Ένας Βουργουνδός συνάντησε Μακεδόνες στη Μακεδονία το 1433 !!!

 

Γράφει ο Σωκράτης Πουλής

 

Γνωστοί κύκλοι επαγγελματιών απατεώνων και φαιδρών προπαγανδιστών της διαστρεβλωμένης -σε σημείο εγκεφαλικής παράκρουσης- ιστορικής πραγματικότητας προβάλλουν (εδώ και αρκετά χρόνια) μια γνωστή ιστορική πηγή ως δήθεν τεκμήριο (!) που μαρτυρεί (τάχα) την ύπαρξη εν έτει 1433 (!) Μακεδόνων και Μακεδονίας (!). Σύμφωνα μάλιστα με τους διακινητές αυτής της προπαγάνδας, είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι την εποχή εκείνη, τον 15ο αιώνα, καταγράφονται οι Μακεδόνες ως διακριτή εθνότητα και η Μακεδονία ως χωριστή χώρα σε σχέση με τους υπόλοιπους λαούς και χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου.

 

Ορίστε, δείτε με τα μάτια σας τα στοιχεία που υπάρχουν στην παρακάτω ιστορική πηγή! Το έργο έχει τίτλο The Travels of Bertrandon de La Brocquiere και ο συγγραφέας του ταξίδεψε και στη Μακεδονία το 1433 και συνάντησε Μακεδόνες! Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του (εχει εκδοθεί στα αγγλικά και στα γαλλικά):

 

 

 

 

 

 

Τα αποσπάσματα αυτά αναπαράγονται σε διάφορα sites που έχουν ως αντικείμενο αποκλειστικά την προώθηση της σκοπιανής προπαγάνδας:

 

Δείτε εδώ

Δείτε εδώ

Δείτε εδώ

Δείτε και εδώ:

_________

 

Τι λένε αυτές οι φράσεις που ξεχωρίζουν με υπογράμμιση οι προπαγανδιστὲς από το βιβλίο του Βουργουνδού Bertrandon de la Broquière;

 

1) The Turk keeps Macedonia, Bulgaria, […]

(Άρα υπάρχει και Μακεδονία και Βουλγαρία, ξεκάθαρο!)

2) They have besides among them a great number of Christians, who serve through force, Greeks, Bulgarians, Macedonians, Albanians, Sclavonians, Wallachians, Servians, and other […]

(Άρα υπάρχουν και Μακεδόνες όπως υπάρχουν και Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι, Έλληνες κλπ.! Το γράφει πεντακάθαρα. Macedonians !!!)

Και πότε όλα αυτά;;; Το 1433!!!!!

 

Ορίστε, κυρίες και κύριοι, θέλατε απόδειξη ότι ο «μακεδονικός λαός» και η «Μακεδονία» έχουν καταγραφεί ιστορικά από τον Μεσαίωνα; Να τη λοιπόν η απόδειξη! Τα γράφει ένας ξένος περιηγητής! Ήρθε στην περιοχή και τους είδε με τα μάτια του! Τους αναφέρει στο έργο του: Πειστήκατε τώρα ή όχι;

Εάν πειστήκατε, αυτό σημαίνει ότι η ανιστόρητη προπαγάνδα πέτυχε τον στόχο της και είναι άξιος ο μισθός αυτών που την εμπνεύστηκαν αλλά και παροιμιώδης η αφέλεια αυτών που την πλασάρουν ως δήθεν ιστορικό τεκμήριο !

[πρόκειται ως γνωστόν για επαγγελματικά οργανωμένη εκστρατεία ιστορικής διαστρέβλωσης που δραστηριοποιείται παγκοσμίως εδώ και τουλάχιστον 80 χρόνια, ενώ αναπαράγεται -άκριτα- ακόμα και από Έλληνες πολίτες εντός Ελλάδος, οι οποίοι κατά τα άλλα έχουν μεγάλες ευαισθησίες σε θέματα αναπαραγωγής εθνικών μύθων!]

