μεγάλα/ γερά θεμελιωμένα, από
της χώρας/ ακάθαρτης, πολύβοης,
αρρωστιάρας/ μακριά μακριά
τ’ ανήλιαγα σοκάκια/ τα σχολειά χτίστε»
Κωστής Παλαμάς
Ερώτηση: υπάρχει εν Ελλάδι έστω και ένας πολίτης, με κοινό βέβαια νου και όχι κομματικός λακές, που να πιστεύει ότι η νυν ανθυποκυβέρνηση – οι μαριονέτες της τρόϊκας – εξαγγέλλει κάτι, λαμβάνει ένα μέτρο υπέρ του λαού; Είναι δυνατόν όλες αυτές οι γλίτσες, με τα σπαστά ελληνικά και με το γυάλινο βλέμμα, τα «κωλόπανα» του ΔΝΤ να μοχθούν και να εργάζονται προς το συμφέρον της δύσμοιρης χώρας μας; Ας το καταλάβουμε όλοι. Η πατρίδα βρίσκεται σε έσχατο κίνδυνο, λεηλατείται και εξαθλιώνεται ένας ολόκληρος λαός. Όταν ξεκουμπιστούν, θα μείνουν αποκαΐδια, ρημαγμένες ψυχές. Διαλύουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας, δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Προτίθεται το υπουργείου διά βίου αμάθειας να εφαρμόσει το σχέδιο «Καλλικράτης» και στα σχολεία. Τα κριτήρια, όπως υποστηρίζουν οι «διαβιούτοι», δεν είναι οικονομικά, αλλά παιδαγωγικά. Μάλιστα. Για το καλό των παιδιών. Να κλείσουν μονοθέσια, διθέσια και τριθέσια σχολεία, η ζωή και η χαρά των εγκαταλελειμμένων και απομακρυσμένων χωριών, και να συγχωνευτούν σε πολυδύναμα (πολυθέσια) σχολικά κέντρα. Το υπουργείο για να φιμώσει αντιδράσεις δημάρχων, ρίχνει το δέλεαρ: με το κλείσιμο των σχολείων εξοικονομούνται πόροι. Οι ενστάσεις των γονέων και κηδεμόνων θα απαντηθούν με τις γνωστές, γυαλιστερές «χάντρες και τα ασήμαντα «καθρεφτάκια» που επιδαψιλεύουν οι άποικοι τους ανίδεους ιθαγενείς. Τα παιδιά θα φοιτούν σε μια τάξη, καταργείται η συνδιδασκαλία, θα καλύπτεται η ύλη (οι ψυχές τους να δούμε πότε θα καλυφθούν), θα απολαμβάνουν ευρύτερες δραστηριότητες – ξένες γλώσσες, θεατρικές αγωγές, ηλεκτρονικούς υπολογιστές – αυτά τα ωραία και άκρως παιδαγωγικά προγράμματα, που μορφώνουν, «απογειώνουν» τα σημερινά παιδιά. Αυτά περίπου είναι τα επιχειρήματα του υπουργείου. Τινάζοντας όμως την χρυσόσκονη από το «σχέδιο», σπάζοντας το κέλυφος της παφλάζουσας ωραιολογίας, αναδίδονται οι αναθυμιάσεις.
Πρώτον: Τα σχολεία κλείνουν, γιατί δόθηκε εντολή από την τρόϊκα, τους πραγματικούς αυθέντες και κυρίαρχους της χώρας. Κάθε φορά που έρχονται, όπως προσέξαμε, εγκαινιάζεται και μια νέα επίθεση κατά του λαού μας (κόψιμο επιδομάτων, δώρων, απολύσεις υπαλλήλων).
Δεύτερον: Κλείσιμο σχολείων συνεπάγεται και κατάργηση οργανικών θέσεων δασκάλων. Όταν και αν ξανάρθουν οι εκτελεστές του ΔΝΤ, θα διατάξουν πάγωμα των προσλήψεων. Το 1 προς 5 είναι για τους αφελείς και ευκολόπιστους.
