Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ πού κυβερνᾶται μέ λογική, δέν θά εἶχε ποτέ ἀποφασισθεῖ νά κλείσει μιά παραγωγική μονάδα, προκειμένου στήν θέση της νά ἐγκατασταθοῦν γραφειοκράτες (Πάρκο Ὑπουργείων τό εἶχαν ὀνομάσει). Σέ μιά χώρα πού κυβερνᾶται μέ λογική, οἱ ἀποφάσεις τῆς Κυβερνήσεως –καλές ἤ κακές– θά εἶχαν ἐφαρμοσθεῖ. Στήν Ἑλλάδα ὅμως τίποτε ἀπό αὐτά δέν συμβαίνει. Καί ἀκόμη χειρότερα, ὅταν ἡ πραγματικότης καταδεικνύει ὅτι κάποιες ἀποφάσεις εἶναι ἐσφαλμένες, οὐδείς ἔχει τήν εὐελιξία νά τίς ἀναστείλει καί νά ὁδηγήσει τά πράγματα στήν ὀρθή ὁδό.
Γιά πολλοστή φορά ἀναφερόμαστε στήν «πονεμένη ἱστορία» τοῦ ἐργοστασίου τῶν Ἑλληνικῶν Ἀμυντικῶν Συστημάτων στόν Ὑμηττό. Ἡ ἀπόφασις ἀπομακρύνσεώς του (μετεγκατάστασις ὀνομάσθηκε) ἐλήφθη τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2021. Ἤδη τόν Φεβρουάριο τοῦ 2022 ἡ εἰσβολή τῆς Ρωσσίας στήν Οὐκρανία ἐδημιούργησε ηὐξημένες ἀνάγκες πυρομαχικῶν. Θά ἦταν μιά χρυσή εὐκαιρία ἀπογειώσεως τῶν ἐξαγωγῶν τῶν Ἑλληνικῶν Ἀμυντικῶν Συστημάτων.
Μιά κυβέρνησις μέ λογική θά ἀπεφάσιζε ἀμέσως τήν ἀναστολή τῆς μετεγκαταστάσεως καί θά ἔβαζε τό ἐργοστάσιο νά δουλεύει. Ἀλλά φαίνεται πώς στήν Ἑλλάδα τέτοια κυβέρνησις δέν ὑπάρχει. Τά πράγματα ἀφέθησαν στήν τύχη τους. Οὔτε τό ἐργοστάσιο μετεγκαταστάθηκε οὔτε ὅμως καί ἔγινε καί καμμία κίνησις γιά ἐπανέναρξη τῆς παραγωγῆς.
Ἡ κατάστασις ἔμεινε –καί παραμένει– στό κενό. Στό μεσοδιάστημα τό δῶμα τοῦ κεντρικοῦ κτηρίου τῶν ΕΑΣ χρησιμοποιήθηκε γιά τήν τέλεση μιᾶς δεξιώσεως, οἱ προσκεκλημένοι τῆς ὁποίας εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ἀντιληφθοῦν γιά ποιόν λόγο ἡ ἀπόφασις δημιουργίας Πάρκου Ὑπουργείων στόν Ὑμηττό ἦταν τόσο ἀνεδαφική. Οἱ ὁδικές προσβάσεις πρός τήν περιοχή εἶναι ἀνεπαρκέστατες. Ἡ κίνησις τοῦ προσωπικοῦ τῶν ἐννέα ὑπουργείων πού θά ἐγκαθίσταντο ἐκεῖ θά δημιουργοῦσε ἐφιαλτικές συνθῆκες στούς δρόμους. Κατά τά λοιπά ἕνας ὄροφος τοῦ κτηρίου διοικήσεως μετετράπη σέ τηλεοπτικό στούντιο γιά τό γύρισμα γνωστῆς τηλεοπτικῆς σειρᾶς. Διερωτώμεθα ἄν αὐτά ἦσαν καί τά μοναδικά ἔσοδα τῶν ΕΑΣ αὐτῆς τῆς περιόδου!
Καί ὅμως θά μποροῦσαν νά ἔχουν γίνει «χρυσωρυχεῖο». Παρά ταῦτα ὑπάρχουν πληροφορίες γιά σχέδια πού δέν εὐοδώθηκαν καί γιά ἐπενδυτικές προτάσεις πού μέχρι στιγμῆς συζητιοῦνται. Μέ τόν ρυθμό πού πηγαίνουν, θά τελειώσει ὁ πόλεμος καί ἀκόμη ἀποφάσεις δέν θά ἔχουν ληφθεῖ. Θά ὁμιλοῦμε γιά μίαν ἀκόμη «χαμένη εὐκαιρία». Γιά τήν ὁποία οὐδείς θά κληθεῖ νά λογοδοτήσει.
