνόφωνους συντάκτες του κειμένου με τους μη ελληνόφωνους αποδέκτες του, ως άτομα του ίδιου έθνους, του ελληνικού.
__________________
Αυτά και πολλά άλλα, στο ίδιο πλαίσιο, λέει η πηγή και μπορεί ο καθένας φυσικά να κρίνει αν το Α ή το Β επιχείρημα του κειμένου είναι ισχυρό ή όχι, αν ευσταθεί γενικώς ή όχι, αν αποτελεί τεκμηριωμένη άποψη ή όχι, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι αυτή η πηγή αποτελεί τεκμήριο για τη δήθεν αναγνώριση μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας το 1905. Το μήνυμα της Προκήρυξης είναι ότι οι Μακεδόνες είναι όλοι Έλληνες και όχι Βούλγαροι και μόνο αυτό!
___________________
Όταν η ιστορική πηγή λέει ότι «Ὅλοι οἱ ἅγιοι, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα ἔχουν αἱ έκκλησίαι μας, εἶνε Ἕλληνες» εννοεί ότι οι εκκλησίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου φέρουν ονόματα των αγίων της ελληνορθόδοξης παράδοσης και όχι της βουλγαρικής ιστορίας ή κάποιας άλλης. Αυτοί που διαστρεβλώνουν το νόημα του κειμένου σχολιάζουν το απόσπασμα ως εξής: «Αν κάποιος πιστεύει ότι όλοι οι άγιοι του χριστιανισμού είναι αποκλειστικά Έλληνες ας το σχολιάσει». Μα δεν λέει η πηγή αυτό το πράγμα, αλλά στο πλαίσιο της διαστρέβλωσης προφανώς αυτό βολεύει να παρουσιαστεί ως δήθεν «κείμενο της πηγής»
Είναι άξιον απορίας επίσης πώς συμπέραναν μερικοί (διαβάζοντας την πηγή) ότι «οι Μακεδονομάχοι, το 1905 δεν θεωρούσαν Μακεδόνες τους Βλάχους, τους Σέρβους, τους Αλβανούς, τους Αρβανίτες, τους Βούλγαρους, τους Έλληνες, τους Εβραίους, τους Τούρκους». Δεν φτάνει δηλαδή που κάποιοι αδυνατούν να κατανοήσουν το νόημα της πηγής, εμπλουτίζουν παράλληλα τα παραμύθια τους με αυθαίρετες κρίσεις για τη δημιουργία και άλλων ψευδών εντυπώσεων…
Εάν υπάρχει ένα στοιχείο που διαπνέει ολόκληρο το κείμενο της Προκήρυξης, αυτό είναι το φανατικό μίσος των συντακτών προς τους Βούλγαρους και τους Ρώσους. Εκτοξεύονται ύβρεις και απειλές χωρίς καμία αιδώ, γεγονός που αποκαλύπτει παραστατικότατα το κλίμα της εποχής. Για κάποιους κακοπροαίρετους και επαγγελματίες διαστρεβλωτές της Ιστορίας όμως, η απερίφραστη δημοσίευση στην εκδοθείσα προκήρυξη αυτών των απειλών (εν μέσω ένοπλων συγκρούσεων, μην ξεχνάμε) αποκαλύπτει το «ήθος» των «Ελλήνων Μακεδονομάχων»… Βρε τους παλιανθρώπους δηλαδή, τι απειλές εκτοξεύουν… κανονικά έπρεπε να παραπέμψουν το ζήτημα στο δικαστήριο της Χάγης, αλλά δεν υπήρχε τότε αυτός ο θεσμός… ακούς εκεί «θα ξυρίσουν χωρίς σαπούνι» και «θα κόψουν κεφάλια»… τι βαρβαρότητα Θεέ μου! Πρωτάκουστα πράγματα!
