Λίγο πριν εκπνεύσει το έτος 2008 και ενώ ο νεογέννητος Χριστός βρισκόταν στη φάτνη της Βηθλεέμ, οι Εβραίοι έκριναν κατάλληλη τη στιγμή να επιχειρήσουν αεροπορικό βομβαρδισμό της λωρίδας της Γάζας με θύματα εκατοντάδες αμάχους νεκρούς και πολλαπλάσιους τραυματίες. Ο «Ηρώδης» της Ουάσιγκτον έσπευσε να νουθετήσει τους Παλαιστινίους να πάψουν να ενοχλούν με τις ρουκέτες τους το Ισραήλ (είχε και αυτό κάποια θύματα). Ο «Πιλάτος» της ΕΕ, εκλεγμένος βέβαια όχι με τη δύναμη της «Νέας Ρώμης», αλλά με τη δύναμη αυτών που ελέγχουν την οικονομία και τα ΜΜΕ, έδειξε για μία ακόμη φορά πως ο βασιλιάς είναι γυμνός!
Συνεπώς δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε, αν έχουμε στοιχειώδη λογική, ποιος κυβερνά αυτόν τον πλανήτη. Και όμως άλλοι έχουν τη χάρη του πλανητάρχη. Αυτοί που, στην αφέλειά τους αλλά και στην απληστία για κέρδη κάποιων αξιωματούχων τους, εξαπολύουν πολέμους για την αύξηση της ασφάλειας του σιωνιστικού Ισραήλ με δυσμενείς συνέπειες ορατές πλέον και για την ίδια τους τη χώρα, μετά την πρόσφατη οικονομική κρίση, η οποία, κατά ειδικούς, δεν εκδηλώθηκε ακόμη σε όλο της το μέγεθος.
Ακόμη και οι Αραβικές χώρες, υπό φιλοδυτικά οι πλείστες καθεστώτα, εμφανίζονται άτολμες να καταγγείλουν το έγκλημα. Και μόνο ο Πέρσης πρόεδρος Αχμαντινεζάτ, δεν χρησιμοποιεί συβιλλικούς λόγους, όταν επιτίθεται φραστικά κατά του κράτους του Ισραήλ, το οποίο στήθηκε το 1948, υπό τις ευλογίες ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, για να δειχθεί περίτρανα ότι οι Σιωνιστές δεν ήλεγχαν ένα και μόνο μέρος του πλανήτη! Από τότε οι Παλαιστίνιοι, αρκετοί από τους οποίους είχαν βέβαια την αφέλεια να πουλήσουν τη γη τους σε «ουδέτερους» εθνικά, που όμως απεδείχθη ότι ενεργούσαν για εβραϊκά συμφέροντα, ζουν απάτριδες στην πατρίδα τους. Το σιωνιστικό Ισραήλ, με καθαρά φασιστική και γενοκτόνο πολιτική, αφού επέτυχε την προβολή του «Ολοκαυτώματος» των Εβραίων σε όλες τις υποταγμένες χώρες της Δύσης, εφαρμόζει την ίδια πολιτική, που καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου. Οι Παλαιστίνιοι είναι ανεπιθύμητοι στο έδαφος του Ισραήλ γι’ αυτό οι Σιωνιστές (όχι ο εβραϊκός λαός στο σύνολό του) τους δείχνουν να εννοήσουν πως πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα, αν θέλουν να επιβιώσουν. Οι κατά καιρούς εξαγγελίες της Ουάσιγκτον για αναγνώριση ανεξαρτήτου Παλαιστινιακού κράτους, αντιμετωπίζονται με θυμηδία από τους πολίτες του κόσμου, που δεν έχουν αποδεχθεί ακόμη την «εικονική πραγματικότητα» των «πλανηταρχών»! Οι Παλαιστίνιοι ζούσαν υπό καθεστώς ομηρίας και αντιμετώπιζαν επί μισό αιώνα τις δολοφονικές επιθέσεις και δολιοφθορές των νεοαφιχθέντων. Και αυτές εντάθηκαν από τους εποίκους μετά τον πόλεμο του 1967, οπότε φάνηκε μεν η κραυγαλέα ανεπάρκεια των Αράβων, όχι