ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ»
ΨΗΦΙΣΜΑ
Θέμα: «Τηλεοπτική εκπομπή του σταθμού ΣΚΑΙ: Η γένεση ενός έθνους/ κράτους»
Ο Σύλλογος Καλαβρυτινών Πειραιώς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ» συναισθανόμενος την ευθύνη
και το βάρος της παράδοσης που φέρει, πιστεύοντας ταυτοχρόνως ότι εκφράζει το
λαϊκό αίσθημα, νιώθει την επιτακτική ανάγκη να εκφράσει την έντονη δυσαρέσκειά
του για την τηλεοπτική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ με τίτλο: «1821 –
η γένεση ενός έθνους/ κράτους», διότι τα όσα μέχρι σήμερα (21.02.2011) παρουσιαζόμενα
και εξιστορούμενα σε αυτή, στερούνται αντικειμενικότητας και πλουραλισμού, ενώ
όλως αντιεπιστημονικώς έχουν αποκλειστεί άλλες απόψεις ιστορικών,
καθώς και ερμηνείες των αρχειακών πηγών, στην προσπάθεια «αναμορφώσεως» της
κοινής γνώμης και της καταρρίψεως δήθεν εθνικών «μύθων», δημιουργώντας όμως και
θέτοντας στη θέση τους καινοφανείς μύθους και θέσφατα των παραγόντων της εκπομπής.
Επειδή, μία καθόλα φαινομενικά ολοκληρωμένη ,από τεχνικής απόψεως
παραγωγή, μπορεί με άλλοθι την «εργαλειακή της» αρτιότητα να
παραπλανήσει, οδηγώντας σε αδόκιμες καινοφανείς ατραπούς και συμπεράσματα,
ενισχύοντας κάποιες απόψεις που προσπαθούν δήθεν «να ανατρέψουν τα
θέσφατα και τους μύθους του 1821» και γενικώς του ελληνικού έθνους, βάζοντας
στη θέση τους άλλα μοντέρνα θέσφατα και δημιουργώντας νέους μύθους εν ονόματι της
αντικειμενικής ιστορικής αληθείας (π..χ συνωστισμός στην προβλήτα της Σμύρνης).
Επειδή, τα θέσφατα και οι μύθοι δεν ανατρέπονται είτε με άλλα νεόκοπα, είτε με
αφορισμούς και προειλημμένες αποφάσεις για το που θα μας οδηγήσει η νέα έρευνα και
ο αναστοχασμός, ούτε πρέπει ο αντικειμενικός κοινωνικο/ιστορικός
ερευνητής να παραπαίει σε αναχρονισμούς (δηλ. με σημερινά δεδομένα, να κρίνει το
παρελθόν ), αντιθέτως πρέπει να θέτει τον εαυτό του σε μία «μηχανή του χρόνου» και
να βλέπει τα γεγονότα με την ματιά των υποκειμένων που μελετά, κάτω από τις
κοινωνικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής, άλλως πράττει ατοπήματα/ ανομήματα
αθέλητα, ή ηθελημένα και εν αγνοία ή εν γνώσει του παραπλανά το κοινό στο οποίο
απευθύνεται, με συνέπεια ακόμα και την αλλοίωση των διαχρονικών χαρακτηριστικών του.
Επειδή, τόσο ο Σύλλογος Καλαβρυτινών Πειραιώς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ», όσο και άλλα
ιστορικά σωματεία με πλούσιο αρχειακό υλικό, αγνοήθηκαν παντελώς από τους
παράγοντες της εκπομπής εντασσόμενοι προφανώς στους « ακραίους/ γραφικούς
αντεπιστήμονες » και ως εκ τούτου «ακυρωμένους» συνομιλητές, παρότι τους
προσφέρθηκε η αρωγή μας στα πλαίσια της αντικειμενικότητας και του πλουραλισμού,
αλλά δεν το θέλησαν μιάς και απ’ ότι ήδη ανεφάνη υπάρχει προειλημμένο συμπέρασμα
αποδόμησης των γεγονότων και του χαρακτήρα του 1821, ειδικώς δε της αγ. Λαύρας
και των Καλαβρύτων.