________________

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Παίρνουμε τα πράγματα από την αρχή και εξηγούμε περί τίνος πρόκειται εν προκειμένω:

 

Ο Bertrandon de la Broquière (1400-1459) ήταν ένας Βουργουνδός κατάσκοπος. Ταξίδεψε ως προσκυνητής στη Μέση Ανατολή το 1432-1433. Το 1455 ο Φίλιππος Γ΄ ο Καλός, Δούκας της Βουργουνδίας, τον παρότρυνε να γράψει τα απομνημονεύματα του ταξιδιού του στην Ανατολή, με σκοπό να διευκολυνθεί μια νέα Σταυροφορία.

Ο Bertrandon ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Φιλίππου και έγραψε τα απομνημονεύματά του από το ταξίδι που πραγματοποίησε πριν 20 περίπου χρόνια. Το χειρόγραφό του γράφτηκε ασφαλώς στα γαλλικά και ο τίτλος του ήταν Le Voyage d’Outre-Mer (Το υπερπόντιο ταξίδι). Ουσιαστικά αποτελεί μια λεπτομερή και ζωντανή αφήγηση της πολιτικής κατάστασης αλλά και των εθίμων των διαφόρων περιοχών που επισκέφθηκε ο συγγραφέας.

Η πορεία που ακολούθησε ο Bertrandon de la Broquière στο ταξίδι του ήταν η εξής:

Ξεκίνησε από τη Γάνδη τον Φεβρουάριο του 1432. Ακολούθησε τη διαδρομή μέσω Καμπάνιας και Βουργουνδίας προς την Ιταλία. Πήγε στη Ρώμη και έγινε δεκτός από τον πάπα Ευγένιο Δ΄. Από τη Ρώμη κατευθύνθηκε στη Βενετία, όπου στις 8 Μαΐου επιβιβάστηκε σε μια γαλέρα με προορισμό τη Γιάφα της Παλαιστίνης. Στο πλοίο αυτό ήταν επιβιβασμένοι και άλλοι προσκυνητές.

Μετά από αρκετές στάσεις σε βενετοκρατούμενα λιμάνια (Μοριά, Κέρκυρα, Ρόδο και Κύπρο), ο Bertrandon έφτασε στη Γιάφα και από εκεί κινήθηκε προς την Ιερουσαλήμ. Η παραμονή του στην Ιερουσαλήμ ήταν σύντομη. Κατόπιν πήγε νότια, προς τη Γάζα και στη συνέχεια επισκέφθηκε τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά.

Αρρώστησε και αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Γάζα. Ήθελε να συνεχίσει την περιήγησή του και σε άλλες περιοχές των Αγίων Τόπων, αλλά λόγω της πολιτικής κατάστασης δεν τα κατάφερε.

Από τη Γιάφα πήρε ένα αραβικό πλοίο και έφτασε στη Βηρυτό και από εκεί κατευθύνθηκε προς τη Δαμασκό. Επέστρεψε στη Βηρυτό και εκεί αποφάσισε να πάρει πλέον τον δρόμο της επιστροφής.

Αν και οι προσκυνητές της εποχής συνήθως έπαιρναν ένα καράβι και πήγαιναν από την εγγύς Ανατολή κατευθείαν στην Ιταλία, ο Bertrandon επέλεξε να επιστρέψει στην Ευρώπη μέσω ξηράς.

Διαπραγματεύθηκε με τον αρχηγό ενός καραβανιού, που έκανε τη διαδρομή από τη Μέκκα στην Προύσα. Του επετράπη να ακολουθήσει το καραβάνι, με την προϋπόθεση όμως ότι θα φορούσε την τουρκική φορεσιά, για να μην θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των υπόλοιπων συνταξιδιωτών.