Τρίτον: Καταφεύγω, εν πρώτοις, σε ένα κείμενο του Ιωάννη Καποδίστρια. Το 1831 στέλνει μια επιστολή στον φίλο του Μουστοξύδη: Γράφει ο συνετός Κυβερνήτης: «Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής». Τώρα βέβαια οι λέξεις, τα επίθετα ηθικός, χριστιανικός και εθνικός τελούν υπό διωγμό. Αν μιλήσεις για εθνική αγωγή οι χαυνοπολίτες (Αριστοφάνης) της προοδομανίας θα σκούζουν και θα σαλιαρίζουν για χούντες και δικτατορίες. Γι’ αυτούς η ιστορία αρχίζει μετά την πτώση της Δικτατορίας, η οποία στο συγχυσμένο τους μυαλό υποδύεται τον ρόλο της Τουρκοκρατίας. Το κράτος δεν συγκροτήθηκε το ’21, αλλά το 1974. Κάποιοι «αντιστασιακοί» των γαλλικών «μπιστρό» θεωρούν εαυτούς και ανώτερο των ενδόξων καπεταναίων της Παλιγγενεσίας. Τι ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Μάρκος, ο Οδυσσέας και η Μαυρογένους μπροστά στη χαριτόβρυτο Μαρία του Πολυτεχνείου; Το σχολείο, όμως, δεν είναι συνοικιακό μπακάλικο, που δεν πάει καλά και του βάζεις λουκέτο. Το σχολείο, ιδίως για ένα μικρό χωριό, είναι πνευματικός φάρος. Τα χωριά, τα ακριτικά κυρίως, έχουν ρημαχτεί. Αν φύγει και το σχολειό, αν εκλείψει η παιδική, όλο δροσιά και χάρη φωνή, η ελπίδα της νιότης, τα μετατρέπεις σε γηροκομεία. Είναι βέβαιο ότι οι γονείς θα αναγκαστούν «να αποδημήσουν» στις πόλεις. Στην νυν συγκυρία, εθνικοί λόγοι, επιβάλλουν, όχι να κλείσουν, αλλά να ανοίξουν σχολεία σε τέτοιες περιοχές.
Τέταρτον: Φοίτησα σε μονοθέσιο δημοτικό σχολείο, στην Πιερία. Ένας δάσκαλος με 30 και 40 παιδιά. Αυτό δεν εμπόδισε κανένα παιδί, που είχε ζήλο και μεράκι για τα γράμματα, να μορφωθεί και να συνεχίσει στις ανώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Καλό σχολείο δεν σημαίνει άριστος κτιριακός και εποπτικός εξοπλισμός ούτε χίλιες δυο δραστηριότητες που ξεθεώνουν τα παιδιά. «Σχολείο ίσον δάσκαλος» (Παλαμάς). Όλοι μας θυμόμαστε έναν δάσκαλό μας (ή καθηγητή), αναπολούμε με συγκίνηση το φιλότιμό του, την φλόγα της ψυχής του, την αγάπη που μας έδειχνε, την εντιμότητα του, τις σπουδαίες γνώσεις του. Εκείνοι οι παλιοί, ωραίοι δάσκαλοι αγωνίζονταν σε μονοθέσια ή διθέσια με 70 και 100 μαθητές, χωρίς πολλά εποπτικά μέσα, χωρίς υπολογιστές, με πενιχρότατους μισθούς, πολλές φορές σε ετοιμόρροπες αίθουσες. Και όμως ξεσκόλιζαν μαθητές με ήθος και γνώσεις. Τώρα όλα τα καλά του Θεού έχουμε, μπαινοβγαίνουν στις τάξεις 10 ειδικότητες, καλωδιώσαμε τα παιδιά, όμως… μηδέν στο πηλίκιο. Καταλήψεις, καταστροφές και απέχθεια για το σχολείο. «Ο κοινός νους βεβαιώνει πως δεν λείπουν απλώς αίθουσες διδασκαλίας ή διδακτικό προσωπικό, τα οποία θα λείπουν και θα συμπληρώνονται αενάως. Λείπει κάτι χρησιμότερο ο μαθητής δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο είναι μαθητής (το «καταλαβαίνει» ολέθρια στο ινστιτούτο ξένων γλωσσών και στο φροντιστήριο), ο δάσκαλος για ποιο λόγο είναι δάσκαλος, η πολιτεία τι θέλει απ’ το σχολείο, ο γονιός τι θέλει από τον εαυτό του, το κράτος, το παιδί και τον δάσκαλο. Δεν πρόκειται για κάποια επιγενόμενη κρίση αξιών, πρόκειται περί κρίσεως του νοήματος, όχι δηλαδή τι αξίζει και τι όχι, αλλά τι σημαίνει και που αποσκοπεί τούτο ή εκείνο. (Στ. Ράμφου: «Αγωνία και ελπίδα για την παιδεία μας», στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», 12 Νοε 1992).