Επειδή προς αποκατάσταση της αληθείας αναφορικά με τα γεγονότα της αγ. Λαύρας
πρέπει ν’ αναφέρουμε ότι: Η 25η Μαρτίου 1821, αν και είχε οριστεί σαν κοινή ημερομηνία
της επανάστασης στον Μοριά, δεν ίσχυσε μεν σαν πραγματικό περιστατικό, αφού τα
γεγονότα την πρόλαβαν και δη: «άρνηση του Παλαιών Πατρών Γερμανού την 8η Μαρτίου να
παρουσιαστεί στον Καϊμακάμη Τριπόλεως (πρώτη επίσημη επαναστατική πράξη),
κτύπημα 14 Μαρτίου Αγρίδι, 16-17 Μαρτίου αγ. Λαύρα, γεφύρι αμπήμπαγα, φροξυλιά,
χελωνοσπηλιά, Σοπωτό, Αρεόπολις, Καλάβρυτα, Καλαμάτα, Αίγιο, Πάτρα», όμως
την 25η Μαρτίου 1821 επιδόθηκαν ψηφίσματα αυτοδιάθεσης στα προξενεία των ξένων
δυνάμεων σε Καλαμάτα και Πάτρα συνταχθέντα στην Αγία Λαύρα την 17/3/1821 και
αυτό δημοσίευσε η εφημερίδα «le costitutionnel» τον Ιούνιο του 1821 στο Παρίσι. Το 1838 ο Οθων,
με πρόταση και την σύμφωνη γνώμη των ζώντων αγωνιστών και της εκκλησίας, όρισε
σαν «συγκεντρωτική» ημερομηνία όλων των επιμέρους γεγονότων την 25η Μαρτίου ως
εθνική γιορτή (όπως εξάλλου είχαν κάνει για τις δικές τους εθνικές γιορτές οι
αμερικανοί και οι γάλλοι με την 4η και 14η Ιουλίου αντιστοίχως). Αυτό ενέπνευσε
ζωγράφους και ποιητές για ρομαντικές ιστορίες όπως παλαιότερα τον Πούκεβιλ.
Ειδικώς όμως στην αγ. Λαύρα πραγματοποιήθηκε δοξολογία την 17η
Μαρτίου 1821 (πανηγυρίζει η μονή στη μνήμη του αγ. Αλεξίου) , γεγονός που η εν λόγω
εκπομπή απέκρυψε παντελώς. Ερωτάται δε, εάν δεν υπήρξε αγ. Λαύρα, τότε γιατί αυτή η
εμμονή με το συγκεκριμένο μοναστήρι και όχι ένα οποιοδήποτε άλλο, εάν υποθέσουμε
πως η εκκλησία ήθελε να «υποκλέψει το γέρας της έναρξης του αγώνα»; και η
απάντηση είναι : «γιατί πολύ απλά υπήρξε αγ. Λαύρα την 17 Μαρτίου 1821, ίσως όχι όπως
την αναπαριστά ο πίνακας, αλλά υπήρξε, το μαρτυρούν όλα τα έγγραφα του αρχείου
αγωνιστών του 1821, η προφορική παράδοση και τα δημοτικά τραγούδια και η πρώτη
διακήρυξη του αγώνα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό».
Με το παρόν ψήφισμα κατακρίνουμε εντόνως την μέχρι σήμερα αντιμετώπιση και
στάση των παραγόντων της εκπομπής αναφορικά με την ιστορική έρευνα και
αλήθεια, θεωρώντας πως δεν είναι αντικειμενική , αντιθέτως υπάρχει ήδη
προειλημμένη απόφαση για συμπεράσματα απαξιώσεως του 1821, αλλά και δύο εκ των
βασικών του πυλώνων που ήταν η αγ. Λαύρα και τα Καλαβρυτοχώρια, ζητώντας στο
ψήφισμά μας αυτό την έμπρακτη επικουρία του κοινού στη καταγγελία μας.
Πειραιάς, 21 Φεβρουαρίου 2011,
Ο Πρόεδρος
Αθανάσιος Χρονόπουλος
Επ. Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανάπτυξης.
.