Το καραβάνι σταμάτησε πρώτα στην Αντιόχεια, διέσχισε τη Μικρά Αρμενία και γύρισε από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας. Το ταξίδι στη Μικρά Ασία ήταν σχετικά γρήγορο. Στο Ικόνιο ο Bertrandon άφησε το καραβάνι και ακολούθησε μια πρεσβεία που κατευθυνόταν προς το Μπεηλίκι της Καραμανίας. Κατόπιν πήγε στην Προύσα και ακολούθησε 4 Ευρωπαίους εμπόρους, έναν Ισπανό και τρεις Φλωρεντινούς, που κατευθύνονταν στο Πέραν της Κωνσταντινούπολης.

Έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και ηρθε σε επαφή με έναν Καταλανό έμπορο. Έφυγε από την Πόλη στις 23 Ιανουαρίου 1433 και κατευθύνθηκε προς την αυλή του Οθωμανού σουλτάνου Μουράτ Β΄ στην Αδριανούπολη, όπου έφτασε στα τέλη Φεβρουαρίου.

Στις 12 Μαρτίου ο Bertrandon έφυγε από την Αδριανούπολη και τη Θράκη και επισκέφθηκε τη Μακεδονία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Βοσνία και την Αλβανία. Στο Βελιγράδι έφτασε στις 12 Απριλίου και εκεί άρχισε να αναλογίζεται την κατάκτηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο βιβλίο του παρουσιάζει ένα σχέδιο για να ενώσει την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία εναντίον των Τούρκων. Λέει ότι η κατάκτηση θα ήταν εύκολη, αλλά οι Έλληνες είναι αυτοί που δεν εμπιστεύονταν τους Δυτικούς. Θεωρεί ότι η πιθανότητα μιας συμμαχίας με τους Έλληνες είναι πολύ μικρή.

Στη συνέχεια αφού διέσχισε τη μεγάλη ουγγρική πεδιάδα και σταμάτησε στη Βούδα. Χρειάστηκε πέντε ημέρες για να φτάσει από τη Βούδα στη Βιέννη και από εκεί χρειάστηκε έξι ημέρες για να φτάσει στο Λιντς της Αυστρίας. Πήρε τη διαδρομή μέσω της Βαυαρίας και της Σουηβίας για τη Βασιλεία και επανήλθε στη Βουργουνδία, στο Montbéliard.

Στις αρχές Ιουλίου του 1433 παρουσιάστηκε στον Φίλιππο τον Καλό. Του έδωσε ένα αντίγραφο του Κορανίου και μια βιογραφία του Μωάμεθ μεταφρασμένη στα λατινικά από κάποιον ιερέα του Βενετού προξένου στη Δαμασκό. Του έδωσε επίσης τα ρούχα του και το άλογό του, που τα είχε αποκτήσει από την Ανατολή.

_________________

Αυτή ήταν, πολύ συνοπτικά, η διαδρομή που ακολούθησε στο ταξίδι του ο Bertrandon de la Broquière. Το έργο του σώζεται σήμερα σε ένα χειρόγραφο του 15ου αιώνα (δείτε το εδώ), το οποίο απόκειται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας και έγιναν και δύο έντυπες εκδόσεις του έργου, τον 19ο αιώνα, μία αγγλική (το 1807) και μία γαλλική (το 1892):

Η αγγλική έκδοση έχει τον ακόλουθο τίτλο:

The Travels of Bertrandon de La Brocquiere, counsellor and first esquire-carver to Philippe le Bon, duke of Burgundy, to Palestine, and his Return from Jerusalem Overland to France, during the Years 1432 and 1433. Extracted and put into modern French from a manuscript in the National Library at Paris, and published by M. Le Grand d’Aussy, in the fifth vol. of the Mem. de l’Institut. Translated by Thomas Johnes Esq., At the Hafod Press, by James Henderson, MDCCCVII [1807]

Δείτε αναλυτικά την αγγλική έκδοση εδώ

 

Le voyage d’outremer de Bertrandon de La Broquière, premier écuyer tranchant et conseiller de Philippe le Bon, duc de Bourgogne, publié et annoté par Ch. Schefer, Membre d’Institut, Paris, Ernest Leroux Éditeur MDCCCXCII [1892]

Δείτε αναλυτικά τη γαλλική έκδοση εδώ

 

Αυτά είναι τα ιστορικά γεγονότα. Θα εξηγήσουμε τώρα πώς η σκοπιανή προπαγάνδα χρησιμοποιεί τεχνηέντως λέξεις-κλειδιά που την ενδιαφέρουν προσδίδοντας σε αυτές το περιεχόμενο που η ίδια θέλει να δώσει και όχι αυτό που η Ιστορία έχει αντικειμενικά καταγράψει.

