Στις 8 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της ψευδεπίγραφης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», δηλαδή του γειτονικού μας κράτους των Σκοπίων. Είναι ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουμε μία σύντομη αναδρομή σ’ αυτή την εικοσαετία και να εξαγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον.
Από την πρώτη στιγμή της γεννήσεώς του το κράτος αυτό βασίσθηκε στο ψεύδος. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος του 1991 ήταν: «Θέλετε να ανακηρυχθεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας μέσα σε μία συνομοσπονδία των γιουγκοσλαβικών λαών;». Δηλαδή οι πολίτες που ψήφισαν ΝΑΙ πιθανότατα να ήθελαν την παραμονή των Σκοπίων στην τότε εν ζωή Γιουγκοσλαβία, αλλά τελικά η ο Γκλιγκόροφ και οι συνεργάτες του υφήρπασαν αυτή την ψήφο και ανακήρυξαν κράτος αποσχιζόμενοι τελείως από το πολυεθνικό κράτος της Γιουγκοσλαβίας. Βεβαίως το ψεύδος ενυπήρχε στην όλη υπόθεση του «μακεδονισμού» από το 1944. Τότε ο κομουνιστής δικτάτωρ Τίτο, αρχηγός των Παρτιζάνων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατασκεύασε το «μακεδονικό ἐθνος» , αναμιγνύοντας Σέρβους, Βουλγάρους, Έλληνες κ. α κατοίκους της περιοχής Βάρνταρσκα, δηλαδή της νοτίου Σερβίας. Ένα τέτοιο έθνος μέχρι τότε δεν είχε καταγραφεί ούτε σε απογραφές Οθωμανών ή Γερμανών κατακτητών των Βαλκανίων, ούτε σε περιγραφές ξένων περιηγητών. Άλλωστε στον Μακεδονικό Αγώνα 1903-1908 η σύγκρουση –εκκλησιαστική, εκπαιδευτική, και κυρίως ένοπλη-έλαβε χώραν μεταξύ Ελλήνων (Πατριαρχικών) και Βουλγαριζόντων (Εξαρχικών). Ουδείς δήλωνε ότι ανήκει σε ξεχωριστή εθνότητα Μακεδόνων. Η χρήση μιας ελληνοβουλγαρικής διαλέκτου από μερικές χιλιάδες εντοπίων δεν ήταν ασφαλές αποδεικτικό εθνοτικής ταυτότητας. Πολλοί αγωνιστές της ελληνικής υποθέσεως μιλούσαν αυτό το τοπικό ιδίωμα. Έτσι και σήμερα κακώς προβάλλεται η χρήση του γλωσσικού ιδιώματος από μικρό αριθμό κατοίκων της Δ. Μακεδονίας ως δήθεν απόδειξη «μακεδονικής» και μη ελληνικής συνειδήσεως.
Τα είκοσι χρόνια που πέρασαν μάς έδωσαν τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τη δύναμη της λαϊκής βούλησης, όταν αυτή κινητοποιείται για ένα υψηλόφρονα σκοπό και όταν εκφράζεται δυναμικά, δημοκρατικά και με σαφή επιχειρήματα. Τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της περιόδου 1992-1994 στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στη Λευκωσία, στη Μελβούρνη, στη Νέα Υόρκη και όπου αλλού ζουν Έλληνες, εμπόδισαν κάποιους Έλληνες ενδοτικούς πολιτικούς να παραχωρήσουν το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια με επίσημη ελληνική υπογραφή. Το 1995 ο τότε υπεύθυνος της Ευρ. Ενώσεως για τα Βαλκάνια Ντέϊβιντ Όουεν, πρώην ΥΠΕΞ της Μ. Βρετανίας, βρέθηκε γία μία ομιλία στην Αθήνα. Ήμουν αυτήκοος μάρτυς της απαντήσεώς του ότι δηλαδή τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών με τη συμμετοχή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου Ελλήνων σε κάθε πόλη, τον έπεισαν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την προκλητικότητα των Σκοπίων. Φωνή λαού, οργή Θεού!
Το σκοπιανό πρόβλημα ανέδειξε την πενία των επιχειρημάτων της υποχωρητικής μερίδας στην κοινωνίας μας και εκείνων που ήθελαν εξ αρχής να «ξεφορτωθούμε» το πρόβλημα, δηλαδή να χαρίσουμε σε ένα πολυεθνικό υβρίδιο την ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας. Πρώτα ανακάλυψαν ότι είχαμε ευκαιρία να λύσουμε τη διένεξη με τον όρο «Σλαβομακεδονία» και με την παρέμβαση του Πορτογάλου ΥΠΕΞ Πινέϊρο. Έχυσαν ποταμούς μελανιού για να καταδικάσουν τους .. εθνικιστές που δεν δέχθηκαν το πακέττο Πινέϊρο, αλλά δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα Απομνημονεύματα του τότε Σκοπιανού Προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ, ο οποίος παραδέχεται ότι ουδέποτε τα Σκόπια δέχθηκαν να συζητήσουν την πρόταση αυτή. Στη συνέχεια επιστρατεύθηκε το επιχείρημα ότι θα ανοίξουμε μερικές επιχειρήσεις στα Σκόπια και θα αλώσουμε την εξωτερική πολιτική τους. Τελικά συνέβη το αντίθετο. Η περίφημη οικονομική διπλωματία μας οδήγησε ελληνικά κεφάλια να εγκλωβισθούν στην σκοπιανή οικονομία και η ανταμοιβή μας ήταν η όλο και περισσότερο εντονότερη σκλήρυνση των σκοπιανών αλυτρωτικών και ανθελληνικών θέσεων.
Οι οπαδοί των υποχωρήσεων δεν κάμφθηκαν και ανακάλυψαν τη διεθνή πίεση, ότι δηλαδή πολλές ξένες χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αλλά λησμονούν ότι όταν κάποιος σού καταπατήσει το χωράφι, από εσένα, τον νόμιμο ιδιοκτήτη, περιμένει την αναγνώριση της παράνομης κατοχής του και όχι από τους γείτονες. Και νόμιμος κάτοχος των ιστορικών τίτλων επί της Μακεδονίας, αρχαίας και νεώτερης, είμαστε μόνον εμείς οι Έλληνες. Αυτό παραδέχονται δεκάδες αμερικανοί ιστορικοί με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτό αποδεικνύουν όλες οι ιστορικές πηγές, αυτό ομολογεί ακόμη και ο αντιπαθής από την υπόθεση της Κύπρου, Χένρι Κίσσιγκερ, ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ το 1974. Ένα ακόμη επιχείρημα των υποχωρητικών ήταν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί σήμερα να υποχρεωθεί να αλλάξει το συνταγματικό του όνομα. Κι όμως το 2002 η μέχρι τότε ονομαζομένη Νέα Γιουγκοσλαβία αναγκάσθηκε από την Ευρ. Ένωση και τον Επίτροπο Χαβιέ Σολάνα μέσα σε ένα βράδυ να μετονομασθεί σε «Σερβία – Μαυροβούνιο». Χρειάζεται διπλωματική πίεση και εμείς δεν την ασκήσαμε όσο έπρεπε.
