Ἐνῷ ἄν ἦταν ΛΟΑΤΚΙ θά ἦταν… «Διαφωτισμός» – Ἀπαιτοῦσαν νά τούς ἀποβάλουν – Τό βαθύ κόμπλεξ τῆς ἀριστερᾶς ἀπέναντι στήν Ὀρθοδοξία – Καταλυτική ἀπάντησις τοῦ Προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Διγαλάκη
Η Αριστερά καυχᾶται ὅτι εἶναι ὑπέρμαχος τῆς ἰσότητος καί τῆς δικαιοσύνης. Οὐδέν ψευδέστερον. Ἡ ἐπίκλησις τῆς ἰσότητος καί τῆς δικαιοσύνης γίνεται μόνον προκειμένου νά ὑπονομευθοῦν καταστάσεις πού δέν τῆς εἶναι ἀρεστές ἤ γιά νά προωθηθοῦν δολίως οἱ πρακτικές της. Εἶναι ἕνα ἀφήγημα μάταιης καθημερινότητος, πού προβάλλει ἄκριτα ἰδεολογικά μοντέλα σκέψεως, βασισμένα στήν μισαλλοδοξία καί στήν καθολική ἄρνηση! Εἶναι ἕνα ἀφήγημα πού ξετυλίγεται, προκειμένου νά ἐκδηλωθεῖ ἡ ἐμπάθεια τῶν ἀριστερῶν ἐναντίον στοιχείων τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, πού ὑπῆρξαν πυλῶνες ἑνότητος, πολιτισμοῦ καί ἠθικῶν-πνευματικῶν ἐξάρσεων. Στό πλαίσιο αὐτό, δεδομένη εἶναι ἡ ἐχθρότης τῆς ἀριστερᾶς πρός τήν Ἐκκλησία καί τήν ὀρθόδοξη πίστη, τίς ὁποῖες συκοφαντεῖ μέ κάθε εὐκαιρία.
Ἡ Βουλή τῶν Ἑλλήνων ἤ γιά τήν ἀκρίβεια οἱ ἐπιτροπές της ἔχουν τίς θύρες τους ἀνοικτές στήν κοινωνία. Καί ὅταν συζητοῦνται νομοσχέδια πού ἀφοροῦν στόν ἕναν ἤ τόν ἄλλο κλάδο πολιτῶν, συνήθως καλοῦνται ἐκπρόσωποι γιά νά συνεισφέρουν τίς ἀπόψεις τους, τήν πεῖρα τους ἐπί συγκεκριμένων ζητημάτων, νά δηλώσουν ἀκόμη καί τίς ἀντιρρήσεις καί τίς διαφωνίες τους. Αὐτό ἀπαιτεῖ ὁ διάλογος. Πού δέν ἀρέσει στήν ἀριστερά, ἡ ὁποία θέλει νά ἀκούγονται μόνον οἱ δικές της θέσεις καί ἀπόψεις.
Πάμπολλοι ἐκπρόσωποι ἐπαγγελματικῶν καί κοινωνικῶν ὁμάδων ἔχουν παραστεῖ στίς ἐπιτροπές τῆς Βουλῆς, προκειμένου νά ἐκθέσουν τίς ἀπόψεις τους. Οὐδείς ποτέ ἠνοχλήθη καί οὐδείς θά ἔπρεπε νά ἐνοχληθεῖ. Εἴτε ὁμιλοῦμε γιά ἐπιστήμονες εἴτε γιά ὁδοκαθαριστές, εἶτε γιά μετανάστασες εἴτε γιά ΛΟΑΤΚΙ. Τίς θέσεις τους δικαιοῦνται νά τίς διατυπώσουν ὅλοι.
Γιά τήν ἀριστερά, ὅμως, πρέπει νά ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις. Πολλές φορές ἔχουν βυσσοδομήσει εἰς βάρος συμπολιτῶν μας. Τό τελευταῖο, δέ, παράδειγμα τέτοιας ἀντιδημοκρατικῆς συμπεριφορᾶς ἐξεδηλώθη κατά τήν συζήτηση νομοσχεδίου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, στό ὁποῖο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις γιά τίς ὀργανικές θέσεις τῶν κληρικῶν ὁλόκληρης τῆς χώρας ἀλλά καί κάποιες γιά τήν νομική ἀποκατάσταση τῶν μητροπόλεων τῆς Δωδεκανήσου.
Ἡ ἀριστερά βρῆκε τήν εὐκαιρία νά χλευάσει καί νά εἰρωνευθεῖ.
«Ἐδῶ δέν θά γίνει ἐπιτροπή ἀλλά συλλείτουργο» εἶπε κατά τήν διάρκεια συνεδριάσεως τῆς διαρκοῦς ἐπιτροπῆς μορφωτικῶν ὑποθέσεων τῆς Βουλῆς ὁ βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Μάρκου.
