Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 17 Ιουνίου
2011
Ο ΧΟΤΖΑΣ ΦΕΧΤΟΥΛΑΧ ΓΚΙΟΥΛΕΝ ΕΞΗΓΕΙ ΤΗ
ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ Οταν μιλάμε για ένα
θρησκευτικό τάγμα, ο αρχηγός του οποίου θεωρεί τον εαυτό του περίπου ως
προφήτη, όπως αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξή του, τότε είναι λογικό ο φερόμενος
ως Νο 2 του τάγματος να δηλώνει ότι η εκλογική επιτυχία του Ερντογάν «δεν
οφείλεται μόνο στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αλλά στη δυναμική
της συντηρητικής δημοκρατίας», η οποία έχει διαστάσεις, όχι μόνο τουρκικές,
«αλλά και διεθνείς».
Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Το
τάγμα του πανίσχυρου στην Τουρκία χότζα Φεχτουλάχ Γκιουλέν ξεκαθαρίζει, εμμέσως
πλην σαφώς, ότι, εάν δεν υπήρχε η «δυναμική της συντηρητικής δημοκρατίας»,
εννοώντας τη δυναμική του τάγματος, δεν θα ήταν γεγονός «η νέα Τουρκία». Αυτό
ανέφερε σε άρθρο του χθες στην ελεγχόμενη από το τάγμα εφημερίδα «Ζαμάν», ο Χουσεΐν
Γκιουλέρτζε, ο πιο στενός συνεργάτης του Γκιουλέν. Στο άρθρο υπογραμμίζει την
ηγετική φυσιογνωμία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά λέει ότι το κυβερνών κόμμα
«είναι η πολιτική έκφραση της συντηρητικής δημοκρατίας». Τονίζει επίσης ότι «οι
συντηρητικοί, παραμένοντας πιστοί στις αξίες τους, ενσωματώθηκαν στον υπόλοιπο
κόσμο». Και επειδή σημείο των καιρών στην Τουρκία είναι η συρρίκνωση της ισχύος
των υπόλοιπων σουνιτικών θρησκευτικών ταγμάτων μπροστά στη δύναμη του τάγματος
Γκιουλέν, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι «το ζητούμενο είναι η σωστή ανάγνωση της
εποχής και της θρησκείας».
Όσο για τον ίδιο τον Γκιουλέν, από
συνέντευξη που παραχώρησε σε ειδησεογραφική ιστοσελίδα στη Γερμανία, μαθαίνουμε
ότι θεωρεί τον εαυτό του κάτι σαν προφήτη. Στην ερώτηση για τις κατηγορίες που
έχει δεχτεί στο παρελθόν στην Τουρκία (όπως η προσπάθεια εγκαθίδρυσης ισλαμικού
καθεστώτος), διατυπώνει το εξής ερώτημα: «Υπάρχει στην ιστορία προφήτης που να
μην έχει κατηγορηθεί;». Και συνεχίζει: «Αλλοι έχουν θανατωθεί και άλλοι έχουν
εξαναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα τους». Στην τελευταία αυτή κατηγορία
κατατάσσει προφανώς τον εαυτό του. Ο Γκιουλέν από το 1999 βρίσκεται στις ΗΠΑ.
Προφήτης κυβερνά, με άλλα λόγια, την
Τουρκία ή, αν μη τι άλλο, είναι η πολιτική και κοινωνική δυναμική της χώρας του
και όχι μόνο. Το μοντέλο περί ήπιου Ισλάμ, που προωθείται για το χώρο της Μέσης
Ανατολής και γενικότερα, προωθείται ουσιαστικά μέσω Γκιουλέν και όχι Ερντογάν.
Κι αν ληφθεί υπ’ όψιν η είδηση, που έρχεται από τα Κατεχόμενα της Κύπρου, ότι
έχουν πωληθεί στο τάγμα του Γκιουλέν τα διάφορα ιδρύματα προπανεπιστημιακής
αγωγής του λεγόμενου «Πανεπιστημίου Ανατολικής Μεσογείου», μέσα σε όλα, αποκτά
παρεμπιπτόντως και μία «νέα πτυχή» το Κυπριακό! *