Το κράτος της ΦΥΡΟΜ αποτελεί ουσιαστικά ένα υβρίδιο, δηλαδή ένα αποτυχημένο πείραμα κατασκευής νέας εθνότητας. Ήδη άρχισαν να αναφύονται τα προβλήματα που προκαλεί ο βιασμός της ιστορίας και της εθνολογίας από τον Τίτο και τους επιγόνους του. Το 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί με αποσχιστικές τάσεις προς το Κοσσυφοπέδιο. Χιλιάδες ψευδομακεδόνες δηλώνουν πλέον Βούλγαροι, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός της καταπιεσμένης ελληνικής μειονότητας. Μήπως τελικά το πρόβλημα του ονόματος θα λυθεί με τη διάλυση του σκοπιανού υβριδίου;
Κ.Χ. 18.9.2011
22 comments
Οι νεο-Έλληνες κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια. Ενώ η ουσία του άρθρου με βρίσκει προσωπικά να _ταυτίζομαι_ με τον συγγραφέα (στο θέμα της γένεσης ενός Έθνους-Κράτους με ρόλο προτεκτοράτου), από την άλλη διακρίνω στο κείμενο μια νεο-ελληνική αντίφαση, που αποτελεί εδώ και δύο σχεδόν αιώνες χαρακτηριστικό γνώρισμα της (νεο-ελληνικής) ταυτότητάς μας. Τοποθετούμε με εκπληκτική άνεση το πρόθεμα ψευδο-, σε οτιδήποτε απειλεί την (κοραϊκής εμπνεύσεως) “ιδιοπροσωπία” μας, ενώ από την άλλη μακελέψαμε τον κοσμοπολιτισμό μας, την ακριβή μας Ρωμηοσύνη, “εξελληνίζοντας” τον οποιονδήποτε δεν μιλούσε την ελληνική, στο ελλαδικό Κράτος: λατινοφώνους, αλβανιτοφώνους, σλαυοφώνους. Γίνεται αναφορά στους “Έλληνες” των Σκοπίων, στο άρθρο του αξιοτίμου κ. Χολέβα. Γιατί καμία αναφορά στους Αρμάνι/Ρωμάνι, δηλαδή στους λατινοφώνους αδελφούς; Ή μήπως αυτούς εννοούμε “Έλληνες”; Μήπως παραείμαι προκλητικός με αυτά που γράφω; Μήπως δεν θα έπρεπε να “τολμώ” να εκφέρω δημόσιο λόγο, που έρχεται σε αντίθεση με τις επικρατούσες απόψεις; Πολύ εύκολα πάντως μας τοποθετείτε στο ίδιο “τσουβάλι” με τους εθνομηδενιστές και τους αποδομιστές. Θα καταθέτω την προσωπική μου άποψη αδιαφορώντας για την όποια αντίδραση, και θα συνοψίσω ως εξής: με το να συντηρητικοποιείται ακόμη περισσότερο η Κοινωνία μας, δεν κερδίζουμε απολύτως τίποτα. Αν ήμαστε Κοσμοπολίτες, αν ήμαστε Ρωμαίοι δηλαδή, όπως οι έμποροι πρόγονοί μας, που κατακτήσανε τα Βαλκάνια κτίζοντας Εκκλησίες και Σχολειά, έχοντας την ευλογία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, του Πατριαρχείου της Ρωμηοσύνης, του τελευταίου προπυργίου του ρωμέικου πολιτισμού μας, θα είχαμε “κατακtήσει” προ καιρού τα Βαλκάνια, με την πρόταση πολιτισμού μας και θα ήμαστε ένα με τους απανταχού Ορθοδόξους αδελφούς μας. Με τις εθνικιστικές, και καθόλα ανιστόρητες και αντεπιστημονικές (μόνο για εσωτερική κατανάλωση!) εξάρσεις, μοιάζουμε με την χελώνα που σαν βλέπει την νταλίκα να ‘ρχεται καταπάνω της, “ασφαλίζεται” στο καβούκι της… εμείς οι νεο-Έλληνες, άξιοι απόγονοι του Κοραϊσμού, με σάλτσα βαυαρομαγειρεμένης προτεσταντίζουσας “Ορθοδοξίας”, σκάβουμε συνέχεια τον λάκκο μας. Δεν έχουμε να αντιτάξουμε τίποτα δημιουργικό στον εθνικισμό, παρά μόνο εθνικισμό. Ο κ. Χολέβας αναφέρεται κατά καιρούς στον σύγχρονο Άγιο, τον π. Παϊσιο. Θα θυμάται ότι ο Γέροντας πάντοτε έλεγε “μην φοβάστε την σαύρα των Σκοπίων, δεν τσιμπάει”. Ο δρόμος του εθνικισμού δεν οδηγεί πουθενά. Όπως έγραφε και ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, σε κείμενό του για τους Σέρβους ομοδόξους, που δεν μπορώ δυστυχώς να βρω, και το γράφω όπως το θυμάμαι: μπροστά από την Αγία Τράπεζα, κατά την διάρκεια του Αναίμακτου Μυστηρίου γινόμαστε όλοι Ένα Σώμα. Είναι άτιμο το σαράκι του εθνικισμού: διαστρεβλώνουμε μέχρι και τα λόγια του Παύλου, λόγια της Αγίας Γραφής, για χάρη του: ξεχνούμε ότι η ταυτότητα του Γένους μας είχε να κάνει ανέκαθεν με το Πρόσωπον, την Ουσία, και όχι με φυλετισμούς και μάταιους εθνικισμούς.
Το παιγνίδι με τα Σκόπια δεν χάθηκε στην δεκαετία του ’90, αλλά πολύ πιο πριν: στα χρόνια όπου οι γυναίκες της Μικρασίας αποκαλούνταν “πόρνες”, επειδή ήταν μοντέρνες εν συγκρίση με τις γυναίκες της Ελλάδας, και οι άνδρες “τουρκόσποροι”…ένας χαρακτηρισμός που έκρυβε περισσή εμπάθεια και ζήλεια, εφόσον οι “τουρκόσποροι” ξέρανε και τ’ αγγλικά τους, και τα γαλλικά τους, και ήταν Κοσμοπολίτες, με Κ κεφαλαίο. Κάποτε, στα σχολειά, δέρνανε αλύπητα τα βλαχόπουλα, αν τους ξέφευγε λατινική λέξη από το στόμα τους. Βαπτιστήκανε όλοι τους Γραικοί, όπως και οι Χριστιανοί Αλβανίτες. Επιλέξαμε τον φυλετισμό αντί την πρόταση Πολιτισμού: και τώρα υφιστάμεθα τις συνέπειες.
Υ.Γ.
Για όσους έχουνε διαβάσει τον βίο του Αγίου Ανδρέα, του δια Χριστόν Σαλού, θα έχουνε ήδη διαπιστώσει ότι στην εποχή του η Ρωμηοσύνη δεν είχε ποτιστεί ακόμα με το δηλητήριο του εθνικισμού. Ο Άγιος αναφέρεται στο Γένος των Ρωμαίων, στις προφητείες του. Θυμίζω, σε όσους γνωρίσαν τον π. Παϊσιο, ότι αν και αγράμματος, με τα κολυβογράμματά του έλεγε ότι είμαστε “Ρωμαίοι” “Βυζαντινοί” “Θεανθρωπιστές”. “Ανεβήκαμε πιό ψηλά από το να ‘μαστε Έλληνες”. Πολλοί βάζουνε διάφορα λόγια στο στόμα του Αγίου αυτού πατέρα, αλλά ο βίος και η Πολιτεία του μας πείθει πως είναι πιο πιθανό να έβγαλε από την ψυχούλα του αυτά τα λόγια, από τ’ άλλα εθνικιστικά, με τα οποία τον χρεώνουνε οι ίδιοι οι άνθρωποι που μιλάνε για Ελλ…, Νεφελιμ, κλπ. …
Εξαιρετικό άρθρο. Ας μου επιτραπεί μία διευκρίνιση: Δεν ήταν “δεκάδες” αλλά εκατοντάδες (πάνω από 300) οι αμερικανοί ιστορικοί και αρχαιολόγοι επιστήμονες που έστειλαν επιστολή προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ με την οποία κονιορτοποιούν την σκοπιανή προπαγάνδα με επιστημονικά επιχειρήματα. Τους ζήτησα να με συμπεριλάβουν στη λίστα των υπογραψάντων την επιστολή, αλλά μου απήντησαν αρνητικά, επειδή δεν είμαι ιστορικός ή αρχαιολόγος. Διάβασα και το παραπάνω σχόλιο του κ. Κ.Π., το οποίο με εξέπληξε με τα περί εθνικισμού, διότι εγώ δεν διέκρινα κάτι τέτοιο στο άρθρο. Το πρόθεμα “ψευδο-” είναι πολλές φορές απαραίτητο, προκειμένου να μην αφήνει αμφιβολίες, όπως και στην προκειμένη περίπτωση για τους ψευδο-μακεδόνες. Εκτός αν η έννοια του “Κοσμοπολίτη” υπονοεί αυτόν που στρογγυλεύει όλα τα αιχμηρά πράγματα, δηλαδή αυτόν που θυσιάζει την αλήθεια χάριν κάποιων σκοπιμοτήτων (συνήθως πονηρών).
κ. Χατζηνικολάου,
Ας μου επιτραπεί να δευτερολογήσω, κλείνοντας την παρέμβασή μου (η οποία είναι το ίδιο αιχμηρή με το κείμενο του κ. Χολέβα, γι’ αυτό δεν δικαιολογείστε να δηλώνετε έκπληκτος!), μιας και δεν χρειάζεται επεξηγήσεις.
Θα απαντήσω μόνο στην δική σας ερμηνεία περί Κοσμοπολιτισμού: η απαξίωση της οικουμενικότητας της Ρωμαιοσύνης έχει γίνει πια τέχνη από τους εκπροσώπους της ελλαδικής Εκκλησίας: χαρακτηρίζουν τόσο τον (εκάστοτε) Οικουμενικό Πατριάρχη “Οικουμενιστή”, όσο και όποιον αρνείται να παίξει το εθνικιστικό παιχνίδι πολλών μητροπολιτών στην Ελλάδα. Φτάσαμε στο σημείο, πριν μερικά χρόνια, να συνεργάζονται Εκκλησία της Ελλάδος – Πατριαρχείο Ρωσίας, για να απομονώσουν το τελευταίο απομεινάρι Ρωμηοσύνης στην γη. Να μην αναφέρω την θλιβερή φιγούρα τέως πατριάρχη Ιεροσολήμων, που συμπεριφερόταν λες και ήταν πρόξενος του Κράτους της Ελλάδας.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, από την άλλη, για το ήπιο σχόλιό σας, που φανερώνει πολιτισμό. Nα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με την πρόταση που απευθύνθηκε στο γραπτό μου:
>Εκτός αν η έννοια του “Κοσμοπολίτη” υπονοεί αυτόν που στρογγυλεύει όλα τα αιχμηρά >πράγματα, δηλαδή αυτόν που θυσιάζει την αλήθεια χάριν κάποιων σκοπιμοτήτων (συνήθως πονηρών).
Μήπως στρογγυλεύουν τα πράγματα αυτοί που κρύβουν ότι ό,τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στα Σκόπια, συνέβη συστηματικά στο ελλαδικό Κράτος, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα; Νομίζω ότι ανέφερα τους λατινοφώνους, αλβανιτοφώνους και σλαβοφώνους, στο έδαφος της Ελλάδας, καθώς και τους Πρόσφυγες από τον Πόντο και την Μικρασία. Να μην αναφέρω τους Εβραίους και άλλους αλλοθρήσκους: το παράδειγμά μου αφορά στους ομοδόξους, διότι το Κράτος τους συμπεριφέρθηκε με φασιστικό τρόπο. Ναι, όσοι ζουν στην Ελλάδα πρέπει να είναι Έλληνες πολίτες. Προς τί όμως το μακέλεμα της κουλτούρας τόσων και τόσων ανθρώπων, και η τόση πίεση (απ’ όλες τις πλευρές, ακόμα και από την εγχώρια διανόηση) να βαπτιστούν “γέννημα θρέμμα Έλληνες”;! Είναι μεγάλο το θέμα που πιάνουμε, και έχω στο νου πολλά παραδείγματα και πηγές, αλλά εστιάζω στην αναφορά σας περί “στρογγυλέματος”, την στιγμή που ο οδοστρωτήρας (σας) έχει υπεραπλουστέψει τα πάντα.