_____________
Αυτά τα ολίγα λοιπόν για την περίφημη «Προκλαμάτσια» των Ελλήνων Μακεδόνων. Αλήθεια γιατί αυτοπροσδιορίζονται οι συντάκτες ως «Έλληνες Μακεδόνες»; Άρα υπήρχαν και οι «σκέτοι Μακεδόνες», σωστά; Όχι… λάθος… ωραίος ο αφελής συνειρμός αλλά η απάντηση είναι άλλη: Υπήρχαν και Βούλγαροι Μακεδόνες κύριοι, ναι, Βούλγαροι, για την αντιμετώπιση της απειλής των οποίων γράφτηκε και η εν λόγω «Προκήρυξις προς τους ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ», δηλαδή τους μη ελληνόφωνους Έλληνες της Μακεδονίας. Ως γνωστόν σε πλειάδα εθνογραφικών χαρτών της εποχής (Ελλήνων αλλά και ξένων χαρτογράφων) ως Έλληνες δεν καταγράφονται μόνο οι ελληνόφωνοι αλλά και άλλες κατηγορίες πληθυσμού και παραθέτω ως απόδειξη το υπόμνημα ενός ελληνικού χάρτη των αρχών του 20ού αιώνα (που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και ως προς την περιοχή που περιγράφει ως γεωγραφική Μακεδονία, αλλά αυτό δεν είναι το κύριο θέμα του άρθρου μας εδώ):
Τι συμπέρασμα βγάζετε τώρα λοιπόν; Ότι οι Έλληνες, και συγκεκριμένα οι συντάκτες της Προκήρυξης του Ελληνομακεδονικού Κομιτάτου των Αθηνών «είχαν αναγνωρίσει μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα από το 1905»; Σίγουρα όχι. Άλλος ένας διαδικτυακός μύθος μάλλον καταρρίπτεται… Τα κείμενα είναι όλα στη διάθεσή σας, μπορείτε να κρίνετε και οι ίδιοι ποιος πρεσβεύει την ιστορική αλήθεια και ποιος διακινεί ιστορικά μυθιστορήματα.
Β΄) Για την πληρέστερη παρουσίαση του θέματος παρουσιάζουμε και το κείμενο του δεύτερου φυλλαδίου, που είναι γραμμένο στο μακεδονικό ιδίωμα (ή αλλιώς μακεδονική διάλεκτο). Φυσικά και είναι γραμμένο με ελληνικούς χαρακτήρες γιατί αυτό το αλφάβητο ήξεραν να διαβάζουν οι μη ελληνόφωνοι και οι δίγλωσσοι της ιστορικής Μακεδονίας. Εάν το είχαν γράψει με το κυριλλικό δεν θα καταλάβαινε μάλλον κανένας απολύτως τίποτα αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για όσους βλέπουν makedoniklish από αυτή τη γραφή!
[Οι Καραμανλήδες για παράδειγμα δεν ήταν κάποτε Έλληνες αλλά ήταν πάντα Τούρκοι που ασπάστηκαν τον χριστιανισμό και υιοθέτησαν το ελληνικό αλφάβητο επειδή ήταν lingua franca για να γράφουν τουρκικά (ναι το έχουμε διαβάσει και αυτό, δεν χρειάζεται να πούμε ποιος το έχει γράψει, είναι γνωστός υποστηρικτής και του σκοπιανού ιστορικού αφηγήματος …) Κανονικά τα καραμανλίδικα πρέπει να τα λέμε turklish κατά το makedoniklish!]
ΠΡΟΚΛΑΜΑΤΣΙΑ
να Ελληνομακεντόνσκη Κομιτέτ
ὁτ’ Ἄτηνα
Ζα νάσητε μπράτε Μακεντόντση.
Οὔτ ντέσετ γκοντήνη νάπρεντ Μπουλγκάριτε τοϊντέα τουκα η ζαφατία ντα κόλιατ χριστένιτε ντα να ἄναγκάσοβατ ντα γκο αρνήσαμε Πατρίκοτ, ντα νι ζεμούβατ αράτς σίκοα Σουμποτα η ντα νη βελιατ τία λίζι:
1. Οτι Μακεντόνια έ Μπουλγκάρια
Ρέτσετ «Μακεντονία» ε Γκίρτσκα, ι ίμα ιλιάντιτσι γκοντίνι πρετ ντα ντοϊντατ ουτ Ἀσια ντιβιτε Ροσι ι Μπουλγκαρι (τάρταρι) ὁτ’ Εβρόπα.
Τάα Μακεντόνια ροντὶ ναϊγκολιέμηατ τσαρ να ντουνιάτα, Γολιὲμ Αλέξαντρ, ον σ οντουμπία σὶτ σβιέτ.
