Απαράδεκτη μεθόδευση του ΥΠΑΙΘ σε βάρος των γονέων για διδασκαλία της ομοφυλοφιλίας στα σχολεία

Γράφει ο Χρήστος Α. Κορκόβελος

Με έγγραφο που εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας (ΥΠΑΙΘ) στις 11 Οκτωβρίου 2022 (Αρ. Πρωτ.: Φ.2.1/ΕΧ/60156/124677/Δ7) [1] εγκρίθηκε για το σχολικό έτος 2022-2023 η υλοποίηση στα σχολεία εκπαιδευτικών προγραμμάτων καθώς και συνοδευτικό υλικό του Υπουργείου Υγείας (ΥΠ.ΥΓ) που απευθύνονται σε μαθητές και μαθήτριες της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η συμμετοχή των μαθητών σε αυτά τα προγράμματα είναι προαιρετική και προϋποθέτει την ενυπόγραφη έγκριση των γονέων. Οι γονείς, ωστόσο, καλούνται να υπογράψουν τύποις ένα λιτό έντυπο στο οποίο δεν αναφέρεται το παραμικρό για το τι πρόκειται να διδαχτούν τα παιδιά τους.

Στα εκπαιδευτικά προγράμματα περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων και ο θεματικός άξονας “Προαγωγή ψυχικής υγείας παιδιού και εφήβου”. Μία από τις δράσεις του φέρει τον τίτλο «Η διαφορετικότητα στη σχολική κοινότητα ως ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη». Η δράση αυτή απευθύνεται σε μαθητές και μαθήτριες σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης των τάξεων Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού (βλ. σελ. 10). Η εν λόγω δράση υλοποιείται μέσω διδακτικού υλικού, στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα προπαγανδιστικό βίντεο διάρκειας ενός λεπτού. Στο βίντεο αυτό [2] προβάλλεται η ομοφυλοφιλία ως επιλογή ισότιμη με την ετεροφυλοφιλία, υπό το σύνθημα: «Η ισότητα είναι δικαίωμα».

Το βίντεο αυτό αποτελεί τμήμα ενός μεγαλύτερου βίντεο [3] διάρκειας έξι λεπτών, όπου παρουσιάζονται εκτενέστερα οι ίδιες απόψεις. Και τα δύο βίντεο περνάνε την άποψη ότι όσοι δεν επικροτούν την ομοφυλοφιλία είναι βίαιοι και βάναυσοι άνθρωποι.

Στον θεματικό άξονα «Σεξουαλική και Αναπαραγωγική Υγεία» στη δράση «Μεγαλώνω και αλλάζω! Τι μου συμβαίνει; Για μικρούς και μεγαλύτερους εφήβους!», που απευθύνεται σε μαθητές και μαθήτριες σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας (ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Α΄-Β΄ τάξεις Γυμνασίου) το έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας (σελ. 5) περιέχει τις ακόλουθες υποδείξεις:

“Σε σχέση με το υποβληθέν υλικό του άξονα Β: Σεξουαλική και Αναπαραγωγική Υγεία του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού σημειώνεται ότι στην παρουσίαση (PowerPoint) με τίτλο: «Σεξουαλική Αγωγή για Κορίτσια» στη διαφάνεια 35 με τίτλο “Ποια είναι η ιδανική ηλικία για την έναρξη των σεξουαλικών επαφών”: αναφέρεται: “Σε κάθε περίπτωση φρόντισε ο/η σύντροφός σου [σ.σ. Ο/Η ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ!] να έχει ίδια ή λίγο μεγαλύτερη ηλικία από εσένα και όχι πολύ μεγαλύτερη”. Το εν λόγω σημείο δεν υπάρχει στην αντίστοιχη διαφάνεια 33 της παρουσίασης που απευθύνεται στα αγόρια παρότι παραμένει η ανάγκη για τη σχετική διευκρίνιση. Επιπλέον, η μονομερής αναφορά ενδέχεται να θεωρηθεί ότι εμπεριέχει διάκριση. Συστήνεται να προστεθεί το ίδιο σχόλιο (σ.σ. η έμφαση δική μου) και στην παρουσίαση που απευθύνεται σε αγόρια».

Για την παιδαγωγική διάσταση του θέματος έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:

α) Η αξιακή εξίσωση της ομοφυλοφιλίας με την ετεροφυλοφιλία δεν συμβαδίζει με τα παραδεδεγμένα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία δείχνει μεν σεβασμό και ανοχή στη διαφορετικότητα, μα στον αξιακό της κώδικα προτάσσει σαφώς την ετεροφυλοφιλία. Αναγνώριση δικαιωμάτων δεν σημαίνει εξίσωσή τους στην αξιακή κλίμακα της κοινωνίας. Όπως γράφει η Σιμόν Βέιλ, η ιεραρχική ταξινόμηση είναι ζωτική ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής.[4] Για να καταστεί πιο σαφές ότι είναι αδόκιμο να εκλαμβάνονται ως αξιακώς ισόβαθμα τα ποικίλα δικαιώματα, ας κάνουμε κάποιες προεκτάσεις και παραλληλισμούς: Αφότου αποποινικοποιήθηκε η μοιχεία, οι εξωσυζυγικές σχέσεις έπαψαν να αποτελούν αδίκημα. Είναι δικαίωμα των συζύγων να προβαίνουν σ’ αυτές. Συνάγουμε, μήπως, εξ αυτού ότι πρέπει να τις προβάλλουμε στα μικρά παιδιά ως ισότιμες προς τις ενδοσυζυγικές σχέσεις; Στη σύναψη σχέσεων οι δύο σύντροφοι δικαιούνται να έχουν μεταξύ τους μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Δικαιούνται, επίσης, να συνάπτουν συνειδητά ερωτικές σχέσεις βάσει οικονομικών κινήτρων. Οι ενήλικοι/ες δικαιούνται, τέλος, να επιλέγουν το ελεύθερο σεξ επί χρήμασι. Μιας κι είναι δικαίωμα των ανθρώπων να προβαίνουν σ’ αυτού του είδους τις σχέσεις, πρέπει να τις προβάλλουμε στα παιδιά ως ισότιμες με εκείνες που βρίσκονται ψηλά στην κλίμακα των αξιών;

Συμπερασματικά, η αναγνώριση δικαιωμάτων δεν πρέπει να συνεπάγεται την ισοπέδωση των αξιακών προταγμάτων της κοινωνίας.