Προσωπικά δηλώνω Ορθόδοξος Χριστιανός, αλλά αρνούμαι πεισματικά να μπω στην σφαίρα του εθνικισμού, των συλλαλητηρίων και των μεγάλων σημαιών: το παιγνίδι δεν παίζεται εκεί. Και δυστυχώς το παιγνίδι το έχουμε χάσει προ πολλού, διότι απαντάμε στον εθνικισμό με εθνικισμό. Στις θέσεις – κλειδιά έχουμε μετριότατους ανθρώπους δυστυχώς…η μικρόνοιά τους δεν πάει πέρα από τις στερεότυπες αντιδράσεις. Δεν έχουμε ηγέτες, γι’ αυτό και δεν λύνονται τα προβλήματα, μετά από τόσα χρόνια…
Στην συγκεκριμένη κρίσιμη στιγμή, θα προτιμούσα να έβλεπα την Ιερά Σύνοδο της εκκλ. της Ελλάδος, και όσους εκπροσωπούν αυτόν τον θεσμό στην χώρα μας (μέσω των ΜΜΕ που διαθέτει), να μην αποπροσανατολίζουν τον κόσμο (σκόπιμα;) από τα πραγματικά του προβλήματα. Αυτή την στιγμή ο μεγαλύτερος εχθρός είναι το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που καταρρέει και ξεπουλά την πατρίδα μας. Δεν βλέπω απολύτως καμία θέση πάνω σ’ αυτό. Σιγή ιχθύος…αν βγούμε από αυτή την κρίση έχοντας εξυγειάνει το πολιτικό μας σύστημα, τότε υπάρχει ελπίδα να λυθούν τα εθνικά μας προβλήματα.
Το παραπάνω κείμενο στάζει μισαλλοδοξία. Δεν θα λυθεί έτσι το πρόβλημα. Αλλά πώς είναι δυνατόν να Κοινωνήσουμε με αυτούς τους (ταλαίπωρους) λαούς, την στιγμή που βρισκόμαστε οι ίδιοι στην απόλυτη πνευματική παρακμή: ευκολότερη λύση είναι η πολεμική. “Εμείς είμαστε οι Έλληνες” “Εμείς είμαστε οι Μακεδόνες” “Μόνο εμείς έχουμε δικαιώματα” “Εμείς…” “Εμείς…”. Ε φτάνει πια! Αν νομίζετε ότι έτσι θα λυθούν τα προβλήματα, συνεχίστε…εδώ θα είμαστε! Να είναι καλά ο κ. Χολέβας, θα δείτε που θα γράφει τα ίδια σε είκοσι χρόνια από τώρα, για την επέτειο “Σαράντα Χρόνων από την Ίδρυση” του προτεκτοράτου.
Και φυσικά δεν είναι Μακεδόνες. Γιατί εμείς είμαστε αρχαίοι Μακεδόνες; Υπάρχουν ακόμα αρχαίοι Θράκες; Ιλλυριοι; Για όνομα του Θεού… πόσο έχουμε ξεπέσει, και σε τί επίπεδο συνομιλούμε πια!
Με εμπνέει ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας: για μια Νέα Ευρώπη… ακούστε το μήνυμά του, και συγκρίνετε με την ξύλινη γλώσσα των κατ’ όνομα ορθοδόξων μητροπολιτών (δεσποτών!) στην Ελλάδα, και αυτών που τους εκπροσωπούν.
Με τιμή
Κυριακός
Υ.Γ.
Γρίφος: ποιός Αυτοκράτωρ Ρωμαίων εποίκησε την Μακεδονία με εκρωμαϊσμένους
Αρμενίους;
Για να βοηθήσω λίγο: ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος ο Μακεδών ήταν αρμενικής
καταγωγής.
Δεύτερο hint: οι Αρμένιοι, στα σύνορα με την Ρωμανία, αποστατούσαν,
και ήθελαν να ενωθούν με τους Αρμενίους στην Περσία. Γι’ αυτόν τον
λόγο ο Αυτοκράτορας ___ της Δυναστείας ___ τους μετάφερε κατά
χιλιάδες στην Μακεδονία.
Για όσους γνωρίζουν Ιστορία, η απάντηση είναι πολύ γνωστή. Για
όσους δεν γνωρίζουν, ας τρώγονται μεταξύ τους για το ποιός
είναι “γνήσιος” Μακεδών…
Αξιότιμε κ. Κ.Π.,
Δεν νομίζω ότι καταλαβαίνετε καλά τι σημαίνουν οι λέξεις “εθνικισμός” και μισαλλοδοξία, εφόσον γράψατε ότι “το παραπάνω κείμενο στάζει μισαλλοδοξία.” Το να υπερασπίζεσαι τα εθνικά σου δίκαια, αγαπητέ, είναι χρέος σου. Αυτό ακριβώς κάμνει το άρθρο του κ. Χολέβα. Εδώ 340 περίπου ιστορικοί και αρχαιολόγοι ξένων πανεπιστημίων μας λένε ότι τα Σκόπια δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με τη Μακεδονία. Συνεπώς, πού είναι η υπερβολή του κ. Χολέβα όταν τους ονομάζει ψευδο-μακεδόνες; Γιατί ενίστασθε; Πού τους αδικήσαμε; Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στρογγυλεύετε και την Ορθοδοξία, εφόσον κατηγορείτε αυτούς που χαρακτηρίζουν τον κ. Βαρθολομαίο Οικουμενιστή. Εάν μεν δεν γνωρίζετε τα γεγονότα, τότε σφάλλετε μόνον ως προς το ότι γράφετε δημοσίως για ένα θέμα που δεν γνωρίζετε. Εάν όμως τα γνωρίζετε, τότε, δυστυχώς, συντάσσεσθε με την παναίρεσιν του Οικουμενισμού. Ενδεικτικώς, σας αναφέρω ότι ο κ. Βαρθολομαίος κατηγορεί την Ορθοδοξία που έχει ιερούς κανόνες (όπως π.χ. τον 45ον των Αγίων Αποστόλων) που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με ετεροδόξους και ετεροθρήσκους, εμποδίζοντάς τον να είναι “κοσμοπολίτης” (βλ. τη διδακτορική του διατριβή, σελ. 73). Βεβαίως, αυτός τους ποδοπατεί, όπως ποδοπατεί και το Ευαγγέλιο, εφόσον δηλώνει ότι όλοι οι άνθρωποι στον ίδιο Θεό πιστεύουν, αλλά με διαφορετικό τρόπο (όπερ αποτελεί ένα πελώριο ψέμμα), ότι η ιεραποστολή παραβιάζει το δικαίωμα των άλλων να βλέπουν τον Θεόν με τον δικό τους τρόπο, ότι οι ανθενωτικοί άγιοι φταίνε που διαιώνισαν το σχίσμα με τη Δύση, ότι οι σημερινοί Εβραίοι που επιμένουν να απορρίπτουν τον Χριστόν ως τον Μεσσίαν είναι τέκνα του Αβραάμ, ενώ ο Κύριος τους απεκάλεσε τέκνα του Διαβόλου (βλ. Ιω. 8:44) κ.λπ. κ.λπ. Στο χώρο των εθνικών ζητημάτων, το πολύ στρογγύλεμα είναι προδοσία της Πατρίδος, ενώ στον χώρο της Ορθοδοξίας, έστω και το μικρό στρογγύλεμα σε οδηγεί στην αίρεσιν.
Ἁπόψεις τὶς ὁποῖες κατοπινές σύνοδοι ἔκριναν αἱρετικές εὐρίσκονται στὰ ἔργα ὅλων τῶν Πατέρων τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καὶ πλῆθος ἄλλες αἱρετικὲς ἀπόψεις τὶς ἀπέρριψε χωρὶς σύνοδο ἡ ἐμπειρία τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ὑποτίθεται ὅτι αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ἰσχυρὰ σημεῖα τῆς δικῆς μας Ἐκκλησίας, τὸ ὅτι, δηλαδή, δὲν ἀναπαύεται σὲ βεβαιότητες ὅτι σὲ ἄνθρωπο μπορεῖ νὰ κεῖται ὅλος ὁ λόγος τῆς ἀληθείας. Ἀντιθέτως, οἱ συγκεκριμένες βεβαιότητες ἔχουν χαντακώσει τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία. Ἐμεῖς στὴν Ἀνατολὴ ἐξακολουθοῦμε νὰ ψάχνουμε τὸν Θεὸ, ἀφοῦ ἔχουμε ἀρκετὸ νοῦ γιὰ νὰ καταλάβουμε ὂτι ἂν μπορούσαμε νὰ φθάσουμε νὰ Τὸν προσλάβουμε μὲ τὸ μυαλό μας, δὲν θὰ ἦταν πλέον Θεός.
Μήν καταδικάζουμε, λοιπόν, ἀπερισκέπτως. Τοῦτ’ αὐτὸ καὶ γιὰ τὴν ἔννοια τοῦ ἔθνους.
Υ.Γ.
Kύριε Γεώργιε Ιάκωβε Ι… (έτσι εμφανίζεται το όνομά σας).
