Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.
Ναι, είμαστε λαός με αδυναμίες και μειονεκτήματα, αλλά έχουμε αισθήματα, έχουμε ανθρωπιά, δείχνουμε αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο. Το είδαμε όταν η γειτονική Τουρκία και η Συρία επλήγησαν από φονικό σεισμό και η κοινωνία μας μέσω σωματείων, Ενοριών και με άλλους τρόπους συγκέντρωσε βοήθεια. Το κάναμε όχι διότι περιμένουμε διπλωματικά ανταλλάγματα, αλλά διότι αυτός είναι ο πολιτισμός μας.
Είδαμε ουρές εθελοντών στη Λάρισα να περιμένουν να δώσουν αίμα για τους τραυματίες του πολύνεκρου δυστυχήματος μετά τη σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη. Πολλοί έτρεξαν αυθόρμητα για να βοηθήσουν τον πάσχοντα συνάνθρωπο, διότι αυτή είναι η ψυχοσύνθεσή μας.
Ζήσαμε την αλληλεγγύη των γειτόνων, των φίλων, αλλά και αγνώστων προς αγνώστους κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ναι, παραμένουμε Άνθρωποι έστω και αν ορισμένοι γκρινιάζουν για τα στραβά της κοινωνίας μας.
Και όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία όταν θυμόμαστε ότι σε άλλες χώρες πέθαναν χιλιάδες ηλικιωμένοι κατά τη διάρκεια θερινού καύσωνα, διότι τα παιδιά και τα εγγόνια τούς εγκατέλειψαν μόνους για να πάνε διακοπές. Στη χώρα μας μπορεί να μην είναι όλα σωστά, αλλά δεν είμαστε τόσο αδιάφοροι για τους γονείς μας και τους ηλικιωμένους συγγενείς.
Βρείτε όσα ελαττώματα θέλετε στον σύγχρονο Έλληνα. Υπάρχουν όμως και τα θετικά. Τα βλέπουμε στις δύσκολες στιγμές. Διότι αυτή είναι η πολιτιστική κληρονομιά μας.
Δείχνουμε ανθρωπιά και αλληλεγγύη, διότι αυτό διδάσκει η Ορθόδοξη Πίστη μας. Κάτι ακούσαμε από την Εκκλησία, κάτι μάθαμε από τους μεγαλυτέρους, κάτι έμεινε και από τα Θρησκευτικά του σχολείου. Ναι, η αγάπη και η αλληλεγγύη την οποία δίδαξε ο Χριστός και την οποία κήρυξαν οι Άγιοι, είναι χαραγμένη στην ψυχή μας ακόμη κι αν δεν το συνειδητοποιούμε. Και θα είναι τεράστια η ζημιά αν κάποιοι θελήσουν να αποκόψουν τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων μας από τη Χριστιανική διδασκαλία, η οποία προβάλλει ως πρότυπο τον Καλό Σαμαρείτη.
Δείχνουμε συμπαράσταση στον συνάνθρωπο, διότι αυτή είναι η ιστορική μας κληρονομιά. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας διατηρήσαμε έναν γηγενή πολιτικό και κοινωνικό θεσμό, τις Κοινότητες. Το κοινοτικό πνεύμα έδενε τους Έλληνες μεταξύ τους και στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Ο κοινοτισμός δίδαξε στον Έλληνα να μην αφήνει αβοήθητες τις χήρες και τα ορφανά. Θυμηθείτε τα περίφημα Αμπελάκια, πολύ κοντά στο σημείο του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Διαβάστε πώς οι ναυτικοί των νησιών μας είχαν καθορίσει γραπτώς τη βοήθεια στις οικογένειες των αγνοουμένων από τα ναυάγια.
Έχουμε μέσα μας την ανθρωπιά και τη συμπόνια, γι’ αυτό και στον λαό μας δεν μπόρεσαν να ευδοκιμήσουν κοσμοθεωρίες βασισμένες στον Υπεράνθρωπο του Νίτσε ή στο απατηλό όραμα της δικτατορίας του προλεταριάτου. Δεν πρόκειται ποτέ να βρουν ισχυρή υποστήριξη αντιλήψεις, που ζητούν την ισοπέδωση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η συνείδηση του Έλληνα εναρμονίζεται μόνο με το δημοκρατικό πολίτευμα και απορρίπτει τους ολοκληρωτισμούς.
Αξίζει να διατηρήσουμε αυτή την ταυτότητα. Με σεβασμό σε κάθε άλλο λαό, σε κάθε διαφορετικό πολιτισμό. Ας σεβασθούμε τη θρησκεία μας, τη γλώσσα μας, την Ιστορία μας. Και ας μεταδώσουμε τις ανθρωπιστικές αξίες στη νέα γενιά.
Ανάβω και εγώ ένα κεράκι στη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 4.3.2023
1 comment
Συγχαρητήρια. Έξοχο άρθρο.