Η “Μαρία του Έβρου”, που… δεν πέθανε ποτέ!

Τελικά η “Μαρία του Έβρου”, το καημένο το προσφυγόπουλο που το αφήσαμε να πεθάνει σε νησίδα του Έβρου πέρσι το καλοκαίρι, ανήμερα της Παναγίας, κι αυτό προκάλεσε έξαλλες αντιδράσεις από ΜΚΟ και δικαιωματιστές στην Ευρώπη, για τα “εγκλήματα” που κάνει το ελληνικό κράτος – τελικά αυτό το άμοιρο κοριτσάκι ΔΕΝ πέθανε ποτέ! Ίσως ΔΕΝ υπήρξε ποτέ…

Κι όλοι αυτοί που πρωτοστάτησαν στην εκστρατεία σπίλωσης της Ελλάδας (εντός κι εκτός) τελικά παραδέχθηκαν το λάθος τους. Κάποιοι ελάχιστοι ζήτησαν και συγγνώμη.

Μερικοί ΔΕΝ ζήτησαν συγγνώμη – ακόμα ζητάνε και τα ρέστα!

Και οι περισσότεροι σιώπησαν (και ετοιμάζονται για την νέα εκστρατεία faulse alarms και fake news).

Tέλος καλό όλα καλά λοιπόν;

Όχι!

Γιατί το πρόβλημα τώρα μόλις αρχίζει.

Για την ακρίβεια, τώρα μόλις αποκαλύπτεται, μπροστά στα μάτια μας…

Κι αν δεν αντιδράσουμε τώρα, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας!

* “Έγκυρα” Ευρωπαϊκά περιοδικά όπως ο γερμανικός Spiegel που είχε δημοσιεύσει τρία άρθρα κι ένα podcast για το “προσφυγικό δράμα” με την επτάχρονη Μαρία που πέθανε, λέει, από δάγκωμα σκορπιού στον Έβρο:

– πρώτον, αναγκάστηκε να κατεβάσει και τα άρθρα και το podcast από την ιστοσελίδα του,

– δεύτερον υποσχέθηκε να ψάξει περισσότερο την υπόθεση και

– τρίτον – αφού την έψαξε προφανώς – αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους αναγνώστες του!

Άρα, παραδέχθηκε ότι είχε πει ψέματα. (Γιατί, αν είχε έστω και κόκκο αλήθειας η αρχική “είδηση”, ο Spiegel, ΔΕΝ θα ζητούσε συγγνώμη).

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που το “έγκυρο” Γερμανικό περιοδικό αποδεικνύεται (και παραδέχεται) ότι είπε ψέματα. Το 2018 ο πολυβραβευμένος συντάκτης του Κλάας Ρελότιους αναγκάστηκε να παραιτηθεί, γιατί αποκαλύφθηκε πως “κατασκεύαζε” εντελώς φανταστικές “πληροφορίες” και “συνεντεύξεις”, που δημοσίευε στο Spiegel. Η υπόθεση έγινε και κινηματογραφική επιτυχία (1000 Ζeilen – Xίλιες Γραμμές). Αλλά τα “δημοσιογραφικά” ήθη του Κλάας είναι ακόμα πολύ βαθιά ριζωμένα στον “έγκυρο” Τύπο της Γερμανίας (και όχι μόνο).

* Η ιστορία που κυκλοφόρησε αρχικά ήταν ότι ομάδα 38 προσφύγων από την Συρία έφτασαν στον Έβρο μέσω Τουρκίας, από εκεί προσπάθησαν να περάσουν στην Ελλάδα, οι Έλληνες συνοροφύλακες τους εμπόδισαν και “παγιδευμένοι” καθώς ήταν πάνω σε νησίδα του ποταμού, ένα επτάχρονο κοριτσάκι τσιμπήθηκε από σκορπιό και λίγο αργότερα πέθανε, “επειδή οι ελληνικές αρχές”, λέει, “αρνούνταν να τους βοηθήσουν”…

Η ανατριχιαστική “φωτογραφία” του νεκρού κοριτσιού έφτασε ηλεκτρονικά σε ευρωπαϊκά μέσα κι άρχισε η εκστρατεία για την “κόλαση” και το “ανθρωπιστικό έγκλημα” των ελληνικών αρχών που αρνούνται να βοηθήσουν τους “πρόσφυγες”!