Πέμπτον: Τα πειθήνια ενεργούμενα του ΔΝΤ και της Γ.Ε.Ε. (Γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης) προτίθενται να περικόψουν τα οικογενειακά επιδόματα. Ο δημογραφικός όλεθρος της πατρίδας μας επιτείνεται. Αν συνδυαστεί αυτό με την τρομακτική, καταστρεπτική ανεργία των νέων και το κλείσιμο σχολείων σε μικρά χωριά οδεύουμε ολοταχώς σε εκμηδένιση του οικογενειακού θεσμού. Και αυτήν την δημογραφική απίσχνανση θα την αναπληρώσουν, με βάση την λογική των συγκοινωνούντων δοχείων, οι παράνομοι μετανάστες και οι καιροφυλακτούντες όμοροι «φίλοι» μας
Έκτον, συναφές με τα προηγούμενα. Το σχολείο, τα γλυκά χρόνια του δημοτικού, «δένουν» ένα παιδί με τον τόπο, την γη των προγόνων του. Το σπίτι που γεννήθηκα, το σχολείο που πρωτόμαθα γράμματα, η εκκλησιά που βαφτίστηκα, είναι οι ρίζες που μας αρδεύουν ολοζωής. Και τότε καυχόμαστε ότι είμαστε γέννημα και θρέμμα μιας αγαπημένης γωνιάς της πατρίδας. Κλείνοντας το σχολείο, μεταφέροντας το παιδί, σε άλλη γη και σ’ άλλα μέρη, χάνεται το αίσθημα της εντοπιότητας. Οι πόλεις κατάντησαν σήμερα ανυπόφορες, αρρωστιάρες και ακάθαρτες, γιατί οι περισσότεροι είναι ξένοι, πάροικοι και παρεπιδημούντες, δεν είναι ο τόπος τους.
Έβδομον και τελευταίο: Σχολείο και Εκκλησία πιστοποιούν και μαρτυρούν, δια βίου, την ελληνικότητα και την ιστορική συνέχεια ενός τόπου. Το κουδούνι του σχολείου και η καμπάνα της εκκλησίας διαλαλούν ότι τούτη η πατρίδα ελευθερώθηκε από φριχτά δεσμά, γιατί κάποτε ένα αγιασμένο πετραχήλι δίδασκε στα σκλαβόπουλα το σπουδαιότερο μάθημα του Γένους μας: Ελευθερία ή θάνατος.
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς
.
20 comments
Να σας θυμήσω ότι κάποιοι προοδευτικάριοι απεκάλεσαν τον Ιωάννη Καποδίστρια “φωτοσβέστη”.
Ἐμ βέβαια, ἀφήνει ὁ φθόνος περιθώριο νὰ σκεφθεῖ ὁ φθονερὸς λογικά ; Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μποροῦν νὰ συγχωρήσουν στὸν Καποδίστρια οἱ αὐτοπροσδιοριζόμενοι ὡς προοδευτικοί εἶναι πώς, ὄντας ὁ ἴδιος ἀκραίων (καὶ μὲ σημερινὰ κριτήρια) προοδευτικῶν ἀπόψεων, κατάφερνε, ἀποκλειστικῶς χάρη στὰ ἔξοχα διανοητικὰ καὶ πολιτικά του προσόντα καὶ τὴν ἠθικὴ ἐπιβολή του, νὰ εἰσακούεται ἀπὸ τοὺς πλέον άντιδραστικοὺς δυνάστες τῆς ἐποχῆς του. Καὶ αὐτὸ τὸ ἐπετύγχανε ἀπὸ νέος, νεώτατος. Ἐνῶ οἱ φθονεροί, οὔτε τὴν γάτα τους δὲν μποροῦν νὰ πείσουν νὰ κάτσει νὰ τοὺς ἀκούσει.
Μα το είπατε ότι “κατάφερνε, αποκλειστικώς χάρη στα έξοχα διανοητικά και πολιτικά του προσόντα και την ηθική επιβολή του”.
Μπορείτε να μου υποδείξετε κάποιον αυτή τη στιγμή που να διαθέτει έστω και ένα από αυτά;
Κάθε σχολείο είναι και εστία πολιτισμού γιατί το άτομο μαθαίνει να σέβεται τον εαυτό του,να
μεριμνά για τον συνάνθρωπο του και να τηρεί τους νόμους.`Ετσι η πατρίδα παραλαμβάνει από την
εκπαίδευση ένα άτομο πειθαρχημένο το οποίο με την εργασία και την τήρηση των εθίμων θα διασώσει
την παράδοση και θα ανεβάσει την απόδοση της χώρας.