1 comment
Ως Δρ. οθωμανολογίας ( ιστορίας και πολιτισμού της περιόδου αυτής ), τουρκομαθής, προσωπικός φίλος του ερευνητή των οθωμανικών αρχείων κ. Sukru Ilitzak, καθηγητών τουρκικών πανεπιστημίων κ.λ.π, αλλά και υπό την τιμητική ιδιότητα απογόνου αγωνιστών και φιλικού, συμβούλου ιστορικών θεμάτων του Ομίλου απογόνων αγωνιστών του 1821 ( http://www.apogonoi1821.gr ) έχων το βάρος της αντικρούσεως της εκπομπής του ΣΚΑΙ ( βλ. άρθρα μου : Τα ημαρτημένα, 1,2,3,4,5), δικηγόρος Ελλάδος και εξωτερικού, με προσωπική έρευνα σε αδημοσίευτα χ.φ αρχεία και με επίγνωση θεμάτων εκτός της γνωστής κοινής βιβλιογραφίας, σας ενημερώνω για τα εξής, αναφορικά με την αγ. Λαύρα ( εν συντομία ):
Στ’ απομνημονεύματα του Π.Π.Γερμανού, ( ο οποίος μιλάει σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του ), σελ. 25-30 των εκδόσεων ΔΡΟΜΕΥΣ 1996, αναφέρεται στη σελ. 28 στιχ.22 : “..όθεν μερισθέντες ανεχώρησαν εκ της Λαύρας, ο μεν Π.Π. ο Κερνίκης και Ανδρέας Ζαήμης δια τα Νεζερά, ο δε Ασημάκης Ζαήμης και Φωτήλας δια την Κερπινήν, ο δε Σωτήριος Χαραλάμπης και Σωτήριος Θεοχαρόπουλος δια Ζαρούχλαν..”.
Οπως αναφέρει ο Π.Π.Γερμανός κληθείς από Πάτρα να μεταβεί στην Τριπολιτσά μέσω Καλαβρύτων – Μαζεϊκων – Λεβιδίου ( αρχές Μαρτίου 1821 ), το απέφυγε για να μην εγκλωβιστεί εκεί και παρέμεινε στη μονή αγ. Λαύρας ( 4 χλμ. από Καλάβρυτα ) παριστάνων τον άρρωστο, από 08 έως και 18 Μαρτίου 1821. Δηλαδή ήταν για περίπου 10 ημέρες στην αγ. Λαύρα. Στις 17 Μαρτίου ( εορτή του αγ. Αλεξίου ) πανηγυρίζει η μονή ( μέχρι σήμερα ), λόγω της Κάρας του αγ. Αλεξίου που ευρίσκεται εκεί ,δωρεά των Παλαιολόγων ( υπάρχει και πύργος τους στα Καλάβρυτα), και επ΄ ευκαιρία της εορτής είχε μαζευτεί πλήθος προσκυνητών. Εγινε εορταστική δοξολογία , λόγω αγ. Αλεξίου, ο Π.Π.Γερμανός ( ως φιλικός ), αλλά και ο Κερνίκης/ Καλαβρύτων Προκόπιος έβγαλαν λόγο ποιμαντικό ( βλ. απομνημονεύματα Θεοδώρου Ρηγόπουλου γραμματέα του Πάνου Κολοκοτρώνη ) και “πιθανόν” έγινε η ορκωμοσία. Ο Π.Π.Γερμανός δεν αναφέρει λεπτομέρειες της δοξολογίας αφενός γιατί δεν συνειδοτοποιούσε πως την στιγμή εκείνη έκανε κάτι “συμβολικό” που αργότερα θα γινόταν η ενωτική πράξη του έθνους (δ/γμα Οθωνα 1838 ), αφετέρου οι δοξολογίες και οι ορκωμοσίες ήταν πολύ κοινότυπα την εποχή εκείνη , γινόντουσαν συνεχώς σε χωριά,εκκλησίες κ.λ.π και δεν υπήρχε λόγος λεπτομερούς αναφοράς τους ( σημ. Ο Π.Π.Γερμανός απεβίωσε ενώ ο Ιμπραήμ έκαιγε τον Μοριά και δεν ολοκλήρωσε τα κείμενά του με λεπτομέρειες ). Αναφέρουν όμως τη δοξολογία χ.φ άλλων αγωνιστών ( π.χ του φιλικού εκ Τσορωτά Ιωαν. Τσερνοτόπουλου ).
