Γράφει ὁ Δημήτρης Καπρᾶνος.
Τό πόσο γελοῖοι εἶναι οἱ ἰσχυρισμοί τῶν Σαχλοτούρκων… (εἶναι ἕνας ὅρος πού καθιερώνεται πλέον, κατά τό «Νεότουρκοι», καθώς οἱ σημερινοί εἶναι γιά κλάματα) φαίνεται ἀπό ὅσα κατά καιρούς δηλώνουν.
«Μπορεῖ νά ἔρθουμε ξαφνικά ἕνα βράδυ» λέει ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν. Καί, προφανῶς, γιά νά ἀποφύγουν οἱ Ἕλληνες ὁποιαδήποτε ἐπιβουλή, παίρνουν στά σοβαρά τήν ἀπειλή του καί (ὅπως ἐκεῖνος ἰσχυρίζεται) ἐξοπλίζουν τά νησιά τους, πού βρίσκονται κοντά στίς ὁπλισμένες σάν ἀστακός τουρκικές ἀκτές.
Γιατί θυμώνουν καί διαμαρτύρονται οἱ Σαχλότουρκοι; Ἐπειδή τούς παίρνουμε στά σοβαρά; Ἐπειδή πιστεύουμε αὐτά πού λέει ὁ ἡγέτης τους καί δέν «τόν παίρνουμε στό ψιλό»;
«Θά πετάξουμε τούς Ἕλληνες στή θάλασσα ὅπως τό 1922» λένε οἱ Σαχλότουρκοι, λές καί δέν γνωρίζουμε ὅλοι ποιός ὁδήγησε τήν Μικρασιατική Ἐκστρατεία στήν καταστροφή. Λές καί δέν ἔχουμε μάθει ποιοί στήριξαν τήν Τουρκία τοῦ Κεμάλ. Παλιά ἡ φιλία μέ τούς Ρώσσους, ὁποιαδήπτε σημαία κι ἄν εἶχε ἡ Ρωσσία, γνωστός ὁ ρόλος τῆς Γερμανίας ἀλλά καί τῆς Ἀγγλίας –καί πρός γενική ἔκπληξη– καί τῶν λοιπῶν «συμμάχων» σέ ἐκεῖνα τά –μαῦρα γιά τήν εὐρωπαϊκή πολιτική– γεγονότα. Βεβαίως, ἄξιον ἀπορίας εἶναι τό πῶς καί σέ ποιά θάλασσα «θά μᾶς πετάξουν». Ἀλλά ἐπειδή ἐμεῖς θεωροῦμε ὅτι οἱ ἀπέναντί μας δέν εἶναι τόσο «νούμερα» πού νά μήν τούς παίρνεις στά σοβαρά, ἐκτός τοῦ ὅτι «μαθαίνουμε κολύμπι», ἐξοπλίζουμε (ὅπως λένε ἐκεῖνοι) καί τά νησιά μας, καλοῦ-κακοῦ. Γιατί ἐκνευρίζονται λοιπόν; Ἐπειδή παίρνουμε στά σοβαρά τήν ἀπειλή τους; Ἐπειδή μαθαίνουμε κολύμπι; Ἐπειδή ἐκεῖνοι δέν ἔχουν ἀκόμη ἐντοπίσει τήν Μάλτα;
«Δέν ξεχνᾶμε τήν σφαγή τῆς Τριπολιτσᾶς» μᾶς λέει ὁ ἡγέτης τῶν Σαχλοτούρκων. Γιά κάτσε, φίλε. Ποῦ βρίσκεται ἡ «Τριπολιτσά»; Μήπως ἔχεις ἀκούσει τό «Ἔt in Arcadia ego»; Μήπως ἔχεις ἀκούσει κάτι γιά τόν Πάρνωνα καί τόν τραγοπόδαρο Πᾶνα μέ τόν αὐλό του; Μήπως ἔχεις ἀκούσει κάτι γιά τούς Ἀρκαδικούς Μύθους; Μήπως ξέρεις ὅτι ἐκεῖ εἶναι Πελοπόννησος, δηλαδή ἡ Ἑλλάδα τῆς Ἑλλάδας; Τελικά οἱ Σαχλότουρκοι θά μᾶς ποῦν ὅτι οἱ Ἕλληνες εἶχαν καταλάβει μέ τά ὅπλα τήν ἴδια τους τήν πατρίδα!
Γιατί θυμώνουν οἱ ἀπέναντι; Ἐπειδή στήν Ἀρκαδία μιλοῦσαν ἐδῶ καί χιλιάδες χρόνια καί ἔγραφαν ἑλληνικά; Ἐπειδή στήν Ἀρκαδία ὑπάρχει ὁ Ναός τοῦ Ἐπικουρίου Ἀπόλλωνος τόν ὁποῖον δέν ἔχτισαν οἱ Τοῦρκοι; Ἐπειδή οἱ Ἕλληνες ἔδιωξαν τούς Τούρκους ἀπό τήν πατρίδα τους; Ἐπειδή ὁ Νικηταρᾶς καί ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν Ἀρκάδες;
Γιά νά τελειώνουμε, λοιπόν. Οἱ ἰσχυρισμοί των ἀπέναντί μας περί «στρατιωτικοποποίησης τῶν νησιῶν» εἶναι γιά γέλια. Νησιά μας εἶναι, τά ἀπειλοῦν μέ πόλεμο καί μέ «νυχτερινή ἐπιδρομή» κάποιοι θερμοκέφαλοι ἀπό ἀπέναντι, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ὀργανώσουμε τήν ἄμυνά μας.
Ὅταν κάποιος ἐξοπλίζει τά νησιά του, ἀπό ποῦ ὥς ποῦ ἀπειλεῖ τούς ἀπέναντί του οἱ ὁποῖοι κάθε μέρα ἐξαπολύουν καί μιά καινούργια ἀπειλή; Ἡ ἀπάντησή μας εἶναι τά λόγια τοῦ Ἀντλάι Στήβενσον: «Σταματῆστε νά λέτε ψέμματα γιά ἐμᾶς, γιά νά σταματήσουμε κι ἐμεῖς νά λέμε τήν ἀλήθεια γιά ἐσᾶς!».
Ἄρθρο στήν «ΕΣΤΙΑ», Τρ. 27 Σεπτεμβρίου 2022, φ. 42.367 σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 28/9/2022).