Ο ανυποψίαστος και μη εξοικειωμένος με τις ιστορικές πηγές αναγνώστης αν διαβάσει μόνο τα αποσπάσματα που προβάλλουν οι επιτήδειοι, θέλοντας και μη οδηγείται στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν Μακεδόνες και Μακεδονία το 1433 και αυτοί δεν είναι ούτε Βούλγαροι ούτε Έλληνες ούτε Σέρβοι ούτε Αλβανοί Αφού το γράφει ξεκάθαρα ο Bertrandon! Τι να κάνουμε τώρα να πούμε ότι δεν το βλέπουμε;

Απάντηση: Ναι, αυτό  γράφει, αλλά… ποιους εννοεί; Ποιοι είναι οι «Μακεδόνες» του Bertrandon και για ποια «Μακεδονία» μιλάει;

Την απάντηση στο ερώτημα δεν θα τη δώσουμε εμείς αυθαίρετα, επειδή μας αρέσει να κάνουμε υποθέσεις. Την απάντηση μας τη δίνει το ίδιο το κείμενο που κάποιοι άλλοι παρουσιάζουν ως τάχα πηγή που αποδεικνύει την ύπαρξή τους κατά τον Μεσαίωνα!… Το μόνο που έχει να κάνει κάποιος είναι να διαβάσει ολόκληρη την πηγή και όχι μόνο τα εντυπωσιακά ομολογουμένως αποσπάσματα (της προπαγάνδας).

 

Πάμε λοιπόν στην ιστορική πηγή: Μας ενδιαφέρουν για το θέμα μας οι σελίδες που ο συγγραφέας διηγείται τα της επιστροφής του από τους Αγίους Τόπους και συγκεκριμένα το διάστημα απ’ όταν έφυγε από την Κωνσταντινούπολη και συνέχισε το ταξίδι της επιστροφής. Παραθέτουμε από την αγγλική έκδοση, γιατί είναι πιο προσιτή η γλώσσα στους περισσότερους (σε σχέση με τη γαλλική):

Σελ. 266-267:

I had an opportunity of seeing, while at
Adrianople, numbers of Christians chained
who were brought thither for sale. They
begged for alms in the street ; but my heart bleeds
when I think on the shocking hardships
they suffer.

We left that town on the 12th of March,
[…]

Our first day’s journey was through a beautiful country, ascending the Mariza,
which we crossed at a ferry : the second,
though the roads were good, was employed in
passing through woods. At length, we entered
Macedonia, between two mountains opening
to an extensive plain, which may be forty miles
wide, and is watered by the Mariza.

[…].

Shortly after, we arrived at Philopoppoli,
the capital of Macedonia, and built by king
[…]

 

Φύγαμε από αυτήν την πόλη [Αδριανούπολη] στις 12 Μαρτίου,
[…]
Την πρώτη μέρα το ταξίδι μας έγινε μέσα σε μια πανέμορφη χώρα, ανεβαίνοντας τον ποταμό Έβρο, τον οποίο διασχίσαμε μέσα σε ένα πλοίο: τη δεύτερη μέρα, παρόλο που οι δρόμοι ήταν καλοί, εμείς περάσαμε μέσα από δάση. Επιτέλους, μπήκαμε στη Μακεδονία, περνώντας ανάμεσα από δύο βουνά που ανοίγονται σε μια εκτεταμένη πεδιάδα, η οποία μπορεί να είναι και σαράντα μίλια πλατιά και ποτίζεται από τoν Έβρο.
[…]

Λίγο αργότερα φτάσαμε στη Φιλιππούπολη,
την πρωτεύουσα της Μακεδονίας, χτισμένη από τον βασιλιά
[…]

 

Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη περιγραφή του Bertrandon de la Broquière για τη Μακεδονία!