Να νίβιτε νι, ντέκα κόπιμε, νίκοϊ πὶτ νε ναϊντέμε νέκοα βιέτκα αντίκα μπολγκάρσκα, ι νιέκοα πλάκα σὶς πίσμο μπουλγκάρσκο. Σίτε σε γκρίτσκη.
2. Οτι γιαζίκοτ νι ε μπολγκαρσκη
Ναΐσπνα νὲ πρεκάζουβμε γκρίτσκη. Το ντα νε νι σε γκλιέντε τσούντνο. Πρεκαζούβαχμε τουκα Γκρίτσκη, κουτου κὰκ βο Γκρίτσια. Ντόιντεα πισὶν Μπούλγκαρτο. νόπκουμι Τούρτσιτε, ι νι ραζμενία γιαζίκο, ι σέγκα τοα νάσεο γιαζικ νε ε νίτο Γκίρτσκη, νίτο Τούρσκη, ἀμά νε ε νίτο Μπουλγάρσκη, ζάστο νίκοϊ οτ νάσκα νε ραζμπέραβε Μπολγκάρσκοϊ γιαζίκ, στο σα γκοβορι ουφ Μπουλγκάρια. Νάπκουμ στο ίμα ντα πράβη γιαζίκο; Νε ζνάιμε νίε σέλα Τούρσκη κόιτο νε γκοβόρατ τούρσκη ἀμα σάλντε γκίρσκη ι σάλντε βλάσκη. σέλα γκίρσκη κόινο νε ζναατ γκίρτσκη γιεζίκο. Νάπκουμτα ζα στο νίκοϊ οτ νασκα νε πίσε σις μπουλγκάρσκη μπούκβη, τούκου σίτε πίσεμε σίς γκίρσκο πίσμο.
Οστε ι λίτσοτο νασο νε ε μπουλγκάρσκο, ζαστό σίτε Ροῦσι ι Μπούλγκαρε ἴματ σβίνσκο λίτσε, ενὸ νιε Μακεντόντσιτε ε ζένιτε νι ἴμαμε γκίρτσκο λίτσο. Νιε νίκοϊ ποὺν νε σε ουπίβαμε, ὄνι σέκοϊ πουτ σε ουπίβατ.
3. Πατρίκοτ ε αντίχριστ.
Τια Πατρίτσιτε ιμ νταντία βερα νὰ Ρούσιτε ι να Μπουλγάριτε. Πατρίκοτ πουστὶ Κύριλ η Μετόντι ουφ Μπουλγκάρια ι γκι ναουτσί οὔκα, ζα στο μπέχα ντομπίτσι ι γκιβαπτίσαα χριστιάνε, ζα στοτο μπεχα ντίβι.
Νάπκουμτε κογκάτο ντοϊντέα Τούρτσιτε τιε Πατρίτσιτε στο γκι ουμπέσβα τογκάϊ Τούρτσιτε, ονι γκα ζανταρζαα νασατα βέρα. Ακο νε μπία τία Πατρίτσιτε νια σίτε ντενέσκα κε μπίμε Τούρτση. Τίανάπκουμτο σε προμολία να Σουλτάνοτ ι νι γκα ζανταρζαα νασατα βέρα, κόγια πεοκλιετιτε Ροῦσι η Μπουλγκαρι σάκατ ντα νι γκα ραζμένατ.
Σίτε σβέτσι, οτ κράϊ ντο κράϊ, σα Γκίρτση, νίκοϊ ποὺτ Μπούλγαριν νε σε ποσβιετί, ζαστο ι Κίριλ ι Μετοντι μπεχα Γκίρτση. Σίτε σβιέτση, ἰμίνιατα ιμ στο γκι ίματ νάσιτε τσέρκβι, γκίρτσι σα. Κε πρικόλνατ ακο γκι ναπράβιμε μπουλγκάρσκη τσέρκβιτε.