Ἐν τῷ μεταξύ, κάποιοι φωστῆρες προσανατολίζονται νά ἀναληφθεῖ ἀπό τά ΕΑΣ μόνον τό ἔργο τῆς γομώσεως τῶν πυρομαχικῶν καί ὄχι ἡ κατασκευή μεταλλικῶν μερῶν. Γιά νά γίνει ἀντιληπτό τί σημαίνει αὐτό, θά παραθέσουμε ἐδῶ τά στοιχεῖα πού ἀνήρτησε παλαιό διευθυντικό στέλεχος τῶν ΕΑΣ, πού παρακολουθεῖ καί σήμερα πολύ στενά τήν κατάσταση.
Πρόκειται γιά τόν Παναγιώτη Μοσχολιό, ὁ ὁποῖος σέ ἀνάρτησή του σχετικά μέ τήν ἑταιρεία, ἀναφέρει: «Ἡ ἀπόφαση τῆς Ε.Ε. γιά μιά πολύ μεγάλη προμήθεια βλημάτων πυροβολικοῦ διαμετρήματος 155χιλ. εἶναι πράγματι μιά σημαντική εὐκαιρία γιά τά Ἑλληνικά Ἀμυντικά Συστήματα νά συμμετέχουν στήν παραγωγή τους. Νά σημειώσουμε ὅτι ἡ παραγωγή τοῦ μεταλλικοῦ κορμοῦ αὐτῶν τῶν βλημάτων γίνεται σέ δύο βασικά μηχανήματα στό ἐργοστάσιο τοῦ Ὀβιδουργείου στόν Ὑμηττό. Τό πιό βασικό μηχάνημα εἶναι ἡ πρέσσα 1.500 τόνων πού ἐπιτρέπει ἐτήσια παραγωγή 20.000 περίπου κορμῶν. Ἡ παραγωγική ὁλοκλήρωση τῶν κορμῶν γίνεται σέ ἕναν τόρνο κωνικο-ποίησης. Ἀκολούθως οἱ κενοί κορμοί γομώνονται στό ἐργοστάσιο τοῦ Λαυρίου. Οἱ μεταλλικοί κορμοί συμμετέχουν μέ 70% προστιθέμενη ἀξία στό τελικό προϊόν ἐνῷ ἡ γόμωση μόνο μέ 30% περίπου. Ὅμως ἡ κυβέρνηση προτίθεται νά ἀποκλείσει τά ΕΑΣ ἀπό τήν παραγωγή τῶν μεταλλικῶν κορμῶν ἀφήνοντας τό 70% τῆς παραγωγῆς σέ ξένους προμηθευτές. Νά σημειωθεῖ ὅτι στό Ὀβιδουργεῖο καί στήν πρέσσα τῶν 1.500 τόνων παρήχθησαν καί παραδόθηκαν πρόσφατα πυρομαχικά τοῦ Π.Ν. Ἴσως διατυπωθεῖ ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι ὁ τόρνος κωνικοποίησης χρειάζεται ἐπισκευή χαμηλοῦ κόστους. Ὅμως ἡ Ε.Ε. χρηματοδοτεῖ μέ 40-50% τό κόστος ἐπενδύσεων γιά τίς ἑταιρεῖες πού θά μετέχουν στό πρόγραμμα. Γιατί λοιπόν αὐτή ἡ προσέγγιση; Γιατί θά ἀφήσουμε τό 70% τῆς ἀξίας τοῦ προϊόντος σέ ξένα χέρια;».
Μπορεῖ κανείς νά ἀπαντήσει; Καί γιά νά μήν ὑπάρχουν παρερμηνεῖες, θά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἀκόμη οἱ ἀμυντικές βιομηχανίες ὑπάγονται στό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν. Ὅσο καί ἄν αὐτό ἀκούγεται παράλογο, τό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης δέν ἔχει τήν παραμικρή ἁρμοδιότητα ἐπί τοῦ ζητήματος. Ἄν λοιπόν θέλουμε νά δοῦμε τά πράγματα νά βελτιώνονται, πρέπει αὐτό νά ἀλλάξει. Πρίν νά εἶναι πολύ ἀργά . Καί δέν ὁμιλοῦμε γιά τήν Οὐκρανία. Γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ἀνησυχοῦμε. Γιά τίς ὁποῖες δυστυχῶς τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν, χρόνια τώρα, δέν ἔχει δείξει τό παραμικρό ἐνδιαφέρον.
Ἄρθρο στήν «ΕΣΤΙΑ», Σ. 19 Αὐγούστου 2023, φ. 42.630 σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 21/08/2023).