Μετά την κατάρρευση της Εθνικής Οικονομίας και την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος εφαρμογής του Μνημονίου από την Βουλή των Ελλήνων, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό την κηδεμονία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (και όχι μόνον). Συνεπεία της κακοδιαχείρισης από ανεπαρκείς ηγέτες, αλλά σίγουρα και των ξένων μεθοδεύσεων, η άλλοτε περήφανη Ελλάδα έχει εκχωρήσει μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στους ξένους δανειστές (και σύγχρονους δυνάστες της). Δεν μπορεί πλέον να ασκήσει αυτόνομη εξωτερική πολιτική, αλλά ούτε και εσωτερική διακυβέρνηση χωρίς αυστηρή επιτήρηση, προερχόμενη από ξένα κέντρα αποφάσεων. Αρκετοί λοιπόν, όχι άδικα κατά την άποψη μας, δεν διστάζουν να μιλούν για “υποδούλωση” και για την “σύγχρονη κατοχή της Ελλάδας”. Χωρίς μάλιστα, επισημαίνουμε, να έχει χρειαστεί η οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση.
Γίνεται αντιληπτό ότι οι επιπτώσεις που θα επιφέρει μια πιθανή παρατεταμένη περίοδος αδυναμίας της Ελλάδας (και στο αμυντικό κομμάτι), θα είναι καταστροφικές. Το “ντόμινο των οικονομικών εξελίξεων”, ενδέχεται να επιφέρει ολέθριες επιπτώσεις και στα Εθνικά μας θέματα. Οι ενδείξεις είναι ήδη πολλές και βοούν: Αδυναμία να αναχαιτιστεί η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο και στον Έβρο, ατολμία στην οριοθέτηση της Αποκλειστική Οικονομικής Ζώνης στην ζωτική περιοχή του Καστελλόριζου, συνέχιση της υποχωρητικότητας στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και… αποχή στο Κυπριακό (εκεί που κατά την άποψη μας, θα κριθεί η δυνατότητα του Ελληνισμού να αντισταθεί στην Τουρκική βουλιμία).
Με την παρουσία του Γ. Παπανδρέου στην εξουσία, με την ταυτόχρονη παρουσία του “ευέλικτου” Χριστόφια στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και με τον ερχομό της εποχής της προαναφερθείσας κηδεμονίας της Ελλάδας, έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για νέα καταιγιστικά και καθοριστικά πλήγματα κατά του Έθνους. Η σημερινή συγκυρία είναι η πλέον κατάλληλη γι’ αυτούς που επιδιώκουν την περαιτέρω αποδυνάμωση του Ελληνισμού και την εκμετάλλευση με μηδαμινό κόστος (την υφαρπαγή και σφετερισμό ουσιαστικά), των φυσικών πόρων που υπάρχουν στο Ελληνικό υπέδαφος και στις Ελληνικές θάλασσες (που ήταν άλλωστε, ευθύς εξαρχής, ο αντικειμενικός στόχος). Η τελική παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία και στην Αγγλία (η οποία παράδοση, κατά την γνωστή ομολογία των ίδιων των Αμερικανών, έγινε ανεπιτυχώς το 2004, με την “επιχείρηση” για “λύση” με βάση την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία – Δ.Δ.Ο. – του σχεδίου Ανάν), είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πολυμέτωπη επίθεση που δέχεται το Ελληνικό Έθνος.
Οι σκοτεινές δυνάμεις της “νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων” και της “Παγκοσμιοποίησης”, στοχεύουν:
1. Στον οικονομικό στραγγαλισμό της Ελλάδας και της Κύπρου.
2. Στην αποδυνάμωση της στρατιωτικής τους ισχύος, συνεπώς και της ικανότητας τους να δρουν αποτρεπτικά χαλώντας τα σχέδια των ιδίων και των συμμάχων τους στην περιοχή (βασικά της Τουρκίας).