Εβαγγέλιοτο γκο πισάα πο γκίρτσκη γιαζικ Απόστολητε ἰνὶ γκο πέϊσε πο Γκίρτσκη γιαζίκ Απόστολ Πάβλο ουφ Σόλουν να τάτκοβτσυτε νι. Κὰκ μόζεαε νίε ντα γκο πέεμε μπολγκάρσκη ίλι βλάσκη, νίτρε ουφ ἴστοτο μέστο ουφ Μακεντόνια, ντεκα ον νι γκο πέεσε πο γκίρτσκο;
4. Βέλιατ ότι ἴντατ ζα νάσατα ελεφτερία
Μάνταμκη νι βέλιατ ὄτι ἴντατζα νασατα ελεφτερία ζα στο νε πραβατ μοαραμπέ; ζα στο νε πουστούβατ ασκέροτ νίνι τούκα; Ζα στο σέκοϊ πουτ ἴμεα στραχ ντα πράβατ μοαραμπὲ ι νίτο ζα νίνιατα ελεφτερία νε πραβία μπίτκα, τουκου πραβία μοαραμπέ σάλτνε ρούσιτε ι γκι οτκιναα; ἴλι τσέκαμε ντα νι οτκίνατ ρούσιτε, στο μπέγκατ κουτὸ γιάγκνιστα πρετ Γιαπόντσιτε, κόϊτο ιμ ζαμάα σιτε γκράντοβι; ι στο τσίνα ίμα ρούσκατα ελεφτερία μάνταμκη ὄνι ρούσητε σελιάνιτο στανάα να επανάστασι ι οτεπάα μπρατοτ νὰ τσαροτ η νεγκο κε γκο τέπατ ζαστο γκι μουΐτσε.
Τία νε ἴντατ ζα νασατα ελεφτερία ι ζαραντὶ τοα να 1903 γκοντίνα νι οσταβία σάμη, κογκατο ναντιγκναα να επανάστασι. Τία ἴντατ ντα γκόνατ τούκα Γκίρτσιτε, ντα νι ραζμένατ βέρατα, ι ντα νι ζαμούβατ αρὰτς σέκοα Σούμποτα. Τόα πραβία να βέτκοτο βρέμιε σέκοϊ ποὺτ γκίρτσιτε γκοναα γκι σουμπλιέτσεβαά.
Σέγκα φτασα νόζοτ να κόκκαλο. Τριεμπούβα ι νιε ντα ρασίπαμε σίτε τια σο ζακλαα χριστενε, ι τια στο ρασιπαα στόκατα ιμ.
Τρεμπε σίτε ζαεντνο ντα σα μόλιμε να τσάροτ σουλτὰν ντα ιζγκόνε ρούσιτε, κόϊτο να ναπραβία ντα σε κόλιμε εντὶν να ντρούκ. ενο νιε σμε μπρατε, ι ντα προσκαλέσε τούκα Ἴγκλιζε.
Τρέμπε ονὶ τσέρκβιτε νι ντα γκο αφορεσμε εκσαρχο ι ρούσιτε, κοιτο γκόνατ σέκοϊ ποὺτ χριστένε, ζα ντα γκι τιμωρισε Γκολιεμιατ Γκοσποντ πόβεκε κόλκο στο ιμ νταντε μουΐκα ουφ Μαντζουρία, ντικα γκι ρασιπά Νεγκοβατα Γκολιέμα Ρούκα.
Μπρανίϊκῃ νασατα βέρα νάσιατ ναρὸντ
Ντάβαμε ναρίζμπα:
1) Νίκοϊ σχισματίκ ντα νεβλιέζε ουφ τσέρκβατα να σέλοτο, ζαστοτο σίτε τια νόσατ ἰμίνια να Σβετέτσιτε Γκίρτση, η στοκα σα οτ ντβιὲ ιλιαντι γκοντίνι να Πατρικοτ.
2) Σχισματίτσιτε ντα ναπράβατ νόβι τσέρκβι, νία νε κε γκη ζάπραμε, αμα νε ουστάβαμε ντα ἴματ ἴκονι ουτ Σβετέτση, ζαστο σίτε σβέτση σα Γσίρτση.
3) Ποποτ να σχισματίτσιτε νε ουσταβαμε ντα ἴμα ομπλιέκλο Πατριαρχίτσεσκο, νίτο μπράνα, ζαστο κεμου γκα ἰζμπρύτσεμε μπὲζ σαπούν.
4) Ντα σάκαμε οτ Σουλτάνοτ ντα ιζμπέγκατ τια αντίχριστι Ρουσσι γιουζμπασίι, η ντα προσκαλεσε Ἰνγκλιζε ζαστο σας Ρουσσιτε τούκα κε σε ιζιενταμε μεγκινάσκα ι τακα νε κε σαποστέλιατ ρεφόρμιτε.