Όχι για την Τουρκία που τους φέρνει ως εκεί μαζικά, αλλά για την Ελλάδα που αρνείται να τους δεχθεί παράνομα!

Εν πάση περιπτώσει, το “αφήγημα” αυτό αναδείχθηκε από μια Σύρια… influencer, την Baidaa S., που βρισκόταν, υποτίθεται, κι εκείνη ανάμεσα στους 38 συνοδεύοντας την 70χρονη γιαγιά της.

Στη συνέχεια δεν μάθαμε τι έγινε η γιαγιά (μάλλον δεν υπήρξε ποτέ, ούτε αυτή!) αλλά μάθαμε ότι η influencer βρέθηκε στη Γερμανία (σε επαρχιακή πόλη της Ρηνανίας-Παλατινάτου), όπου σήμερα αρνείται να μιλήσει για το θέμα!

* Κυρίως όμως αρνείται να διαψεύσει την άλλη “εκδοχή” για την ιστορία – γιατί υπήρξε και άλλη, εντελώς αντίθετη εκδοχή:

Την έδωσε άλλος πρόσφυγας ανάμεσα στους 38, ο οποίος κατήγγειλε ότι η influencer ήλθε σε επικοινωνία με τον “διακινητή” από την Τουρκία, που τον είχαν πληρώσει για να τους μεταφέρει ως εκεί, κι αυτός τους έδωσε αναλυτικά οδηγίες, μέσω tablet, πώς να πάρουν ένα μικρό κορίτσι υγιέστατο κατά τα άλλα, να το μακιγιάρουν κατάλληλα ώστε να μοιάζει “νεκρό” από δηλητηρίαση, να το φωτογραφήσουν κι ύστερα να το… κουρέψουν (γιατί παρέμενε ολοζώντανο και δεν έπρεπε να αναγνωρίζεται από τις ελληνικές αρχές) και να διαδώσουν τις σκηνοθετημένες φωτογραφίες και την ψεύτικη ιστορία.

Η οποία προκάλεσε μιαν ακόμα ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις (ο Ερντογάν απειλούσε την Ελλάδα ότι “σκοτώνει άμοιρους πρόσφυγες”),

προκάλεσε αντιπολιτευτική έκρηξη μέσα στην Ελλάδα, από τον κ. Τσίπρα, που κατήγγειλε την κυβέρνηση για “απάνθρωπη συμπεριφορά”,

ενώ προκάλεσε και “κατακραυγή” σε κάποιες πτέρυγες του Ευρωκοινοβουλίου, όπου Πράσινοι, Αριστεροί, λίγοι Φιλελεύθεροι και λιγότεροι Σοσιαλδημοκράτες, αποδοκίμαζαν, εν χωρώ, την Ελλάδα!

Για ένα “δράμα” που δεν συνέβη,

για ένα “νεκρό κοριτσάκι” που δεν ήταν νεκρό,

και για μια ιστορία που αργότερα ανεκλήθη και οι συντάκτες ζήτησαν συγγνώμη.

(Αλλά δεν ζήτησαν καμία συγγνώμη όσοι φωνασκούσαν στο μεταξύ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα).

* Στ’ αλήθεια δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη στον Έβρο. Σημειώνω μόνο, ότι η ΜΚΟ Humanrights 360 που πρώτη είχε προβάλει την “τραγική ιστορία” της Μαρίας”, πήρε αποστάσεις από το δημοσίευμα του Spiegel, πριν ακόμα την ανακαλέσει το περιοδικό.