Μα την αλήθεια, δεν γνωρίζω ποιός είστε, αλλά με συγκίνησε πραγματικά
ο φωτισμένος λόγος σας.
Σας χαρίζω ένα κείμενο, που μου έστειλε μοναχός, ιστορικός και ερευνητής επί χρόνια στην Οξφόρδη (αυτή την στιγμή έχει επιστρέψει στην πατρίδα του τον Λίβανο):
Best Greetings from the East! Kyriakos mou, of course I still remember you!
(…)
We are the only ones in the Orthodox World who are still called ‘Rum Orthodox’ without any shame; despite of some arrogant and ignorant idiots here and there.
Romanity is not only an issue of Greek / Hellenic / Hellenistic language or race or ethnicity or culture or civilisation. It’s an issue of ‘prosopon’ / ‘ousia’ / ‘hypostasis’ / ‘identity’. It’s an issue of being related and rooted in Jesus Christ himself (as person and teaching), and in his Holy Apostles, Disciples, Martyrs, Saints, Fathers and the Holy Ecumenical Synods.
The 18th-19th centuries Western European ‘Nationalism’ was a great lie in the history of anthropology. It brought more arrogance, hatred, anger and death into our world; more evil, miseries, wars and conflicts. This is the Arian-German-Latin superior mentality and attitude.
In Antioch (Lebanon, Syria, etc.), as well as Jerusalem and Alexandria we are still called Rum Orthodox. Unfortunately, and especially after the fall of the Ottoman Empire, the French and British colonials began to call us officially ‘Greeks’ and ‘Byzantines’. As if to say, we are ‘pagans’ and ‘schismatics’. #
(…)
Έχω αφαιρέσει προσωπικές αναφορές.
Ευωδιάζει Ορθοδοξία το κείμενο του πατρός Ηλία…
Αξιότιμε κ. Χατζηνικολάου,
Καταρχάς θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση: γιατί
_απαιτείτε_ να υπερασπίσω ένα Κράτος που σταυρώνει
την γενιά μου, από τότε που ήρθαμε σ’ αυτόν τον κόσμο
μέχρι σήμερα; Καταλαβαίνετε τί γράφετε; Καταλαβαίνετε
ότι η γενιά μας είναι διαγραμμένη; Ορθά το γράφετε
στο τέλος, και θα παραλλάξω έντεχνα τα λεγόμενά σας:
ας πάει στα κομμάτια η προδωσία του ίδιου του Συστήματος
και των Θεσμών προς τους πολίτες. Η Προδωσία όμως
που συντελείται από την κατ’ όνομα “Ορθόδοξη” εκκλησία
της Ελλάδος αποτελεί τραγωδία.
Νομίζω ότι με το γραπτό σας επαληθεύετε ακριβώς αυτά που έθιξα: κατατάσσετε τον εαυτό σας στην μερίδα των ανθρώπων που κατέστρεψαν την Ελλάδα εν τη γενέση της. Είστε ομοϊδεάτης τους.
Δεν θα επαναλάβω πράγματα που έθιξα, και τα προσπεράσατε
με έξυπνο τρόπο: το Κράτος της Ελλάδας δεν συστάθηκε από
“Έλληνες”. “Έλληνες” γίναν όλοι στην πορεία, και μάλιστα πολλές
φορές με την βία. Διαβάστε πιο προσεκτικά τί γράφω. Αν
θέλετε να αρχίσουμε διάλογο σε πιο σοβαρό επίπεδο, με πηγές, είμαι
έτοιμος γι’ αυτό. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι αυτή την στιγμή
συντελείται _απόλυτη_ καταστροφή, από το πολιτικό μας σύστημα που
καταρρέει. Είμαστε αντιμέτωποι με συστημικό πρόβλημα, και οι
εκπρόσωποι της ελλαδικής Εκκλησίας θολώνουν τα νερά, αρθρογραφόντας
για άσχετα θέματα.
Αυτή την στιγμή, ενώ η ελλαδική Εκκλησία θα έπρεπε να βρίσκεται δίπλα
στο ποίμνιό της, οι ευτραφείς της αρχιμανδρίτες έχουν ξεκινήσει έναν
αγώνα να μας πείσουν ότι η Εκκλησία δεν διαθέτει περιουσία…
επειδή “εκκλησία είμαστε όλοι εμείς, το ποίμνιο”. Ωραία πράγματα…
πολύ ωραία…εξαιρετικά! Και ανακαλύπτουμε πάλι τους εχθρούς μας: αντί να
κτίσουμε γέφυρες και να ενωθούμε με τους ομοδόξους μας, γράφουμε
με πάθος, ευχόμενοι την καταστροφή τους. Διαβάστε ξανά την τελευταία
παράγραφο του άρθρου: με χαιρεκακία επιδιώκεται η διάλυσή των
Σκοπίων. Ξέρετε τί θα σημαίνει αυτό;! Μπορείτε να καταλάβετε
τί σημαίνει η διάλυση ενός Κράτους; Γιατί δεν γίνεται περαιτέρω
ανάλυση της λέξης “διάλυση”…
Έχετε υπόψιν ότι οι Ρωμαίοι (Romani) της Ρωμανίας (Romania)
ήδη προσεταιρίζονται τους Βλάχους σε Αλβανία και Σκόπια. Πώς
το βλέπετε, θα φαγωθούμε και μεταξύ μας; Αντί να ενωθούμε
κάτω από την σκέπη της Ρωμηοσύνης…πραγματικά δεν έχω λόγια.
Επειδή αναφέρεστε στα γνωστικά μου αντικείμενα με απαξιωτικό
τρόπο, δεν θα μπω στην διαδικασία να γράψω τί γνωρίζετε εσείς και
τί εγώ. Αν είστε πανεπιστημιακός, ήδη έχετε ρίξει χαμηλά
το επίπεδο. Ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος ποτέ δεν κάνει
συγκρίσεις. Σας παραπέμπω στο άρθρο του Αντιβάρου “Για την
Τριτοκοσμική μας Τριτοβάθμια”, όπου είχαμε μερικές διαφωνίες…
Το να υπογράφουν και χίλιοι καθηγητές ένα κείμενο, δεν μου
λέει απολύτως τίποτα πια: πρόκειται περί πολιτικής κίνησης. Τόσα
χρόνια, με μικρασιατική καταστροφή, Πογκρομ στην Πόλη,
εθνοκαθάρσεις σε Ίμβρο και Τένεδο, κυπριακή εισβολή…πού ήταν
τόσα χρόνια η “διεθνής επιστημονική κοινότητα”. Τώρα ξύπνησαν;
Μήπως παραείμαστε ρομαντικοί κ. Χατζηνικολάου;…
Δεν είναι απαξιωτικό για την επιστημονική έρευνα,
να θέτουμε ως επιχείρημα μια πολιτική κίνηση; Το να μαζευτούν
υπογραφές είναι μια πράξη πολιτική. Το να κάνει κανείς ιστορική
έρευνα είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Το να εκθέτει
την έρευνά του σε ένα editorial board, σε ένα journal
με διεθνή αναγνώριση και υψηλό index, είναι κάτι το
επίπονο. Οι αρθρογραφούντες στην ελλαδική επικράτεια
αγνοούν, κατά συντριπτική πλειοψηφία, την διαφορά
μεταξύ επιστημονικού κειμένου και προσωπικού σχολιασμού.
Η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική.
Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί δεν αθρογραφούν Ιστορικοί με
διδακτορικό στην Ιστορία, για τα θέματα που αρθρογραφούν
άνθρωποι με παντελώς άσχετη ειδικότητα, χωρίς έναν
μεταπτυχιακό τίτλο, χωρίς θητεία στο εξωτερικό; Δεν ζω σε άλλο κόσμο,
γνωρίζω ότι ένα πολιτικό θέμα _δεν_ λύνεται με βάση την Ιστορία,
με βάση το παρελθόν, αλλά με βάση το παρόν, το οποίο αλλάζει
διαρκώς. Αν υπάρξουν ευκαιρίες να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας,
αυτές θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ρεαλιστικά, με τετράγωνη
λογική, σε πραγματικό χρόνο. Διότι, όπως έλεγε και ο αείμνηστος ο Καραμανλής
ο πρεσβύτερος, κάποια στιγμή τα Σκόπια μπορεί να γίνουν
ισχυρό Κράτος. Πόσες ευκαιρίες έχουμε χάσει _ήδη_ για την
επίλυση του προβλήματος; Ξέρετε ότι οι Η.Π.Α. έχουν ισχυρή
στρατιωτική βάση στα Σκόπια; Γνωρίζετε το νέο δόγμα του
ΝΑΤΟ; Αν ναι, πώς αφήνετε τον εαυτό σας να πιστέψει ότι
τα Σκόπια βαίνουν προς διάλυση;
Εσείς μάλλον δεν είστε σε θέση να καταλάβετε τί γράφω, και θα
σας συνιστούσα να ξαναδιαβάζατε πρόταση προς πρόταση τα δύο μου
κείμενα, πριν μπείτε στον κόπο να σχολιάσετε. Αν δεν διαβάζετε
τις θέσεις μου, τότε γιατί τις σχολιάζετε;
Και να μου επιτρέψετε να χαρακτηρίσω _επιεικώς αφελείς_, όποιους
πιστεύουν ότι τα εθνικά ζητήματα λύνονται με τους γραφικούς
τρόπους που προτείνει το άρθρο.
Ο Εθνικισμός λύνεται με Εθνικισμό^2;!