Από την Αδριανούπολη ταξίδεψε μέσω Έβρου, στη ροή του ποταμού με κατεύθυνση βόρεια, και έφτασε στη Μακεδονία… δηλαδή στο Βυζαντινό Θέμα που ονομαζόταν μέχρι πρότινος Μακεδονία και έχει πρωτεύουσα τη… Φιλιππούπολη λέει! 

Το Θέμα αυτό ως γνωστόν γεωγραφικά βρισκόταν στην περιοχή της Θράκης και όχι στην περιοχή της αρχαίας ελληνικής ή της μεταγενέστερης ρωμαϊκής Μακεδονίας!

 

Και κάπου εδώ, όπως καταλαβαίνετε, κρύος ιδρώτας θα αρχίσει να λούζει τους απανταχού υποστηρικτές της σκοπιανής προπαγάνδας που διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Διότι μόλις άρχισε να αποκαλύπτεται ΑΛΛΗ ΜΙΑ ιστορική ΑΠΑΤΗ !!!

Ο συγγραφέας στο κείμενό του αναφέρεται στη Βυζαντινή Μακεδονία, δηλαδή στο στρατιωτικό-διοικητικό Θέμα που οι Βυζαντινοί ονόμασαν Μακεδονία

το οποίο, επαναλαμβάνουμε, δεν έχει απολύτως καμία σχέση γεωγραφικά με την αρχαία ελληνική ούτε και με τη ρωμαϊκή Μακεδονία γιατί πολύ απλά βρίσκεται στη Θράκη (δείτε τους σχετικούς χάρτες πιο κάτω).

 

Όλοι γνωρίζουν ότι η λεγόμενη  μακεδονική Δυναστεία του Βυζαντίου ονομάστηκε έτσι γιατί ο  πρώτος αυτοκράτορας αυτής της δυναστείας, ο Βασίλειος A’,  αν και είχε γεννηθεί στη Χαριούπολη της Θράκης, για τους Βυζαντινούς θεωρείτο Μακεδόνας, γιατί η Χαριούπολη ήταν τότε πόλη του βυζαντινού Θέματος Μακεδονίας.

 

Ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος προκάλεσε έμφραγμα του μυοκαρδίου και τραγικό θάνατο στον τσάρο Σαμουήλ της Βουλγαρίας όταν του έστειλε να δει 14.000 αιχμάλωτους Βούλγαρους μετά τη μάχη στο Κλειδί, να οδηγούνται μπροστά του τυφλοί, χωρισμένοι σε ομάδες των 100 ατόμων, με οδηγό κάθε ομάδα ένα μονόφθαλμο…

 

Το άγαλμα του τσάρου Σαμουήλ δεσπόζει σήμερα στην κεντρική πλατεία της πόλης των Σκοπίων, αλλά η σκοπιανή προπαγάνδα επικαλείται το βυζαντινό (!) Θέμα Μακεδονίας για να πείσει (ποιους άραγε;) ότι η ύπαρξη αυτής της «χώρας» και αυτού του «λαού» καταγράφεται ιστορικά τον Μεσαίωνα!

 

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ: Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Όλες οι αναφορές στο κείμενο του Bertrandon στη «Μακεδονία» αφορούν το βυζαντινό Θέμα Μακεδονίας, το οποίο φυσικά διακρίνεται γεωγραφικά και από τη Βουλγαρία (που από την εποχή του Βουλγαροκτόνου και μετά έγινε και αυτή Βυζαντινό Θέμα) και από τη Σερβία, και από τη Βοσνία και από την Αλβανία αλλά και από την Ελλάδα, διότι υπήρχε και βυζαντινό Θέμα που ονομαζόταν Ελλάδα και δεν ταυτιζόταν γεωγραφικά την ευρύτερη ιστορική γεωγραφική περιοχή της Ελλάδος (την έκταση της οποίας γνωρίζουμε ήδη από την εποχή του Πτολεμαίου και τους χάρτες του, βλ. π.χ. εδώ). Το Θέμα Ελλάδος περιλαμβάνει τη Θεσσαλία και την Ανατολική Στερεά, και υπάρχει παράλληλα με τα άλλα Θέματα του ελληνικού χώρου.

