Τα σφάλματα του κ. Μόσιαλου.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Πρώτον, αναπαράγει τον αστικό μύθο (νεωτεριστί fake news!) ότι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ κρατούσε κρίνο κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Αυτό δεν έχει κανέναν έρεισμα ούτα στην Καινή Διαθήκη, ούτε στη Χριστιανική Γραμματεία. Ξεκίνησε να εμφανίζεται μετά την Αναγέννηση στη δυτική ζωγραφική. Από τότε αναπαράγεται ευρέως. Ο κύριος καθηγητής με το «μιμίδιο» που κοινοποίησε, θεωρεί αυτό την ανυπόστατη πληροφορία ως αναπόσπαστο τμήμα της πίστης και του Χριστιανισμού.

Δεύτερον, θεωρεί αυτονόητη τη σύνδεση της μη πίστης στον κορωνοϊό με την πίστη στον Χριστιανισμό. Αυτό είναι διπλό σφάλμα.

Αφ’ ενός, διότι υπάρχουν και μη πιστοί οι οποίοι παραμένουν επιφυλακτικοί, σκεπτικοί ή ολικά αρνητές στον ιό, στα μέτρα ή στα εμβόλια. Γνωρίζω μάλιστα και δημοτικό σύμβουλο, ενταγμένο στο ΚΚΕ, ο οποίος ήταν αρνητής μέχρι που κόλλησε ο ίδιος, άλλαξε γνώμη και κάλεσε τους ανθρώπους να κάνουν το εμβόλιο.

Αφ΄ ετέρου, διότι το ότι υπάρχει ένα τμήμα ανθρώπων οι οποίοι προβάλλουν τον σκεπτικισμό τους στον ιό, στα μέτρα ή στα εμβόλια, στην πίστη τους, αυτό το τμήμα και μειονοτικό είναι, αλλά και ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι εκπροσωπεί την πίστη, την Εκκλησία, την Ορθοδοξία ή τον Χριστιανισμό. Μέγα τσουβάλιασμα από τον κύριο καθηγητή.

Το ότι αυτό το τμήμα φωνάζει και ακούγεται περισσότερο, δεν το καθιστά εκπρόσωπο κανενός. Η πραγματικότητα είναι ότι σε ολόκληρο το πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα, και σε όλες τις κοσμοθεωρίες, μπορεί κανείς να βρει ανθρώπους όλων των απόψεων. Αυτό λοιπόν το αυτονόητο γεγονός φαίνεαι να το αγνοεί ο κ. Μόσιαλος.

Τρίτον, υπονομεύει στο ακέραιο τον ρόλο που του έχει αναθέσει η κυβέρνηση, δηλαδή του κεντρικού εκπροσώπου της σε διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα του κόσμου, προσπαθεί να αυξήσει τα ποσοστά εμβολιασμού ώστε να μειωθεί η πίεση στο σύστημα υγείας και οι θάνατοι από τον ιό. Εφόσον λοιπόν ένα τμήμα θέτει την πίστη ως τον λόγο που δεν το κάνει (με δικό του σκεπτικό, βάσιμο ή αβάσιμο), το να χλευάζεις την πίστη αυτή, υπονομεύει αυτήν την προσπάθεια. Δεν είναι μόνο αφέλεια ότι θα πειστεί κάποιος με τις ειρωνίες στις πεποιθήσεις του. Είναι ακαταλληλότητα που σπάει κόκκαλα.

Γιατί όμως ο κ. Μόσιαλος τα έκανε όλα αυτά; Ποιος είναι ο λόγος να βλέπεις ανθρώπους που δηλώνουν φιλελεύθεροι ή προοδευτικοί είτε να κάνουν αντίστοιχα πράγματα, είτε – στη συγκεκριμένη περίπτωση – να υπερασπίζονται την ασέβεια, το τσουβάλιασμα και την υπονόμευση αυτού που υποτίθεται ότι εκφράζουν;

Μα ακριβώς επειδή αυτές οι ετικέτες (φιλελεύθερος και προοδευτικός) είναι ψευδείς! Ούτε φίλος της ελευθερίας (της έκφρασης απόψεων), ούτε υπέρμαχος της προόδου γίνεται κανείς με το να επιτίθεται στον Χριστιανισμό με κάθε ευκαιρία. Διότι περί αυτού πρόκειται. Οι ίδιοι άνθρωποι που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται άλλες θρησκείες, προσβάλλουν συστηματικά την κυριαρχούσα στο περιβάλλον τους! Δεν είναι απλώς παράδοξο. Είναι η στρεβλή πραγματικότητα στην οποία ζουν, βουτηγμένη στην ιδεολογία.