“Μαγικές εικόνες” και “μαθητευόμενοι μάγοι”…

Η πραγματικότητα γύρω μας – εσωτερική και διεθνής – έχει μετατραπεί σε αληθινή “μαγική εικόνα”!

Αλλά βλέπουμε, αλλιώς τα ερμηνεύουν τα συστημικά ΜΜΕ, αλλιώς τα καταλαβαίνει η κοινή γνώμη, σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα οδηγούνται οι κοινωνίες, κι άλλα προκύπτουν στο τέλος.

Αποτέλεσμα: Ποτέ δεν είχαμε περισσότερη ενημέρωση και ποτέ δεν καταλαβαίναμε λιγότερα απ’ όσα συμβαίνουν γύρω μας!

Όπως οι μαγικές εικόνες που βλέπαμε όταν ήμασταν παιδιά…

Το φαινόμενο αυτό είναι καθοριστικό για την τύχη των δημοκρατικών κοινωνιών μας, γιατί ανάμεσα σε αυτό που φαίνεται κάθε φορά κι αυτό που κρύβεται από πίσω και αποκαλύπτεται αργότερα, υπάρχει χώρος να παρέμβει η μαζική χειραγώγηση των κοινωνιών. Σε κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο.

Να δούμε μερικά παραδείγματα:

* Μάθαμε ότι η Τουρκία έκανε δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου με βεληνεκές 500 χιλιομέτρων! Πράγμα που, εκ πρώτης όψεως, σημαίνει ότι η Τουρκία μπορεί να θέσει στο “στόχαστρό” της, πλέον, μεγάλο μέρος του Ελληνικού χώρου!

Μόνο που η Τουρκία δεν τα “διαθέτει” ακόμα αυτά τα συστήματα!

Από την ώρα που τα δοκιμάζει μέχρι να τα καταστήσει “επιχειρησιακά”, δηλαδή να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, περνάνε 5 με 7 χρόνια!

Άρα είναι κάτι που μπορεί να μας απειλήσει άμεσα μετά από πενταετία τουλάχιστον.

— Στο μεταξύ, η Ελλάδα θα έχει αποκτήσει τα Rafale, που ήδη παραλαμβάνει – και που η Τουρκία δεν έχει.

— Θα έχει πάρει τις φρεγάτες Belharra – που η Τουρκία δεν έχει.

–Θα έχει αναβαθμίσει μεγάλο μέρος του στόλου των F-16 σε Viper (που η Τουρκία προσπαθούσε να αποκτήσει – και με αυτά που κάνει απομακρύνεται όλο και περισσότερο).

Και όλα τα σύγχρονα πυραυλικά συστήματα που φέρουν αυτές οι “πλατφόρμες”…

Δηλαδή σε μια πενταετία η Ελλάδα θα έχει δυνατότητα να εξουδετερώσει τις βάσεις εκτόξευσης αυτών των βαλλιστικών πυραύλων, που ακόμα δεν έχει, αλλά φιλοδοξεί να αποκτήσει η Τουρκία.

Ήδη με αυτά που σήμερα διαθέτει η Ελλάδα θα μπορούσε να εξουδετερώσει τους βαλλιστικούς πυραύλους της Τουρκίας. Πολλώ μάλλον μετά από πέντε ή εφτά χρόνια…

Το πρόβλημα δεν είναι οι βαλλιστικοί πύραυλοι που δοκίμασε η Τουρκία.

Το πρόβλημα είναι τα drones που ήδη έχει και που εμείς προσπαθούμε να αποκτήσουμε αντίστοιχα – και να εξουδετερώσουμε όσα διαθέτει εκείνη.

Κι όπως έδειξε ο Πόλεμος στην Ουκρανία, τα drones μπορούν να κάνουν τη “διαφορά” στο πεδίο. Γιατί είναι φτηνά, αποκτώνται εύκολα, κατασκευάζονται γρήγορα και, σε μεγάλους αριθμούς, είναι πολύ αποτελεσματικά. Και γίνονται “επιχειρησιακά” ταχύτατα…

Τέλος, τώρα που η Τουρκία στρέφεται όλο και περισσότερο σε βάρος της Δύσης και γίνεται ανταγωνιστική για πρώτη φορά και προς τη Γερμανία – αφού επιδιώκει να αντικαταστήσει τους πετρελαιαγωγούς ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη – είναι “ώριμο” πλέον το εμπάργκο όπλων και από τη Γερμανία προς την Τουρκία!