Τα άλλα σχόλιά σας για το Πατριαρχείο
κλπ. ας τα κρίνει ο κόσμος που θα διαβάσει
το κείμενό σας. Ας κρίνει τον μακαριστό
Χριστόδουλο, τον Άνθιμο και την Χρυσοπηγή, τα έργα και τις
ημέρες τους, και ας κρίνει και το μαρτυρικό Πατριαρχείο της
Ρωμηοσύνης.
Προσωπικά δεν μπορώ να συγκρίνω τον φωτισμένο λόγο του
Πατριάρχη με τον ξύλινο λόγο ευτραφών δεσποτών στην Ελλάδα.
Μα την αλήθεια…
Ρωμηός γεννήθηκα, Ρωμηός και θα πεθάνω, που
είπε και ο αλβανίτης Ήρωάς μας, ο Αθανάσιος Διάκος,
και το παράλαξαν κάποιοι άθλιοι σε “Γραικός”…πανάθεμά τους!
Υ.Γ.
http://www.tchaikovsky-research.net/en/places/trabzon.html
Όπως μπορείτε να διακρίνετε, στον παραπάνω σύνδεσμο, ο μεγάλος
Ρώσος συνθέτης, Πιοτρ Ιλιτς Τσαϋκοβσκυ, επισκεύθηκε την Τραπεζούντα,
στα 1886, προσκαλεσμένος από την Ρωμέικη Κοινότητα, για να δώσει
συναυλία. Μεταξύ άλλων, προσκύνησε στην Παναγία την Σουμέλα,
και συγκινήθηκε τόσο πολύ, το περιβάλλον τον ενέπνευσε τόσο,
που συνέγραψε σημαντικό τμήμα όπεράς του σ’ αυτόν τον τόπο.
ΤΟ 1886 ο προπαπούς μου, ο Βασίλειος, ήταν παιδί. Αργότερα
αποφοίτησε από την Ρωμαίων Σχολή, και δίδαξε κιόλας στην
Τραπεζούντα, μέχρι τον διωγμό, όπου έφυγε πατέρας ανήλικων
παιδιών, με την οικογένειά του.
Η ρωμέικη Κοινότητα στην Τραπεζούντα ήταν Κράτος εν Κράτει,
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Λέγεται ότι αν δεν γινόταν
η Επανάσταση του 1821, η Οθωμανική Αυτοκρατορία θα έπεφτε “από μέσα”.
Αναρωτηθείτε απλά, ΓΙΑΤΙ ελευθερώθηκε ένα τμήμα της Χριστιανοσύνης
μόνο σε Πελοπόννησο, Ρουμ-ελη και μερικά νησιά, και
ο ελληνόφωνας κόσμος _δεν_ ελευθερώθηκε στο σύνολό του, με την Επανάσταση;
Από την Αίγυπτο, την Μικρασία, την Μαύρη Θάλασσα, μέχρι και τον
Δούναβη, υπήρχαν Ρωμηοί. Ποιό πολλοί Ρωμηοί, απ’ ότι υπήρχαν
στην Πελοπόννησα και στην Ρουμ-ελη!
Αφήνω αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα στους εθνικιστές, φυλετιστές
του πανελληνισμού. Αυτούς που βάζουν στον ίδιο κουβά τον Κοραή (!)
με την (βαβαροθεμελιωμένη και κατ’ όνομα μόνο) “ορθόδοξη” ελλαδική
εκκλησία.
Αξιότιμε κ. Κ.Π., επειδή στο τελευταίο σας σχόλιο αναφέρεστε σε χίλια δυο πράγματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι άσχετα με το θέμα μας, που είναι ο χαρακτηρισμός των Σκοπίων ως ψευδο-μακεδονία εκ μέρους του κ. Χολέβα, είναι για μία ακόμη φορά φανερό ότι έχετε σύγχυση στο μυαλό σας, οπότε ο κάθε διάλογος μαζί σας δεν έχει νόημα. Κάνετε λογικά λάθη, οπότε ένας τέτοιος διάλογος θα είναι χαώδης. Π.χ., φθάσατε στο σημείο να καταφερθείτε και εναντίον των 300+ ξένων ειδικών επιστημόνων που απέδειξαν το δίκαιο της Ελλάδος στο Σκοπιανό, με το επιχείρημα: “πού ήταν τόσα χρόνια η ‘διεθνής επιστημονική κοινότητα’. Τώρα ξύπνησαν;” Αγαπητέ, σε μία δεδομένη στιγμή, βρέθηκε ο φωτισμένος αυτός Καθηγητής, που ακούει στο όνομα Stephen Miller, και πήρε την πρωτοβουλία να συλλέξει υπογραφές, όχι επειδή συμπαθεί την Ελλάδα, όπως δηλώνει ο ίδιος, αλλά επειδή είναι ιστορικός και βλέπει την Ιστορία να κακοποιείται από τους Σκοπιανούς. Όταν έγιναν τα πογκρόμ, η εισβολή στην Κύπρο κ.λπ., αυτός θα ήταν παιδί ή το πολύ φοιτητής. Λοιπόν, θα τον κατηγορήσουμε πού ήταν τότε; Και τολμάτε να γράφετε ότι εγώ ρίχνω το επίπεδο του διαλόγου; Επιπλέον, σας αποδεικνύω ότι ο κ. Βαρθολομαίος διδάσκει αιρέσεις και σεις απαντάτε με το … ακαταμάχητο “επιχείρημα” ότι αυτά θα τα κρίνει ο αναγνώστης των σχολίων μας, υπεκφεύγοντας έτσι τα δύσκολα. Τέλος, με τοποθετείτε τελείως αυθαιρέτως ως υποστηρικτή της Διοικούσης Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία είναι και αυτή σχισματοαιρετική, ως ακολουθούσα την παναίρεσιν του Οικουμενισμού, με την ισότιμον συμμετοχήν της εις το Π.Σ.Ε., την υιοθέτησιν της αιρέσεως του νέου εορτολογίου, της “μεταπατερικής θεολογίας” και πολλών άλλων αιρέσεων. Δεν απαντώ πλέον ό,τι και αν γράψετε, διότι το θεωρώ σπατάλη χρόνου, ο οποίος δεν μου περισσεύει.
Αξιότιμε κ. Γεώργιε Ιάκ…
Γράψατε ένα σχόλιο πιο πάνω, το οποίο είναι ασαφές ως προς το σε ποιον απαντάτε. Σας θυμάμαι και από άλλους σχολιασμούς: όσα σχόλιά σας έχω διαβάσει ήταν όλα νεφελώδη με ελαφράν κλίσιν υπέρ των αιρετιζόντων. Το ίδιο πράξατε και τώρα, γράφοντας ότι ακόμη και μερικοί άγιοι έγραψαν αιρετικές απόψεις, τις οποίες κατοπινές σύνοδοι κατέκριναν. Αυτό έχει γραφεί και αλλού και μάλιστα από θεολόγους, αλλά άλλοι θεολόγοι το έχουν αντικρούσει. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι αυτό έχει πράγματι συμβεί. Λοιπόν, αν αναφέρεσθε σε μένα ότι γράφω “απερισκέπτως” κατά του κ. Βαρθολομαίου, τότε πού κολλάει το παραπάνω επιχείρημα; Διότι ο κ. Βαρθολομαίος διδάσκει αιρέσεις που έχουν ΗΔΗ καταδικασθεί από την Εκκλησία, επομένως είναι δεδηλωμένος εχθρός της Ορθοδοξίας.
Σύγχυση στο μυαλό μας…; Ωραία υπεκφυγή,
για να μην απαντήσετε σε αυτά που έθεσα.
Διότι απλά δεν σας επιτρέπει ο εγωισμός
σας να απαντήσετε.
Με το να μειώνετε με αυτόν τον τρόπο,
αποδεικνύετε την εμπάθειά σας: ευτυχώς
το πανεπιστήμιό σας καταρρέει, και θα
απαλλαχτούμε από το νέφος αυτό, αργά ή
γρήγορα.
Ωραία πράγματα διαβάζουμε, από τους εν Ελλάδι “διανοουμένους”…
Καλά τα γράφει ο Τάσος ο Καποτάστος, για την Τριτοκοσμική
μας Τριτοβάθμια…έχετε απαξιώσει πλήρως τους τίτλους
που φέρετε.
Σας παραπέμπω στα λόγια του Richard Feynman, για εσάς
και τους ομοίους σας.
Δεν μπορούμε να συνενοηθούμε, διότι πολύ απλά
ζείτε με σχήματα λόγου κενά νοήματος.
Κρίμα και γι’ αυτά που γράφετε, τα θεολογικά,
ως ιερός εξεταστής…
Xρόνο δεν έχουμε ούτε εμείς, και πραγματικά
σκανδαλίζουν τα υποτιμητικά λόγια ενός
ανθρώπου της ηλικίας σας…
Να την χαίρεστε την Ελλάδα σας! Σας το
γράφω σαν ένας “καταδικασμένος” 30ρης,
να μην γυρίσω ποτέ ξανά πίσω, σε αυτό
το έκτρωμα που κατασκευάσατε.
…ελπίζω, ειλικρινά, να μην συμφωνούν με αυτά τα ανεκδιήγητα
που γράφετε ο κ. Χολέβας, και αυτοί που εκπροσωπεί,
διότι αν ναι, τότε μιλούμε για ουσιαστικό Σχίσμα, μεταξύ των
Ορθοδόξων, στην Ελλάδα.
Υ.Γ.1
Ας απαντήσει κάποιος, τί εννοεί ο ποιητής
με την πρόταση “θα διαλυθούν” τα Σκόπια; Πώς ορίζεται
η διάλυση; Ας έχουν στο νου τους, όταν απαντούν, τις
εξαγγελίες του ΝΑΤΟ για τo νέο του δόγμα, στην περιοχή.