3. Την “δημογραφική καταστροφή” των δύο χωρών, για ευνόητους λόγους (κυρίως για να πετύχουν την εκρίζωση των Ελληνικών Εθνικών αποθεμάτων και την εξασθένηση των αντιστάσεων που απέμειναν). Ήδη επιτυγχάνεται με ταχείς ρυθμούς η αποσύνθεση του Εθνικού κοινωνικού ιστού μέσω μιας “μεθοδευμένης λαθρομετανάστευσης”. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι “δρόμοι των λαθρομεταναστών”, οδηγούν στην Ελλάδα (μέσω Τουρκίας μάλιστα).
4. Στην αποκοπή της Κύπρου από την Ελλάδα (μέσω ενός ξεπουλήματος της Κύπρου με Δ.Δ.Ο., τύπου σχεδίου Ανάν) και του αποκλεισμού της πιθανότητας χάραξης κοινής αμυντικής γραμμής αλλά και κοινών θαλάσσιων συνόρων (δια της οριοθέτησης Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών – Α.Ο.Ζ. – που θα έβγαζαν την Τουρκία και τους συμμάχους της, εκτός του παιγνιδιού της εκμετάλλευσης των τεραστίων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου).
Ο Ελληνισμός αιμορραγεί πλέον ακατάσχετα και οι μόνοι που δεν φαίνεται να νοιάζονται, είναι οι σημερινοί ηγέτες που επικεντρώνονται σε παιγνίδια ανάληψης της εξουσίας, ανεξαρτήτως Εθνικού κόστους. Για να ορθοδρομήσει το Έθνος θα πρέπει προηγηθεί η κάθαρση από το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο. Μέχρι όμως να φύγουν οι ανεπαρκείς και να αναλάβουν οι άξιοι (που θα υπηρετούν μόνο τα Ελληνικά Εθνικά συμφέροντα), οι απανταχού αγανακτισμένοι Έλληνες θα πρέπει να αντισταθούν στην αφαίμαξη του Ελληνισμού από τους ξένους, εμποδίζοντας την συνέχιση των διαπραγματεύσεων (τώρα που ο Ελληνισμός είναι ευάλωτος, εξασθενημένος οικονομικά, διπλωματικά και στρατιωτικά) που στοχεύουν στο “κλείσιμο” των Εθνικών θεμάτων. Ζητείται επειγόντως… ΕΛΛΗΝΙΚΗ ηγεσία που θα κινήσει τα “γρανάζια της αυτοσυντήρησης του Έθνους” και θα μετατρέψει την σημερινή αδυναμία σε δύναμη αντεπίθεσης!
1 comment
Οι διαπιστώσεις πάντα χρήσιμες, κανείς δεν λέει όχι. Από εκεί κι ύστερα, μια από τα ίδια. Οργισμένη αμηχανία. Ετεροβαρής παρουσίαση διαπιστώσεων και προτάσεων.
Τέλος πάντων διαβάζεται με ενδιαφέρον και – αν κανείς αγνοήσει το ύφος που αρχίζει πια να γίνεται ξύλινο (“Οι σκοτεινές δυνάμεις της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων και της Παγκοσμιοποίησης…”) – θα συμφωνήσει με τα περισσότερα.
Έως ότου βέβαια φτάσει στο “δια ταύτα”. Εκεί δεν τίθεται θέμα “να συμφωνήσεις ή όχι”. Ναι εντάξει, συμφωνούμε και δεν μιλώ ειρωνικά. Αλλά σε τι ακριβώς; Η τελευταία παράγραφος δεν τιμά τον συντάκτη: απλοποιήσεις (να φύγουν οι ανεπαρκείς και να έρθουν οι άξιοι), υπονοούμενα περί προδοσιών, ασάφειες (ποιών εθνικών θεμάτων ακριβώς; ποιο κλείσιμο;), ευχολόγια, ένας αχταρμάς σαλπισμάτων χωρίς μέθοδο, σκεπτικό και προτάσεις.
Τείνω να καταλήξω: Η ποσότητα οργής που υπάρχει στα κείμενα της επικαιρότητας είναι αντιστρόφως ανάλογη της χρησιμότητάς τους.
Φιλικά,
Γιάννης Μικρός