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα νέα υποβρύχια. Η Τουρκία έχει ήδη πάρει ένα, που δεν είναι ακόμα “επιχειρησιακό”, εκκρεμούν άλλα πέντε – η Ελλάδα έχει ήδη πέντε, πλήρως επιχειρησιακά – αν γίνει εμπάργκο κι από τη Γερμανία, η Ελλάδα διατηρεί και επεκτείνει το πλεονέκτημα στη θάλασσα.

(Πέρα από το πλεονέκτημα στον αέρα).

Κάποιοι καλλιεργούν συστηματικά την εντύπωση της “αδιαμφισβήτητης” τουρκικής υπεροπλίας – και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Ελλάδα οφείλει πλέον να υποχωρήσει σε όλα….

Βλέπουμε όμως, ότι η εικόνα είναι πολύ-πολύ διαφορετική από την “πρώτη εντύπωση” που δημιουργήθηκε για τους τουρκικούς βαλλιστικούς πυραύλους (που ακόμα δεν υπάρχουν…)

* Δεύτερο παράδειγμα (από εντελώς διαφορετικό πεδίο της επικαιρότητας):

Οι χθεσινές αποφάσεις της ΕΕ για το “πλαφόν” στην τιμή του φυσικού αερίου.

ΔΕΝ αποφασίστηκε πλαφόν!

Δεν ξεπεράστηκαν οι σοβαρές αντιρρήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στα κράτη-μέλη!

Συμφωνήθηκε να βάλουν μηχανισμό που να ελέγχει τις απότομες διακυμάνσεις τιμών (“διάδρομο τιμών” το λένε).

Δηλαδή να ελεγχθεί η κερδοσκοπία πάνω στις τιμές, την οποία προκαλεί η ανεπάρκεια εφοδιασμού.

Κι αυτό συμφωνήθηκε να το ψάξουν.

Δεν “αποφασίστηκε ακόμα…

Μ’ άλλα λόγια συμφώνησαν να δώσουν “ασπιρίνη” στον άρρωστο για να το ανακουφίσουν κάπως.

Δεν συμφώνησαν στο “φάρμακο” που θα “θεραπεύσει” την ασθένεια…

Οι τιμές ενέργειας σήμερα στην Ευρώπη φτάνουν μέχρι και… εφταπλάσιες από τα επίπεδά τους πριν την κρίση.

Δεν τις εκτόξευσε η… κερδοσκοπία!

Η κερδοσκοπία έπαιξε ρόλο να επιδεινώσει – και να επιταχύνει – την ανοδική τάση των τιμών.

Αν χτυπήσουν αποτελεσματικά την κερδοσκοπία με θεσμικά-νομικά “φρένα” (αυτό συζητάνε ουσιαστικά), θα φρενάρουν την άνοδο, και θα μειώσουν τις τιμές ενέργειες, τουλάχιστον προσωρινά, μέχρι και 35% ακόμα…

Αλλά αυτό ΔΕΝ είναι “λύση” στο πρόβλημα! Οι επιχειρήσεις της Ευρώπης δεν επιβιώνουν για πολύ, ούτε με 35% φθηνότερη ενέργεια από τα σημερινά επίπεδα ούτε με 50% φθηνότερη ενέργεια!

Ακόμα κι αν η τιμή της ενέργειας μειωνόταν μόνιμα κατά 70% από τα σημερινά επίπεδα, πάλι θα ήταν υπερδιπλάσια απ’ ό,τι πριν!

Το μόνο που πραγματικά “συμφώνησαν” (κι όχι όλοι, κι όχι απολύτως δεσμευτικά) είναι να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας, κατά ένα μικρό ποσοστό. Το οποίο επιτρέπει να βγάλουμε το φετινό χειμώνα – αλλά μέχρις εκεί…

Γιατί σύγχρονες οικονομίες στηρίζονται στην Ενέργεια! Και αναπτύσσονται μόνο αυξάνοντας τις ανάγκες τους στην Ενέργεια (ιδιαίτερα αν φιλοδοξούν να μπουν στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, που απαιτεί όλο και περισσότερη Ενέργεια). Ακόμα κι αν πάρουν τα πιο “έξυπνα” μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας (energy efficiency), πάλι θα χρειάζονται όλο και περισσότερη ενέργεια για να αναπτύσσονται.

Αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμφωνούν, αντίθετα, μόνιμη περιστολή στην κατανάλωση ενέργειας, τότε ουσιαστικά έχουν αποφασίσει να μπουν σε μακροχρόνια φάση στασιμότητας, συρρίκνωσης και αποβιομηχάνισης – πράγμα που θα έχει δραματικές επιπτώσεις: Κοινωνικές εκρήξεις, πολιτικές ανατροπές – ακόμα και για την ίδια την υπόσταση της ΕΕ!

Τους πήρε λοιπόν πέντε μήνες που συζητάνε πυρετωδώς το ενεργειακό για να αποφασίσουν δύο-τρία προσωρινά μέτρα ανακούφισης. Τα οποία δεν τα έχουν…καταλήξει ακόμα!

Όχι, τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά για την ΕΕ.

Κι όποιος παίρνει στα σοβαρά την Ευρώπη, αυτό πρέπει να το λέει – όχι να το κρύβει…

* Δείτε ένα τρίτο παράδειγμα. Από την ελληνική επικαιρότητα αυτή τη φορά:

Ακούμε ότι ο Τουρισμός μας – βασική πηγή εισοδήματος πλέον για την Ελληνική οικονομία – πήγε “εξαιρετικά” φέτος!

Όντως! Πιάσαμε (σχεδόν αγγίξαμε) τα επίπεδα του 2019 – της χρονιάς-ρεκόρ σε εισπράξεις πριν την κρίση της πανδημίας,..

Αλλά την ίδια στιγμή το εμπορικό έλλειμμα εκτοξεύθηκε σχεδόν στο 10%. Πράγμα εξαιρετικά ανησυχητικό.

Δηλαδή απ’ όλο αυτό τον “τζίρο” του τουρισμού, η εισφορά στο Ελληνικό ΑΕΠ ήταν μειωμένη.

Εδώ έγινε η “είσπραξη”, αλλά για ΑΕΠ που παρήχθη αλλού…

Φέτος ήταν ιδιαίτερη χρονιά: Ο κόσμος – Έλληνες και ξένοι – πήγαν διακοπές για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια υποχρεωτικού λοκντάουν.

Είχαν ακόμα χρήματα να ξοδέψουν από τις αναγκαστικές “οικονομίες” που έκαναν τα περασμένα δύο χρόνια.

Το 2023 προβλέπεται (απ’ όλους τους διεθνείς Οίκους) χρονιά ύφεσης για την Δύση. Αν φέτος είχαν να ξοδέψουν, του χρόνου μάλλον δεν θα έχουν.

Δεν “βγήκαμε” από την κρίση λοιπόν. Ανάσα πήραμε…

Αλλά η επόμενη χρονιά προβλέπεται δύσκολη.

* Δείτε κι ένα παράδειγμα ακόμα – επίσης ελληνικό: Φέτος τα δημόσια έσοδα από ταμειακή άποψη πάνε πολύ καλά…

Όντως! Αλλά πρόκειται ακόμα για “λογιστικό” κυρίως, όχι για “οικονομικό” αποτέλεσμα.

Μετράμε τα έσοδα από τις δύο τελευταίες δόσεις του περσινού φόρου, που μπήκαν φέτος στην αρχή του χρόνου, αλλά οικονομικά περνάνε στην περσινή “χρήση”. Μετράμε ακόμα κάποιους φόρους (ΕΝΦΙΑ κυρίως) που εισπράχθηκαν πριν την ώρα τους από την άνοιξη (κι έτσι δεν θα εισπραχθούν τους επόμενους μήνες).

Το να μπαίνουμε σε νέα φάση σοβαρής ύφεσης πανευρωπαϊκά (που αναμφίβολα θα επηρεάσει και την Ελλάδα) κι εμείς να…”πανηγυρίζουμε” για… ταμειακό πλεόνασμα οκταμήνου, όταν παραμένουμε μακράν η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ευρώπης και τα διεθνή επιτόκια εκτοξεύονται μαζί με τον πληθωρισμό, δεν “κολακεύει” ιδιαίτερα τη “διορατικότητά” μας…

Υπάρχει, βέβαια, μία “θετική” εξέλιξη, στην οποία όμως, δεν αναφέρεται κανείς: Η άνοδος του πληθωρισμού, βελτιώνει τη σχέση Χρέους προς ΑΕΠ!

Το Χρέος είναι σταθερό μέγεθος στον αριθμητή, το ΑΕΠ μεγαλώνει απότομα ΚΑΙ λόγω πληθωρισμού στον παρανομαστή – άρα το κλάσμα μειώνεται δυσανάλογα.

