Η Φινλανδία απο-Φινλανδοποιείται. Η Ελλάδα πότε;

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Ο όρος Φινλανδοποίηση στο περιβάλλον των διεθνών σχέσεων σημαίνει μία κατάσταση μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Η γειτνίαση της εν λόγω χώρας με τη Σοβιετική Ένωση, δεν επέτρεπε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου την πλήρη άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, και επέβαλλε αδράνεια και ουδετερότητα στη Φινλανδία.

Μετά την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Φινλανδία και η Σουηδία αποφάσισαν την ταχεία ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Το Κοινοβούλιο της πρώτης από αυτές ενέκρινε την εβδομάδα που μας πέρασε την αίτηση αυτή, η οποία θα ακολουθήσει με συνοπτικές διαδικασίες.

Επιστροφή στα δικά μας. Η Ελλάδα συμπεριφέρεται ως χώρα μειωμένης κυριαρχίας απέναντι στην Τουρκία. Ιδού πώς τεκμαίρεται αυτό.

1. Δέχεται το casus belli (αιτία πολέμου), και το χρησιμοποιεί στο σκεπτικό της. Θα έπρεπε να το καταγγείλλει από την πρώτη στιγμή, διότι παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, άρθρο 2(4), όπου η χρήση βίας και η απειλή χρήσης βίας απαγορεύονται ρητά από τα μέλη.

2. Δεν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως κάνουν όλες οι παράκτιες χώρες του κόσμου, εκτός από την Τουρκία (που τα ασκεί βέβαια στον Εύξεινο Πόντο και στην Αν. Μεσόγειο), τα νησιά Παλάου (που δεν έχουν κανέναν γείτονα στα 300 μίλια, άρα ανούσιο) και την Ιορδανία (που βρέχεται από μία ελάχιστη λωρίδα θάλασσας, και η επέκταση δεν θα της έδινε τίποτα, λόγω της μέσης γραμμής). Ουσιαστικά, είμαστε η μόνη παράκτια χώρα με λιγότερο από 12 μίλια. Μέχρι και η Κύπρος 12 μίλια χωρικά ύδατα έχει.

3. Η εντυπωσιακή καθυστέρηση και στην ανακήρυξη της ΑΟΖ, και στις συμφωνίες με άλλα κράτη (Ιταλία και Αίγυπτο), και στο ότι η οριοθέτηση με την Αίγυπτο ήταν μερική (έως τον μεσημβρινό στις 27:59 μοίρες) αντί να είναι ολική, και στο ότι η επήρεια των νήσων ήταν μειωμένη (της Κρήτης γύρω στο 90% και της Καρπάθου γύρω στο 70%).

Θυμίζω ότι η υπό κατοχή Κύπρος, χωρίς στρατό, χωρίς να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εβρισκόμενη σε τρομακτική διπλωματική πίεση, θέσπισε ΑΟΖ το 2004 και στις πλήρεις οριοθετήσεις της με Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο, πήρε τη μέση γραμμή, δηλαδή με πλήρη επήρεια από όλους. Η ύπαρξη της Κύπρου ξεθεμελιώνει την ελλαδική πολιτική του κατευνασμού.

4. Υποδέχεται μουδιασμένη τις συστηματικές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ από τουρκικά αεροσκάφη και πλοία, επί 5 σχεδόν δεκαετίες σε καθημερινή βάση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις υπερπτήσεις οπλισμένων τουρκικών αεροσκαφών πάνω από κατοικημένες περιοχές!

5. Υποδέχεται ομοίως μουδιασμένη τον τουρκικό υβριδικό πόλεμο (ιδίως μετά το 2015) με τις αυξομειώσεις των μεταναστευτικών ροών. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να επισημανθεί η επιτυχημένη, ακέραια και σθεναρή αντίδραση στα γεγονότα του Έβρου από τη νυν κυβέρνηση, τα οποία μάλιστα αποδεικνύουν ότι η αξιοπρέπεια είναι και μονόδρομος αλλά και καρποφόρα.

6. Υποδέχεται ομοίως μουδιασμένη την συστηματική τουρκική προκλητικότητα σε επίπεδο δηλώσεων. Πολλές φορές, υποβαθμίζεται η ακρότητα των τουρκικών δηλώσεων στα ελληνικά ΜΜΕ (με παρότρυνση των επισήμων), για να μην πολωθεί το κλίμα εντός Ελλάδος. Εδώ, θα επισημανθεί και πάλι, η εξαιρετική και εύστοχη στάση του νυν υπ. εξωτερικών κ. Δένδια και στην Τουρκία, αλλά και στη Νορβηγία προσφάτως. Ένα λιθαράκι που θα πρέπει να συνεχιστεί.

Η απορία είναι λοιπόν, πότε θα σπάσει η Φινλανδοποίηση της Ελλάδος.

Πηγή – https://www.antibaro.gr/article/32798