Υ.Γ. 2
Κάποιοι περιμένουν ακόμα βοήθεια εξ Αμερικής…
Ενώ η λύση βρίσκεται μπροστά μας: η Ρωμηοσύνη,
η Ορθοδοξία, ως συνδετικός κρίκος όλων των
Χριστιανών στην περιοχή μας:
Κἀντεῦθεν ἵνα μὴ τοῖς ἐθνικοῖς
τούτοις ὀνόμασι περιγράφωνται, τῇ πρεσβυτέρᾳ Ῥώμη ἑτέρα (20)
νέα ἀντῳκοδόμηται, ἵνα ἐξ οὕτω μεγίστων πόλεων κοινὸν
ἐχουσῶν τοὔνομα Ῥωμαῖοι πάντες κατονομάζοιντο καὶ ὡς τὸ
τῆς πίστεως κοινὸν οὕτως ἔχοιεν καὶ τὸ τῆς κλήσεως. καὶ
ὡς ἐκ Χριστοῦ ταὐτὸ τὸ τιμιώτατον ἔλαχον ὄνομα, οὕτω καὶ
τὸ ἐθνικὸν αὐτοῖς ἐπηγάγοντο. καὶ πάντα δὲ τὰ ἄλλα (25)
ὑπῆρχε τούτοις κοινά, ἀρχαὶ νόμοι λόγοι βουλαὶ δικαστήρια,
αὐτὴ ἡ εὐσέβεια, οὐδὲν ὅτι μὴ κοινὸν Ῥωμαίοις τοῖς πα-
λαιοτέροις καὶ νεωτέροις.
Δημήτριε, επιτρέψτε μου να προσθέσω μία ακόμη παράμετρο που θα φωτίσει περισσότερο αυτή τη συζήτηση.
Εδώ έχουμε η χρήση του όρου «ψευδο-μακεδονία» να κάνει το κείμενο «μισαλλόδοξο»!
Σε άλλη περίπτωση έχουμε το φαινόμενο η κριτική στα greeklish να κατατάσσει τον αρθρογράφο στους …φυλετιστές!
Σ’ αυτό το άρθρο http://www.antibaro.gr/node/3319
Και οι δύο παραλογισμοί έγιναν από τον ίδιο άνθρωπο για τον ίδιο άνθρωπο.
Από τον σχολιαστή Κυριάκο Παπαδόπουλο προς τον Κωνσταντίνο Χολέβα.
Τυχαίο; δε νομίζω.
Κοζανίτη μου μασκοφόρε: ο Νίκος Λυγερός
το λέει και το ξαναλέει: οι άνθρωποι έχουν την
τάση να αλληλοκατηγοριοποιούνται σε ομάδες, ανάλογα με το
IQ τους. Άνθρωποι χαμηλοτέρου IQ, ομαδοποιούνται
με αντίστοιχους ανθρώπους.
Δεν είναι τυχαίο ότι φωνασκείς, χωρίς να καταλαβαίνεις
πράγματα τόσο εμφανή: διαβάζοντας το κείμενο του Κων. Χολέβα
για τα greeglish, βλέπεις την εξωφρενική, για μένα,
σύνδεση με την επιβίωση ενός έθνους. Εστίασα ακριβώς
σ’ αυτό το σημείο την διαφωνία μου, αλλά εφόσον κατατάσσεις
τον εαυτόν σου με τους ανθρώπους χαμηλοτάτου IQ, καλώς…
Μπορείς να φωνασκείς, φορώντας μάσκα, αλλά
η βλακεία σου (αναφορά στον Λεμπέση) κάνει καλό
κατά βάθος, στο σύνολο…
Το πρόβλημά μου με μερικά (επιμένω, μερικά) κείμενα
του κ. Χολέβα είναι ότι βρίθουν ανακριβειών και ιστορικών
λαθών. Έχω σχολιάσει σε τρία-τέσσερα κείμενά του όλα
και όλα, από τα δεκάδες που γράφει. Ας μην επεκταθώ,
τα έχουμε ξαναγράφει. Το πρόβλημά
μου ωστόσο με τους Γραικύλους μασκοφόρους του διαδικτύου
είναι η άρνησή τους να αποδεχθούν μια διαφωνία.
Διαφωνώ κάθετα με ένα κείμενο, εκφράζω επώνυμα
τις αντιρρήσεις μου, και να ‘σου πάλι οι κουκουλοφόροι
με τα ψευδώνυμα, να αυνανίζονται διαδικτυακά…
Καλά να ‘στε… η χώρας σας διαλύεται, και ακόμα
κοιτάτε μήπως και “ψοφίσει η κατσίκα του γείτονα”…
Ειδικά, εσείς οι φοβιτσιάρηδες μασκοφόροι, που ντρέπεστε
για τ’ όνομά σας και φοβάστε την έκθεση, θα ζείτε σε
επίγεια κόλαση, στο Κράτος που μέχρι σήμερα σας ταϊζε.
Η διαφορά σας με τον κ. Χατζηνικολάου είναι ότι τολμά
να γράφει και να εκτίθεται. Άσχετα με το αν διαφωνούμε
κάθετα, και εάν ακόμα φτάνουμε σε όρια προσβολής του άλλου.
Εσείς όμως οι ανώνυμοι…καημένοι…
Ταλαίπωροι…
Πανέξυπνε σύντροφε θα μπορούσες τουλάχιστον να μας δώσεις τα φώτα της διάνοίας σου στην ερώτησή μου πώς συνδέεται η κριτική στα greeklish με τον φυλετισμό. Το απέφυγες επιμελώς. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα και πας καλά σ’ αυτά, ομολογώ. Όπως απέφυγες να μας αναλύσεις το συμπέρασμά σου περί μισαλλοδοξίας από το συγκεκριμένο άρθρο. Αναμένει η ομήγυρις παντογνώστη να βρει το φως της. Το χρέος σου μεγάλο.
Το ποιος φωνασκεί, ας το κρίνει ο περαστικός
Ό,τι έχω να πω το λέω σε επώνυμους
ανθρώπους επώνυμα και με το θάρρος
της γνώμης μου.
Με κουκουλοφόρους δεν συνομιλώ. Ειδικά
αν το γραπτό τους φανερώνει δειλία.
Προς Γεώργιον Ιακ.
Αντί ν’ ακούτε τις ανοησίες των αδιακρίτων φίλων σας, ακούστε τι λέγει επί της παρατηρήσεως σας ο ‘Αγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης:
“Είναι εντολή Κυρίου να ΜΗΝ σιωπούμε όταν κινδυνεύει η πίστις. Συνεπώς, όταν πρόκειται για την πίστιν, δεν πρέπει να πει κανείς: ποιος είμαι εγώ; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πτωχός; Δεν μου πέφτει εμένα λόγος και φροντίδα. Τι λέγεις, οι πέτρες θά φωνάξουν, και συ θα μείνης σιωπηλός και άπραγος;
Αὐτὸ ἀκριβῶς προσπαθῶ, νὰ μὴν διαβάζω ἀνοησίες, ὅπως ὂτι κινδυνεύει η πίστις. Συγκρίνετε τὴν περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας, περίοδο ἄνω τοῦ αἰῶνος μὲ διακυβευομένη τήν ἴδια τὴν φύση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν πνευματική, γενικώτερα, ἐλευθερία μὲ τὴν σημερινή ; Ἐν τάξει, νὰ ἀγρυπνοῦμε, άλλὰ ὄχι καὶ νὰ ἐξαντλοῦμε τὸ στράτευμα μὲ ἀσκόπους συναγερμούς, μὲ καψόνια.
Σὲ κάθε περίπτωση, ἡ πίστις εἶναι καρπὸς κλίσεως τοῦ άνθρώπου καί, κυρίως, κλήσεως τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία σώζει τὴν ἀλήθεια, τότε ἔχουμε ἀρκετὴ δουλειὰ νὰ τὴν ἀναζητοῦμε. Καί, φυσικά, πρέπει νὰ δεχόμεθα ὅτι κι ἐμεῖς καὶ ἄλλοι μπορεῖ νὰ κάνουμε λάθος. Αὐτὴ εἶναι ἡ δουλειά μας καὶ ὄχι νὰ κατακρίνουμε.
Καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας : Ἂν δεχόμεθα ὅτι ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία εἶναι εἰς αἵρεσιν, αὐτὸ δύο συνέπειες μπορεῖ νὰ ἔχει μόνον : Νὰ ἐπανέλθει στὴν Ὀρθοδοξία ἢ νὰ ἀποκηρύξει, τελικῶς, τὸ πλήρωμά της τὸν Χριστὸ τελείως. Αὐτὴ εἶναι ἡ πορεία ὅλων τῶν αἱρέσεων. Ἐμεῖς κινδυνεύουμε μόνον στὸ μέτρο ποὺ δὲν κρατᾶμε τὴν δική μας πίστη. Τὴν διδάσκουμε τὸ κατὰ δύναμιν σωστά, ἐν πνεύματι ἀγάπης, σὲ ὅσους μποροῦμε καὶ προσευχόμεθα νὰ τοὺς φωτίσει ὁ Κύριος κι αὐτοὺς κι ἐμᾶς.