Κι αυτό, εδώ που τα λέμε, είναι “καλό” για το Ελληνικό Χρέος

Όπως λένε, ο πληθωρισμός συμφέρει πάντα τον οφειλέτη – και δεν συμφέρει τον δανειστή.

Όμως, αυτό που είναι “καλό” για το χρέος της Ελλάδας, ΔΕΝ είναι καλό για τους Έλληνες! Γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις δεν ανεβαίνουν όσο και οι τιμές, ενώ και οι τραπεζικές καταθέσεις τους απαξιώνονται.

Γι’ αυτό και κανείς δεν πανηγυρίζει για το ότι η Ελλάδα – ως υπερχρεωμένη χώρα – “ανακουφίζεται” από τον αυξημένο πληθωρισμό.

Όλα αυτά όμως, δεν τα ακούμε, δεν τα συζητάμε. απλώς τα “νοιώθουμε” όταν παίρνουμε τους λογαριασμούς κι όταν φτάνουμε στο ταμείο του supermarket.

Κι όπως θα σας πούνε και οι… ψυχολόγοι, ό,τι πονάει τους πάντες, αλλά δεν συζητιέται και δεν εκλογικεύεται από κανένα, συσσωρεύεται και κυοφορεί εκρήξεις.

* Η Ευρώπη μοιάζει όλο και περισσότερο με “ακυβέρνητο καράβι”.

Ακόμα και χώρες όπως η Βρετανία, με κοινοβουλευτική παράδοση αιώνων, δυσκολεύονται πια να βγάλουν πρωθυπουργό – και να τον κρατήσουν πάνω από ενάμιση μήνα!

Αλλά και χώρες που πάνε σε εκλογές (όπως η Σουηδία, η Ιταλία και η Βουλγαρία), δυσκολεύονται να αναδείξουν κυβέρνηση, επειδή τα αποτελέσματα της λαϊκής ετυμηγορίας δεν είναι “αρεστά” στις Βρυξέλλες!

Και χώρες που έχουν κυβέρνηση, όπως η Γαλλία, σαρώνονται από διαδηλώσεις μήνες μετά την εκλογή τους και δυσκολεύονται να κυβερνήσουν.

Κι άλλες που έχουν σταθερή κυβέρνηση, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία είναι… τσακωμένες με τις Βρυξέλλες. Που ακόμα δεν μπορούν να βρουν άκρη με την ανεξέλεγκτη αύξηση της τιμής ενέργειας.

Αυτή είναι ίσως η πραγματική εικόνα που εκτυλίσσεται πίσω από τις “μαγικές εικόνες” που μας μπερδεύουν και μας δυναστεύουν καθημερινά…

Δεν ξέρω αν βρισκόμαστε στην “σωστή πλευρά της Ιστορίας”…

Πάντως τα πράγματα δεν πάνε καλά…

ΥΓ. Η Ελλάδα από “υποσημείωση” μιας παραπαίουσας Ευρώπης, θα μπορούσε ίσως να έλθει στο προσκήνιο. Όχι ως “θύμα” της τουρκικής επιθετικότητας, όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή. Αλλά ως “πρωταγωνίστρια” νέων συσχετισμών στην Ανατολική Μεσόγειο. Δίνοντας πραγματικές λύσεις σ’ αυτά που όλοι βλέπουν, αλλά κανείς δεν τολμά να αγγίξει:

Τα ευρωπαϊκά κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή, τους αγωγούς εναλλακτικού εφοδιασμού της Ευρώπης πέρα από το ρωσικό αέριο, και τις τοπικές συμμαχίες που είναι απαραίτητες για να προχωρήσουν όλα αυτά.

Κι είναι “ώριμες” πια – με την Μελόνι στην Ιταλία κι ίσως με την επανεκλογή του Νετανιάχου στο Ισραήλ.

Η σύγχυση των “μεγάλων” και η αποσύνθεση των συσχετισμών ανάμεσά τους, είναι μεγάλη ευκαιρία για τους “μικρούς” να βγουν από το συλλογικό τέλμα.

Μόνο που αυτό προϋποθέτει ηγεσία που βλέπει “έξω από το κουτί” και είναι ικανή να ξεπεράσει τις ιδεοληψίες της και τις “δουλείες” της.

Για να παραμερίσεις τις “μαγικές εικόνες” και να βγεις από το τέλμα πρέπει πρώτα να πάψεις να φέρεσαι ως “μαθητευόμενος μάγος”…