Εἶχε προηγηθεῖ ἡ ἀντίστοιχη ἀναφορά τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Παιδείας τῆς κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Φίλη, ὁ ὁποῖος ἐνεκάλεσε τό προεδρεῖο τῆς ἐπιτροπῆς γιά τήν «ὑπερεκπροσώπηση» –ὅπως τήν χαρακτήρισε– τῆς Ἐκκλησίας στήν συζήτηση, ἐπικαλούμενος καί τό ὅτι δέν ἔχουν προσκληθεῖ ἐκπρόσωποι τῶν φοιτητικῶν συλλόγων. Ὡσάν νά ἔπρεπε νά ἔχουν οἱ φοιτητικοί σύλλογοι θέση γιά τά νομικά ζητήματα τῶν μητροπόλεων τῆς Δωδεκανήσου.
Δέν πρόκειται περί αὐτοῦ. Γνωστή εἶναι πλέον ἡ τακτική τῆς ἀριστερᾶς νά ἐμφανίζει ἀνύπαρκτα διλήμματα, πού θέτουν τήν Ἐκκλησία ἀπέναντι στήν Κοινωνία. Νά θυμίσουμε τούς ἰσχυρισμούς ὅτι «προσλαμβάνονται ἱερεῖς ἀντί δασκάλων καί γιατρῶν»…
Πέρα ἀπό αὐτό ὅμως, ὁ Νῖκος Φίλης ἐχαρακτήρισε τήν παρουσία ἱερέων στήν Ἐπιτροπή Μορφωτικῶν Ὑποθέσεων «εἰκόνες Μεσαίωνα». Καί ἄς ἐπρόκειτο νά μιλήσουν γιά τήν ἐργασιακή καί συνταξιοδοτική τους ἀσφάλεια. Ἡ ἀριστερά τούς θέλει (ὅπως ἐν τέλει καί ὅλους τούς Ἕλληνες) ἄβουλους.
Στόν «χορό» τῆς εἰρωνείας κατά τῆς Ἐκκλησίας προστέθηκε καί ἡ ἄλλοτε ὑφυπουργός Παιδείας Σία Ἀναγνωστοπούλου, ἡ ὁποία σέ μία ἀποστροφή τοῦ λόγου της εἶπε περιπαικτικά «νά κάνω κι ἐγώ τόν Σταυρό μου», προκαλῶντας γέλια στήν πλευρά τῶν βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Νωρίτερα ἡ βουλευτής τοῦ ΠΑΣΟΚ Χαρά Κεφαλίδου εἶχε ἐπιτεθεῖ στόν ΣΥΡΙΖΑ ἀλλά καί στήν Κυβέρνηση, ὑπενθυμίζοντας ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν του ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἤθελε νά ἀπολύσει 10.000 ἱερεῖς γιά νά προσλάβει ἄλλους στήν θέση τους μέ τήν σύμφωνη γνώμη τῆς Ν.Δ., καταγγέλλοντας τόν μέν ΣΥΡΙΖΑ γιά ἐκβιασμό τῆς Ἐκκλησίας, τήν δέ Ν.Δ. γιά προεκλογικό ρουσφέτι!
Τήν καταλυτική ἀπάντηση, ὅμως, τήν ἔδωσε, ἀπευθυνόμενος πρός τόν Νῖκο Φίλη, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Μορφωτικῶν Ὑποθέσεων Βασίλειος Διγαλάκης, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε:
«Χθές, ἐπειδή ἀκούσαμε κάτι γιά συλλείτουργα, κάποιος συνάδελφος μίλησε γιά συλλείτουργα καί τό ἀντιπαρῆλθα. Δέν ἤθελα νά δώσω ἔκταση, ἀλλά δέν ἦταν καλό καί γιά τόν ἴδιο.
»Τό παρόν σχέδιο νόμου ἔχει τέσσερα μέρη, ἕνα ἐκ τῶν ὁποίων –40 ἄρθρα– ἐπιλύει σημαντικά ζητήματα τῆς Ἐκκλησίας, πού ἐκκρεμοῦσαν γιά πολύ χρόνο. Θά μποροῦσε δηλαδή αὐτό ἀπό μόνο του νά ἦταν ἕνα αὐτοτελές σχέδιο νόμου καί καλέσαμε 5 φορεῖς. Τό Σύνταγμα μέ τό ἄρθρο 3 προστατεύει τή θέση τοῦ Πατριαρχείου στήν Ἑλλάδα καί ὑπάρχουν καί διαφορετικά ἐκκλησιαστικά καθεστῶτα. Δηλαδή, θέλετε νά μήν ὑπάρχουν; Νά εἶναι ἑνιαῖο τό ἐκκλησιαστικό καθεστώς; Δηλαδή, νά καλούσαμε μόνο ἕναν φορέα; Καλέσαμε 5 φορεῖς, τίς τρεῖς ἐκκλησίες καί τούς ἐκπροσώπους τῶν κληρικῶν καί, ὅπως εἶπα, ἡ συζήτηση αὐτή διήρκεσε 50 λεπτά σέ μία συζήτηση ἀκρόασης φορέων, πού διήρκεσε σχεδόν 5 ὧρες. Αὐτό ὅσον ἀφορᾶ τή συζήτηση καί τήν ἐκπροσώπηση τῶν φορέων τῆς Ἐκκλησίας στήν πρωινή συζήτηση.»
Κεντρικό ἄρθρο στήν «ΕΣΤΙΑ», Δ. 11 Ίουλίου 2022, φ. 42.302 σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 12/7/2022).