Ειδικά ο `Ελληνας χρειάζεται την μόρφωση,όχι μόνο γιατί είναι πνευματικό άτομο,αλλά,κυρίως,
διότι πρέπει να γνωρίζει ποιός είναι,ποιοί είναι οι φίλοι και ποιοί λαοί απειλούν το βιοτικό
του επίπεδο και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
Και πάνω απ’ όλα για να αποκτήσει κριτική σκέψη, αποτέλεσμα της γνώσης, για να αντιλαμβάνεται πότε ο εχθρός βρίσκεται εντός των πυλών.
…και ο δασκαλος καλείται να διδάξει τα παιδιά των παράνομων αλλοδαπών μέσα στα πλαίσια της “πολυπολυτισμικότητας”. Τι θα διδάξεις τον Χασάν, ότι μετά τα Ορλωφικά οι Οθωμανοί έφεραν τους αλβανούς και έσφαξαν τους ραγιάδες σε Πελλοπόνησο και Ρούμελη; Η θα διδάξεις τον Μοχαμεντ για τον Ιμπραήμ πασά; Η τον Χάλις ότι τις γυναίκες/παιδιά αρμένιους και ελληνες το 1914-23 τους έστελναν οι τούρκοι στις πορείες στα βάθη της ΜΑ (τους άντρες τους είχαν ήδη δολοφονήσει) οπου τους επαιρναν σκλάβους/βίαζαν κτλ. Κούρδοι και άλλοι Οθωμανοί Ασιάτες;
Και η λίστα είναι μακροσκελής, διότι η ιστορία μας έιναι γραμμένη με το αίμα των Ελλήνων που οι παπούδες των νυν παράνομων αλλοδαπών έσφαζαν. Τώρα βέβαια έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το εξής παράδοξο γεγονός. Τα θύματα (οι Ελληνες) δεν γνωρίζουν ἤ θυμούνται ότι ποτέ ήταν θύματα και ο εγκληματίας δεν θεωρεί ότι εγκλημάτισε. Δηλαδή πλήρης παράνοια είναι το γεγονός να θέλεις μετα βίας να βάλεις τίς δύο κοινωνίες/φυλές στον ίδιο γεωγραφικό χώρο ξανά και να θέλεις να μας πείσεις ότι πρέπει να αποδεχθούμε την έλλειψη αρχών και αξιών τους όπως και τα πρωτόγονα έθιμα τους, και να παραβλέψουμε το γεγονός ότι έιναι παράνομοι αλλοδαποί–δηλ. έχουν ήδη διαπράξει έγκλημα. Η συνθήκη της Λωζάνης υπεγράφη ακριβώς για να αναχαιτίσει αυτούς εκτός Ευρώπης μετά από αγώνες 900 ετών. Δηλ. ποσο πιό απλά πρέπει να στα εξηγήσω ρε Καστανμαν;
Ἀσφαλῶς κι ἐμεῖς, ὅμως, οἱ Χριστιανοί, δὲν καθόμασταν ἀκριβῶς μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια νὰ μᾶς σφάξουν, ἔτσι δὲν εἶναι ; Ἐχουν καὶ οἱ Μουσουλμάνοι θύματα. Σὲ κάθε περίπτωση, δὲν μπορεῖ νὰ φταίει ὁ σημερινὸς Χασάν γιὰ κάτι ποὺ ἔκανε ὁ παπποῦς του. Ἂν τὸ ἔκανε, διότι ἡ μαζικὴ πλειοψηφία τῶν παππούδων τοῦ Χασάν δὲν ἐγκλημάτισε καὶ ἄλλοι βοήθησαν τοὺς Χριστιανοὺς γείτονές τους. Ἐπὶ πλέον, κοντὰ στὰ ἐπεισόδια βίας, ἔχουμε καὶ μακρὲς περιόδους εἰρηνικῆς συνυπάρξεως, πολὺ μακρότερες ἀπ`ὅτι παρατηροῦμε ὅπου οἱ κυρίαρχοι ἦταν «Εὐρωπαῖοι». Καὶ στὰ χρόνια τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας πολλοὶ Ὀθωμανοὶ, ὅπως καὶ Χριστιανοί, δὲν ἔβλεπαν τοὺς ἀλλοπίστους ὡς κατωτέρους ἢ ἀνωτέρους.