όμως και η ουσιαστική βοήθεια που προσέφεραν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ για την επικράτηση. Πριν από λίγα έτη οι Παλαιστίνιοι της Γάζας απομονώθηκαν από τον έξω κόσμο με νέο τείχος του αίσχους, για το οποίο κανένας ηγέτης της Δύσης δεν εξέφρασε άποψη. Ενέργειες του τύπου αυτού φαίνεται πως δεν συνιστούν ντροπή για τον πολιτισμό μας! Και οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι της Γάζας αναγκάζονται να διορύξουν σήραγγες κάτω από το τείχος, προκειμένου να προμηθευθούν από την Αίγυπτο είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα. Και δυστυχώς εκεί δεν διοικεί κάποιος φωτισμένος και μετριοπαθής ηγέτης, όπως ο Νάσερ, αλλά τυφλό όργανο της Δύσης (συνεπώς του Σιωνισμού). Έτσι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Αίγυπτο, όπως στο παρελθόν στην Ιορδανία και στον Λίβανο! Και αρκετοί πληρώνουν με τη ζωή τους την αποκοτιά, καθώς οι Ισραηλινοί εντοπίζουν τις σήραγγες και τις ανατινάζουν. Πιο πέρα οι σεΐχηδες του Ντουμπάι, μεθυσμένοι από τα πετροδολλάρια, επιχειρούν να μετατρέψουν μέρος της θάλασσας σε ξηρά, για τουριστικούς λόγους, όταν συμφυλέτες τους εξανδραποδίζονται και λιμοκτονούν!
Στα γαλανά νερά του Ειρηνικού περνά ξέγνοιαστες διακοπές ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ. Φυσικά και δεν έσπευσε να τοποθετηθεί επί των συμβάντων. Με νωπές τις δάφνες εκ της λαϊκής ετυμηγορίας και με την πρόσθετη τιμή του περιοδικού ΤΙΜΕ, που τον ανέδειξε ως πρόσωπο του απελθόντος έτους, επειδή ανεπτέρωσε τις ελπίδες του αμερικανικού λαού, ετοιμάζεται, με τους συνεργάτες που επέλεξε να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε πορεία προς ανάκαμψη. Βέβαια το μέλλον είναι η μόνη υπερβεβαιότητα των ανθρώπων χωρίς Θεό (Καμύ). Είναι φυσικό ο λαός να εναποθέτει για μία ακόμη φορά τις ελπίδες του σε έναν νέο ηγέτη, αφού έχασε την ελπίδα του προς τον Θεό! Το ερώτημα που δεν τίθεται είναι τόσο απλό: Είναι ελεύθερος ο Ομπάμα να ασκήσει την πολιτική της προτιμήσεώς του ή άλλοι επέλεξαν τους συμβούλους και συνεργάτες του πριν από αυτόν γι’ αυτόν. Πιστεύω πως σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία να κρίνουμε το τι πράγματι συμβαίνει. Ως τότε, αλλά, φοβούμαι, και στη συνέχεια, οι λαοί της γης θα στενάζουν κάτω από πολέμους και άλλες αναταραχές που επιβάλλει η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών. Αλλά ποιοι είναι πράγματι οι ισχυροί, οι πολυπράγμονες δημοσιογράφοι δεν μας γνωστοποιούν. Όχι, βέβαια, επειδή δεν γνωρίζουν καν οι ίδιοι. Το γνωρίζουν και πολύ καλά. Αλλά αυτοί, οι πράγματι ισχυροί, δεν είναι ανίσχυροι όπως κάποιοι υπουργοί ή ο Εφραίμ. Και ασφαλώς δεν έχουν λόγους οι δημοσιογράφοι να επιδείξουν ηρωισμό. Επαγγελματίες είναι και όχι ιδεολόγοι της ενημέρωσης.
«Μακρυγιάννης»
.