5) Ντα νε ντάϊτε νίκοα πομοστς να μπολγκάρσκια κομιτέτ, τια σα σεμπέπο να λοσατίατα ουφ Μακεντόνια στο μπιεντούβε, ἰ όνι εμποντίσοβατ ζάεντνο σις ρούσιτε ντα σε κλάντατ ρεφόρμητε. Κογκάτο μπολγκαρσκιατ κομιτέτ ι ρουσιτε νε κε σα, τογκὰ ι νίε κε ρασίπαμε νασιτε τσέτι, ζαστο τογκαϊ νίκοϊ νε κε κόλιατ, νίτο κε ουμπέροβατ.
Σουλτάνοτ, ι Αγγλία, κουτο κὰκ ι ντρούζιτε σίλι, μπὲζ ρούσσιτε, σάκατ μιρνο τουκα, σάκατ σεκοϊ ντα ζιβοῦβε σὶς ἐλεφτερία, κουτὸ κὰκ πισίν. Τόε σάκαμε νίε Μακεντόντσιτε. Αμα ζα ντα μπιντέ μιρνο τρέμπαβε ντα σέτσεμε γκλάβιτε να αραμίιτε μπούλγκαρσκη, κατο κακ ιμ σετσεμε γκλάβιτε να Λουκά, να Κοτσο, νὰ Αποστόλη ἰ ντρουζι, ἰ ντα ναπράβι προτέστο Μακεντόνια ζαραντὶ ρούσκιτε γιουζμπασίι, ονι στο ιμ ντάβατ γιαρντίμ μπουλγάριτε. Τογκαβα κε ζεβίεμε σιτε ζαεντνο κουτο μπράτε κουτο κακ πισίν.
Γκόσποντ ντα ντάντε!
Γκίρτσιτε Μακεντόντσι.
Περικοπαὶ ἀγορεύσεως λόρδου Πέρσυ (Ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἀγγλίας)
(Συνεδρίασις τῆς Ἀγγλικῆς Βουλῆς τῆς 16 Φεβρουάριου 1905)
«… Ἡ κυριωτέρα εὐθύνη διὰ τὴν βραδεῖαν πρόοδον τοῦ μεταρρυθμιστικοῦ σχεδίου βαρύνει τὴν ἐνέργειαν τῶν ἐπαναστατικῶν κομιτάτων».
«… Τὰ ἐγκλήματα τῶν κομιτάτων οὐδὲν ἔχουσι κοινὸν πρὸς τὴν εὐθύνην τῆς Τουρκίας, καὶ οἱ ἰσχυρισμοὶ ὅτι αἱ ἐκ μέρους τοῦ χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ βιαιοπραγίαι ἔχουσιν ὡς πραγματικὸν λόγον τῶν Τούρκων τὴν κακοδιοίκησιν δὲν μοῦ φαίνονται ἀκριβεῖς».
«… Τὰ κομιτάτα οὐδὲν ἔχουσι δικαίωμα νὰ λέγουν ὅτι ἐκπροσωποῦν τὸν ἐν Τουρκίᾳ χριστιανικὸν πληθυσμόν».
«… Καὶ τὸ συμπέρασμα εἶνε ὅτι οὐδεμία σχεδὸν ἐθνότης ὑπάρχει ἐν Μακεδονίᾳ ἥτις δὲν θ’ ἀπέρριπτε μὲ περιφρονήσεις ἐνδεχομένην πρότασιν περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ διὰ διοικήσεως Αὐστριακῆς ἢ Ρωσσικῆς».
«… δέον νὰ ἀποθαρρύνωμεν τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ ἐπαναστατικοῦ βουλγαρικοῦ κινήματος καὶ νὰ ἐμβάλωμεν εἰς αὐτοὺς τὴν πεποίθησιν ὅτι πᾶσα Ἀγγλικὴ κυβέρνησις θὰ παράσχῃ πᾶσαν ὑποστήριξιν εἰς τὸ σχέδιον τῶν μεταρρυθμίσεων, τὸ ὁποῖον αἱ Εὐρωπαϊκαὶ δυνάμεις ἐφαρμόζουν».