Τὸ ζήτημα εἶναι ἐὰν τὸ σημερινὸ Ἑλλαδικὸ σχολεῖο ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ἐμφυσήσει στοὺς νεωτέρους, μαζὶ μὲ μιάν, κατὰ τὸ συνατόν, ἀκριβῆ καὶ πλήρη περιγραφὴ τῶν γεγονότων, τὴν πανανθρώπινη ἰδέα τοῦ σεβασμοῦ πρὸς τὸν ἑαυτό μας. Μπορεῖ νὰ ἔτυχε νὰ τὴν ἐκφράσουν καλύτερα οἱ Ἕλληνες φιλόσοφοι καὶ οἱ Χριστιανοὶ Πατέρες, ἀλλὰ ὑπάρχει σὲ κάθε ἕναν ἄνθρωπο. Λοιπόν, τὸ σημερινὸ ἑλλαδικὸ σχολεῖο δὲν τὸ μπορεῖ αὐτό. Οἱ πραγματικοὶ δάσκαλοι γεννῶνται, δὲν γίνονται. Θὰ μποροῦσαμε, βεβαίως, νὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ βγάλουμε καλύτερα καταρτισμένους ἀποφοίτους παιδαγωγικῶν σχολῶν ἀπ` ὅτι ἔχουμε καταλήξει νὰ βγάζουμε, ἀλλὰ δασκάλους ὄχι. Οἱ προτεριαότητες τῆς πλειοψηφίας στὴν σημερινὴ κοινωνία δὲν εἶναι πνευματικές.
Ὅσον ἀφορᾶ τοὺς παρανόμους ἀλλοδαπούς, πολύ θὰ ἤθελα νὰ γνωρίσω ἔστω καὶ ἕναν ἀπολύτως νομοταγῆ ἠμεδαπό. Ὅταν ἐμεῖς πρῶτοι πατᾶμε τοὺς νόμους μας, εἶναι ὑποκρισία νὰ ἀπαιτοῦμε νὰ τοὺς τηρήσουν οἱ ἄλλοι.
Δηλαδή τί εννοείτε κύριε Γεώργιε; Ότι καθήκον κάθε καλού χριστιανού είναι να κάθεται να τον σφάξουν; Ας κάθονταν στα αυγά τους οι οποιοιδήποτε κύριοι καταλεηλάτησαν αυτήν εδώ την χώρα για να μην έχουν θύματα. Αυτό έχει να κάνει με όσους στο διάβα της ιστορίας έδειξαν επιθετικές διαθέσεις. Ή σε τελική ανάλυση θα αλλάξουμε την ιστορία επειδή κάποιοι ντρέπονται για το παρελθόν τους; Αντί δηλαδή να ζητήσουν συγγνώμη αυτοί, απλά αλλάζουμε την ιστορία εμείς;
Έχετε δίκιο σε αυτά που λέτε για το σχολείο. Αλλά τα χέρια στα οποία έχει πέσει το σχολείο είναι τελείως ακατάλληλα όπως έχουμε πει και άλλες φορές. Η κυρία που διαχειρίζεται τα πράγματα δεν έχει εκείνα τα εχέγγυα που θα της έδιναν την δυνατότητα να προσφέρει στο σχολείο τον ρόλο που του πρέπει.
Κύριε Γεώργιε εδώ μας τα χαλάσατε!
Θα πρέπει να αισθανόμαστε και ενοχές που δεν καθόμασταν να μας σφάξουνε λοιπόν…
Με το ίδιο σκεπτικό ούτε οι Γερμανοί έχουν ευθύνες διότι…είχαν και αυτοί θύματα!
Ούτε οι Αμερικανοί στην Σερβία, Ιράκ, Αφγανιστάν και… όπου αλλού διότι…είχαν και αυτοί θύματα.
Νομίζω ότι θα πρέπει να σηκώσετε το χέρι και να πείετε: συγνώμη είπα κουταμάρα!
Όσον αφορά στο σχολείο, δυστυχώς αυτά που λέει ο κ. Νεκτάριος αλλά κια ο κ. Νατσιός δεν μπορούν να αγγίξουν τον Έλληνα διότι είχε και θα έχει πάντα ένα ελλάτωμα: να ξεχνά.
συγνώμη προς τον συγγραφέα που βγαίνω εκτός θέματος αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι οι πρώτες ομάδες ασιατικών φυλών εισήλθαν μέσα στις ανατολικές επαρχίες της Βυζ. Αυτ. “ειρηνικά” αναζητώντας βοσκοτόπους (δηλ. σαν παράνομοι αλλοδαποί) ένώ βέβαια άλλες ομάδες (συμμορίες φονιάδων) εισήλθάν χωρίς να βρούν καμμία αντίσταση (Σπύρος Βρυώνης
και Βακαλόπουλος). Δεν υπήρχε αντίσταση διότι την περίοδο 1000-1050, κάποιοι επιμελώς διέλυσαν τον Βυζ. στρατό (πχ. τους έκοψαν τους μισθούς και τους έβαλαν να πληρώνουν την εξάρτηση απο την τσέπη τους). Παρόλο που ο τελευταίος Αυτοκράτωρ πριν την μάχη του Μαζικέρτ έκανε μεγάλες προσπάθειες για την ανασυγκρότησή του, τελικά ήταν ανεπιτυχής, η ζημιά ήταν ανεπανόρθωτη. Την συνέχεια (ελπιζω) ότι την γνωρίζουμε όλοι.