Κι ότι η κυρία Βaida S, η Σύρια influencer που φέρεται να την έστησε, δεν περιλαμβάνεται σε καμία λίστα προσφύγων (όπως η ίδια ισχυρίστηκε αρχικά), βρέθηκε ξαφνικά στη Γερμανία, κανείς δεν ξέρει πώς (αφού, ως “πρόσφυγας”, δεν είχε ταξιδιωτικά έγγραφα) και η ίδια ΔΕΝ λέει τίποτε τώρα για να υπερασπιστεί την δική της, αρχική “εκδοχή”. Άρα κάποιοι ΑΚΟΜΑ την “προστατεύουν”!

Δεν ξέρουμε λοιπόν, τι ακριβώς έγινε στον Έβρο.

Ξέρουμε όμως τι ΔΕΝ έγινε εκεί: Δεν συνέβη η τραγική ιστορία της “νεκρής Μαρίας”. Ήταν απλώς ένα τεράστιο στημένο ψέμα.

* Δεν ξέρουμε ακόμα, πώς βρέθηκε εκεί η influencer, από πού προέρχεται, ποιοί την έβαλαν να πει αυτό το ψέμα, ποιοί ενορχήστρωσαν όλο αυτό το θόρυβο, και – το σπουδαιότερο – δεν ξέρουμε ποιοί την καλύπτουν ακόμα…

Διότι, αν μια “πρόσφυγας” λέει τέτοια τερατώδη ψέματα, προκαλεί τέτοιο θόρυβο και τέτοια διεθνή κατακραυγή, η ιστορία της λαμβάνει αμέσως και χωρίς κανένα έλεγχο τέτοια προβολή διεθνώς, ύστερα αποδεικνύεται ότι ήταν κατασκευασμένο μύθευμα,

κι ότι έχει εξασφαλίσει στο μεταξύ laissez passer και βρίσκεται όπου θέλει, με πλήρη κάλυψη, έχει παραβιάσει το μισό Ποινικό Κώδικα και απολαμβάνει πλήρους “ασυλίας”, δεν την αναζητά και δεν την ελέγχει κανείς, αυτό σημαίνει ότι κάτι πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο βαθύ και πολύ τρομακτικό έρχεται στην επιφάνεια, μπροστά στα μάτια μας.

Κι εμείς τι κάνουμε;

Κοιτάμε από την άλλη πλευρά και σφυρίζουμε αδιάφορα. Έτσι;

* Αλλά εδώ που τα λέμε, η περίπτωση της Μαρίας του Έβρου ΔΕΝ είναι η μόνη. Υπάρχουν κι άλλα “συμπτώματα”:

— Ο εισαγγελέας σε ακριτικό νησί του Αιγαίου άσκησε δίωξη προ μηνός σε βάρος μιας ΜΚΟ ότι συνεργαζόταν με διακινητές και σκηνοθετούσε “τραγωδίες”!

Εδώ δεν έχουμε διάψευση μιας fake ιστορίας.

Εδώ έχουμε άσκηση κανονικής δίωξης από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Τι απέγινε; Η εν λόγω ΜΚΟ λειτουργεί ακόμα;

Άλλες ΜΚΟ που “δραστηριοποιούνται” στους ίδιους χώρους και υιοθετούν αντίστοιχες πρακτικές ελέγχθηκαν;

Ακούει κανείς;

Ή όλα πάνε για συγκάλυψη ΚΑΙ σε αυτή την περίπτωση;

— Κι ακόμα: Πριν ένα χρόνο προτάθηκε στην Ελλάδα ένα πρόσωπο για βράβευση από την Προεδρία της Δημοκρατίας, για την προσφορά του, λέει, στο “ανθρωπιστικό έργο διάσωσης προσφύγων” κλπ.

Το πρόσωπο αυτό είχε πρωτοστατήσει στην διακίνηση τέτοιων fake news όπως της μικρής Μαρίας στον Έβρο,

είχε “συνεργαστεί” με αμαρτωλές ΜΚΟ (που συνεργαζόταν συστηματικά με διακινητές από την Τουρκία),

είχε καταγγείλει τις ελληνικές διωκτικές αρχές, δηλαδή το Λιμενικό, αλλά και την FRONTEX ως “απάνθρωπες” – ως τις “χειρότερες στον κόσμο”!