Χάρτες με τα βυζαντινά Θέματα (Θράκης, Μακεδονίας, Θεσσαλονίκης, Στρυμόνος, Ελλάδος, Πελοποννήσου, Κεφαλληνίας, Σάμου κ.λπ.)

900 μ.Χ.:

1025 μ.Χ.

1045 μ.Χ. (υπ’ αριθμ. 3 στον χάρτη)

 

Αλήθεια, αυτοί που προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν με την φαιδρή προπαγάνδα τους την ιστορική πηγή, παρουσιάζοντας τη Βυζαντινή Μακεδονία ως τάχα σχετιζόμενη γεωγραφικά με τη Μακεντονίγια του Βασίλ Κάντσοφ και μετέπειτα της Κομιντέρν μήπως μπορούν να μας πουν ποια γεωγραφική περιοχή εννοεί ο συγγραφέας Bertrandon όταν λεει Βουλγαρία, στο κείμενό του που γράφτηκε τον 15ο αιώνα; Κάνουν άραγε ότι δεν ξέρουν ότι το σύνολο της έκτασης του σημερινού κράτους των Σκοπίων αντιστοιχεί στο μεσαιωνικό βυζαντινό Θέμα Βουλγαρίας;

Τελικά ο Bertrandon από τη βυζαντινή Μακεδονία και τη Φιλιππούπολη πήγε στη Βουλγαρία και τη Σόφια και μετά στη Σερβία και στην Αλβανία, και δεν πέρασε καθόλου από τις περιοχές του Θέματος Βουλγαρίας που αντιστοιχούν σήμερα στα εδάφη του κράτους των Σκοπίων… Κρίμα, έχασαν την… ευκαιρία οι πρόγονοι των Μακεντόνσκηδων να του πουν το 1433 ότι αυτοί ειναι οι αυθεντικοί… “Μακεδόνες” (εδώ γελάμε)!

Η βαλκανική διαδρομή λοιπόν του Bertrandon ήταν η εξής: Βυζαντινή Θράκη – Βυζαντινή Μακεδονία – Βουλγαρία – Σερβία – Βοσνία – Αλβανία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι πρόγονοι των σημερινών Σκοπιανών στο κείμενο που μας ενδιαφέρει είναι είτε Βούλγαροι, είτε Σκλαβήνοι/Σλάβοι (Sclavonians) είτε Αλβανοί είτε Σέρβοι. Οπωσδήποτε ΔΕΝ είναι οι Βυζαντινοί Μακεδόνες (Macedonians).

Επίσης, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το 1433, όταν βρέθηκε ο Bertrandon στη Βαλκανική χερσόνησο, όλες οι παραπάνω περιοχές είχαν ήδη καταληφθεί από τους Οθωμανούς. Από όλες τις βαλκανικες περιοχές που επισκέφθηκε ο Bertrandon, μόνο η Κωνσταντινούπολη εξακολουθούσε να είναι το 1433 βυζαντινή, η Θεσσαλονίκη είχε πέσει και αυτή στους Οθωμανούς μολις πριν από 3 χρόνια (το 1430).

 

Η νότια Βαλκανική χερσόνησος το 1410 μ.Χ.

και το 1433 μ.Χ. (όταν ο Bertrandon επισκέφθηκε την περιοχή)

Ο συγγραφέας παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιεί στο έργο του βυζαντινά τοπωνύμια γιατί με αυτά θα μπορούσαν να καταλάβουν στη Δύση πού ακριβώς πήγε στο ταξίδι του.