Επιπλέον, η Ελληνική κοινωνία σήμερα απαρτίζεται και από μετανάστες (δηλ. σοβαρους ανθρώπους και οικογενειάρχες οι οποίοι στην χώρα ΤΟΥΣ έκαναν άιτηση στην πρεσβεία ΜΑΣ για άδεια παραμονής και εργασίας η οποία τους εδόθη βάση όλων των νόμιμων διαδικασιών (δεν εννοώ τον λαθρονόμο)). Είναι λοιπόν πολυ άδικο να βάζουμε στην ίδια κατηγορία τους τελευταίους με τους καθε είδους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ.
Ελευθέριος
Νομίζω ὅτι ἡ προσφυγὴ στὴν βία, κατὰ κανόνα δὲν συμφέρει. Τὸ ζήτημα εἶναι νὰ κρατᾶμε τὰ πιστεύω καὶ τὶς παραδόσεις μας, οἱ ὁποῖες, σὲ βάθος χρόνου, μποροῦν νὰ ἐλκύσουν ὄχι μόνον τοὺς ἀλλοδαπούς, παρανόμους καὶ νομίμους, ποὺ βρίσκονται στὴν χώρα μας, ἀλλὰ καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο. Δὲν εἶναι μόνον Ἑλληνικὰ καὶ Χριστιανικὰ τὰ πιστεύω αὐτά. Εΐναι παγκόσμια ! Ἔλα ὅμως ποὺ δὲν τὰ κρατᾶμε ἐμεῖς πρῶτοι τὰ πιστεύω αὐτά. Ἐκεῖ εἶναι ὁ πραγματικὸς κίνδυνος.
Ἄλλωστε καὶ ἡ κατάρρευση τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαικῆς Αὐτοκρατορίας δέν ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς διεισδύσεως τῶν Τούρκων, Εἶχε ἀντιμετωπίσει καὶ ἄλλες φορὲς διεισδύσεις βαρβαρικῶν φύλων καὶ κάθε φορὰ τὰ εἶχε ἀφομοιώσει. Τὶς δύο φορὲς ποὺ τὰ βρῆκε σκοῦρα ἦταν μία μὲ τοὺς Ἄραβες καὶ μία μὲ τοὺς Σταυροφόρους. Καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ἐπρόκειτο γιὰ ἀνερχόμενες δυνάμεις μὲ αὐτόνομη πολιτιστικὴ πρόταση ἡ κάθε μία. Στὴν περίπτωση τῶν Ἀράβων, ἡ Αὐτοκρατορία εἶχε έξαντληθεῖ ἀπὸ τὸν ἀγῶνα μὲ τοὺς Πέρσες, ἀλλὰ εἶχε καὶ ἀποξενώσει μὲ τὴν ἀδέξια πολιτική της τὸν κόσμο τῆς Ἀνατολῆς. Αύτὸ ἐξηγεῖ πῶς οἱ Ἄραβες σὲ ἐλάχιστο χρόνο βρῆκαν καλλιτέχνες, ἐπιστήμονες καὶ ποιητές. Στὴν περίπτωση τῶν Σταυροφόρων, ἡ πρόοδος τῆς τεχνολογίας εἶχε δώσει στὴν Δύση πλεονέκτημα ποὺ δὲν εἶχε προηγουμένως. Ἀπὸ τὸν δέκατο αἰῶνα ἡ ἐνέργεια των ζώων μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθεῖ πολὺ πιὸ ἀποτελεσματικά, τόσο στὸν πόλεμο, ὅσο καὶ στὴν εἰρήνη. Ἡ Δύση εἶχε ἄφθονε τροφὴ γιὰ ζῶα, ἐνῶ ὁ κόσμος τῆς Μεσογείου δὲν εἶχε. Ἤδη τὸν καιρὸ τῶν Σταυροφοριῶν ἡ Δύση εἶχε τὶς μεγαλοπρεπεῖς καθεδρικὲς ποὺ θαυμάζουμε καὶ σήμερα.