β) Από πού άραγε το ΥΠΑΙΘ, το ΥΠ.ΥΓ και οι υποκινητές αυτών των δράσεων αντλούν το ηθικό δικαίωμα να υπονομεύουν τον αξιακό κώδικα του ελληνικού λαού; Εδράζονται στο Σύνταγμα και τους εκπαιδευτικούς νόμους ή, αντιθέτως, καταστρατηγούν το σκοπό της παιδείας, που ορίζει (Νόμος 1566/85, άρθρο 1 §α) οι μαθητές «να διακατέχονται από πίστη προς τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης»;

γ) Από το γεγονός ότι το ως άνω βίντεο εντάσσεται στον θεματικό άξονα «Προαγωγή ψυχικής υγείας παιδιού και εφήβου», σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο περιεχόμενό του, διαφαίνεται ότι προσανατολισμός του προγράμματος είναι να εκλαμβάνει ως εκδήλωση φοβικότητας κάθε είδους αρνητική κρίση ή επιφύλαξη των μαθητών για την ομοφυλοφιλία. Και να την αντιμετωπίζει όχι ως δήλωση προτίμησης και αξιακού προτάγματος, αλλά ως ψυχολογικό σύνδρομο που χρήζει συμβουλευτικής διαχείρισης προκειμένου να εξαλειφθεί. Εξαιρώ βεβαίως, κάθε εκδήλωση κακοήθειας, που ασφαλώς είναι καταδικαστέα.

δ) Στα πλαίσια του προγράμματος είναι απαράδεκτο να αφήνεται να εννοηθεί -έστω εμμέσως- στους μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού και Α΄, Β΄ Γυμνασίου ότι ενδείκνυται να συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις σε αυτή την πρώιμη ηλικία.

Θεωρώ αναγκαίο να προασπιζόμαστε και να προβάλλουμε τα αξιακά προτάγματα του λαού και του πολιτισμού μας. Ο δρόμος της ισοπέδωσης είναι μακρύς και ολισθηρός και δύνανται να προκαλέσει ντόμινο αθέμητων ανατροπών.

Η μεθόδευση του ΥΠΑΙΘ που ζητά από τους ανυποψίαστους γονείς να εγκρίνουν εν αγνοία τους τέτοιου είδους διδαχές και να επιτρέψουν στα παιδιά τους να συμπληρώσουν ανώνυμα ερωτηματολόγια, χωρίς οι ίδιοι να έχουν λάβει απολύτως καμία ενημέρωση, είναι υφαρπαγή υπογραφής και ωμή εξαπάτηση!

Όπως διαφαίνεται από τα σχετικά έγγραφα των δύο υπουργείων, η συγκεκριμένη μεθόδευση έχει απώτερες βλέψεις μέσω της αξιοποίησης των διδακτικών πορισμάτων της. Στο έγγραφο του ΥΠΑΙΘ (σελ. 3) αναφέρεται πως το εκπαιδευτικό υλικό πρόκειται να αξιοποιηθεί «εφόσον κριθεί ότι υπάρχει συνάφεια με το Πρόγραμμα Σπουδών ή/και το σχετικό Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων». Με βεβαιότητα, συνεπώς, ας αναμένουμε ότι σύντομα μετά την εφαρμογή των προγραμμάτων, είτε έχουμε κυβέρνηση ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ, το ΥΠΑΙΘ θα εξαγγείλει ότι αυτά στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία, το διδακτικό υλικό τους θα αξιολογηθεί θετικά και θα εισαχθεί στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων (Ε.Δ.), τα οποία έχουν ενταχθεί στο υποχρεωτικό πρόγραμμα των δημοτικών  σχολείων. Στις θεματικές ενότητες των Ε.Δ. ήδη περιλαμβάνονται η Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση και η Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία, που κουμπώνουν θαυμάσια με τα δύο ανωτέρω προγράμματα του Υπουργείου Υγείας. Επειδή στα Ε.Δ. δεν έχει διατεθεί καθορισμένο διδακτικό υλικό σε μαθητές και δασκάλους, είναι προφανές ότι το προωθούμενο διδακτικό υλικό του Υπουργείου Υγείας, το μη κατάλληλο για παιδιά της τρυφερής αυτής ηλικίας, θα δοθεί για να καλύψει αυτό το κενό.

Υ.Γ. Υποθέτω ότι κανείς δεν ξαφνιάζεται από το γεγονός ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ σιωπούν για το θέμα αυτό.

15 Μαρτίου 2023

[1] https://edu-gate.minedu.gov.gr/images/Egkekrimena_programmata/Ekpaideytika_programmata/%CE%95%CE%93%CE%9A%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%97_%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%98.pdf 

[2] https://www.youtube.com/watch?v=rX5xc2dM0GE&t=1s&ab_channel=VNAKIS 

[3] https://www.youtube.com/watch?v=BxJket-y3J0&t=3s&ab_channel=VNAKIS 

[4] Simon Weil, The Need for Roots Prelude to a Declaration of Duties Towards Mankind, Routledge 2002, σελ. 17.