Καὶ μόνον τὸ μαρτύριο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ποὺ ἐπιμένει νὰ παραμένει σὲ χώρα ἀλλοπίστων, ἀποκλείει τὴν περίπτωση νὰ κινδυνεὺει ἡ Ἐκκλησία αὐτὴ νὰ συσχηματισθεῖ μὲ τὸν παρόντα αἰῶνα. Ἂν τὴν ἔνοιαζε ἡ πολυτέλεια καὶ ἡ τρυφή, ἂν διψοῦσε κοσμικὸ ἔπαινο, θὰ εἶχε ἀπὸ πολλοῦ μετακομίσει. Μένει, λοιπόν, μόνη ἀπειλή ἡ κρατικὴ βία, αὐτὸ ποὺ ἐπεχείρησαν οἱ Εἰκονομάχοι. Δὲν βλέπω οἱ σύγχρονοι ἐκκλησιομάχοι νὰ ἔχουν τὴν ἀνατομική πληρότητα νὰ ἐπιχειρήσουν κάτι τέτοιο. Ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ δοκιμάσουν, ἐδῶ εἴμαστε …
Ἀγαπητὲ κύριε Χατζηνικολάου,
Ἐὰν νομίζετε ὅτι γράφετε γιὰ λογαριασμὸ τῆς Ἐκκλησίας, καλὸ θὰ ἦταν νὰ μᾶς δώσετε μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸ πόθεν ἠρύσθητε τὴν ἐξουσία (καὶ τὴν εὐθύνη) αὐτή.
,,,
ὁ Θεόδωρος δὲν ἀπεγοητεύετο, κι ἐξηκολούθη νὰ περιφέρεται εἰς ἐκκλησίας καὶ εἰς ὁμηγύρεις, νὰ βγάζει λόγους καὶ νὰ κηρύττει.
Ὁ «αδιάκριτος φίλος» τοῦ εἶπε μιᾷ τῶν ἡμερῶν. Μὰ τί τσαμπουνᾶτε, σεῖς μερικοί; Τὸ βῆμα τῆς ἐκκλησίας δὲν εἶναι, ὅπως τὸ βῆμα τὸ δικανικόν, τὸ βήμα τὸ πολιτικόν, ὅπου ὑπάρχουν ρήτορες καὶ ἀντιρήτορες, ὅπου διακόπτουν ἐλευθέρως τὸν ἀγορεύοντα, ὅπου δευτερολογοῦν καὶ τριτολογοῦν καὶ συζητοῦν. Τὸ ἐκκλησιαστικὸν βῆμα, ὁ ἄμβων, εἶναι αὐστηρόν, ἀποκλειστικόν, αὐθεντικόν. Εἷς μόνον ὁμιλεί.
Ὑποτίθεται, ὅτι λέγει ὄχι δεδομένα, ἀλλά συμπεράσματα, παραδεδεγμένα–ἀναμφισβήτητα δόγματα. Δὲν ἐπιτρέπονται ἐκεῖ αἱ αὐτοσχέδιοι ἀνοησίαι. Διὰ τοῦτο ὁ εἷς ἐκεῖνος πρέπει νὰ εἶναι χρισμένος ἀπὸ τὴν ἐκκλησίαν. Ὀφείλει νὰ εἶναι τὸ στόμα τῆς ἐκκλησίας, ἐπειδή συζήτησις δὲν ἐπιτρέπεται, οὔτε δευτερολογία, οὔτε διακοπή. Ἀνάγκη ἄρα νὰ εἶναι κληρικός. Διατί δὲν γίνεσθε παπάδες, ἐπιτέλους, ἂν εἶσθε ἄξιοι; «Ἐν τῷ ναῷ δουλεύσετε, ἐν τῷ ναῷ τραφήσεσθε». Ὄχι νὰ κάμετε πορισμὸν τὴν εὐσέβειαν, ἄνθρωποι λαϊκοί, κοσμικοί, μὲ στριμμένους μύστακας, μὲ ὀρθὰ κολάρα. Τί καινοτομίαι, τί ξενισμοί, τί λεσχηνεῖαι εἶναι αὐτά; Προτεστάνται εἴμεθα ἡμεῖς ἐδῶ;
Ὕστερον ἀπὸ τὴν ἐλευθεροστομίαν αὐτήν, ἐξηφανίσθη ἐπὶ μῆνας ὁ Θεόδωρος καὶ δὲν τὸν ἔβλεπε πλέον ὁ ἀδιάκριτος φίλος.
…
Αγαπητέ κ. Γεώργιε,
Δεν γνωρίζετε την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία κηρύσσει αναφανδόν την παναίρεσιν του Οικουμενισμού και η οποία από τότε υλοποιείται, με την εισαγωγήν του νέου εορτολογίου, την είσοδον των Ορθοδόξων Εκκλησιών εις το “Π.Σ.Ε.”, την άρσιν των αναθεμάτων του 1965, τις ενώσεις του Σαμπεζύ (1990) και του Μπαλαμάντ (1993), την εισαγωγήν και του νέου Πασχαλίου εις μίαν τουλάχιστον Εκκλησίαν (της Φινλανδίας), τις επίσημες αναγνωρίσεις των “μυστηρίων” των αιρετικών, τις αιρετικές δηλώσεις των περισσοτέρων ιεραρχών, τις συμπροσευχές και τα συλλείτουργα με τους αιρετικούς και χίλια δυο άλλα; Όταν πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι δηλώνουν ευθαρσώς και δημοσίως να καταργήσουμε τα δόγματα και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας και εντούτοις παραμένουν στους θρόνους των επί δεκαετίες μέχρι να πεθάνουν, απλώς διότι ο λαός ΔΕΝ ενδιαφέρεται πλέον γι αυτά τα πράγματα και συνεχίζει να τους ραίνει με άνθη όπου πάνε, που σημαίνει ότι ο λαός έχει πέσει στο τρίτο είδος αθεΐας (κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά), εσείς λέτε ότι δεν κινδυνεύει η πίστις; Σοβαρολογείτε; Εκτός αν δεν τα γνωρίζετε όλα αυτά. Αλλά τότε γιατί γράφετε δημοσίως; Μάλιστα, αντί να συγλονισθείτε και να προσπαθήσετε να τα επιβεβαιώστε ή να τα διαψεύσετε, έχετε το θράσος να τα χαρακτηρίζετε ανοησίες όταν σας τα λένε άλλοι! Διότι, προφανώς, όπως γράψατε στο προηγούμενο σχόλιό σας, εσείς δεν αναγνωρίζετε το δικαίωμα σε μη κληρικούς να ομιλούν, αν και αυτό αποτελεί εντολή Κυρίου προς όλους τους πιστούς και άρα δεν είναι μόνον δικαίωμα, αλλά και χρέος! Δεν έχω διάθεση και χρόνο για ανούσιο διάλογο, κύριε. Γράψτε ό,τι θέλετε, δεν απαντώ πλέον.
Τι φανερώνει δειλία; εγώ ερώτηση έκανα για να διαπιστώσω τη σύνδεση της κριτικής στα greeklish με τον φυλετισμό αλλά και επαναδιατύπωση της απορίας άλλου για το που εντοπίζετε μισαλλοδοξία στο παρόν κείμενο.
Και αντί για απάντηση έλαβα αρχικά ύβρεις και τελικά απαξίωση περί του ότι δεν χρησιμοποιώ το πραγματικό μου όνομα. Λες και εσείς δείξατε την ταυτότητά σας. Λες και αν έγραφα φερ’ ειπείν ως Γιώργος Παπαδόπουλος θα απαντούσατε διαφορετικά. Λες και αν οι απαράδεκτες και συντονισμένες απαράδεκτες επιθέσεις σας αφορούν μόνο έναν ανώνυμο αναγνώστη και όχι όλους.
Είστε για γέλια και για κλάματα. Δυστυχώς για σας δεν βλέπω κανέναν εδώ γύρω να σας παίρνει στα σοβαρά. Είστε ο τρελός του χωριού. Κρίμα γιατί έχετε πράγματα να πείτε και μάλιστα σε γενικές γραμμές δεν διαφωνούμε ίσως. Υποθέτω θα σας συμβαίνει συχνά. Είστε εμπαθής και δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε το πρόσωπο από την άποψη. Ο νεανικός ενθουσιασμός αδυνατεί να σας δικαιολογήσει επαρκώς.
Κοζανίτη μου ανώνυμε, γαβγίζεις γιατί απλά δεν έχεις Πρόσωπο.
Αν είχες Πρόσωπο, θα έγραφες επώνυμα. Aν γράψεις το όνομά
μου σε λατινικούς χαρακτήρες θα βρεις πολλά στοιχεία
για μένα. Μπορείς να βρεις κι ένα κείμενο παρακάτω,
στο Αντίβαρο (16/9), όπου έχω εκθέσει απόψεις μου για την κατάσταση
στην Ελλάδα, μελετώντας συγκεκριμένα την έλλειψη ουσιαστικής
μαθηματικής παιδείας. Όχι μόνον δεν κρύβομαι, αλλά έχω
το θάρρος της γνώμης. Σου αφήνω έναν σύνδεσμο, γι’ αυτό το άρθρο:
http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CE%A7%CE%AC%CE%BF%CF%82/%CE%86%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/3086-poioi-fovoyntai-ta-mathimatika3b.html
Δεν έχω τίποτα να κρύψω…και σκέφτομαι σοβαρά να γράψω
ένα κείμενο, με πολλές πηγές, στο εγγύς μέλλον, για την
Ρωμαιοσύνη και τα σύγχρονα ιδεολογήματα. Πολλοί χρησιμοποιούν
ψευδεπίγραφα κείμενα ως πρωτεύουσες πηγές: δεν είναι μόνο
ότι δεν έχουν γνώση του αντικειμένου για το οποίο γράφουν,
αλλά δεν έχουν τετράγωνη λογική. Έχουμε γεμίσει από θεωρητικούς,
που γράφουν ό,τι τους κατεβεί από το κεφάλι, στην κυριολεξία.