Ποῦ θέλω νὰ καταλήξω : Ἔχουμε κάτι, ὡς Ἕλληνες νὰ προσφέρουμε ἀκόμη στὸν παγκόσμιο πολιτισμό ; Ἂν ναί, δὲν φοβόμαστε τιποτε ἀπὸ ξένους. Δὲν ἔχουμε ; Τότε θὰ ἐξαφανισθοῦμε, ὅσους ἀλλοδαποὺς κι ἅν διώξουμε.
Τα ξένα φύλα ποτέ δεν αφομοιώθηκαν. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ποτέ δεν έγινε κράτος με κοινά χαρακτηριστικά και γι’ αυτό διαλύθηκε. Διαλύθηκε λόγω έλλειψης συνδετικών κρίκων, κοινών δεσμών, μεταξύ των πολιτών της. Στην σημερινή πραγματικότητα η υποκινούμενη έλευση των μεταναστών έχει ως στόχο την διάσπαση αυτού του δεσμού. Χρησιμοποιούνται όλοι αυτοί οι άνθρωποι για να ξεχνάει ο κόσμος τα προβλήματα που του καταστρέφουν την ζωή, και να τον αποπροσανατολίζουν σε στιγμές που η κυβέρνηση στριμώχνεται. Καλός χριστιανός, δεν είναι απαραίτητα κάποιος ηλίθιος, όπως προσπαθούν να τον παρουσιάσουν τα τελευταία χρόνια κάποιοι επιτήδειοι γιατί αυτό τους βολεύει. Μπορεί να είναι και κάποιος άνθρωπος ευφυής που διαθέτει κριτική σκέψη. Αυτό ενοχλεί κάποιους.
Αυτοί οι επιτήδειοι δεν είναι άλλοι από αυτούς που αποτελούν αυτόν τον χαζοχαρούμενο θίασο που ονομάζεται ελληνικό κομματικό κράτος. Αυτοί οι ανεκδιήγητοι αρλεκίνοι που εδώ και χρόνια, περίπου τριάντα, το μόνο που κάνουν είναι να αποδομούν και να απαξιώνουν τα πάντα σε αυτήν εδώ την χώρα. Να διαλύουν το εκπαιδευτικό σύστημα, το σύστημα υγείας, τα σώματα ασφαλείας για να καταστήσουν την χώρα βορά στις αδηφάγες ορέξεις των όποιων αφεντικών τους.
Αυτοί οι απίστευτοι καραγκιόζηδες είναι εκείνοι που έχουν το θράσος να κουνάνε το δάχτυλό τους απειλητικά στον πολίτη που θα τολμήσει να κάνει τις διαπιστώσεις του και να πει την γνώμη του γι’ αυτούς, αντί να το κουνήσουν στους συναδέλφους τους που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτήν την απαξίωσή τους. Αλλά δεν τολμούν και βρίσκουν το έυκολο θύμα: τον πολίτη, τον οποίο έχουν μάθει να τρομοκρατούν όλα αυτά τα χρόνια για να την βγάζουν καθαρή κάθε φορά που πέφτει και ένα από τα πέπλα που κρύβουν την γύμνια τους και την ξεφτίλα τους.
Αυτές οι σαχλές φιγούρες είναι που έχουν το θράσος να επικαλεστούν ευθυξία και αξιοπρέπεια όταν χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι υπάρχουν “και” καλοί πολιτικοί. Μα αν έχουμε φθάσει στο σημείο να λέμε ότι υπάρχουν “και” καλοί πολιτικοί τότε έχουμε ξεφτύσει σαν κοινωνία.
Οι εν λόγω φασουλήδες δεν είναι που έχουν αφήσει την χώρα ξέφραγο αμπέλι με αποτέλεσμα να μπαίνει εδώ μέσα όποιος θέλει και να κάνει ότι του γουστάρει; Εάν δεν φταίνε αυτοί ποιοι φταίνε; Από την στιγμή που η χώρα έχει φθάσει σε αυτήν την κατάντια από την ανύπαρκτη πολιτική τους είναι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει σε αυτήν εδώ την χώρα, και για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται. Αυτοί και οι μαριονέτες από τον δημοσιογραφικό χώρο που τους στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρέπονται.
Υ.Γ.1 Η ευθυξία και η αξιοπρέπεια σε τέτοιες ώρες φαίνονται. Τις είδε κανείς;;;;;;;
Υ.Γ.2 Ελπίζω κάποιοι εξυπνούληδες τώρα που βλέπουν τα πράγματα να ζορίζουν να μην επικαλεστούν διάφορες δικαιολογίες για να το σκάσουν από την χώρα και έτσι να αποφύγουν τις ευθύνες τους…
Σε συνέχεια του πολύ ενδιαφέροντος σχολίου της κ. Καλούδη :
Η Ορθοδοξία αποτελεί ,για την πλειονότητα του Ελληνικού λαού , βασική συνιστώσα μιας Εθνικής Πολιτικής ( αν ποτέ προταθεί και προωθηθεί μια τέτοια Πολιτική ), γι’ αυτό και οι διάφοροι εθνοαποδομιστές κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να παραθεωρηθεί ο ρόλος της Ορθοδοξίας και να αποσιωπηθεί η θετική της συμβολή στα γεγονότα της Νεότερης ιστορίας μας .
