Ἄς σοβαρευτοῦμε, ἔχει καταργηθεῖ τό ἀπυρόβλητο.

Γράφει ο Δημήτρης Καπράνος.

Ἄς δεχθοῦμε ὅσα εἶπε ὁ ἰατρός Στεφανάδης. Ναί, δέν ἦταν οἱ πρέπουσες οἱ εἰκόνες πού εἴδαμε, στό σπίτι του, στήν Ἰκαρία. Ποδοσφαιρικῶς εἶναι «πέναλτι καί κόκκινη κάρτα»… Ὅσα, ὅμως, συνέβησαν, εἶναι ἐνδεικτικά τοῦ πόσο ἔχουν ἀλλάξει τά ἤθη, πόσο ἔχουμε ἀλλάξει ὅλοι μας… Σέ ἄλλες ἐποχές, δέν νομίζουμε νά ὑπῆρχε οὔτε κἄν ἡ σκέψη νά «ξεμυτίσει» ὁ πρωθυπουργός, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀντιπολιτεύσεως, οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων, ἀπό τό σπίτι τους, σέ περίπτωση πού θά ὑπῆρχε πανδημία καί θά εἶχαν ληφθεῖ γιά τούς πολῖτες ἀσφυκτικά μέτρα. Θά ἔμεναν στό σπίτι καί θά ἐπεδίωκαν νά γίνει γνωστό ὅτι πρῶτοι ἐκεῖνοι ἐφαρμόζουν καί δέχονται τά μέτρα. Δέν ὑπῆρχε περίπτωση νά ἐπιλεγεῖ ἡ ἡμέρα κατά τήν ὁποία ὁ κόσμος κλειδώνεται ἀπό τίς ἕξι τό ἀπόγευμα στά σπίτια, γιά ἐπίσκεψη στήν περιφέρεια (ἄπιαστο ὄνειρο γιά τούς πολῖτες) καί –ἀκόμη περισσότερο– γιά γεῦμα στά μπαλκόνια. Εἶναι βέβαιο ὅτι πρόκειται περί σοβαρότατου «φάουλ», καθώς ἐκεῖνοι πού θά ἔπρεπε νά «δίνουν τό πράδειγμα» εἶναι οἱ πρῶτοι πού πράττουν τό ἀντίθετο. Καί ἀπό ἐδῶ καί πέρα, θά χρειαστεῖ πολλή δουλειά γιά νά ἐξασφαλίσουν τήν «ἔξωθεν καλή μαρτυρία»… Τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Σέ ἄλλες ἐποχές, οἱ ἄνθρωποι γύρω ἀπό τόν ἡγέτη θά ἐπεδίωκαν πάσῃ θυσίᾳ νά τόν προστατεύσουν, θά τοῦ συνιστοῦσαν νά ἀποφεύγει ὁτιδήποτε θά μποροῦσε νά τόν ἐκθέσει, θά κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια ὥστε ὁ ἐπί κεφαλῆς νά θεωρεῖται «παράδειγμα πρός μίμηση» καί –γιατί ὄχι;– πρότυπο. Ὅλα, ὅμως, δείχνουν ὅτι σέ ὅλο τόν κόσμο, οἱ ἡγέτες ἔχουν ἀλλάξει συμπεριφορά ὅπως καί οἱ γύρω τους. Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι ἡ ἀλλαγή πρός τό καλύτερο θά ἀρχίσει ἀπό ἐδῶ, καθώς φαίνεται ὅτι μπήκαμε σέ ἕνα ἀκόμη «τοῦνελ» καί τό φῶς τῶν ἐμβολίων δέν φαίνεται ἀκόμη στήν ἄκρη του.

Οἱ πολῖτες, ἀπό τούς ὁποίους ζητοῦνται συνεχῶς θυσίες, ἀπαιτεῖται ἡ συμμόρφωσή τους σέ σκληρά μέτρα, ἀνατρέπεται ἡ ζωή τους, στεροῦνται τήν ἐλευθερία τους χωρίς νά ἔχουν διαπράξει ἀδικήματα, ἀπαιτοῦν –τοὐλάχιστον– σεβασμό. Καί θά πρέπει οἱ κυβερνῶντες (ἀλλά καί ὅσοι ἔχουν σχέση μέ τήν πολιτική) νά ἀντιληφθοῦν ὅτι οἱ ἰσορροπίες εἶναι πλέον πολύ λεπτές, ὁ πάγος ἐπάνω στόν ὁποῖο «πατινάρει» ἡ χώρα ἔχει λεπτύνει πολύ καί ἡ ὑπομονή ἔχει ὑπερβεῖ τό «κόκκινο» τῶν ὁρίων της. Ἀπό τήν –ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς– συμπεριφορά τους (ὅσο καί ἄν νομίζουν ὅτι βρίσκονται στό ἀπυρόβλητο) θά ἐξαρτηθεῖ τό μέλλον τῆς χώρας, καθώς εἶναι πλέον ἤ βέβαιο ὅτι αὐτές τίς ὧρες, ὁ λαϊκισμός, ἡ συνωμοσιολογία, ἡ παραπληροφόρηση καί τό «ψάρεμα σέ θολά νερά» ἔχουν φθάσει στά ὕψη καί μπορεῖ νά «πέσουν» στίς κάλπες, μέ ἀποτελέσματα ὀδυνηρά γιά τήν πορεία τῆς πατρίδας μας. Ἄς ἀρχίσει μιά περίοδος σοβαρότητας καί περισυλλογῆς. Ἄς κοποῦν τά πολλά χαμόγελα, οἱ ἀλαζονικές παρουσίες καί οἱ ἀλλοπρόσαλλες θέσεις στά «κανάλια», οἱ ἐξαγγελίες χωρίς νόημα. Μέ δυό λόγια «Ἄς σοβαρευτοῦμε», ἄς ἀκοῦμε λιγότερα καί ἄς βλέπουμε ἀκόμη πιό λίγα. Οἱ πολῖτες ζοῦν καί κινοῦνται σέ κινούμενη ἄμμο. Ἄς τούς δοθεῖ –ἐπί τέλους– ἡ ἐντύπωση (εἶναι δύσκολο νά μιλήσουμε γιά βεβαιότητα) ὅτι θά μπορέσουν νά ζήσουν ἀσφαλεῖς καί ἤρεμοι, ὅταν κοπάσει ἡ καταιγίδα!

Άρθρο στην “ΕΣΤΙΑ”, Δ. 8 Φεβρουαρίου 2021, Φ. 41.878, σελ. 1, 4.