και ΑΥΤΟ το άτομο προτάθηκε για “βράβευση” από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας!

Ευτυχώς κάποιοι κινήθηκαν και το απέτρεψαν την τελευταία στιγμή.

Αλλά δεν μάθαμε ποιοί πρότειναν τη βράβευση εντός τέτοιου συστηματικού συκοφάντη της χώρας;

Θα το μάθουμε ποτέ; Και θα δώσουν καμία εξήγηση;

Είμαστε εντελώς “μπάστε σκύλοι αλέστε”;

— Τέλος τις τελευταίες εβδομάδες υποτίθεται ότι συγκλονίστηκε η ΕΕ από την αποκάλυψη του Qatar-gate, του σκανδάλου που πρωταγωνιστούσε η τότε αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Εύα Καίλή, ο σύντροφός της Τζιόρτζι, ο πρώην ευρωβουλευτές Παντσιέρι και κάποιοι σημερινοί ευρωβουλευτές (από την Ιταλία). Όλοι αυτοί – μέλη της Σοσιαλιστικής Ομάδας, εντελώς “συμπτωματικά” – συνδέονταν με την ΜΚΟ Fight Impunity (δηλαδή “Πολεμήστε την Ατιμωρησία”), υποτίθεται ότι έκαναν εκστρατεία για τα “δικαιώματα των προσφύγων” κι έπαιρναν χρήματα από το Κατάρ, τη χώρα που χρηματοδοτούσε την διακίνηση παράνομων μεταναστών προς την Ελλάδα – και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Για το ποιοί τα έπαιρναν από τη ΜΚΟ αυτή μαθαίνουμε κάθε μέρα από κάτι. Γιατί το τι ακριβώς έκανε η ΜΚΟ αυτή, δεν μαθαίνουμε τίποτα!

Ελέγχεται η Fight Impunity γιατί υπερασπιζόταν το Κατάρ. Αλλά ΔΕΝ ελέγχεται (ακόμα τουλάχιστον) γιατί υπερασπιζόταν τα κυκλώματα διακίνησης!

Για τους ευρωπαίους η παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων στο… Κατάρ είναι πολύ “σοβαρή”. Το σύγχρονο δουλεμπόριο ΜΕΣΑ στην ίδια την Ευρώπη είναι μάλλον “ασήμαντη υπόθεση”…

* Ακούσαμε απλώς ότι στο ίδιο κύκλωμα της Fight Impunity εμπλέκεται, πέρα από το Κατάρ και το Μαρόκο! Μια ακόμα χώρα που διακινεί παράνομους μετανάστες – από την Αφρική αυτή τη φορά. Τι “σύμπτωση” κι αυτή;

Τελικά όλα έρχονται στο φώς. Χορός εκατομμυρίων (για την ακρίβεια εκατοντάδων εκατομμυρίων) από ΜΚΟ πάσης φύσεως, που χρηματοδοτούνται από χώρες οι οποίες διακινούν παράνομους μετανάστες από την Ασία ή την Αφρική, και τους παρουσιάζουν ως “πρόσφυγες”, και κάνουν ό,τι μπορούν για να διαβρώσουν τον ευρωπαϊκό τύπο και το ευρωκοινοβούλιο και να κάμψουν όσους Ευρωπαίους αντιστέκονται ακόμα.

Προσφιλής τους μέθοδος – και πλέον αποτελεσματική – να φτιάχνουν ανατριχιαστικές ιστορίες με ανθρώπινα “δράματα”.

Από τον άψυχο κορμάκι του “μικρού Αϊλάν” σε παραλία της Αλικαρνασσού, τον Σεπτέμβριο του 2015, που “σόκαρε” τότε ολόκληρο τον κόσμο, κι ύστερα αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ναυάγιο που είχε προκαλέσει ο ίδιος ο πατέρας του θύματος, που μάλλον ήταν κι αυτός διακινητής!

