Γιορτάσαμε και φέτος… Ελληνικά το Πάσχα (κι ας έχουν κάποιοι στο στόχαστρο τους κι αυτήν ακόμα την Ελληνική σημαία). Ευχηθήκαμε να έρθει σύντομα η μέρα της Ανάστασης και για την Κύπρο και για το Ελληνικό Έθνος, στο σύνολο του. Ευχηθήκαμε δηλαδή, μετά από την περίοδο των παθών, την σταύρωση και τον θάνατο (αυτό ουσιαστικά βιώνουμε ως Κύπρος και ως Έθνος), να έρθει η “Εθνική Ανάσταση” και η αναπτέρωση της ελπίδας για την τελική λύτρωση. Δεν υπερβάλλουμε, αν αναλογιστούμε α) το τσουνάμι της επικείμενης χρεωκοπίας της Εθνικής Οικονομίας, που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, (συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας για διαφύλαξη των Εθνικών συμφερόντων) και β) στην Κύπρο, τα κακά που έχουν επισωρευθεί (κυρίως στο Κυπριακό) λόγω της χειρότερης διακυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος.
Εστιάζοντας στο Κυπριακό, παρατηρούμε μια παραδοξότητα: Η πλειοψηφία της ηγεσίας, επιμένει ότι η Ανάσταση και η λύτρωση του Κυπριακού Ελληνισμού θα έρθει μέσω του συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, της “λύσης”, την οποία ο λαός απέρριψε με 76% το 2004. Ορισμένοι μάλιστα (π.χ. ο Πρόεδρος και το Α.Κ.Ε.Λ.) όταν μιλούν για Δ.Δ.Ο., έχουν το θράσος να μιλούν για… “λύση αρχών”, διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και για απελευθέρωση με επανένωση (μαστιγώνοντας ανελέητα την νοημοσύνη μας). Ισχυρίζονται κάποιοι (ανάμεσα τους και ο Νίκος Αναστασιάδης του ΔΗ.ΣΥ.) ότι μπορούμε να σωθούμε μέσω μιας ρατσιστικής “λύσης”, χειρότερης του σχεδίου Ανάν, με τις γνωστές εφιαλτικές πρόνοιες, η οποία νομιμοποιεί την κατοχή και καθιστά τους Έλληνες της Κύπρου, “Ευρωπαίους” με μειωμένα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δυστυχώς, παρά την χρεοκοπία της “πολιτικής του καλού παιδιού” και τα λάθη του παρελθόντος που μας έφεραν στο κρόδωμα με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, παρά το φιάσκο πολύχρονων “διαπραγματεύσεων” με τους εγκάθετους της Άγκυρας, οι πλείστοι ηγέτες επιμένουν να κυνηγούν την χίμαιρα της Δ.Δ.Ο. και με πρωτοστάτη τον Πρόεδρο, μας εκβιάζουν καθημερινά: Ή Δ.Δ.Ο. ή διχοτόμηση! Όσοι όμως βλέπουν πέρα από το δάκτυλο τους και εμβαθύνουν πέρα από τις ασυναρτησίες των ηγετών μας, ξέρουν ότι η διχοτόμηση δεν είναι καν στις επιλογές τις Τουρκίας. Γνωρίζουν ότι ο στόχος της Τουρκίας είναι μια Δ.Δ.Ο. στα δικά της μέτρα. Ας αναρωτηθούν κάποιοι, γιατί δέχθηκε το σχέδιο Ανάν… Το δέχθηκε γιατί την εξυπηρετούσε πλήρως ακριβώς γιατί θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για αυτό που κάποιοι ονομάζουν “βελούδινη κατάκτηση της Κύπρου”.
Κατά την άποψη μου (και πολλών άλλων):
1.Η Τουρκία δεν ευνοεί την διχοτόμηση γιατί θα απειλείται από Ελληνικό στρατό στο μαλακό υπογάστριο της.
2.Οι ξένοι δεν ευνοούν την διχοτόμηση και την αναγνώριση του ψευδοκράτους γιατί έτσι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου αφού υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις και αλλού (π.χ. Τσετσενία στην Ρωσσία, Βάσκοι και Καταλανοί στην Ισπανία κ.α.).
3.Η Τουρκία επιλέγει την Δ.Δ.Ο. γιατί μέσω αυτής (των απαράδεκτων προνοιών της – π.χ. Τουρκική εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή εποίκων, σταθμισμένη ψήφο κ.α.) θα πετύχει σταδιακά και μάλλον αναίμακτα μέσω μιας διαδικασίας “Αλεξανδρεττοποίησης”, την κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου.
Γιατί λοιπόν η Τουρκία να έχει ως στόχο την διχοτόμηση και να μην επιδιώκει Δ.Δ.Ο. (την οποία έχουν ως στόχο και οι ανεπαρκείς ηγέτες μας); Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν όσοι έμειναν “κολλημένοι” με την Διζωνική. Την “λύση” που (αδιαμφισβήτητα πλέον) επιδιώκει η Τουρκία γιατί ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ.
Συμπερασματικά, το δίλημμα… Διζωνική ή Διχοτόμηση είναι ανύπαρκτο. Είναι ένα “ψευδοδίλημμα”, εφεύρημα της “ρεαλιστικής σχολής σκέψης” στο Κυπριακό, που χρησιμοποιείται για να αποκλειστεί η επιλογή του πολυμέτωπου αγώνα για απελευθέρωση. Το πραγματικό δίλημμα είναι το ακόλουθο: Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ή αγώνας για λύσης αρχών μέσω της απελευθέρωσης και της Ευρωπαϊκής λύσης… Το Ευρωπαϊκό κόμμα, σεβόμενο το “ΟΧΙ” στο σχέδιο Ανάν, είναι η μόνη πολιτική δύναμη που τάσσεται ανοικτά εναντίον της Δ.Δ.Ο. Συνεχίζει τoν αγώνα για απελευθέρωση και Ευρωπαϊκή λύση με βάση τις πραγματικές δημοκρατικές αρχές και αξίες. Καλούνται οι πατριώτες που πιστεύουν στην Ανάσταση της Κύπρου μέσω της απελευθέρωσης (και όχι της “επανένωσης” με Δ.Δ.Ο.), να το αποδείξουν έμπρακτα με την ψήφο τους. Αλλιώς, αν στηρίξουν ξανά κάποιες “αμετανόητες διζωνικές ηγεσίες”, θα είναι συμμέτοχοι και συνένοχοι για την τελική επικράτηση του ρατσιστικού παραλογισμού της Δ.Δ.Ο. στην Κύπρο (και την επαναφορά και το “τσιμέντωμα” αυτή τη φορά, του σχεδίου Ανάν).
Με εκτίμηση,
Πανίκος Ελευθερίου
(Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος)
.