Οι Μακεδόνες, λοιπόν, του Bertrandon είναι οι κάτοικοι του Θέματος της Βυζαντινής Μακεδονίας και η σκοπιανή προπαγάνδα καταρρέει για άλλη μια φορά πανηγυρικά. Διότι το ψέμα έχει πάντοτε κοντά ποδάρια.

____________________________

ΥΓ 1. Υπάρχουν πολλοί που αγνοούν ότι στην πρώιμη βυζαντινή εποχή και μέχρι την κάθοδο των Σλάβων και των Βουλγάρων νοτίως του Δούναβη, η βυζαντινή επαρχία της Μακεδονίας ταυτίζεται με την αρχαία ρωμαϊκή επαρχία της Μακεδονίας, καθώς το Βυζάντιο, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, είναι η φυσική συνέχεια του ρωμαϊκού κράτους στην Ανατολή. Η απώλεια του μεγαλύτερου μέρους των εδαφών της ιστορικής Μακεδονίας οδήγησε στη μετονομασία ενός μέρους της Θράκης σε “Μακεδονία” στη Μέση Βυζαντινή περίοδο. Μπορείτε να δείτε τους σχετικούς χάρτες για την πρώιμη Βυζαντινή Μακεδονία, την εποχή περίπου του Ιουστινιανού, πριν την κάθοδο των Σλάβων, εδώ

ΥΓ 2. Εάν αναζητήσει κάποιος πληροφορίες στη Wikipedia (δείτε εδώ) για τον Bertrandon de la Broquière και το έργο του θα διαβάσει μεταξύ άλλων το εξής:

 

«On 12 March Bertrandon and Benedict left Adrianople. They visited Macedonia, Bulgaria, Albania, and Bosnia. He also visited Serbia …»

Το «Macedonia» της Wikipedia, όμως, παραπέμπει, όπως βλέπουμε, στο λήμμα «Macedonia (region)», που δεν έχει καμία σχέση με τη Βυζαντινή Μακεδονία που επισκέφθηκε τότε ο Bertrandon…

 

Δηλαδή η προπαγάνδα, εσκεμμένα ή όχι, παρεισφρέει εν τέλει παντού !!! 

 

…ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΑΠΟ ΕΜΑΣ …

__________

Το βιβλίο του Bertrandon έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και γενικά διαβάζεται εύκολα. Αφού είπαμε τόσα και τόσα  για τα τοπωνύμια, να πούμε και ένα άλλο αξιοσημείωτο: δεν αναφέρεται πουθενά η «Θράκη» (παρότι υπήρχε Βυζαντινό Θέμα με τέτοιο όνομα). Αντ’ αυτού μάλιστα χρησιμοποιείται πάντα το όνομα «Ελλάδα» (Greece) για να αναφερθεί σε περιοχές που υπάγονταν στο Βυζαντινό Θέμα Θράκης (!):

this sum is only for Constantinople, for beyond
that town he possesses nothing but a castle
situated three leagues to the north, and in
Greece a small city called Salubria [εννοεί τη Σηλυμβρία της Ανατολικής Θράκης]
(σ. 231)

Συνιστώ σε όλους να το διαβάσουν στον ελεύθερο χρόνο τους, ειδικά τις σελίδες που περιγράφουν την υπό βυζαντινό ακόμα έλεγχο Κωνσταντινούπολη (σ. 218-234 στην αγγλική έκδοση του 1807). Είμαστε μόλις 19 χρόνια πριν από την Άλωση…

I was curious to witness the manner of the
Greeks performing divine service, and went to
St Sophia on a day when the patriarch officiated.
The emperor was present, accompanied by his
wife, his mother, and brother, the despot of
the Morea. (σ. 223)

We next came to Adrianople, a large
commercial town, very populous, and situated
on a great river called the Mariza, six days
journey from Constantinople. This is the
strongest town possessed by the Turk in
Greece, and here he chiefly resides. The
lieutenant or governor of Greece lives here
also (σ. 236)

___________

Καλή ανάγνωση !