Αν μπεις στον κόπο και διαβάσεις το παραπάνω κειμενάκι,
μου, που προσπάθησα πολύ να είναι εκλαϊκευμένο, θα
καταλάβεις τί εννοώ.
Όσον αφορά στις ασυναρτησίες που εξακολουθείς να γράφεις: ο κ. Χολέβας
συνδέει την χρήση λατινικών χαρακτήρων (greenglish) με αφελληνισμό
και συνδέει την χρήση του ελληνικού αλφαβήτου με εξελληνισμό.
Κάνει αρκετές αναφορές στο (μικρό σε έκταση) κείμενο αυτό,
που καταλήγουν φυλετικές. Αν δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις
αυτά που σχολιάζω εκειπέρα, μην στενοχωριέσαι, μην το παίρνεις
προσωπικά, γιατί χαλάς την διάθεσή σου άδικα…
Αυτό που τόνισα είναι ότι η επιβίωση της ελληνικής γλώσσας δεν εξαρτάται
από εμάς. Η γλώσσα μας είναι ένα ισχυρό εργαλείο, που θα υπάρχει στον χρόνο όσο
υπάρχει ελληνική γραμματεία. Η πρόεδρος του TLG μου είχε γράψει
ότι σώζεται μόλις το 20% της γραμματείας, από τον 7ο π.Χ. αιώνα
μέχρι τον 15ο αιώνα μ.Χ. (με πρόχειρους υπολογισμούς). Καταλαβαίνεις
λοιπόν πως ό,τι εικόνα έχουμε για τα αρχαία και τα μεσαιωνικά χρόνια,
όσον αφορά στις πηγές τουλάχιστον, βασίζεται σε αυτό το 20% των σωζομένων
κειμένων. Και όμως, και αν ακόμα το 80% έχει χαθεί με το πέρασμα
των αιώνων, υπάρχουν _φανατικοί_ ελληνιστές, ζηλωτές της
ελληνικής γλώσσας, σε όλη την γη. Ας μην το αναλύσω αυτό εδώ,
μπορείς να κάνεις έρευνα και μόνος σου.
Επειδή για να βγάλω χαρτζιλίκι έκανα πολλές επίπονες εργασίες
σαν μεταπτυχιακός, μια απ’ αυτές ήταν να τρέχω σε αμφιθέατρα,
και να κρατώ σημειώσεις για φοιτητές με ειδικές ανάγκες. Πληρωνόμουν
ικανοποιητικά γι’ αυτό, από συγκεκριμένη εταιρεία. Έχω
κρατήσει σημειώσεις τόσο σε διαλέξεις λατινικών όσο και
ελληνικών. Αν σου γράψω ότι δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα
δάκρυά μου, βλέποντας ότι υπάρχουν ελληνιστές, νέοι άνθρωποι
δεκαοχτώ και δεκαεννιά και είκοσι χρονών…δεν θα ήταν
υπερβολικό.
Δεν εξαρτάται η επιβίωση της ελληνικής γλώσσας από εμάς. Αυτό
πιστεύω, αυτό κατέθεσα. Ο εθνικισμός, που πάντοτε καταλήγει
στον φυλετισμό στο τέλος, μόνο κακό κάνει στον πολιτισμό μας.
Αντιθέτως, ο πολιτισμός μας απελεθερωμένος από την στενή
έννοια του έθνους-κράτους ζούσε, ζει και θα ζει όσο υπάρχει
ανθρωπότητα.
Θα ήθελα να επιλογήσω, θέτοντάς σου έναν προβληματισμό: το Αντίβαρο
δημοσιεύει αρκετά κείμενα κάθε εβδομάδα. Ο κ. Χολέβας έχει δημοσιεύσει
δεκάδες άρθρα σε αυτόν τον χώρο. Προσωπικά τα διαβάζω, και πολλές φορές
με χαρά. Έχω διαφωνήσει κάθετα σε τρία κείμενά του. Και, ειλικρινά,
απορρώ για τις αντιδράσεις, που υπήρξαν και σε προσωπικό επίπεδο,
εκτός Αντιβάρου. Θεώρησα, και εξακολουθώ να θεωρώ, ότι ο εγωισμός,
και η μη αποδοχή λαθών, ειδικά από ανθρώπους που εκθέτουν τον λόγο
τους δημόσια, οδηγεί σε πλάνη: ας μην συνεχίσω, διότι θα οξυνθούν
τα πνεύματα.
Υ.Γ.
Πρέπει να είσαι πολύ φοβισμένο ανθρωπάκι φίλε Κοζανίτη. Πραγματικά
σε λυπάμαι και σου εύχομαι ολόψυχα να ξαναβρεις τον εαυτό σου…
Ἀγαπητὲ κύριε Χατζηνικολάου,
Ἀφοῦ θεωρεῖτε ὂτι τὰ πραγματικὰ κοσμοϊστορικά γεγονότα τῶν τελευταίων ἐνενῆντα ἑνὸς χρόνων γιὰ τὴν Χριστιανωσύνη καὶ τὴν Ὀρθοδοξία εἶναι οἱ θεολογικοὶ διάλογοι μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ ὄχι ἡ ἄνοδος καί, μετά, ἡ πτώση τῶν Γκουλάγκ καὶ τῶν Ἄουσβιτζ, νομίζω ὅτι ἔχετε κερδίσει ἐπαξίως τὸ ἀκαταλόγιστον. Αὐτὸς ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς στὴν Ρωσσία, τὴν Βουλγαρία, τὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση, τήν Ἀλβανία καὶ ἀλλοῦ, ποὺ φύλαξε την πίστη του μέσα στὴν σκληρότερη τυραννία, ποὺ ἔδωσε Ἁγίους καὶ Μάρτυρες ἔχει πέσει, λέτε, στὴν ἀθεΐα ; Ἀμ ἡ Ὀρθόδοξος Ρωσσικὴ θεολογία τῆς διασπορᾶς, ἡ ἀναγέννηση τῶν θεολογικῶν σπουδῶν γενικώτερα εἶναι κι αὐτὰ δείγματα ἀθεἴας καὶ κινδύνου τῆς πίστεως ; Ἡ ἀναγέννηση τῶν καλῶν τεχνῶν μέσα στὴν Ἐκκλησία κι αὐτὸ σύμπτωμα τῆς ἀθεΐας ; Ἡ ἀναγέννηση τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τοῦ μοναχισμοῦ κι αὐτὸ κακό ; Λέτε περίμενε ὁ Θεὸς τὴν ἀφεντιά μας γιὰ νὰ φυλάξει τὴν Ἐκκλησία Του ;
Αδυνατώ να διαφωνήσω με το άρθρο του κου Χολέβα, αλλά όσα αναφέρει είναι λίγο πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα. Από έναν αρθρογράφο του δικού του βεληνεκούς ανέμενα να προσφέρει πολύ περισσότερα στην υπόθεση αυτή αναδιφώντας σε παλαιότερη περίοδο για να εξηγήσει πώς μέσα σε λίγες δεκαετίες οι δύσμοιροι αυτοί άνθρωποι (που βολοδέρνουν πάνω από έναν αιώνα αυτοαποκαλούμενοι όπως εκάστοτε τους βολεύει) μεταβλήθηκαν από πιστοί του Πατριαρχείου σε φανατικούς εχθρούς του. Η διανόηση του νεοσύστατου κράτους πανηγύριζε για την απελευθέρωση της καθαυτό Ελλάδος (Greece proper) και ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτική να αναγνωρίσει το ομογενές των μη Ελληνόφωνων Ορθοδόξων, όσο οι πανσλαβιστές οργίαζαν στην Βαλκανική. Εάν σήμερα ομιλούμε από θέση ισχύος είναι γιατί παρά την προπαγάνδα, τις απειλές και τις πανταχόθεν πιέσεις, σημαντικό κομμάτι Σλαβοφώνων Ορθοδόξων στις κρίσιμες περιοχές της Μακεδονίας, έμειναν προσηλωμένοι στο Πατριαρχείο, και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα, αν και πολλοί δεν γνώριζαν καθόλου Ελληνικά (!!!). Ενώ οι Βούλγαροι χρησιμοποιούσαν άριστα την Εξαρχία για να προσδέσουν τους πρώην Πατριαρχικούς στο άρμα τους, το δικό μας κράτος έκανε δεκαετίες για να κατανοήσει την αξία της συνεργασίας με το Πατριαρχείο, απορροφημένο όπως ήταν στην αντιπαράθεση μαζί του ή στην προσπάθεια υποκατάστασής του. Ας μην έχουμε αυταπάτες : εάν τότε το Πατριαρχείο έχανε όλους τους Σλαβόφωνους, η Ελλάδα δεν είχε καμία τύχη στην κεντρική διαφιλονικούμενη ζώνη. Αντιθέτως, εάν ενισχυόταν καταλλήλως για να διατηρήσει το ποίμνιό του ενωμένο, σήμερα δεν θα υφίσταντο ούτε Σκοπιανοί ούτε ΦΥΡΟΜ. Αυτή ήταν η ευκαιρία που χάθηκε ανεπιστρεπτί και αυτό είναι το μάθημα για το μέλλον. Έτσι εξηγείται η ρευστή τους ταυτότητα και το απύθμενο μίσος τους για τον Ελληνισμό : αρνούνται να παραδεχθούν ότι ήταν κάποτε – και θα μπορούσαν ακόμη να είναι – κομμάτι του.