Νὰ θυμίσω μονάχα ὂτι περισσότερο ἔβλαψαν τὴν Ὀρθόδοξο Χριστιανικὴ πίστη μας καὶ τὸν πατριωτισμό μας αὐτοὶ πού, κατὰ καιρούς, τὸν ἐπικαλέσθηκαν ὡς ὅπλο στὸν πολιτικὸ στίβο. Διότι, ἀναποφεύκτως, ἐκεῖ ὑπάρχει διάλογος, διαφωνία καὶ διαίρεση, ἐνῶ οἱ πανανθρώπινες αὐτὲς ἀρχὲς ἀποσκοποῦν στὸ ἀντίθετο …
Το ότι κάποιος επικαλείται τον χριστιανισμό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι τον πιστεύει κιόλας. Ο Χριστιανισμός είναι μία θρησκεία η οποία έχει κάποια πιστεύω. Χριστιανός δεν είναι εκείνος που επικαλείται τον χριστιανισμό γι’ αυτά που κάνει, αλλά εκείνος ο οποίος πράττει σύμφωνα με όσα ο χριστιανισμός διδάσκει.
Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια κάποιοι επιτήδειοι, και ανείδεοι περί τα του χριστιανισμού, προσπαθούν να κάνουν ένα είδος εκβιασμού στους χριστιανούς για να επιτύχουν αυτό που θέλουν. Αυτός ο εκβιασμός βασίζεται στην άγνοια που έχουν οι περισσότεροι πολίτες για το τί σημαίνει χριστιανισμός. Σε κάτι τέτοιο βασίστηκε και το κομματικό κράτος και κάνει την δουλειά του. Όλοι αυτοί οι λεβέντες, λοιπόν, αφήνουν αφύλακτη την χώρα, μετά παριστάνουν ότι δεν διαπραγματεύονται την ελληνοποίηση των μεταναστών, και μετά από ένα διάστημα “υπό την πίεση της διεθνούς κατακραυγής” τους ελληνοποιούν. Το χθεσινό περιστατικό με τους Λίβυους στην Κρήτη δεν είναι τυχαίο, από την στιγμή που το λιμενικό, απ’ ότι λέχθηκε στην τηλεόραση, έχει εκτός λειτουργίας κάποια σκάφη, είτε γιατί δεν έχουν καύσιμα, είτε γιατί υπάρχει πλημμελής συντήρηση. Αφήνουν, λοιπόν, αφύλακτη την χώρα, έρχεται εδώ η σάρα και η μάρα και μετά πετάνε το μπαλάκι στην εκκλησία να ταΐσει και να προσφέρει στέγη σε αυτούς τους ανθρώπους. Εξαθλιώνουν την χώρα και μετά φταίνε όλοι οι άλλοι. Το κόλπο είναι γνωστό.
Δὲν μὲ πείθει ἡ ἄποψις ὅτι ἡ πλήρης ἔλλειψη μεταναστευτικῆς πολιτικῆς ὀφείλεται σὲ συνωμοσία, ἀφοῦ μπορεῖ κάλλιστα νὰ ἐξηγηθεῖ ἀπὸ τὴν ἀβελτηρία …
Το ζητούμενο δεν είναι τί πείθει τον κάθε έναν.
Ἀσφαλῶς ! Ὁ καθ` ἕνας καὶ ἡ κάθε μία μπορεῖ νὰ ἔχεται τῆς ἀληθείας ὅπως αὐτὸς ἢ αὐτὴ τὴν θέλει νὰ εἶναι. Τὸ ρώτησε καὶ ὁ Πιλάτος στὸν Χριστό : «Τὶ ἐστὶν ἀλήθεια ;»
Το ότι κάνετε αναφορά σε βιβλικές ρήσεις δεν σημαίνει ότι τις καταλαβαίνεται κιόλας. Αυτά που γράφετε στο προηγούμενο σχόλιό σας δεν κολλάνε μεταξύ τους. Για διαβάστε τα καλύτερα.
Τὰ διάβασα ὅσο καλύτερα μπορῶ. Δὲν βρίσκω καμμία ἀντίφαση.