Υπάρχει, τελικά, «σχέδιο για την κρίση»; Ή δεν υπάρχει;
Ας ξεχάσουμε προς στιγμήν την Ελλάδα. Κι ας δούμε τι γίνεται διεθνώς:
* Τον περασμένο Οκτώβριο η (προηγούμενη) κυβέρνηση των ΗΠΑ προώθησε σχέδιο ύφους 800 δισεκατομμυρίων, για την σωτηρία του τραπεζικού συστήματος (το περιβόητο Σχέδιο Πόλσον). Στην αρχή απορρίφθηκε. Μετά τροποποιήθηκε κι έγινε αποδεκτό. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε διαφορετικά απʼ ό,τι αρχικώς είχε σχεδιαστεί. Ύστερα, ήλθε η (νέα) κυβέρνηση Ομπάμα κι έβγαλε νέο σχέδιο ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων για την υπόλοιπη οικονομία. Κι όσον αφορά το χρέος και το έλλειμμα, έπαψαν πια να μετρούν …
Πώς σας φαίνονται όλα αυτά; Έχουν σχέδιο; Μάλλον αυτοσχεδιάζουν…
* Στην Ευρώπη μόλις τον περασμένο Ιούνιο ανέβαζαν τα επιτόκιο γιατί… φοβόντουσαν τον πληθωρισμό! Κι ύστερα, αντί για την «πληθωριστική έκρηξη» που περίμεναν τους ήλθε η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι τιμές αντί να εκτιναχθούν καταβυθίστηκαν, κι άρχισαν να μειώνουν τα επιτόκια (που ως τότε τα ανέβαζαν).
Κι ύστερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άνοιξε τις χρηματοδοτικές κάνουλες κι έδωσε στις εθνικές κυβερνήσεις χρήματα να σώσουν τις τράπεζές τους. Κι ύστερα οι τράπεζες πήραν τα χρήματα κι αντί να τα δώσουν στην οικονομία έκλεισαν τα «τρύπες» τους και «κάθισαν πάνω στην ρευστότητά τους». Κι ύστερα οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης ψάχνουν τρόπους για να υποχρεώσουν τράπεζες να δώσουν τη ρευστότητα στην αγορά. Κι ακόμα ψάχνουν…
Πώς σας μοιάζουν όλα αυτά; Ότι έχουν σχέδιο; Ή μήπως ότι δεν ήξεραν που πήγαιναν κι ύστερα δεν ήξεραν τι τους βρήκε και τώρα απλώς αυτοσχεδιάζουν;
Κι ύστερα έρχονται οι Αμερικανοί και επιδοτούν την αυτοκινητοβιομηχανία τους (με κεφάλαια από το Πακέτο Πόλσον που ήταν για τις τράπεζες!) Κι αναγκάζονται οι Ευρωπαίοι να επιδοτήσουν τις δικές τους αυτοκινητοβιομηχανίες, που είναι εθνικές και μεταξύ τους ανταγωνιστικές. Παραβιάζοντας κατάφωρα την κοινοτική νομοθεσία…
Κι έρχεται ο Σαρκοζύ και παραγγέλνει ότι τα χρήματα που δίνει στις γαλλικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να πάνε στις τσεχικές θυγατρικές τους, πράγμα που προκαλεί τη μήνι των Τσέχων. Κι όλοι θυμώνουν με το Σαρκοζύ, κι ετοιμάζονται να κάνουν… ό,τι ακριβώς κι εκείνος!
Σας φαίνεται ότι όλα αυτά γίνονται «κατόπιν σχεδίου»;
Κι ύστερα ερχόμαστε εμείς – στην Ελλάδα – και αναρωτιόμαστε «αν έχουμε Σχέδιο για την κρίση»!
Όταν καλώς γνωρίζουμε ότι ουδείς έχει σχέδιο. Όλοι αυτοσχεδιάζουν…
Θέτουμε το λάθος ερώτημα, τη λάθος στιγμή, στη λάθος χώρα και με το λάθος τρόπο.
Α ναι, δίνουμε και τη λάθος απάντηση. Αλλά αυτό, πια, είναι το λιγότερο…
Αναδημοσίευση από το δίκτυο 21 – Ημερομηνία δημοσίευσης: 11-02-09
.