Επίσης στο αρχείο αγωνιστών του 1821 ( εθνική βιβλιοθήκη ) στα κυτία ( κουτιά ) Νο 140, α.α 01954, 52/03722, 105/06833, 30/01045 κ.λ.π αναφέρονται τα ονόματα αγωνιστών όπως Θ. Μπουλιαρίτης, Δρούγκας Γεώργιος, Κωστόπουλος Σπυρίδων κ.λ.π με πιστοποιητικά που αναφέρουν ότι έλαβαν μέρος στη μάχη των Καλαβρύτων ( 21.03.1821 ) και προηγουμένως στα “γεγονότα” ( 17.03.1821 ) της Λαύρας.
Αυτά ενδεικτικώς και όχι περιοριστικώς. Ομοίως ο όμιλος απογόνων αγωνιστών 1821 έχει πάμπολλα αδημοσίευτα έγγραφα που επιβεβαιώνουν τα ανωτέρω και η εκπομπή του ΣΚΑΙ αγνόησε άν και της τα προσφέραμε. Προφανώς γιατί είχε προειλημμένη απόφαση αποδομήσεως ..!!
Επομένως αγ. Λαύρα υπήρξε και ο Π.Π.Γερμανός ήταν εκεί 08-18.03.2011. Μπορεί να μην έκανε ορκωμοσία όπως στον ρομαντικό πίνακα του Βρυζάκη, αλλά κάτι έγινε εκεί, όπως έγινε και στην Αρεόπολη ( 17.03.1821 ), στα Καλάβρυτα ( 21.03.1821 ) στην Καλαμάτα ( 22.03.1821 ), στο Αίγιο την Πάτρα ( 23-25.03.1821 ) κ.λ.π , την δε 25η Μαρτίου 1821 επεδόθη η διακήρυξις της ανεξαρτησίας στα προξενεία των ξένων δυνάμεων σε Καλαμάτα και Πάτρα, η οποία διακήρυξη δημοσιεύτηκε στα γαλλικά στην εφημερίδα le costitutionnel Παρισίων τον Ιούνιο του 1821 όπου εκεί αναφέρεται η αγ. Λαύρα. Ολα αυτά τα επιμέρους γεγονότα και με την σύμφωνη γνώμη των ζώντων αγωνιστών και της εκκλησίας, ο Οθων ( 1838 )τα συγκέντωσε στην 25η Μαρτίου ως εθνική επέτειο. Κάτι που κάνουν όλοι οι λαοί ( π.χ Αμερικανοί και Γάλλοι για 4 και 14 Ιουλίου αντιστοίχως ).
Τα πράγματα είναι απλά. Δύσκολα τα κάνουν οι όψιμοι ερευνητές του 20ου και 21ου αιώνα, όπως του ΣΚΑΙ που εντέχνως αποκρύβουν ή αγνοούν τις χ.φ πηγές , έρευνες κ.λ.π
Για τα υπόλοιπα παραπέμπω στα άρθρα μου και στο παρόν ( Αντίβαρο ) ,αλλά και στο σάιτ του ομίλου απογόνων αγωνιστών 1821. Εάν δεν υπήρξε αγ. Λαύρα και η εκκλησία απλώς ήθελε να υφαρπάξει το γέρας της επανάστασης, τότε γιατί αυτή η εμμονή με το συγκεκριμένο μοναστήρι και όχι με κάποιο άλλο, π.χ Πατρινό, ή Αιγιώτικο, ή Καλαματιανό , ή Αρκαδικό ; Εξάλλου εκτός των χ.φ κ.λ.π όλα τα δημοτικά τραγούδια και η προφορική παράδοση μιλούν για αγ. Λαύρα. Ξέρετε αυτά δεν αποδομούνται εύκολα γιατί πολύ απλά είναι αληθινά. Οτι και να λένε εμείς έχουμε τα χ.φ !!!
Με εκτίμηση,
Δημ. Σταθακόπουλος