Και τον οποίο οι Τουρκικές αρχές δίκασαν και καταδίκασαν ως διακινητή, αλλά ο Ερντογάν μετά το πραξικόπημα του 2016 τον “επιβράβευσε” δίνοντάς του χάρη και – μαζί – την τουρκική υπηκοότητα!

Μέχρι τη “νεκρή μικρή Μαρία του Έβρου”, που όπως αποδείχθηκε δεν υπήρξε ποτέ!

Εκμεταλλεύονται αληθινές δραματικές ιστορίες που τις παρουσιάζουν εντελώς διαφορετικά ή κατασκευάζουν ανύπαρκτες ιστορίες, εκμεταλλευόμενοι τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά της Ευρώπης και υπονομεύοντάς την με κύματα εργαλειοποιημένων.

Τα χρήματα είναι πολλά. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Η διείσδυσή τους έχει προχωρήσει πολύ – πολύ ψηλά (στα κυκλώματα εξουσίας) και πολύ βαθιά (στα κυκλώματα ενημέρωσης) – έχουν διαφθείρει πολλούς, αλλά αντίδραση από τις δημοκρατικές κοινωνίες ΔΕΝ υπάρχει ακόμα!

Σκάει το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο, όμως μαθαίνονται λίγα, ελέγχονται ελάχιστοι, δεν συνδέονται μεταξύ τους, δεν ξηλώνονται τα δίκτυα και δεν τιμωρείται κανείς απ’ όσους στήνουν το μηχανισμό.

Αληθινά εγκληματικά κυκλώματα επηρεάζουν τις κοινωνίες, διεισδύουν στην ελίτ, αγορεύουν στα νομοθετικά σώματα, εξαπατούν την κοινή γνώμη, εξαγοράζουν βουλευτές και δημοσιογράφους και εκβιάζουν ή διασύρουν όσους αντιστέκονται.

Είναι μια επικερδέστατη μπίζνα.

Είναι ένα επικίνδυνο καρκίνωμα.

Είναι απεχθέστατη εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου.

Είναι πρωτοφανής απειλή για τις ανοικτές δημοκρατικές κοινωνίες.

Είναι αδίσταχτοι, είναι αργυρώνητοι, είναι αδυσώπητοι.

Μηδενικοί ανοχή στους διακινητές και σε όσους συνεργάζονται μαζί τους!

Οι δημοκρατίες παραμένουν όρθιες και δυνατές, όσο αντιστέκονται σε όσους τις υπονομεύουν.

Όταν χάσουν τα ανακλαστικά τους και δεν μπορούν πια να αντισταθούν, παύουν να είναι δημοκρατίες…

ΥΓ.1 Τώρα δεν βλέπουμε μόνο τα σκάνδαλα των διεφθαρμένων ΜΚΟ. Τώρα βλέπουμε και τη συγκάλυψή τους από τις αρχές. Την απροθυμία των αρχών να ελέγξουν τι γίνεται, ποιοί τα παίρνουν, ποιοί αποσιωπούν ή συγκαλύπτουν, ποιοί έχουν εξασφαλίσει “ατιμωρησία” στους ενόχους, ποιοί διασυνδέονται με ποιούς και ποιοί γνωρίζουν αλλά δεν μιλούν, δεν αντιδρούν, δεν διαμαρτύρονται…

ΥΓ.2 Ένας βάρβαρος ηγέτης πήγε κάποτε στην “κραταιά” Ρώμη ως αιχμάλωτος και μετά από λίγο έφυγε ελεύθερος και… επέστρεψε στο βασίλειό του!

Φεύγοντας αναφώνησε:

— Χαίρε Ρώμη, πόλη εξωνημένη (δηλαδή πουλημένη)!

Τους είχε εξαγοράσει όλους!

Μετά από λίγο η Ρώμη κατέρρευσε σε εσωτερικό χάος…

Αυτά…